@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร แรงเงา ตอนที่ 9 วันที่ 22 ต.ค. 55

อ่านละคร แรงเงา ตอนที่ 9 วันที่ 22 ต.ค. 55

มุนินทร์จิบเหล้า ดวงตาเป็นประกายเจิดจ้า เติมเหล้าให้แก้วแล้วแก้วเล่าจนหนุ่มใหญ่เริ่มเมา มองหญิงสาวตาหวานฉ่ำด้วยความลุ่มหลง เขาขยับเข้ามาใกล้ วางมือลงบนตักนุ่ม ลูบไล้อย่างโหยหา พร่ำพรรณนาว่าคิดถึง มุนินทร์ชะงัก รังเกียจสัมผัสนั้นแต่ฝืนใจทนเพื่อความแนบเนียน มองหนุ่มใหญ่ด้วยความสมเพช

“จะไม่แบ่งเวลาคิดถึงให้เมียคุณบ้างหรือคะ”

“ตาก็รู้...ผมกับเขามันคือหน้าที่ แต่กับตามันคือความรัก ผมรักตามากนะ”

“นี่คือสูตรสำเร็จที่ทำให้ผู้หญิงหน้าโง่หลอมละลายใช่ไหมคะ”

“จนป่านนี้แล้ว ตายังไม่เชื่ออีกหรือ”

“ก็อยากเชื่ออยู่หรอกค่ะ...แต่โลกสอนให้ฉันรู้ว่า มนุษย์โกหกเสมอ เพื่อให้ได้สิ่งที่ตัวเองต้องการ”

มุนินทร์พูดเสียงหยัน แววตาแข็งกร้าว หนุ่มใหญ่ไม่เอะใจเพราะเมาจนขาดสติ หน้าแดงก่ำตาเยิ้ม ชวนหญิงสาวออกไปหาความสุขกันต่อ มุนินทร์รินเหล้าให้จนหมดขวด ฝืนมองเขาด้วยสายตายั่วยวน



“ดื่มให้หมดแก้วก่อนสิคะ ผอ. ไม่ต้องรีบร้อนหรอก ในเมืองหลวงแห่งโลกีย์นี้คงมีม่านรูดว่างอยู่สักห้อง”

“ตา...แต่ผมรอมาหลายวันแล้วนะ”

“อดอยากมากหรือคะ ที่จริง...เมียคุณก็น่าจะแก้ขัดได้”

“มันก็พอได้ แต่ก็ไม่ถึงใจเหมือนตา”

มุนินทร์ขบกรามแน่น เจ็บใจที่ได้ยินคำพูดย่ำยีศักดิ์ศรีแฝดน้อง จิกมือลงบนแขนหนุ่มใหญ่อย่างจงใจ

เจนภพร้องเสียงหลง หญิงสาวแสยะยิ้ม กระซิบเบาๆ ที่ข้างหู

“คืนนี้...คุณจะเจ็บมากกว่านี้”

เจนภพเข้าใจไปอีกทางเพราะเมาจนไม่รู้เรื่อง ขยับตัวเข้าไปหมายจะจูบ มุนินทร์ขยับหลบ เขามองเธอตาเยิ้มอย่างหลงใหล ยื่นข้อเสนอจะเลี้ยงดูเป็นบ้านเล็ก มุนินทร์ยิ้ม แววตาเย้ยหยัน

“สมัยนี้ใครเขายอมเป็นเมียเก็บกันคะ สู้คบทีเดียวเจ็ดคน คิดถึงใครก็ไปหา อาทิตย์หนึ่งไม่ซ้ำ”

“หนึ่งในเจ็ดนี่ มีนายวีกิจด้วยหรือเปล่า”

“ถ้ามี...เขาก็คือคนที่สำคัญที่สุดค่ะ”

เจนภพกระตุก ชักฉุนที่หญิงสาวเห็นหลานเขาสำคัญกว่า ยื่นข้อเสนอจะหาบ้านให้

“ต๊าย...นี่จะเลี้ยงฉันจริงๆหรือคะ อย่าเลยค่ะ เพราะทุกวันนี้คุณก็อาศัยเงินของคุณนพนภาอยู่ไม่ใช่หรือ ฉันไม่อยากกินเงินลูกผู้หญิงด้วยกัน ถ้าอยากนอนกับฉัน...

จ่ายรายครั้งก็ได้มั้งคะ”

“ตา...ผมไม่อยากจะเชื่อเลย ตาเป็นคนถือศักดิ์ศรีจะตาย”

“ศักดิ์ศรีของลูกผู้หญิง มันกลายเป็นอากาศธาตุ ตั้งแต่ถูกพาเข้าม่านรูดครั้งแรกแล้วล่ะค่ะ”

เจนภพคิดว่าหญิงสาวแค่ตัดพ้อ พูดปลอบว่ายินดีรับผิดชอบ มุนินทร์มองด้วยความสมเพช

“แน่ใจหรือคะว่าคุณจ่ายไหว...ของดีราคาประหยัดน่ะ ไม่มีหรอกนะคะ”

“แล้วตาจะเอาอะไร”

“เอาใบหย่ากับเมียโบทอกซ์ของคุณมาสิคะ...แล้วฉันจะยอม”

“คุณก็รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ ไปเถอะ...เราไปกันดีกว่า”

มุนินทร์ลุกขึ้นยืนช้าๆ ย้ำว่าถ้าเอาใบหย่ามาไม่ได้ก็ให้ลืมเรื่องม่านรูดไปซะ เจนภพถลาไปหาหญิงสาว คุกเข่าลงเกาะขา แหงนหน้ามองด้วยสายตาอ้อนวอน มุนินทร์มองตอบอย่างรังเกียจ ขยับขาสะบัดออกนิดๆ หนุ่มใหญ่เสียหลักล้มตะแคง หมดสติทันที หญิงสาวมองด้วยความสะใจ เรียกบริกรร่างใหญ่สองนายมาลากไปขึ้นรถ

ooooooo

สรรค์ที่วางแผนโกหกให้เจนภพหลอกนพนภาว่าเขาอยู่ที่สนามบินจะไปมาเก๊า หลอกแอ๋วเมียตัวเองว่าพาเจนภพไปสวดภาณยักษ์เพื่อสะเดาะเคราะห์กลางดึก แต่จริงๆกำลังร่าเริงในผับ แอ๋วโทร.ไปตามก็ใช้โปรแกรมเปลี่ยนเสียงแบ็กกราวนด์เป็นเสียงสวดมนต์เพื่อหลอกเมีย

หลังวางสายจากสรรค์ แอ๋วโทร.หานพนภาเพราะสังหรณ์ใจบางอย่าง นพนภาพูดเรื่องสรรค์ไปมาเก๊า แอ๋วไม่รู้เรื่อง นพนภาเริ่มรู้สึกไม่ชอบมาพากล สองศรีภรรยารีบเล่าเรื่องที่ตัวเองฟังมาจากผัว ต่อนั่งฟังอยู่ข้างๆ บอกแม่ว่าคงเป็นโปรแกรมสร้างเสียงแบ็กกราวนด์ในมือถือ สองเมียหลวงส่งเสียงกรี๊ดขึ้นพร้อมกัน...

นพนภารอผัวด้วยใจร้อนรน ต้อง ต่อ แต้ว และแหวงนั่งคอยเป็นเพื่อน สักครู่ใหญ่รถเจนภพแล่นเข้ามาพร้อมรถสปอร์ตตามหลัง นพนภากระวีกระวาดไปดู เห็นชายร่างยักษ์สองคนหิ้วปีกผัวเธอลงมาจากรถ เธอก้มมองตัวเอง เพิ่งรู้ว่าวิ่งลงมาดูผัวทั้งๆที่แต่งตัวไม่เรียบร้อย แต่พอเห็นสภาพผัวก็ลืมความอาย เข้าไปเขย่าตัวปลุก

“ตื่นขึ้นมาเดี๋ยวนี้นะภพ ไปกินเหล้ากับใครที่ไหนถึงได้เมาเป็นหมาขนาดนี้ บอกมานะไปกับอีคนไหน”

มุนินทร์เดินกรายมาจากรถสปอร์ต แสยะยิ้ม จ้องมองนพนภาแววตาเย้ยหยัน

“โถ...จะคนไหนซะอีกล่ะคะ...ถ้าไม่ใช่ฉัน”

“อีมุตตา...นี่แกกล้ามาเหยียบบ้านฉันเลยเหรอ”

“ทำไมฉันจะไม่กล้าล่ะคะ คุณเองยังส่งมือปืนกระจอกไปข่มขู่ฉันได้เลย”

นพนภาหน้าซีด ตะโกนบอกว่าไม่รู้เรื่อง โวยวายกลบเกลื่อนด่าหญิงสาวที่พาผัวเธอไปมอมเหล้า

“แกทำอะไรผัวฉัน ทำไมถึงได้สลบไสลไม่ได้สติแบบนี้”

“อ๋อ...ทำหลายอย่างค่ะ จาระไนคงไม่หมด ถ้าอยากได้รายละเอียดเนื้อๆ ทุกรูขุมขน ก็ถามผัวเราดีกว่า”

นพนภาเต้นเร่าๆ ส่งเสียงกรี๊ดราวกับคนบ้า แค้นใจที่เถียงสู้ไม่ได้ วีกิจเดินมากับสร้อยคำพอดีเพราะได้ยินเสียงโวยวาย ชายหนุ่มมองหญิงสาวอย่างไม่เชื่อสายตา สร้อยคำเอามือทาบอก มุนินทร์ชะงักแต่ยังสวมบทบาทต่อ

“คุณจะลองตรวจคราบไคลหรือดมกลิ่นแบบสุนัขตำรวจตัวเมีย เวลาที่ตัวผู้มันไปเป็นสัดนอกบ้านก็ได้นี่คะ”

“ไปนะ อีมุตตา...อีตัวเสนียด คนอย่างแกเหยียบที่ไหนก็กาลกิณีที่นั่น”

“ค่ะ...ขนาดฉันยังไม่มา ฝนฟ้ายังไม่ตกบนเตียงคุณเลย คุณถึงขาดน้ำ ตายแห้งตายแล้งขนาดนี้”

นพนภากรีดร้องเสียงดังด้วยความเจ็บแค้น โกรธจนตัวสั่นหน้าเขียวเหมือนจะเป็นลม วีกิจมองหญิงสาวด้วยความผิดหวัง มุนินทร์หน้าถอดสี เสียใจและรู้สึกผิดที่ทำร้ายจิตใจเขา แต่วินาทีถัดมาก็เชิดหน้าเดินออกไป วีกิจรีบวิ่งตามไปรั้งตัวไว้ก่อนที่เธอจะขึ้นรถ
“ตา...คุณทำแบบนี้ไปเพื่ออะไร คุณทำเพื่อแก้แค้นส่วนตัวของคุณเท่านั้นหรือ”

“มันไม่ใช่เรื่องส่วนตัว แต่มันคือเรื่องของครอบครัวเลยล่ะ ทั้งพ่อแม่ พี่...น้องของฉัน”

“อย่าลืมนะว่าคุณเองก็ผิดที่เริ่มกับอาภพก่อน เมื่อได้บทเรียนแล้วคุณกลับไม่สำนึก ยังสานต่อมาอีก”

“ตาคงอ่อนต่อโลกเกินไปมั้งคะ”

“อย่าหาเรื่องเข้าข้างตัวเองอีกเลยมุตตา คุณไม่ได้อ่อนต่อโลก แต่มันคือความลุ่มหลงผิดๆของคุณต่างหาก ถ้าคุณคิดว่าแก้แค้นให้ครอบครัวของคุณ...คุณก็ทำสำเร็จแล้ว เพราะเมื่อกี้คุณก็ทำลายครอบครัวอานภาอยู่เหมือนกัน”

“ถึงเวลาแล้วสินะ ที่คุณกับฉันจะต้องเลิกเป็นเพื่อน...และกลายเป็นศัตรูกันสักที”

“ไม่หรอก...ผมยังเป็นเพื่อนคุณอยู่...เลิกเถอะนะตา”

“ลองไปถามอาหญิงของคุณดูละกัน ถ้ายังจองล้างฉันด้วยไอ้มือปืนที่จะจ่อยิงฉันอย่างเผาขนอย่างคืนนั้นอีก ฉันไม่มีวันเลิกรากับผัวของหล่อนเด็ดขาด”

มุนินทร์ขับรถออกไปแล้ว วีกิจมองตาม อึ้งเรื่องมือปืน ถอนใจหนักๆ อย่างเหนื่อยใจ

ooooooo

นพนภานอนให้สร้อยคำปฐมพยาบาล ตัดพ้อต่อว่าผัวด้วยความคับแค้นใจ ต้องเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้พ่อ หมั่นไส้แม่ แกล้งบอกให้มาดูรอยลิปสติกบนเสื้อพ่อ นพนภาผวา สร้อยคำส่งสายตาปรามอย่างขอร้อง ต้องยอมสงบศึกกลับขึ้นห้อง วีกิจจะพยุงอาชายขึ้นห้อง นพนภาห้ามไว้ วีกิจมองดูเจนภพด้วยความสังเวชใจ

วีกิจเดินหน้าเศร้ากลับมาบ้านพร้อมสร้อยคำ บ่นกับแม่อย่างสะเทือนใจเรื่องมุตตา สร้อยคำไม่อยากเชื่อว่าหญิงสาวจะเปลี่ยนไปมากขนาดนี้ ถอนใจเบาๆ นึกเวทนาทั้งเจนภพกับมุตตา

ขณะที่เจนภพหลับใหลไม่ได้สติไปแล้ว สรรค์ยังเริงร่ากับสาวๆที่ผับ แอ๋วตามไปจับผิดผัว แกล้งโทร.เข้ามือถือ สรรค์ใช้มุกเดิม เปิดโปรแกรมเปลี่ยนเสียงแบ็กกราวนด์หลอกเมียว่าอยู่ในห้องสวดมนต์ เหล่มองสาวๆ เต้นรำไปด้วยอย่างเพลิดเพลิน แอ๋วก้าวมายืนจังก้าจ้องหน้าผัว สรรค์ตกใจสุดขีด ยืนตะลึงแทบฉี่ราด สาวๆในผับส่งเสียงร้องเรียกสรรค์ให้ออกไปสนุกด้วยกัน มองแอ๋วด้วยสายตายิ้มเยาะ

“พี่ชื่อแอ๋วใช่ไหมคะ ความจริงพวกหนูก็ชื่ออื่น แต่พี่เขาเรียกทุกคนว่าแอ๋วค่ะ เผื่อหลุดปาก คุณพี่จะได้ไม่รู้”

“อ๋อ...อย่างนี้นี่เอง”

อ่านละคร แรงเงา ตอนที่ 9 วันที่ 22 ต.ค. 55

ละครเรื่อง แรงเงา นำแสดงโดย: เจนี่, เคน ภูภูมิ, ปิ๊ป รวิชญ์, ธัญญ่า ธัญญาเรศ
ละครเรื่อง แรงเงา บทประพันธ์โดย นันทนา วีระชน
ละครเรื่อง แรงเงา บทโทรทัศน์ : วิสุทธิชัย บุณยะกาญจน
ละครเรื่อง แรงเงา กำกับการแสดง : ชนินทร ประเสริฐประศาสน์
ละครเรื่อง แรงเงา ผลิต : บ. บรอดคาซท์ ไทย เทเลวิชั่น จำกัด โดย อรุโณชา ภาณุพันธ์
ละครเรื่อง แรงเงา แนว : ดราม่าเข้มข้น
ละครเรื่อง แรงเงา ออกอากาศวันจันทร์ และอังคาร เวลา 20.30 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ละครเรื่อง แรงเงา เริ่มออกอากาศตอนแรกในวันจันทร์ที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2555
ที่มา ไทยรัฐ