ก๊วนคานทองกับแก๊งพ่อปลาไหล ตอนที่ 14/2 วันที่ 7 พ.ค. 57
"เปล่า...ฉันจริงจังกับชีวิตของฉันต่างหาก ถ้าฉันต้องเสียกฤษให้คุณ ฉันยอมตาย""เธอหมายความว่ายังไง"
"ไปจากกฤษซะ ไม่อย่างนั้น...ฉันจะตายให้คุณดู ฉันตายได้โดยที่ไม่เสียดายชีวิต เพราะถ้าไม่มีกฤษ ฉันก็ไม่รู้จะมีชีวิตอยู่ไปทำไม...และฉันจะทำมันจริงๆ หรือคิดจะแลกระหว่าง ชีวิตฉันกับความรักของเธอ!"
น้ำฟ้า เอาจริงน่ากลัวมาก จนเธอถึงกับผงะ กลัวใจผู้หญิงอย่างน้ำฟ้ามาก
"เป็นยังไงบ้างแต้ว"
"พนักงานถามคนแถวนี้ ไม่มีใครเห็นเลยค่ะ คุณพีศ" แต้วร้องไห้โฮ "น้องญาดาของแต้ว...ไปไหนทำไมไม่บอก เพราะคุณพีศกับคุณรดานั่นแหละ ทะเลาะกันต่อหน้าน้อง ไม่แคร์ความรู้
สึกน้องเลย เห็นมั้ยคะ! เสียใจจนหายไป ตอนนี้จะแคร์ลูกตัวเองกันได้หรือยัง"
พีศทรรตธัญรดาอึ้ง
"ถาม! ตอบ!"
พีศทรรตว่า
"ทำไมฉันจะไม่เคยแคร์"
"แกเป็นขี้ข้า อย่ามาตะคอกฉันนะ"
"เป็นขี้ข้า แต่ยังแคร์น้องมากกว่าแม่แท้ๆพ่อแท้ๆของแกซะอีก! หาน้องเจอแล้ว บอกเลย แต้วลาออก"
"เออ ไปเลย! ฉันไม่ง้อ"
"แต้ว ใจเย็น" พีศทรรตปราม
"ไม่เย็นค่ะ ไหนๆก็ไหนๆ...เมื่อคืนคุณรดานั่งกรอกหูน้องญาดาอยู่ได้ตั้งค่อนคืนว่า พ่อเลวยังงั้น พ่อเลวยังงี้ แม่ดีๆเค้าไม่ทำกันหรอก ตัวทะเลาะกันนั่นมันเรื่องของผู้ใหญ่ ไม่เกี่ยวกับเด็ก แต้วไม่ออกก็ได้"
"ตกลงออกหรือไม่ออก"
"ก็ถ้าต้องตามไปเลี้ยงน้องกับที่บ้านคุณรดา แต้วออกแน่ แต้วไม่ขอทนบอกเลย!" แต้วบอกกับพนักงาน "ไปพี่ ไปหากันต่อ"
แต้วออกไปกับพนักงาน ทิ้งให้พีศทรรตมองธัญรดาอย่างไม่พอใจ
"ถ้าลูกเป็นอะไรไป...ผมจะไม่ยกโทษให้คุณเลย จำไว้"
พีศทรรตวิ่งออกไป เพื่อตามหาญาดา ธัญรดาเจ็บใจ แต่ก็นึกเป็นห่วงญาดา วิ่งออกไปตามหาอีกทาง
ภัทรวลัยคว้างกลางรีสอร์ต หลังจากตามหาเป้ไม่เจอ
"ผัวฉันหาย"
วลัยคิดขึ้นได้จะโทร.หาคุณเป้ หยิบมือถือขึ้นมาจากกระเป๋า กดเบอร์โทร.ออก
เสียงเรียกเข้ามือถือเป้ดังมาจากกระเป๋าของเธอ
"ทำไมไม่รับสาย"
เธอได้ยินเสียงมือถือในกระเป๋าตัวเอง หยิบขึ้นมาดู เป็นมือถือของเป้
"เอ๊า...มือถือพี่เป้อยู่ในกระเป๋า แล้วตัวพี่เป้อยู่ไหน"
พนักงานคนหนึ่งเดินเข้ามา ภัทรวลัยคว้าตัวเอาไว้
"น้องคะ เห็นผัวพี่มั้ยคะ ที่ก้ามปูๆ หล่อขั้นเทพน่ะค่ะ"
พนักงานตื่นเต้นมาก
"พี่มีสามีได้ขนาดนั้นเลยเหรอคะ แนะนำหนูหน่อยสิคะ ต้องทำไง"
ภัทรวลัยเซ็ง เดินหนีเลย
เป้อยู่ในเรือกับวายุบุตร โดยมีกฤษฎาเป็นคนขับเรือ ทุกคนร้อนใจ
ในห้องใต้ท้องเรือยอร์ช สิริมาถูกมัดมือตัวติดกับเก้าอี้ มือยังว่างอยู่ ลดมือถือลง ขณะที่ถูกมาร์กคุมตัว เจตต์อยู่ใกล้ๆ
"มือถือวายุบุตรไม่มีสัญญาณ"
"อย่าตุกติกนะ"
"ไม่เชื่อก็ลองโทร.ดูเองสิ"
"โทร.ไปเรื่อยๆ จนกว่าจะโทร.ติด ฉันจะเชือดมันให้พวกเธอดูเป็นขวัญตาก่อนจะออกเดินทางไกล"
ช้างเดินเข้ามา รายงานพิภพ
"คุณลินีมาถึงท่าเรือแล้วครับเสี่ย คนของเรากำลังรับมาที่นี่"
"ดี ไอ้เจตต์คุมตัวนังนี่ไว้ ได้เวลาที่ฉันจะต้องไปเตรียมตัวต้อนรับ คุณลินี"
"ครับ เสี่ย"
"ไอ้มาร์ก...ติดต่อมิสเตอร์เหงียน สินค้าเราพร้อมส่งแล้ว เตรียมโอนเงินได้แล้ว"
"ครับ เสี่ย"
พิภพเดินออกไปกับช้างและมาร์ก เหลือเจตต์กับสิริมาสองคน
ณัฎฐาลินีเดินเข้ามาที่ท่าเรือ มองซ้ายมองขวา ในมือ ถือมือถือเอาไว้ ลินีมองไม่เห็นใคร รีบเปิดมือถือ โทร.หากุ๊งกิ๊ง
"พี่อยู่ที่ท่าเรือแล้ว ตามมาแล้วใช่มั้ย ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมมันนัดให้พี่มาเจอที่นี่...ยังไม่เห็นใครเลย"
จู่ๆมีชายฉกรรจ์คนหนึ่งเดินเข้ามาประกบเธอและแย่งมือถือโยนทิ้งทะเลทันที
"เฮ้ย! นาย! ทำอะไร จะบ้าเหรอ มือถือฉัน ทำอย่างนี้ได้ยังไง"
"คุณโทร.หาใคร"
"แล้วนายเป็นใคร"
ชายฉกรรจ์เปลี่ยนเรื่อง
"นี่เป็นมาตรการรักษาความปลอดภัย ตามผมมา"
ชายฉกรรจ์เดินนำเธอเลี่ยงไปทางหนึ่ง ซึ่งป็นป่ารก แล้วหายไป
กุ๊งกิ๊ง กับตำรวจนอกเครื่องแบบตามมา แอบอยู่ที่หนึ่งใกล้ท่าเรือ
กุ๊งกิ๊งบอกกับตำรวจ
"สัญญาณมือถือหายไปแล้ว เหมือนปิดเครื่อง"
"พวกมันอาจจะไหวตัวทัน กลัวจะถูกติดตาม เลยต้องกำจัดอุปกรณ์สื่อสารของคุณลินี"
"จริงเหรอคะ แล้วพี่ลินีจะเป็นอันตรายมั้ยคะ"
"ผมจะรีบติดต่อสายของเราที่อยู่ข้างใน"
ตำรวจเลี่ยงกันไป เจรจาวางแผนกันอยู่ที่มุมหนึ่ง
"พี่ลินี...อย่าเป็นอะไรเลยนะ"
กุ๊งกิ๊งเป็นห่วงณัฎฐาลินี
ลินีตามชายฉกรรจ์มาถึงป่าริมน้ำ ซึ่งจอดเรือสปีดโบ้ตแอบไว้อยู่ ชายฉกรรจ์ลงไปในเรือติดเครื่อง
"เชิญ"
"ทำไมต้องลึกลับซับซ้อนขนาดนี้"
ชายฉกรรจ์หยิบปืนขึ้นมาขู่
"เชิญ"
? เธออึ้งตกใจ หน้าถอดสีทันที รู้ทันทีว่า ตอนนี้แผนไม่ได้เป็นไปอย่างที่คิดแล้ว
ห้องใต้เรือยอร์ช เจตต์เข้ามาคุยกับสิริมา
"คุณจะทำร้ายคุณวายุบุตรได้จริงๆเหรอ คุณสิริมา"
"แกคิดว่า ที่ฉันลงทุนและมาไกลถึงขนาดนี้แล้ว ฉันจะยอมตายน้ำตื้นเหรอ เจตต์"
"แล้วคุณจะทำยังไง"
"ทำในสิ่งที่ต้องทำ ฉันจะไม่ลากวายุเข้ามาเด็ดขาด แกก็เหมือนกัน ทำในสิ่งที่แกต้องทำ จำไว้ว่าที่แกอาสาวายุเพื่อทำงานนี้เพราะอะไร"
"ผมไม่ลืมแน่ ว่าน้องสาวผมต้องตายเพราะฝีมือพวกมัน ตำรวจจะต้องจับมันได้พร้อมหลักฐาน มันต้องถูกเช็คบิลอย่างสาสม"
"ตามติดพวกมันให้ดี หาทางรายงานตำรวจให้ได้ ว่ามันจะไปส่งสินค้าที่ไหนกันแน่"
เจตต์พยักหน้ารับ ทั้งคู่ต่างมีเป้าหมายที่เสี่ยงอันตราย
เรือยอร์ชลอยกลางทะเล ณัฎฐาลินีเดินเข้ามาในห้องรับแขก กับชายฉกรรจ์ที่มาส่งพร้อมปืนที่เล็งตัวเธออยู่ พิภพนั่งรออยู่แล้ว ช้างยืนประกบอยู่
"ยินดีจริงๆครับ ที่ได้เจอคุณลินีอีกครั้ง"
"ทำไมต้องทำแบบนี้กับฉัน เหมือนคุณไม่ไว้ใจฉัน"
"ก็เพราะไม่ไว้ใจแล้วสิครับ"
พิภพยิ้มรอเชือดเดินเข้าไปหา เธฮพยายามสะกดความตื่นเต้นเอาไว้ ในสมองพยายามหาทางหนีทีไล่
ในมุมแต่งตัว เมอร์ดี้นั่งหาว ในมือถือมือถือเช็ค ig โน่นนี่นั่นอย่างเซ็งๆ ตมิสานั่งหาวอยู่ข้างหลัง ในมือตมิสาถือมือถือเอาไว้ในองศาที่ถ่ายคลิปเมอร์ดี้ตลอดเวลา
ปินัทธาเข้ามากับโตโต้ เจ๊ฟูเข้าไปต้อนรับ
"เชิญค่ะ คุณน้ำผึ้ง"
"ค่ะ"
เธอลงนั่ง ช่างเข้ารุมทันที โตโต้เห็นเมอร์ดี้ถือมือถือ เลยถามตมิสา
"เก็บมือถือมาคืนนางแล้วเหรอ"
"เออสิยะ"
นางแบบทั้งสองคนมองอย่าท้าทายกัน โตโต้กระซิบตมิสา
"กดถ่ายคลิปเร็ว"
"เล็งอยู่เนี่ย!"
ตมิสายกมือถือ กดถ่ายคลิป โตโต้รีบแกล้งชวนคุยกับตมิสาไม่ให้มีพิรุธ
"ดูรูป ig ยัยดาราคนนี้สิ ตมิสาselfie สุดๆอ่ะ"
ทุกคนหันมามอง
"selfie คือ.." ตมิสาถาม
"คนที่ชอบโพสต์รูปถ่ายตัวเองในโลกออนไลน์ จะไอจี หรือเฟสบุ้กก็ตามแต่ ด้วยมุมแห่งดวงดาว...มุมที่ถ่ายแล้วเกิดที่สุดอ่ะ แล้วรอดูว่าจะมีคนเข้ามากด like เท่าไหร่ คอมเม้นว่า ยังไงบ้าง"
"แล้วถ้ามีคนไลค์น้อย หรือเม้นไม่ดีอ่ะ"
ตมิสามือตก โตโต้รีบยกขึ้นมาใหม่ให้ถ่ายต่อ
"ก็จะเครียด จิตตก เหวี่ยง วีนคนในโลกออฟไลน์ หรือโลกแห่งความจริงที่นางมีชีวิตอยู่ คนประเภทนี้เรียกว่ามี Low Self Esteem หรือ ความเคารพในตัวเองต่ำ"
"อุ๊ตะ! คล้ายคนที่เจ๊รู้จัก อย่าบอกเลยว่าใคร"เจ๊ฟูว่า
ตมิสา โตโต้สังเกตดูน้ำผึ้งกับเมอร์ดี้ต่อไป เมอร์ดี้เมินใส่ ปินัทธาถอนใจ เปรยๆกับช่างแต่งหน้า
"เมื่อกี้ป้าเห็นหนูยกมือไหว้ ไหว้สวยนะคะ"
ช่างแต่งหน้าบอก
"ขอบคุณค่ะป้า มันเป็นวัฒนธรรมไทยที่ต้องรักษาเอาไว้ค่ะ ไปลามาไหว้"
"ดีค่ะดี ใครไม่ทำก็ช่างมันเนาะ ให้กลายเป็นคนไร้ราก ถ้ารากไม่มี ลำต้นก็จะอยู่ลำบาก แห้งตายยืนต้น น่าสงสาร"
เมอร์ดี้ลุกขึ้นเลย
"ปวดฉี่ค่ะ"
เมอร์ดี้เดินหนีออกไป ตมิสา โตโต้ หันมามองหน้ากัน
"ยืนเฉยทำไม ตามไปสิ"
ตมิสาตามเมอร์ดี้ออกไปทันที ปินัทธามองตามเมอร์ดี้ ส่ายหัว อย่างระอา
โตโต้กระซิบ
"ป้าดูใจเย็นจริง...ไม่สะทกสะท้านหวั่นไหว จนอยากไปช่วยบอสตามหาลูกเหรอคะ"
"ไม่!"
เธอให้ช่างแต่งหน้าต่อไป โตโต้เซ็ง เป็นห่วงพีศทรรต เธอสายตาหวั่นไหวมาก
มุมหนึ่งบริเวณชายหาด พีศทรรตเดินตามหาญาดา หน้าเสีย ใจเสีย
"ญาดา...อยู่ไหนลูก ญาดา"
อีกมุมหนึ่ง ธัญรดาเดินตามหาลูกสาว แต่ไม่เห็น ใจคอไม่ดี ก็หมดแรง รู้สึกผิดขึ้นมา หัวใจเหมือนถูกบีบ พูดกับตัวเอง
"ญาดา...แม่ขอโทษ ญาดา...แม่ผิดเอง"
ก๊วนคานทองกับแก๊งพ่อปลาไหล ตอนที่ 14/2 วันที่ 7 พ.ค. 57
ก๊วนคานทองกับแก๊งพ่อปลาไหล บทประพันธ์โดย วัตตราก๊วนคานทองกับแก๊งพ่อปลาไหล บทโทรทัศน์โดย ต้นรัก
ผลิตโดยบริษัท มาสเตอร์ วัน วิดีโอ โปรดักชั่น จำกัด
กำกับการแสดงโดย อดุลย์ บุญเนตร
นำแสดงโดย จอย ริณลณี , อาเล็ก ธีรเดช, ปอ ทฤษฎี , วิกกี้ สุนิสา , เบนซ์ พรชิตา ,อั๋น วิทยา
ออกอากาศทาง ไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ