อ่านละคร ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง ตอนที่ 8/4 วันที่ 28 ก.พ. 56

อ่านละคร ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง ตอนที่ 8/4 วันที่ 28 ก.พ. 56

ลลิตารีบประคองให้นอนลง
“ไม่ได้นะคะสิต หมอสั่งว่าคุณต้องนอนนิ่งๆ ถ้ากระทบกระเทือนรุนแรงอีก คุณอาจเดินไม่ได้ตลอดชีวิตนะคะสิต”
อสิตเจ็บใจตัวเอง ได้แต่กำมือทุบเตียง
“บริษัทเกิดเรื่องอย่างนี้ จะให้ผมอยู่เฉยได้ยังไง”
“เอาอย่างนี้มั้ยคะสิต คุณมอบอำนาจให้ลลิตาไปจัดการแทน”
“แต่ว่า...”
“ลิต้าอยากช่วยคุณนะคะสิต”
อสิตคิดหนัก

ลลิตาคุยกับกร้าวที่คอนโด
“อสิตให้ทนายทำเอกสารมอบอำนาจแล้ว พรุ่งนี้ทุกสิ่งทุกอย่างของวิชเวทย์จะเป็นของลิต้าคนเดียวค่ะ”
“คุณเก่งมาก ได้ผลเร็วกว่าที่ผมคิดซะอีก”

ลลิตากอดกร้าว ออดอ้อน
“เห็นมั้ยคะ ลิต้าหาให้คุณได้ทุกอย่างที่คุณอยากได้ ไม่ใช่ยายนุช คุณทิ้งยายนุชมาหาลิต้าได้เลย”
กร้าวอึกอัก แต่ปากหวานให้ลลิตาตายใจ
“เมื่อทุกอย่างอยู่ในมือผม ผมทำแน่”
ลลิตาดีใจมากที่กร้าวบอกอย่างนั้น

วันใหม่...อสิตเซ็นต์มอบอำนาจในเอกสารที่ทนายนำมาให้ ลลิตากำลังจะเซ็นต์รับมอบอำนาจ อนุชเข้ามา
“หยุดก่อนค่ะ!”
ลลิตาชะงัก ไม่พอใจที่อนุชมาขัดขวาง
“บริษัทรัตนกิจก่อสร้างเป็นของวิชเวทย์ นุชขออาสาไปจัดการปัญหาที่เกิดขึ้นแทนค่ะ”
ลลิตาไม่พอใจ
“นี่หมายความว่าไม่ไว้ใจฉันเหรอ”
อสิตลังเล ลลิตาหันมาหา
“ลิต้าเป็นเมียคุณนะคะ”
อนุชแย้ง
“แต่นุชเป็นลูกคุณพ่อนะคะ”
อสิตตัดสินใจ
“ผมเห็นด้วยกับนุช ให้นุชไปแทนผมดีกว่า คุณไม่เคยทำงานบริษัท นุชน่าจะคล่องกว่า”
ลลิตาผิดหวัง
“ไม่ได้นะคะ”
อนุชมองอย่างจับสังเกตท่าทีลลิตา
“ทำไมคะ...ดูท่าทางพี่ลิต้าอยากเป็นตัวแทนพี่สิตจังเลยนะคะ”
ลลิตาตอบไม่ได้ อึกอัก
“ฉันก็แค่อยากช่วยแบ่งเบาภาระสิตเท่านั้นเอง”
“งั้นก็ตกลงตามนี้นะคะ นุชจะไปเป็นตัวแทนพี่สิตเองค่ะ”
ทนายจัดเอกสารชุดใหม่มาให้

ลลิตาได้แต่กำหมัดแน่น เจ็บใจ แค้นใจที่เห็นบริษัทหลุดลอยไปต่อหน้า
กร้าวกับลลิตาคุยกันอยู่ในห้องที่คอนโด หญิงสาวอารมณ์เสียสุดๆ

“เจ็บใจจริงๆ เกือบสำเร็จอยู่แล้วเชียว เป็นเพราะยายนุชคนเดียว”
“อย่าใจร้อนสิ อะไรที่ได้มาง่ายๆ มันก็ไม่มีค่า”
ลลิตาเกาะแขน
“ไม่ต้องห่วงนะคะ ลิต้าจะต้องเป็นเจ้าของบริษัทให้ได้”
กร้าวไม่สบายใจสงสัย
"คุณคิดจะทำอะไร”
“ลิต้าทำได้ทุกอย่างเพื่อคุณค่ะ”
กร้าวรีบบอก
“เรื่องนุช ผมจัดการเองดีกว่า”
ลลิตาไม่พอใจ
“ทำไมคะ กลัวลิต้าจะทำอะไรนุชรึไง”
กร้าวใช้ไม้อ่อน
“ไม่ใช่อย่างนั้น ผมจัดการเอง คุณจะได้ไม่ต้องเหนื่อยไง คุณทำเพื่อผมมามากแล้ว เรื่องนุชผมจัดการเอง ตกลงตามนี้นะ”
ลลิตาจำต้องรับปาก
“ค่ะ”
รับปากไปอย่างนั้น แต่ลลิตาแอบคิดแผนร้าย

ค่ำนั้น ลลิตานัดเชิดมาพบในที่เปลี่ยว เธอยืนรออยู่สักครู่ เชิดก็แอบออกมามองซ้าย ขวาอย่างระแวดระวังตัวตลอดเวลา
“คิดจะทำอะไรอีก”
“นังนุชมันคอยขวางทางฉัน”
“อย่าบอกนะว่าจะให้ฉันเล่นงานอนุชอีกคน”
“ใช่”
“ฉันไม่เอาด้วย”
เชิดจะหนี ลลิตาดึงไว้
“แค่ผู้หญิงคนเดียว กลัวอะไร ไม่อยากได้เงินรึไง คุณกร้าวเป็นมหาเศรษฐีตัวจริง ถ้าฉันแต่งงานกับคุณกร้าว แกก็สบายไปด้วย ไม่ดีรึไง”
เชิดโลภ อยากได้เงิน
“ก็ได้ๆ แต่คราวนี้ต้องจ่ายล่วงหน้า ฉันต้องมีคนช่วย”
ลลิตาหงุดหงิดแต่ก็ต้องให้เงินไป เชิดยิ้มอย่างพอใจ

อนุชนั่งศึกษาข้อมูลในห้องทำงาน ทั้งอ่านเอกสารและหาข้อมูลในอินเตอร์เน็ต เพื่อจะแก้ปัญหาเรื่องผู้รับเหมารับเงินแล้วหนีไป ไม่ยอมทำงาน เธอเหนื่อยและเคร่งเครียด กร้าวแอบมองอย่างสงสาร แล้วไปหานมอุ่นๆ มาให้
“ดึกแล้ว คุณควรจะพักผ่อน”
“ที่บริษัทมีเรื่อง ฉันอยากช่วยพี่สิตแก้ปัญหา”
“มีอะไรที่ผมพอจะช่วยได้มั้ย”
“พอเถอะค่ะ แค่นี้ฉันเป็นหนี้คุณจนชดใช้ทั้งชีวิตก็ไม่หมดแล้ว”
กร้าวไม่สบายใจ อนุชหันไปยิ้มให้
“ขอบคุณนะคะ แต่ฉันอยากพยายามด้วยตัวเอง”
อนุชหาข้อมูลต่อ กร้าวมองอย่างเป็นห่วง แล้วเดินมาที่ห้องทำงาน คุยกับรูปแม่
“แม่ครับ ผมทำถูกรึเปล่าครับ”
กร้าวไม่สบายใจที่ทำร้ายอนุชและครอบครัว

วันใหม่...ชายธงมาแอบยืนมองอนุชด้วยความรักและห่วงใย ยังตัดใจไม่ได้...อนุชและกร้าวจะออกไปทำงาน
“ผมไปส่งมั้ย”
“ไม่ต้องหรอกค่ะ ฉันขอยืมรถพี่สิตมา”
กร้าวจะออกไป แล้วรู้สึกไม่สบายใจ
“นุช”
อนุชแปลกใจ กร้าวดึงมากอดอย่างอ่อนโยนและนานพอสมควร รู้สึกผิดต่อเธอ ชายธงแอบมองอยู่ เจ็บปวดเมื่อเห็นกร้าวกอดอนุช จึงเดินหนีออกไปเพราะทนดูไม่ได้...กร้าวกอดนิ่ง อนุชงง
“คุณเป็นอะไรรึเปล่า”
กร้าวปล่อยมองเธอด้วยความรู้สึกผิด
“เปล่า ไม่มีอะไร ผมไปล่ะ”
กร้าวออกไป อนุชมองตามอย่างแปลกใจว่าเขาเป็นอะไรไป

อนุชขับรถมาในซอย เชิดขับมอเตอร์ไซค์มาปาดหน้า แกล้งสร้างสถานการณ์เหมือนว่าชนกัน อนุชตกใจ ลงจากรถไปดู
“คุณเป็นอะไรรึเปล่าคะ”
เชิดหันมาฉีดสเปรย์ยาสลบใส่ทันที อนุชไม่ทันระวัง มึนและหมดสติไป เชิดประคองอนุช

เชิดขับรถของอนุช โดยที่อนุชนั่งหมดสติที่เบาะข้างๆ รถเชิดผ่านหน้ารถชายธงไป ชายธงเห็นอนุช ก็ตกใจ
“นุช!”
ชายธงสงสัย จึงขับตามไป

อรชานั่งทำงานที่บริษัท พนักงานคนหนึ่งเข้ามา
“อร มีคนมาหา”
อรชาออกไป พบยืนอยู่ก็ตกใจ
“คุณมาทำไม”
อรชาจะหนี กร้าวขวางไว้
“ผมมีเรื่องที่อยากบอกให้คุณรู้ ขอเวลาผมแค่ไม่กี่นาที แล้วผมจะไป”
อรชาไม่เข้าใจ ทำมึนตึงกับเขา
“ผมไม่ตั้งใจทำร้ายคุณ วันนั้นผมไปช่วยนุชจากเสี่ยยศ ผมประกาศต่อหน้าทุกคนว่าผมกับนุชเป็นคนรักกัน เพื่อให้นุชปลอดภัย”
“แล้วยังไงคะ”
“ผมก็ต้องรับผิดชอบคำพูดของผม ผมจึงต้องแต่งงานกับนุช ทั้งๆ ที่คนที่ผมรักคือคุณ”
อรชาตกใจ
“ไม่จริง คุณโกหก ฉันไม่เชื่อ”
“ผมมีเรื่องจะพูดแค่นี้ คุณจะเชื่อหรือไม่ก็เรื่องของคุณ”
กร้าวออกไป อรชาสับสนในใจ น้ำตาไหล แต่ปิดปากไว้ ไม่อยากให้เขาเห็นความอ่อนแอของเธอ

กร้าวไม่สบายใจนักที่ต้องทำแบบนี้ แต่ต้องทำตามแผนแก้แค้นที่วางไว้
อนุชซึ่งอยู่ในท่านั่งตะแคงหันหลังให้เชิด ลืมตาขึ้น รู้สึกตัวแต่มึนงง ไม่มีเรี่ยวแรงเธอคิดหาทางเอาตัวรอด แอบกดโทรศัพท์โทร.ออก ขณะเดียวกันกร้าวเดินมามุมหนึ่งในบริษัทอรชา โทรศัพท์ดังขึ้น เขารีบรับสาย

“ครับ”
ในจังหวะเดียวกันนั้น เชิดคุยโทรศัพท์กับลลิตา
“ได้ตัวอนุชมาแล้ว กำลังจะไปที่...”
กร้าวฟังแล้วตกใจมาก

อนุชนอนสะลึมสะลืออยู่กับพื้นในตึกร้าง...ด้านนอกตึก ชายธงหลบอยู่มุมหนึ่ง แอบมองเข้าไปในตึกร้างเห็นอนุชนอนนิ่งอยู่ ก็จะเข้าไปช่วยอนุช แต่ทันใดนั้นมีมือมาจับไหล่เขาหมับ ชายธงตกใจ หันไปมอง กลายเป็นธาริน ชายธงโล่งอก
“ริน มาได้ไง”
“พี่ชายธงจะทำอะไร รีบไปจากที่นี่เถอะ มันอันตราย”
“ไม่ได้ พี่ต้องช่วยนุช”
“แจ้งตำรวจดีกว่า”
ธารินกำลังจะโทรแจ้งตำรวจ ลูกน้องของเชิดที่เฝ้าอยู่มาเห็น
“เฮ้ย”
ชายธงกับธารินตกใจ รีบหนี ลูกน้องทั้งสองรีบตามไป

ทนายรออนุชอยู่ที่บริษัทของอสิต ลูกค้าทั้งกลุ่มต่างโวย
“ผมต้องการคุยกับอสิต”
“ถ้าไม่ยอมโผล่หัวมา พวกเราจะฟ้องให้หมดตัวเลย!”
พวกลูกค้าส่งเสียงเฮกัน ทนายหน้าเครียด

ลลิตาทำท่าตื่นเต้นร้อนรน โวยวายเข้ามาในห้องพักไข้
“สิตขา แย่แล้วค่ะ นุชหายไปไหนไม่รู้ ติดต่อไม่ได้เลย”
“ว่าไงนะ ทำไมกลายเป็นแบบนี้”
อสิตโทรหาอนุช แต่เป็นสัญญาณปิดเครื่องไปแล้ว
“ลิต้าว่านุชคงกลัว ไม่รู้จะแก้ปัญหายังไง ก็เลยหนีไปดื้อๆ แบบนี้”
อสิตคิดหนัก
“นุชไม่ใช่คนแบบนั้น”
“ตอนนี้ที่บริษัทวุ่นวายมาก เราจะทำยังไงกันดี”
อสิตขยับจะลุกไปจัดการเอง แต่ก็ลุกไม่ไหว เจ็บระบมไปทั้งตัว
“โอ๊ย”
ลลิตารีบประคองให้นอนลง
“สภาพอย่างนี้ สิตจะไปเองได้ยังไง”
อสิตคิดหนัก
“ไม่มีทางเลือกแล้วนะ สิตมอบอำนาจให้ลิต้าเถอะค่ะ ลิต้าจะจัดการแทนคุณเอง”
อสิตคิดหนัก

เชิดมองอนุชที่นอนอยู่แล้วยิ้มพอใจ เขาเข้าไปนั่งลงใกล้ๆ ลูบไล้แก้มของเธอ อนุชพยายามจะขัดขืนแต่ไม่มีแรง
“สวยๆ อย่างนี้ ปล่อยไว้เฉยๆ ก็โง่แล้ว”
อนุชรวบรวมกำลัง ถีบเชิดล้มลงแล้วกระเสือกกระสนหนี

อรชาแอบมายืนร้องไห้สะอึกสะอื้นอยู่ที่มุมหนึ่งในบริษัท ด้วยความสับสน พยายามตัดใจจากกร้าว แต่พอเขามาพูดแบบนี้ก็ยิ่งตัดใจไม่ได้ แต่ก็รักเขาไม่ได้

อ่านละคร ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง ตอนที่ 8/4 วันที่ 28 ก.พ. 56

ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง บทประพันธ์ : บุษยมาส (จากเรื่องเดิม นางฟ้าซาตาน)
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง บทโทรทัศน์ : สิริกร
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง กำกับการแสดง : ธนะสิทธิ์ อริยสินวีรกุล
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง แนวละคร : เมโลดราม่า - โรแมนติก
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง ผลิตโดย : บริษัท ดาราวิดีโอ จำกัด
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง ออกอากาศ : เวลา 20.25 น. ทางช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ที่มา manager