@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร แรงเงา ตอนที่ 6 วันที่ 8 ต.ค. 55

อ่านละคร แรงเงา ตอนที่ 6 วันที่ 8 ต.ค. 55

ต้องเดินมาคุยกับต่อที่ยืนปิ้งบาร์บีคิว ต่อบอกว่าช่วงนี้พ่อกับแม่ดีกันเพราะเมียน้อยหายตัวไป ต้องไม่เชื่อ บอกว่าอาจมีคลื่นใต้น้ำรออยู่

“เฮ้อ ความสุขในบ้านเรา ทำไมมันสั้นนัก” ต่อเปรยเศร้าๆ

“นายเลยต้องไปหาความสุข ด้วยการแช็ตกับหนุ่มๆในอินเตอร์เน็ตใช่ไหม” ต้องแขวะ

“แล้วพี่ล่ะ คุยกับไอ้แจ็คถึงเช้า รับขนมมาจากมันด้วยนี่ ทั้งขนมทั้งน้ำแข็งเลย” ต่อย้อนโกรธๆ

ต้องหน้าเครียด ร้องห้ามน้องไม่ให้บอกใคร ต่อยิ้มหยันแล้วเดินแยกไป สร้อยคำเดินมาเห็นต้องดูซึมๆ กอดปลอบ เข้าใจว่าหลานเศร้าที่ครอบครัวขาดความอบอุ่น

เจนภพมาคุยกับวีกิจ ทักว่าเขาดูสดชื่น ท่าทาง เหมือนมีอะไรดี วีกิจบอกว่าตอนนี้สบายใจมาก เพราะเพิ่งไปทานข้าวกับมุตตามา เจนภพชะงัก เหลือบดูนพนภา ท่าทีระแวดระวังมากขึ้น



“นี่ตานัดเจอกับแกหรือ เขาว่ายังไงบ้าง”

“ก็ไม่เห็นว่าอะไรนี่ฮะ นอกจากบอกว่าจะไปทำ งานพรุ่งนี้”

“เขาไม่ได้พูดถึงฉันเลยหรือ”

“ไม่นี่ฮะ เราคุยกันเรื่องโน้นเรื่องนี้มากกว่า”

เจนภพอึ้งไปนิด แต่รีบเปลี่ยนสีหน้าให้ปกติ นพ– นภาเดินหน้าระรื่นมาพอดี...

เจนภพร้อนรนเมื่อรู้ว่ามุตตากลับมาแล้ว เขาโทร.หาเธอคืนนั้น มุนินทร์กำลังค้นหาข้อมูลเขาในอินเตอร์เน็ต เห็นชื่อบอสโทร.เข้ามือถือมุตตา ยิ้มหยันกดรับ เจนภพดีใจได้ยินเสียงเธออีกครั้ง

“ถ้าตายังโกรธผมอยู่ก็ไม่เป็นไร แต่อย่าลาออกเลยนะ จะไม่พูดกับผมสักคำหรือ แล้วเจอกันที่ทำงานพรุ่งนี้”

“ค่ะ ฉันจะไปเจอหน้าคุณพรุ่งนี้”

นพนภาเดินเข้ามาเรียกเจนภพเสียงดังเข้าไปในสาย มุนินทร์รีบเก็บข้อมูล เจนภพขอวางสาย แกล้งพูดโทรศัพท์กับสรรค์และวางสายให้เมียได้ยิน หันไปออเซาะเล้าโลม นพนภาเคลิ้มปลื้มใจ

ด้านมุนินทร์ เริ่มค้นหาข้อมูลตัวละครต่อไป... นพนภา ภูวนารถ!

ooooooo

วีกิจประทับใจมุตตาในมาดใหม่มาก แม้เธอจะดูเหมือนมุตตาคนเดิมทุกอย่าง แต่แววตาเปล่งประกายเจิดจ้าของเธอเหมือนมีแรงดึงดูดบางอย่างสะกดเขาไว้ ให้ไม่อาจละสายตาจากเธอได้ เขามารับเธอไปทำงาน เธอมองดูเนกไทเส้นเล็กบางของเขาแล้วทำหน้าแปลกๆ แต่ไม่ว่าอะไร

วีกิจขับรถไปเรื่อยๆ หันมามองหญิงสาวข้างๆ เห็นเงียบไป ถามว่าคิดอะไรอยู่

“หลายอย่างค่ะ แล้วแต่ละอย่างก็ไม่ใช่เรื่องดีด้วย”

“ไม่มีอะไรดีงามได้ตลอดหรอกครับ ขึ้นอยู่กับเราต่างหากที่จะเป็นคนเลือก”

“ถ้าฉันเลือกเขาล่ะคะ”

“ผมก็จะเสียดายแทนคุณ เสียดายแทนพ่อกับแม่คุณ”

“ค่ะ พ่อกับแม่...คงเสียใจมาก”

มุนินทร์มองหน้าวีกิจ ยิ้มบางๆ แต่แววตาสะเทือนใจ

มุนินทร์ปรากฏตัวในคราบของมุตตามาดใหม่ วีกิจพาเธอมาหาประสิทธิ์ชัย รัชนก ปริม นักรบ ฉกรรจ์และเลอลักษณ์ ทุกคนเห็นเธอแล้วสะดุ้งเฮือก มุนินทร์กล่าวทักทุกคน มองแต่ละคนอย่างประเมิน โดยเฉพาะปริมกับรัชนก

ปริมมองมุนินทร์อย่างไม่เป็นมิตร ทั้งหมั่นไส้และอิจฉา มุนินทร์จับตามองอยู่แล้ว เห็นท่าทางของปริมต่อวีกิจนึกอยากแกล้ง เดินไปจัดเนกไทของวีกิจให้เข้าที่ วีกิจอึ้งหน้าแดง ปริมของขึ้น มุนินทร์ปรายตามอง บอกวีกิจเสียงหวานให้เดินไปส่งที่แผนก เขาไม่ปฏิเสธ เธอหันไปยิ้มเยาะนิดๆให้ปริม แล้วเดินเคียงวีกิจไป

มุนินทร์เห็นสายตาของผู้คนในกระทรวงจ้องมองเธอ ทั้งสมเพช ดูถูก และเย้ยหยัน สีหน้าเคร่งขึ้น นึกเวทนาน้องสาว ท่าทางมุตตาจะทนแรงกดดันทางสังคมไม่ไหว ถึงต้องหนีกลับบ้าน วีกิจปลอบใจเธอ

“คุณตา อย่าสนใจเลยฮะ”

“ใครว่าล่ะคะ น่าสนใจจะตาย”

มุนินทร์เชิดหน้า ยิ้มเหยียดนิดๆ เธอจะต้องรู้ให้ได้ว่าใครบ้างที่ทำให้มุตตาต้องตกอยู่ในสภาพนี้!

เมื่อวีกิจพาเธอมาส่งที่แผนก แจงจิต อรพิม และทิพอาภาตื่นเต้นดีใจมากที่เห็นเธอ มุนินทร์เห็นแววตาหวังดีและจริงใจ แววตาอ่อนแสงลง ยิ้มอย่างผูกมิตร

“นึกว่าจะไม่กลับมาแล้ว อย่าคิดอะไรมาก ผิดพลาดไปแล้วก็เริ่มใหม่ได้ เคยมีบทเรียนแล้วก็ใช้มันสอนตัวเอง”

มุนินทร์ยิ้มรับ ขอบคุณแจงจิตเบาๆ

“เฮ้อ...ตา ไม่รู้ว่าเธอปล่อยให้เป็นอย่างนี้ได้ยังไง” อรพิมถามเสียงเศร้า

“เป็นกรรมของตามั้ง” มุนินทร์ตอบเสียงอ่อน

อรพิมและทิพอาภาพามุนินทร์ที่เข้าใจว่าเป็นมุตตา มาที่โต๊ะทำงาน เล่าเรื่องช่วงที่มุตตาไม่อยู่ว่า นพนภามาคุมเจนภพทุกวัน เพิ่งเลิกตามไม่นานเพราะคิดว่ามุตตาลาออก มุนินทร์เก็บข้อมูล หันไปมองห้องเจนภพอย่างหมายมาด

เมื่อได้รับคำสั่งจากแจงจิตให้พิมพ์รายงานการประชุม มุนินทร์ถามหาพาสเวิร์ดเปิดเครื่องของมุตตา ทุกคนแปลกใจที่เธอลืม ไม่มีใครช่วยเธอได้ มุนินทร์ยักไหล่ ลองใส่เลขวันเกิด รหัสผ่าน เธอถอนใจเบาๆ

“เธอนี่ ไม่รู้จักป้องกันตัวเองเลยนะมุตตา”

เจนภพมาทำงาน เห็นมุตตาในมาดใหม่ มองด้วยสายตาโหยหา โลมเลีย มุนินทร์รู้สึกถึงความเงียบรอบๆ ตัว เงยหน้าขึ้นเห็นเจนภพจ้องเธอตาเชื่อม เธอยิ้มนิดๆ ที่มุมปาก มองตอบด้วยประกายตาเจิดจ้า ค่อยๆหรี่ลงอย่างสงวนท่าที อรพิมกับทิพอาภายกมือไหว้เจ้านาย แจงจิตยื่นแฟ้มเอกสารให้ บอกว่าเป็นเรื่องให้เซ็นอนุมัติ เจนภพแอบส่งสายตาให้มุนินทร์อีกรอบ เธอมองตอบ แววตาท้าทาย แล้วก้มลงทำงานต่ออย่างไม่แยแส

ooooooo

มุนินทร์ง่วนกับการใช้แป้นพิมพ์ภาษาไทยที่ไม่คุ้นเคยเพราะอยู่เมืองนอกมานาน วีกิจแวะมาชวนเธอและเพื่อนๆ ไปทานกลางวันข้างนอก มุนินทร์ถามทำไมไม่ทานที่โรงอาหาร เขาบอกว่ากลัวเธอเป็นเป้าสายตา มุนินทร์ยิ้มเยาะ

“หรือคะ งั้นก็ไปให้เขาดูให้เต็มตาเลยดีกว่า”

เจนภพโผล่หน้ามา มุนินทร์ยิ้มพราย หันไปเกาะแขนวีกิจเดินออกไป คนอื่นๆมองหน้ากันงงๆ รีบเดินตาม เมื่อพ้นสายตาเจนภพ มุนินทร์ลดมือ เดินเคียงวีกิจเหมือนปกติ เขามองดูท่าทางมาดมั่นของเธออย่างพิศวง ทักว่าดูแปลกไป ไม่เหมือนมุตตาคนก่อน แต่ก็ดีใจที่เธอเข้มแข็งขึ้น มุนินทร์มองหน้าเขาอย่างค้นหา

“เมื่อก่อนนี้ฉันแย่มากหรือคะ แล้วทำไมคุณถึงยังเป็นเพื่อนฉันอยู่”

“เพราะผมสัญญาไว้แล้วว่าจะเป็นเพื่อนคุณตลอดไป”

มุนินทร์ยิ้มกว้าง รู้สึกดีต่อเขาเพิ่มเป็นทวีคูณ นึกเสียดายแทนมุตตาที่มองข้ามคนดีๆอย่างวีกิจ

มุนินทร์เดินมาถึงโรงอาหาร ทุกคนในนั้นหันมองเธอด้วยสายตาสอดรู้สอดเห็น ซุบซิบและดูแคลน อรพิมกับทิพอาภาเข้ามายืนขนาบ วีกิจอยู่ข้างๆอย่างปกป้อง มุนินทร์หน้าเชิด บอกให้วีกิจจองโต๊ะ เธอขอเดินดูรอบๆ

ปริมเห็นมุนินทร์เลือกอาหารหลายอย่าง อดไม่ได้เดินเข้าไปแขวะ

“ต๊าย ชอบทั้งอาหารจีน อาหารไทย มิน่าถึงมีพฤติกรรมเจ๊กลากไป ไทยลากมา”

รัชนกแกล้งอุทานเสียงดัง ร้องห้ามปริม มุนินทร์ยิ้มตาวาว เดินไปมองหน้าปริมใกล้ๆ ตอกกลับอย่างเจ็บแสบ

“เผอิญเป็นคนแบบนี้ค่ะ ชอบทั้งสองอย่าง แต่ก็ยังดีกว่าคนที่ไม่มีใครมาลาก ทั้งไทย ทั้งเจ๊ก”

ปริมอ้าปากค้าง รัชนกยืนอึ้ง อรพิมกับทิพอาภามองมุตตามาดใหม่ด้วยความทึ่ง ประทับใจ

มุนินทร์ซื้ออาหารเผื่อวีกิจ เดินมานั่งโต๊ะที่เขาจองให้ วีกิจถามเรื่องเจนภพ เธอบอกว่าเจอกันเมื่อเช้า วีกิจเห็นว่าเธอไม่มีท่าทีอะไร คิดเอาเองว่าเธอจะเลิกกับอาของเขา มุนินทร์บอกว่ายังไม่รีบร้อนตัดสินใจ วีกิจทำหน้าผิดหวังนิดๆ เล่าว่านพนภาถามถึงมุตตาเมื่อวันก่อน คิดว่าเธอลาออกไปแล้ว มุนินทร์ยิ้มหยันตาวาว พูดช้าชัด

“กลับไปบอกอานภาของคุณว่าฉันไม่ลาออก ฉันจะไม่ไปจากที่นี่ ถ้าเป็นไปได้ก็บอกอาทั้งสองของคุณว่า มุตตาจะไม่ตาย จะอยู่ค้ำฟ้าไปจนกว่าเขาสองคนจะพินาศก่อน”

วีกิจหน้าเสีย พูดปลอบให้เธอใจเย็นลง

“ฉันไม่ได้โกรธคุณ ฉันโกรธตัวเองต่างหาก โกรธที่ยอมเป็นเครื่องเล่นของคนอื่น ยอมให้ชีวิตแปดเปื้อน”

“ผมดีใจที่คุณคิดได้ แต่อยากบอกให้คุณรู้ว่า ผู้ชายบางคนไม่เคยคิดว่านั่นคือความแปดเปื้อน”

มุนินทร์ชะงัก มองเขาด้วยความทึ่ง บอกเขาว่าพูดเหมือนจีบ วีกิจบอกว่าคบกับมุตตามานานจนไม่รู้ว่าจริงๆแล้วเขารู้สึกอย่างไร มุนินทร์ยิ้มตาพราว

“แต่ที่ฉันรู้คือ คุณปรารถนาดีกับตาจริงๆ”

อ่านละคร แรงเงา ตอนที่ 6 วันที่ 8 ต.ค. 55

ละครเรื่อง แรงเงา นำแสดงโดย: เจนี่, เคน ภูภูมิ, ปิ๊ป รวิชญ์, ธัญญ่า ธัญญาเรศ
ละครเรื่อง แรงเงา บทประพันธ์โดย นันทนา วีระชน
ละครเรื่อง แรงเงา บทโทรทัศน์ : วิสุทธิชัย บุณยะกาญจน
ละครเรื่อง แรงเงา กำกับการแสดง : ชนินทร ประเสริฐประศาสน์
ละครเรื่อง แรงเงา ผลิต : บ. บรอดคาซท์ ไทย เทเลวิชั่น จำกัด โดย อรุโณชา ภาณุพันธ์
ละครเรื่อง แรงเงา แนว : ดราม่าเข้มข้น
ละครเรื่อง แรงเงา ออกอากาศวันจันทร์ และอังคาร เวลา 20.30 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ละครเรื่อง แรงเงา เริ่มออกอากาศตอนแรกในวันจันทร์ที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2555
ที่มา ไทยรัฐ