ก๊วนคานทองกับแก๊งพ่อปลาไหล ตอนที่ 14 วันที่ 7 พ.ค. 57
"ดี...รู้อะไรมั้ยว่าไอ้วายุบุตรมันตามนังลินีมาเที่ยวด้วย โทร.หามัน! ให้มันตามมาช่วยพวกเธอแต่อย่าให้เรื่องถึงตำรวจ ไม่งั้น...ตายหมู่""คิดเหรอว่า ตำรวจจะไม่รู้ไม่ตามมาในเมื่อคุณบอกนังลินีไปแล้ว ว่าคุณอยู่ที่ไหน"
"แล้วคิดเหรอว่าฉันจะไม่สับขาหลอกมัน โทร.หามันเดี๋ยวนี้"
สิริมาสะดุ้งผงะด้วยความตกใจ... เจตต์ใจคอไม่ดี เริ่มร้อนรน คิดว่าจะส่งข่าวให้วายุบุตรรู้ได้ยังไง
เมธาวลัยยังอายขวยอยู่กับมือถือ...อ่านไลน์
"อีกห้าวินาทีเจอกันครับ"
"หมั่นไส้มะ" ปินัทธาว่า
"แคร์เหรอ...นับถอยหลังล่ะนะ...ห้า สี สาม สอง หนึ่ง" เมธาวลัยบอก
มุมหนึ่งใกล้ๆกัน กฤษฎากำลังจะเดินมาหาเมธาวลัย แต่ถูกวายุบุตรกระชากตัวออกไปก่อนด้วยความร้อนใจ
เมธาวลัยหันมองหากฤษฎา แต่ไม่มี
"ไม่มีอะ"
"อ่ะ โดนเด็กหลอก" ปินัทธาบอก
"เหย" วลัยว่า
"อะไรเนี่ย! แล้วจะไลน์มายั่วทำไมให้ดีใจเล่น อย่าให้เจอหน้านะ" เมธาวลัยว่า
"เจอแล้วทำไม" ปินัทธาว่า
"จะจับจูบปากโชว์พะยูนแถวนี้ซะเลย" เมธาวลัยว่า
"ว่าใครพะยูน!" ภัทรวลัยถาม
"แกนั่นแหละ วลัย...อนาคตพะยูน ยิ่งตอนท้องแก่ใกล้คลอดนะ" ปินัทธาบอก
"ฉันจะเป็นแม่ท้องแก่ที่หุ่นดีที่สุดในโลก คอยดู แกนั่นแหละ กินไม่หยุดปากตั้งแต่เช้าแล้วนะ"
"ก็ฉันเครียดนี่!"
"พวกแกทะเลาะกันไปก่อนนะ ขอไปจิกแฟนก่อน อร๊าย เขินอ่ะ ไม่คิดเลยว่า จะมีโอกาสใช้คำนี้ตอนอายุสามสิบห้า ฟินเฟ่อร์ๆ"
เมธาวลัยออกไป เพื่อนทั้งสองยังเถียงกัน จกของกินใส่ปาก เป้นั่งปวดหัวอยู่
"พี่เป้! หนูยังไม่อิ่มอ่ะ ไปสั่งเพิ่มให้หน่อยนะ คอมโบ้เซ็ต"
"ได้ค่ะ"
เป้รีบลุกไป
เมธาวลัยเดินตามหากฤษฎา
"ไปไหนของเค้านะ"
เธอจะโทร. หากฤษฎา น้ำฟ้าเข้ามา
"คุณเมเปิ้ลคะ"
น้ำฟ้าหน้าตาอิดโรย มองเมธาวลัยด้วยสายตาเจ็บปวด และมีเรื่องจะคุย
กฤษฎารับกุญแจเรือมาจากพนักงาน วายุบุตรยืนรออยู่
"แต่ตอนนี้ ไม่มีคนขับเรือเลย"
"ผมขับเองได้"
"ผมไปด้วยดีกว่า"
"แต่..."
"ไม่มีแต่ครับ...คุณลินีเป็นเพื่อนของคุณเมเปิ้ล ผมต้องไปช่วยเธอ คุณคนเดียวไม่ไหวแน่ อีกอย่าง ผมเป็นคนในพื้นที่ รู้จักเส้นทางดี หากมีเบาะแสอะไรเพิ่มเติม ผมช่วยคุณได้"
"งั้น...อย่าบอกเพื่อนๆของคุณลินี ว่าเกิดอะไรขึ้น ผมไม่อยากให้ทุกคนเป็นห่วง จนกว่าจะจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อยซะก่อน"
เป้โผล่เข้ามาข้างหลัง
"แต่ผมรู้แล้ว"
ทั้งคู่สะดุ้ง ตกใจ
"และควรจะมีผมร่วมทางไปด้วย สามคนยังไงก็ดีกว่าสองคน"
วายุบุตรลังเล เอาไงดี ก่อนจะพยักหน้า
"ขอบคุณทุกคนมากครับ ไปกันเถอะ"
"ขาดคุณพีศทรรตนะครับ ให้ไปชวนมั้ย"
"ไม่ต้องแล้วครับ"
ทุกคนวิ่งหายกันออกไป
พีศทรรตเดินเครียดมาหยุดที่หน้าห้อง...ตัดสินใจเคาะประตู เขารออยู่สักพัก ไม่มีเสียงตอบรับใดๆ เขาเคาะประตูห้องอีกครั้ง
"รดา รดา แต้ว! เปิดประตูหน่อย ผมมีเรื่องจะคุยด้วย รดา"
เขาเขย่าลูกบิด แต่ก็ยังไม่มีใครเปิดออกมา พีศทรรตแปลกใจ
"อย่าบอกนะ ว่ากลับไปกันแล้ว"
เขาหันหลังจะออกไป เห็นธัญรดาหน้าตาตื่นวิ่งเข้ามา
"พีศคะ"
"มีอะไรรดา ลูกอยู่ไหน"
"ลูก...หายตัวไปค่ะ"
เขาตกใจ
"อะไรนะ ญาดาหายตัวไป"
พีศทรรตเร่งเดินมากับธัญรดา
"ฉันตื่นขึ้นมา แต้วก็บอกว่าลูกไปไหนไม่รู้ ตอนนี้แต้วกำลังตามหาอยู่"
"บอกคนในรีสอร์ตให้ช่วยตามหากันหรือยัง
"ยังค่ะ"
"แล้วรออะไร"
"ฉันไม่คิดว่าลูกจะหายไปไหนไกลหรอก อาจจะเดินเล่นอยู่แถวนี้"
"มันผ่านมาเป็นชั่วโมงๆแล้ว ยังหากันไม่เจอ ยังจะคิดว่าลูกอยู่แถวๆนี้อีกเหรอ"
โตโต้เดินเข้ามา กำลังจะไปตามเมอร์ดี้
"บอสครับ"
"โต้...เริ่มถ่ายกันหรือยัง"
"กำลังจะไปช่วยตมิสาจกเมอร์ดี้ขึ้นมาจากเตียงอยู่เนี่ยค่ะ จะได้เวลากองนัดแล้ว"
"ผมฝากด้วย ไปเถอะ ธัญรดา"
"บอสจะไปไหนครับ ไม่อยู่ดูเหรอครับ เช้านี้เซ็ตใหญ่"
"ลูกผมหายตัวไป ผมจะไปตามหา"
"ว้าย! โต้ไปช่วยด้วยค่ะ"
"ไม่ต้อง! ทำงานไป ทำแทนผม"
พีศทรรตพาธัญรดาออกไป โตโต้ยืนช็อกอยู่
"แล้วใครมันจะไปมีสมาธิทำงานล่ะคะ"
? โตโต้ร้อนใจ ออกไป
ภัทรวลัยสงสัยเป้หายไปไหน
"ผัวฉันหายไปนานแล้วนะ"
"โอย! ปล่อยเค้าบ้างเหอะแก อีกหน่อยเค้าก็ต้องมีเมียเป็นพะยูน คงจะหนีไปทำใจล่วงหน้า" ปินัทธาบอก
"นัง..."
โตโต้ แทรกเข้ามา
"ป้า ป้า อีป้า"
"อะไร"
? โตโต้วิ่งกระหืดกระหอบมา
"มาตามแล้วเหรอ ไปสิ!"
"ก็อยากจะให้ไปทำงาน แต่ขอปรึกษาก่อนนิส"
"ปรึกษาอะไร"
"คือแบบ...ลูกสาวบอสหายตัวไปค่ะ"
ปินัทธาและภัทรวลัยร้อง "หา!"
"ตอนนี้บอสออกไปตามหา แต่สั่งให้เราทำงานไป ไม่ต้องยุ่ง"
"ไม่ยุ่งได้ไง เด็กทั้งคนหายไป" ภัทรวลัยบอก
"แต่บอสสั่งมานี่คะว่าอย่ายุ่ง ก็เลยอยากจะปรึกษาป้าว่าจะเอาไงดี"
ปินัทธาอยากไปช่วยพีศทรรตตามหา
"ไม่ต้องถามแล้ว จะเอาไงล่ะ ไปช่วยกันตามหาเด็กก่อน" ภัทรวลัยว่า
"ไม่!"
ภัทรวลัยกับโตโต้ชะงัก "หา - คะ"
"ฉันมาที่นี่เพื่อทำงาน ไม่ได้มาเพื่อยุ่งเรื่องส่วนตัวของใคร ใครจะวัวจะควาย ฉันไม่สนใจอีกแล้ว"
ปินัทธาก็ออกไปเชิดๆ แต่ในใจ...ร้อนรน ภัทรวลัยและโตโต้มองตาม
น้ำฟ้ายืนเหม่อมองทะเล ยังไม่พูดอะไร เมธาวลัยทนไม่ไหว
"นี่! มีอะไรจะพูดก็พูดมา"
"เห็นว่า...ได้คุยกับกฤษจนเข้าใจกันแล้ว
"ใช่! เราตกลงจะคบหากันในฐานะแฟน ทำไม จะมาแสดงความดีใจเหรอ อย่าเลย ฉันไม่เชื่อหรอกว่าเธอจะดีใจกับความสัมพันธ์ของพวกฉัน"
"ก็รู้ดีนี่คะ"
"และฉันก็จะไม่มีทางเชื่อคำพูดของเธอถ้าคิดจะมาพูดใส่ร้ายป้ายสี เพื่อทำให้ฉันไขว้เขวหรือเปลี่ยนใจไปจากกฤษ"
"ฉันไม่ได้มาเพื่อจะพูดในสิ่งที่มันไม่เคยเป็นความจริง"
"แล้วจะมาพูดเรื่องอะไร"
"คุณเห็นฉันตกน้ำใช่มั้ย"
"เรียกว่าเห็นเธอจงใจจะทำให้ตัวเองตกลงไปมากกว่า"
"ซึ่งฉันว่ายน้ำไม่เป็น...มันคือความจริง"
"แล้วไง"
"ฉันจงใจทำเพื่อดึงความสนใจจากกฤษ"
"ฉันรู้"
"แม้กระทั่งด้วยวิธีที่ยอมเสี่ยงตาย"
"เพราะเธอมันโรคจิต"
"เพราะฉันรักกฤษมากต่างหาก"
เธออึ้ง
"แล้วฉัน...ก็สามารถทำแบบนั้นได้อีก จะกี่ร้อยครั้งพันครั้ง ฉันก็ทำได้"
"ทำทำไม เพื่ออะไร คิดว่าชีวิตตัวเองเป็นของเล่นหรือไง"
"เปล่า...ฉันจริงจังกับชีวิตของฉันต่างหาก ถ้าฉันต้องเสียกฤษให้คุณ ฉันยอมตาย"
"เธอหมายความว่ายังไง"
ก๊วนคานทองกับแก๊งพ่อปลาไหล ตอนที่ 14 วันที่ 7 พ.ค. 57
ก๊วนคานทองกับแก๊งพ่อปลาไหล บทประพันธ์โดย วัตตราก๊วนคานทองกับแก๊งพ่อปลาไหล บทโทรทัศน์โดย ต้นรัก
ผลิตโดยบริษัท มาสเตอร์ วัน วิดีโอ โปรดักชั่น จำกัด
กำกับการแสดงโดย อดุลย์ บุญเนตร
นำแสดงโดย จอย ริณลณี , อาเล็ก ธีรเดช, ปอ ทฤษฎี , วิกกี้ สุนิสา , เบนซ์ พรชิตา ,อั๋น วิทยา
ออกอากาศทาง ไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ