@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร ตะวันทอแสง ตอนที่ 12 วันที่ 2 ต.ค. 55

อ่านละคร ตะวันทอแสง ตอนที่ 12 วันที่ 2 ต.ค. 55 

 ภคพงษ์ให้ความสำคัญกับรสามาก เขาตั้งใจออกแบบเครื่องประดับให้เธอใส่ และให้เธอเดินชุดฟินาเล่ซึ่งเป็นชุดสุดท้ายปิดงาน เมื่อรสาทราบข้อมูลนี้จากเจ้าหน้าที่ในวันมาดูสถานที่จริงก็แอบปลื้ม แต่ชีวินที่มาเป็นเพื่อนช่วยดึงสติเธอกลับมาด้วยการพูดขึ้นลอยๆว่า ภคพงษ์ถนัดตบหัวแล้วลูบหลัง...

ทางด้านรัชนีที่ยังไงก็ไม่อยากให้ปรางทิพย์เดินแฟชั่นครั้งนี้ เธอพยายามโน้มน้าวลูกสาวให้เปลี่ยนใจ โดยหยิบยกเรื่องพักตร์วิมลมาพูดเป่าหู
“แม่ก็ไม่รู้ว่าเขาเป็นแฟนหรือว่าอยากเป็น แต่ที่แน่ๆเขาไม่อยากให้ปรางไปยุ่งกับผู้ชายของเขา”

“แต่ปรางก็ไม่ได้คิดแบบนั้นกับพี่ภัคนะคะ”

“ปรางไม่คิด แต่คนอื่นเขาคิดนะลูก แม่บอกแล้วว่าให้ระวังตัว ทางที่ดีอยู่ห่างๆภคพงษ์ไว้เป็นดีที่สุด”

“แล้วเราต้องไปแคร์ความคิดของคนอื่นด้วยเหรอคะ”

“ต้องแคร์สิลูก เราไม่ได้อยู่คนเดียวในสังคม ถ้าเราไม่แคร์สักวันเราจะตกเป็นเหยื่อ เป็นขี้ปากให้คนอื่นเขานินทา เพราะอย่างนี้แม่ถึงไม่อยากให้หนูไปเดินแฟชั่นอะไรนั่น ถ้ามันมีข่าวไม่ดีออกมา มันไม่คุ้มกันเลยนะ”

“แต่คุณแม่ก็รู้ว่าการได้ทำงานนี้มันจะทำให้ปรางได้เรียนรู้อะไรตั้งมากมาย ปรางจะไม่ปฏิเสธเพียงเพราะกลัวคนนินทาหรอกค่ะ ส่วนเรื่องผู้หญิงของพี่ภัค...ปรางว่าคุณแม่ไม่ต้องกลัวนะคะ ปรางมั่นใจว่าพี่ภัคจัดการได้”

“ตกลง...ไม่ว่ายังไงปรางก็จะไม่ฟัง จะต้องเดินแฟชั่นให้ได้?”

“ใช่ค่ะ ปรางไม่สนใจใคร ไม่สนใจอะไรทั้งนั้น อย่างเดียวที่ปรางเฝ้ารอคือการได้ทดลองทำงานในวงการแฟชั่น ยังไม่ได้เป็นดีไซเนอร์ ได้ลองเป็นนางแบบก็ยังดี ปรางตื่นเต้นมากๆเลยค่ะคุณแม่ อยากให้ถึงวันงานเร็วๆ”

ปรางทิพย์ไม่สนใจเรื่องที่รัชนีพยายามเป่าหูแม้แต่น้อย เธอวาดฝันถึงวันงานด้วยแววตาเป็นประกาย รัชนีเห็นแล้วยิ่งกลุ้มใจ

ooooooo

แล้ววันนั้นก็มาถึง เผด็จตรวจตราความพร้อมในทุกส่วน ทั้งหน้าและหลังเวทีทุกอย่างลงตัวหมด รวมถึงห้องวีไอพีที่ภคพงษ์สั่งให้จัดไว้สำหรับรสา และห้องส่วนตัวสำหรับปรางทิพย์ ในขณะที่พักตร์วิมลได้แต่งหน้าทำผมในห้องธรรมดารวมกับนางแบบอื่นๆ

คัพเค้กติดสอยห้อยตามมาดูแลรสาด้วย หล่อนตื่นเต้นกับความอลังการชุดราตรีสวยหรูของรสา ชีวินที่ตามมาทีหลังพร้อมขนมนมเนยเห็นเข้าถึงกับตะลึงไปเหมือนกัน

อีกห้องที่ปรางทิพย์อยู่กับรัชนีและช่างแต่งหน้าทำผม ดอกไม้พร้อมการ์ดจากภคพงษ์ถูกส่งเข้ามา แต่ยังไม่ทันถึงมือปรางทิพย์ รัชนีก็หยิบฉวยมันไปเสียก่อน เพราะเธอไม่ต้องการให้ลูกสาวหลงใหลได้ปลื้มมากไปกว่านี้ แต่พอภคพงษ์ปรากฏตัวพร้อมชุดเครื่องเพชรที่ปรางทิพย์ต้องใส่เดินโชว์ อารามตื่นเต้นดีใจปรางทิพย์ลุกพรวดจากเก้าอี้ทั้งชุดราตรีเหมือนจะพุ่งเข้าใส่ รัชนีต้องยั้งอารมณ์ของ
ลูกด้วยการเอ่ยปากเตือน

“ปราง...ลุกเบาๆลูก เดี๋ยวชุดของพี่เขายับหมด”

ปรางทิพย์หน้าเจื่อนไปนิด หันมาขอโทษเจ้าหน้าที่ก่อนหันกลับไปทักทายภคพงษ์ที่อมยิ้มอยู่ในที สายตาเหลือบมองรัชนีอย่างรู้ทัน เมื่อเขาสวัสดีเธอ เธอจึงทักตอบและขอบคุณที่จัดห้องพิเศษไว้ให้ปรางทิพย์

“ไม่เป็นไรครับ สำหรับน้องปราง...แค่นี้ยังน้อยไปด้วยซ้ำ”

รัชนีสะอึก รู้ว่าโดนแกล้งให้โกรธ แต่ปรางทิพย์ไม่รู้อะไร ยิ้มกว้างอย่างภูมิใจ เมื่อในห้องเหลือกันแค่สามคน ภคพงษ์ยิ่งจงใจยั่วรัชนี ชมน้องปรางสวยมาก สวยจนพี่เกือบจำไม่ได้ พูดเท่านั้นไม่พอ เขาทำท่าจะสวมใส่เครื่องประดับชุดพิเศษให้เธอด้วย แต่รัชนีลุกพรวดมาขัดเสียก่อน

“ดิฉันใส่ให้เองค่ะ คุณภคพงษ์คงจะงานยุ่ง เชิญไปเตรียมงานต่อเถอะค่ะ ทางนี้ดิฉันจัดการเอง”

ภคพงษ์มองหน้ารัชนีอย่างรู้ทัน และรู้สึกสนุกในเกมนี้มาก รัชนียิ้มเนียนๆเหมือนไม่ได้คิดอะไร

“พี่ออกไปรอดูที่หน้าเวทีนะครับ”

“ค่ะ ปรางจะทำให้เต็มที่ และทำอย่างดีที่สุดค่ะ”

“ขอบคุณครับ” เขายิ้มรับแล้วปรายตาไปทางรัชนีเล็กน้อยก่อนเดินออกไปด้วยความสะใจ

ooooooo

ชีวินคะยั้นคะยอให้รสากินขนมที่เขาซื้อมาทั้งที่รสาแต่งหน้าแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยแล้ว รสากลัวปากเลอะหรือไม่ก็กินลิปสติกเข้าไปด้วย เดือดร้อนช่างต้องมาแต่งให้ใหม่ คัพเค้กเลยสาธิตวิธีการกินให้อ้าปากกว้างๆ ซึ่งน่าเกลียดมาก รสากับชีวินถึงกับหัวเราะก๊ากอย่างกลั้นไม่อยู่

ภคพงษ์เข้ามาเห็นพอดี เขาชักสีหน้าเล็กน้อยเพราะหึงหวงรสา ก่อนพูดอย่างสุภาพกับคัพเค้กและชีวินว่า เชิญพวกคุณออกไปสักครู่ เขามีธุระต้องคุยกับรสา

เมื่ออยู่กันตามลำพังในห้อง ภคพงษ์ชมรสาแต่งตัวแบบนี้ดูดีไปอีกแบบ แต่จะยิ่งดูดีมากขึ้นอีกถ้ามีเครื่องเพชรชุดนี้...ภคพงษ์บรรจงใส่สร้อย ต่างหู และแหวนให้รสา ความใกล้ชิดทำให้รสาเขินอาย ยืนตัวเกร็งใจเต้นโครมคราม

“สวยมากเลยค่ะ”

“คุณเป็นแรงบันดาลใจให้ผมออกแบบเครื่องเพชรชุดนี้ ปกติผมจะได้แรงบันดาลใจมาจากสิ่งรอบตัว จากการเดินทาง จากหนังสือ จากเพลง แต่คุณเป็นผู้หญิงคนแรกที่สร้างแรงบันดาลใจให้ผม ถ้าคุณคิดว่ามันสวย ก็เป็นเพราะคุณ”

รสาอึ้งไป หัวใจพองฟู...แล้วก็ใช้สติน้อยนิดดึงตัวเองกลับมา

“ฉันรู้มาว่าคุณให้ฉันเดินเป็นคนสุดท้าย ทำไมไม่ให้คนที่เขาเป็นมืออาชีพกว่าฉันเป็นคนปิดงาน ถ้าเกิดฉันทำอะไรพลาดขึ้นมางานคุณจะเสียหาย”

“ไม่เป็นไร ผมไม่ถือ ต่อให้คุณทำผิดพลาดจนงานทั้งงานพังผมก็ไม่โกรธ ขอแค่อย่างเดียว ถ้าผมทำผิดขึ้นมาบ้าง ขอให้คุณอภัยให้ผม...เท่านั้นก็พอ”

ภคพงษ์พูดแฝงไว้ด้วยความกังวลใจลึกๆ เหมือนอยากจะบอกอะไรบางอย่าง รสาฟังแล้วก็ขมวดคิ้วด้วยความแปลกใจ

เมื่อภคพงษ์กลับออกไปแล้ว ชีวินและคัพเค้กกลับเข้ามาในห้องอีกครั้ง คัพเค้กตื่นตาตื่นใจกับเครื่อง ประดับ เอามือถือออกมาถ่ายรูปเป็นระวิง แต่ชีวินกลับมุ่งอยากรู้ว่าภคพงษ์พูดอะไร ทำไมพวกตนถึงอยู่ด้วยไม่ได้ พอรสาตอบอ้อมแอ้มว่าพูดเรื่องงาน ชีวินโพล่งขึ้นอย่างไม่เชื่อ

“เรื่องงาน...ตอนนี้เนี่ยนะ”

“รสหมายถึง...เขาพูดถึงเรื่องงานออกแบบเครื่องเพชรชุดนี้น่ะ”

ชีวินไม่ทันพูดอะไรต่อ เจ้าหน้าที่เปิดประตูเข้ามาเชิญรสาไปเตรียมตัวด้านนอก โชว์กำลังจะเริ่ม รสาเลยชิ่งไปได้อย่างเนียนๆ

บรรยากาศหน้าเวทีคึกคัก เสียงเพลงไพเราะผสมผสานกับแสงไฟวูบวาบน่าตื่นเต้น เผด็จต้อนรับสุวิทย์ไปที่เก้าอี้ด้านหน้า ก่อนจะเดินไปทางพิทยาที่เพิ่งมาถึง

สุวิทย์มองทางโน้นทางนี้อย่างพอใจกับรูปแบบงาน เมื่อรัชนีเดินมานั่งข้างๆ เขาถามถึงลูกสาวทันที

“ลูกเป็นไงบ้าง ตื่นเต้นหรือเปล่า”

“ไม่นะคะ ฉันยังตื่นเต้นมากกว่าซะอีก”

“ดีแล้ว จะได้ไม่ตื่นเต้นจนทำให้งานเขาเสียหาย ผมว่างานนี้จัดได้ลงตัวดี ไม่ใหญ่ไม่เล็กเกินไป แขกมากันเยอะ ทั้งคนในแวดวงแล้วก็นักข่าวทั้งสายเศรษฐกิจ และบันเทิง เด็กหนุ่มคนนี้เป็นที่สนใจของคนในสังคมมากจริงๆ นี่ถ้าพ่อเขายังอยู่ต้องภูมิใจในตัวเขามากแน่ๆ”

สุวิทย์พูดด้วยความเข้าใจในหัวอกคนเป็นพ่อ แต่รัชนีสะอึก แอบจุก

“พูดถึงก็มาพอดี”

รัชนีหันมองไปตามสายตาของสุวิทย์ เห็นภคพงษ์เดินมานั่งฝั่งตรงข้าม เขาหันมายิ้มและก้มศีรษะให้สุวิทย์เป็นการทักทาย สุวิทย์ยิ้มรับ แต่รัชนียังคงวางเฉย สีหน้าเรียบนิ่ง

อีกมุมหนึ่งของคนดู พิทยานั่งอยู่ในโซนวีไอพี คัพเค้กและชีวินเดินเข้ามานั่งข้างๆ พิทยาเอียงตัวไปเม้าท์ทันที

“ยัยรสเป็นยังไงบ้าง สวยป่ะ”

“มากอ่ะ สวยแบบไม่เกรงใจนางแบบอาชีพกันเลยทีเดียว” คัพเค้กพูดไปเอ็กติ้งไปอย่างออกรส

“เริ่ดดดดด...ค่อยยังชั่ว ฉันนึกว่าจะมาขายขี้หน้าประชาชีที่นี่ซะแล้ว นี่ถ้ารู้ว่าจะสวยขนาดนี้ ฉันสั่งทำป้ายไฟมาให้ไอ้วินถือแล้ว” พิทยากำลังจะหัวเราะ แต่ต้องชะงักเมื่อมองเลยไปที่ชีวิน “ไอ้วินมันเป็นอะไรของมัน มาทำหน้าวัยทองใส่ฉันทำไม ฮึ”

“เรื่องเดิมๆ” คัพเค้กพยักพเยิดไปทางภคพงษ์ พิทยาเลยถึงบางอ้อ ถอนใจเบาๆด้วยความสงสาร

“ดูจากคู่แข่งแล้วก็น่าจะเครียดอยู่”

ชีวินนั่งหน้าเคร่งขรึม มองไปที่ภคพงษ์ด้วยความไม่พอใจ คัพเค้กสังเกตเห็นหน้าเวทีมีการเคลื่อนไหว รีบสะกิดบอกพิทยาว่าเริ่มแล้ว พิทยาตื่นเต้นเป็นการใหญ่ ถามระรัวว่าใครเดินเป็นคนแรก ใช่รสาหรือเปล่า?

ooooooo

อ่านละคร ตะวันทอแสง ตอนที่ 12 วันที่ 2 ต.ค. 55

ละครเรื่อง ตะวันทอแสง บทประพันธ์โดย : ปิยะพร ศักดิ์เกษม
ละครเรื่อง ตะวันทอแสง บทโทรทัศน์โดย : ณัฐิยา ศิรกรวิไล
ละครเรื่อง ตะวันทอแสง กำกับการแสดงโดย : พีรพล เธียรเจริญ
ละครเรื่อง ตะวันทอแสง ดำเนินการผลิตโดย : อรพรรณ วัชรพล(โพลีพลัส จัดให้)
ละครเรื่อง ตะวันทอแสง ออกอากาศทุกวันศุกร์ เสาร์ และวันอาทิตย์ เวลา 20.25 น.
ละครเรื่อง ตะวันทอแสง ออกอากาศทาง ช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ที่มา ไทยรัฐ