อ่านละคร พรพรหมอลเวง ตอนที่ 11 วันที่ 25 ก.พ. 56

อ่านละคร พรพรหมอลเวง ตอนที่ 11 วันที่ 25 ก.พ. 56

ปฐวีขำ “อ้อ ...ผมมีของฝากคุณทิพย์ด้วยนะครับ”
“ขอบคุณค่ะ”
จริญทิพย์คว้าถุงของฝากแล้วเดินออกไปจากห้อง
ปฐวียิ้มขำ เขามองดอกกล้วยไม้แล้วคิดถึงคำพูดของปรงทอง
“.....เราต้องปล่อยให้เป็นเรื่องของพรหมลิขิต ถ้าเจ้าเจอคนที่ใช่ ความรู้สึกจะบอกเจ้าเองนั่นแหละ......”
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ปฐวีกดรับ

“สวัสดีครับ พี่ภัส”
ประภัสสรคุยโทรศัพท์อยู่ที่บ้าน
“วีจ๊ะ เดี๋ยวน้องเมย์จะไปหาวีที่โรงพยาบาลนะจ๊ะ”

“อ้าว เมื่อวานไม่เห็นน้องเมย์บอกเลยนี่ครับ นึกยังไงจะมา”
“พอดีครูบี๋แวะมาหาตอนเช้าน่ะ น้องเมย์เลยขอตามครูบี๋ไปด้วย”
“ครับ พี่ภัส เดี๋ยวผมดูแลน้องเมย์เอง”
ปฐวีกดปิดโทรศัพท์
“นึกยังไงเนี่ย จะมาโรงพยาบาล” ปฐวีงง
หนึ่งฤทัยเดินเข้ามาในห้อง
“วีคะ หนึ่งมีเรื่องปรึกษาค่ะ”
หนึ่งฤทัยยิ้มมองปฐวี

สุดนภาเดินจูงมือเมรินมาที่หน้าห้องตันหยง เมรินหยุดชะงัก สุดนภามองเพื่อนอย่างเป็นห่วง
“แกพร้อมหรือยัง หยง”
เมรินสูดลมหายใจ “พร้อมแล้ว”
“แน่ใจนะ ถ้าพร้อมแล้วก็เอา”
สุดนภาเงื้อมือจะเปิดประตู แต่พินิจกับบุหงาเปิดออกมาพอดี
“คุณพ่อ คุณแม่”
“อ้าว หนูบี๋ มาพอดีเลย” พินิจทัก
เมรินชะงักมองพ่อและแม่อยู่นาน ก่อนจะเดินเข้าไปกอดบุหงาแล้วร้องไห้ บุหงางงแต่ก็ยอมให้เมรินกอด
“คุณแม่ขา หนูคิดถึงคุณแม่” เมรินร้องไห้
สุดนภามองเมรินด้วยความสงสารก่อนจะค่อยๆเดินไปดึงเมรินออกมาจากบุหงา
“โถ น่าเอ็นดูจริงแม่คุณ ลูกเต้าเหล่าใครละบี๋” บุหงาถาม
“ลูกของเพื่อนบี๋เองค่ะคุณแม่ เค้าฝากบี๋ไว้ คงคิดถึงคุณพ่อกับคุณแม่มาก”
“มาให้ตาหอมทีได้มั๊ยคะ” พินิจถาม
เมรินโผเข้าหาพินิจทันที “คุณพ่อขา”
พินิจกับบุหงามองเมรินด้วยความสงสาร
“คุณพ่อคุณแม่จะไปธุระหรือคะ” สุดนภาถาม
“ใช่จ๊ะ ฝากหยงด้วยนะลูก” บุหงาบอก
“ค่ะ ไม่ต้องเป็นห่วง”
“ตากับยายไปธุระก่อนนะคะ ถ้าว่างๆก็มาหากันบ่อยๆนะคะ” บุหงาพูดกับเมริน
บุหงากับพินิจเดินไป เมรินปาดน้ำตาแล้วมองส่งทั้งสองอยู่นาน
“คุณพ่อ คุณแม่”
“เข้าไปกันเถอะ” สุดนภาชวน
เมรินมองสุดนภา
สุดนภาถามย้ำ “แกพร้อมแล้วนะ”
เมรินพยักหน้า แล้วทั้งคู่ก็เดินเข้าห้องไป

เมรินกับสุดนภาเดินเข้ามาในห้อง เมรินมองเห็นร่างตันหยงอยู่บนเตียงก็ชะงัก
“นั่น....ตัวชั้นหรือ”
เมรินเดินเข้าไปหาช้าๆ แล้วหยุดยืนมองร่างตัวเอง สุดนภาถอนหายใจ เมรินหันมาพูดกับเพื่อน
“เราต้องลองหาทางดู”
เมรินค่อยๆเอื้อมมือไปกุมมือตันหยงไว้ก่อนจะหลับตานิ่งแล้วลืมตาขึ้นมามองมือตัวเอง
เมรินหันมองสุดนภา “มันไม่ได้ผล ชั้นต้องทำยังไง”
ร่างตันหยงนอนนิ่ง
เมรินเอื้อมมือไปจับตันหยงแล้วเขย่า
“น้องเมย์ หนูอยู่ในร่างชั้นรึเปล่า เรามาคืนร่างกันเถอะนะ”
สุดนภามองหน้าเมรินด้วยความร้อนใจ

ปฐวีนั่งเหม่ออยู่หน้าคอมพิวเตอร์ เขานึกถึงเรื่องที่หนึ่งฤทัยมาพูดกับเขา
“หนึ่งอยากปรึกษาเรื่องคุณตันหยงค่ะ คือคู่หมั้นของเธอปรึกษากับหนึ่งว่า อยากจะพาเธอไปรักษาที่อื่น หนึ่งจำได้ว่าวีมีข้อมูลการรักษาที่ต่างประเทศ”
ปฐวีงง “อ้าวทำไมล่ะครับ”
“ทางคุณพิรามแค่ถามมา หนึ่งเลยจะมาปรึกษาวีก่อน”
ปฐวีนิ่งคิดหน้าเครียด หนึ่งฤทัยมองอย่างสังเกต

ปฐวีคิดถึงคำพูดของหนึ่งฤทัยแล้วก็เครียด
“เกิดอะไรขึ้น ทำไมจะรีบร้อนขึ้นมาตอนนี้”
ปฐวีหยิบแฟ้มในลิ้นชักมาเปิดดูเห็นว่ามีรายชื่อโรงพยาบาล และสถานที่รักษาที่ต่างประเทศเต็มไปหมด ปฐวีนิ่งนึกแล้วหยิบแฟ้มใส่ลิ้นชักก่อนจะมองนาฬิกา
“ทำไมป่านนี้น้องเมย์ยังไม่ถึงอีกนะ มัวไปเถลไถลที่ไหนอยู่”
ปฐวีหันไปมองแจกันดอกไม้แล้วดึงกล้วยไม้ไปหนึ่งดอก ก่อนจะเดินออกไปจากห้อง

ปฐวีเดินออกมาจากห้อง จริญทิพย์รีบรับหน้า
“ถ้าน้องเมย์มา ให้นั่งรอในห้องก่อนนะครับ คุณทิพย์” ปฐวีบอก
“คุณหมอจะไปไหนหรือคะ”
“ผมจะไปเยี่ยมคนป่วย”
ปฐวีเดินไป จริญทิพย์มองตาม

ปฐวีเดินถือดอกไม้มาตามทางจนมาถึงหน้าห้องตันหยง

ภายในห้อง เมรินยังคงจับมือตันหยงไว้ สุดนภายืนลุ้น
“แกต้องใช้สมาธิสิ หยง ตั้งสมาธิ” สุดนภาบอก
เมรินพยายามนิ่งเพื่อรวบรวมสมาธิ สักพักเธอก็ลืมตาดูแล้วก็เครียด
“ไม่ได้ผล” เมรินบอก
“ทำไงดี ทำไงดี”
“น้องเมย์คะ หนูต้องช่วยชั้นนะคะ ถ้าชั้นอยู่ในร่างของหนู แล้วน้องเมย์อยู่ที่ไหน หนูต้องกลับมาอยู่ในร่างของตัวเอง เราสองคนจะได้ใช้ชีวิตเป็นปกติ นะคะน้องเมย์”
“น้องเมย์ ช่วยเพื่อนของครูบี๋ด้วยเถอะ” สุดนภาช่วยพูด
“น้องเมย์ น้องเมย์ต้องกลับเข้าร่างของตัวเองนะคะ น้องเมย์ต้องช่วยชั้นด้วย”
สุดนภากับเมรินช่วยกันตะโกน “น้องเมย์ น้องเมย์ น้องเมย์”
ปฐวีผลักประตูที่แง้มอยู่เข้ามา ทั้งสองคนรู้สึกเหมือนมีใครยืนอยู่ข้างหลังจึงค่อยๆ หันไปมอง
สุดนภากับเมรินหันมาที่ประตูแล้วก็ชะงัก ปฐวีมองทั้งสองคนนิ่ง

จริญทิพย์เดินเข้ามาในห้องทำงานของปฐวีแล้ววางแฟ้มไว้ที่โต๊ะ
“แฟ้มมาแล้วค่ะ”
จริญทิพย์วางแฟ้มลงทำให้มือไปโดนเม้าธ์ขยับ หน้าจอคอมพิวเตอร์จึงแว๊บขึ้น
จริญทิพย์มองซ้ายมองขวา แล้วก็อดไม่ได้จึงแอบดูหน้าจอ
“มันอดไม่ได้จริง...จริ๊ง...ขอดูหน่อยเหอะ”
ที่หน้าจอคอมพิวเตอร์เป็นหน้าเวบไซด์ เกี่ยวกับการวิญญาณสลับร่าง
“วิญญาณสลับร่าง” ตายจริง ไม่ยักรู้ว่าหมอวีเชื่อเรื่องแบบนี้ด้วย”

ปฐวีกับเมรินยืนจ้องตากันลุ้นๆ ว่าปฐวีจะรู้หรือไม่
ปฐวียิ้ม “มาอยู่ที่นี่เอง รอตั้งนานแน่ะ”
“บี๋ผิดเองค่ะ บี๋แวะมาเยี่ยมเพื่อนก่อนเลยพาน้องเมย์ติดมาด้วย ขอโทษนะคะ”
“ไม่เป็นไรครับ น้องเมย์ไปกับน้าวีก่อนมั๊ย”
“ค่ะน้าวี”
เมรินหันไปมองสุดนภาแว๊บนึงแล้วเดินตามปฐวีไป ดอกกล้วยไม้ที่ปฐวีเตรียมมาถูกกำจนเละในมือของเขา

ปฐวีกับเมรินเดินมาที่หน้าห้องทำงานของปฐวี จริญทิพย์รีบลุกขึ้นต้อนรับ
“น้องเมย์มาแล้วหรือคะ อ้าว แล้วไปเจอกันที่ไหนคะเนี่ย”
เมรินยิ้มเจื่อนแต่ไม่พูดไม่จา ปฐวีเปิดประตูห้องให้เมรินเดินเข้าไป
จริญทิพย์บ่น “ถามก็ไม่พูด ดูสิ”
“คุณทิพย์ ถ้าผมไม่ตาม ห้ามรบกวนผมเด็ดขาด เข้าใจมั๊ย” ปฐวีสั่ง
จริญทิพย์รับคำ “ได้ค่ะ”
ปฐวีเดินเข้าไปในห้อง จริญทิพย์มองตามด้วยความประหลาดใจ
“ทำไมบรรยากาศมาคุแบบนี้ อึ๊ย ขนลุก”
จริญทิพย์นั่งลงทำงานต่อ

เมรินเดินเข้ามานั่งในห้องอย่างเรียบร้อย ปฐวีมองเมรินอย่างสังเกตก่อนจะลงนั่งทำงานเงียบๆ เมรินแอบมองปฐวีด้วยความอึดอัด
ปฐวีเอ่ยถาม “.... หิวไหม”
“ไม่ค่ะ....” เมรินมองปฐวีทำงาน “น้าวียุ่งเหรอคะ”
“ใช่” ปฐวียังทำงานไปเรื่อยๆ “อยากช่วยน้าวีไหมล่ะ”
“อะไรคะ”
ปฐวีส่งไอแพดให้เมริน
“ช่วยหาข้อมูลเรื่อง การปลูกถ่ายอวัยวะหน่อย คนไข้ของน้าวีเค้าสนใจ”
“ได้ค่ะ”
เมรินรับไอแพดมาแล้วค้นหาข้อมูล ปฐวีแอบมองเมรินกดค้นข้อมูลอย่างคล่องแคล่ว
เมรินบอก “นี่คะ”
ปฐวีทำเป็นยุ่งตอบแบบไม่มองหน้าเมริน “สั่งปริ้นต์ออกมาเลย น้าวีกำลังยุ่ง ไว้ค่อยอ่านทีหลัง”
เมรินงง “ได้ค่ะ”
เมรินสั่งปรินต์ ปริ้นเตอร์ปริ้นต์ข้อมูลตามคำสั่งของเมริน เมรินเดินไปคอยที่เครื่องแล้วรวบรวมเอกสารมาวางไว้ที่โต๊ะ ปฐวีแอบสังเกตอยู่ตลอดเวลา
“ขอบคุณมาก น้องเมย์ช่วยได้เยอะเลย”
ปฐวียิ้มให้เมริน เมรินยิ้มตอบแล้วก็แอบโล่งใจ
ปฐวีกดอินเตอร์คอมเรียกจริญทิพย์
“คุณทิพย์ เข้ามาหน่อยครับ”
จริญทิพย์โผล่หน้าเข้ามา
“คุณทิพย์ ผมขอกาแฟที่นึง น้องเมย์ดื่มอะไร ชาหรือกาแฟดี”
เมรินตอบทันที “ชาก็ได้ค่ะ”
“ขอชาอีกที่นะครับ คุณทิพย์”
จริญทิพย์จดแล้วก็นึกได้
“ตายจริง น้องเมย์จะดื่มชาได้ยังไงคะ เดี๋ยวก็ท้องผูกหรอก รับเป็นโกโก้ดีมั๊ย”
เมรินนึกได้ “เอ่อ โกโก้ก็ได้ค่ะ”
จริญทิพย์เดินไป เมรินหันไปมองปฐวีอย่างจ๋อยๆ ปฐวีก้มหน้าทำงานเงียบๆ
เมรินรู้สึกอึดอัด “น้าวีคะ น้องเมย์ขอไปหาครูบี๋ได้มั๊ยคะ”
“จะไปทำไมล่ะ น้องเมย์อยากมาหาน้าวีไม่ใช่หรือ”
“ก็น้าวีทำงาน คุยกับน้องเมย์ไม่ได้นี่คะ”
ปฐวีวางงานแล้วจ้องหน้าเมริน “งั้นน้องเมย์อยากคุยอะไรล่ะ”
เมรินงง เธอมองหน้าปฐวีแล้วก็พูดไม่ออก
จริญทิพย์เข้ามาพร้อมถาดเครื่องดื่มในมือ
“เอ่อ น้องเมย์ไปหาครูบี๋ดีกว่า จะได้ไม่กวนน้าวีด้วย ให้ป้าทิพย์พาไปก็ได้ค่ะ นะคะน้าวี” เมรินบอก
จริญทิพย์ชะงัก “ตายจริง ทิพย์ไปแป๊บเดียว กลายเป็นป้าไปแล้วหรือเนี่ย โอ๊ย รับไม่ได้จริง จริ๊ง”
“ก็ได้ เสร็จแล้วมาเจอกันที่นี่นะ จะได้กลับบ้านพร้อมกัน” ปฐวีบอก
“ได้ค่ะน้าวี”
เมรินหันหลังแล้วก็แอบถอนหายใจเฮือกใหญ่แล้วเดินออกไป จริญทิพย์รีบเดินตามไป ปฐวีหยุดทำงานแล้วจ้องมองเมรินที่เดินออกไป แล้วปฐวีก็พิงเก้าอี้อย่างหมดแรง

จริญทิพย์กับเมรินเดินมาถึงหน้าห้อง จริญทิพย์ทำท่าจะเดินเข้าไปด้วยแต่เมรินรีบห้าม
“ไม่เป็นไรค่ะ ถึงแล้ว พี่ทิพย์กลับไปดูแลน้าวีเถอะค่ะ”
“เรียกพี่แบบนี้ ค่อยน่าเอ็นดูหน่อย แล้วน้องเมย์แน่ใจนะคะว่าอยู่ได้”
“แน่ใจค่ะพี่ทิพย์ ครูบี๋อยู่ในห้องนี่เองค่ะ บ๊ายบายนะคะ”
เมรินยิ้มแล้วโบกมือให้จริญทิพย์แล้วก็รีบเข้าห้องไป จริญทิพย์ยิ้มปลื้ม
“ค่อยยังชั่วหน่อย อัพเลเวลเป็นป้า รับไม่ได้จริง..จริ๊ง”

เมรินเดินเข้ามาในห้องแล้วก็รีบปิดประตู พอหันไปเจอสุดนภาเธอก็โวยวาย
“โอ๊ย กว่าจะหลุดจากน้าวีมาได้ เกือบแย่.....”
เมรินชะงัก ส่วนสุดนภายืนตะลึงอยู่
พิรามนั่งจับมือร่างของตันหยงและอ่านหนังสือให้ตันหยงที่นอนอยู่บนเตียงฟัง
“ใจเย็นๆนะหยง อย่าเพิ่งโมโห” สุดนภาบอก
เมรินโมโหเดินไปชี้หน้าพิราม พิรามงง
“ปล่อยมือชั้นเดี๋ยวนี้”
พิรามงง “อะไรหรือครับ หนู เราเคยรู้จักกันหรือ”
“ไปให้พ้น คุณทำให้ชั้นเป็นแบบนี้ ตอนนี้จะมาทำดีเพื่ออะไร ออกไปนะ ออกไป” เมรินไล่
เมรินกระชากแขนพิรามให้ลุกขึ้น สุดนภารีบเข้ามาห้าม
“ใจเย็นๆก่อนน้องเมย์ แกพูดไปเค้าก็ไม่เชื่อหรอก” สุดนภาพูดกับพิราม “พิราม บี๋ขอร้อง คุณไปก่อนเถอะค่ะ แล้วบี๋จะอธิบายทุกอย่างให้ฟังทีหลัง”
“นี่มันอะไรกัน เด็กคนนี้เป็นใคร คุณบี๋”
“ชั้นเป็นใครคุณไม่ต้องสนใจหรอก ออกไปนะ เดี๋ยวนี้เลย”
“พิรามคะ บี๋ขอร้อง”

อ่านละคร พรพรหมอลเวง ตอนที่ 11 วันที่ 25 ก.พ. 56

พรพรหมอลเวง บทประพันธ์ : กิ่งฉัตร
พรพรหมอลเวง บทโทรทัศน์โดย : วรวรรณ ชัยสกุลสุรินทร์
พรพรหมอลเวง กำกับการแสดงโดย : ชุดาภา จันทเขตต์
แนวละคร : โรแมนติก - คอมเมดี้
พรพรหมอลเวง ผลิตโดย : บ. เวฟมีเดีย
พรพรหมอลเวงออกอากาศ ทุกวันศุกร์ - เสาร์ และอาทิตย์ เวลา 20.15 น. ทางไททีวีสีช่อง 3
พรพรหมอลเวง เริ่มออกอากาศตอนแรก ในวันศุกร์ที่ 8 ก.พ 56
ที่มา manager