อ่านละคร ไฟมาร [แก้ไข]ตอนที่ 11/3 วันที่ 8 ต.ค. 55

อ่านละคร ไฟมาร ตอนที่ 11/3 วันที่ 8 ต.ค. 55

ส่วนทางด้านภาพิศนอนหน้าบูดบึ้ง คิดถึงเหตุการณ์ตอนที่ทำดีกับกรรณนรีสารพัด และตอนลงทุนเป็นแม่สื่อให้สรวง ยิ่งคิดก็ยิ่งแค้น
“ฉันไม่น่าทำดีกับแกเลยจริงๆ” มือถือดังขึ้น ภาพิศกดรับ “ว่าไงคุณแฉล้ม”
“นี่....มีคนมาทำผมที่ร้านฉัน เมาท์ว่าคุณสรวงขับรถชน”
“คุณสรวงขับรถชน” ภาพิศตกใจ
“ใช่! แต่แค่บาดเจ็บนิดๆ หน่อยๆ คุณไม่ไปเยี่ยมเค้าหน่อยเหรอ”
“ไปหาคุณสรวงบ่อยๆ ฉันกลัวว่ามันจะน่าเกลียด”

แฉล้มหัวเราะ “จริงดิ...” พูดแหย่ตามประสาคนปากไว “ฉันนึกว่าคุณอยากกินคุณสรวงซะอีก”
ภาพิศเสียงดุใส่ “นี่!ฉันไม่ใช่พวกสาวแก่ที่ชอบเด็กหนุ่มๆ อยากกินเด็กหนุ่มๆ หรอกนะ ที่ฉันไปยุ่งกับคุณสรวง เพราะฉันอยากแกล้งนังก้าง อีกอย่าง...เป็นเมียพ่อแล้วจะให้ไปยุ่งกับลูกอีก อุบาทว์ พวกวิปริตจิตวิปลาสมันยิ่งชอบคิดอกุศล”
แฉล้มหัวเราะ “รู้ค่า ฉันรู้...ฉันก็แกล้งแหย่คุณเล่น...ที่ฉันให้คุณไปหาคุณสรวงเพราะฉันคิดออก”
“อะไร” ภาพิศถามอย่างสนใจ
“นังก้างมันอยู่ที่นั่น คุณแกล้งทำทีไปเยี่ยมคุณสรวง แล้วหาโอกาสกระชากหัวมันตบเลย” ภาพิศคิดตาม นัยน์ตาวาววับ

เช้าวันต่อมา เห็นภาพิศหอบดอกไม้ช่อใหญ่สวยมาก เดินเข้ามาในห้องโถงราวกับบ้านตัวเอง สุดาเห็นก็แปลกใจ
“คุณน้องมาทำไมคะ”
“ก็น้องได้ข่าวว่าคุณสรวง ขับรถชนเลยอยากมาเยี่ยมค่ะ คุณสรวงล่ะคะ”
สรวงเดินลงมาจากชั้นบนพอดี ภาพิศเห็นก็ยิ้มให้สรวงพร้อมเดินไปหา
“พี่เอาดอกไม้มาเยี่ยม คุณสรวงเป็นยังไงบ้างคะ”
สุดารีบเดินไปดึงสรวงขึ้นบ้าน “เอ๊!หมอบอกให้พักผ่อนเยอะๆ ลูกลงมาทำไม”
สรวงงง ไม่ทันพูดอะไร สุดาก็เอ็ดซ้ำ
“รีบเข้าห้องไปพักเลยลูก”
สรวงอิดออด “แต่ผม…”
“เอ๊ะ!สรวงนี่ คุณพ่อก็ทำให้แม่กลุ้มใจ สรวงอย่าทำให้แม่เป็นห่วงอีกได้มั้ย”
ภาพิศท้วง “ก็แค่รับดอกไม้นิดเดียว” พร้อมกับมองสรวง
สรวงมองสุดาอย่างเกรงใจ ก่อนเดินมาหาภาพิศ รับดอกไม้ “ขอบคุณมากครับ”
ภาพิศยิ้มให้สรวง สุดาทำหน้ากังวล อีกมุม กรรณนรีเห็นภาพสามคน ราวกับครอบครัวเดียวกัน

สุดารีบโทรศัพท์ไปฟ้องสุขหฤทัย หน้าตาสุดาดูเป็นกังวล กรรณนรีเห็นรีบมาย่องแอบฟัง
“ไม่รู้นังภาพิศมันคิดยังไง มันเอาดอกไม้มาเยี่ยมสรวง”
สุขหฤทัยที่ช็อปปิ้งอยู่ตาโต “หา! จริงหรือคะคุณหญิงแม่”
“ก็จริงน่ะสิ แม่ล่ะกลั๊วกลัว ว่ามันจะหลุดพูดความลับของพวกเรา”
“มันไม่กล้าหรอกค่ะ เพราะมันก็ผิดเหมือนกัน”
“แล้วทำไมมันไม่ยอมกลับ ฮึยังทำเนียนชวนสรวงคุยนั่นคุยนี่อยู่ได้”
สุขหฤทัยตาโต น้ำเสียงแทบจะทนไม่ได้ “หรือนังภาพิศมันคิดจะกินสรวงคะคุณหญิงแม่”
สุดาตาวาวเปลี่ยนเป็นกังวลแทน “ลองนังภาพิศมันกินสรวงแม่เอามันตาย”
กรรณนรีไม่พอใจ ตั้งใจฟัง ได้ยินสุดาว่า
“ฤทัยรีบมาจัดการนังภาพิศเลยนะลูก เอาให้มันแท้งลูกไปเลย”
กรรณนรีมองเขม็ง ทั้งโกรธแค้น และเกลียดชังสุดา

กรรณนรีเดินหน้าตากังวลเดินเข้าไปด้านใน เห็นสรวงนั่งคุยกับภาพิศ สรวงเหลือบมาเห็น
กรรณนรีพอดี ภาพิศมองตาม พอเห็นกรรณนรีก็ชักสีหน้าไม่พอใจ แกล้งยิ้มกับสรวง
“คุณสรวงลองดูนะคะ พี่ไปนวดสมุนไพรอยู่บ่อยๆ ตอนไม่สบาย เหมือนร่างกายมันได้ผ่อนคลายน่ะค่ะ”
“เดี๋ยวผมจะลองดู”
“คุณสรวงไปเดี๋ยวนี้เลยมั้ยคะ...ฉันพาไป” กรรณนรีแทรกขึ้นมา
“ฉันคุยกับคุณสรวงอยู่ มาแทรกได้ยังไง ไม่มีมารยาท” ภาพิศตำหนิ
กรรณนรีกังวล “ฉันเห็นว่าคุณสรวงไม่สบาย”
สรวงสวนคำออกมา “เห็นหน้าเธอ ฉันจะตายมากกว่า ขอตัวนะครับ”
สรวงลุกเดินขึ้นห้องไป กรรณนรีบอกภาพิศเป็นนัย
“ที่นี่อันตราย คุณภาพิศรีบกลับเถอะนะคะ...”
ภาพิศเยาะ “อันตรายเพราะมีคนหลายหน้าอย่างเธออยู่ด้วยใช่มั้ย”
กรรณนรีหน้าเจื่อน ภาพิศจ้องหน้า ทั้งโกรธ เกลียด เจ็บแค้น และเสียความรู้สึกปนเปกัน
“เธอรู้มั้ย...วันนี้ฉันมาที่นี่เพราะอะไร?” กรรณนรีเงียบ ภาพิศมองอย่างหมั่นไส้ “ฉันตั้งใจมาจิกหัวเธอตบ ตบ ตบๆ เพราะฉันเกลียดคนดัดจริตแอ๊บหน้าซื่อ น่าสงสาร ฉันคิดดูแล้ว ฉันไม่ควรเอามือฉันไปแปดเปื้อนคนอย่างเธอ” ภาพิศเหยียดเย้ย “สู้อยู่นานๆ คอยดูแลคุณสรวงดีกว่า”
ภาพิศเดินออกไป กรรณนรีเดินตาม

ภาพิศเดินหนี กรรณนรีเดินตาม
“คุณภาพิศคะ รีบกลับเถอะค่ะ.. คุณ…”
ภาพิศหยุดกึก เหลียวขวับมามองตาเขียว ขวาง พูดสวนขึ้นไม่สนใจฟัง “เอ๊ะ!เธอนี่..ที่อยากให้ฉันกลับเพราะหึงคุณสรวงใช่มั้ย? ดี...ยิ่งเธอหึงเธอหวงคุณสรวงเท่าไหร่ ฉันจะยิ่งทำให้เธออกแตกตายจำไว้นังหน้าจืด...ฉันจะแย่งคุณสรวงจากเธอ” เดินหนีไปไม่แยแส
“คุณภาพิศคะ ฉันไม่ได้หวงไม่ได้หึงคุณสรวง แต่ฉันห่วงคุณ...คุณหญิง…”
กรรณนรีตามติดพูดเตือนไม่ทันจบคำ ภาพิศก็กระชากผมกรรณนรีอย่างแรงจนหน้าแหงนหงาย
“หุบปากแล้วไม่ต้องพูดอะไร..ไม่งั้น..เธอจะโดนตบ
ภาพิศผลักกรรณนรีออกแล้วเดินหนี กรรณนรีจะตาม แต่ภาพิศหันมาจ้องตาเขียว กรรณนรีกลัวสายตาคู่นั้น
สุดาแอบมองอย่างพึงพอใจ ที่เห็นแม่ลูกฟาดฟันกันเอง

สุดาเดินเข้ามาในห้องสรวงพร้อมถาดยาและน้ำ
“ได้เวลาทานยาแล้วลูก”
สรวงมองอย่างสงสัย “ทำไมคุณแม่ไม่ให้เด็กเอามาให้ล่ะครับ”
“แม่ก็อยากดูแลลูกแม่บ้างสิจ๊ะ” สุดากุลีกุจอ “ทานเลยลูก ทานเลย มะแม่ป้อน”
สุดาหยิบยาจะป้อน สรวงบอก
“ไม่เป็นไรครับผมทานเอง” หยิบยาจากสุดา แล้วทำท่ากิน
สุดายิ้มพอใจ ดวงตามีแผน “พักผ่อนเยอะๆ นะลูก แม่ไม่กวนแล้ว”
สุดาเดินออกไป สรวงแบมือออก เห็นยาอยู่ในนั้น นึกถึงคำพูดตอนที่กรรณนรีเล่าว่าความจริงเรื่องยุ่งเหยิงทั้งปวง ที่เกิดขึ้น เพราะสุดาเป็นต้นเหตุ สรวงมองตามแม่ไปด้วยความสงสัย

สุขหฤทัยเดินเข้ามาในบ้าน สุดาเดินไปหากระซิบ
“แม่ให้ตาสรวงกินยานอนหลับอย่างแรง ป่านนี้คงหลับไปแล้ว”
“แล้วนังภาพิศล่ะค่ะ”
“แม่หลอกให้มันไปนั่งเล่นที่สระว่ายน้ำ ไปจัดการมันเลยฤทัย ทำยังไงก็ได้ให้มันแท้ง แล้วโยนความผิดให้นังกรรณรี”
สุขหฤทัยยิ้มร้ายออกมา

สรวงนอนอยู่ ลุกขึ้นมานั่งใคร่ครวญครุ่นคิด ลังเลสงสัย จนในที่สุดตัดสินใจลุกจากเตียงไป

ภาพิศนั่งอยู่แถวบริเวณสระว่ายน้ำ กรรณนรีเดินเข้าไปหา สุขหฤทัยตามาเห็น
“คุณภาพิศคะ”
ภาพิศหันขวับมองมาอย่างไม่พอใจ “เอ๊ะ!เธอนี่ยังไง รู้ว่าคนเค้าเกลียด เค้าเหม็นหน้า ยังจะตามมาให้เห็นอยู่ได้”
“เชื่อฉันนะคะรีบกลับไป คุณหญิง…”
สุขหฤทัยตาเหลือกวิ่งเข้ามาแว้ดใส่ “นี่!เธอมายุ่งอะไรกับคุณภาพิศฮึศุภาวีร์?”
กรรณนรียืนอยู่ตรงกลางระหว่างภาพิศและฤทัย
สุขหฤทัยจับกรรณนรีไว้แน่น พยายามดันกรรณนรีไปชนภาพิศ “เธอนี่มันจริงๆ เลย เมื่อไหร่จะเลิกยุ่งกับคุณภาพิศซักที”
กรรณนรีตาวาว พูดเสียงดัง “คุณนั่นแหละอย่ามายุ่ง” ปัดมือออกอย่างแรง
สุขหฤทัยหาเรื่อง “เธอกล้าทำกับฉันอย่างนี้เหรอ?? ได้!”
สุขหฤทัยดันร่างกรรณนรีไปทางภาพิศและตบอย่างแรง กรรณนรีไม่ยอมตบคืน สุขหฤทัยก็ไม่ยอม ตบกลับ พร้อมทั้งผลักและดันร่างกรรณนรีไปทางภาพิศอย่างจงใจ ปากก็ร้อง
“คุณภาพิศช่วยฉันด้วยค่ะ ช่วยฉันด้วย”
ภาพิศหลงกลเข้ามาจับกรรณนรี สุขหฤทัยตรงเข้ามา
“เสร็จฉันแน่นังศุภาวีร์”
สุขหฤทัยตบกรรณนรีอย่างแรง ตบๆๆ ตั้งใจหาเรื่องให้โกรธเต็มที่
ขณะเดียวกันที่ด้านในบ้านสุดายิ้มสะใจ แต่ต้องตกใจหน้าซีดเมื่อมองขึ้นไปด้านบนบันได เห็นสรวงกำลังเดินลงมา
“ตาสรวง” สุดารีบเข้าไปหา

สรวงเดินลงมาจากบันได สุดาวิ่งเข้าไปตกใจ ที่เห็นสรวงตื่นได้ยังไง เพราะกินยาแล้ว
“เอ้า! สรวง ตื่นได้ยังไงลูก”
สรวงมองแม่จับอาการ “ทำไมจะตื่นไม่ได้ล่ะครับ ก็ผมนอนไม่หลับ หรือคุณแม่เอายานอนหลับให้ผมกิน”
“แม่จะให้ยานอนหลับลูกกินทำไม” สุดาเลิ่กลั่กร้อนรน เพราะที่สระว่ายน้ำกำลังตบตีกัน
“คุณแม่เป็นอะไรครับท่าทางแปลกๆ”
“แม่เหมือนจะเป็นไข้นะจ้ะ โอ๊ย!” เอามือกุมศีรษะ “แม่ปวดหัว แม่ปวดหัวเหลือเกินลูก พาแม่ไปห้องที”
“ครับๆ” สรวงรีบเข้ามาประคองภาสุดาที่แกล้งแข้งขาอ่อนกลับห้องทันที

ที่สระว่ายน้ำกำลังตบกันนัว สุขหฤทัยตบกรรณนรีไม่ยั้ง กรรณนรีสะบัดตัวออกจากภาพิศราวอัตโนมัติป้องกันตัวเอง ภาพิศเซร้องว้ายจะล้มเป็นจังหวะเดียวกับที่กรรณนรีทะยานเข้ามาหาสุขหฤทัยหมายจะตบคืน สุขหฤทัยร้องกรี๊ดๆ วิ่งหนีมาทางหลังภาพิศ
กรรณนรีโมโหหันมาผลักเต็มแรง แต่กลายเป็นว่าคนที่ยืนอยู่ตรงนั้นคือภาพิศไม่ใช่สุขหฤทัย ภาพิศร้องว้าย สุดเสียง เซหลุนๆ เท้าของภาพิศลื่น ร่างเสียหลักหล่นตูมลงไปกระแทกน้ำในสระอย่างแรง กรรณนรีร้องสุดเสียง
“คุณภาพิศ”
ภาพิศทั้งเจ็บทั้งสำลักน้ำ “ช่วยด้วย ฉันว่ายน้ำไม่เป็น”
สุขหฤทัยทำหน้าสะใจ ขณะที่กรรณนรีกระโดดลงน้ำทันที

ขณะที่สรวงประคองสุดาลงบนเตียง ได้ยินเสียงเอะอะโวยวายดังลั่น
“ใครเป็นอะไร? ผมลงไปดูก่อนนะครับแม่” สรวงออกไปทันที
“สรวง ตาสรวง” สุดาฮึดฮัดขัดใจตามลงไปอีก

ที่ในสระกรรณนรีว่ายเข้าไปประคองร่างของภาพิศ สุขหฤทัยตะโกนให้ภาพิศได้ยิน
“นังศุภาวีร์ แกจะทำอะไรคุณภาพิศ”
สุขหฤทัยกระโดดตามลงไป ขณะกรรณนรีประคองภาพิศที่หลับตาแหงนหน้าอยู่ สุขหฤทัยเข้าไปด้านหลัง กดข่มทั้งกรรณนรีทั้งภาพิศลงน้ำ ปากก็ร้อง
“แกจะกดคุณภาพิศจมน้ำทำไม ปล่อยคุณภาพิศเดี๋ยวนี้”
ปากว่า แต่มือของสุขฤทัยกลับกดทั้งสองคนลงน้ำ ท่ามกลางความชุลมุน สรวงวิ่งออก
สุขหฤทัยเห็นรีบปล่อยมือ ร้องตะโกน “ช่วยด้วยค่ะสรวง ก้างผลักคุณภาพิศตกน้ำ”
สรวงกระโดดลงน้ำ ว่ายตรงเข้าหาภาพิศ ผลักกรรณนรีออก ภาพิศหอบหายใจ แทบสิ้นสติ
“ช่วยฉันด้วยค่ะ ช่วยด้วย ...ลูก...ลูกฉัน”
กรรณนรีผวาตัวเข้าหาภาพิศจะมาช่วย ถูกสรวงผลักออกอย่างแรง ด้วยอาการรังเกียจ
“อย่ามายุ่งกับคุณภาพิศ”
ร่างกรรณนรี เซถลาลงน้ำไปอีก สรวงประคองพาภาพิศขึ้นจากสระ สุขหฤทัยขึ้นตาม สรวงสั่ง
“ฤทัย เรียกรถพยาบาลที”
“ค่ะๆ”
สรวงอุ้มภาพิศเข้าด้านใน สุขหฤทัยมองกรรณนรีที่ยังอยู่ในสระ แสยะยิ้มพูดเย้ยเสียงเบาๆ
“นังหน้าจืด สมน้ำหน้า” สุขหฤทัยเบ้ปากใส่ แล้ววิ่งเข้าด้านในไป

ภาพิศตัวเปียกโชก นอนอยู่บนโซฟาด้านใน ข้างๆมีสุดา ฤทัย สรวง นั่งอยู่
สุดาแกล้งเป็นห่วง เอายาดมให้ดม “นี่เด็กในท้องจะเป็นอะไรรึเปล่าเนี่ย”
“ศุภาวีร์ผลักซะแรงเลย กะให้แท้งลูกแหงๆ”
กรรณนรีขึ้นจากสระตามมาอยู่วงนอกรีบบอก “เปล่านะคะฉันเปล่า”
“ยังจะเปล่าอีก ฉันเห็นกับตา คุณภาพิศก็เห็น” สุขหฤทัยแหวอีก
ภาพิศหลับตาอยู่ พูดเสียงหอบเหนื่อย เหมือนคนพึมพำ “เธอผลัก ฉันศุภาวีร์”
สรวงหันขวับไปมอง “ทั้งๆ ที่คุณภาพิศกำลังท้องอยู่ ทำไมเธอใจร้ายอย่างนี้”
“ฉันเปล่านะคะ....คุณฤทัยต่างหาก”
กรรณนรีพูดไม่ทันจบ แม่บ้านพรรณีก็เดินมาบอก
“รถพยาบาลมาแล้วค่ะ”
สรวงประคองภาพิศ แต่สุดารีบอาสา
“เดี๋ยวแม่กับฤทัยไปเอง”
“แต่คุณแม่ไม่สบาย” สรวงท้วง
“แม่จะได้ไปหาหมอด้วยไง ส่วนสรวงก็เฝ้าแม่นี่ด้วยแล้วกัน ถ้าคุณภาพิศเป็นอะไร จะได้จับหล่อนส่งตำรวจได้ทัน”
สรวงมองกรรณนรีตาขวาง กรรณนรีมองตามภาพิศตาละห้อย
“ไม่ต้องทำตาแบบนี้ ถ้าคุณภาพิศเป็นอะไร เธอเจอดีแน่”

ไม่นานนัก ในห้องพักผู้ป่วย ภาพิศนอนหน้าซีดตาวาวโกรธแค้นกรรณนรีสุดๆ สุดาใส่ไฟเป็นฉากๆ
“ดีนะคะที่คุณน้องปลอดภัย..ถ้าแท้งลูกนี่..โอ๊ย! พี่ไม่อยากจะคิดเลย”
“คุณภาพิศคงต้องพรากลูกถึงสองครั้ง ครั้งแรกทิ้ง ครั้งที่สองแท้ง” สุขหฤทัยเน้น “ตาย
ไปตกนรกแน่ๆ”
ภาพิศสะเทือนใจ “ฉันไม่ได้อยากแท้ง” เอามือลูบท้องอย่างหวงแหน
สุดาเสียงสูง “ข้อนี้พี่รู้ค่ะ...แต่คนที่อยากให้คุณน้องแท้งก็คือนังศุภาวีร์ โอ๊ย...แค่นึกภาพพี่ยังกลัว ตอนคุณน้องอยู่ในน้ำ มันทั้งตบทั้งตีทั้งกดหัวคุณน้องลงน้ำ”
“มันคงหวังให้คุณตาย ไม่ก็แท้งล่ะค่ะ” สุขหฤทัยผสมโรง
ภาพิศตาวาวโรจน์ สองคนลอบยิ้มให้กันอย่างพอใจ

สองคนหัวเราะพลางเม้าท์มาตามทางในโรงพยาบาล
“หนูเห็นหน้านังภาพิศมั้ยลูก”
“เห็นสิคะ....ถ้ามันมีแรง ป่านนี้มันวิ่งไปจิกหัวนังกรรณรีตบไปแล้ว”
“แม่ว่ามากกว่าตบนะ..ฆ่าได้มันคงฆ่า” หัวเราะพอใจ “ฮึ! แม่ไม่อยากจะเชื่อเล้ย คนเราบทจะโง่ก็โง้โง่” สุดาว่า
“มันอาจจะไม่ได้โง่มากนักก็ได้นะคะ แต่คุณหญิงแม่เสี้ยมเก่งตลอด”
สุดามองหน้าสุขหฤทัย อีกฝ่ายหัวเราะกลบเกลื่อน “แต่คนที่เสี้ยมคนได้ ฉลาดทุกคน...และคุณหญิงแม่ก็ฉลาดสุดๆ นังภาพิศก็โง่สุดๆ เหมือนกัน”
“แค่นี้มันยังน้อยไป เพราะแม่ยังมีอะไรสนุกๆเล่นกับมันสองแม่ลูกอีกเย้อะ”
สุขหฤทัยหน้าแหย “คุณหญิงแม่จะอะไรกับพวกมันนักหนาคะ”
“ฤทัยยังไม่เคยถูกแย่งสามี ไม่รู้หรอกว่ามันเจ็บแค่ไหน? สิ่งที่นังภาพิศกับพ่อทำกับแม่ มันฝังใจแม่ตลอด ...ความรักของแม่ที่มีต่อพ่อ ตอนนี้มันไม่เหลือแล้ว มันเหลือแต่ความเกลียดชัง และนังกรรณรีมันก็ต้องเป็นเหยื่อ ที่แม่จะใช้ทำลายทุกคน”

สุดาตาวาวโรจน์ เกลียดแค้นชิงชังกรรณนรี อารักษ์ และภาพิศ สุขหฤทัยมองสุดาอย่างหวาดกลัว
กรรณนรีเปลี่ยนชุดใหม่เรียบร้อยแล้ว เดินลงมาตรงห้องโถง เจอสรวง มองมาอย่างเหยียมหยาม

“ทำร้ายคนอื่นแล้วยังจะมาเดินลอยหน้าลอยตาอีก”
“ก็ฉันบอกแล้วไงคะว่าฉันไมได้ทำ”
สรวงตะคอก “ยังจะมาแก้ตัวอีก ทั้งๆ ที่คุณภาพิศเค้าบอกเองว่าเธอเป็นคนผลักเค้าตกน้ำ”
กรรณนรีจ้องหน้าสรวง “คุณเชื่อฉันบ้างสิคะ”
“ที่ผ่านมาฉันก็เชื่อใจเธอ ไว้ใจเธอ แต่มันก็ได้ความทรยศกลับคืนมา ฮึ!แต่มันก็ไม่แปลกหรอก..ขนาดแม่แท้ๆ เธอยังทำร้ายได้ นับอะไรกับฉัน”
“คุณสรวง ฉันไม่เคยคิดทำร้ายแม่ฉันนะ”
สรวงเสียงกร้าวท่าทีดุดัน “แล้วที่เธอผลักเค้าตกน้ำมันคืออะไร ไม่ต้องแก้ตัวเลยกรรณรี ฉันจะ
ทำให้เธอได้รู้ ว่าความทรมานของคนที่จมน้ำตายมันเป็นยังไง” ลากกรรณนรีไปทันที
“คุณสรวง” กรรณนรียื้อตัวสุดกำลัง แต่สู้แรงสรวงไม่ได้ เลยถูกลากออกไป

สรวงเหวี่ยงกรรณนรีลงสระน้ำเต็มแรง ร่างกรรณนรีจมน้ำลงไปเพราะไม่ทันตั้งตัว สรวงกระโจนลงไป จับกรรณนรีกดน้ำ กรรณนรีดิ้นรน เริ่มจะหายใจไม่ออก ผงกหน้าขึ้นมา
“คุณไม่มีเหตุผล”
“แล้วเหตุผลของเธอมันคืออะไร? บอกฉันมาสิ บอกฉันมา”
กรรณนรีเงียบมองสรวงด้วยความเสียใจ และน้อยใจ สรวงบอกใส่หน้า
“ก็เหมือนเคย เธอตอบไม่ได้ แล้วเธอจะให้ฉันเชื่อใจเธอได้ยังไง กรรณนรี”
สรวงกระโจนขึ้นจากสระไม่สนใจ กรรณนรีมองตามเสียใจ พูดออกมาเบาๆ
“ฉันไม่อยากให้คุณเสียใจแม้แต่นิดเดียว เพราะคุณหญิงสุดาคนเป็นวางแผนทุกอย่าง”
กรรณนรีได้แต่หนักใจ

กาวินทร์อยู่ที่ทำงาน คุยโทรศัพท์กับกรรณนรี สีหน้าโกรธมาก
“คุณหญิงสุดาร้ายมาก”
กรรณนรีไม่อยากเอ่ยถึงสุดา เกรงใจสรวงแต่ก็โกรธ “เค้ายังเกลียดแม่มาก”
“ไม่มีเมียหลวงคนไหน ชอบเมียน้อยหรอก อย่างเก่งก็แต่แอ๊บ เสแสร้ง แม่ผิดตั้งแต่แรกที่ไปยุ่งกับคนมีครอบครัว” กาวินทร์เริ่มหงุดหงิดตัวเอง “พี่เองก็ผิดที่ไปหลงกลยัยฤทัย” ฮึดฮัด “พี่อยากบีบคอหล่อนให้ตายเลยจริงๆ”
“อย่านะพี่แก้ว เดี๋ยวติดคุก อีกอย่าง...พี่แก้วก็ต้องยอมรับ ว่าพี่แก้วเองก็ผิด ที่ไปยุ่งกับเค้าตั้งแต่แรก”
กาวินทร์เสียงอ่อนลง “พี่รู้...มันเป็นความมักง่ายของพี่เอง ทุกอย่างถึงเป็นอย่างนี้...โอเค...ถ้าพี่ใช้ความรุนแรงไม่ได้ พี่ก็จะใช้ความเป็นสุภาพบุรุษทำลายมัน”
“พี่แก้วจะทำยังไง?”
“ผู้หญิงตายเพราะคำหวานของผู้ชายมานักต่อนักแล้ว ยัยฤทัยก็จะเป็นอีกหนึ่งคน”
กาวินทร์ตาลุกวาวโกรธเกลียดสุขหฤทัยเข้าไส้

ค่ำคืนนั้นขณะที่สุขหฤทัยนั่งกับเพื่อน กาวินทร์เดินตามเข้ามา พอสุขหฤทัยหันไปเห็นก็บ่นอย่างรำคาญ

“คนอะไรตามตื้ออยู่ได้ น่ารำคาญ”
“ท่าทางเค้าจะชอบเธอจริงๆนะฤทัย” เพื่อนว่า
เพื่อนอีกคนบอก “ใช่!ไม่งั้นเค้าไม่ตามตื้อเธออย่างนี้หรอก”
สุขหฤทัยหันไปมอง เห็นกาวินทร์ยืนทำตาละห้อย ก็ทำเป็นเมิน หันหลังให้
“ช่าง!ฉันไม่ชอบ ฉันไม่สน”
สุขหฤทัยหันหลัง แต่ต้องชะงักเมื่อได้ยินเสียงกาวินทร์จากบนเวที
“เพลงที่ผมจะร้องต่อไปนี้...ผมขอมอบให้ผู้หญิงที่ผมรัก คุณสุขหฤทัยครับ...”
สุขหฤทัยตกตะลึง เหลียวมองกาวินทร์ที่ร้องเพลงจีบ

กาวินทร์มองมาจากบนเวที จ้องสุขหฤทัยตาละห้อย..ออดอ้อน
“เกิดมาได้เจอคนที่ตามหามานานแสนนาน ทำให้รู้ว่าเธอมีค่ามากแค่ไหน...”
สุขหฤทัยใจเต้น รู้สึกเหมือนกับตัวเองเป็นเจ้าหญิง เพื่อนๆ ของสุขหฤทัยกิ๊วก๊าวกันยกใหญ่
ภาพเก่าๆ ของ สองคนตั้งแต่ทะเลาะกัน จูบกัน ผุดขึ้นมา กาวินทร์มองสุขหฤทัยแววตาซึ้ง

สุขหฤทัยเดินออกมาจากผับ ตัวแทบลอยได้รู้สึกว่าตัวเองเริดมาก เพื่อนผลัดกันแซวอย่างอิจฉา
“โอ๊ย! นี่ถ้ามีคนมาร้องเพลงให้ฉันแบบนี้ ฉันรับรักเค้าไปเลยนะเนี่ย”
“ใช่!ไม่ปล่อยให้เค้ารอนานหรอก...ฉันว่าเค้าอินเลิฟเธอจริงๆนะฤทัย
สุขหฤทัยเชิดหน้า คอตั้ง “ก็แหงล่ะ..น้ำหน้าอย่างนั้น...จะหาผู้หญิงดีๆ อย่างฉันได้ยังไง?”

กาวินทร์ตามมาจากด้านหลัง หยอดหวานใส่ทันที “ใช่ครับ..น้ำหน้าอย่างผมไม่รู้จะหาผู้หญิงดีๆ อย่างคุณได้ยังไง”
เพื่อนๆ เลี่ยงไปอีกมุม หลบแอบฟัง สุขหฤทัยมองกาวินทร์ที่เดินเข้ามา ก่อนจะยกมือขึ้นชี้หน้า
“นี่! อย่าทำอะไรฉันนะ ไม่งั้นฉันตบจริงๆ ด้วย”
“ผมขอโทษครับที่แกล้งคุณ จนคุณระแวงผมขนาดนี้....แต่จากวันนี้มันจะไม่มีอีกแล้วครับ เพราะผมรักคุณ..รักจนไม่กล้าแตะต้องให้คุณมัวหมอง ทำให้คุณเสียใจ”
มือของสุขหฤทัยค่อยๆ ลดลงไป..มองกาวินทร์นิ่ง...กาวินทร์รีบพูดต่อ น้ำเสียงอ่อนโยน
“ผมจะรอ...จนกว่าคุณจะเห็นใจ...
กาวินทร์เดินออกไปแล้ว สุขหฤทัยมองตามอย่างเคลิบเคลิ้ม งงๆ ในหัวยังอื้ออึง แต่เริ่มรู้สึกดีๆ กับกาวินทร์

บริเวณริมน้ำยามค่ำ ท่ามกลางผืนฟ้าสวยสว่าง สุขหฤทัยจอดรถไว้เดินทอดอารมณ์ยิ้มอยู่คนเดียว รู้สึกดีเหลือเกินที่มีคนมาบอกรัก...ไม่ต้องตามเฝ้าตามแหนเหมือนที่ผ่านมา เสียงของกาวินทร์ดังก้อง
“ผมจะรอ...จนกว่าคุณจะเห็นใจ”
ดวงตาของสุขหฤทัยดูสดใส มองไปทางไหนก็สวยงาม

อ่านละคร ไฟมาร ตอนที่ 11/3 วันที่ 8 ต.ค. 55

ละครเรื่อง ไฟมาร บทประพันธ์โดย : เกตุวดี
ละครเรื่อง ไฟมาร บทโทรทัศน์โดย : พนิดา
ละครเรื่อง ไฟมาร กำกับการแสดง : ทองสิทธิ์ โสดาโคตร , กฤษฎากร มะลิวัลย์
ละครเรื่อง ไฟมาร ผลิตโดย : บริษัทดาราวิดีโอ จำกัด
ละครเรื่อง ไฟมาร แนวละคร : ดราม่าเข้มข้น
ละครเรื่อง ไฟมาร ออกอากาศ : พุธ-พฤหัสบดี เวลา 20.25 น. ทางช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ที่มา manager