อ่านละคร มณีสวาท ตอนที่ 10 วันที่ 22 ก.พ. 56
วิชัยสิงห์จ้องภาพในกล้องวีดิโอด้วยใจลิงโลด มั่นใจว่าข้อมูลจากการสะกดจิตภุชคินทร์ต้องเป็นที่สนใจและสร้างชื่อเสียงให้ดังไปทั่วโลก ทั้งเรื่องตำนานมณีนาคสวาทและการกลับชาติมาเกิดของพญานาคกับพญาครุฑ เจ้าอุรคารับรู้ด้วยญาณพิเศษ กลายร่างเป็นพญานาคีแล้วเลื้อยออกจากอ้อมกอดภุชคินทร์...เวลาเดียวกันที่วังนาเคนทร์...หม่อมภาณีนอนกระสับกระส่ายเพราะฝันร้าย เห็นภาพงูใหญ่นอนร่วมเตียงกับภุชคินทร์ งูตัวนั้นมองมาทางเธอและตั้งท่าจะฉก หม่อมภาณีสะดุ้งสุดตัว ลืมตาด้วยหัวใจเต้นรัว มองรอบห้องตื่นๆ ภาพในฝันช่างเหมือนจริงเหลือเกิน ที่สำคัญ...
งูใหญ่นั้นหน้าเหมือนเจ้าอุรคา!
ขณะที่หม่อมภาณีใจไม่ดี...ภุชคินทร์นอนตัวแข็งในห้องพักรีสอร์ทแสงทอง งูขนาดมหึมาเลื้อยไปที่ประตู ฉับพลันนั้น...ไฟห้องสว่างขึ้นและเจ้าอุรคาเดินเข้ามา ภุชคินทร์สั่นศีรษะเรียกสติ กระโจนจากเตียงมาคว้าหญิงสาวไปกอดแน่น ละล่ำละลักว่าเห็นงูตัวใหญ่ เจ้าอุรคามองตอบด้วยแววตาสงสัย เดินตามชายหนุ่มออกไปสำรวจด้านนอก
พื้นหญ้าด้านนอกดูปกติทุกอย่าง ภุชคินทร์มั่นใจว่าไม่ได้ตาฝาด ทำหน้าแหยงๆบอกว่าท่าทางงูยักษ์จะมีพิษมาก เจ้าอุรคาหน้าเจื่อน แสร้งตีหน้าสดชื่นแล้วพูดเป็นนัยๆ
“ไม่มีใครทำอะไรดิฉันได้หรอกค่ะ เพราะดิฉันคืออุรคาเทวีผู้ยิ่งใหญ่กว่าอสรพิษใดๆทั้งปวง”
“ความรักทำให้ผมเป็นห่วงเจ้า”
“ขอบคุณที่รักดิฉัน ถ้าวันหนึ่ง...ดิฉันกลายร่างเป็นพญานาค คุณชายยังจะรักไหม”
“รักสิ...ถึงตอนนั้นเราคงกลายร่างเป็นพญานาคด้วยกัน ครองรักกันตราบจนนิรันดร์”
เจ้าอุรคาตื้นตันใจ โผซบภุชคินทร์แล้วชวนกลับห้อง สองหนุ่มสาวนอนกอดกันจนค่อนคืน ท่าทางภุชคินทร์มีความสุข แตกต่างจากเจ้าอุรคาที่ร้อนรุ่ม ร่ายมนต์ให้ชายหนุ่มหลับสนิทแล้วลุกออกจากห้อง
ฟากวิชัยสิงห์...ปิดคอมพิวเตอร์อย่างปลื้มใจ ข้อมูลทุกอย่างถูกบันทึกและพร้อมเผยต่อสายตาชาวโลก กุลีกุจอโทร.หานักข่าวเพื่อเปิดงานแถลงข่าว ขณะเดียวกัน...เจ้าอุรคาในร่างพญานาคีมองจากนอกหน้าต่าง ได้ยินเสียงคุยโม้โอ้อวดเรื่องตำนานพญานาคแล้วของขึ้น พุ่งเข้าห้องและรัดร่างนักเทววิทยาแน่น วิชัยสิงห์ตะโกนขอความช่วยเหลือ โดนงูใหญ่ฉกที่ลำคออย่างแรงจนขาดใจตาย พญานาคสาวมองร่างที่นอนตายตาเหลือกด้วยความโกรธแค้น
“เจ้าคงลืมสินะ...ว่าสัญญากับข้าไว้ยังไง เจ้าเป็นฝ่ายผิดคำสัตย์เองนะมนุษย์ผู้ละโมบ!”
ooooooo
นาถสุดาหนักใจที่สุบรรณเปลี่ยนไปมาก
พันเอกนรินทร์ปลอบว่าไม่มีใครสมบูรณ์แบบ ทุกคนมีด้านไม่ดีและอาจไม่อยากให้ใครรู้ นาถสุดาน้ำตาคลอ ตัดสินใจเคลียร์กับไพศิษฐ์เรื่องที่เคยเข้าใจผิด อดีตนายทหารเห็นด้วย บอกว่าเป็นโอกาสดีที่จะทำให้สุบรรณไม่ถลำลึกไปกว่านี้
ฝ่ายไพศิษฐ์...ได้รับแจ้งว่าวิชัยสิงห์นอนตายในห้องพัก ตั้งท่าออกจากสถานีตำรวจ เสียงมือถือดังขึ้น นาถสุดาโทร.บอกว่าจะมาหา เขาขอคุยวันหลังเพราะมีคดีด่วน วางสายแล้วรุดไปที่เกิดเหตุทันที สภาพศพมีรอยเขี้ยวใหญ่ที่ลำคอ ตาเหลือกลานเหมือนกลัวอะไรบางอย่าง ไพศิษฐ์ตรวจสอบ เห็นหน้าต่างแตกกระจายแต่สภาพห้องปกติ ไร้ร่องรอยการต่อสู้ ผู้กองหนุ่มขมวดคิ้ว สังหรณ์ว่าอาจเป็นเรื่องเดียวกับคดีในเฮือนของเจ้าอุรคา
เวลาเดียวกันที่วังนาเคนทร์...ทุกคนดูข่าวด้วยสีหน้าตกใจ เฟื่องฟ้ากับเฟื่องวลีที่ติดสอยห้อยตามภิงคารมาพูดถึงเบาะแสต่างๆโดยเฉพาะที่วิชัยสิงห์โทร.หานักข่าวเพื่อเปิดแถลงข่าวเรื่องตำนานและตัวตนที่แท้จริงของพญานาค ภิงคารนิ่วหน้า นึกถึงก่อนหน้านี้ที่นักเทววิทยาหนุ่มเคยบอกว่าอยากพบเจ้าอุรคา สังหรณ์ว่าอาจเกี่ยวข้องกัน หม่อมภาณีมีท่าทีอึดอัด โพล่งขึ้นว่าอาจมีเรื่องไม่ดีเหมือนฝันร้ายเมื่อคืนก่อน
“พี่ฝันว่าตาชายนอนกับงู...งูใหญ่เหมือนกับพญานาค”
ภิงคารกับนารีวรรณมองหน้ากันเครียดๆ เฟื่องฟ้ากับเฟื่องวลีเบิกตาโพลง พูดเป็นนัยๆถึงครั้งล่าสุดที่เจอ ภุชคินทร์กับเจ้าอุรคาว่าอาจมีสัมพันธ์พิเศษ ทุกคนในบ้านหันมองสองแม่ลูกอย่างเอาเรื่อง!
เย็นวันเดียวกันพะนอฤดีมาหานารีวรรณที่วัง เต้นผ่างเมื่อได้ยินข้อสันนิษฐานของสองแม่ลูก เชื่อสนิทใจเพราะเคยอ่านเจอพญานาคแปลงร่างเป็นคนมาสมสู่กับมนุษย์ได้ นารีวรรณพูดไม่ออก...หรือว่าพี่ชายจะโดนของจริง!
ขณะที่ทุกคนเป็นกังวล...ภุชคินทร์มีช่วงเวลาดีๆที่แสงทองรีสอร์ท เจ้าอุรคามองด้วยสีหน้าหม่นหมอง เสียงเตือนสติของยมนาก้องในหัว กลัวเหลือเกินว่าเมื่อเขาเห็นร่างพญานาคีแล้วจะรับไม่ได้ ภุชคินทร์เอะใจท่าทางแปลกๆ สวมกอดจากด้านหลังและถามอย่างห่วงใย เจ้าอุรคาถอนใจเบาๆ เปรยเสียงอ่อน
“คิดว่า...นี่ยังเป็นความจริงอยู่ใช่ไหม ที่เราได้อยู่ด้วยกัน”
“ครับ...เป็นความจริง แล้วเราก็จะอยู่ด้วยกันตลอดไปเพราะผมรักเจ้า”
สองหนุ่มสาวกอดกันด้วยความรัก ภุชคินทร์พาเจ้าอุรคาไปพักในห้อง จูบขมับแผ่วเบาและออกไปเดินเล่น เจ้าอุรคาลอบตามห่างๆ ทันเห็นเขาลัดเลาะริมน้ำโขงและเข้าวัดธาตุพนม พญานาคสาวจะตาม ยมนาปรากฏตัวดักหน้าและเตือนสติให้ยุติทุกอย่าง ก่อนวิบากกรรมจะทำให้ทุกคนทุกข์ทรมานกว่านี้ เจ้าอุรคายังรั้น
“ถ้าการที่ข้ารักภุชเคนทร์คือการสร้างวิบากกรรม มันก็ควรค่าแล้วที่จะทำให้ข้ากับเขารักกันทุกชาติไป”
”คิดหรือว่าที่ภุชเคนทร์มาที่นี่เพราะความรักที่มีต่อเจ้า ตามไปดูเถิด แล้วจะรู้ว่าเขามาที่นี่เพราะสาเหตุใด”
เจ้าอุรคาลังเล ตัดสินใจตามเพราะอยากรู้ ยมนามองตามด้วยความเป็นห่วง...เมื่อไหร่สหายรักจะคิดได้
ooooooo
ภุชคินทร์ถามหาสุบรรณกับเจ้าอาวาส แววตาเต็มไปด้วยความอาฆาต เจ้าอาวาสนึกรู้ถึงเรื่องราวในอดีตชาติของสองหนุ่ม มองอย่างเมตตาและถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
“แน่ใจหรือว่าตั้งใจคุยกัน การพูดคุยหรือการสนทนาแตกต่างจากการวิวาท”
“พระคุณเจ้ารู้ความในใจผมงั้นหรือ”
“ถ้ามีทุกข์ต้องการดับ อาตมาช่วยได้ แต่ถ้ามีทุกข์ต้องตอบสนองแรงพยาบาท อาตมาว่าไม่ควร เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร ยามวิกาลของฆราวาสคือนอนหลับ ส่วนของสงฆ์คือเวลาสร้างความเพียร”
ภุชคินทร์ผ่อนท่าทีและขอโทษเพราะรู้ตัวว่าพูดแรง เจ้าอาวาสย้ำให้ปล่อยวางและขอตัวกลับกุฏิ ราชนิกุลหนุ่มนิ่วหน้า พยายามข่มใจแต่ไม่สำเร็จ สิ่งที่สุบรรณทำเมื่อชาติก่อนเขาอภัยให้ไม่ได้จริงๆ...เจ้าอุรคารับรู้ความคิดพยาบาทของเขาแล้วผลุนผลันออกจากวัดด้วยน้ำตานองหน้า...เสียใจที่เขาเห็นความแค้นสำคัญมากกว่าความรักของเธอ
เวลาเดียวกันที่คฤหาสน์สุบรรณ...อำนาจรายงานผลการชันสูตรศพวิชัยสิงห์ว่าตายด้วยพิษที่ร้ายแรงกว่าพิษงูจงอางร้อยเท่า สุบรรณไม่ทันจับสังเกตน้ำเสียงแปร่งๆ เข้าใจว่าเป็นฆาตกรรมอำพรางเพราะรู้จากวงในว่านักเทววิทยาหนุ่มเป็นหนึ่งในขบวนการค้ายาเสพติดข้ามชาติ อำนาจพูดถึงหลักฐานแวดล้อมเกี่ยวกับการปรากฏตัวของงูและรอยเขี้ยวขนาดใหญ่ที่คอวิชัยสิงห์ สุบรรณนิ่งไปอึดใจ พูดไม่ออกเพราะชักสังหรณ์ว่าเจ้าอุรคาอาจมีส่วนกับคดีนี้
ด้านไพศิษฐ์...เครียดเรื่องคดี นาถสุดานำกาแฟและของกินมาฝาก นั่งคุยถึงเรื่องทั้งหมดและถือโอกาสปรับความเข้าใจกัน ผู้กองหนุ่มบอกว่าสงสัยเรื่องงูเป็นพิเศษเพราะรอยกัดที่คอและสภาพห้องเหมือนไม่มีการต่อสู้ใดๆ ที่สำคัญยังเหมือนรอยที่พบบนตัวสุรินทร์กับปัญญาที่เฮือนเจ้าอุรคา นาถสุดาชะงัก มองหน้าแฟนหนุ่มอย่างไม่อยากเชื่อ...ราชนิกุลสาวเข้ามาเกี่ยวข้องกับคนตายอีกแล้ว
ขณะเดียวกันที่วังนาเคนทร์...หม่อมภาณีพะวัก พะวนเรื่องภุชคินทร์ กลัวว่าฝันที่ลูกชายหลับนอนกับงูจะเป็นจริง ยกหูโทร.ตามเขากลับบ้าน ภุชคินทร์บ่ายเบี่ยงและยืนยันจะกลับพร้อมเจ้าอุรคา หม่อมภาณีพยายามกล่อมแต่ไม่ได้ผลเพราะเขาขอวางสายเสียก่อน ภุชคินทร์กลับถึงห้องพักแต่ไม่เห็นเจ้าอุรคาก็ตามหา พบเธอนั่งร้องไห้สะอึกสะอื้นที่ริมน้ำโขง เขาตกใจและปลอบขวัญ เจ้าอุรคาแหวขึ้นอย่างเหลืออด
“คุณชายไม่ได้มาที่นี่เพราะดิฉัน แต่คุณชายมาเพราะต้องการหาท่านสุบรรณ”
“มันเป็นสิ่งที่ผมควรทำไม่ใช่หรือ”
“ดิฉันไม่น่าให้คุณชายรู้อดีตเลย คุณชายไม่ให้ความสำคัญในความรักของเรา แต่ให้กับความแค้นแทน”
“ชีวิตไม่ได้มีแค่อย่างเดียว เจ้าจะให้ผมคิดถึงแต่ความรักอย่างเดียวคงเป็นไปไม่ได้”
อ่านละคร มณีสวาท ตอนที่ 10 วันที่ 22 ก.พ. 56
ละครเรื่อง มณีสวาท บทประพันธ์โดย : จินตวีร์ วิวัธน์ละครเรื่อง มณีสวาท บทโทรทัศน์โดย : ณัฐวัฒน์
ละครเรื่อง มณีสวาท กำกับการแสดงโดย : วรวิทย์ ศรีสุภาพ
ละครเรื่อง มณีสวาท แนวละคร : ตื่นเต้น ลึกลับ
ละครเรื่อง มณีสวาท ผลิตโดย : บริษัท กู๊ด ฟีลลิ่ง จำกัด โดย สมจริง ศรีสุภาพ
ติดตามชมละครเรื่อง มณีสวาท ได้ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ