@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร ไฟมาร ตอนที่ 18/4 วันที่ 1 พ.ย. 55

อ่านละคร ไฟมาร ตอนที่ 18/4 วันที่ 1 พ.ย. 55

“ขอโทษค่ะ
มะยมจะเดินหลีกไปอีกทาง นาก็ขวางทางอีก มะยมมองสงสัย นาไม่พูดอะไร ตบผลัวะเข้าที่หน้ามะยมเต็มแรง มะยมร้องลั่น
“โอ๊ย ตบฉันทำไม”
นาพูดใส่หน้า “สันดานเมียน้อย ถูกจับได้พูดอย่างนี้ทุกคน แกตายนังมะยม”
ไม่รอช้า นาพุ่งเข้าหามะยม ตบอีกฉาด มะยมงง ไม่ทันตั้งตัวถูกตบไปหลายที
กรรณนรีกับนิค และจ๋าทำงาน พนักงานคนหนึ่งวิ่งมาบอกหน้าตาตื่น
“ใครก็ไม่รู้ มาตบมะยมใหญ่เลย”
ทุกคนตกใจ หน้าตาตื่นวิ่งออกไปเลย

ขณะนั้นนากระชากผมมะยมตบไม่ยั้ง มะยมร้องไห้ ทั้งงง เจ็บ อาย และตกใจระคนกัน
“ปล่อยฉันนะคุณปล่อย”
นากระชากผมมะยม “ไม่ปล่อย”
พนักงานส่วนต่างๆ มากมายวิ่งออกมาดู นาประกาศก้อง
“มาแค่นี้มันน้อยไปนะ ไปเรียกให้หมดมาทั้งโรงพิมพ์เลยไป นังมะยมมันแย่งผัวฉัน”



“ไม่จริง...ฉันไม่เคยแย่งผัวใคร” มะยมเถียง
“ไม่ต้องมาแก้ตัว นังเมียน้อย”
ขาดคำนาตบมะยมอีกฉาด กรรณนรี นิค และจ๋าวิ่งออกมา กรรณนรีวิ่งไปผลักคุณนาอย่างแรง
“ปล่อยเพื่อนฉันนะ”
ด้วยแรงผลัก นาเซถลาจนต้องปล่อยมะยม ส่วนมะยมเองก็ซวนเซ ทำท่าจะล้มลงนิคคว้าตัวมะยมเอาไว้ได้ทัน กรรณนรีด่านา
“เพื่อนฉันไม่เคยเป็นเมียน้อยใคร”
“ใช่..คนที่มาตามเพื่อนผม คือผัวคุณต่างหาก” นิคเสริม
นาเยาะ “ต๊าย! ออกรับแทน ดี! จะได้รู้..ว่าหน้าด้านกันทั้งโรงพิมพ์”
กรรณนรีโกรธจนลืมตัว จัดจะถลันเข้าหา “คุณ”
นาลอยหน้าท้าทาย “เอาเล้ย..เข้ามาเล้ย”
กรรณนรีจะถลันเข้าหานา ถูกจ๋าดึงไว้
“อย่ากาว”
“ปกป้องกันดีนัก..อย่าคิดว่าฉันจะทำอะไรไม่ได้” ชี้หน้ามะยม “นังมะยม ถ้าแกมายุ่งกับผัวฉันอีก ฉันจะฟ้องแก”
นาเดินฉับๆ ออกไป มะยมวิ่งร้องไห้เข้าไปด้านในอับอาย
“ไอ้นพ”

นิคขบกรามอย่างโกรธแค้น คำรามออกมาแล้ววิ่งโร่ออกไปทันที
มะยมวิ่งเข้ามาร้องไห้เข้ามาในออฟฟิศ จ๋าวิ่งตามมา

“มะยม”
เพื่อนร่วมงานแต่ละคนเหลียวมามองมะยมเป็นตาเดียว
มะยมทั้งตกใจ อับอาย เนื้อตัวสั่นเทา “ฉันไม่ได้เป็นเมียน้อยใครนะ ไม่ได้เป็น”
มะยมคว้ากระเป๋าวิ่งออกไป กรรณนรีร้องเรียก
“มะยม”
กรรณนรีจะวิ่งตาม อารามรีบร้อนไม่ทันดู จึงชนเก้าอี้ที่ขวางอยู่อย่างแรง จนล้มลง
“โอ๊ยยย!”
จ๋าตกใจ “กาว”
กรรณนรีร้องโอดโอย เพราะขาเจ็บ จะตามแต่ตามไม่ไหว

นพนั่งทำงานอยู่ในห้อง นิควิ่งพรวดพราดเข้าไป นพตกใจ
“อะไรกันคุณ?
นิคไม่ตอบ แต่ซัดโครมเข้าที่หน้านพอย่างแรง จนนพซวนเซ นิคตามไปกระชากคอเสื้อ จะเหวี่ยงหมัดเข้าใส่อีก นพร้องลั่น
“อะไรกันคุณนิค อะไร”
“ไปถามเมียคุณเองแล้วกันว่าอะไร”
นพได้ยินอย่างนั้นก็อึ้ง ตกใจ สายตาไม่เข้าใจ นิคตะเบ็งเสียงใส่
“ไม่ต้องมาทำหน้าโง่ รู้ไว้..เมียคุณเค้าบุกไปตบมะยม”
นพหน้าซีดเผือด

ตกกลางคืน กรรณนรี พยายามกดโทร.หามะยม แต่อีกฝ่ายไม่ยอมรับสาย จ๋าถาม
“โทร.ไม่ติดเหรอ”
“ติดค่ะ แต่มะยมไม่ยอมรับสาย”
“เรื่องใหญ่ขนาดนี้....มะยมอาจจะอยากอยู่คนเดียวน่ะ”
กรรณนรีหน้าหม่น จ๋าพยักหน้าเป็นเชิงบอกให้ใจเย็นๆ

ที่คอนโดมะยมคืนนั้น มะยมนั่งร้องไห้อยู่คนเดียวในห้อง ทั้งเสียใจทั้งอับอาย ระหว่างนั้นนพวิ่งมาเคาะประตูดังปังๆ
ท่าทีนพร้อนรนทั้งเป็นห่วงและเสียใจ “มะยมๆๆ”
มะยมนั่งร้องไห้อยู่ ได้ยินก็ยิ่งตกใจ “คุณนพ”
“เปิดประตูให้ผมมะยม ผมมีเรื่องจะพูดกับคุณ”
มะยมตะโกนออกไปบอก “แต่มะยมไม่มีอะไรจะพูดกับคุณแล้วค่ะ กลับไปหาภรรยาคุณเถอะค่ะ อย่าทำความเดือดร้อนให้มะยม”
นพบอกกลับด้วยน้ำเสียงกร้าวแกร่ง “ก็เพราะมะยมเดือดร้อนน่ะสิผมถึงต้องมา...เปิดประตูให้ผม มะยม..เราต้องคุยกันให้รู้เรื่อง”
มะยมนั่งชั่งใจตัดสินใจ นพอ้อนวอน
“ผมขอร้อง มะยม”
มะยมตัดสินใจเปิดประตู เห็นนพยืนมองมา มะยมสุดจะกลั้น ร้องไห้โฮออกมาอีก นพสงสารจับใจ โดยไม่รู้ว่าตรงมุมลับตามีคนของนา..แอบมองอยู่

พริบตานั้นสารถูกถ่ายทอดไปยังนาซึ่งอยู่ที่บ้าน ในมือกำหูโทรศัพท์แน่น
“อะไรนะ?...มันแอบไปหากันถึงคอนโด”
นาสะอื้นฮักๆ น้ำตาไหลพราก เจ็บปวดรวดร้าวในใจ ถึงนาทีนั้น รู้แล้วว่าตัวเองเป็นคนแพ้ยับเยิน

มะยมร้องไห้ เดินออกมานอกห้องพลางบอก
“ไปคุยกันข้างล่างดีกว่าค่ะ ที่นี่ไม่เหมาะ”
“ตรงไหนก็ได้ ที่มะยมสบายใจ เพราะผมรักมะยม...ผมขอโทษ...ผมจะจัดการเรื่องนี้ให้เร็วที่สุด”
มะยมได้ฟัง ยิ่งหน้าซีด ร่างกายเหมือนไม่มีแรง “ไม่เป็นไรค่ะ..เพราะมะยม” มะยมพยายามจะกลั้นใจพูดว่า...ไม่รัก แต่ร่างร่วงผล็อยเป็นลมไป
นพตกใจร้องลั่น “มะยม..มะยม”
ร่างมะยมจะร่วงลงพื้น นพรับไว้ได้ทัน

เวลาเดียวกันที่ปากซอยบ้านมาลินี ภรตเดินมาส่ง มาลินีถามขึ้นเรื่องกรรณนรี
“ตกลง..เรื่องกาวกับท่านอารักษ์ไปถึงไหนแล้วพี่ภรต”
“พี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน....บอกตรงๆ คราวนี้ไม่กล้าถามทั้งแก้ว ทั้งกาวเลย”
“มดก็ไม่กล้า...ช่วงนี้มดกับพี่แก้วก็ห่างกันแล้วด้วย”
ภรตตัดสินใจถาม “มดยังรักแก้วอยู่มั้ย”
จังหวะนั้นกาวินทร์เดินมา มองหน้าสองคน ขณะที่มาลินีบอกชัด
“ไม่แล้วค่ะ มดไม่ได้รักพี่แก้วแล้ว”
กาวินทร์ได้ยินเต็มสองหู ถึงกับตกตะลึง ขณะที่ภรตยิ้ม
“งั้น...ก็แปลว่า..พี่มีโอกาสใช่มั้ย”
มาลินีงงปนตกใจที่ถูกจู่โจม “พี่ภรต”
“ไอ้ภรต”

กาวินทร์คำราม ทะยานเข้ามาเหวี่ยงหมัดใส่ภรต จนร่างซวนเซ และด่าซ้ำ
“ไอ้เพื่อนทรยศ”
ภรตเหลียวขวับ ท่าทีไม่หวั่นเกรง “ทรยศอะไรในเมื่อแกกับมดไม่ได้เป็นอะไรกัน ฉันมีสิทธิ์”
“ไม่มีสิทธิ์โว้ย”
กาวินทร์พาลเหวี่ยงหมัดใส่หน้าภรตอีก คราวนี้ภรตไม่ยอม
“ไม่มี”
สองหนุ่มซัดกันนัว ขณะที่มาลินีร้องกรี๊ดๆ ด้วยความตกใจ
“อย่าค่ะอย่า”
ไม่มีใครฟังมด สองหนุ่มชกกันพัลวัน คราวนี้ภรตชกกาวินทร์จนล้มคว่ำ
“จำไว้แกไม่มีสิทธิ์....เพราะแกไม่ได้รักมด...แต่ฉันรักมด”
มาลินีตกใจ “พี่ภรต”
ภรตเยาะ “ที่สำคัญ....แกก็ได้ยิน” พร้อมกับเดินมาหามาลินี “มดไม่ได้รักแกอีกแล้ว แกนั่นแหละที่ต้องไป”
กาวินทร์เงยหน้าขึ้นมองมาลินีด้วยแววตาอ้อนวอน ภรตจะพามาลินีเข้าบ้านไป กาวินทร์ร้องถามเสียงดัง
“มดจะทิ้งให้พี่อยู่อย่างนี้จริงๆเหรอ?”
มาลีนีหันมามอง เห็นกาวินทร์นั่งหมดสภาพอยู่ที่พื้น มองมาสีหน้าอ้อนวอน มาลินีใจอ่อนยวบ
ความรักยังท่วมท้นล้นใจ มาลินีลังเลสับสน ว้าวุ่นหนัก กาวินทร์ถามย้ำ
“มดจะไปกับภรตจริงๆ เหรอ”
ภรตเรียกจ้องมาลินีเขม็ง “มด”
“พี่ภรตคะ...มดขอโทษ...มดทิ้งพี่แก้วไว้อย่างนี้ไม่ได้ค่ะ”
มดตรงเข้าไปประคองกาวินทร์ให้ลุกขึ้น ภรตภาพสองคนตรงหน้าเสียใจอย่างที่สุด ขณะที่กาวินทร์มองภรตเป็นต่อ

มาลินีประคองกาวินทร์ที่หน้าตาปูดบวมช้ำเข้ามาในบ้าน ประคองให้นอนลงบนโซฟา กาวินทร์ออดอ้อน

“พี่นึกว่ามดจะไม่สนใจพี่แล้วซะอีก”
มาลีนีพูดสุ้มเสียงอ่อนโยน “ยังไง..มดก็ห่วงพี่แก้ว พี่แก้วรอแป๊บนะคะ เดี๋ยวมดทำแผลให้”
สักครู่หนึ่งมาลีนีเดินไปหยิบเอาผ้าเย็น อุปกรณ์ทำแผลมานั่งลงข้างๆ เช็ดหน้าทำแผลให้
“พี่ดีใจจัง”
“เรื่องอะไรคะ”
“ก็..มดบอกแล้วยังไงคะ?..ยังไงมดก็ยังห่วงพี่แก้ว...”
“แล้วภรต” กาวินทร์หยั่งเชิง
“แก้วเห็นพี่ภรตเป็นแค่พี่ชายเท่านั้นค่ะ...” มาลินีซับหน้าให้
“พี่ดีใจที่สุดเลย” คว้ามือมาลินีเอาไว้
มาลินีตกใจ “พี่แก้ว..ปล่อยค่ะ...”
“ไม่ปล่อย” กาวินทร์ยื้อมือไว้
มาลินีดึงออก “พี่แก้ว...”
“บอกสิ..ว่ามดรังเกียจพี่....ถ้ามดรังเกียจ..พี่จะไป”
มาลินีมองหน้ากาวินทร์ใจอ่อนยวบ กาวินทร์จูบที่มือของมาลินีอย่างแผ่วเบา มาลินีใจสั่น ยังมีเยื่อใยเต็มหัวใจ
“อย่าค่ะพี่แก้ว”
กาวินทร์กอดมาลินีเอาไว้กระซิบคำหวานเสียงแผ่ว “ทีแรกพี่ก็ไม่รู้ใจตัวเองหรอกว่าคิดยังไงกับมด...แต่พอเห็นมดไปกับภรตเท่านั้นล่ะ พี่หึง...พี่หวง...แล้วก็รู้ใจตัวเองเดี๋ยวนั้น”
มาลินีมองกาวินทร์ใจเต้นระรัว รอฟังคำตอบ กาวินทร์บอกน้ำเสียงหวานซึ้ง
“พี่รักมด..รักมานาน” จูบที่แก้มมาลียีเบาๆ
“อย่าค่ะพี่แก้ว” มาลินีผลักออก ทว่ามือไม้อ่อนระทวยในทันที
เสือผู้หญิงอย่างกาวินทร์ไม่พูดไม่จา ไล่จูบหนักหน่วงขึ้น ในอาการหวงแหน วินาทีนี้กาวินทร์ไม่ได้รักมาลินี รู้แต่เพียงว่าเขาจะปล่อยมาลินีให้หลุดไปไม่ได้

ส่วนภรต ยืนมองเหม่อทอดสายตาไปยังท้องน้ำ ท่าทีเศร้าและเสียใจ ก่อนจะยิ้มออกมาอย่างปล่อยวางและปลดปลง
“สุดท้าย...เราก็เป็นได้แค่คนดี..ก็ไม่เหลือใคร”

เวลาเดียวกันขณะที่กรรณนรีจะเดินเข้ามาบ้าน สรวงที่ดักรอตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ ดวงหน้าเปื้อนยิ้ม แต่แสร้งเก๊กขรึมเดินออกมาหา
“คุณสรวง”
“ไง?...ว่าที่เจ้าสาวไม่ยิ้มแล้วเหรอ” สรวงเย้า
“จะยิ้มได้ยังไงคะ? แฟนคุณนพ บุกไปตบมะยมถึงโรงพิมพ์”
สรวงตกใจ กรรณนรีเล่าต่อ
“คุณสรวง...ถ้าเราแต่งงานกันแล้ว ฉันขอร้องอย่ามีเรื่องแบบนี้นะคะ”
สรวงดึงกรรณนรีเข้ามากอด “ฉันไม่มีทางเอาไฟเข้ามาในบ้านอย่างพ่อเด็ดขาด...ฉันสัญญา”

สรวงกับกรรณนรีกอดกันแนบแน่น สุขใจแต่ไม่เต็มสุข เพราะสายตาของสรวงและกรรณนรี ต่างมีความทุกข์ขมเจือปน เจ็บปวดกับสิ่งที่ผ่านเข้ามา และต้องเผชิญ

ที่บ้านพักตากอากาศ คืนนั้น สุดายืนรอสรวงด้วยท่าทีกระวนกระวาย ปากบ่นพร่ำเรื่อยเปื่อยขณะที่แววตามีแต่ความห่วงใย

“ธุระอะไร ทำไมสรวงกลับมาช้าจัง”
ที่ด้านหลังสุดายามนั้น สุขหฤทัยกับสมหญิง นั่งมองอยู่ สองคนทำทีเป็นจิบเครื่องดื่ม เมาท์มอยตามประสา
“ฤทัยจะทนไม่ไหวแล้วนะคะ อยากจะบอกคุณหญิงแม่ใจแทบขาดเรื่องท่านอารักษ์จะแต่งงานกับยัยกรรณนรี”
สมหญิงยุส่ง “บอกเลยลูก แม่อยากรู้...คุณหญิงจะเป็นยังไง”
สุขหฤทัยลุกพรวดขึ้น ในจังหวะที่สรวงขับรถเข้ามาพอดี สองแม่ลูกหน้าเจื่อน สุดายิ้มแป้น
เดินลงไปรับสรวง ที่ก้าวลงจากรถ ถามอย่างดีใจ “เหนื่อยมั้ยลูก”
สรวงรู้สึกอิ่มเอมใจเรื่องแต่งงาน แต่พอเห็นหน้าสุดาก็นึกสงสาร
สรวงสวมกอดสุดา ยิ้มอย่างอ่อนโยนแฝงความเศร้าในสีหน้า “เห็นหน้าคุณแม่ก็หายเหนื่อยแล้วครับ”
สุดาดีใจมาก “ปากหวานจริงลูกแม่..ไป...ไปอาบน้ำ แม่ทำของโปรดของลูกไว้ให้เยอะแยะเลย”
“ครับ” สรวงยิ้มเศร้าเดินไปกับสุดา

สุขหฤทัยบ่นกระปอดกระแปด
“สรวงไม่น่ากลับมาเลยนะคะ อดบอกเลย”
“แม่ว่า บอกไปเลยดีกว่า...แม่สงสารคุณหญิงสุดา..ดูซิ..มีความสุขได้ไม่เท่าไหร่ ท่านอารักษ์ก็สร้างเรื่องอีกแล้ว” สมหญิงว่า
“งั้นไปค่ะ” สองแม่ลูกรีบตามเข้าไปด้านใน

สรวงอาบน้ำอยู่ สายน้ำเย็นๆ จากฝักบัวไหลรดลงสู่ร่างแกร่ง เหมือนจะเตือนสติ เสียงของสุดาดังก้อง
“แต่แม่ขอนะลูก...สรวงจะรักใครก็ได้ แม่ไม่ห้าม แม่ขอแค่คนเดียว ผู้หญิงคนนั้นต้องไม่ใช่กรรณนรี”
สรวงหน้าเครียดได้แต่ร่ำร้องอยู่ในใจ “ผมรักแม่...แต่ผมก็รักกรรณนรี ผม..ขอโทษ...”
สรวงยืนนิ่ง ปล่อยให้น้ำไหลรดลงมาอยู่อย่างนั้น ถึงจะอยากแต่งงานกับกรรณนรีมากเพียงใด แต่ก็เสียใจอยู่ดีเมื่อนึกความรู้สึกของแม่

ระหว่างนั้นสุดาจัดเตรียมอาหารขึ้นโต๊ะรอสรวง สุดายิ้มละไม มีความสุขเหลือล้น เป็นดวงหน้าของแม่ที่รักลูกสุดหัวใจ สมหญิงกับสุขหฤทัยเดินเข้าไป

“รอตาสรวงอาบน้ำก่อนนะคะ ค่อยทานข้าวกัน”
“ดิฉันว่า..คุณหญิงทานก่อนก็ได้นะคะ..เดี๋ยวจะทานไม่ลง”
สุดาหันมามองเชิงถามมีอะไร สุขหฤทัยรีบบอก
“จริงๆ ฤทัยก็ไม่อยากบอกหรอกนะคะ แต่สงสาร ไม่อยากให้คุณหญิงแม่ กินหญ้าแทนข้าว เลยตัดสินใจบอกๆ เลยดีกว่า”
สุดายิ้มขำไม่ถือสา “อยากพูดอะไรก็พูดเถอะฤทัย”
“คุณลุงจะแต่งงานกับนังกรรณนรีค่ะ”
สุดาหันขวับมามอง แววตาตื่นตกใจ

เกริกนั่งอ่านหนังสือเตรียมพิธีแต่งงานอยู่ในบ้าน กรรณนรีเดินเข้ามาหาเอาแก้วนมให้
“นมค่ะพ่อ....ทำอะไรอยู่คะ”
“ดู...ของมงคลในวันแต่งงาน มีอะไรบ้าง วันงานพ่อจะได้จัดให้กาว”
กรรณนรีมองหน้าพ่ออย่างซึ้งใจ โผกอดพ่อ “พ่อขา...กาวถามจริงๆ...พ่อเสียใจมั้ยที่กาวจะแต่งงาน”
“เสียใจทำไมลูก?..พ่อต้องดีใจสิถึงจะถูก”
“ก็คนที่กาวแต่งงานด้วยคือคุณสรวง” กรรณนรีใจหาย ลดเสียงแผ่วลง “ลูกของท่านอารักษ์”
เกริกฟังแล้วหน้าหมองลงไปนิด ก่อนฝืนยิ้มตอบ “พ่อไม่สนใจอะไรทั้งนั้น...พ่อพอใจแค่...คุณสรวงรักกาว...และกาวก็รักคุณสรวง...พ่ออยากเห็นกาวมีความสุข”
“ขอบคุณค่ะพ่อ...ขอบคุณจริงๆ”
กรรณนรีมองเกริกน้ำตารื้น กาวินทร์ยืนมองอยู่ ยิ้มปลื้มใจกับพ่อและน้อง

ทางด้านสุดากลับมีท่าทีปกติ หยิบโน่นจัดนี่บนโต๊ะอาหาร สมหญิงกับสุขหฤทัยมองหน้ากันอย่างแปลกใจ สมหญิงอดไม่ไหว
“นี่คุณหญิงไม่รู้สึกอะไรเลยเหรอคะ”
สุดายิ้มหยัน “รู้สึกสิคะ...รู้สึกสมเพช นังภาพิศเป็นเมียน้อยฉันไม่พอ ลูกสาว...”
“แล้วคุณลุง...” สุขหฤทัยถามทันควัน
“แก่จวนลงโลงขนาดนั้นแล้ว อยากสำส่อนก็ตามใจ คนเดียวที่แม่รักและห่วงคือสรวง”
สรวงจะเดินเข้ามาได้ยินพอดี ชายหนุ่มชะงัก ขณะที่สุดาพูดต่อ

อ่านละคร ไฟมาร ตอนที่ 18/4 วันที่ 1 พ.ย. 55

ละครเรื่อง ไฟมาร บทประพันธ์โดย : เกตุวดี
ละครเรื่อง ไฟมาร บทโทรทัศน์โดย : พนิดา
ละครเรื่อง ไฟมาร กำกับการแสดง : ทองสิทธิ์ โสดาโคตร , กฤษฎากร มะลิวัลย์
ละครเรื่อง ไฟมาร ผลิตโดย : บริษัทดาราวิดีโอ จำกัด
ละครเรื่อง ไฟมาร แนวละคร : ดราม่าเข้มข้น
ละครเรื่อง ไฟมาร ออกอากาศ : พุธ-พฤหัสบดี เวลา 20.25 น. ทางช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ที่มา manager