@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง ตอนที่ 7 วันที่ 25 ก.พ. 56


อ่านละคร ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง ตอนที่ 7 วันที่ 25 ก.พ. 56

กร้าวโอบอนุช แสดงความเป็นเจ้าของ
“ได้ยินชัดแล้วใช่มั้ย กลับไปได้แล้ว แล้วต่อไปอย่ามายุ่งกับว่าที่เจ้าสาวผมอีก”
ชายธงเสียใจ เดินหนีไปขึ้นรถและขับออกไป อนุชเสียใจ สงสาร พอชายธงไปแล้ว เธอก็ผลักกร้าวออกเย็นชา
“พอได้แล้ว”
“อะไรของคุณ เมื่อกี้คุณบอกเองว่าเต็มใจแต่งงานกับผม”

“ฉันพูดไปเพราะอยากให้ชายธงตัดใจเท่านั้น ไม่มีความหมายอะไรซะหน่อย”
อนุชสะบัดเข้าบ้านไป กร้าวอ่อนใจที่อนุชเย็นชา

ค่ำนั้น...ข่าวในโทรทัศน์ เป็นภาพข่าวที่กร้าวหอมแก้มอนุช ลลิตาเห็นข่าวก็โกรธ กรี๊ดลั่น พร้อมกับขว้างหมอนอิงใส่โทรทัศน์
“อ๊ายย”


ลลิตาโกรธเกลียดอนุช อสิตรีบร้อนเข้ามา
“ลิต้า เกิดอะไรขึ้น”
ลลิตาไม่ตอบ กำลังคิดแค้นอนุช อสิตมาจับเนื้อตัว
“เมื่อกี้คุณร้องทำไม ใครทำอะไรคุณรึเปล่า บอกผมสิ”
ลลิตารำคาญอสิต สะบัดแขน
“ไม่ต้องมายุ่งกับฉัน”

ลลิตาเดินหนีไป อสิตงวยงงไม่เข้าใจ
อนุชแวะมาดูแลอสิตตามปกติ เห็นพี่ชายนั่งเหม่อเศร้า ก็แปลกใจ

“พี่สิตยังไม่นอนเหรอคะ เป็นอะไรไปคะ ไม่สบายรึเปล่า”
อนุชแตะเนื้อตัวอสิต ดูว่าตัวร้อนรึเปล่า
“พี่สบายดี”
“มีเรื่องอะไร เล่าให้นุชฟังได้มั้ยคะ”
“พี่รู้สึกว่าลิต้าดูแปลกไป ดูเจ้าอารมณ์แล้วก็เย็นชากับพี่ ไม่รู้ว่าเขาโกรธอะไรพี่รึเปล่า ถามก็ไม่พูด นุชรู้มั้ยว่าลิต้ามีปัญหาอะไร”
อนุชนึกรู้ว่าลลิตาหึงที่อนุชกับกร้าวจะแต่งงานกัน แต่บอกอสิตไม่ได้
“ที่ผ่านมามีแต่เรื่องวุ่นๆ พี่ลิต้าอาจจะเหนื่อย นุชว่าอีกสักพัก พี่ลิต้าคงจะดีขึ้น พี่สิตอย่าคิดมากเลยนะคะ”
อสิตพยักหน้า รับฟังจบที่อนุชไม่สบายใจ อนุชคิดว่าเมื่อเธอแต่งงานกับกร้าวแล้ว ลลิตาคงตัดใจจากกร้าวได้และกลับมาดีกับอสิตเหมือนเดิม
อนุชเดินมาหน้าห้องอรชาอย่างรู้สึกเป็นห่วง เธอลองจับลูกบิดประตู เห็นว่ายังคงล็อคห้อง เธอเป็นห่วง จะเคาะประตู แต่ก็ยั้งมือไว้ เพราะรู้ว่าอรชาคงยังโกรธอยู่

วันใหม่...ภาพข่าวกร้าวและอนุชปรากฏในโทรทัศน์ พร้อมดูข่าวอย่างดีใจ
“คุณกร้าวกับคุณนุช”
ขำกรี๊ดกร๊าด
“ตัดชุดทันมั้ยเนี่ย แต่งตัวยังไงดี”
“เขาจะเชิญไปเหรอ แกไม่เกี่ยวเลย”
ขำหันมาอ้อนชาติ
“คุณชาติขา ให้ขำไปด้วยนะคะ”
ชาติไม่ค่อยสบายใจ กร้าวเดินเข้ามา
“คุณกร้าว มาพอดี ป้าดีใจที่สุดเลยค่ะ ที่คุณกร้าวกับคุณนุชลงเอยกัน”
ชาติหน้าตาเคร่งขรึม มองกร้าวอย่างมีเรื่องจะคุย

กร้าวยื่นการ์ดแต่งงานให้ชาติกังวล
“คิดดีแล้วเหรอ”
“คุณลุงอย่าห้ามผมเลย ไม่มีประโยชน์หรอกครับ ผมรอวันนี้มานานแล้ว วันที่จะล้างแค้นพวกวิชเวทย์ ผมทุ่มเททั้งชีวิตเพื่อสิ่งนี้ เป้าหมายของผมใกล้เป็นจริง ผมหยุดตอนนี้ไม่ได้”
กร้าวมุ่งมั่น ดื้อดึง ชาติไม่สบายใจ
“คิดบ้างมั้ยว่าหลังจากแก้แค้นสำเร็จแล้ว ชีวิตของหนูนุชจะเป็นยังไงต่อไป”
กร้าวอึ้ง เจ็บปวดใจ รู้สึกผิดอยู่เหมือนกัน คำถามของชาติแทงใจดำ แต่ทิฐิ และความแค้นมากกว่า
“ตอนที่นายประสิทธิ์ทำร้ายแม่ของผม ลุงว่ามันคิดบ้างมั้ย ว่าชีวิตของแม่ชื่นจะเป็นยังไงต่อไป”
กร้าวแววตาเจ็บปวด ชาติรู้ว่าห้ามไม่ได้
“จำไว้อย่างหนึ่งนะกร้าว คนเราไม่ใช่พระพรหมที่จะลิขิตชีวิตใครให้เป็นไปอย่างที่เราคิดได้ ทุกสิ่งที่กร้าวก่อขึ้นในวันนี้ มันจะย้อนกลับมาสร้างปัญหาให้กร้าวในวันข้างหน้า”
“ต่อให้ผมต้องตาย ผมก็ไม่กลัวครับ”
กร้าวมองชาติด้วยแววตาดื้อดึง ชาติไม่สบายใจ สงสารอนุชและห่วงกร้าวด้วย

ลลิตานั่งคิดหาทางเล่นงานอนุชอยู่ในสวน เชิดแอบปีนรั้วเข้ามาหา ผิวปากเรียก ลลิตามองไป เห็นหน้าเชิดก็ตกใจ
“ไอ้เชิด แกยังไม่ตายอีกเหรอ”
“ฉันเห็นข่าวแล้ว ไหงกลายเป็นแบบนี้ไปได้ ไหนบอกว่าไอ้นายกร้าวนั่นมันหลงเธอนักหนาไง...ปล่อยให้บ่อเงินบ่อทองหลุดมือไปได้ยังไง โง่จริงๆ”
“หุบปากไปเลย คนยิ่งกลุ้มๆ อยู่ ไปไกลๆ เลยไป”
ลลิตาจะเดินหนี เชิดบีบแขนอย่างแรง
“โอ๊ย ฉันเจ็บ”
“คิดว่าฉันอยากจะกลับมาแถวนี้เหรอ แกให้เงินฉันนิดเดียว ไม่กี่วันก็หมดแล้ว ถ้าอยากให้ฉันไปนัก ก็เอาเงินมาเยอะๆ สิ แล้วฉันจะไม่มาให้แกเห็นหน้าอีกเลย”
“ฉันไม่มี”
เชิดบีบปาก
“ปล่อยนะ ไม่งั้นฉันจะร้องให้คนช่วย ฉันจะฟ้องสิตว่าแกเป็นคนทำ”
“เอาสิ ฉันไม่ยอมติดคุกคนเดียวหรอก ฉันจะลากแกไปด้วย”
ลลิตากลัว
“อย่านะ ฉันกลัวแล้ว”
เชิดขู่
“อย่ามาลองดีกับฉัน เอาเงินมาเดี๋ยวนี้”
ลลิตาคิดแผนได้
“ฉันจะให้เงินแก แต่แกต้องช่วยฉันจัดการนังอนุช”
ลลิตาตาวาวอย่างมีแผน

ค่ำนั้น อนุชเคาะประตูห้อง อรชาล็อกห้อง แหวนยกถาดอาหารมาให้
“พี่อรคะ เปิดประตูให้นุชเข้าไปหน่อยสิคะ ทานอะไรสักหน่อยนะคะ พี่อรไม่ได้ทานอะไรมาตั้งแต่เมื่อวานแล้วนะ...อย่าทำแบบนี้เลยนะคะพี่อร พี่อรจะโกรธจะเกลียดนุชก็ได้ แต่อย่าทำร้ายตัวเองเลย นุชขอร้องล่ะค่ะ”
อรชานั่งบนเตียง ดูคลิปข่าวอนุชกับกร้าวในไอโฟน ร้องไห้ น้ำตานองหน้า เห็นเขาสวีทกันก็ยิ่งเจ็บ เสียงอนุชดังมาจากนอกห้อง
“พี่อรคะ เปิดประตูเถอะค่ะ”
อรชาปิดหู ไม่อยากได้ยินเสียงน้องสาว เธอร้องไห้ หัวใจแตกสลาย อนุชเคาะจนเจ็บมือ อรชาก็ไม่ยอมเปิดก็อ่อนใจ
“เอาไงดีคะคุณนุช” แหวนถามอย่างเป็นห่วง
“พี่อรคงไม่ยอมใจอ่อนง่ายๆ”
อนุชบอกเศร้าๆ แหวนเดินแยกไป

อนุชมองรูปคู่ตนกับอรชาในไอโฟน เป็นภาพพี่น้องรักกันและสนิทกันมากๆก็ใจหาย ทันใดนั้นมีหินก้อนเล็กๆ ขว้างมาโดนกระจกหน้าต่าง อนุชแปลกใจ เปิดออกไปดูที่ระเบียง เห็นเชิดนั่งรถเข็นออกจากบ้านไป ใส่เสื้อนอนแบบที่อสิตชอบใส่เป็นประจำ บรรยากาศมืดๆ เห็นไม่ชัด ก็คิดว่าเป็นอสิต
“ดึกป่านนี้แล้ว พี่สิตออกไปไหน”
อนุชไม่สบายใจ ห่วงอสิต รีบออกไป...อนุชเดินตามเชิด
“พี่สิตคะ พี่สิตจะไปไหนคะ”
เชิดไม่ตอบ รีบเข็นรถเข็นหนีไป อนุชรีบเดินตาม
“พี่สิตคะ รอนุชด้วย”

อนุชมามองหา เห็นแต่รถเข็นจอดอยู่ก็ตกใจ
“พี่สิต”
อนุชมองหาอสิต เชิดย่องมาด้านหลัง ปิดปากและจับตัวไว้ อนุชตกใจ ดิ้นรนขัดขืน แต่ร้องไม่ได้ ได้แต่ส่งเสียงอู้อี้ เชิดจะลากตัวไป แต่อนุชกระทืบเท้าเชิดอย่างแรงและศอกใส่ เชิดไม่ทันระวัง อนุชสะบัดหลุดวิ่งหนี

“ช่วยด้วยค่ะ ช่วยด้วย”
ลลิตาสตาร์ทรถรออยู่ วางแผนจะจับตัวอนุชขึ้นรถไป เห็นอนุชวิ่งหนีก็ตกใจ

“แย่แล้ว”
อนุชวิ่งหนี เชิดวิ่งตามมา ลลิตากังวล
“อย่าคิดจะหนีไปได้เลยนังนุช”
ลลิตาเร่งเครื่อง ตั้งใจจะขับรถชนอนุช รถวิ่งมาอย่างเร็ว อนุชคิดว่าเป็นรถคนอื่นผ่านมา เลยโบกไม้โบกมือขอให้ช่วย
“ช่วยด้วยค่ะ ช่วยฉันด้วย”
ลลิตาเร่งเครื่องพุ่งเข้าชน อนุชตกใจ วิ่งหนีแล้วเสียหลักล้มลง รถที่ลลิตาขับจะพุ่งเข้าชน อนุชกรี๊ดลั่น
“อ๊ายย!”
ทันใดนั้นรถกร้าวเข้ามาขวาง บีบแตรลั่น ลลิตาเบรกกะทันหัน เกือบชนกับรถกร้าว เชิดเห็นมีคนมาตกใจ
“อยู่ไม่ได้แล้วเว้ย”
เชิดรีบหนีเอาตัวรอด ลลิตาเห็นมีคนมาก็ตกใจเหมือนกัน เลยรีบถอยหลังหนีไป กร้าวลงจากรถ มาประคองอนุช
“นุช เป็นไรรึเปล่า”
อนุชหวาดกลัว

อสิตเป็นห่วงอนุช กร้าวและลลิตาอยู่ด้วย กร้าวถามอย่างห่วงใย
“คุณบาดเจ็บตรงไหนรึเปล่า”
“ไม่เป็นไรค่ะ”
อสิตถามอย่างสงสัย
“ดึกแล้ว ออกไปข้างนอกทำไม”
“นุชเห็นผู้ชายคนหนึ่งนั่งรถเข็นออกไปจากบ้านเรา นุชนึกว่าเป็นพี่สิตก็เลยตามไป”
อสิตตกใจ
“ในบ้านเราเลยเหรอ ฝีมือพวกไหนกัน”
ลลิตากลัวโดนจับได้ รีบเบี่ยงเบนความสนใจ
“ฝีมือเสี่ยยศรึเปล่าคะสิต”
“ไม่น่าเป็นไปได้ หนี้ก็ใช้หมดแล้ว เสี่ยยศไม่น่ามายุ่งวุ่นวายกับเราอีก”
ลลิตาพยายามโน้วน้าว
“เอ่อ ยายนุชไปให้ท่าถึงที่ แล้วจากไปเฉยๆ แบบนี้ เสี่ยยศอาจจะเจ็บใจก็ได้ ต้องเป็นฝีมือเสื่ยยศแน่ๆ เลย”
กร้าวตัดบท
“ไม่ว่าจะเป็นฝีมือใครก็ตาม ต่อไปนี้พวกคุณทุกคนคงต้องระวังให้มาก”
อสิตถอนใจ
“โชคดีที่คุณกร้าวมาช่วยไว้ ว่าแต่คุณกร้าวมาทำอะไรแถวนี้เหรอครับ”
กร้าวอึกอัก

ก่อนหน้านี้ กร้าวขับรถมาจอดที่มุมหนึ่งริมรั้วบ้านวิชเวทย์ เขาลงจากรถ ยืนมองหน้าต่างห้องอนุช รู้สึกไม่สบายใจ นึกถึงคำพูดของชาติ
“คิดบ้างมั้ยว่าหลังจากแก้แค้นสำเร็จแล้ว ชีวิตของหนูนุชจะเป็นยังไงต่อไป”
กร้าวรู้สึกผิดและสงสารอนุช
“ทำไมคุณต้องเป็นอนุช วิชเวทย์ด้วย...ทำไม...”
กร้าวไม่สบายใจที่จะต้องแก้แค้นกับอนุช

กร้าวอึกอักก่อนจะแก้ตัว
“ผมมาทำธุระแถวนี้ บังเอิญผ่านมาเห็นเข้าน่ะครับ”
กร้าวโล่งอกที่อสิตและอนุชไม่สงสัย ลลิตาเจ็บใจที่เล่นงานอนุชไม่ได้

ลลิตาย่องเข้ามาในสวนเหลียวซ้ายแลขวา ระวังตัว กลัวใครมาเห็นเข้า เชิดซุ่มรออยู่ ผิวปากส่งสัญญาณให้ แล้วออกมาจากพุ่มไม้ที่หลบอยู่ เอาเสื้อนอนของอสิตมาคืนให้
“เป็นไงบ้าง มีใครสงสัยรึเปล่า”
ลลิตาโกรธ ทุบตีเชิด
“นี่ๆๆ แกมันไม่ได้เรื่องเลย แค่ผู้หญิงคนเดียวยังจัดการไม่ได้”
เชิดจับมือลลิตาไว้
“เป็นเพราะไอ้นายกร้าวนั่นมาขัดจังหวะต่างหาก ไม่งั้นนังอนุชไม่รอดแน่”
“เจ็บใจจริงๆ ที่มันรอดไปได้”
เชิดแบมือขอเงิน ลลิตาไม่พอใจ
“อะไร ทำงานไม่สำเร็จ ยังมีหน้ามาขอเงินอีก”
ลลิตาหงุดหงิด จะเดินหนี เชิดโกรธ จิกผมลลิตา
“โอ๊ย”
“แกกล้าเบี้ยวฉันเหรอ เอาเงินมา”
ลลิตากลัว
“ก็ได้ๆ ปล่อยก่อนสิ”
เชิดปล่อย ลลิตาจำต้องให้เงินไป เชิดพอใจที่ได้เงิน รีบปีนรั้วหนีไป ลลิตาหงุดหงิด เจ็บใจ
“นังนุช ครั้งนี้แกโชคดี แต่อย่าคิดว่าฉันจะยอมเสียคุณกร้าวให้แกง่ายๆ ในเมื่อฉันไม่มีความสุข แกก็อย่าหวังจะมีความสุขเลย”

ลลิตาแค้น คิดหาทางเล่นงานอนุชอีก
ในขบวนขันหมาก ซึ่งมีคณิตเป็นต้นเสียงโห่ กร้าวในชุดสูทพระราชทานชาย เข็นรถชาติ นำหน้าขบวน ทั้งกร้าวและชาติยิ้มแย้ม คนอื่นๆในขบวนร้องรำสนุกสนาน ดนตรีครึกครื้น

อนุชอยู่ในห้องนอน มองกระจกอย่างเศร้าๆ ไม่มีความสุข เธอแต่งชุดไทย แต่งหน้าทำผมพร้อมแล้ว ช่างแต่งหน้าซึ่งแอบมองขบวนขันหมากที่หน้าต่าง วิ่งเข้ามาหาอนุช ตื่นเต้นกว่าเจ้าสาว
“มาแล้วค่ะ มาแล้ว”
อนุชไม่ยินดียินร้าย ช่างแต่งหน้าแปลกใจ
“ยิ้มหน่อยสิคะ วันนี้วันแต่งงานนะ”
“วันแต่งงาน...ควรเป็นวันที่เจ้าสาวมีความสุขที่สุดใช่มั้ยคะ”

อ่านละคร ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง ตอนที่ 7 วันที่ 25 ก.พ. 56

ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง บทประพันธ์ : บุษยมาส (จากเรื่องเดิม นางฟ้าซาตาน)
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง บทโทรทัศน์ : สิริกร
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง กำกับการแสดง : ธนะสิทธิ์ อริยสินวีรกุล
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง แนวละคร : เมโลดราม่า - โรแมนติก
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง ผลิตโดย : บริษัท ดาราวิดีโอ จำกัด
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง ออกอากาศ : เวลา 20.25 น. ทางช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ที่มา manager