@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร แรงเงา ตอนที่ 11 วันที่ 31 ต.ค. 55

อ่านละคร แรงเงา ตอนที่ 11 วันที่ 31 ต.ค. 55

“ฮะ เพราะเรื่องนี้อานภาคงแพ้คุณหลุดลุ่ย ตอนนี้บ้านแทบแตก อาภพกับอานภาทะเลาะกันจนโรคประสาทกำเริบ” รอยยิ้มมุนินทร์จางลงเรื่อยๆ วีกิจตาขุ่นเน้นเสียง “แต่ที่ต้องมารับเคราะห์ที่สุดคือยายต้อง เพราะถูกอานภาอาละวาดหนีออกจากบ้านจนเกือบโดนรุมข่มขืน”

“อะไรนะคะ”

“คุณได้ยินชัดแล้ว จะให้ผมพูดซ้ำทำไม”

วีกิจคิดว่ามุนินทร์เสแสร้ง จึงเย็นชาหมางเมิน มุนินทร์ลุกเดินหนีไปริมน้ำซ่อนสีหน้าที่รู้สึกผิด

มุนินทร์ซึมไปเมื่อรู้ว่าตนทำให้ลูกสาวนพนภาต้องมารับกรรม วีกิจตามมา

“ตา คุณเลือดเย็นกว่าที่ผมคิด ผมเคยชอบที่คุณแกร่งขึ้น เข้มแข็งขึ้น แต่ผมไม่ชอบเลย ที่คุณกลายเป็นคนใจหิน”



“ดีจัง คุณเคยชอบฉันด้วย”

“ตา ผมไม่เข้าใจจริงๆ คุณยังสาวยังสวย คุณจะมาวนเวียนแย่งชิงอาภพ ทำไมคุณควรจะเริ่มต้นใหม่”

“เริ่มต้นใหม่ ของมีตำหนิแบบฉันน่ะหรือคะ จะให้ฉันเอาตัวเองใส่ตะกร้าล้างน้ำไปเสนอใครดีล่ะคะ หรือว่าเสนอคุณ”

“หรือเสนอ “บอส” ของคุณ”

“บอส” มุนินทร์ทำหน้างง

“อาภพให้ผมดูคลิปคุณกับ “บอส” แล้ว สนิทกันเกินกว่าความเป็นนายจ้างลูกจ้าง นี่ใช่ไหมคือคำตอบของของใช้แบรนด์เนม ของรถราคาแพงของคุณ”

มุนินทร์มองไปทางอื่นด้วยสีหน้าเจ็บปวด ยอมให้วีกิจเข้าใจผิดต่อไป

“ฉันมาไกล ไกลเกินไปแล้ว หมดธุระกับฉันแล้วใช่ไหมคะ ฉันจะได้ขอตัว มีคนรอฉันอยู่”

“ใครหรือฮะ อาภพหรือบอส”

“อาจจะมี “คนอื่น” อีก” วีกิจยิ่งช้ำ “ขอบคุณนะคะ”

“คุณขอบคุณผมเรื่องอะไร”

“เรื่องที่คุณคิดว่าฉันยังเริ่มต้นใหม่ได้น่ะซีคะ ลาก่อนค่ะ”

มุนินทร์กลับไปคว้ากระเป๋าที่โต๊ะ ลุกเดินจากไป วีกิจมองตาม ความหมางเมินรังเกียจกลายเป็นเจ็บปวดโหยหา มองไปยังสายน้ำเบื้องหน้า

ค่ำวันเดียวกันนั้น เจนภพ นพนภา ต้อง ต่อ นั่งทานข้าวตามปรกติ แต้ว ยายแหวงช่วยเสิร์ฟอาหาร

“ผมไม่เห็นด้วย อยู่ดีไม่ว่าดี พายายต้องไปทำงานกลางคืน คุณคิดอะไรของคุณ”

“คิดจะดัดสันดานมันไง” ต้องมองแม่อย่างไร้อารมณ์ “ตอนนี้มันไม่ได้เรียนหนังสือแล้วเทอมนี้ทั้งเทอมมันต้องใช้เวลาให้เป็นประโยชน์”

“แล้วงานแบบนั้นมันเหมาะกับลูกสาวเราเหรอ มีแต่ไอ้พวกบ้าตัณหา”

“อ้อ รู้จักด้วยเหรอ นึกว่ารู้แต่ตัวเอง” เจนภพส่ายหน้า หมดอารมณ์จะเถียงด้วย “นี่ ไม่ต้องห่วงหรอกนะ ฉันให้ยายต้องทำเรื่องบัญชี การเงิน อยู่แต่ในห้องคุณประพงส์ ฉันไม่ให้มันเสนอหน้าออกไปเต้นเร่าๆ เชียร์แขกหรอก”

“แล้วเจ้าประพงส์นี่ ไว้ใจได้แค่ไหน”

“ไว้ใจได้ มีปัญหาอะไรฉันพึ่งพาเขาได้ทุกเรื่อง ไม่เหมือนคุณ”

“ต้อง อยากไปทำงานแบบนี้เหรอ” เจนภพถามลูกสาว

“แล้วแต่แม่เถอะค่ะ ได้ทำงานก็ดีเหมือนกัน หนูจะได้ไม่รู้สึกว่าอยู่คนเดียวในโลก”

ต้องลุกจากโต๊ะไป เจนภพถอนใจ นพนภาค้อนหมั่นไส้ลูกสาว

“แม่ครับ แล้วงานเปิดตัววันไหนครับ”

“คืนวันศุกร์จ้ะ ต่อไปด้วยนะ แม่จะได้แนะนำตัวเรากับสื่อด้วย คืนนั้นมีดาราดังๆ มากันเยอะเลย หล่ออย่างต่อเนี่ยเป็นพระเอกได้สบาย”

“ครับแม่”

“นี่คุณ คุณต้องไปด้วยนะ” นพนภาบอกเจนภพ

“ไม่ ผมเป็นข้าราชการระดับสูง ไปเปิดผับที่ฉากหลังเป็นอาบอบนวดหรือที่เรียกว่า “ซ่อง” แบบนั้นน่ะ ผมไม่ไป ตระกูลผมไม่มีใครทำอาชีพแบบนี้”

เจนภพลุกเดินออกไป นพนภาด่าไล่หลัง

“โถ ห่วงเกียรติผู้ดี แต่ตัวเองก็มั่วกับอีนังโสที่มาจาก “ซ่อง” นั่นแหละ...นังมุตตาที่มันอ้างว่าทำไร่ดอกไม้ คงทำแต่ดอกไม้เงินดอกไม้ทองอยู่ตามบาร์ห้องแถวนั่นแหละ”
“นั่นก็เรียกว่า “ซ่อง” ใช่ไหมคะ” แต้วถาม
“มันต่ำยิ่งกว่าซ่องอีก”
“แม่ครับ แม่ควงผมออกงานแทนพ่อก็ได้ งานนี้ผมจะชวนเพื่อนไปด้วย”
“เพื่อนคนไหนเหรอลูก”
“เดี๋ยวผมแนะนำให้แม่รู้จักเองล่ะครับ”

คืนนั้นระหว่างอยู่ในห้อง ต่อคุยออนไลน์กับก้อง ก้องเปลือยท่อนบนเช่นเคย
“ยินดีครับน้องต่อ เอ แล้วพี่จะเข้างานในฐานะอะไรล่ะครับ”
“ก็เพื่อนผมไง”
“เรายังไม่เคยเจอกันจริงๆ เลยนะ”
“งานนี้ไงครับพี่ที่เราจะได้เจอกัน”
ก้องยิ้มให้ ต่อยิ้มรับ

เมื่อถึงคืนวันศุกร์ แขกเหรื่อมาร่วมงานเปิดคอมเพล็กซ์ ประพงส์ยืนเป็นเจ้าภาพ ต้อนรับแขกเสี่ย มาเฟียทั้งนั้น จับมือกันวุ่นวาย หัวเราะเสียงดัง มีดาราและเซเลบริตีชายหญิงมาร่วมงานกันคับคั่ง สาวเสิร์ฟแต่งเป็นสาวคอสเพลย์ กระโปรงสั้น วิกผมสีต่างๆ
วีกิจเดินเข้างานมาพร้อมต่อที่ใส่สูทหรูและต้องในชุดราตรีหรูเช่นกัน ต่อมองหาก้องไปทั่วงาน
“งานใหญ่ขนาดนี้เชียวเหรอ”
“พี่กิจก็รู้ แม่ทำอะไรเล็กๆ ไม่เป็น ยิ่งออกสื่อ ยิ่งทุ่มสุดตัว”
“แล้วแม่เราไปอยู่ไหนแล้ว ไม่เห็นเลย”
“ถมโคตรเพชรบนตัวอยู่มังคะ”
“พี่กิจ ผมขอตัวก่อนนะ”
ต่อแยกไป ยังมองหาก้องอยู่
“เราแน่ใจเหรอว่าจะมาทำงานที่นี่”
“แน่ค่ะ พี่กิจไม่ต้องห่วงหนูหรอกมีคุณประพงส์คอยดูแลหนูอยู่ทั้งคน”
ต้องมองประพงส์ด้วยสายตาหวานฉ่ำ วีกิจมองไปยังประพงส์ นี่คือคนที่วีกิจไม่วางใจเป็นคนแรก ประพงส์เดินแยกจากกลุ่มเข้ามาหาต้อง
“สวัสดีครับคุณวีกิจ สวัสดีครับน้องต้อง สวยจัง แทบจำไม่ได้”
“เหรอคะ วันนี้คุณประพงส์ก็หล่อมาก” ประพงส์หัวเราะ
“แหม ไม่เคยโดนสาววัยใสชมแบบนี้มานานแล้ว รู้สึกกระชุ่มกระชวยขึ้นมาทันที” วีกิจมองประพงส์อย่างเย็นชา “มาทางนี้ดีกว่าครับ จะแนะนำเพื่อนๆ ให้รู้จัก”
ประพงส์พาต้องแยกไป วีกิจมองตาม ต้องเข้าไปอยู่ในกลุ่มเสี่ยที่มองต้องตาเป็นมัน วีกิจถอนใจมองเลยไป ที่สุดโถงเห็นร่างระหงเดินอยู่เบื้องหลังแขกเหรื่อ วีกิจเขม้นมองจึงเห็นว่าคือมุนินทร์กำลังเดินกรายอยู่ในชุดคอสเพลย์คล้ายกลุ่มสาวเสิร์ฟ วีกิจพยายามมองแต่ร่างของมุนินทร์กลืนหายไปกับกลุ่มคนเสียแล้ว วีกิจคิดว่าตัวเองตาฝาดไป

ต่อเดินออกมาส่วนหน้าของโถง มองหน้าก้อง มีเสียงทักจากเบื้องหลัง
“โทษนะครับ ผมหาห้องน้ำไม่เจอ”
ต่อหันมาไม่ทันสังเกต
“ด้านโน้นครับ”
ต่อมองหน้าก้องที่ใส่แว่นอยู่ในสูทหล่อ
“ต่อ จำพี่ไม่ได้เหรอครับ”
“พี่ก้อง”
“ทำไมทำหน้าแปลกใจอย่างนั้นล่ะ”
“ผมไม่เคยเห็นพี่ใส่เสื้อมังครับ”
ทั้งสองหัวเราะออกมาพร้อมกัน
“แต่ต่อหล่อกว่าที่เห็นในกล้องเสียอีก”
“พี่ก้องก็เหมือนกันครับ หล่อจนผมจำไม่ได้”
ทั้งสองยิ้มให้กัน เสียงปรบมือกราวดังมาจากด้านใน ทั้งสองหันไปมอง

ที่เวทีสป็อตไลท์จับที่ร่างเฉิดฉายของนพนภาก้าวเดินคู่มากับประพงส์ มาที่กลางเวที แขกปรบมือกราว
“สวัสดีครับ ท่านผู้มีเกียรติที่มาร่วมงานเปิดตัวคอมเพล็กซ์ของเราในค่ำคืนนี้ ผมต้องขอแนะผู้ร่วมงานคนใหม่ของผม ที่จริงเธออาจจะใหม่สำหรับธุรกิจด้านนี้ แต่เธอคือนักธุรกิจอสังหาฯ มือ “เก๋า” ที่สุดของเมืองไทย คุณนพนภา อภิบาลบดินทร์ ครับ”
เสียงปรบมือลั่น วีกิจและต้องอยู่ในกลุ่ม ถัดไปเบื้องหลังคือต่อและก้อง
“สวัสดีค่ะ ยอมรับค่ะว่ายังใหม่เหลือเกินกับธุรกิจบันเทิงครบวงจรแบบนี้ แต่ถึงจะใหม่แต่ก็ได้พี่เลี้ยงมือ “เก๋า” อย่างคุณประพงส์คอยสนับสนุนอยู่มาถึงตรงนี้ บอกอย่างมั่นใจเลยว่าถึงจะมือใหม่แต่ไม่ได้หัดขับค่ะ”
คนเฮปรบมือให้ นพนภามองเลยไปแล้วคลายยิ้มลงทันที เมื่อเห็นมุนินทร์ ใส่ชุดคอสเพลย์ วิกผม ยิ้มหวานกระชากใจมาให้ ในมือถือเครื่องดื่มยกชูให้นพนภา นพนภาตัวเกร็ง พูดอะไรไม่ออก กลุ่มคนดูมองอาการนพนภาอย่างงงๆ กลุ่มวีกิจ ต้อง ต่อ ก้อง มองมาบนเวทีอย่างสงสัย
“แม่เป็นอะไรคะ”
นพนภายังมองตะลึง ประพงส์เข้ากระซิบ
“คุณนพนภาครับ มีอะไรครับ” นพนภาหันมามองประพงส์ แล้วรีบหันกลับไปมองทางเดิมร่างของมุนินทร์หายไปแล้ว “พูดต่อเลยครับ อย่าให้ขาดช่วง”
“ค่ะ...เขาบอกกันว่า ภาพภาพเดียวแทนคำพูดได้เป็นร้อยเป็นพัน เดี๋ยวเรามาดูภาพจุดกำเนิดของของโปรเจคท์นี้กันดีกว่าค่ะ”

นพนภาลงจากเวทีทันที โปรเจคเตอร์ด้านหลังฉายภาพนิ่งการร่วมงานของนพนภาและประพงส์
นพนภาเดินมาหากลุ่มวีกิจ ต้อง ต่อและก้องยืนห่างออกมา ก้องชื่นชมความสวยของนพนภา

“อานภา มีอะไรครับ” วีกิจถามเมื่อนพนภาเดินมาถึง
“กิจ อาเห็นนังมุตตามันอยู่ในงาน”
วีกิจตกใจ เพราะเห็นเหมือนกัน
“มุตตาเหรอครับ”
“ตาฝาดรึเปล่าคะแม่”
“ฉันเห็นจริงๆ มันใส่ชุดเหมือนพวกสาวเสิร์ฟ”
“สาวเสิร์ฟ”
“เดี๋ยวผมเดินสำรวจให้ครับ อานภาไม่ต้องห่วง”
“ขอบใจกิจ ถ้ามันมาจริง มันต้องมาป่วนงานอาแน่ๆ ตามตัวมันให้เจอนะ”
นพนภาจะแยกไป ต่อและก้องรีบตาม
“แม่ครับ”
“อะไรต่อ”
“นี่เพื่อนผม”
“โอย แม่กำลังปวดหัว อย่าเพิ่งตอนนี้เลย”
ต่อและก้องเจื่อนไป นพนภาแยกไปทันที ต่ออึ้ง ก้องเข้ามาตบไหล่
“ไม่เป็นไรหรอกครับต่อ ไว้วันหลังค่อยแนะนำก็ได้ เรายังต้องพบกันอีกนานไม่ใช่เหรอ” ต่อรู้สึกดีขึ้น
“ครับ”

มุนินทร์เดินมาที่ส่วนห้องคอนโทรล นิคกี้ หนุ่มท่าทางเนิร์ดใส่แว่นเดินเข้ามากระซิบ
“เรียบร้อยแล้วครับ เดี๋ยวพร้อมจะเปิดภาพแล้ว”
“ดีมาก แล้วเรื่องเสียงล่ะ”
“ผมเซ็ทระบบไว้ในห้องทำงานแล้วครับ แต่งานนี้อย่าลืมจ่ายตามที่ตกลงนะครับ”
“ไม่อั้นอยู่แล้ว ว่าแต่เธอเข้ามาคุยกับฉันแบบนี้ วงจรปิดไม่บันทึกภาพหรอกหรือ”
“โธ่ ผมรู้วงจรทั้งหมดในนี้ มุมนี้มุมอับ กล้องรับภาพไม่ได้หรอกครับ เทพระดับผมไม่ให้ใครจับได้ง่ายๆ หรอก” มุนินทร์ยิ้มรับ
“ขอบใจมาก ดำเนินการต่อเลย”
“ครับผม”

นพนภาพยายามรื่นเริงกับประพงส์ ภาพหลังบนจอยังฉายภาพการทำงานสร้างคอมเพล็กซ์ไปเรื่อย ๆ
“ไหนๆ เราฉลองเปิดร้านใหม่ของเราวันนี้ ผมกับคุณนพนภาก็เลยมีของขวัญเล็กๆ น้อยๆ มามอบให้แขกของเราในคืนนี้ด้วย”
“เฉลยเลยดีไหมคะว่าของขวัญเล็กๆ น้อยๆ ที่ว่าคืออะไร”
“ครับ เฉลยเลย”
ประพงส์ผายมือไปยังอีกด้านของเวที สาวผู้ช่วยสองนางแบกป้ายกุญแจรถหรูขึ้นมาบนเวที แขกเฮกันลั่น ปรบมือกราว
“นั่นคือผู้โชคดีหนึ่งท่านในที่นี่จะได้รับรถของเราครับ”
คนเฮลั่นส่งเสียงอื้ออึง แต่แล้วเสียงอื้ออึงก็คลายลงเพราะภาพเบื้องหลังที่กำลังฉายอยู่ในจอ กลายเป็นภาพเจนภพกำลังกอดจูบมุนินทร์ที่ถูกบังหน้าจนเบลอในโชว์รูม คนในงานฮือชี้ชวนกันดูภาพ นพนภาและประพงส์หันไปดูตาม นพนภาแทบร้องกรี๊ด วีกิจ ต้อง ต่อ ก้องมองตะลึง
“พ่อ”
ภาพในจอ เจนภพและมุนินทร์กอดรัดกันมีคำบรรยายกาพว่า “ซื้อรถให้เมียน้อยหน่อยนะคะ ผัวขา” นพนภาอ้าปากค้าง
ภาพในจออีกครั้ง เจนภพและมุนินทร์ที่เบลอหน้าตลอด กำลังพลอดรักกันในรถ คำบรรยายเขียนว่า “สมรรถนะเยี่ยมอย่างนี้ อยากขับไปเย้ยนังคุณนายโบท็อกซ์จังเลย” นพนภากรี๊ดออกมาลั่น
“ปิดซี ปิด เปิดอยู่ทำไม”
“เฮ้ย ไปดู ใครคุมเครื่อง”
ประพงส์บอกลูกน้อง ปุ๊และสมุนอีกสองรีบรุดไปทันที
ภาพบนจอเป็นภาพฟรีซ เจนภพกำลังจูบมุนินทร์ นักข่าวถ่ายรูปกันจ้าละหวั่น นพนภาตัวสั่นทำอะไรไม่ถูก
คนในงานตะโกน
“ตกลงแจกรถจริงนะครับ คุณนพนภา กลัวว่าเมียน้อยจะมาแย่งไปเสียก่อน”
คนในงานเฮกันลั่น นพนภาตัวสั่นทำอะไรไม่ถูก
“คุณประพงส์เอาไงดี” นพนภาถามเสียงสั่น ตัวสั่น
“ผมรับหน้าเอง คุณกลับเข้าไปก่อน”
วีกิจ ต่อ ตรงมาหานพนภา
“ต่อ พาแม่ไปที”
วีกิจและต่อประคองนพนภาลงจากเวที

นักข่าวเข้ามารุมสัมภาษณ์พร้อมถ่ายรูป วีกิจและต่อพยายามกันนักข่าว นพนภาทำท่าจะเป็นลม
“ผู้หญิงในคลิปกับคุณเจนภพคือใครคะ”
“ใช่คนเดียวกับที่ถ่ายคลิปฉาวในโมเต็ลเอามาแพร่ทางเน็ตใช่ไหมครับ”
“อย่าเพิ่งถามอะไรตอนนี้เลยครับ”
“คุณนายโบท็อกซ์คือคุณนพนภาใช่ไหมคะ”
นพนภาแทบยืนไม่อยู่
“ไม่สัมภาษณ์แล้วครับ พอแล้ว”
วีกิจและต่อพานพนภาเข้าห้องด้านในไป นักข่าวกรูเข้าไปสัมภาษณ์ประพงส์ต่อ
“ยัง ยังไม่ให้สัมภาษณ์อะไรทั้งนั้นครับ”

ประพงส์รีบแยกไปที่ห้องคอนโทรล พร้อมบอดี้การ์ดที่เหลือ ต้องมองตามประพงส์ไป ขณะนั้นมุนินทร์ยืนรวมอยู่ในกลุ่มแขก มุนินทร์ยิ้มพึงใจ หยิบมือถือออกมาแล้วส่งคลิปเข้ามือถือนพนภาอีกครั้ง
นพนภาหอบหายใจอยู่ที่โซฟายาวในห้องทำงาน มีวีกิจและต่อดูแลใกล้ชิด

“อานภา ถ้าไม่สบายมาก กลับบ้านก่อนดีกว่านะครับ”

“อายังกลับไม่ได้ อาเป็นเจ้าของงาน ยังไงก็ต้องอยู่”

“พ่อจะซื้อรถให้มันจริงๆ เหรอครับ”

“ต่อ พ่อแกจะไปมีปัญญาอะไร อีมุตตามันสร้างเรื่องขึ้นมายั่วโทสะแม่เท่านั้นเอง มันร้ายนัก มันเล่นงานแม่ถึงในงาน คอยดูนะ แม่จะเล่นมันกลับบ้าง มันชะตาขาดแน่ๆ นังมุตตา”

“อานภาครับ อย่าคิดร้ายขนาดนั้นเลย”

“ไม่ต้องมาเข้าข้างมันนะตากิจ ไปตามตัวมันมาให้ได้เถอะ อาขออยู่คนเดียวเงียบๆ ต่อออกไปด้วย”

“ครับ”

วีกิจและต่อออกไป นพนภาหยิบยาระงับประสาทมากิน แล้วเดินไปล็อคประตูห้อง โดยไม่รู้ว่าใต้โต๊ะมีเครื่องคล้ายอินเตอร์คอมติดซ่อนอยู่ ไฟที่ดับอยู่เปิดทำงานทันที

มุนินทร์กำลังพูดสายกับนิคกี้

“ผมเปิดอินเตอร์คอมแล้วครับ”

“ขอบใจ”

มุนินทร์เลิกสายนิคกี้ แล้วกดเบอร์ทันที

นพนภานอนเอนตัวกับโซฟา บีบขมับไปมา มือถือดังขึ้น นพนภาลุกขึ้นมองมือถือนิ่งเห็นว่าไม่โชว์เบอร์ รีบรับสาย

“แก นังมุตตาใช่ไหม”

“เห็นคลิปแล้วใช่ไหมคะ”

“กล้ามากนะ มารังควาญฉันถึงที่”

“ต้องกล้าซีคะ เพราะกำลังจะได้รถใหม่ราคาหลายล้านจากผัวคุณอยู่ “

“ผัวฉันมันหลอกแก มันไม่มีปัญญาซื้อให้แกหรอก”

เสียงนพนภาดังออกอากาศไปทั่วงาน ทุกคนที่กำลังพูดคุยเม้าท์เรื่องนพนภาพากันเงียบเสียงลงทันที ประพงส์หันมองไปทั้งฮอลล์เช่นเดียวกับวีกิจ ต้อง ต่อ ก้อง ที่หันมามองหน้ากัน

“เฮ้ย เสียงใครวะ”

“แค่เงินเดือนผัวฉัน เดือนๆ นึงยังชักหน้าไม่ถึงหลัง ไม่ได้เงินจากฉันช่วยเดือนละหลายหมื่น คงไม่มีหน้ามาทำหรูอยู่ทุกวันนี้หรอก”

คนในงานฮือกันขึ้นมา

“แหม ทำไมเป็นเมียหลวงแสนซื่อขนาดนี้ อย่าลืมว่าบัตรเครดิตใบใหม่ที่คุณทำให้สามี วงเงินตั้งห้าแสนไม่ใช่หรือคะ พอค่าดาวน์ค่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ”

นพนภาตัวสั่น ตวาดลั่น

“บอกมาก็ดีแล้ว อีโง่ ฉันจะได้แจ้งยกเลิก”

มุนินทร์คุยโทรศัพท์อยู่ที่ห้องโถงงานเลี้ยง

“เฮ้อ แต่ยังไงเดี๋ยวสามีของเราก็คงหาทางดาวน์รถให้ฉันเองล่ะค่ะ เพราะว่าหลังจากดูรถกันแล้ววันนั้น คุณสามีเราก็อดกลั้นไม่ได้ พาฉันลงไปชั้นจอดรถใต้ดิน เข้าในรถบุโรทั่งของเขาที่จอดอยู่น่ะค่ะ”

“ทำอะไรกัน อีหน้าด้าน”

“เจิมรถโดยไม่ต้องอาศัยเกจิอาจารย์ที่ไหนไงล่ะคะ”

“กรี๊ด อีนรก”

ที่โถงงานเลี้ยง ทุกคนสะดุ้งกับเสียงกรีดโหยหวนของนพนภา

“ไอ้ รถเก่าจนสนิมขึ้นทั้งคัน แกยังใช้แทนม่านรูดได้ นังโสโครก”

“เสียงแม่ค่ะ” ต้องบอก

“คุณนภาอยู่ที่ไหน” ประพงส์รีบถาม

“ในห้องทำงานครับ”

ทั้งสามวิ่งกรูกันเข้าไปด้านใน สมุนรีบตาม ทั้งหมดผ่านร่างมุนินทร์ที่ยิ้มหัวเราะร่า

“แหม คุณน่าจะดีใจที่เขายังใช้รถอีแก่ สนิมเขรอะ เครื่องรวนนะคะ แสดงว่าเขายังรู้สึกผูกพันกับคุณอยู่

รับห้องทำงาน”

“นังเปรตชิงนรกมาเกิด”

อ่านละคร แรงเงา ตอนที่ 11 วันที่ 31 ต.ค. 55

ละครเรื่อง แรงเงา นำแสดงโดย: เจนี่, เคน ภูภูมิ, ปิ๊ป รวิชญ์, ธัญญ่า ธัญญาเรศ
ละครเรื่อง แรงเงา บทประพันธ์โดย นันทนา วีระชน
ละครเรื่อง แรงเงา บทโทรทัศน์ : วิสุทธิชัย บุณยะกาญจน
ละครเรื่อง แรงเงา กำกับการแสดง : ชนินทร ประเสริฐประศาสน์
ละครเรื่อง แรงเงา ผลิต : บ. บรอดคาซท์ ไทย เทเลวิชั่น จำกัด โดย อรุโณชา ภาณุพันธ์
ละครเรื่อง แรงเงา แนว : ดราม่าเข้มข้น
ละครเรื่อง แรงเงา ออกอากาศวันจันทร์ และอังคาร เวลา 20.30 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ละครเรื่อง แรงเงา เริ่มออกอากาศตอนแรกในวันจันทร์ที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2555
ที่มา ไทยรัฐ