@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร มณีสวาท ตอนที่ 8 วันที่ 13 ก.พ. 56

อ่านละคร มณีสวาท ตอนที่ 8 วันที่ 13 ก.พ. 56

ภุชคินทร์คิดไม่ตกถึงเรื่องประหลาดที่เกิดกับเขาหลายวันที่ผ่านมา กลับไปวังด้วยสีหน้าเคร่งเครียด นารีวรรณวิ่งหน้าตื่นมารายงานเรื่องเฟื่องฟ้ากับเฟื่อง-วลีหาว่าเจ้าอุรคาทำเสน่ห์ ภุชคินทร์โบกมือห้ามและ

บอกว่ารู้จากไพศิษฐ์แล้ว นารีวรรณไม่เซอร์ไพรส์ย้อนถามเสียงซื่อ

“แล้วพี่ศิษฐ์บอกหรือเปล่าคะ ว่าตำนานพญานาคีที่หนูนาเคยอ่าน เหมือนเรื่องที่เจ้าอุรคาแสดงบนเวทีไม่ ผิดเพี้ยน เหมือนจนหนูนาคิดว่าเจ้ากำลังแสดงชีวิตของเจ้าเอง”

พูดจบนารีวรรณก็ออกจากห้อง ทิ้งภุชคินทร์ไว้กับความสับสน เรื่องราวมากมายทำให้เขาประสาทเสีย อาละวาดปาข้าวของระบายอารมณ์ หม่อมภาณีกับนารี-วรรณได้ยินเสียงอึกทึกจากชั้นบนจึงไปดูแล้วผงะ เห็นภุชคินทร์จะเขวี้ยงครุฑธิการลงพื้น หม่อมภาณีตรงเข้ายื้อยุดแต่ลูกชายขืนไว้ บอกว่าตั้งแต่มีมันชีวิตก็มีแต่เรื่องวุ่นวายจนแทบบ้า นารีวรรณแย้งว่าเป็นเพราะเจ้าอุรคาต่างหากที่ทำให้เขาอยู่ไม่สุขเพราะเธอเป็นคนให้ครุฑธิการ ภุชคินทร์นิ่งไป...คิดเหมือนน้องสาวทุกอย่างแต่ไม่เคยยอมรับอย่างเป็นจริงเป็นจัง


ภุชคินทร์เก็บเรื่องนี้ไปคิดจนผล็อยหลับ เห็นภาพในฝันว่าขับรถออกจากวังด้วยความเร็วสูงเพื่อไปเคลียร์กับราชนิกุลสาว แต่ไปไม่ถึงเฮือนภูจำปาก็ได้พบเธอระหว่างทาง เจ้าอุรคายิ้มอย่างยินดีและเปิดฉากทักราวกับอ่านใจเขาได้

“ดิฉันไม่เคยคิดแกล้งเล่นกลหลอกคุณชาย แต่จะคิดว่าสิ่งใดที่คุณชายปรารถนา ดิฉันก็พร้อมจะทำ อย่างที่คุณชายขับรถเร็วเพราะต้องการเจอดิฉัน ดิฉันก็มาให้เจอแล้วไงคะ”

ราชนิกุลหนุ่มถึงกับอึ้ง นึกหงุดหงิดแววตาและท่าทีเหมือนรู้ทันของหญิงสาวเป็นกำลัง สวนกลับอย่างเหลืออด

“เจ้าคิดว่าผมโง่จนไม่รู้ว่าเกิดอะไรกับตัวเองหรือ เรื่องบนเวทีผมรู้ตัวแต่ควบคุมไม่ได้ ผมขัดขืนสิ่งที่เกิดขึ้นไม่ได้”

“งั้นตอนนี้คุณชายก็ควบคุมตัวเองก่อนสิคะ”

“จะให้ผมควบคุมตัวเองหรือ ที่ผ่านมาเจ้าอยากทำอะไรก็ทำโดยไม่คิดว่าใจผมรู้สึกยังไง ผมแทบบ้ากับสิ่งที่หาคำตอบไม่ได้ ผมไม่รู้ว่าเกิดอะไรและทำไมมันต้องเกิด แล้วทำไมต้องเกิดกับผม”

“ดิฉันพยายามบอกตลอดแต่ท่านไม่เคยเปิดใจฟัง มัวแต่จำคำสาบานที่ทำร้ายดิฉันจนถึงบัดนี้”

ภุชคินทร์งงเพราะไม่รู้ว่าเคยสาบานอะไร เจ้า

อุรคาน้ำตาไหลพรากด้วยความคับแค้นใจ ตั้งท่าจะอธิบายแต่ยมนาปรากฏตัวและลากเธอจากไปเสียก่อน ภุชคินทร์จะตามเพราะคาใจเรื่องที่เธอทิ้งท้ายแต่ก็ตามไม่ทัน เขารู้สึกตัวอีกครั้งเช้าวันถัดมา มองรอบห้องตัวเองอย่างมึนงง...เขาฝันถึงเจ้าอุรคาอีกแล้ว แต่ช่างเป็นฝันที่เหมือนจริงเหลือเกิน!

ขณะเดียวกันที่ห้องลับในเฮือนภูจำปา...ยมนาผลักร่างเจ้าอุรคาจนเซถลาลงพื้นพร้อมตวาดลั่นอย่างเดือดจัดที่สหายรักไม่รู้จักสำนึก ทำผิดกฎสวรรค์นำความลับเรื่องอดีตชาติไปบอกมนุษย์ เจ้าอุรคาสวนกลับอย่างมีอารมณ์ว่าต้องการแค่ภุชคินทร์ระลึกชาติได้ ยมนาตอกกลับอย่างหัวเสีย

“คิดแค่นั้นหรืออุรคาเทวี เจ้าไม่รู้หรอกว่าสิ่งเลวร้ายจะตามมา และโทษมันก็มหันต์กว่าที่เจ้าคิดร้อยเท่าพันเท่า”

“แค่ระลึกชาติเท่านั้นน่ะหรือ”

“ใช่...ถ้ามนุษย์ผู้หนึ่งระลึกชาติได้ ความอาฆาตพยาบาทจะเกิดไม่จบสิ้น โดยเฉพาะกับภุชเคนทร์ เจ้าคงจำได้...ก่อนตายนาคาภุชเคนทร์มีสภาพเช่นไร”

ดวงตาเจ้าอุรคาเบิกโพลง ภาพความเจ็บปวดของพญานาคายังวนเวียนในหัว น้ำตานองหน้าด้วยความแค้นใจ

ooooooo

ไพศิษฐ์ก้าวขึ้นโรงพักด้วยสีหน้าเคร่งเครียดเพราะยังไม่มีความคืบหน้าเรื่องคดี จ่าชิดชวนไปพบและสอบปากคำอากรลูกน้องเสี่ยทรงยศที่บ้าน เผื่อได้ข้อมูลดีๆเพราะได้รับรายงานจากชาวบ้านละแวกนั้นว่ามือปืนหนุ่มมีอาการเหมือนผีเข้า ผู้กองหนุ่มตอบตกลงและโทร.ชวนภุชคินทร์ไปด้วยเพราะคิดว่าเรื่องนี้อาจเกี่ยวข้องกับเจ้าอุรคา

สองหนุ่มเพื่อนซี้และจ่าชิดไปถึงบ้านอากรบ่ายวันนั้น มองสภาพบ้านทรุดโทรมด้วยความหดหู่แล้วสะดุ้ง ได้ยินเสียงละล่ำละลักอ้อนวอนขอชีวิตจากด้านใน

“อย่า...อย่าทำฉัน พอแล้ว...ฉันสาบานว่าต่อไป ฉันจะไม่ยุ่งกับเจ้าอุรคาอีกแล้ว...ฉันสัญญา”

ทันทีที่ทุกคนเข้าไปในบ้านก็รู้สึกสลดใจกับภาพอากรตัวสั่น ร้องโวยวายเหมือนเห็นผีตลอดเวลา มือปืนหนุ่มมองไม่เห็นใครนอกจากชรายุในร่างงูยักษ์ที่ตวาดเสียงดุเพราะเขาเคยลบหลู่เจ้าอุรคา มันจ้องอย่างอาฆาตแล้วเลื้อยมารัดร่างมือปืนหนุ่มจนเขาหายใจไม่ออก ทุกคนมองอาการดิ้นรนราวจะขาดใจด้วยความสังเวช ไม่มีใครเห็นงูจึงเข้าใจว่าเขามีอาการทางประสาทเห็นภาพลวงตา อากรถูกหามส่งโรงพยาบาลในเวลาต่อมา สองเพื่อนซี้มองหน้ากันเครียดๆ...มั่นใจว่าต้องเกี่ยวกับเจ้าอุรคาแน่ๆ

ขณะที่ภุชคินทร์กับไพศิษฐ์สงสัยเจ้าอุรคามากขึ้นทุกที...สุบรรณสับสนกับเรื่องประหลาดที่เกิดกับตัวเองในช่วงหลายวันที่ผ่านมา ทั้งความรู้สึกรักต่อเจ้าอุรคาจนถอนตัวไม่ขึ้นและความเกลียดชังต่อภุชคินทร์อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ตัดสินใจถามมือขวาคนสนิทว่าเห็นเขาเป็นอะไร อำนาจอึกอักจนเขาทนไม่ไหว โพล่งขึ้นอย่างอึดอัด

“แกยังเห็นฉันเป็นคนอยู่หรือเปล่า ฉันเห็นพญาครุฑซ้อนในตัวฉัน แกมองฉันสิอำนาจ แกเห็นอะไรไหม”

“ผมก็เห็นนายเป็นนายเหมือนเดิม”

“ฉันไม่เชื่อเรื่องภพชาติ แต่ตอนนี้มันกำลังเกิดกับฉัน ฉันรักเจ้าอุรคาอย่างที่ไม่เคยรักใครจนแทบคลั่งตาย รักจนต้องลดตัวไปแย่งชิงกับคุณชายภุชคินทร์ และฉันต้องแย่งเธอมาให้ได้!”

สุบรรณประกาศกร้าวเอาจริง อำนาจมองมาอย่างกังวล...กลัวเจ้านายจะคลั่งตายเสียก่อน

เวลาเดียวกันที่บ้านพันเอกนรินทร์...นาถสุดากระวนกระวายถึงเรื่องที่เกิดขึ้นไม่ต่างจากญาติหนุ่ม พยายามปะติดปะต่อเรื่องราวแต่คิดไม่ตกว่าเจ้าอุรคาเป็นใครหรือคืออะไรกันแน่ เธอนึกคำของพ่อจึงลองตั้งสมาธิเพื่อเข้าฌาณแต่ไม่สำเร็จ หญิงสาวฮึดฮัดอย่างหัวเสียแล้วลองใหม่ คราวนี้สติของเธอดำดิ่งไปอีกมิติ เจ้าอุรคาค่อยๆปรากฏกายตรงหน้าและยกฝ่ามือแตะหน้าผาก พูดด้วยเสียงเบาแต่หนักแน่นราวกับต้องการสะกดจิต

“จงฟังและจดจำ...ลืมทุกอย่างที่เจ้าค้นหาเกี่ยวกับข้า หน้าที่เจ้าคือปกป้องข้า เจ้าต้องปกป้องข้านาถสุดา”

“ค่ะเจ้า...ฉันจะลืมสิ่งที่ฉันค้นหา ฉันจะช่วยเจ้า ฉันจะปกป้องเจ้าอุรคา”

นาถสุดาพึมพำตอบอย่างไม่รู้ตัว เจ้าอุรคายิ้มพอใจแล้วค่อยๆหายตัวไป ทิ้งหญิงสาวไว้ในภวังค์ล้ำลึก

พันเอกนรินทร์ถึงกับหน้าถอดสีในเช้าวันถัดมา เมื่อลุงคนสวนรายงานว่าพบรอยเลื้อยของงูขนาดใหญ่ในสวน อดีตนายทหารนึกรู้ถึงความผิดปกติแต่กลบเกลื่อนด้วยท่าทีเคร่งขรึม บอกลุงคนสวนที่ตั้งท่าจะตามไปไล่งูว่าเขาคงหนีไปแล้ว พันเอกนรินทร์เพ่งรอยเลื้อยอย่างพินิจ พึมพำบทสวดมนต์แล้วได้ยินเสียงเจ้าอุรคาก้องขึ้นในโสตประสาท

“เราไม่ทำร้ายคนที่คิดดีกับเรา เราจะทำร้ายแต่คนที่คิดร้ายต่อเรา”

อดีตนายทหารคิดหนัก เข้าใจเจ้าอุรคาแต่ไม่แน่ใจว่าจะนิ่งเฉยต่อไปได้อีกนานแค่ไหน...

ooooooo

เฟื่องฟ้ากับเฟื่องวลีพบเจ้าอุรคาโดยบังเอิญหน้าร้านเพชรของเจ้าประกายคำจึงตามสังเกตการณ์ ราชนิกุลสาวรู้ว่าถูกสุ่มมองแต่ไม่ถือสา แกล้งทำเป็นไม่เห็นแล้วเดินเข้าร้าน ได้ยินหม่อมภาณีปรับทุกข์เรื่องภุชคินทร์และอิทธิฤทธิ์ของครุฑธิการ เจ้าประกายคำปลอบไม่ให้คิดมากและถ้าสงสัยอะไรให้ลองถามเจ้าอุรคาเพราะเธอเดินมานั่นแล้ว!

เจ้าประกายคำต้อนรับเจ้าอุรคาอย่างยินดีและคุ้นเคย ในขณะที่หม่อมภาณีมีท่าทีอึดอัดเพราะยังแคลงใจเรื่องราชนิกุลสาว เจ้าอุรคารับรู้ถึงความลำบากใจ มองมาอย่างรู้ทันพร้อมทักทายเสียงหวาน เจ้าประกายคำเห็นเพื่อนอึกอักเลยพูดแทนว่ากำลังชื่นชมการแสดงที่งานการกุศล เจ้าอุรคายิ้มรับและเปรยเป็นนัยๆ

“นั่นเป็นแค่สิ่งเล็กน้อย ถ้ามีโอกาส...ดิฉันจะแสดงให้เห็นมากกว่านี้”

อ่านละคร มณีสวาท ตอนที่ 8 วันที่ 13 ก.พ. 56

ละครเรื่อง มณีสวาท บทประพันธ์โดย : จินตวีร์ วิวัธน์
ละครเรื่อง มณีสวาท บทโทรทัศน์โดย : ณัฐวัฒน์
ละครเรื่อง มณีสวาท กำกับการแสดงโดย : วรวิทย์ ศรีสุภาพ
ละครเรื่อง มณีสวาท แนวละคร : ตื่นเต้น ลึกลับ
ละครเรื่อง มณีสวาท ผลิตโดย : บริษัท กู๊ด ฟีลลิ่ง จำกัด โดย สมจริง ศรีสุภาพ
ติดตามชมละครเรื่อง มณีสวาท ได้ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ