อ่านละคร เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 2/4 วันที่ 17 พ.ค. 57
ประกายเดือนกอด ปลอบ “ไม่เป็นไรๆ ใจเย็นๆ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เราสอง คนเจอไม่ใช่เหรอ”ปานตะวันผละออก มองน้อง “พี่นี่เป็นพี่สาวที่แย่ที่สุดเลย”
ประกายเดือนส่ายหน้า ยิ้มน้อยๆ “ดีที่สุดในโลกต่างหาก เฮ้อ! ว่าแต่คืนนี้จะไปนอนไหนกันล่ะนี่?!”
ปานตะวันถอนใจเฮือก ประกายเดือนนึกๆๆ นึกได้ “นึกออกแล้ว!! เค้าคนนี้คนเดียวเท่านั้นที่จะช่วยเราได้!!”
“ใครเหรอเดือน?”
ประกายเดือนยิ้มแฉ่ง ปานตะวันมองสงสัย
“ตะวัน!! หยิกเค้าหน่อยซิ หยิกเค้าหน่อย นี่เค้าฝันไปรึเปล่า?”
ปานตะวันปราม “เดือน”
นาคินทร์ก้าวเข้ามา “พออยู่ได้มั้ยครับ?”
“ไม่ใช่พออยู่ได้ค่ะ อย่างนี้ต้องบอกว่า ใครไม่อยู่ก็บ้าแล้วตะหาก อ้อ! โง่ด้วย วู้ๆๆ” ประกายเดือนพูดจบก็วิ่งไปกระโดดทิ้งตัวลงบนที่นอน แล้ววิ่งมาลากปานตะวันไปดูนู่นนี่นั่น "ครัว!! ตะวัน!! นี่มันครัวไฮโซมั่กๆ คราวนี้ตะวันจะได้ทำกับข้าวสนุกไปเลย ไม่ต้องตะโกนด่ากับนังป้านั่นอีกแล้ว”
ประกายเดือนทิ้งตะวันไว้แล้ววิ่งไปดูห้องน้ำ “พระเจ้า!! สาบานได้ว่านี่คือห้องน้ำ ไม่จริ้งงงงง!! นี่มันเริ่ดยิ่งกว่าห้องนอนรังหนูของนังเจ้ช้างน้ำนั่นร้อยล้านเท่าเลยตะวั๊นนนน - - กรีสสสส!!!”
ปานตะวันส่ายหน้าไม่ไหวจะเคลียร์ นาคินทร์ก้าวมายืนประกบ “ดูท่าทางคุณเดือนจะถูกใจมาก แล้วคุณตะวันล่ะครับ..ชอบมั๊ย?”
“มัน...ดีเกินไปสำหรับเราสอง คนน่ะค่ะ แล้วเราจะหาค่าเช่าที่ไหนมาจ่าย”
นาคินทร์ยิ้ม “ที่ผมไงครับ”
ปานตะวัน “เอ๊ะ?”
“เพิ่มเข้าไปในข้อเสนอ นอกจากเงินเดือนๆ ละ 1 แสนบาท และเงินพิเศษ 5 ล้านบาท ถ้าคุณสามารถทำให้น้องสาวผมเดินได้ภายใน 1 ปีแล้ว ผมยังจะรวมคอนโดฯ นี้เข้าไปให้อีกด้วย”
ปานตะวันแทบช็อก “อะไรนะคะ???”
ประกายเดือนพุ่งมาจากไหนไม่รู้ “กรีสสสสส!!! ตะวัน!! รับเลยๆๆ !! ถ้าขนาดนี้แล้วตะวันยังไม่รับนะ ตะวันต้องบ้าแน่ๆ”
ปานตะวันยังงงอยู่ มองหน้านาคินทร์อย่างไม่เข้าใจ “คุณต้องการอะไรคะคุณนาคินทร์ ทำไมคุณถึงต้องทำขนาดนี้?”
นาคินทร์ยิ้มน้อยๆ “ผมต้องการให้คุณมาดูแลนารถนรินทร์น้องสาวของผมไงครับ” ปานตะวันมอง “ผมมีน้องสาวคนเดียว คุณรักและทำทุกอย่างเพื่อคุณเดือนได้ขนาดไหน ผมก็ทำได้ขนาดนั้นเหมือนกัน”
ปานตะวันอึ้ง นาคินทร์ยิ้ม “เพื่อคนที่ผมรัก ยิ่งกว่านี้ผมก็ทำได้ - - แล้วผมจะทำให้คุณดู”
ปานตะวันอึ้ง นาคินทร์ยิ้มให้ และเลิกคิ้วประมาณย้ำว่า - - โอเค้?! ให้อีกครั้ง ปานตะวันทำหน้าไม่ถูก
ประกายเดือนไม่รู้อะไร ยิ้มแฉ่ง “พี่ชายที่แสนดีกะพี่สาวที่แสนดี เหมาะกันเอ๊ย! เหมือนกันมากๆ ค่ะ”
ปานตะวันมองหน้านาคินทร์ที่ยิ้มๆ แล้วแอบทำตาดุใส่น้องสาว ประกายเดือนหน้าทะเล้นใส่
“ดึกแล้ว ผมกลับก่อนนะครับ หวังว่าคืนนี้คุณทั้ง 2 จะนอนหลับฝันดี ราตรีสวัสดิ์นะครับ”
“ราตรีสวัสดิ์ค่ะท่านประธาน”
ประกายเดือนส่งที่ประตูหันมา “ฝันดีแน่ๆ วู้ๆๆ” ประกายเดือนวิ่งไปโดดนอนบนเตียงอย่างมีความสุข ปานตะวันมองที่ประตู คิดๆ ก่อนจะหันมามองน้องสาวที่กำลังมีความสุขที่เตียง สายตาผ่อนคลาย เอ็นดูน้องที่แกล้งทำเป็น จะหลับ
ปานตะวันตาโตรีบปรี่เข้าไปหา “เดือน!! ไปอาบน้ำก่อน”
ประกายเดือนทำงุ๊งงิ๊งงอแง “ง่วงแล้วอ่าาาา”
“ฝืนใจนิดนึงน่า อาบน้ำแป๊บเดียว อย่าดื้อพี่สิ...ไม่งั้นตัวเหม็นแย่”
ประกายเดือนงอแง ก่อนจะทำหน้าเจ้าเล่ห์ “ถ้าอยากให้เค้าอาบ ตะวันก็ต้องไปอาบกับเค้าด้วย!!”
“บ้าแล้ว”
ประกายเดือนฉุดพี่สาว “ก็บ้าอ่ะสิ..ไปเร็ว..อาบน้ำกัน!!”
ปานตะวันร้องโวยวาย แต่ประกายเดือนผลักเข้าห้องน้ำไป
ในห้องน้ำคอนโดฯ ปานตะวัน ประกายเดือนบิดฝักบัว เปิดซู่ใส่ปานตะวันที่ร้องโวยวาย ประกายเดือนหัวเราะลั่น “อย่าดื้อเค้าสิตะวัน ชอบอาบน้ำไม่ใช่เหรอ? มาสิ!! เค้าจะอาบน้ำให้ ฮ่าๆๆ”
“เดือน!! เปียกหมดแล้ว!!”
“เอ๊า! อาบน้ำก็ต้องเปียกสิ นี่แน่ะๆๆ” ประกายเดือนสาดน้ำใส่สุดฤทธิ์
ปานตะวันฮึดสู้ “แกล้งพี่เหรอ? นึกว่าเก่งคนเดียวเหรอ?” ปานตะวันกระชากฝักบัวมาสาดน้ำใส่น้องบ้าง “นี่แน่ะๆๆ”
จากนั้น สองสาวก็เล่นน้ำกันสนุกสนานยังกะเด็กๆ ดูแล้วผ่อนคลาย สะใจ หายเครียดจากปัญหาที่ถาโถมมาทั้งวัน โดยไม่รู้เลยว่า ‘พายุลูกใหญ่’ กำลังจ่อรออยู่ข้างหน้า
ตอนเช้าหน้าห้องทำงานนาคินทร์ ปาริฉัตรหงุดหงิดเขียนงานผิดก็ขยำๆ กระดาษอย่างอารมณ์เสีย
จามจุรีเดินมาเห็นก็ชะงัก เดินเข้ามาเตือนตามสไตล์ “สติ..สมาธิ..2 สิ่งนี้ตั้งไว้ให้มั่น”
จามจุรีอ้าปากจะพูดต่อ แต่มอลลี่ส่งเสียงแปร๋นมาซะก่อน “โอยๆๆ..คุณเจเจขาาา ณ จุดๆ นี้ สติหลุด สมาธิแตกซ่านไปหมดแล้วชิมิคะ..น้องฉัตรขาาา?!”
ปาริฉัตรตวัดสายตาขวับ “พูดเรื่องอะไรคะ?”
“เรื่องอะไรคะ?!” มอลลี่หันถามลูกกอล์ฟ “ไอ้ลูกกอล์ฟ!! แกว่าชั้นพูดเรื่องไรคะ?!”
ลูกกอล์ฟงงๆ “เรื่องอะไร??” ลูกกอล์ฟนึกได้ “อ๋อ..ก็เรื่องที่เมื่อวานท่านประธานทิ้งน้องฉัตร เอ๊ย! ทิ้งงานทิ้งการไปไหน? ไปทำอะไร? ไปกับใคร? ก็ม่ายรู้อ่ะเซ่...ใช่มั๊ย??”
ปาริฉัตรสะบัดหน้าโกรธ มอลลี่ตีมือกับลูกกอล์ฟเพียะ หันไปถามปาริฉัตร “ชัดมั้ยคะ? เคลียร์มั๊ยคะ..น้องฉัตรขาาา??”
ปาริฉัตรทะลึ่งลุกพรวดเหมือนกับจะมีเรื่อง จามจุรีรีบห้าม“นี่จะทะเลาะอะไรกันแต่เช้าเนี่ย? เสียฤกษ์ ไม่เป็นมงคลต่อชีวิตเลย”
“อัปมงคลตั้งแต่พี่สมรศรีอ้าปากแล้วล่ะค่ะ” ปาริฉัตรประชด
“นั่นน่ะสิ” ลูกกอล์ฟเผลอเออออ แล้วสะดุ้ง
“แอร๊ย!! น้องฉัตรด่าพี่มอล” มอลลี่กรี๊ดกร๊าด
“ใช่!! แล้วไง??”
“แอร๊ย!” มอลลี่หันไปฟ้อง “คุณเจเจคะ..ได้ยินกับหูเลยใช่มั้ยคะ ว่าน้องฉัตรมันด่ามอลลี่ มันด่าว่ามอลลี่ปากเหม็น” มอลลี่เต้นเร่าๆ นึกไม่ออก
ลูกกอลฟ์ช่วยต่อ “ปากเน่าปากหนอน..มีหมาอยู่ในปาก”
“พอ!! ไอ้ลูกกอล์ฟ!! คุณเจเจต้องจัดการให้มอลลี่นะคะ”
“เฮ้อ!สมรศรีเธอนี่ก็ปล่อยให้โมหะโทสะครอบงำ ฉันไม่เห็นจะได้ยินปาริฉัตรเค้าว่าอะไรเธออย่างนั้นเลย”
“ว่าสิคะ!! ไม่ว่าตรงๆ แต่ ‘ตีความ’ ได้ว่าอย่างนั้นเป๊ะเลยจริงมั๊ยไอ้ลูกกอล์ฟ?!”
“ก็...” ลูกกอล์ฟกำลังจะตามน้ำ
แต่โดนจามจุรีเอ็ดก่อน “ลูกกอล์ฟ!!!”
“ก็..อันนี้ก็ต้องใช้สติพิจารณาซักนิ้ดส์นึงก่อนนะ”
“แอร๊ย!!”
ทันใดนั้นเสียงนาคินทร์กดสั่งดังขึ้น “คุณฉัตร..ช่วยตามคุณประกายเดือนมาพบผมด้วยครับ”
อึ้งตาโตกันทั้งวง รวมทั้งจามจุรี
ปาริฉัตรหงุดหงิด “ค่ะ”
มอลลี่ยิ้มเยาะ “แหมๆๆ เมื่อวานแอบหนีไปซิ่งกะใครไม่รุ๊ วันนี้สงสัยจะคิดถึงเลยต้องเรียกมาหากันแต่เช้า ฮิๆๆ”
ปาริฉัตรจะโวย แต่จามจุรีทักไว้ “ปาริฉัตร! ท่านประธานสั่งให้ตามประกายเดือนนะจ๊ะ??”
ปาริฉัตรฮึดฮัด กดสายภายใน พูดกระแทกเสียง “ท่านประธานเรียก!! เร็วๆ!!”
มอลลี่และลูกกอล์ฟคิกคัก ปาริฉัตรโกรธ กระแทกหูปัง!!
ในห้องทำงานนาคินทร์ นาคินทร์ยืนมองรูปวาดบนผนังห้อง เสียงเคาะประตูดังขึ้น ปาริฉัตรเปิดประตูพาประกายเดือนเข้ามา นาคินทร์ยิ้ม “ไงครับ..คุณเดือน..เมื่อคืนนอนหลับสบายดีมั๊ย?”
ปาริฉัตรหันขวับมองประกายเดือน??? นอน??? ประกายเดือนได้ที ทำหน้าแบ๊ว “ที่สุดเลยค่ะท่านประธาน...เดือนนอนสลบเหมือดเลยค่ะ”
ปาริฉัตรแทบช็อก!! นาคินทร์ยิ้ม อารมณ์ดี “ขนาดนั้นเลยเหรอครับ??” นาคินทร์มองปาริฉัตร “คุณฉัตร...ขอบคุณมากครับ”
ปาริฉัตรเหวอที่โดนไล่ “เอ่อ...ค่ะ” ปาริฉัตรสะบัดสายตาใส่ประกายเดือนก่อนจะเดินออกไป
นาคินทร์ชวนคุยต่ออย่างอารมณ์ดี “ถึงกับสลบจริงๆ เหรอครับ?”
“จริงค่ะ!! ก็โห..เล่นน้ำกับตะวันซะเหนื่อย..อุ๊บส์!!”
นาคินทร์ขำๆ “อะไรนะครับ? เล่นน้ำกันด้วย”
ประกายเดือนอายๆ “ก็...แหม...ห้องน้ำมันหรูน่าเล่นซะขนาดนั้นนี่คะท่านประธาน”
“เหนื่อยขนาดนี้ คุณตะวันไม่ไปทำงานสายแย่หรอครับ”
“ใครว่าล่ะคะ? เดือนตะหากเกือบมาทำงานไม่ทัน ตะวันสิสบายบรื๋อ”
“อ้าว..ทำไมล่ะครับ? คุณตะวันสบายยังไง?”
“ก็วันนี้ตะวันไม่ต้องไปทำงานน่ะสิคะ หลุดไปพร้อมกันทีเดียว 3 จ็อบรวด”
“เหรอครับ??”
ประกายเดือนแอบจ๋อย “ค่ะ..เฮ้อ! สงสารตะวันนะคะ”
นาคินทร์มอง คิด พยักหน้าหงึกๆ พูดลอยๆ “ครับ”
สีหน้านาคินทร์คิด
ในห้องน้ำ ห้องคอนโดฯปานตะวัน ปานตะวันปิดน้ำฝักบัว หยิบผ้ามาซับหน้า ฯลฯ เห็นความสดใสสวยงามตามธรรมชาติของปานตะวัน ทันใดนั้นเสียงกริ่งที่ประตูดังขึ้น ปานตะวันสะดุ้ง รีบคว้าชุดคลุมมาใส่ ปานตะวันบ่นๆ “ใครนะ?! ยัยเดือน!! ต้องลืมอะไรแน่ๆ เลย”
ปานตะวันส่ายหน้ายิ้มๆ แล้วเดินออกจากห้องน้ำเดินมาจะเปิดประตูให้ “มาแล้วจ้า..มาแล้ว”
ปานตะวันเปิดประตู “ลืมอะไรอีก”
ปานตะวันชะงักกึก “คุณ?”
นาคินทร์ยืนยิ้ม ค่อยๆ ชูช่อดอกไม้ขึ้นมา ปานตะวันยังอึ้ง พึมพำ “คุณนาคินทร์”
นาคินทร์ยิ้มให้ “ครับ..ผมเอง”
ปานตะวันงงๆ อึ้งๆ แล้วนึกได้ ก้มมองชุดของตัวเอง “ว๊าย!!!” ปานตะวันจะปิดประตูใส่ แต่นาคินทร์ดันไว้ได้แล้วเข้ามาอยู่ในห้องหน้าตาเฉย
นาคินทร์ยิ้มๆ “รังเกียจผมขนาดนั้นเลยเหรอครับเนี่ย”
ปานตะวันตะปบ กอดอกไว้ “เอ่อ..ปะ..เปล่าค่ะ..คุณมีธุระอะไรคะ? คือ..ไม่ใช่ค่ะ..คุณออกไปก่อนดีกว่านะคะ”
นาคินทร์ยิ้มขำที่ปานตะวันพูดผิดพูดถูก “ใจเย็นๆ ครับ..ค่อยๆ พูดก็ได้ คุณตะวันเพิ่งตื่นเหรอครับ?”
ปานตะวันตะปบแน่นกว่าเก่า รีบพูดตกใจ “แต่เดือนตื่นนานแล้วนะคะ ไปทำงานตั้งนานแล้วด้วย นี่เดือนยังไม่ถึงบริษัทเหรอคะ?”
อ่านละคร เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 2/4 วันที่ 17 พ.ค. 57
ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น บทประพันธ์โดย Shaynaละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น กำกับการแสดงโดย กฤษฎา เตชะนิโลบล
ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น ผลิตโดย บริษัท โพลีพลัส เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น โดยผู้จัด อรพรรณ (พานทอง)วัชรพล
ละครเรื่อง เสน่หา สัญญาแค้น ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัส เวลา 20.15 ทางไทยทีวีช่อง 3
ละครเรื่อง เสน่หา สัญญาแค้น...เริ่มออกอากาศตอนแรก 21 พ.ค.57ต่อจากละครเรื่อง อย่าลืมฉัน
ที่มา ไทยรัฐ