อ่านละคร พรพรหมอลเวง ตอนที่ 9/3 วันที่ 21 ก.พ. 56
ลุงสายกำลังปลูกต้นไม้ต้นเล็กๆ อยู่ในสวน ประภัสสรกับเมธียืนคุมให้ลุงสายลงต้นไม้ตามที่ต้องการ ประภัสสรยิ้มแย้มแจ่มใจทุกคนกินข้าวกันอย่างมีความสุข ปรงทองมองทุกคนบนโต๊ะอาหารแล้วยิ้มอย่างมีความสุข
ปรางค์ทิพย์เดินถือถุงข้าวของช๊อปปิ้งเข้ามาในบ้านโดยเดินผ่านลูกๆ ที่นั่งทำแบบฝึกหัดอย่างเหนื่อยอ่อน ประภัสสร เมธียืนมองต้นไม้ที่เคยให้ลุงสายปลูกออกดอกเต็มต้น ประภัสสรเก็บดอกไม้ขึ้นมาถือ เมรินกับปฐวีนั่งอยู่ที่โต๊ะในสวน
“น้าดีใจที่น้องเมย์เข้าใจทุกอย่าง
“ค่ะ น้าวี”
เมรินมองประภัสสรกับเมธีแล้วยิ้มเศร้า ปฐวีจ้องมองเมรินด้วยความสงสาร
ปฐวี ประภัสสร ปรางค์ทิพย์ ปรงทองนั่งอยู่ด้วยกันในบ้านปรงทอง
“ปรางค์ว่า ปีนี้เราจัดงานวันเกิดคุณยายกันที่โรงแรมดีมั๊ยคะ เดี๋ยวปรางค์จะติดต่อให้ เรื่องการ์ดเชิญคอนเซ็ปของงาน ยายไม่ต้องห่วง ปรางค์คิดไว้หมดแล้ว”
“ชั้นว่ามันจะยุ่งยากเกินไปหรือเปล่า” ปรงทองขัด
ปรางค์ทิพย์หน้าเสีย
“หมายความว่าคุณยายจะไม่จัดงานหรือคะ ไม่ได้นะ อายเค้าตายเลย ครบรอบ 72 ปีคุณหญิงปรงทอง ไม่จัดงาน ชาวบ้านเค้าจะนินทากันได้นะคะ”
“แม่ปราง ชั้นหมายความว่า อย่าให้มันวุ่นวาย จัดที่บ้านเรานี่แหละ และอย่าให้เอิกเกริกนัก มันจะรบกวนคนอื่นโดยใช่เหตุ”
“แหม คุณยายคะ ใครๆก็อยากจะคบคนรวยกันทั้งนั้นแหละ งานใหญ่ระดับนี้ ใครไม่มาก็โง่เต็มที” ปรางทิพย์ว่า
“นี่แม่ปรางค์ คนที่จะมางานของชั้น เค้าต้องมาด้วยความเต็มใจไม่ใช่บังคับ อีกอย่างหล่อนแจ้งแขกทุกคนที่จะมางานด้วยว่า ชั้นของดรับของขวัญ เปลี่ยนเป็นบริจาคเงินเข้ามูลนิธิก็แล้วกัน”
ปรางค์ทิพย์มองค้อนยาย
“เรื่องนั้นก็แล้วแต่คุณยายเถอะค่ะ”
ปรงทอง มองทุกคน “เอาเป็นว่าทุกคนเห็นด้วยมั๊ย”
ปรงทองมองทุกคน
“ครับย่า”
“งั้นเป็นอันตกลงตามนี้ แม่ปรางค์หล่อนเป็นคนจัดการก็แล้วกัน”
ปรางค์ทิพย์ภูมิใจ “คุณยายไม่ต้องห่วงค่ะ เชื่อมือปรางค์เถอะ”
ปรงทองนั่งอ่านเอกสารด้วยสีหน้าครุ่นคิด
“แม้นวาด เธอจัดการเอาเอกสารนี่ให้ฝ่ายบัญชีตรวจสอบอีกที” ปรงทองสั่ง
“ได้ค่ะท่าน” แม้นวาดเห็นเอกสาร “แต่นี่มันเอกสารบริษัทคุณปรางค์ไม่ใช่หรือคุณท่าน ทำไมต้องตรวจสอบซ้ำด้วยล่ะคะ”
“ชั้นอยากฟังความเห็นของผู้เชี่ยวชาญก่อน ไม่อยากด่วนสรุป แต่ชั้นว่ายังไงมันก็ไม่ปรกติ”
“ได้ค่ะคุณท่าน” แม้นวาดรับคำ
แม้นวาดเก็บเอกสารแล้วเดินไป ปรงทองมีสีหน้าเครียด
ประภัสสรนั่งอ่านหนังสือ เมธีกำลังรับโทรศัพท์
“อะไรกัน ผมบอกแล้วไง ว่าให้จัดการเรื่องเอกสารให้เรียบร้อย ถ้าทางโน้นไม่อนุญาตให้คนของเราเข้าไปก็จบน่ะสิ”
เมธีกดโทรศัพท์ปิดอย่างหงุดหงิด
“มีเรื่องอะไรหรือคะ”
“งานก่อสร้างที่เมืองกาญฯน่ะสิ ติดปัญหาเรื่องเอกสารผมคงต้องรีบไปแก้ ไม่งั้นติดวันหยุด งานจะช้าไปอีก”
“งั้นคุณก็ไปเถอะค่ะ ไม่ต้องเป็นห่วงทางนี้หรอก”
เมธียิ้ม “ขอบคุณนะภัส ที่คุณเข้าใจผม แต่ไม่ต้องห่วง ผมกลับมาทันงานของยายแน่นอน”
“ไปค่ะ ภัสจะช่วยคุณจัดกระเป๋า”
ประภัสสรกับเมธียิ้มให้กัน
ปรางค์ทิพย์กำลังชี้นิ้วสั่งการพร้อมทั้งเดินชี้ๆ สั่งไปรอบสวน ทีมอีเว้นต์มองตามอย่างเบื่อๆ
“ชั้นอยากให้เวทีอยู่ทางด้านนี้ ดูอลังการหน่อย เวลาเปิดตัวคุณยายขึ้นเวที ให้ดูเหมือนอยู่บนสวรรค์”
“ได้สิคะ คุณผู้หญิง เอ๊ะ โหนสลิงเปิดตัวเลยดีมั๊ยคะ หรือไม่ก็ ให้ดูเมจิกนิดๆ เรียกเดวิดคอปเปอร์ฟิลล์มาเลย ....” ทีมอีเวนต์ประชด
“ตามใจหล่อน ถ้าหล่อนทำได้ในงบเท่านี้ก็เอา”
ปรางค์ทิพย์เดินเชิดไป ทีมอีเว้นต์แบะปาก
“ต๊ายยยย...เกลือหวานเลยนะคะ คุณผู้หญิง”
ลุงสายยืนเถียงกับคนงานที่มาวางเวทีอยู่ ปรางค์ทิพย์เดินเข้าไปหา
“อะไรอีกล่ะตาสาย มีเรื่องอะไรกัน”
“คนงานน่ะสิครับ จะวางฐานเวทีทับต้นไม้ของคุณภัส ผมเลยขอให้เลื่อนไปหน่อย” ลุงสายบอก
ปรางค์ทิพย์นิ่งคิด “ไม่ต้อง ทับไปเลย กะอีแค่ต้นไม้จะอะไรนักหนาล่ะ” ปรางค์ทิพย์พูดกับคนงาน “วางทับไปเลย ชั้นอนุญาต”
คนงานช่วยกันขนฐานมาวางทับต้นไม้ของประภัสสร ลุงสายมองอย่างไม่เข้าใจ ปรางค์ทิพย์ยิ้มสะใจแล้วเดินไป
ประภัสสรกับเมธีเดินออกมาจากบ้าน
ประภัสสรอวยพร “เดินทางปลอดภัยนะคะ”
“ผมจะรีบกลับนะ ทันงานยายแน่ ภัสไม่ต้องกังวลนะ”
ปรางค์ทิพย์เดินเข้ามาพักหลบแดดแล้วบ่น
“ดูซิ ทำอยู่คนเดียว ไม่รู้ยายจะเห็นความดีของชั้นบ้างมั๊ยเนี่ย โอ๊ยร้อน” ปรางค์ทิพย์หันไปเห็นเมธีก็เชิดใส่ “จะไปไหนอีกล่ะเนี่ย ใจคอจะไม่อยู่ช่วยงานช่วยการกันบ้างหรือ”
“คุณเมธีต้องไปทำงานค่ะพี่ปรางค์”
“แล้วหล่อนล่ะแม่ภัสใจคอจะไม่ช่วยงานชั้นบ้างหรือไง ใช่สิ หล่อนมันหลานรักนี่ ไม่ต้องกระดิกทำอะไร ก็ดูดีมีผลงาน ชั้นมันช่างอาภัพจริง..จริ๊ง”
“ถ้าคุณปรางค์เหนื่อย ก็หยุดสิครับ ไม่มีใครว่าอะไรนะครับ”
ปรางค์ทิพย์มองเมธีด้วยความแค้น เมธีไม่สนใจ เขาหอมลาประภัสสร
“ผมไปก่อนนะครับ”
“ค่ะ”
เมธีเดินไป ประภัสสรมองตามแล้วเดินเข้าบ้านไปทันที ปรางค์ทิพย์มองตามเมธีไปอย่างแค้นๆ ก่อนจะหันไปมองประภัสสร
“หนอยแน่ะ นายเมธี เดี๋ยวนี้แกกล้ากับชั้นหรือ ดูสิแม่ภัส” ปรางค์ทิพย์หันมาหาประภัสสร แต่ประภัสสรเข้าบ้านไปแล้ว “อ้าว...เออดี ไม่มีใครเห็นหัวชั้นเลยใช่มั๊ย”
ปรางค์ทิพย์หน้าแค้น
ลุงสายกำลังรดน้ำต้นไม้อยู่ใกล้ประตูบ้าน ฉัตรพรยืนใส่แว่นดำเมียงมองอยู่ที่หน้าประตูรั้ว
“มาหาใครครับ” ลุงสายถาม
“ชั้นมาหาคุณเมธี” ฉัตรพรบอก
“คุณเมธีไม่อยู่หรอกครับ”
“แล้วภรรยาคุณเมธีอยู่ไหม”
ลุงสายมองอย่างไม่ไว้ใจ “คุณมีธุระอะไรหรือเปล่าครับ”
ฉัตรพรนิ่งนึกแล้วหยิบนามบัตรส่งให้
“ฝากนามบัตรของชั้น ให้ภรรยาคุณเมธี บอกให้โทรหาชั้น”
ปรางค์ทิพย์เดินเข้ามาคว้านามบัตรในมือลุงสาย
ปรางค์ทิพย์อ่านนามบัตร “ไนต์คลับ”
ปรางค์ทิพย์อ่านนามบัตรแล้วมองฉัตรพรหัวจรดเท้า
ลุงสายบอก “เค้าฝากนามบัตรให้คุณภัสครับ”
“เธอมีเรื่องอะไร”
ฉัตรพรมองอย่างไม่สะทกสะท้าน “เรื่องคุณเมธี!!”
ปรางค์ทิพย์ยิ้มอย่างมีนัย
ปรางค์ทิพย์บอก “ให้เค้าเข้ามา”
“คุณปรางค์ครับ” ลุงสายลังเล
ปรางค์ทิพย์ตวาด “ไม่ได้ยินหรือ ชั้นบอกให้เชิญเข้ามาไงล่ะ”
ปรางค์ทิพย์ยิ้มร้าย ฉัตรพรงงและระแวง
ปรางค์ทิพย์มองฉัตรพรที่เข้ามาในบ้านอย่างพิจารณา
“แล้วเธอมีธุระอะไรกับประภัสสร”
“อ๋อ เมียของคุณเมธีชื่อประภัสสรหรือ ดีจะได้รู้จักกันไว้ ชั้นมีเรื่องต้องเคลียร์กันให้รู้เรื่อง” ฉัตรพรบอก
“เคลียร์เรื่องอะไร”
“ก็เรื่องคุณเมธีน่ะสิ”
ปรางค์ทิพย์ยิ้ม “งั้นชั้นจะพาเธอเข้าไปเอง ตามชั้นมา”
ปรางค์ทิพย์ออกเดิน ฉัตรพรมองอย่างไม่ไว้ใจแล้วเดินตาม
ประภัสสรกำลังนั่งจัดแจกันอยู่ในบ้าน ปรางค์ทิพย์เดินเข้ามาด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม
“แม่ภัส มีคนมาหาแน่ะ”
ประภัสสรงง “ใครกันคะ”
ฉัตรพรเดินเข้ามามองรอบๆบ้านอย่างสำรวจ
“ค่อยๆคุยกันนะจ๊ะ พี่ขอตัวก่อนละ”
ปรางค์ทิพย์เดินเลี่ยงออกไป ประภัสสรมองฉัตรพรอย่างสงสัย
“เราเคยรู้จักกันมาก่อนหรือเปล่าคะ” ประภัสสรถาม
“ไม่เคยหรอกค่ะ แต่ชั้นรู้จักคุณเมธีดี” ฉัตรพรบอก
“ตายจริง ขอโทษทีนะคะ คุณเมธีไปทำงานคะ”
“ไม่เป็นไรค่ะ คุณคือประภัสสรใช่มั๊ยคะ”
“ใช่ค่ะ ดิชั้นประภัสสร ภรรยาของคุณเมธีค่ะ”
“ดี ชั้นก็จะมาบอกว่า ... ชั้นก็เมียของคุณเมธีเหมือนกัน”
ประภัสสรตะลึง ฉัตรพรยิ้มร้าย
ปรางค์ทิพย์ที่แอบฟังอยู่มีสีหน้าสะใจ
“เฮอะ ชั้นว่าแล้ว สะใจชั้นจริง...จริ๊ง เมียน้อยมาราวีถึงบ้าน”
ปรางค์ทิพย์แอบดูอย่างตื่นเต้น
ประภัสสรทรุดตัวลงนั่งที่เก้าอี้ ฉัตรพรยิ้มเยาะ
“ชั้นมาเรียกร้องความเป็นธรรม หวังว่าคุณคงเข้าใจหัวอกลูกผู้หญิงด้วยกันนะคะ คุณประภัสสร” ฉัตรพรบอก
“คุณต้องการอะไร”
“ชั้นก็ต้องการเรียกร้องสิทธิของชั้นน่ะสิคะ คุณพี่”
ประภัสสรกุมอกตัวเองแล้วนิ่งงัน
ปรางค์ทิพย์ที่แอบฟังอยู่สะใจมาก
“สมน้ำหน้าแก นังภัสเอ๊ย ดูซิจะมีปัญญาทำอะไรได้”
บุญศรีเดินเข้ามา
“คุณปรางค์เจ้าขา มีของมาส่งค่ะ”
“ช่างหัวมันก่อน สงสัยวันนี้จะมีเรื่องสนุกใหญ่แน่”
“มีอะไรหรือคะ คุณปรางค์”
“กำลังเกิดศึกเมียหลวงเมียน้องไอ้เมธีน่ะสิ เพราะเมียน้อยบุกมาถึงบ้านงานนี้มันแน่ๆ”
บุญศรีชะโงกหน้าดูแล้วปิดปากด้วยความตกใจ
“ตายแล้ว คุณเมธีมีเมียน้อยด้วยหรือคะ โอ๊ย เรื่องนี้ต้องถึงหูคุณท่าน รับรอง เรื่องใหญ่แน่ๆ”
ปรางค์ทิพย์นึกได้ “จริงสิ แกนี่มันฉลาดจริงๆ เฝ้าไว้นะ เดี๋ยวชั้นไปตามคุณยายเอง”
ปรางค์ทิพย์เดินไป บุญศรียืนลุ้นต่อ
ฉัตรพรพูดต่อ
“มันถึงเวลาที่คุณพี่ควรจะรับรู้ได้แล้วว่า ดิชั้นมีตัวตนอยู่จริง”
ประภัสสรข่มใจ “คุณเมธีไม่อยู่ ไว้คุณค่อยไปคุยกับคุณเมธีเองจะดีกว่า”
“ก็เพราะคุยกันไม่รู้เรื่องน่ะสิ ชั้นถึงต้องมาที่นี่”
“งั้นคุณต้องการอะไร”
“ชั้นก็ต้องการเคลียร์ยังไงล่ะ ถ้าอย่างนั้น ชั้นจะรอที่นี่ ช่วยโทรไปตามเค้า กลับมาพูดกันให้รู้เรื่อง”
ฉัตรพรยิ้มหยาม ประภัสสรพยายามรวบรวมสติ
“ถ้าอย่างนั้นชั้นคงต้องขอตัว เพราะมันไม่ใช่เรื่องของชั้น”
ประภัสสรลุกเดินออกไป ฉัตรพรคว้าแขนประภัสสรแล้วกระชาก
“เดี๋ยวก่อน เธอยังไปไม่ได้”
เสียงเมรินดังขึ้น “ปล่อยคุณแม่เดี๋ยวนี้”
ฉัตรพรหันขวับไปมองทันทีก่อนจะปล่อยมือจากประภัสสร เมรินยืนมองจ้องฉัตรพร ประภัสสรสะบัดจนหลุดแล้วเดินไปหาลูก
“อย่าแตะต้องแม่ของชั้นเด็ดขาด” เมรินย้ำ
“ทำไมชั้นจะแตะไม่ได้ หรือว่าจะให้ชั้นตบแทน”
ฉัตรพรเงื้อมือ ประภัสสรถอย
“อย่าเอานิสัยต่ำๆของเธอมาใช้ในที่นี่ ออกไปจากบ้านชั้นเดี๋ยวนี้” เมรินว่า
“แหม อีบ้านพวกผู้ดีตีนแดงเนี่ยน่ะหรือ เพราะเป็นผู้ดีเสียเหลือเกิ๊น ผัวถึงต้องไปหากินนอกบ้านไง โทรไปตามพ่อแกมาพูดกับชั้นให้รู้เรื่องดีกว่า”
“ไม่จำเป็น เชิญเธอกลับไปได้แล้ว” เมรินว่า
“ไล่หรือ แม่แกยังไล่ชั้นไม่ได้เลย แล้วตัวเท่าลูกหมาอย่างแก จะมาทำอะไรชั้นได้”
“ชั้นไม่แปลกใจเลย ทำไมคุณพ่อถึงไม่เลือกผู้หญิงอย่างเธอ ทำตัวเป็นผู้หญิงที่วิ่งไล่จับผู้ชาย คนเค้าหนีแล้วยังไล่ตาม ไม่มียางอายจริงๆ” เมรินว่า
ฉัตรพรกรี๊ด “อีเด็กนรก ปากแบบนี้ ต้องตบสั่งสอนให้รู้สำนึก”
ฉัตรพรปรี่เข้ามาจะทำร้ายเมริน แต่ประภัสสรเข้าขวาง
“อย่านะ”
ประภัสสรคว้ามือฉัตรพรไว้ แล้วทั้งคู่ก็จ้องตากัน
ปรงทองกับปรางค์ทิพย์เดินเข้ามาในบ้านอย่างร้อนรน ส่วนปฐวีเดินเข้ามาจากอีกทาง
“ยาย เกิดเรื่องอะไรหรือครับ” ปฐวีถาม
“ตาวี แย่แล้ว เมียน้อยของนายเมธีมาราวีแม่ภัสถึงที่บ้าน” ปรางค์ทิพย์บอก
“อะไรนะ มาถึงที่นี่เลยหรือครับ”
“รีบเข้าไปเถอะ วี” ปรงทองบอก
ปฐวีเดินนำไปก่อน แม้นวาดประคองปรงทองเดินไปทันที ปรางค์ทิพย์มองตามแล้วยิ้มร้ายก่อนจะเดินขำๆ เข้าบ้านไป
ฉัตรพรกระชากตัวประภัสสรแล้วเหวี่ยงไปอีกทาง ก่อนจะย่างเท้าเข้าไปหาเมริน เมรินมองนิ่ง
“ดูซิใครจะมาช่วยแกได้” ฉัตรพรว่า
ฉัตรพรเงื้อมมือจะตบ
ปฐวีตะโกนลั่น “หยุดเดี๋ยวนี้นะ”
ฉัตรพรหันไปมอง
“น้าวี”
ฉัตรพรยังจะเดินเข้าหาเมริน
“ถ้าแตะหลานชั้นแม้แต่นิดเดียว ชั้นเอาเรื่องเธอแน่” ปรงทองบอก
ฉัตรพรชะงักแล้วหันไปมองปรงทอง เมรินเลยวิ่งไปประคองประภัสสร ปรางค์ทิพย์เสียดายมากที่เมรินไม่โดนตบ
“กล้ามากนะหล่อน ที่เข้ามาราวีถึงในบ้านนี้ อยากโดนตำรวจจับหรือไง” ปรงทองว่า
ฉัตรพรยกมือไหว้ “ท่านคงเป็นคุณหญิงปรงทอง หนูมาเรียกร้องสิทธิ์ความเป็นเมียค่ะ”
ปรงทองถาม “หล่อนเป็นเมียของใคร”
อ่านละคร พรพรหมอลเวง ตอนที่ 9/3 วันที่ 21 ก.พ. 56
พรพรหมอลเวง บทประพันธ์ : กิ่งฉัตรพรพรหมอลเวง บทโทรทัศน์โดย : วรวรรณ ชัยสกุลสุรินทร์
พรพรหมอลเวง กำกับการแสดงโดย : ชุดาภา จันทเขตต์
แนวละคร : โรแมนติก - คอมเมดี้
พรพรหมอลเวง ผลิตโดย : บ. เวฟมีเดีย
พรพรหมอลเวงออกอากาศ ทุกวันศุกร์ - เสาร์ และอาทิตย์ เวลา 20.15 น. ทางไททีวีสีช่อง 3
พรพรหมอลเวง เริ่มออกอากาศตอนแรก ในวันศุกร์ที่ 8 ก.พ 56
ที่มา manager