อ่านละคร ตะวันทอแสง ตอนที่ 15 วันที่ 14 ต.ค. 55
“รสไม่อยากคุยกับแก ไม่ได้ยินหรือไง กลับไปได้แล้ว”“เรื่องนี้เป็นเรื่องระหว่างผมกับรสา คนอื่นไม่เกี่ยว” ภคพงษ์ย้ำหนักแน่นด้วยความหึงหวงห้าวกับชีวินที่ต่างก็ปกป้องรสา
“แต่รสากำลังจะเป็นภรรยาของผม ผมต้องเกี่ยว คุณมีอะไรก็พูดมาตรงนี้ พูดออกมาเลย” ชีวินเสียงแข็ง
“คงต้องถามรสาก่อนว่าอนุญาตให้ผมพูดหรือเปล่า เรื่องระหว่างเราสองคนมันลึกซึ้งจนบางที...เธออาจจะไม่อยากให้คนอื่นรู้”
รสาหน้าเสีย ทั้งโกรธและอาย ชีวินมองหน้าเธอก่อนหันไปถามภคพงษ์ว่า
“ลึกซึ้งยังไง”
“หยุด!! ไม่ต้องถาม ไม่ต้องพูดอะไรทั้งนั้น พอได้แล้ว คุณออกไปจากที่นี่ได้แล้วคุณภคพงษ์”
รสาแผดเสียงอย่างอัดอั้น....ชีวินแปลกใจ และยิ่งอยากรู้
“กลับไปได้แล้ว ถ้าคุณยังไม่ยอมไป ฉันจะไปเอง” รสาขยับเดิน ภคพงษ์จะก้าวตาม แต่โดนห้าวขวางไว้ สั่งให้เขากลับไป
เมื่อภคพงษ์ยังดึงดันไม่ยอมกลับ ผลักห้าวก่อน ห้าวเลยสวนด้วยหมัดจนภคพงษ์ล้มกลิ้งปากแตก รสาตกใจจะเข้าไปหา แต่เห็นสายตาของชีวินที่มองอยู่ก็หยุดชะงัก
“ถ้ายังไม่รีบกลับไป จะเจอหนักกว่านี้” ห้าวขู่ฟ่อ
ภคพงษ์ยันตัวลุกขึ้น ประกาศกร้าวว่ายังไงตนก็ไม่กลับ จนกว่าจะได้คุยกับรสาให้รู้เรื่อง
“พูดไม่รู้เรื่องนะมึงเนี่ย อยากโดนอีกใช่มั้ย” ห้าวกระชากคอเสื้อภคพงษ์จะชกซ้ำอีกที แต่ต้องชะงักกับเสียงของพร้อมที่ดังขึ้น
“ไอ้ห้าว พอได้แล้ว...ปล่อยเขา”
“ดวงยังดีนะไอ้ไฮโซ ชะตายังไม่ถึงฆาต” ห้าวผลักภคพงษ์เซไป
“คุณภคพงษ์...ฉันขอย้ำอีกครั้ง เราไม่มีอะไรต้องคุยกันอีกแล้ว และเราก็ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องเจอกัน ฉันกำลังจะแต่งงานกับชีวิน ฉันกำลังจะเริ่มต้นชีวิตใหม่ ฉันอยากมีความสุขสักที ฉันเสียใจ ทุกข์ใจ เพราะคุณมามากแล้ว กรุณาออกไปจากชีวิตฉันได้แล้ว ทุกเรื่องของเราขอให้สิ้นสุดกันเพียงแค่นี้ ฉันไม่ต้องการเห็นหน้าคุณอีกต่อไป”
คำพูดแสนเย็นชาของรสาทำให้ภคพงษ์เจ็บแปลบถึงจิตใจ หน้าเศร้ามองตามเธอจูงมือชีวินห่างออกไป
“กลับไปได้แล้ว” ห้าวตะคอกใส่ ภคพงษ์มองหน้าเหมือนจะไม่ยอม พร้อมต้องไกล่เกลี่ย
“คุณกลับไปเถอะ อยู่ต่อไปก็ไม่มีประโยชน์”
ภคพงษ์มองพร้อม ก่อนจะหันไปมองรสาอีกที เธอเดินเข้าบ้านไปแล้ว ไม่เหลียวหลังมาแม้แต่นิดเดียว
“รสเขาไม่สนใจแกแล้ว กลับไปทำใจที่บ้านซะ... ไอ้ไฮโซ” ห้าวเน้นย้ำสีหน้าเย้ยหยัน
ภคพงษ์ปรายตามองแต่ไม่สนใจ ยกมือไหว้พร้อมแล้วหันหลังจะเดินออกไป จู่ๆห้าวพุ่งมาขวางไว้
“ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างแกกับรส แต่รู้ไว้ซะด้วยว่าถ้าแกยังไม่หยุดตอแยรส ฉันไม่เอาแกไว้แน่”
พูดจบ ห้าวจงใจกระแทกไหล่ภคพงษ์อย่างแรงแล้วเดินตามรสาเข้าบ้าน พร้อมมองเขาด้วยความเห็นใจ แต่ทำอะไรไม่ได้ นอกจากส่ายหน้าแล้วก็ตามห้าวไป ภคพงษ์ยืนอยู่คนเดียว มองไปรอบตัวไม่เหลือใคร นึกถึงคำพูดตัดเยื่อขาดใยของรสาเมื่อสักครู่ยิ่งปวดใจ
“ฉันกำลังจะแต่งงานกับชีวิน ฉันกำลังจะเริ่มต้นชีวิตใหม่ ฉันอยากมีความสุขสักที ฉันเสียใจ ทุกข์ใจ เพราะคุณมามากแล้ว กรุณาออกไปจากชีวิตฉันได้แล้ว ทุกเรื่องของเรา ขอให้สิ้นสุดกันเพียงแค่นี้ ฉันไม่ต้องการเห็นหน้าคุณอีกต่อไป”
ภคพงษ์เสียใจและผิดหวังรุนแรง พยายามกลั้นน้ำตา หันหลังเดินออกไป...รสาอยู่ในบ้าน มองผ่านหน้าต่างออกมาสีหน้าเศร้าหมอง หัวใจเหมือนจะหลุดลอยตามภคพงษ์ที่เดินห่างออกไปทุกที ชีวินแอบมองเธออยู่เงียบๆ ครุ่นคิดด้วยความเครียด ก่อนตัดสินใจเดินเข้ามาถาม
“รส...มีอะไรที่วินควรจะรู้หรือเปล่า มีอะไรที่รสอยากเล่าให้วินฟังหรือเปล่า”
“ไม่มี...รสไม่มีอะไรจะพูดทั้งนั้น”
“ถ้าตอนนี้ยังไม่พูดไม่เป็นไร ถ้าอยากพูดเมื่อไหร่ก็บอก วินยินดีรับฟัง”
รสามองหน้าเขาด้วยความซาบซึ้ง ก่อนจะพยักหน้าช้าๆ ชีวินพยักหน้ารับแล้วเดินออกมา รสาหันกลับไปที่หน้าต่างอีกครั้ง ไม่มีแม้เงาของภคพงษ์...
ชีวินเดินหน้าเคร่งออกมาจากบ้าน เจอห้าวยืนกอดอกพูดยียวนกวนประสาท
“เปลี่ยนใจยังทันนะ”
“เปลี่ยนใจอะไร” ชีวินย้อนถามเสียงเข้ม
“ก็เปลี่ยนใจยกเลิกงานแต่งงานไง งานยังไม่เริ่ม ยกเลิกไปก็ไม่มีอะไรเสียหาย”
“แล้วทำไมฉันต้องยกเลิก”
“แกไม่รู้จริงๆเหรอว่าเพราะอะไร ไอ้หน้าแหย”
ชีวินพยายามทำใจแข็งไม่ตอบ แต่ในใจลึกๆก็รู้อยู่ แต่ห้าวกลับตอกย้ำให้ยิ่งเจ็บ
“เพราะรสไม่ได้รักแก แล้วก็คงไม่ต้องบอกนะว่ารสรักใคร”
“ฉันไม่สนว่ารสจะรักใคร แต่ฉันคือคนที่เขาจะแต่งงานด้วย แค่นี้ก็พอ”
ชีวินตัดบทไม่ต่อความยาว เดินหนีห้าวไป...ห้าว เท้าเอว เปล่งเสียงออกมาด้วยความเซ็ง
“ฮึ่ย...ชีวิตนะชีวิต ทำไมฟ้าส่งห้าวมาเกิดแล้วต้องส่งไอ้ไฮโซกับไอ้หน้าแหยมาเกิดด้วยโว้ย”
ooooooo
แม้วันเวลาผ่านไปนานแค่ไหน แต่รสายังไม่อาจลืมภคพงษ์ได้ เธอเหม่อลอยเศร้าสร้อย ปล่อยให้ชีวินตื่นเต้นเตรียมงานแต่งอยู่คนเดียว
ฟากฝั่งภคพงษ์...หลังจากวันนั้นที่ระยอง เขาปล่อย ตัวทรุดโทรม ไม่ไยดีกับชีวิตอีกต่อไป สายใจเห็นแล้ว กลัดกลุ้ม ไม่รู้จะดึงสติเขากลับมาได้อย่างไร?
เช้าวันหนึ่ง ชีวินกับรสามาที่ออฟฟิศของพิทยา ชีวินมีการ์ดแต่งงานมาอวด คัพเค้กกับพิทยาตื่นเต้นกรี๊ดกร๊าดกันใหญ่
“อันนี้เป็นการ์ดตัวอย่างนะ ยังไม่ใช่การ์ดจริง การ์ด จริงเขาจะส่งมาให้ทีหลัง แล้วผมค่อยเอามาแจกอีกที ของจริงสวยกว่านี้อีก ใช่ไหมรส”
ชีวินยิ้มหน้าบาน หันมาจับมือรสาด้วยความรัก พิทยากับคัพเค้กเห็นแล้วยิ้มกว้างดีใจกับทั้งคู่ แต่พอทราบว่ารสาตัดสินใจลาออกจากงาน พิทยาก็จ๋อยไปเหมือนกัน
“รสจะลาออกจริงๆเหรอ”
“ค่ะ รสสงสารอาพร้อมกับอาวิมล รสอยากกลับไปอยู่เป็นเพื่อนท่าน”
“พี่เข้าใจ เอาเป็นว่าถ้ารสอยากกลับมาเมื่อไหร่โทร.มาได้เลยนะ พี่ยินดีต้อนรับเสมอ”
“ขอบคุณพี่พิทตี้มากค่ะ”
พิทยายิ้มรับ เดินเลี่ยงออกไป รสาเริ่มเก็บข้าวของที่โต๊ะทำงาน สะดุดเข้ากับรูปบ้านของภคพงษ์ คิดถึงตอนทำงานที่เรือนหลังเล็ก คิดแล้วก็ยิ่งเศร้า ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่เธอจะลืมเขาได้เสียที...
ooooooo
ที่โรงพยาบาล รัชนีกำลังเปลี่ยนเสื้อผ้าเตรียมตัวกลับบ้าน ปรางทิพย์ยืนโทรศัพท์ด้วยท่าทีกระวนกระวาย
“เป็นอะไรกันไปหมดนะ คนนึงปิดเครื่อง คนนึงไม่รับสาย”
เสียงบ่นของปรางทิพย์ทำให้รัชนีนิ่วหน้าสงสัย เดินมาถามลูกสาวว่าพูดถึงใคร?
“ก็พี่ภัคกับคุณพ่อน่ะสิคะ พี่ภัคปิดเครื่อง ส่วนคุณพ่อไม่ยอมรับสาย”
รัชนีสะเทือนใจ หันไปเก็บของเงียบๆ ปรางทิพย์ยังคิดไปคิดมาหาสาเหตุ
“หรือคุณพ่อจะโกรธที่ปรางไม่ยอมให้คุณแม่เซ็นใบหย่าให้ เรื่องหย่าเป็นเรื่องใหญ่ ทำไมคุณพ่อไม่มาคุยกับคุณแม่เอง ทำไมต้องส่งให้คุณอาทนายมาจัดการแทน ทำแบบนี้ไม่ถูกนะคะ”
“พ่อเขาทำถูกแล้ว เขาไม่จำเป็นต้องให้เกียรติมาคุยกับผู้หญิงที่หลอกเขามาเกือบยี่สิบปีด้วยตัวเองหรอก”
“แต่อย่างน้อยคุณพ่อก็ควรจะนึกถึงความดีของคุณแม่บ้าง ตั้งแต่จำความได้ คุณแม่ดูแลคุณพ่อและปรางอย่างดีมาตลอด แค่เรื่องนี้เรื่องเดียว คุณพ่อจะทำแบบนี้กับคุณแม่ไม่ได้นะคะ ปรางไม่ยอม ไม่รู้ล่ะ กลับถึงบ้านเมื่อไหร่ปรางต้องคุยกับคุณพ่อให้รู้เรื่อง”
อ่านละคร ตะวันทอแสง ตอนที่ 15 วันที่ 14 ต.ค. 55
ละครเรื่อง ตะวันทอแสง บทประพันธ์โดย : ปิยะพร ศักดิ์เกษมละครเรื่อง ตะวันทอแสง บทโทรทัศน์โดย : ณัฐิยา ศิรกรวิไล
ละครเรื่อง ตะวันทอแสง กำกับการแสดงโดย : พีรพล เธียรเจริญ
ละครเรื่อง ตะวันทอแสง ดำเนินการผลิตโดย : อรพรรณ วัชรพล(โพลีพลัส จัดให้)
ละครเรื่อง ตะวันทอแสง ออกอากาศทุกวันศุกร์ เสาร์ และวันอาทิตย์ เวลา 20.25 น.
ละครเรื่อง ตะวันทอแสง ออกอากาศทาง ช่อง 7 สีทีวีเพื่อคุณ
ที่มา ไทยรัฐ