อ่านละคร พรพรหมอลเวง ตอนที่ 12/4 วันที่ 28 ก.พ. 56
หนึ่งฤทัยเปิดประตูเข้ามา ตันหยงห่อเหี่ยว“สวัสดีค่ะ คุณตันหยง อ้าวคุณอากลับมาแล้วหรือคะ”
“พอทราบข่าวจากทางนี้ ก็รีบบินกลับมาทันทีเลยค่ะ เออจริงสิ หมอปฐวีล่ะคะ ไม่เห็นหน้าค่าตาเลย” บุหงาถามถึง
“หมอวีฝากให้หนึ่งดูแลเคสคุณตันหยงแทนค่ะ”
“อ้าว ทำไมล่ะครับ หรือมีเคสหนัก” พินิจถาม
“หมอวีคงเห็นว่าอาการคุณตันหยงไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงแล้วมั้งคะ เลยไปดูแลเคสอื่นต่อ “ หนึ่งฤทัยพูดกับตันหยง “ไม่ต้องห่วงนะคะ หนึ่งจะดูแลคุณตันหยงเอง”
ตันหยงยิ้มเจื่อน “ขอบคุณมากค่ะ”
ตันหยงจ๋อยสนิท หนึ่งฤทัยแอบมองท่าทีของตันหยง ตันหยงพยายามตัดใจ
เวลาผ่านไปหลายวัน ตันหยงหัดเดินในห้องทำกายภาพบำบัด โดยพิรามยื่นมือให้ตันหยงจับเพื่อหัดเดิน ตันหยงค่อยๆเดินแล้วก็หกล้ม พิรามเข้ามาประคองไว้ ตันหยงยิ้มให้พิราม
หลายวันผ่านไป ตันหยงเดินดีขึ้น พิรามคอยเป็นกำลังใจ ตันหยงทำท่าจะล้มแต่ก็ไม่ล้ม พิรามยิ้มให้ ตันหยงยิ้มตอบ
หลายวันผ่านไป ตันหยงเดินไปและเดินกลับได้อย่างคล่องแคล่ว เธอหัวเราะและยิ้มแย้มให้พิราม พิรามดีใจจึงเข้ามากอดตันหยง ปฐวียืนมองอยู่ไกลๆ ก่อนจะหันหลังแล้วเดินจากไป
ตันหยงอยู่ในชุดพร้อมจะกลับบ้าน ข้าวของของเธอวางเรียงรายพร้อมจะออกจากโรงพยาบาล
“วันนี้เราจะกลับบ้านแล้วเหรอคะ” ตันหยงถามหน้าเศร้า
“อะไรกันลูก ใครอยากจะอยู่โรงพยาบาลนานๆบ้าง” บุหงาย้อน
“หยงคงหมายถึง อยู่โรงพยาบาลนานจนชินล่ะครับ พอจะกลับบ้านเลยตื่นเต้น ใช่มั้ยครับ” พิรามบอก
ตันหยงยิ้มเจื่อน
หนึ่งฤทัยเดินเข้ามา
“เตรียมพร้อมแล้วหรือคะ ดีใจด้วยนะคะ จะได้กลับบ้านแล้ว”
“ผมต้องขอบคุณคุณหมอหนึ่งนะครับที่ช่วยดูแลจนลูกผมฟื้น” พินิจกล่าว
หนึ่งฤทัยยิ้ม “ค่ะ”
“แล้วหมอวีล่ะคะ ไม่เห็นหน้าเลย งานยุ่งหรือคะ” บุหงา
“ค่ะ ช่วงนี้ค่อนข้างยุ่ง เพราะมีหมอใหม่เข้ามาฝึกงาน หมอวีเลยต้องดูแลเป็นพิเศษ อย่าลืมมาตรวจสุขภาพตามนัดนะคะ คุณตันหยง”
ตันหยงรับคำ “ค่ะ”
“ไม่ต้องห่วงครับ ผมจะพาหยงมาตรวจตามนัด อีกสองอาทิพย์พบกันนะครับ”
พูดจบพิรามก็ยิ้มให้หนึ่งฤทัย แต่ตันหยงแอบเศร้า
ตันหยง พิราม บุหงา พินิจยืนอยู่ใกล้ประตูโรงพยาบาล หนึ่งฤทัยเดินมาส่ง
“ขอให้โชคดีนะคะ” หนึ่งฤทัยอวยพร
“ขอบคุณคุณหมอหนึ่งที่มาส่งนะครับ อ้อ..ฝากขอบคุณหมอวีด้วย” พิรามบอก
“ค่ะ หนึ่งจะบอกให้”
ตันหยงหันไปมองในโรงพยาบาลเหมือนจะมองหาใครบางคน
“ไปกันเถอะครับหยง” พิรามบอก
“ค่ะ” ตันหยงพูดกับหนึ่งฤทัย “ไปก่อนนะคะ”
ทุกคนเดินไป หนึ่งฤทัยมองตามแล้วถอนหายใจโล่งอก
ปฐวียืนอยู่ที่ริมหน้าต่างพร้อมกับมองลงมาข้างล่างแล้วถอนหายใจ จริญทิพย์เดินเข้ามา
“หมอวีคะ นักเรียนแพทย์พร้อมแล้วค่ะ”
“ขอบคุณครับคุณทิพย์”
ปฐวีหยิบเสื้อกราวด์มาแล้วเดินออกไป
รถของพิรามขับมาจอดหน้าบ้านตันหยง สุดนภามายืนรอต้อนรับ พิรามประคองตันหยงลงจากรถ ตันหยงมองบ้านอย่างเศร้าๆ
“ยินดีต้อนรับกลับบ้าน” สุดนภาเดินไปกอดตันหยง
“แกหายไปไหนมาบี๋ ไม่เจอเลย” ตันหยงถาม
“ตอนนี้เตรียมการสอนอยู่ โทรไปโรงพยาบาลเค้าบอกว่าแกกลับบ้านวันนี้เลยมาเซอร์ไพร์ส เดี๋ยวต้องกลับไปทำงานต่อ”
“อยู่ด้วยกันไม่ได้หรือ”
“ไม่ได้ แต่คืนพรุ่งนี้ ชั้นจะมานอนคุยกับแกให้หายคิดถึงเลยดีมั้ย” สุดนภาพูดกับบุหงา “คุณพ่อคุณแม่คะ บี๋ขอมานอนคุยกับหยงนะคะ คิดถึง”
“แหม ทำเป็นคนอื่นคนไกลไปได้ มาเลย แม่ยินดีต้อนรับบี๋เสมอแหละลูก” บุหงาบอก
“ไม่นึกไม่ฝันเลย หยงจะได้กลับมาบ้านของตัวเองอีกครั้ง” ตันหยงพูด
พินิจกับบุหงามองลูกแล้วยิ้ม
“ทำไมพูดแบบนี้ล่ะลูก ทำยังกะหนูระเหเร่ร่อนไปอยู่ที่อื่นมา”
“ค่ะ หยงรู้สึกแบบนั้นเลย”
“ไม่เป็นไร กลับมาบ้านเราแล้วลูก ที่นี่บ้านของลูกไง” พินิจบอก
ตันหยงมองบ้านแล้วมองพ่อกับแม่ก่อนจะยิ้มให้
ตันหยงมองห้องนอนด้วยความรู้สึกแปลกตา เธอนึกถึงตอนที่มองห้องเมรินและตอนเล่นกับปฐวีในห้องนอน
“คุณหายตัวไปไหนนะ น้าวี”
ตันหยงเศร้า
ปฐวีนั่งอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์และแฟ้มตันหยง เขาจับเม้าอย่างลังเล หน้าจอคอมพิวเตอร์เป็นไฟล์ข้อมูลของตันหยง ปฐวีเก็บแฟ้มเล็กเข้าลิ้นชักแล้วขยับลบไฟล์ทั้งหมดทิ้ง
“มันควรจะจบได้แล้ว”
ปฐวีนั่งพิงพนักเก้าอี้แล้วปล่อยความคิดไปเรื่อยๆ
บุหงากับพินิจนั่งคุยอยู่กับพิราม ตันหยงเดินลงมาจากข้างบน
“โน่นไง มาพอดีเลย” บุหงาหันไปเห็น
พิรามหันไปมองตันหยงแล้วยิ้ม
“เอ..ทำไมลูกพ่อดูไม่ค่อยสดใสเลย ออกจากโรงพยาบาลมาตั้งหลายวันแล้วนี่นา” พินิจว่า
“ใครว่าคะ นี่หยงอ้วนขึ้นตั้งเยอะแล้วนะ” ตันหยงบอก
“ไม่อ้วนหรอกครับ ดูเหมือนจะซูบลงกว่าเดิมอีก” พิรามพูด
“หรือคะ งั้นเดี๋ยวหยงจะทานให้เยอะๆเลย”
“ได้เลยครับ หยงอยากไปไหน อยากกินอะไร จากนี้ไปผมจะพาหยงไปทุกที่ ไม่ให้ห่างตัวเลย” พิรามบอก
ตันหยงยิ้มขำ
“พิราม แม่ฝากดูแลหยงด้วยนะ”
“ครับ คุณพ่อคุณแม่” พิรามรับคำ
“หยงไปนะคะ”
ตันหยงกับพิรามเดินออกไป บุหงากับพินิจมองตาม
“คุณรู้สึกเหมือนผมมั้ย ผมว่ายายหยงดูอมทุกข์ยังไงชอบกล” พินิจถาม
“ชั้นก็รู้สึกเหมือนคุณนั่นแหละ”
ทั้งสองมองหน้ากันแล้วถอนหายใจ
ตันหยงกับพิรามนั่งกินอาหารในร้านแห่งหนึ่ง พิรามพยายามเทคแคร์ตันหยงตลอดเวลา ตันหยงฝืนยิ้ม ตันหยงนึกถึงตอนที่ปฐวีพาเมรินมานั่งกินอาหารแล้วป้อนอาหารให้ ตันหยงเหม่อ
“หยงครับ หยง”
ตันหยงสะดุ้ง “คะ ขอโทษ หยงคิดอะไรเพลินไปหน่อย คุณว่าอะไรนะคะ”
“หมู่นี้หยงดูลอยๆนะ มีอะไรในใจหรือเปล่า”
“หยง...คงยังไม่ชินมั้งคะ มีหลายอย่างต้องปรับตัว”
“หยงครับ เดือนหน้าผมต้องไปต่างประเทศ อาจจะเป็นปี หรือกว่านั้น ผมอยากให้หยงไปกับผมด้วย” พิรามจับมือตันหยง “เราแต่งงานกัน ก่อนเดินทางได้ไหมครับ”
ตันหยงอึ้ง
“ทำไมเร็วนักล่ะคะ”
“ผมอยากดูแลหยง ผมไม่อยากห่างจากคุณอีกเลย ผมจะรอคำตอบจากคุณนะครับ”
ตันหยงเศร้าและอึดอัดใจ
สุดนภากับนาวินเดินออกมาจากร้านอาหาร
“ไปฟังเพลงกันมั้ย วันนี้มีวงมาเล่นที่คลับเพื่อนผม” นาวินชวน
“ไม่ดีกว่า ชั้นมีธุระ”
“ธุระอะไร กลางค่ำกลางคืน”
“วันนี้ชั้นจะไปค้างบ้านหยง”
“ไปทำไม ทำไมไม่เห็นไปค้างบ้านผมมั่ง”
“นี่นาย ทะลึ่งแล้ว เดี๋ยวเหอะ”
“ล้อเล่นน่า ......แล้วคุณตันหยงเป็นยังไงบ้าง”
“......ก็ดูเศร้าจนน่าเป็นห่วงเลยหล่ะ .....แล้วหมอวีล่ะ”
“ไอ้หมอวี...... ไม่รู้มันคิดอะไรของมัน .....ดูยากจริงๆ” นาวินซีเรียส “สรุปว่าไม่อยากไปค้าง บ้านผมมั่งเหรอ”
สุดนภาซัดเข้าท้องนาวินอย่างแรง
“โอ๊ย ทำไมชอบใช้ความรุนแรงนักนะ โอ๊ ปวดจริงเลย”
สุดนภาทำหน้าสมน้ำหน้า
ตันหยงนั่งคิดไม่ตกอยู่ในบ้าน สุดนภาเดินออกมาจากห้องน้ำพอเห็นท่าทางของตันหยงก็ถอนหายใจ
“นี่ท่าทางแกเป็นเอามากนะหยง”
“ชั้นรู้สึกผิดมากเลยบี๋”
“แกคิดมากไปหรือเปล่า”
“วันนี้พิรามพูดกับชั้น เรื่องแต่งงาน”
สุดนภาตกใจ “แต่งงาน”
“บี๋ ชั้นควรจะทำยังไงดี ชั้นสับสนไปหมดแล้ว”
“แกก็ควรจะถามใจตัวเองให้แน่สิ เพราะมันคือชีวิตแกทั้งชีวิต ชั้นอยากให้แกคิดให้ดีก่อนตัดสินใจ นี่ เอาเป็นว่า ถ้าแกเหลือเวลาอีกวันเดียวในโลกนี้ แกอยากจะเจอหน้าใครระหว่างพิราม กับหมอปฐวี”
ตันหยงหน้าเครียด
ปฐวียืนเหม่ออยู่ในห้องทำงาน จริญทิพย์เดินถือแฟ้มเข้ามา
“หมอวีคะ สาธารณสุขส่งหนังสือมา เรื่องโครงการแพทย์อาสาค่ะ” จริญทิพย์เห็นปฐวียังเหม่อจึงเรียก “หมอวีคะ”
ปฐวีสะดุ้งแล้วหันมา
“คุณทิพย์ว่าไงนะครับ”
“เรื่องโครงการแพทย์อาสาค่ะ รายละเอียดอยู่ในนี้ทั้งหมด จะให้ทิพย์ทำหนังสือตอบปฎิเสธไปเลยมั้ยคะ ตอนนี้หมอทุกท่านก็งานเอี๊ยดแล้ว”
“ผมขออ่านรายละเอียดก่อน”
“ส่วนแพทย์ฝึกหัดจากมูลนิธิ ตอนนี้ส่งกระจายไปฝึกตามแผนกครบทุกคนแล้วค่ะ”
“ดีครับ ขอบคุณคุณทิพย์มาก”
จริญทิพย์เดินออกไปจากห้อง ปฐวีหยิบแฟ้มขึ้นมาอ่านแล้วนิ่งคิด
หนึ่งฤทัยเดินคุยมากับปฐวี
“หมอที่มาฝึกงานเป็นยังไงบ้างครับ” ปฐวีถาม
“ดีนะคะ ทุกคนตั้งใจทำงานเต็มที่เลย หนึ่งชื่นชมความคิดของคุณย่าท่านจริงๆ ท่านสร้างโอกาสให้คนทำประโยชน์เพื่อสังคม น่ายกย่องมากเลยค่ะ”
“ผมต้องฝากหนึ่งช่วยดูแลเรื่อง หมอฝึกหัดด้วยนะครับ”
“โธ่วีคะ พูดยังกับว่าวีจะหายไปไหนอย่างนั้นแหละ เรื่องแค่นี้เอง หนึ่งยินดีช่วยเสมอค่ะ”
หนึ่งฤทัยมองหน้าปฐวีแล้วยิ้ม
ปฐวีเดินออกมายืนที่ระเบียงห้องนอน เขาคิดถึงตอนที่คุยกับเมรินที่ทะเลว่าอยากไปเป็นแพทย์อาสา แล้วปฐวีก็ตัดสินใจจะไปเป็นแพทย์อาสา
วันต่อมา ปฐวีอธิบายให้นักเรียนแพทย์ฟัง ในขณะที่แพทย์อีกท่านกำลังผ่าตัดสมองคนไข้ ปฐวีสอน นักเรียนแพทย์จดบันทึกตาม
ปฐวีนั่งทำงานเอกสารอยู่ที่โต๊ะทำงาน หนึ่งฤทัยเดินเข้ามา ในมือของเธอมีถุงขนมที่จะให้ไปฝากปรงทอง ปฐวีลุกให้ หนึ่งฤทัยนั่งแล้วทั้งสองก็ชวนคุยถึงนักเรียนแพทย์ ปฐวียิ้มแย้มขึ้น แล้วปฐวีก็ชวนหนึ่งฤทัยไปเยี่ยมปรงทอง
ตันหยงนั่งเงียบก่อนจะถอนหายใจเพราะกำลังใช้ความคิด สุดนภายืนกอดอกมองอย่างสังเกตอาการของตันหยง
“พอเหอะหยง ชั้นว่าแกต้องตัดสินใจแล้วหล่ะ”
“ชั้นก็ไม่รู้เหมือนกัน รู้แต่ว่าตอนนี้ ชั้นสับสนไม่รู้จะทำยังไงดี”
“..ชั้นรู้แล้วล่ะ ว่าแกควรจะไปที่ไหนก่อน”
สุดนภาลุกขึ้นแล้ววางหนังสือ ก่อนจะคว้ากระเป๋าหยิบกุญแจรถ
ตันหยงงง “ไปที่ไหน”
“ไปเช็คความจริงว่า ใจแกต้องการอะไรกันแน่”
สุดนภาลากตันหยงออกไปทันที
สุดนภาลากตันหยงมาที่รถ
“ขึ้นรถเลยเร็วเข้า”
“แกจะพาชั้นไปไหน”
“เออน่าขึ้นรถเหอะ ชั้นไม่พาแกไปขายหรอก”
ตันหยงขึ้นรถไปนั่งแบบงอนๆ สุดนภาปิดประตูแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรออก สุดนภาพูดโทรศัพท์ระหว่างเดินมาขึ้นรถ
“คุณนาวิน เช็คให้บี๋หน่อย ตอนนี้หมอวีอยู่ที่ไหน”
พูดจบสุดนภาก็เปิดประตูขึ้นรถแล้วหันมายิ้มให้ตันหยง ก่อนขับรถออกไป ตันหยงทั้งงอนทั้งงง
สุดนภาขับรถเข้ามาในบ้านปรงทอง ตันหยงตะลึง
“บี๋ แกพาชั้นมาที่นี่ทำไม”
สุดนภาไม่ฟังเสียง เธอลงจากรถแล้วเดินไปเปิดประตูจะลากตันหยงลง แต่ตันหยงไม่ยอมลง
“ลงมา ลงมาเร็วๆ”
อ่านละคร พรพรหมอลเวง ตอนที่ 12/4 วันที่ 28 ก.พ. 56
พรพรหมอลเวง บทประพันธ์ : กิ่งฉัตรพรพรหมอลเวง บทโทรทัศน์โดย : วรวรรณ ชัยสกุลสุรินทร์
พรพรหมอลเวง กำกับการแสดงโดย : ชุดาภา จันทเขตต์
แนวละคร : โรแมนติก - คอมเมดี้
พรพรหมอลเวง ผลิตโดย : บ. เวฟมีเดีย
พรพรหมอลเวงออกอากาศ ทุกวันศุกร์ - เสาร์ และอาทิตย์ เวลา 20.15 น. ทางไททีวีสีช่อง 3
พรพรหมอลเวง เริ่มออกอากาศตอนแรก ในวันศุกร์ที่ 8 ก.พ 56
ที่มา manager