อ่านละคร เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 14/4 วันที่ 1 มิ.ย. 57
“คุณพี่คะ..วันนี้วันเสาร์..เค้าหยุดกันค่ะ ไม่มีใครเค้าเหมือนคุณพี่หรอกค่ะ ทำงานไม่รู้จักพักผ่อน ไม่เว้นวันหยุดราชการ”ปานตะวันเหวอไป “อ่ะ!! พิงค์ ตกลงมีอะไร??”
พิงค์ทำหน้าเจ้าเล่ห์ “มีสิ!! มีแน่..แต่ยังไม่มา”
พิงค์และเดือนมองตากันอุบอิบ
“อะไรกันเนี่ย สองคนนี้??”
ประกายเดือนตาโต “มาแล้วๆๆๆ ทางนี้ๆๆ”
พิงค์และประกายเดือนโบกไม้โบกมือเรียกกันใหญ่ ปานตะวันหันไปมอง ‘คุณเล็ก’ เดินยิ้มแฉ่งเข้ามา
ปานตะวันรู้ทันที “นี่ใช่มั้ย..เรื่องสำคัญ??”
พิงค์จับคุณเล็กนั่งข้างตะวัน “นั่งเลยค่ะ นั่งเลย”
“พี่ๆ สบายดีนะครับ”
“ดีจ๊ะ!! / ดีมากจ๊ะ!!”
“พี่ตะวันล่ะครับ? ดูหน้ามุ่ยๆ ไม่สบายเหรอครับ?”
“เปล่าค่ะ” ปานตะวันค้อน สองสาวที่ขำกันคิกคัก
“จริงสิครับ พี่พิงค์กับพี่เดือนเบี้ยวงานแต่งพี่ชายผม”
“โห..ที่บ้านเรียกกลับเชียงใหม่ด่วนน่ะจ๊ะ”
“ของพี่ก็ต้องไปหาลูกค้าที่เมืองกาญจน์ แต่ก็ส่งตะวันไปแทนแล้วนี่คะ?”
“ว่างเมื่อไหร่ไปเที่ยวเขาใหญ่อีกนะครับ”
“บอกใครคะ” สองสาวขำกิ๊ก
“ก็..ทุกคนน่ะครับ..โดยเฉพาะพี่ตะวัน”
สองสาวฮิ้ววววกันลั่น
‘ปาริฉัตร’ เดินมาได้ยินเสียงฮิ้วกันหันไปมอง เห็นเป็น ‘ประกายเดือน’ ก็ชะงัก “นังเดือน!! มากับผู้ชาย!!” ปาริฉัตรรีบหยิบมือถือ
“คิดถึงพี่ตะวันน่ะครับ คืนนั้นพี่ตะวันสวยมาก แต่เสียดาย..ได้เต้นรำกันแป๊บเดียว”
สองสาวมองตากันตาโต “ว้าว”
ปาริฉัตรเอามือถือแอบถ่าย
“ไรยะ?? มีเต้นรำกันด้วยงี้?”
“ไม่เห็นเล่าให้ฟังเลยอ่ะ..ตะวัน???”
ประกายเดือนทำเป็นอ้อนคุณเล็ก “งั้นให้คุณน้องเล็กเล่าก็ได้เล่าละเอียดเลยนะค้าาา”
ปาริฉัตรถ่ายใหญ่ ปานตะวันอึกอัก คุณเล็กยิ้มๆ บ๋อยเอาอาหารมาเสริ์ฟพอดี
“หิวแล้วทานกันเลยดีกว่าค่ะ”
คุณเล็กยิ้ม หยิบอาหารส่งให้ “เมนูเดิมเลย อร่อยใช่มั้ยครับ ผมบอกแล้วว่าพี่ตะวันจะต้องติดใจ ทานเยอะๆ นะครับ”
ปานตะวันมีอาการเหม็นๆ ชะงักๆ นิดนึง ก่อนจะรับมาถือไว้ “ขอบคุณค่ะ”
คุณเล็กส่งอาหารให้สองสาว ปาริฉัตรจ่อถ่ายคุณเล็กและประกายเดือนเต็มที่ “เสร็จฉันล่ะ..นังเดือนดับ!! ชิ!! แอบมีกิ๊กเด็ก!!” ปาริฉัตรสะใจก่อนจะเดินออกไป
“เอ้า! ไม่กินล่ะตะวัน” พิงค์ถาม
“อิ่มอกอิ่มใจอะไรรึเปล่า?” ประกายเดือนแซว
ปานตะวันรู้สึกคลื่นไส้มากๆ ทำท่าจะอาเจียน“ ขอไปห้องน้ำก่อนนะ” พูดจบปานตะวันก็ลุกขึ้นวิ่งออกไปเลย ทุกคนงงๆ
“ผมไปดูเองครับ” คุณเล็กวิ่งตามออกไป
พิงค์และประกายเดือนชอบใจ “อึ๋ย!! น่ารักอ่ะ!!!”
บริเวณหน้าห้องน้ำหญิง คุณเล็กยืนเตร่ที่หน้าห้องน้ำ ชะเง้อๆ อย่างห่วงๆ สักพักปานตะวันเดินหน้าเซียวๆ ออกมา คุณเล็กรีบปรี่เข้าไปหา “พี่ตะวัน..หน้าซีดมากเลยครับ”
“พี่ไม่เป็นไรค่ะ” ปานตะวันเซ
คุณเล็กประคองทันที “ไปหาหมอดีกว่าครับ”
“ไม่ค่ะ!! ไม่ไปนะคะ”
พิงค์และประกายเดือนตามมา ประกายเดือนเห็นอาการปานตะวันก็เป็นห่วง “ตะวัน!! เป็นอะไรอ่ะ?? หน้าซี้ดซีด??”
“จริงด้วย!! ไปหาหมอเหอะ” พิงค์ก็เห็นด้วย
“ไม่!! เอ่อ..เราขอกลับก่อนดีกว่า”
“งั้นผมไปส่งนะครับ” คุณเล็กอาสา
“ไม่...” ปานตะวันตั้งท่าจะปฎิเสธ
แต่สองสาวกลับรีบรับคำแทน “โอเคค่ะ!! / โอเคค่ะ!!”
“คุณน้องเล็กช่วยไปส่งตะวันทีนะคะ พี่นั่งรถไฟฟ้ามา” พิงค์ออกตัวว่าไม่สะดวกทันที
“เหมือนกันค่ะ รถไฟฟ้าเหมือนกัน” ประกายเดือนย้ำ
“แต่..” ปานตะวันอึกอัก
“ไม่มีแต่!!! / ไม่มีแต่” พิงค์กับประกายเดือนไม่ยอมฟัง
ปานตะวันอึ้งๆ มองหน้ากันกับคุณเล็ก
บ้านไกรตระกูล นาคินทร์ถือดอกไม้เตรียมจะออกไปนอกบ้าน นารถนรินทร์ทัก “พี่คิน!! จะไปไหนคะ?”
นาคินทร์ยิ้มน้อยๆ “วันนี้..วันเกิดพี่กนก”
นารถนรินทร์จ๋อยลงนิดนึง “อ๋อ..ค่ะ..น้องฝากกราบพี่กนกด้วยนะคะ”
“ใบตองด้วยค่ะ”
นาคินทร์มองใบตอง “ทำไมใบตองถึงมาดูคุณนารถ??”
“คุณตะวันขอลาครึ่งวันค่ะ”
“พี่ตะวันบอกมีธุระด่วนค่ะ สำคัญมาก แต่เมื่อเช้าพี่ตะวันทำกายภาพให้น้องแล้วนะคะ”
นาคินทร์สีหน้าไม่พอใจ ทันใดนั้นมือถือนาคินทร์มีข้อความไลน์ส่งมา เป็นวีดีโอที่ส่งมาจาก ‘ปาริฉัตร’ นาคินทร์มองงงๆ ก่อนจะเปิดดู เป็นภาพประกายเดือนอ้อนให้คุณเล็กเล่าเรื่องเต้นรำให้ฟัง แต่นาคินทร์ไม่ได้สนใจเท่ากับภาพคุณเล็กยื่นอาหารให้ “ตะวัน” นาคินทร์ถึงกับอึ้ง!!
นารถนรินทร์เห็นอาการ “พี่คิน!! มีอะไรรึเปล่าคะ?”
นาคินทร์ของขึ้น พึมพำ “ธุระด่วน!! สำคัญมาก!!!” นาคินทร์โกรธจัด
ที่หน้าบ้านไกรตระกูล คุณเล็กขับรถมายังไม่ถึงหน้าบ้านดี ปานตะวันก็บอกให้จอด “จอดตรงนี้ก็ได้ค่ะคุณเล็ก เดี๋ยวพี่เดินไปเองดีกว่า”
“ทำไมล่ะครับ? กลัวพี่นาคินทร์เห็นเหรอครับ?”
ปานตะวันอึ้งไป ตอบไม่ถูก ทันใดนั้นตะวันรู้สึกคลื่นไส้ จะอาเจียน เล็กตกใจรีบเอาถังขยะเล็กๆ ในรถมาเตรียมไว้ ปานตะวันรีบคว้าไปทันที ปานตะวันอาเจียน
คุณเล็กช่วยลูบหลัง ส่งทิชชู่ให้ “อาหารเป็นพิษรึเปล่าครับ? เล็กพาพี่ตะวันไปหาหมอดีกว่า”
ทันใดนั้นประตูรถด้านปานตะวันเปิดผลัวะ “ไม่ต้อง!!”
สองคนหันมองขวับ
“ฉันพาไปเอง!!” พูดจบนาคินทร์ก็กระชากปานตะวันลงจากรถคุณเล็ก ผลักลงนั่งในรถตัวเองที่จอดอยู่ แล้วนาคินทร์ก็ขับออกไปทันที คุณเล็กวิ่งตามลงมาไม่ทัน ได้แต่มองตามไปอย่างเป็นห่วง
ในรถนาคินทร์ นาคินทร์ซิ่ง ไม่พูดไม่จา
“นี่คุณจะขับเร็วไปไหน?? จอด!! ฉันจะลง!! อยากตายก็เชิญไปตายคนเดียวเถอะ”
นาคินทร์ดูถูกส่ายหน้า “เห็นแก่ตัว!! เอาตัวรอดคนเดียวจริงๆ ผมไม่มีวันยอมตายคนเดียว ถ้าจะตาย..เราก็ต้องตายด้วยกัน” พูดจบนาคินทร์ก็เหยียบคันเร่งเพิ่มขึ้น
“คุณบ้าไปแล้ว!! หยุดรถเดี๋ยวนี้นะ!!”
“รักตัวกลัวตายเหมือนกันนี่?? ทีนี้รู้รึยังว่าใครๆ เค้าก็รักชีวิตของเค้ากันทั้งนั้น”
“แล้วฉันไปทำอะไรชีวิตใคร??”
“คุณได้รู้แน่!!”
ปานตะวันอึ้ง นาคินทร์เร่งเครื่อง รถวิ่งฉิว
ที่วัด นาคินทร์กระชากปานตะวันมาตามทาง
“ฉันเจ็บนะคะ..คุณนาคินทร์..ปล่อยๆ”
นาคินทร์ชะงักหยุดมอง แต่ไม่ปล่อย “แค่นี้..เจ็บแล้วเหรอ? คุณทำผมเจ็บกว่านี้มาก”
ปานตะวันสะบัดมือหลุด หมดความอดทน “นี่!! พอได้แล้ว!! เลิกพูดจาเป็นปริศนาซะที!!บอกๆ มาซะให้จบว่าตกลงฉันไปทำอะไรให้คุณเจ็บปวดโกรธแค้นอาฆาตนักหนา?! ห๊า???”
นาคินทร์โกรธ “ก็กำลังจะบอกอยู่นี่ไง!!” พูดจบนาคินทร์ก็กระชากตะวันตัวปลิวเดินลิ่วๆๆ ไปหยุดหน้าที่เก็บอัฐิกนกวลี
ปานตะวันมองๆ ไปทั่วๆ มองรูปกนกวลี แล้วมองนาคินทร์ “จะบอกได้รึยัง??”
นาคินทร์มองรูปกนก “กนกวลี..ภรรยาของผม”
ปานตะวันค่อยๆ หันไปมองรูปกนกวลีเต็มๆ ตา นาคินทร์เสียงสั่น “ภรรยา..แค่คืนเดียว”
ปานตะวันสีหน้าอ่อนลง แอบสงสาร
“ที่จริง..เราควรจะใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข ตอนนี้..เราน่าจะมีลูกแล้วซัก..คน..หรือ 2 คน”
นาคินทร์เสียงเปลี่ยนมองหน้าตะวันแค้น “ถ้าไม่ใช่เพราะ”
ปานตะวันชักงงๆ “เพราะ??”
นาคินทร์เลิกคิ้ว ถอนใจเฮือกแบบว่านางเนียนจริงๆ? “เพราะ?? ก็เพราะผู้หญิงขี้เมาคนนึง วิ่งตัดหน้ารถของกนก”
ปานตะวันพึมพำ “ผู้หญิงขี้เมา??”
นาคินทร์มองหน้าตะวัน “ใช่!! ผู้หญิงขี้เมา..ทีนี้พอจะจำได้บ้างรึยัง??”
ปานตะวันอึ้ง เก็ท “อะไรนะคะ นี่คุณหมายความว่า”
นาคินทร์ปราดเข้าจับไหล่ตะวันแน่น เขย่าๆๆ “คุณทำให้กนกต้องตาย คุณฆ่ากนก!! คุณฆ่ากนก!! คุณฆ่ากนก!!”
ปานตะวันอึ้ง ช็อค “ไม่!! ไม่จริง!!”
“คุณมันฆาตกร!!!”
ปานตะวันกรี๊ด สะบัดตัวออกจากนาคินทร์ “ไม่จริง!! ฉันไม่เกี่ยว!! ฉันไม่ได้ฆ่า!! ฉันไม่ใช่ฆาตกร!!!”
นาคินทร์ชะงัก จ้องหน้าอย่างเกลียดชัง “ไม่เกี่ยว? ไม่ได้ฆ่า? ไม่ใช่ฆาตกร? ถ้าไม่ใช่เพราะผู้หญิงสำส่อนขี้เมาหยำเปอย่างคุณวิ่งตัดหน้ารถกนกในคืนนั้น กนกก็คงไม่ตาย”
ปานตะวันอึ้ง “ฉันเปล่านะคะ ฉันคุณเข้าใจผิด ฉันไม่ได้วิ่งตัดหน้า”
อ่านละคร เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 14/4 วันที่ 1 มิ.ย. 57
ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น บทประพันธ์โดย Shaynaละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น กำกับการแสดงโดย กฤษฎา เตชะนิโลบล
ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น ผลิตโดย บริษัท โพลีพลัส เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น โดยผู้จัด อรพรรณ (พานทอง)วัชรพล
ละครเรื่อง เสน่หา สัญญาแค้น ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัส เวลา 20.15 ทางไทยทีวีช่อง 3
ละครเรื่อง เสน่หา สัญญาแค้น...เริ่มออกอากาศตอนแรก 21 พ.ค.57ต่อจากละครเรื่อง อย่าลืมฉัน
ที่มา ไทยรัฐ