อ่านละคร ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง ตอนที่ 2/2 วันที่ 11 ก.พ. 56
ในห้องประชุม มีการประชุมมาได้พักหนึ่งแล้ว กร้าวสรุปการประชุม“แก้ไขรายละเอียดโครงการตามที่คุยกันมาให้ผมดูอีกที วันนี้พอแค่นี้”
พนักงานรับคำ
“ครับ”
พนักงานชายหญิง 2-3 คนที่ร่วมประชุมออกจากห้องไป อนุชกำลังเก็บเอกสาร ลลิตาเคาะประตูห้องที่เปิดอยู่ กร้าวตกใจ
“คุณลิต้า”
อนุชแปลกใจ
“พี่ลิต้า”
อนุชเหลือบมองกร้าวนิดหนึ่ง คิดว่าเขานัดลลิตาไว้
“ฉันก็แค่อยากมาดูว่าเธอทำงานเป็นยังไงบ้าง”
อนุชสงสัย
“พี่ลิต้ารู้ได้ยังไงว่านุชทำงานที่นี่”
ลลิตาอึกอัก
“เอ่อ...คุณกร้าวบอก ใช่มั้ยคะคุณกร้าว”
กร้าวพูดไม่ออก ไม่ตอบอะไร ลลิตาหันมาสั่ง
“ขอกาแฟสักถ้วยสิจ๊ะนุช”
อนุชออกจากห้องไป ไปที่ห้องกาแฟอย่างนึกกังวล เพราะเธอสงสัยในความสัมพันธ์ของกร้าวกับลลิตามาก
ลลิตามองกร้าวอย่างจับผิด
“ทำไมคุณถึงให้ยายนุชมาทำงานที่นี่คะ”
“คุณสิตขอให้ผมช่วยหางานให้คุณนุชครับ”
ลลิตารู้สึกหึงขึ้นมา แต่ไม่กล้าพูดอะไรมากกว่านี้ เพราะกร้าวมีเหตุผล
“ลิต้าไปดูนุชหน่อยนะคะ รายนั้นทำอะไรไม่เป็นไม่รู้ชงกาแฟเป็นไงบ้าง”
ลลิตาออกจากห้องไป กร้าวเครียดที่ผิดแผน
อนุชชงกาแฟเสร็จ กำลังจะยกไป ลลิตาเข้ามา ทำเป็นพูดยิ้มๆ
“ตั้งใจทำงานนะ แล้วอย่าทำตัวสนิทสนมกับคุณกร้าวมากนัก เดี๋ยวคนเขาจะว่าเอาได้...ว่าใช้งานบังหน้า แต่ใจจริงหวังจับผู้ชาย”
อนุชไม่พอใจ นึกรู้ว่าลลิตาหลอกด่าเพราะหึงหวงกร้าว
“นุชยังโสด ไม่มีใครว่าหรอกค่ะ แต่ถ้ามีสามีแล้ว ยังมายุ่งกับผู้ชายอื่น คนเขาจะดูถูกว่าไร้ยางอาย”
ลลิตาโกรธแต่ฝืนยิ้มให้
“ขอบใจสำหรับกาแฟ”
ลลิตารับถ้วยกาแฟจากถาดในมืออนุช แล้วแกล้งทำหกลวกมือจนถาดหลุดมือหล่นพื้น
“โอ๊ย”
ลลิตาเสแสร้ง
“อุ๊ย ตายจริง พี่ไม่ได้ตั้งใจ มันเป็นอุบัติเหตุ”
ลลิตายิ้มร้าย ออกจากห้องไป อนุชไม่พอใจ แต่ไม่อยากก่อเรื่องในบริษัท
อนุชเปิดประตูเข้ามา เจอลลิตากำลังอ้อนกร้าว
“เอ่อ เที่ยงแล้ว ไปทานข้าวด้วยกันสิคุณนุช” กร้าวหันมาชวน
“ค่ะ”
อนุชแกล้งกดโทรศัพท์
“พี่สิตเหรอคะ ทานข้าวกลางวันด้วยกันมั้ยคะ พอดีคุณกร้าวมีแขกพิเศษ อยากแนะนำให้พี่สิตรู้จัก”
ลลิตาร้อนใจกลัวอสิตรู้เรื่องตนกับกร้าว
“ลิต้าไม่ว่าง กลับก่อนนะคะ”
ลลิตาสะบัดหนีไป อนุชเก็บโทรศัพท์ ไม่ได้โทรจริง กร้าวขำ
“คุณนี่ร้ายไม่เบา”
อนุชโกรธ
“อย่างฉันเรียกว่าร้าย แล้วคนที่ยุ่งกับภรรยาคนอื่น เรียกว่าอะไรคะ”
อนุชจ้องหน้าเขาไม่พอใจ กร้าวเครียดที่เธอรู้เรื่องความสัมพันธ์ระหว่างเขากับลลิตา
อนุชเพิ่งกลับจากทำงานเข้าบ้านมา เจอลลิตาก็มองเขม่นกัน อรชาที่กลับมานานแล้วเดินมาคุยด้วย
“กลับมาแล้วเหรอนุช”
อสิตเดินมา ปวดหัว มึน จะล้ม อนุชและอรชารีบประคอง
“พี่สิต!”
“พี่ไม่เป็นไร”
อสิตยื่นแก้วเหล้าให้ ลลิตาเซ็ง อนุชไม่สบายใจ
“พอเถอะค่ะ พี่สิตดื่มมากเกินไปแล้วนะคะ”
อสิตยิ้ม
“พี่ขอน้ำเปล่าสักแก้ว”
ลลิตา อรชาและอนุชต่างแปลกใจ
อสิตดื่มน้ำเปล่า อรชาและอนุชดีใจ
“พี่ขอโทษที่ทำให้ทุกคนเป็นห่วง พี่ควรจะดูแลน้องๆ แต่กลับทำตัวเป็นภาระทุกคนแบบนี้ แย่ที่สุดเลย”
อนุชกุมมือพี่ชาย
“อย่าคิดมากนะคะ พี่สิตเป็นพี่ชายที่ดีที่สุดค่ะ”
อสิตซึ้งใจ กอดลลิตา อรชาและอนุช
“ต่อไปนี้พี่จะเข้มแข็ง พี่จะไม่ทำให้ทุกคนต้องลำบากเพราะพี่อีก”
อรชามองพี่ชายแล้วถามอย่างสงสัย
“อะไรทำให้พี่สิตคิดได้คะ”
“คุณกร้าวช่วยพูดเตือนสติให้พี่คิดได้ พี่จะอ่อนแอไม่ได้ พี่ต้องสู้เพื่อทุกคนที่พี่รัก”
อสิตยิ้ม อนุชไม่ค่อยเชื่อ เช่นเดียวกับอรชาที่ไม่สบายใจขึ้นมาทันทีเมื่อนึกถึงกร้าว
ค่ำนั้น อรชาเข้ามาในห้องนอน นึกถึงคำพูดของกร้าว
“คุณไม่จำเป็นต้องเชื่อ แต่ผมจะพิสูจน์ให้คุณเห็นว่าผมรักและจริงใจกับคุณ ผมจะทำทุกอย่างเพื่อให้คนที่ผมรักมีความสุข”
อรชาไขว้เขวยกนิ้วแตะริมฝีปากตัวเอง เริ่มหวั่นไหวคิดว่ากร้าวจูบเพราะความรัก
เช้าวันใหม่ เสียงลลิตากรี๊ดดังลั่นไปทั่วทั้งบ้านวิชย์เวทย์
“อ๊ายยย!”
อสิต อรชาและอนุชต่างตกใจ วิ่งเข้ามาจากคนละทาง อสิตเข้ามาถามภรรยา
“เป็นอะไร…ลิต้า”
“หนังสือพิมพ์ฉบับนี้ลงข่าวคุณชายธง…มีคู่หมั้นซะแล้ว”
อรชารับไปอ่าน อ่านเสร็จก็ห่วงความรู้สึกอนุช
“นุชรู้เรื่องนี้มาก่อนรึเปล่า”
“นุชเพิ่งทราบนี่แหละค่ะ แต่ชายธงกับนุชเป็นเพื่อนกัน เขาจะหมั้นกับใครก็ไม่เกี่ยวกับนุช”
“ขอเตือนด้วยความหวังดี ถ้าจะแต่งงาน ต้องเลือกผู้ชายรวยๆ” ลลิตาประชดอสิต “จะได้ไม่ลำบาก”
อสิตเสียใจ อนุชโต้ทันที
“นุชคงทำอย่างที่พี่ลิต้าแนะนำไม่ได้ เพราะถ้านุชจะแต่งงานกับใครสักคน นุชจะเลือกคนที่นุชรักค่ะ ไม่ใช่ที่เงิน”
ลลิตาเบะปากหมั่นไส้อนุชมาก
เธียรกำลังจะออกจากบ้าน ชายธงเดินเข้ามาขวาง เอาหนังสือพิมพ์ให้ดู
“ผมรู้นะว่าเป็นฝีมือพ่อ พ่อให้ข่าวแบบนี้ทำไม”
“รู้ก็ดีแล้ว พ่อทาบทามหนูรินให้แกแล้ว แกจะต้องหมั้นกับเขาให้เร็วที่สุด”
“แต่ผมไม่ได้รักริน ผมคิดกับรินเหมือนน้องสาวคนหนึ่งเท่านั้น”
“หนูรินเป็นคนดี อยู่กันไปก็รักกันเองแหละ”
“ผมรักนุช ผมไม่มีวันเปลี่ยนใจ”
เธียรตวาด
“ฉันขอบอกแกไว้เลยว่า…ฉันไม่รับพวกวิชเวทย์เป็นสะใภ้! สะใภ้บ้านนี้ต้องเป็นหนูรินคนเดียวเท่านั้น!”
ชายธงโกรธ
“พ่อบังคับผมไม่ได้หรอก”
ชายธงเดินหนีออกไปเลย เธียรไม่พอใจ
ชายธงหน้าเครียด คุยโทรศัพท์อยู่มุมหนึ่งในบ้าน
“นุช ออกมาพบผมได้มั้ย ผมมีเรื่องสำคัญจะคุยด้วย”
อนุชคุยโทรศัพท์อยู่ที่ทำงาน
“ตอนนี้นุชทำงานอยู่ คงต้องรอพักเที่ยง”
กร้าวแย่งโทรศัพท์มือถือมากดตัดสายทิ้ง
“นี่คุณ เสียมารยาท”
“ก็ยังดีกว่าคนไม่มีความรับผิดชอบ เอาเวลางานมาคุยโทรศัพท์อยู่ได้”
“ฉันเพิ่งคุยไม่ถึงห้านาที”
“ก็ผมรู้สึกว่านานแล้ว”
อนุชหมั่นไส้ หันไปทำงานต่อ กร้าวยิ้ม ดีใจที่ชนะอนุชได้ กลับไปนั่งทำงานต่อแล้วนึกบางอย่างได้ หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาส่งข้อความอย่างมีแผน
โทรศัพท์มือถือของอนุชดังขึ้น เธอรับสายเสียงหวานเป็นพิเศษ
“มาแล้วเหรอจ๊ะ ตรงเวลาจังเลยมาที่ห้องประธานเลยจ๊ะ นุชรออยู่ คิดถึงม๊ากมาก”
กร้าวหึง คิดว่าอนุชคุยกับชายธง อนุชปิดแฟ้มเอกสาร หยิบกระเป๋าจะออกจากห้องท่าทางอารมณ์ดี กร้าวรีบลุกไปขวาง
“จะไปไหน”
“ไปทานข้าวกลางวันค่ะ”
“ผมหิวพอดี ไปทานข้าวกัน”
“เสียใจค่ะ ฉันมีนัดแล้ว”
“ผมขอสั่งให้คุณยกเลิกนัดกับนายเสาธงนั่น”
“เขาชื่อชายธง!”
“นั่นแหละ นายเสาธงชายธงอะไรนั่นแหละ คุณต้องไปทานข้าวกับผม”
เสียงเคาะประตูดังขึ้น อนุชเปิดประตู กรวิกยืนยิ้มอยู่หน้าห้อง
“อากร้าวคะ นกมาแล้วค่ะ”
กร้าวชะงัก
“นก!”
กรวิกมาควงแขนกร้าว
“ไม่เห็นอากร้าวบอกนกเลยว่านุชเป็นเลขา ของอากร้าว ถ้านุชไม่บอกว่าอากร้าวอยากทานข้าวกับนก นกก็คงไม่รู้”
อนุชยิ้มล้อเลียน
“ทานให้อร่อยนะคะท่านประธานขา”
กร้าวเจ็บใจที่เสียรู้อนุช จำต้องออกไปกับกรวิก อนุชยิ้มยั่วโบกมือบ๊ายบาย
ขณะที่อนุชนั่งทานข้าวกับชายธงอยู่ในร้านอาหารแห่งหนึ่ง กร้าวพากรวิกเข้ามาในร้านเดียวกัน แต่คนละมุม กรวิกยังไม่เห็นอนุชและชายธง
“ร้านนี้อร่อยและบรรยากาศดีที่สุดในละแวกนี้ พนักงานที่บริษัทชอบมากัน”
กร้าวเลื่อนเก้าอี้ให้กรวิกนั่งหันหลังให้อนุชกับชายธง กรวิกจึงไม่เห็นสองคนนั้น กร้าวนั่งฝั่งตรงข้าม คอยจับตามองอนุชและชายธง
ชายธงหน้าตาเคร่งเครียดมาก อนุชสงสัย
“ทำไมทำหน้าอย่างนั้น”
ชายธงมองอนุชแล้วกุมมือ
“ชายธง” อนุชตกใจ
กร้าวมองอยู่ ไม่พอใจที่เห็นชายธงกุมมืออนุช
“อาขอตัวสักครู่นะ”
กร้าวลุกไป กรวิกซึมลง รู้สึกว่าเขาไม่สนใจเธอเลย...กร้าวเดินมามุมหนึ่ง คิดแผน แล้วโทรหานักสืบ
“คุณนักสืบ ผมอยากได้เบอร์โทรศัพท์คู่หมั้นของชายธง ธนานุรัตน์หาให้ผมเดี๋ยวนี้เลยได้มั้ย”
กร้าววางสายแล้วแอบถ่ายรูปชายธงกับอนุช เขายิ้มเจ้าเล่ห์
กร้าวกลับมานั่งโต๊ะ โทรศัพท์มีสัญญาณเข้ามา เขากดรับสาย
“ดีมาก ขอบใจ”
กร้าวส่ง mms รูปไปที่เบอร์ของธารินที่ได้จากนักสืบ
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ธารินเปิดดูข้อความ เห็นรูปที่ส่งมาเป็นรูปชายธงจับมืออนุช ธารินตกใจ
“พี่ชายธง!”
ธารินไม่สบายใจ
ชายธงนั่งคุยกับอนุชอย่างกลุ้มๆ แต่อนุชกลับไม่เดือดร้อนอะไร
“ผมไม่รู้เรื่องด้วยนะ ข่าวนี่เป็นฝีมือพ่อ”
“ทำตามที่คุณพ่อต้องการเถอะค่ะชายธง นุชไม่อยากเป็นต้นเหตุทำให้ชายธงมีปัญหากับพ่อ”
ชายธงจับมืออนุช
“ผมอยากให้พ่อได้รู้จักตัวจริงของนุช ไม่ใช่ตัดสินแค่นามสกุล”
ธารินรีบร้อนเข้ามาในร้าน มองหาเห็นชายธงจับมือกับอนุชก็เสียใจ เธอเรียกเขาเสียงดัง
“พี่ชายธง!”
กรวิกได้ยินเสียง หันไปมอง
“นั่นนุชกับชายธงนี่นา”
กร้าวยิ้มๆ ที่ทุกอย่างเป็นไปตามแผน ขณะที่ชายธงตกใจ ไม่คิดว่าจะเจอธาริน
“ริน!”
“ผู้หญิงคนนี้เป็นใครคะ”
ชายธงตอบตรงๆ
“นุชเป็นคนรักของพี่”
ธารินตกใจ อนุชก็ตกใจที่ชายธงพูดอย่างนั้น พยายามอธิบายกับธาริน
“ไม่จริงนะคะ ฉันกับชายธงไม่ได้…”
อนุชยื่นมือไปจะแตะแขนแต่ธารินโกรธ สะบัดแขน ผลักอนุชเซไป
“อย่ามายุ่งกับฉัน”
ชายธงประคองอนุช หันไปดุธาริน
“ทำไมต้องทำร้ายนุชด้วย”
“พี่ชายธงปกป้องเขาทำไม”
ชายธงเหนื่อยใจ
“พี่ว่ารินกลับไปก่อนดีกว่า เสียงดัง อายเขา”
“ทำไมรินต้องอาย รินไม่ได้ทำอะไรผิด”
คนในร้านมองอนุชและกระซิบกระซาบกัน ชายธงสงสารอนุช
“ไปกันเถอะนุช”
อ่านละคร ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง ตอนที่ 2/2 วันที่ 11 ก.พ. 56
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง บทประพันธ์ : บุษยมาส (จากเรื่องเดิม นางฟ้าซาตาน)ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง บทโทรทัศน์ : สิริกร
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง กำกับการแสดง : ธนะสิทธิ์ อริยสินวีรกุล
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง แนวละคร : เมโลดราม่า - โรแมนติก
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง ผลิตโดย : บริษัท ดาราวิดีโอ จำกัด
ละครเรื่อง ร้อยเล่ห์เสน่ห์ลวง ออกอากาศ : เวลา 20.25 น. ทางช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ที่มา manager