@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร มณีสวาท ตอนที่ 5 วันที่ 4 ก.พ. 56

อ่านละคร มณีสวาท ตอนที่ 5 วันที่ 4 ก.พ. 56

หรือว่าพญานาคจะมาทวงลูกแก้วจริงๆ
ไม่นานหลังจากนั้น...ภุชคินทร์โทร.หาไพศิษฐ์ด้วยสีหน้าเคร่งเครียด เล่าเรื่องที่บ้านภิงคารและบอกให้มาเจอกัน ผู้กองหนุ่มอึกอัก บอกว่ากำลังตามนาถสุดาที่หุนหันไปหาราชนิกุลสาวที่เฮือนเมื่อเห็นข่าวพญานาค ภุชคินทร์เข้าใจทันทีว่าเป็นเรื่องเดียวกัน บอกให้รีบไปแล้วขอวางสาย...สงสัยเหลือเกินว่าพญานาคไปโผล่พร้อมกันหลายๆที่ได้อย่างไร

ฝ่ายเฟื่องวลี...ร้อนรนเรื่องรอยเท้าพญานาค อยากเอาลูกแก้วไปคืนแต่เฟื่องฟ้าห้ามไว้ บอกให้เอาไปขายถ้าภุชคินทร์ไม่ขอแต่งงาน อาสาเก็บไว้ให้ถ้าลูกสาวใจไม่ถึง เฟื่องวลีกลัวแทนแต่ไม่กล้าขัด

ooooooo

นาถสุดาขับรถด้วยความเร็วเพราะห่วงเจ้าอุรคา มีรถจากฝั่งตรงข้ามพุ่งมาหาอย่างจัง หญิงสาวส่งเสียงกรี๊ดลั่น ทันใดนั้น...เจ้าอุรคาปรากฏตัวเลือนราง


ผลักรถนาถสุดาไถลไปจอดข้างทาง ส่วนอีกคันเซไปชนต้นไม้อีกด้าน นาถสุดาหน้าซีดแต่โล่งใจที่รอดตายหวุดหวิด เช่นเดียวกับพันเอกนรินทร์ที่เห็นทุกอย่างจากนิมิต...

ยมนารู้เรื่องสหายรักช่วยนาถสุดาก็โกรธจัด ปรากฏตัวที่เฮือนภูจำปาและต่อว่าอย่างหัวเสีย เจ้าอุรคาสบตาไม่กลัว ตอกกลับอย่างไม่สะทกสะท้านว่าเป็นการช่วยเหลือเพื่อน ยมนาเหลืออดโพล่งขึ้น

“อุรคาเทวี...รู้ตัวหรือไม่ว่าทำอะไรลงไป...เจ้ากำลังเลี่ยงกฎแห่งกรรม”

“ชายผู้นั้นต่างหากที่สมควรได้รับกฎแห่งกรรม ไม่ใช่นาถสุดา...สหายของเรา”

“เจ้าโกหกตัวเองไม่ได้หรอกว่านาถสุดาถึงคราวเคราะห์ และเมื่อเจ้าฝืนกฎแห่งกรรม เจ้าก็ต้องรับกรรมนั้นแทน”

ยมทูตหนุ่มประกาศกร้าวก่อนหายตัวไป เจ้าอุรคามองตามหน้าซีด ไม่รู้ตัวมาก่อนว่าต้องรับกรรมแทน

ด้านนาถสุดา...มองภาพอุบัติเหตุตรงหน้าด้วยแววตาหวาดหวั่น ไพศิษฐ์มาหาและเอ็ดเรื่องไม่เชื่อฟังเขา พาลโวยถึงเจ้าอุรคาว่าเป็นต้นเหตุให้แฟนสาวแล่นมาหาจนเกิดเรื่อง นาถสุดาไม่พอใจแต่ไม่กล้าเถียง เดินตามเจ้าหน้าที่ตำรวจขึ้นรถกลับบ้านอย่างหงอยๆ ส่วนแฟนหนุ่มตรวจสอบสถานที่และจะเอารถเธอกลับบ้านภายหลัง

ขณะที่ทุกคนปั่นป่วนเพราะการปรากฏตัวของพญานาค...สุบรรณกลับหัวเราะเสียงดังอย่างเห็นเป็นเรื่องไร้สาระ อำนาจบอกว่ามีชาวบ้านเห็นตัวเป็นๆละแวกเฮือนภูจำปา นักการเมืองหนุ่มหันขวับอย่างสนใจ ยกเลิกงานทั้งหมดและสั่งให้ไปส่งที่เฮือนของราชนิกุลสาว อำนาจรับคำอย่างจำใจ...เป็นห่วงเจ้านายที่ดูจะหลงหญิงสาวมากมายเหลือเกิน

เย็นวันเดียวกันนั้น...ภุชคินทร์ขับรถไปหาเจ้าอุรคา สะดุดตาหนองน้ำขนาดใหญ่ที่อยู่ห่างจากเฮือนไปอีกด้าน ตัดสินใจสาวเท้าไปดูด้วยความอยากรู้อยากเห็นแล้วต้องสะดุ้งโหยงเมื่อได้ยินเสียงเจ้าอุรคา

“มาตามหาพญานาคหรือคะคุณชาย คิดว่าที่นี่มีพญานาคเหมือนที่เขาเห็นกันหรือเปล่าคะ”

“แล้วเจ้าเคยเห็นหรือเปล่า”

“แล้วคุณชายคิดว่าดิฉันเคยเห็นหรือเปล่าล่ะคะ”

ภุชคินทร์ทำหน้าเมื่อย บ่นหญิงสาวที่ชอบพูดจากำกวมยอกย้อน เจ้าอุรคาไม่ถือสา ถามเสียงอ่อนว่าถ้าตอบแล้วจะเชื่อหรือไม่ ชายหนุ่มส่ายหน้าเซ็งๆ เจ้าอุรคาได้โอกาส พูดเสียงแผ่วราวกับจะสะกดให้เขาตกอยู่ในภวังค์

“ดิฉันเห็นพญานาค เห็นอยู่ทุกวัน ไม่ว่ายามหลับหรือว่าตื่น”

“เจ้าล้อผมเล่นอีกแล้วนะ เห็นผมเป็นเด็กหรือไง เจ้าก็พูดความจริงสิครับ”

“นี่แหละค่ะความจริง ดิฉันกับพญานาคไม่เคยอยู่ห่างกันเลย เราสัมผัสได้ถึงจิตวิญญาณของกันและกันตลอดเวลา...แล้วคุณชายก็สัมผัสได้เช่นกัน ถ้าคุณชายใช้หัวใจ”

เจ้าอุรคาเดินมาใกล้ จับมือเขาวางที่ตำแหน่งเดียวกับหัวใจ เสียงหนุ่มสาวพูดโต้ตอบกันดังขึ้นในโสตประสาท

“ข้ายังรอท่านอยู่นะภุชเคนทร์”

“ภุชเคนทร์...ใครกันคือภุชเคนทร์”

“ท่านไงภุชเคนทร์ ข้ายังรอท่านอยู่ จำได้ไหม...นาคสวาท มรกต และครุฑธิการ คือชีวิตและวิญญาณของเรา”

สองหนุ่มสาวสบตากันนิ่ง ไม่รู้ตัวแม้แต่น้อยว่าสุบรรณที่มาหาหญิงสาวเดินมาเห็น จ้องภาพตรงหน้าด้วยแววตาเกรี้ยวกราด แค้นใจราชนิกุลหนุ่มจนแทบจะฆ่าทิ้ง ภุชคินทร์รู้สึกได้ว่ามีคนมอง สะดุ้งตื่นจากภวังค์ หันมาแล้วชะงัก เห็นสุบรรณจ้องมาดวงตาแทบถลนจึงขอตัวกลับ ส่วนเจ้าอุรคามองมาอย่างขัดใจ

ooooooo

เจ้าอุรคาตำหนิสุบรรณที่เสียมารยาทกับแขกคนสำคัญ นักการเมืองหนุ่มโมโหหึงขึ้นหน้า สวนกลับอย่างหัวเสียว่าเขาต่างหากที่ควรได้รับการเห็นใจ เพราะเธอปฏิเสธเขาเพราะมีชายอื่นในใจ เจ้าอุรคามองมาอย่างไม่ยี่หระ ตอกกลับด้วยน้ำเสียงและสายตาเย้ยหยัน

“แล้วทำไมคะ...คุณจะเอาอะไรยื้อแย่งหัวใจของดิฉันอีก”

“ผมน่ะหรือยื้อแย่งหัวใจเจ้า สิ่งที่ผมมีให้คือความรักและภักดี”

“สิ่งใดที่ได้มาง่ายมักไร้ค่า”

“เหมือนกัน...สำหรับผมสิ่งใดได้มายากย่อมมีคุณค่า และสำหรับผม...เจ้ามีคุณค่าอย่างที่สุด”

สุบรรณค้อมศีรษะให้เธอและเดินออกไปอย่างทระนง ต่างจากเจ้าอุรคาที่มองตามอย่างโกรธจัด ชายหนุ่มหัวเสียไปที่รถ สั่งอำนาจให้จัดการภุชคินทร์โดยเร็วที่สุด อำนาจพยายามค้านเพราะไม่อยากเห็นเจ้านายด่างพร้อยเพราะเรื่องแบบนี้แต่สุบรรณไม่สนใจ กระชากเสียงประชดอย่างมีอารมณ์ มือขวาคนสนิทได้แต่จำใจรับคำ

“ไม่เลยครับนาย ผมพร้อมทำให้นายทุกอย่าง แต่ผมไม่อยากให้นายเอาเรื่องของเจ้าอุรคามาเป็นอารมณ์ คุณชายภุชคินทร์เองก็ไม่ได้เป็นคนธรรมดา เขามีเชื้อสายแล้วยังเป็นหลานชายท่านภิงคาร”

“หลานท่านภิงคารตายไม่ได้หรือไง ถ้าแกขี้ขลาดไม่กล้าทำ ฉันจะให้สุรินทร์มันทำเอง”

อำนาจบอกว่าจะเป็นคนจัดการเรื่องนี้ สุบรรณยิ้มเหี้ยมๆอย่างพอใจ...อย่าอยู่เลยไอ้ภุชคินทร์!

ฝ่ายเจ้าอุรคา...เดินชมสวนที่นอกเฮือน พูดถึงสุบรรณอย่างไม่พอใจว่าเป็นคนเอาแต่ใจไม่เปลี่ยน ชรายุที่เห็นเหตุการณ์เมื่อเย็นโดยตลอด เกรงว่าภุชคินทร์จะเป็นอันตรายเพราะอารมณ์รุนแรงของพญาสุบรรณ เจ้าอุรคาชักร้อนใจ พึมพำเสียงเบาว่าครุฑธิการเท่านั้นจะช่วยปกป้องเขาได้...ต้องรีบไปเอามันคืน

ด้านภุชคินทร์...คาใจเรื่องคำพูดที่ก้องในหัวเมื่อเย็นเกี่ยวกับอัญมณีทั้งสามของเจ้าอุรคา นึกถึงลูกแก้วครุฑธิการจึงไขลิ้นชักแล้วต้องตกใจเมื่อมันไม่อยู่ในนั้น ชายหนุ่มมึนตึ้บ...หายไปได้ยังไง

เวลาเดียวกันที่บ้านภิงคาร...เฟื่องฟ้าชื่นชมลูกแก้วเจ้าปัญหาอย่างหลงใหล แสงประกายแวววาวทำให้ความโลภพุ่งสูง ตั้งใจจะเอาไปขายแน่ถ้าภุชคินทร์ไม่มาขอลูกสาว เธอเข้านอนด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแล้วรู้สึกแปลกๆ เหมือนมีบางอย่างสัมผัสและเลื้อยตามเนื้อตัว เธอลืมตาในความมืดแล้วกรีดร้องสุดเสียง เห็นงูขนาดใหญ่พันร่างและตั้งท่าจะฉก เฟื่องฟ้าแทบหยุดหายใจ มองเห็นหัวงูสลับกับหน้าเจ้าอุรคาอย่างรางเลือน รีบกระโจนออกจากห้องอย่างคนสติแตก ตะโกนเสียงสั่นว่าเห็นงูหน้าเหมือนเจ้าอุรคา เฟื่องวลีกับภิงคารที่วิ่งมาดูมองหน้ากันงงๆ...หรือว่าเฟื่องฟ้าจะฝันร้าย

กว่าทุกคนจะได้เข้านอนอีกครั้งก็เกือบสว่าง เฟื่องฟ้าพยายามบอกทุกคนว่าเห็นงูหน้าเหมือนเจ้าอุรคาจริงๆ ภิงคารไม่เชื่อ บ่นว่าพักหลังสองแม่ลูกชักพูดจาเพ้อเจ้อ แนะเป็นนัยๆว่าถ้าไม่สบายใจจะอยู่ที่นี่ก็ให้ย้ายออกและผลุนผลันไปทำงานอย่างหัวเสีย เฟื่องฟ้ามองตามจ๋อยๆ ปรึกษาลูกเรื่องลูกแก้วเจ้าปัญหา เฟื่องวลีแนะนำให้เอาไปคืนแต่สาวใหญ่ไม่ยอม อยากเก็บไว้เพราะความโลภ

ooooooo

เฟื่องฟ้าพาเฟื่องวลีไปวัดเพื่อทำสังฆทานและให้หลวงพ่อพรมน้ำมนต์ ปรับทุกข์เรื่องฝันร้ายและอาการนอนไม่หลับเพราะหวาดผวา หลวงพ่อมองสองแม่ลูกอย่างเมตตาและอธิบายเรื่องความฝันเสียงอ่อน

“บางทีความฝันก็เป็นจิตนิวรณ์ ฝันเพราะมีอารมณ์จดจ่อกับสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เมื่อหลับไปก็เกิดความฝันในสิ่งนั้น หรือได้พบเห็นแล้วจดจำโดยไม่มีวันลืม โยมมีจิตนิวรณ์ในเรื่องใดอยู่หรือ”

อ่านละคร มณีสวาท ตอนที่ 5 วันที่ 4 ก.พ. 56

ละครเรื่อง มณีสวาท บทประพันธ์โดย : จินตวีร์ วิวัธน์
ละครเรื่อง มณีสวาท บทโทรทัศน์โดย : ณัฐวัฒน์
ละครเรื่อง มณีสวาท กำกับการแสดงโดย : วรวิทย์ ศรีสุภาพ
ละครเรื่อง มณีสวาท แนวละคร : ตื่นเต้น ลึกลับ
ละครเรื่อง มณีสวาท ผลิตโดย : บริษัท กู๊ด ฟีลลิ่ง จำกัด โดย สมจริง ศรีสุภาพ
ติดตามชมละครเรื่อง มณีสวาท ได้ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ