อ่านละคร รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 9/4 วันที่ 28 พ.ค. 57
โจถอนหายใจ “ทำไมคุณหญิงไม่ลองหานักสืบคนอื่นดู อาจจะมีคนที่เก่งกว่าผมก็ได้”“ฉันไม่อยากเสียเวลาเริ่มต้นใหม่น่ะสิ ที่ผ่านมาคุณทำได้ดีแล้ว พยายามต่อไปเถอะ”
“ขอบคุณครับ แต่ผมถึงทางตันแล้วจริงๆ ผมขอคืนงานนี้”
คุณหญิงจุ๋มเงียบไปนิดหนึ่ง ก่อนจะมองจ้องหน้าโจ แล้วเริ่มขู่
“ถ้าอย่างนั้น ตามสัญญาเราเซ็นกันไว้ว่ายังไงจำได้ใช่ไหม”
“อะไรครับ” โจยังข้องใจ
“คุณต้องพิสูจน์ให้ได้ว่าวนิษาฆ่าหรือไม่ได้ฆ่าน้องชายฉัน ถ้าทำไม่สำเร็จ คุณต้องคืนเงินค่าจ้างให้ฉันครึ่งนึง”
“ก็ผมบอกแล้วว่าไม่เจอหลักฐานที่บอกว่าเขาฆ่าน้องชายคุณหญิง”
โจถึงกับพูดไม่ออก
“ไม่ต้องมาอ้ำอึ้ง งั้นเอาเงินคืนมา”
“คือว่าตอนนี้คงยังไม่มี”
“ถ้าไม่คืนเงินถือว่าผิดสัญญา ฉันจะแจ้งความ”
“เดี๋ยวสิครับ งั้นผมขอผ่อนได้มั้ย”
คุณหญิงจุ๋มเบ้ปาก “ไม่ชอบระบบผ่อนค่ะ”
“คือผมอธิบายก่อนว่าที่คืนงานเนี่ย เพราะผมเห็นแก่คุณนะ ถึงตอนนี้คุณคงรู้แล้วว่า ผมมีฉายาโจตัวซวย คุณควรจะเลิกจ้างผมก่อนที่คุณจะเคราะห์หามยามร้ายนะครับ ที่ผ่านมา มีคนไฟไหม้หมดตัวเลยนะครับ”
คุณหญิงจุ๋มยิ้มเชิดๆ
“ฉันไม่เชื่อเรื่องดวง ไม่งั้นฉันจะให้คุณหาหลักฐานเหรอว่ายัยวนิษาคือฆาตกรเหรอ”
“เอ่อ แต่ว่า”
“หาเงินมาคืนฉัน ไม่งั้นทำต่อจนกว่าจะหาหลักฐานมัดตัวยัยวนิษาได้ แค่นี้แหละ”
พูดจบ ม.ร. ว.จันทร์ธิดา ก็ลุกออกไป โจมองตาม สีหน้าเครียด
หลังจากกลับจากทำบุญด้วยกัน วนิษากับกับหม่อมจันจิรา ก็เดินคุยกันอยู่ภายในวังวาสุวงศ์
“ขอบคุณคุณแม่มากนะคะที่วันนี้ไปเป็นเพื่อนหนู”
“อะไร้ ฉันต่างหากต้องขอบใจเธอเหมือนกันที่มาพาฉันไปเที่ยว ว่าแต่เธอยังไม่ได้บอกฉันเลยว่าทำไมวันนี้จู่ๆชวนฉันไปทำบุญเก้าวัดแบบนี้น่ะ”
“ก็ได้ลาภไม่พึงประสงค์มา ก็อยากทำบุญเพื่อความสบายใจน่ะค่ะ”
“ลาภอะไรเหรอ” หม่อมจันจิรา ย้อนถาม
“มรดกของคุณกริชน่ะค่ะ”
“อ้อ เข้าใจแล้ว ลาภไม่พึงประสงค์จริงๆด้วย แล้วจบหรือยังเห็นว่าปัญหาเยอะนี่”
“ค่ะ โชคดีที่ผลนิติเวชยืนยันว่าคุณกริชถึงแก่กรรมด้วยสาเหตุธรรมชาติ ครอบครัวเขาถึงยอมจบ ให้เงินสดมาก้อนหนึ่งแล้วก็รีสอร์ตที่ทำแล้วไม่ค่อยมีกำไรมาให้หนู”
หม่อมจันจิราอมยิ้ม
“อะไร นี่เธอนอกจากต้องเป็นสะใภ้จ้าว เป็นตั่วเจ๊ แล้วยังจะต้องเป็นเจ้าของรีสอร์ตอีกเหรอ”
วนิษาถอนหายใจ หม่อมจันจิรา เห็นแล้ว อดหัวเราะไม่ได้
“เอาเถอะน่า ฉันเชื่อว่าไม่พ้นความสามารถเธอหรอก”
ที่มุมหนึ่งของวัง ม.ร.ว. จันทร์ธิดา แอบฟังอยู่
“ทำเป็นกลุ้มอกกลุ้มใจ ยัยสตอเบอแหล ดีใจจนเนื้อเต้นล่ะสิ ไม่ว่า เชอะ”
“ต่อหน้าหม่อมแม่มันแกล้งทำเป็นกลุ้มใจที่ได้เงินมรดก ยัยตอแหลเอ๊ย ดีใจจนเนื้อเต้นล่ะสิไม่ว่า” คุณหญิงจุ๋มกลับมาเล่าให้สามีฟังที่คอนโด พจน์นั่งนึกตัวเลขตาม
“ได้ข่าวว่านายกริชนี่แค่รถสปอร์ตก็มีตั้ง 3-4 คัน เล่นหุ้นด้วย ถ้านับเงินสด แล้วบวกด้วยรีสอร์ตห้าดาว ไอ้มรดกที่ว่านี่น่าจะถึงพันล้านนะ หรือคุณว่าไง”
“ไม่รู้สิคะ จะเท่าไหร่ฉันก็ไม่สนใจหรอก”
“โชคดีเหมือนกันที่ตอนชายแจ้ตาย ยัยนี่ไม่ตายไปด้วย”
คุณหญิงจุ๋ม ขมวดคิ้ว “เมื่อกี้คุณพูดว่าอะไรนะ”
พจน์รู้ตัวว่าหลุดปาก รีบกลบเกลื่อน
“ผมหมายถึงโชคดีของวนิษา ผัวตายทีไร ได้เงินตลอด”
“แต่โชคร้ายของผู้ชายที่มาเป็นผัวมัน”
คุณหญิงจุ๋ม ทั้งเศร้า ทั้งแค้น ขณะที่พจน์แอบวางแผนร้ายในใจ
จากนั้นพจน์ก็มานั่งคุยกับภาคย์ที่ผับคาราโอเกะ
“โชคดีที่ไอ้กริชมันตาย ตอนนี้วนิษาเลยยิ่งรวยหนักกว่าเดิมอีก”
“เรื่องที่ไอ้กริชตายผมว่าไม่เกี่ยวกับโชคดีโชคร้ายหรอก พี่อย่าถ่อมตัวเลยครับ”
ภาคย์มองพจน์แบบรู้ทัน
“ไม่ต้องพูดมาก เอาเป็นว่า แกเชื่อฉัน เราทำงานเป็นทีม รับรองพันล้านของวนิษาจะเป็นของเราแน่ๆ”
ภาคย์พยักหน้า
“เอาครับ งั้นเราต้องรีบลงมือก่อนที่จะมีไอ้บ้าที่ไหนมาจีบยัยนั่นอีก ผมหล่อก็จริง แต่ประเทศนี้ยังมีอีกหลายคนที่คนหล่อกว่าผม และที่สำคัญชอบเกาะผู้หญิงรวยๆกินเหมือนกัน ขืนชักช้าโดนสอยไปแน่ๆ”
“แกไม่ต้องห่วงหรอก เราได้เปรียบพวกนั้น อย่างน้อยที่สุด ฉันรู้ว่าจะให้แกเข้าหายัยนั่นทางไหน”
“ทางไหนเหรอครับ” ภาคย์ย้อนถาม
“วนิษามียายชื่อวรางค์ เป็นแนวธัมมะธัมโม วนิษาสนิทกับวรางค์มากกว่าแม่ซะอีก”
ภาคย์เงียบไปครู่หนึ่ง แล้วก็ยิ้มกริ่ม
“สบายครับ มีข้อมูลเด็ดๆอย่างนี้ค่อยยังชั่ว จะได้ไม่ต้องแย่งจีบ เสน่ห์แม่คุณแรงเหลือเกิน”
“เออ เรื่องนี้แกเตือนตัวเองไว้บ้างก็ดี ฉันกลัวไปๆมาๆแกจะหลงยัยวนิษาหัวปักหัวปำไปอีกคน ห้ามประมาทนะ”
ภาคย์หัวเราะร่วน
“คนอย่างผมรู้จักแต่รักตัวเองครับ ผู้หญิงสำหรับผมไม่ได้มีความหมายอะไรมากนักหรอก เหมือนส้วมสาธารณะ ฉี่เสร็จก็จบ ไปต่อ ไม่มีอาลัยอาวรณ์”
“อยากได้เงินพันล้าน แกอาจจะต้องทำมากกว่าฉี่แล้วชิ่งนะ”
“ไว้ใจเถอะ จะให้ฆ่าก็ฆ่าได้ ไม่มีปัญหา”
พจน์ยิ้มร้าย ด้วยความพอใจ
ป๋องเดินเข้ามาในบ้านโจ เห็นโจกำลังฉีกกระดาษร่างแผ่นใหญ่หลายแผ่นที่มีการเขียนแปลน เขียนเส้นโยงไปโยงมา ลงถังขยะ
“ฉีกอะไรเหรอครับพี่”
“แผนปล้นธนาคาร”
ป๋องตาโต “หา”
“ฉันไม่รู้จะเอาเงินที่ไหนไปคืนหญิงจุ๋ม คิดไปคิดมาเลยลองวางแผนปล้นธนาคารดู”
“แล้วยังไม่เวิร์กเหรอครับ”
โจถอนหายใจ “มันเวิร์กน่ะสิ เลยต้องรีบฉีกทิ้ง แผนอาจจะเวิร์ก แต่ชีวิตแกจะไม่เวิร์ก ถ้าแกเป็นคนเลว ชีวิตแกก็จะมีแต่เรื่องเลวๆ”
“แล้วจะเสียเวลาวางแผนทำไมเนี่ย” ป๋องย้อนถาม
“ก็มันจนตรอกจนฟุ้งซ่าน เฮ้อ สงสัยคงต้องกลับไปทำงานกับยัยนั่นเพื่อสืบหาความจริงให้คุณหญิงจุ๋มเหมือนเดิม”
“ก็ไปดิ ไม่เห็นเป็นอะไรเลย”
โจส่ายหน้าอย่างอ่อนใจ
“ปัญหาคือไม่รู้จะทำยังไงให้เขารับกลับไปทำงานต่อน่ะสิ ยากกว่าวางแผนปล้นธนาคารอีกจะบอกให้”
โจเดินเกาศีรษะ หน้าตายุ่งยากมาที่บ่อนของวนิษา แต่เดินมาจะเข้าไปข้างใน ลูกน้องที่เฝ้าทางเข้าก็ยกมือยันไว้
“เฮ้ย นี่ฉันเองนะ จำไม่ได้เหรอ”
ลูกน้องไม่ตอบ ชี้ไปข้างๆ มีป้ายกระดาษติดรูปโจไว้ทั้งด้านหน้าตรง ด้านข้าง มีชื่อใต้รูปว่า “โจ ตัวซวย” พร้อมข้อความเป็นตัวหนังสือตัวใหญ่ ชัดเจน
“บุคคลอันตราย ห้ามเข้าเด็ดขาด ถ้าฝ่าฝืนกระทืบได้ ลงชื่อ ตั่วเจ๊”
โจหน้าจ๋อย “จะโหดเกินไปแล้วยัยตั่วเจ๊”
พลางหันมาถามคนเฝ้า “ที่ผ่านมาเราก็รักกันนะ ฉันซื้อโอเลี้ยงให้แกกินบ่อยๆ ถึงเวลาแกจะกระทืบฉันลงเหรอ”
“พี่ไม่ต้องพูดมากครับ มองตาผมสิ เราเป็นพี่น้องกัน ถึงวันนี้หัวใจผมก็ยังรัก และเคารพพี่เสมอ แต่ผมคงต้องกระทืบตามคำสั่งอ่ะครับ”
โจเซ็ง ก่อนจะรีบถอยออกมา
ลูกน้องยังเฝ้าทางเข้าบ่อนอยู่ ชายแก่ผมหงอกคนหนึ่งเดินก้มหน้างุดๆเข้ามา ลูกน้องผลักอก
แล้วจับคางชายแก่ให้เงยหน้าขึ้น เห็นหนวดเครายาวรุงรังปิดหน้าปิดตา หนวดกับผมหงอกดูปร๊าดเดียว
ก็รู้ว่าของปลอม ลูกน้องหันมามองหน้ากัน แล้วก็ช่วยกันรุมกระทืบ ชายแก่ร้องลั่น ระหว่างนั้นอาซิ้มคนหนึ่งผ่านมา เห็นเหตุการณ์ก็กลัว เดินเลี่ยงๆเข้าบ่อนไป
ลูกน้องกระทืบแล้วดึงวิกกับหนวดเคราปลอมออกมา
“โทษทีนะพี่โจ กระทืบตามออเดอร์ครับพี่”
“โจไหนของแก”
ลูกน้องกระชากชายแก่ขึ้นมา เป็นชายหนุ่มคนหนึ่ง แต่ไม่ใช่โจ
“อะไรวะ แล้วแกปลอมตัวทำไมเนี่ย”
“มียัยซิ้มคนนึงจ้างให้แต่งแบบนี้ อูย เมื่อกี้ตอนพวกแกรุมกระทืบฉันมันเดินเข้าไปในบ่อนแล้ว”
ในขณะที่วนิษากับปฐมกำลังนั่งปรึกษางานกันอยู่ พลันเสียงเคาะประตูก็ดังขึ้น ทั้งคู่หันไปมอง ก็เห็นโจเดินยิ้มแฉ่งเข้ามา
“สวัสดีครับคุณปฐม สวัสดีครับคุณวนิ”
“ในที่สุดก็มาจนได้นะ” วนิษาหน้านิ่ง
พวกลูกน้องหน้าประตูวิ่งตามมา
“ขอโทษครับตั่วเจ๊ ผมจะจับมันโยนออกไปเดี๋ยวนี้ล่ะครับ”
วนิษามองหน้าโจ แล้วโบกมือให้ลูกน้องกลับไป
“ผมว่าแล้ว คุณวนิคงไม่ใจร้ายสั่งให้ลูกน้องกระทืบผมจริงๆหรอก ใช่มั้ย”
วนิษามองหน้าโจ “มีธุระอะไรก็รีบว่ามา แล้วก็รีบออกไปซะ”
อ่านละคร รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 9/4 วันที่ 28 พ.ค. 57
ละครรักออกฤทธิ์ บทประพันธ์ : นิตินันท์, วรรณพร, นิพลละครรักออกฤทธิ์ บทโทรทัศน์ : สมภพผูกพันน้อย
ละครรักออกฤทธิ์ กำกับการแสดง : คิง-สมจริง ศรีสุภาพ
ละครรักออกฤทธิ์ ดำเนินงานโดย : สมจริง ศรีสุภาพ
ละครรักออกฤทธิ์ ผลิต : บริษัท กู๊ด ฟีลลิ่ง จำกัด
ละครรักออกฤทธิ์ ออกอากาศทุกวันศุกร์ เวลา 20.25 น. และวันเสาร์-อาทิตย์ เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ