อ่านละคร ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง ตอนที่ 8/3 วันที่ 28 ก.พ. 56
“นุชขอโทษนะคะ นุชลืมไปว่าพี่รภกับพี่ลิต้าเป็นญาติกัน ถึงจะเป็นญาติห่างๆ ก็เถอะ”“ถ้าญาติทำผิด พี่ก็ไม่หลับหูหลับตาเข้าข้างหรอก บอกตามตรง พี่เองก็สงสัยเหมือนกัน”
“พี่รภสงสัยอะไรคะ”
“นุชเคยบอกว่าลิต้าไปอยู่ที่คอนโดคุณกร้าวใช่มั้ย”
อนุชพยักหน้า
“พี่สงสัยว่าทำไมลิต้าถึงเลิกยุ่งกับคุณกร้าวแล้วกลับมาหาคุณสิต คนอย่างลิต้า ไม่น่ายอมแพ้ง่ายๆ”
ปรารภและอนุชต่างสงสัยว่าลลิตามีจุดประสงค์อะไร
“ริน”
“รินคิดแล้วว่าพี่ชายธงต้องมาที่นี่”
ชายธงพูดไม่ออก ธารินโวยวาย
“รินไม่เข้าใจ ทำไมพี่ชายธงไม่ตัดใจจากผู้หญิงคนนั้น”
ชายธงโวยกลับ
“พี่จะรักใครก็เรื่องของพี่”
“แต่ยายอนุชเที่ยวหว่านเสน่ห์ใส่ผู้ชายไม่เลือกหน้า ดูสิแต่งงานแล้วยังแอบมาอี๋อ๋อกับผู้ชายอื่น ผู้หญิงไม่ดีแบบนี้ จะไปรักเขาทำไม”
ชายธงโกรธ
“หยุดเดี๋ยวนี้นะธาริน! ถ้าว่านุชอีกคำเดียวพี่จะไม่พูดกับเธออีกเลย”
ธารินทั้งน้อยใจและเสียใจ
“พี่ชายธงเห็นยายนั่นดีกว่ารินเหรอ ก็ได้ ต่อไปนี้รินจะไม่ยุ่งกับพี่อีกแล้ว!”
ธารินรีบเดินหนีออกไป ชายธงไม่สบายใจ
เย็นนั้น ปรารภมาส่งอนุชที่หน้าบ้านกร้าว
“ขอบคุณนะคะพี่รภ”
“ดูแลตัวเองดีๆ นะ”
อนุชยิ้มให้ ปรารภเป็นห่วงแต่ก็ต้องกลับไป
อนุชเข้าบ้าน พบกร้าวที่ยืนหน้าตึงเพราะหึงจัด
“หายไปไหนมาทั้งวัน”
“ไปธุระ”
“ธุระอะไร ถึงมีผู้ชายมาส่งถึงบ้าน”
อนุชโกรธที่กร้าวพูดจาไม่ให้เกียรติ
“อย่ามามองฉันแบบนี้ ฉันไม่ใช่คุณ จะได้เที่ยวไปทำบัดสีกับคนอื่นไม่เลือกหน้า”
อนุชเดินหนี กร้าวตามมากระชากเข้ามากอด
“เรื่องบัดสีที่คุณว่า ใช่แบบนี้รึเปล่า”
กร้าวดึงมากอดจูบ อนุชกรี๊ด ดิ้นรนขัดขืน
“ปล่อยฉันนะ คนบ้า”
“ไม่ปล่อย จนกว่าคุณจะบอกว่าไปทำธุระอะไรกับนายปรารภ”
อนุชกลัว จำต้องบอก
“ฉันไปบ้าน ไปหาพี่อร”
กร้าวชะงัก ไม่สบายใจ
“คุณอรเป็นอะไร”
“ไม่ต้องห่วงหรอก ตอนนี้พี่อรดีขึ้นมากแล้ว ตั้งแต่คุณออกไปจากชีวิตพี่อร”
อนุชผลักเขาแล้วเดินหนีไป กร้าวรู้สึกผิดต่ออรชา
วันใหม่...กร้าวแอบมองอรชาอยู่นอกรั้ว เห็นอรชานั่งจัดดอกไม้ใส่แจกันแก้วใสอยู่ที่มุมที่นั่งในสวน เห็นเธอหน้าตาสดใสเขาก็ดีใจ อรชาเงยหน้าขึ้นมาเห็นกร้าวแวบหนึ่งเขารีบหลบ อรชาสงสัยรีบเดินไปดู กร้าวรีบเดินหนีไป อรชามองหาแค่ด้านหลังก็จำได้ เธอตกใจ
“คุณกร้าว!”
อรชาจะตามไปอยากคุยกับเขาให้รู้เรื่องเพราะตั้งแต่เกิดเรื่อง ยังไม่เคยคุยกับเขาเลย อรชารีบร้อนจะตามไปแต่ชนเข้ากับปรารภ
“คุณอร จะไปไหนครับ”
“อรเห็นคุณกร้าว คุณกร้าวมาหาอร”
ปรารภมองหา
“ไม่เห็นมีนี่ครับ”
“เขาไปแล้วค่ะ แต่อรจำได้ เป็นคุณกร้าวแน่ๆ”
อรชาสับสนวุ่นวายใจ ร้องไห้ออกมา
“อรไม่เข้าใจ เขามาอีกทำไม เขาต้องการอะไรกันแน่”
อรชาร้องไห้ สับสนหนัก ปรารภกอดปลอบไม่สบายใจที่กร้าวยังมายุ่งกับอรชา
ลลิตาทำกายภาพให้อสิต คอยดูแลเอาอกเอาใจ อสิตดูมีความสุขมากขึ้น
“สิตขา ลิต้าอยากไปเรียนรู้งานที่บริษัท” ลลิตาอ้อนอ้อน
“ทำไมล่ะ”
“ลิต้าอยากช่วยแบ่งเบาภาระสิตค่ะ”
อนุชเข้ามาแทรก
“พี่ลิต้าไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ ช่วงนี้นุชว่าง นุชจะเข้าไปดูแลให้เอง พี่ลิต้าดูแลพี่สิตเถอะค่ะ”
อสิตเห็นด้วย
“นั่นสิ งานที่บริษัท ไม่ได้อยู่แต่ในออฟฟิศ ต้องไปที่ไซต์งาน เหนื่อยก็เหนื่อยร้อนก็ร้อน ไม่เหมาะกับลิต้าหรอก”
อนุชยิ้มให้ลลิตาอย่างรู้ทัน สงสัยว่าลลิตามีแผนบางอย่าง ลลิตาไม่พอใจที่อนุชมาขัดขวาง
เมื่ออยู่ด้วยกันตามลำพัง ลลิตาชวนอสิต
“สิตคะ อยู่แต่ในบ้านน่าเบื่อ ไปเดินเล่นกันนะคะ”
“เอาสิ ดีเหมือนกัน”
ลลิตาเข็นรถอสิตจะออกจากบ้าน อนุชมาขวาง
“นุชไปด้วยนะคะ”
อนุชยิ้มให้ ลลิตาไม่พอใจ
ลลิตาเข็นรถไปเดินเล่นในสวนสาธารณะ อนุชตามไปด้วย
“เดี๋ยวนุชไปซื้อน้ำให้นะคะ”
อนุชออกไป ลลิตาหันมาบอกอสิต
“ลิต้าไปช่วยนุชนะคะ”
ลลิตาตามไป อนุชซื้อน้ำเสร็จ หันมาเจอลลิตาหาเรื่อง
“เธอจงใจตามจับผิดฉัน”
“ทำไมคิดอย่างนั้นล่ะคะ หรือว่าพี่ลิต้าทำความผิด ถึงต้องระแวง กลัวคนจับผิด”
ลลิตาโกรธมาก
“นังนุช!”
“จะทำอะไรคิดให้ดีก่อนนะคะ พี่สิตมองเราสองคนอยู่”
อนุชพูดกับลลิตาพลางหันไปโบกไม้โบกมือทักทายอสิต ลลิตาไม่กล้าทำอะไร เพราะกลัวอสิตไม่ไว้ใจ อนุชยิ้มให้ ลลิตาโกรธมาก แต่ต้องเก็บความโกรธไว้
ค่ำนั้น ลลิตานัดเจอเชิดที่ริมแม่น้ำ เธอกรี๊ดๆๆๆ ระบายอารมณ์
“อ๊ายยย!”
เชิดอุดหู
“ฉันทนไม่ไหวแล้ว นังนุชคอยตามกันท่า ไม่มีโอกาสพูดเรื่องบริษัทด้วยซ้ำ”
“แล้วจะทำยังไง”
“จัดการสิตซะ!”
ลลิตาหน้าร้าย เอาเรื่อง
วันใหม่...ลลิตาพาอสิตมาที่โรงพยาบาล หลังจากที่ตรวจเสร็จแล้วเธอก็บอกกับเขา
“สิตรอตรงนี้นะคะ”
ลลิตาไปรับยาที่เคาท์เตอร์...เชิดจงใจเดินมาชนอสิตแล้วเดินหนีไป เชิดสวมหมวกและใส่แว่นกันแดดปิดบังหน้าตา เดินก้มหน้า อสิตมองแล้วคุ้นตา ภาพอดีตที่เขาไล่ตามคว้าเสื้อเชิดได้ ก่อนจะเกิดอุบัติเหตุแว่บเข้ามา อสิตจำด้านหลังของเชิดได้ เพราะเชิดจงใจใส่เสื้อตัวเดียวกับวันนั้นมาด้วย จงใจให้อสิตจำได้
“แก!”
อสิตรีบเข็นรถตามไป ลลิตายืนรับยาอยู่ที่เคาท์เตอร์ แอบมอง เห็นเชิดเดินหนีอสิตรีบเข็นรถตาม...เชิดออกไปทางบันไดหนีไฟ อสิตรีบตามไปเข้ามาที่บันไดหนีไฟ เชิดหายไปแล้ว อสิตมองหาที่บันได เชิดหลบอยู่ด้านหลัง
“ทางนี้”
อสิตหันมา เชิดยกเท้าถีบรถเข็นอสิตตกบันไดไปล้มตะแคง รถเข็นทับตัว หมดสติ เชิดรีบวิ่งหนีลงบันไดหนีไฟ ข้ามตัวอสิตไป
อนุชรีบร้อนเข้ามาในห้องพักของโรงพยาบาล อสิตนอนบนเตียง ใส่เฝือกคอ รู้สึกตัวแล้ว ลลิตา อรชา ปรารภอยู่ด้วย ต่างกังวล อนุชเข้าไปหา
“พี่สิต!”
อนุชหันไปต่อว่าลลิตา
“เกิดอะไรขึ้น ทำไมพี่สิตเป็นแบบนี้ พี่ลิต้าดูแลพี่สิตยังไง”
ลลิตาเสแสร้งบีบน้ำตา ร้องไห้ อสิตยกมือห้าม
“อย่าโทษลิต้าเลยนุช มีคนทำร้ายพี่ ลิต้าไม่เกี่ยว”
“นุชพูดถูกแล้วค่ะสิต เป็นเพราะลิต้าดูแลสิตไม่ดีเอง”
“อย่าโทษตัวเอง คุณไม่ผิด”
อสิตปลอบ ลลิตาแอบโล่งอกที่ไม่มีใครสงสัย อนุช อรชาและปรารภไม่สบายใจ
อนุชคุยกับปรารภที่หน้าห้องพักไข้
“พี่ขอดูกล้องวงจรปิดแล้ว แต่เห็นหน้าคนร้ายไม่ชัด แต่คุณสิตสงสัยว่าจะเป็นคนเดียวกันกับคนที่ทำร้ายลิต้าที่บ้าน ในคืนที่คุณสิตประสบอุบัติเหตุ”
อนุชไม่สบายใจ
“คนเดียวกันเหรอคะ ใครกัน พี่สิตไม่น่ามีศัตรูที่ไหน”
ปรารภและอนุชไม่สบายใจ
กร้าวรู้เรื่องอาการของอสิตจากลลิตา ชายหนุ่มรู้สึกเป็นห่วงอสิตจริงๆ
“คุณสิตเป็นไรมากรึเปล่า”
“ตอนนี้หมอขอดูอาการก่อน ยังไม่ให้ออกจากโรงพยาบาล”
กร้าวไม่สบายใจ ลลิตาโผกอดเขาจากด้านหลัง
“อาจจะฟังดูไม่ดี แต่ลิต้าว่าเป็นจังหวะดีที่จะจัดการตามแผนของคุณ เราน่าจะใช้สถานการณ์ตอนนี้ให้เป็นประโยชน์นะคะ”
กร้าวเครียด ไม่สบายใจอยู่อย่างนั้น
“อย่าบอกนะว่าคุณเกิดเปลี่ยนใจ”
กร้าวยังไม่ได้ตอบอะไรลลิตา
ค่ำนั้น...กร้าวกลับเข้ามาในบ้านดูรูปแม่ รู้สึกสับสนในใจ ใจหนึ่งต้องการแก้แค้น อีกใจรู้สึกผิดที่ต้องทำร้ายอสิต นึกถึงตอนที่ชื่นเสียชีวิต และตอนที่กาญจน์หัวใจวายเสียชีวิต เขาเจ็บปวดกับเรื่องอดีต อนุชเข้ามาเห็น
“รูปใครคะ คุณแม่คุณเหรอ สวยจังเลยนะคะ”
กร้าวเห็นหน้าอนุช ลูกของศัตรู ก็ยิ่งโกรธแค้น หน้าเครียด
“ใช่ เพราะความสวยของแม่ แม่ถึงต้องโดนทำร้าย”
อนุชแปลกใจ
“ทำร้าย ใครทำร้ายแม่คุณคะ”
“อย่ารู้เลย!”
กร้าวออกไป อนุชงง ไม่เข้าใจ
กร้าวแอบมาคุยโทรศัพท์สั่งงานที่มุมหนึ่งของบ้าน
“บอกคนของเราที่ทำงานในบริษัทของอสิต วิชเวทย์ให้ทำตามแผนเลย”
กร้าววางสาย ไม่ค่อยสบายใจ แต่ต้องทำ
วันใหม่...อสิตตกใจ หลังจากฟังรายงานจากพนักงานคนสนิท
“ว่าไงนะ ผู้รับเหมารับเงินแล้วหนีไปงั้นเหรอ!”
อสิตขยับจะลุกขึ้น แต่เจ็บระบมไปทั้งตัวจากแรงกระแทก
“โอ๊ย”
ลลิตารีบประคองให้นอนลง
อ่านละคร ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง ตอนที่ 8/3 วันที่ 28 ก.พ. 56
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง บทประพันธ์ : บุษยมาส (จากเรื่องเดิม นางฟ้าซาตาน)ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง บทโทรทัศน์ : สิริกร
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง กำกับการแสดง : ธนะสิทธิ์ อริยสินวีรกุล
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง แนวละคร : เมโลดราม่า - โรแมนติก
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง ผลิตโดย : บริษัท ดาราวิดีโอ จำกัด
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง ออกอากาศ : เวลา 20.25 น. ทางช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ที่มา manager