อ่านละคร พรพรหมอลเวง ตอนที่ 11/5 วันที่ 27 ก.พ. 56
“มีเรื่องสำคัญจะถาม แต่ต้องถามในห้อง”“เพี้ยนใหญ่แล้วนะ มีเรื่องอะไร พูดมา”
“ผมไม่ทำอะไรคุณหรอกน่า”
นาวินจะเข้าไปแต่สุดนภาดันไว้
“ให้ผมเข้าไปก่อน”
“ไม่ได้ ออกไปนะ”
“ผมจะพูดเรื่องคุณตันหยง”
สุดนภาอึ้ง นาวินเดินเข้าห้องอย่างสง่าผ่าเผย
“ห้องเป็นระเบียบเรียบร้อยดี หอมด้วย”
นาวินสูดกลิ่นหอมมาจนถึงโต๊ะ
“คุณทำอะไรเนี่ย หอมจังเลย”
นาวินดมขนมแล้วพยักหน้า
“น่าอร่อย”
สุดนภาเดินตามเข้ามา
“คุณมีอะไรก็รีบว่าไป”
“จะนั่งลงก่อนมั๊ย” นาวินถาม
“อย่ามาลีลา มีอะไรก็รีบพูดมา”
“ก็ได้ คุณตันหยง อยู่ในร่างน้องเมย์ใช่มั้ย”
สุดนภาตะลึงก่อนจะทรุดตัวลงนั่งทันที
“เห็นไหม ผมบอกแล้ว ว่าให้นั่งก่อน”
“คุณรู้ได้ยังไง”
นาวินเล่าเรื่องทั้งหมดให้สุดนภาฟัง สุดนภานั่งฟังแล้วก็จ๋อยลงเรื่อยๆ
สุดนภาวิ่งลงจากรถนาวินแล้ววิ่งพรวดเข้าไปในบ้านเมริน นาวินวิ่งตามมาแล้วส่ายหน้า
“เฮ้อ...จะรีบไปไหนเดี๋ยวก็หกล้มหกลุกหรอก”
นาวินบ่นแล้วเดินตามสุดนภาเข้าไปในบ้านประภัสสร
ประภัสสรคว้านสละอยู่ในบ้าน เสียงสุดนภาตะโกนเข้ามาว่า “น้องเมย์ น้องเมย์”
สุดนภาวิ่งพรวดพราดเข้ามา
ประภัสสรเห็นก็งง “ครูบี๋”
สุดนภาชะงักแล้วยกมือไหว้ประภัสสร ก่อนจะวิ่งไปคว้ามือเมรินแล้ววิ่งออกไปที่สวน ประภัสสรมองตามอย่างงงๆ นาวินเดินเข้ามามองตามสุดนภาแล้วส่ายหน้า
“ไม่มีอะไรหรอกครับ ครูบี๋เค้าคิดถึงน้องเมย์มาก อยากคุยกับน้องเมย์”
“งั้นหรือคะ แปลกจัง”
“ครับแปลก” นาวินแอบบ่น “ยังมีแปลกกว่านี้อีกเยอะ ผมขอตัวนะครับ”
นาวินเดินตามสุดนภาไป ประภัสสรมองตามแล้วส่ายหน้าก่อนจะนั่งคว้านสละต่อ
ในสวนหน้าบ้าน สุดนภายืนหอบ เมรินมองสุดนภาอย่างงงๆ
“แกเป็นอะไรไปบี๋”
“แย่แล้ว แกรู้มั๊ย คุณหมอวีเค้ารู้เรื่องแกหมดแล้ว เค้ารู้ว่าแกเป็นตันหยงในร่างของน้องเมย์”
“แล้วแกรู้ได้ยังไง”
“คุณนาวินบอกชั้น”
“แล้วคุณนาวินรู้ได้ยังไง”
“ไอ้วินมันไปปรึกษาผม” นาวินเดินเข้ามาตอบ
เมรินนิ่งอึ้งแล้วทำหน้าเศร้า สุดนภากับนาวินมองเมรินด้วยความเห็นใจ
สายแก้วเอาของหวานมาเสิร์ฟให้ประภัสสร
“มาแล้วค่ะสละลอยแก้ว แหมคุณภัสนี่ขยันจริงๆนะคะ ค่อยๆคว้าน ไม่ช้ำเลยซักลูก แต่สายแก้วว่า ซื้อทานไม่ง่ายกว่าหรือคะ ดูสิคะ แปะพลาสเตอร์ซะแล้ว”
ประภัสสรยิ้ม “เตรียมให้ชั้นเสร็จหรือยัง ชั้นจะเอาไปฝากพี่ปรางค์”
“แหม คุณภัสนี่ใจดีจังนะคะ ทำไปฝากคุณปรางค์ด้วย” สายแก้วแอบบ่น “คุณปรางค์น่ะร้ายจะตายไป ให้ไปซื้อทานน่ะดีแล้ว”
“สายแก้วจ๊ะ ทีหลังห้ามพูดถึงคุณปรางค์แบบนั้นนะ ยังไงพี่ปรางค์ก็เป็นพี่น้องกับชั้น สายเลือดน่ะตัดกันไม่ขาดหรอก”
สายแก้วจ๋อย “ค่ะ สายแก้วขอโทษ”
“อย่าลืมเตรียมของว่างไปให้แขกด้วยนะ”
“เรียบร้อยแล้วค่ะ คุณภัส แหม น้องเมย์คุยกับคุณวินครูบี๋ เหมือนผู้ใหญ่เลยนะคะ”
ประภัสสรมองออกไปที่สวน
ตันหยง สุดนภา และนาวินนั่งคุยกันด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
“ชั้นไม่ตั้งใจจะปิดบังคุณวีหรอกนะคะ ตอนแรกชั้นพยายามจะบอกว่าชั้นไม่ใช่น้องเมย์ แต่ไม่มีใครยอมฟัง” ตันหยงบอก
“ผมเข้าใจครับ บอกตรงๆนะว่าถ้าไม่ได้ยินจากปากเจ้าวี ผมก็ไม่มีทางเชื่อเหมือนกัน”
“น้าวีจะโกรธชั้นหรือเปล่าคะ ที่ชั้นไม่ได้พูดความจริงกับเค้า”
สุดนภากับนาวินมองหน้ากัน
“เค้าจะโทษแกได้ไงล่ะหยง ถ้าจะโทษก็ต้องโทษพรหมลิขิต ล้อเล่นอะไรแบบนี้”
“ผมว่า เจ้าวีก็คงทำใจยากที่จะรับเรื่องนี้ คุณหยงให้เวลาเจ้าวีหน่อยนะครับ แล้วผมจะช่วยพูดกับมันให้” นาวินบอก
“หยงแค่ไม่อยากให้เค้าเข้าใจผิด และเกลียดหยง” ตันหยงพูด
“ให้เวลาเค้าทำใจอีกนิด อย่างที่คุณนาวินบอกเถอะหยง”
“ครับคุณตันหยง เจ้าวีเป็นคนมีเหตุผล ในไม่ช้าเค้าต้องเข้าใจคุณแน่นอน”
ตันหยงเศร้า
ปรางค์ทิพย์นั่งอยู่ในบ้าน ประภัสสรเดินเข้ามาในบ้าน ปรางค์ทิพย์สะดุ้ง
“พี่ปรางค์คะ ทำอะไรอยู่” ประภัสสรถาม
“แม่ภัส เธอมาทำไม”
“ภัสทำสละลอยแก้วมาฝากพี่ปรางค์ค่ะ รู้ว่าพี่ปรางค์ชอบ”
ประภัสสรจัดสละใส่ถ้วยส่งให้ปรางค์ทิพย์ ปรางค์ทิพย์มองมือประภัสสรที่มีพลาสเตอร์ปิดนิ้วอยู่
ปรางค์ทิพย์ซึมลง “นี่เธอทำเองเลยหรือ”
“ภัสจำได้ พี่ปรางค์ชอบสละลอยแก้วมาก พอดีภัสไปเห็นสละน่าทานเลย ซื้อมาปอกเอง เพิ่งทำเสร็จค่ะ ลองชิมดูสิคะพี่ปรางค์”
“ขอบใจมาก ไว้ก่อนเถอะ วันนี้พี่ปวดหัวจัง ขอตัวพักก่อนดีกว่า”
“เป็นอะไรมาหรือเปล่าคะ พี่ปรางค์ ไปโรงพยาบาลให้ตาวีตรวจดูหน่อยดีมั้ย”
ประภัสสรเดินมาจับตัวปรางค์ทิพย์อย่างห่วงใย ปรางค์ทิพย์เบี่ยงตัวหลบ
“พี่ไม่เป็นอะไรหรอก แค่นอนพักก็หาย”
“พี่ปรางค์คะ ถ้าภัสหรือคุณเมธีทำอะไรล่วงเกินพี่ปรางค์ ภัสต้องกราบขออภัยด้วยนะคะ อย่าถือโทษโกรธภัสกับคุณเมธีเลยนะคะ”
ปรางค์ทิพย์ชะงัก “ช่างมันเถอะ เรื่องมันแล้วไปแล้ว”
ปรางค์ทิพย์เมินหน้า ประภัสสรมองอย่างเสียใจ
“งั้นภัสขอตัวก่อนนะคะ พี่ปรางค์นอนพักมากๆนะคะ จะได้หายเร็วๆ”
ประภัสสรเดินออกไป ปรางค์ทิพย์ค่อยๆหันมามองมือประภัสสรที่ติดพลาสเตอร์ไว้แล้วหันไปมองถ้วยขนมที่วางอยู่บนโต๊ะ ปรางค์ทิพย์ถอนหายใจหนักเพราะเริ่มลังเล
ฉัตรพร ชัยและเพื่อนนั่งอยู่ในบ้าน
“แกเตรียมพร้อมหรือยัง” ฉัตรพรถาม
“โธ่พี่ฉัตร มือชั้นนี้ ไม่ต้องเตรียมหรอก พร้อมตั้งแต่เกิด” ชัยบอก
“ไอ้ขี้คุย อย่าให้พลาดแล้วกัน โกยทรัพย์สินมาให้หมด นังคุณนายหน้าโง่มันให้แผนที่มาแล้ว ทำทั้งทีเอาให้คุ้ม”
“รับรองพี่ฉัตร ไม่ต้องห่วง ว่าแต่นังคุณนายนั่น มันจะเปลี่ยนใจหรือเปล่า ดูท่าทางมันลังเลนะพี่”
“ช่างหัวมัน แกก็ทำงานของแกไป แผนที่อยู่ในมือเราแล้วนี่”
ฉัตรพรกับชัยมองหน้ากันแล้วยิ้มร้าย
ปรางค์ทิพย์เดินวนไปวนมาในบ้านอย่างใช้ความคิด ปรางค์ทิพย์มองถ้วยขนมของประภัสสรแล้วก็ชะงัก บุญศรีเดินเข้ามาพร้อมปรงแก้วกับปรงขวัญ
ปรางค์ทิพย์ถาม “ไปไหนกันมา”
“แก้วกับขวัญไปทานขนมบ้านน้าภัสมาค่ะ น้าภัสใจดี๊ใจดี ให้ตุ๊กตาเราสองคนมาด้วย”
ปรงแก้วกับปรงขวัญคว้าตุ๊กตามาอวด ปรางค์ทิพย์ชะงัก
“บุญศรี แกพาน้องแก้วน้องขวัญขึ้นไปข้างบน คืนนี้นอนในห้องคุณแก้วคุณขวัญด้วย อย่าออกมาเพ่นพ่านนอกบ้านเข้าใจมั้ย”
“คุณปรางค์มีอะไรหรือเปล่าคะ หน้าซี๊ด ซีด” บุญศรีถาม
“เรื่องของชั้น ปิดประตูลงกลอนให้เรียบร้อยด้วย”
“เจ้าค่ะ คุณปรางค์”
บุญศรีต้อนแก้วกับขวัญขึ้นข้างบน ปรางค์ทิพย์มองตามจนลับตาแล้วถอนหายใจ ก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดโทรออก
ฉัตรพรนั่งทำเล็บอยู่อย่างใจเย็น เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ฉัตรพรกับชัยลุกพรวดขึ้นเตรียมพร้อม
“จะให้ลงมือเมื่อไหร่” ฉัตรพรถามปลายสาย
ปรางค์ทิพย์พูดโทรศัพท์
“ชั้นเปลี่ยนใจแล้ว ชั้นขอยกเลิก”
“อ้าว อะไรกันคุณ ทำงี้ได้ไง ชั้นจ้างคนมาช่วยงานแล้วนะ”
“ไม่เป็นไร ชั้นจะชดเชยให้หล่อน แต่งานเอาเป็นว่าชั้นยกเลิก”
“งั้นจ่ายเท่าเดิมไม่ได้แล้ว ต้องมากกว่า”
“นี่แกขู่ชั้นหรือ”
“ไม่ได้ขู่ แต่จะทำจริงๆ ถึงยังไงชั้นก็ไม่ต้องพึ่งแกอยู่อยู่ดี”
“งั้นชั้นจะแจ้งความ”
“เชิญเลย ดูซิว่าชั้นจะเข้าคุกคนเดียวมั๊ย ลำพังแค่ชั้นมันไม่เท่าไหร่หรอก แต่คุณนายน่ะ คนใหญ่คนโตไม่กลัวเสียหน้าก็ให้มันรู้ไป”
ปรางค์ทิพย์วางสายทันที
ฉัตรพรยิ้มร้าย
“ว่าแล้ว อีคุณนายนั่นมันต้องใจไม่กล้าพอ เอ็งลงมือได้เลยไอ้ชัย กวาดให้คุ้ม”
“ได้เลยพี่ฉัตร เรื่องแบบนี้ชั้นถนัดอยู่แล้ว”
ชัยมองหน้าฉัตรพร แล้วสองพี่น้องก็หัวเราะ
ปรางค์ทิพย์เดินไปเดินมาพร้อมกับกุมขมับด้วยความเครียด
“จะทำยังไงดี มันต้องลงมือทำแน่ โธ่เอ๊ย.....”
ปรางค์ทิพย์นิ่งคิดด้วยความร้อนใจ
เมรินยืนเศร้าอยู่ริมหน้าต่างโดยมองไปที่หน้าบ้านเพราะรอปฐวี
“ทำไมป่านนี้ยังไม่กลับนะ”
ประภัสสรมองเมรินแล้วยิ้ม
“น้าวีคงงานยุ่ง เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็คงได้เจอกัน อย่างอนน้าวีเลยนะ”
“ถึงน้าวีไม่พูดกับเมย์อีก เมย์ก็ไม่โกรธน้าวีหรอกค่ะ”
“แม่บอกหนูแล้วไงคะน้องเมย์ น้าวีไม่มีวันจะโกรธหนูหรอก”
ประภัสสรกอดเมรินไว้ เมรินยิ้มเศร้า
“เข้านอนได้แล้ว พรุ่งนี้ตื่นมาจะได้สดใสนะคะ”
“ค่ะคุณแม่”
ประภัสสรจัดให้เมรินนอนแล้วเดินออกไปจากห้อง
ปฐวีปิดแฟ้มแล้วหยิบกุญแจรถ เขาคิดแล้วถอนใจเพราะไม่อยากกลับ ปฐวีวางกุญแจลง แล้วนั่งพิงเก้าอี้นิ่งๆ
เสียงโทรศัพท์ดัง ปฐวีกดรับ “พี่ปรางค์ มีธุระอะไรหรือครับ”
ปรางค์ทิพย์คุยโทรศัพท์ในสวนหลังบ้าน
“วี รีบกลับมาบ้านเร็วเข้า”
“อะไรครับพี่ปรางค์ใจเย็นๆก่อน ค่อยๆพูด”
“รีบกลับมาเถอะน่า แค่นี้นะ”
ปฐวีมองโทรศัพท์งงๆ เขารีบลุกขึ้นหยิบกุญแจแล้วออกไปทันที
ชัยและขวดปีนข้ามกำแพงเข้ามาในบ้านประภัสสร ปรางค์ทิพย์แอบดูอยู่ด้วยสีหน้าตกใจ
ชัยกับเพื่อนมองข้างบนห้องก็เห็นไฟห้องประภัสสรกำลังดับ ลุงสายเดินผ่านมา ชัยและขวดรีบหลบ ขวดหยิบมีดสปริงออกมา ชัยรีบจับไว้
“เฮ้ย ไม่ต้องใช้อาวุธ เรามาขโมยไม่ได้มาปล้นโว้ย”
ชัยกับขวดรอจนลุงสายเดินลับตัวไป ปรางค์ทิพย์มีสีหน้าร้อนรน
ชัยกับขวดงัดประตูเปิดเข้ามาในบ้านประภัสสร ทั้งคู่ย่องเข้ามาสำรวจข้าวของ ชัยกับขวดตาโตเมื่อเห็นข้าวของในบ้าน
“ของเพียบ แสดงว่ารวยจริง” ขวดบอก
“นี่แค่น้ำจิ้มโว้ย”
ทั้งสองค่อยๆเดินผ่านไป ปรางค์ทิพย์ที่เดินไปเดินมาด้วยความร้อนรนหน้าบ้าน หันมองหารถปฐวี แล้วก็หันมองในบ้าน
ชัยกับขวดย่องขึ้นบันไดแล้วโผล่ไปหน้าห้องประภัสสร
ประภัสสรนอนอยู่บนเตียง ทั้งสองย่องเข้าหาประภัสสรจากทางด้านหลัง
ประภัสสรรู้สึกว่ามีคนมา “น้องเมย์ ยังไม่นอนหรือคะ”
ประภัสสรตะลึง ชัยกับขวดรีบกระโดดอุดปากประภัสสรไว้ ประภัสสรดิ้นและพยายามร้องช่วยด้วยๆ ขวดหยิบมีดขึ้นมาขู่
“อย่าแหกปากนะ ไม่งั้นกูแทงไส้แตก”
ประภัสสรตาโตด้วยความตกใจ
เมรินงัวเงียลุกขึ้นมาแล้วเงี่ยหูฟัง
ชัยที่อยู่ในห้องประภัสสรหยิบของมาค้น แล้วของก็หล่นลงพื้น
ขวดเตือน “เบาๆสิ วะ เดี๋ยวพ่อมึงก็แห่มาลากคอมึงไปเข้าคุกหรอก”
เมรินชะงัก
“มีอะไรรึเปล่านะ”
เมรินเดินออกไปจากห้อง
เมรินเดินมาเคาะประตูห้องประภัสสร
“คุณแม่ขา คุณแม่”
อ่านละคร พรพรหมอลเวง ตอนที่ 11/5 วันที่ 27 ก.พ. 56
พรพรหมอลเวง บทประพันธ์ : กิ่งฉัตรพรพรหมอลเวง บทโทรทัศน์โดย : วรวรรณ ชัยสกุลสุรินทร์
พรพรหมอลเวง กำกับการแสดงโดย : ชุดาภา จันทเขตต์
แนวละคร : โรแมนติก - คอมเมดี้
พรพรหมอลเวง ผลิตโดย : บ. เวฟมีเดีย
พรพรหมอลเวงออกอากาศ ทุกวันศุกร์ - เสาร์ และอาทิตย์ เวลา 20.15 น. ทางไททีวีสีช่อง 3
พรพรหมอลเวง เริ่มออกอากาศตอนแรก ในวันศุกร์ที่ 8 ก.พ 56
ที่มา manager