@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 7/2 วันที่ 24 พ.ค. 57

อ่านละคร เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 7/2 วันที่ 24 พ.ค. 57

อัครินทร์พุ่งเร็วแถมมีซิกแซกซ้ายขวากะจะมุดจะหนี พราวพรรณรายเหล่ “แน่ะ!! เล่นกะใครไม่เล่น ไม่รู้ล่ะสิว่ากำลังเล่นอยู่กะเจ้าแม่ฟอร์มูล่าวัน?? ได้สิจ๊ะ จัดให้!!”
พราวพรรณรายพุ่งจี้ตามติด รถสองคันไล่จี้ไล่ตามกันอย่างระทึก
“โห..ผู้หญิงอะไรวะ..ตีนผีที่สุด”

พราวพรรณรายสะใจ “ไงล่ะ..อึ้ง ๆๆ..ไม่รู้จักซะแล้ว”
รถอัครินทร์ซิ่งมาติดไฟแดง พราวพรรณรายแถออกข้างมาจอดเทียบเลยแถมยักคิ้วให้ อัครินทร์กดกระจกลงตะโกน “นี่คุณ!! จะตามผมไปถึงไหน?? สะกดรอยตามผมอย่างนี้มีเจตนาไม่ดีอะไรรึเปล่าเนี่ย”


“พูดอะไรของคุณ? ฉันก็ขับรถของฉันอยู่ดี ๆ พูดอย่างนี้มันกล่าวหา!! หมิ่นประมาท!!”
อัครินทร์พึมพำ “โห..แซบนะเนี่ย”
อัครินทร์ตะโกนถามต่อ “เอายังไง ตกลงจะเอายังไง? คุณจะไปทางไหน? บ้านคุณอยู่แถวไหน? ผมจะได้ไม่ไปทางนั้น”
“แน่ะ!!! หลอกถามทางไปบ้านผู้หญิง?? เนียนนะคะคุณหมอ”
“เฮ๊ยยย!!”
“อยากรู้ก็ถามตรง ๆ ก็ได้ค่ะ..ไม่ต้องหลอก แหม..พิงค์เองก็อยากบอกจะแย่ คิก ๆ”
อัครินทร์บ่นกับตัวเอง “โห..เกิดมาไม่เคยพบเคยเห็น ... นี่!! ใครจะอยากรู้จักบ้านคุณ เกิดมาผมไม่เคยเห็นผู้หญิงคนไหนหลงตัวเองแบบคุณมาก่อนเลย อย่าขับตามผมมาอีกเป็นอันขาด ไม่งั้นอย่าหาว่าไม่เตือน”
พูดจบ ไฟเขียวพอดี อัครินทร์กระชากรถออกฟิ้ววว
พราวพรรณรายมองตาม ยังไม่ออกรถ “หนอย.. เกิดมาฉันก็ไม่เคยเห็นผู้ชายคนไหนโง่วิ่งหนีผู้หญิงสวย ๆ มาก่อนเหมือนกันย่ะ!!! เฮ๊ย! หรือว่าเป็นเกย์??? ว๊าย!! ไม่นะ!! เสียของ ฮึ่ม..อย่างนี้ต้องตามไปเคลียร์!!”
พูดจบพราวพรรณรายก็พุ่งรถตาม

ตอนเย็นที่บริษัท KTK จามจุรี มอลลี่และลูกกอล์ฟ กำลังกลับบ้าน เห็นปาริฉัตรหน้าผากแดง ๆ ยังนั่งอยู่ที่โต๊ะก็ชะงักเดินปรี่ไปหา “ยังไม่กลับเหรอ?? กลับด้วยกันมั้ยปาริฉัตร?!”
ปาริฉัตรไหว้ “ขอบคุณค่ะ ไม่เป็นไรค่ะ ฉัตรยังไม่กลับ”
มอลลี่และลูกกอล์ฟมองหน้ากัน..เอาล่ะ!!! เริ่มเลย
“จะอยู่รออะไรเหรอจ๊ะ ป่านนี้ท่านประธานคงไม่มาทำงานแล้วล่ะจ๊ะ เอ๊ะ! รึว่าจะไปรอที่ท่าน้ำดีจ๊ะ เผื่อท่านประธานจะกลับมาแบบใครห๊า..นังลูกกอล์ฟ?!”
“อ๋อ ๆๆ” ลูกกอล์ฟวิ่งไปทำท่าแม่นาคอุ้มลูกยืนรอพี่มากที่ท่าน้ำ “พี่มากขาาาาาา”
ปาริฉัตรกลัวที่ไหน พูดใส่มอลลี่ใส่ลูกกอล์ฟ “ต้องตายทั้งแม่ ทั้งลูกก่อนมั้ยคะ จะได้เหมือนจริง??”
มอลลี่และลูกกอล์ฟสะดุ้ง โหยง “ว๊าย..แรงงงง”
มอลลี่เกาะแขนจามจุรีเลย “แรงมากเลยค่ะคุณเจเจ..โห..จะเอาถึงตายอ่ะ”
“เออ..จริงสิ!! ตกลงวันนี้ทั้งวัน ติดต่อท่านประธานไมได้เลยเหรอ?”
ปาริฉัตรจ๋อย เป็นห่วง “ค่ะ โทร.ไปที่บ้านท่าน แม่บ้านบอกแค่ว่าออกไปข้างนอก
“ติดหญิงแน่นอน!!”
“ตบปาก!! พูดอะไรระวังจะกระทบใจน้องนุ่งบ้าง--จริงมั้ยจ๊ะ..น้องฉัตร”
ปาริฉัตรเคือง ลุกพรวดกะจะลุย แต่นัครินทร์ส่งเสียงมาซะก่อน “อ้าว..สาวน้อย สาวใหญ่ ยังไม่กลับบ้านกันอีกเหรอฮะ?”
ปาริฉัตรชะงัก นัครินทร์เดินมา มีประกายเดือนหน้าผากแดง ๆ เดินตามมาด้วย ประกายเดือนและปาริฉัตรจิกตาใส่กัน
“ยังค่ะ ก็รอบุญหล่นทับเผื่อจะมีวาสนา มีเจ้านายใจดีพาไปกินข้าวแล้วส่งถึงบ้านอ่ะค่ะ” มอลลี่กัดประกายเดือน
นัครินทร์หน้าตาเฉย “อ๋อ..เหรอ..งั้นก็รอไปเหอะ”
“แอร๊ย!! ท่านรองฯอ่ะ!!” มอลลี่งอนตุ๊บป่อง ประกายเดือน จามจุรีและลูกกอล์ฟ ขำกันกิ๊ก
“เออนี่..คุณจามจุรีฮะ สรุปยังไงฮะ? หาตัวท่านประธานเจอกันรึยัง”
จามจุรีดมยาดมปี้ด “เอ่อ...ยังเลยค่ะ ติดต่อไม่ได้เลย แม่บ้านที่บ้านบอกแค่ว่าออกไปข้างนอกน่ะค่ะ คุณนัคลองช่วยอีกแรงสิคะ”
ประกายเดือนเอ๊ะ ๆ สงสัย??
“เอ๊ะ! พี่คินนี่ชักจะยังไง เดี๋ยวนี้หัดหนีเที่ยว มาดีแตกเอาตอนนี้เนี่ยนะ ฮ่า ๆๆ..สู้ผมก็ไม่ได้..จริงมั้ย”
หน้าปาริฉัตรบึ้ง จามจุรีเผลอพยักหน้า “จริงค่ะ..ท่านรอง ฯ แตกมาตล๊อด”
“ว่าไงนะฮะ??”
จามจุรีสูดยาดมปี๊ด ๆ “อ๋อ ๆๆ..เอ่อ..เปล่าค่ะถ้าไม่มีอะไรก็ลาก่อนนะคะ จะแวะไปซื้อของใส่บาตรพรุ่งนี้เช้าน่ะค่ะ” จามจุรี มอลลี่และลูกกอล์ฟ ร่ำลาไป
นัครินทร์ถามประกายเดือน “แล้วคุณ”
“ดิฉันก็จะกลับแล้วค่ะกลับเองค่ะ..สวัสดีค่ะท่านรองฯ”
พูดจบประกายเดือนก็เผ่นเลย ก่อนเผ่นมีจิกตาใส่สู้กับปาริฉัตรอีกที
“อ้าว..เฮ๊ย..เดี๋ยวสิฮะ!!...ว้า!!! ไงวะเนี่ย??”
นัครินทร์เกาหัวยิก นัครินทร์หันมาเห็นปาริฉัตรก็เอ๊ะ! ชะโงกไปดูหน้าผากแดงๆ ขำๆ “หน้าผากคุณไปโดนอะไรมาฮะคุณฉัตร แดงแป๊ดเหมือนเลขาฯผมเลย--แฟชั่นใหม่เหรอฮะ?? สาว ๆ เค้าฮิตกันเหรอ??”
ปาริฉัตรแอบอาย เอามือกุมหน้าผาก “ป่ะ..เปล่าค่ะ..ท่านรองฯ”
“โอเค.ผมกลับละ อ้อ! รีบตามพี่ชายผมกลับมาทำงานเร็ว ๆ นะฮะ ผมขี้เกียจเดือดร้อน ต้องมารับงานแทนท่านประธาน..เข้าใจ๋??”
พูดจบนัครินทร์ก็ออกไป ทิ้งจบไว้ที่ปาริฉัตร--ท่านประธานของฉันหายไปไหน?

บนถนน รถอัครินทร์และพราวพรรณรายยังไล่ล่ากันเมามันบนถนน
“โห..ยัยนี่..น่าจับไปเล่นหนังบู๊”
“หึ ๆ หนีได้หนีไป แต่ขอบอกว่า..หนีไม่รอด ฮ่า ๆ”
ทั้ง 2 ไล่ล่ากันจนเริ่มเข้าถนนเล็ก อัครินทร์มองกระจกหลัง “เฮ้ย..ผู้หญิงอะไร หน้าไม่อายจะไล่ตามผู้ชายถึงบ้านจริง ๆ เหรอวะเนี่ย?” อัครินทร์คิดแผน ยิ้ม “ฝันไปเถอะเจ๊!!”
ทันใดนั้น อัครินทร์กระทืบเบรคอย่างแรง พราวพรรณรายแตะเบรคไม่ทันตกใจมาก รถพราวพรรณรายพุ่งชนท้ายรถอัครินทร์อย่างจัง..โครม!!!
“ว๊ายยยย!! อีตาบ้า!! อีตาบ้า!!แกล้งกันชัด ๆ” พราวพรรณรายยัวะ เปิดประตูก้าวพรวด ๆ ลงมาปะทะกับอัครินทร์ที่เปิดประตูก้าวชิว ๆ ลงมา
“เล่นแรงไปรึเปล่าคุณ??”
“ใครเค้าเล่นกับคุณไม่ทราบ?? ผมขับรถของผมอยู่ดี ๆ คุณต่างหากขับรถไล่ชนท้ายรถผม สนุกมากใช่มั้ย??”
พราวพรรณรายลืมตัวแว๊ด “ชั้นแค่ไล่ตาม!! ไม่ได้ไล่ชน!!”
อัครินทร์เลิกคิ้วตาโต ‘แน้’
พราวพรรณรายรีบเอามือตะปบปากตัวเอง แล้วแถ “ชั้นก็แค่ขับไล่ไปตามถนนไม่ได้ขับไล่ชนคุณซักกะหน่อย แต่”
“พอละ ๆ คุณจะอะไรยังไงก็ช่างคุณ ผมไม่สนแต่ที่แน่ ๆ คุณชนท้ายผม คุณต้องซ่อมรถให้ผม--เพราะคุณผิด”
พราวพรรณรายโวย “ชั้นผิด?? คุณตะหากที่ผิด จู่ ๆ ก็เบรคซะหัวทิ่มอย่างนี้ ผิด!! ผิดเต็ม ๆ”
“แน้?”
ด้านหลังรถนาคินทร์แล่นเข้ามา “นั่นมันนายอัคนี่?!” นาคินทร์จอดรถต่อท้ายแล้วลงกันมาทั้งคู่ ปานตะวันยังไม่เห็นพราวพรรณรายที่หันหลังอยู่ “อัค!! เกิดอะไรขึ้น”
อัครินทร์มองพี่ชายมากับปานตะวันแว่บนึง ก่อนจะตอบเสียงเซ็งๆ “โดนผู้หญิงคนนี้ขับรถไล่ชนน่ะพี่คิน”
พราวพรรณรายพูดพร้อมกับหันมาหานาคินทร์ “ไม่จริงนะคะ..ชั้น.” พราวพรรณรายชะงักเห็นปานตะวัน “ตะวัน”
“พิงค์?”
กริ๊ดดด.. สองสาวโดดกอดกันแน่น 2 หนุ่มมองกันเหวอ ๆ พราวพรรณรายดีใจ “ตะวันมาอยู่ตรงนี้ได้ไง?”
“พิงค์นั่นแหละ..มาอยู่ได้ไง?..แล้วมันเกิดอะไรขึ้น?”
พราวพรรณรายนึกได้ วี๊ดเลย “ก็ผู้ชายคนนี้น่ะสิ ขับรถงี่เง่าแล้วมาหาว่าเราขับรถไล่ชน”
“เอ๊า! คู้ณ!! อุตส่าห์ บอกว่าขับรถไล่ชน รึจะให้บอกว่าคุณขับรถไล่ตามผม ห๊า??”
พราวพรรณรายสะดุ้ง “ว๊าย!! หยาบคาย!! ไม่สุภาพ!!”
“เอาจริง ๆ ยิ่งกว่านั้นก็คือ..ไล่จับผม!!”
“อร๊ายย!! ใครไล่จับคุณ?? หลงตัวเอง หน้ายังกะปลาบู่แป๊ะซะ ใครจะเค้าจะอยากไล่จับยะ??”
“อ่ะ!! ตกลงจะจ่ายค่าเสียหายรึเปล่า? ถ้าไม่..ผมจะได้โทร.เรียกทนาย” อัครินทร์หยิบโทรศัพท์
พราวพรรณรายหยิบโทรศัพท์มั่ง “อร๊าย!! มีคนเดียวเหรอทนาย ชั้นก็มีทนายเหมือนกันย่ะ”
นาคินทร์ห้ามทัพ “อ่ะ! เดี๋ยว ๆๆ..ใจเย็นก่อน..เราไปคุยกันต่อที่บ้านจะดีกว่ามั้ยครับ??”
อัครินทร์และพราวพรรณราย เชิ่ด ๆ เริ่ด ๆ ใส่กัน
มุมหนึ่งในบ้านไกรตระกูล พราวพรรณรายรีบฉกปานตะวันเข้ามุม 2 คน
“อะไรเนี่ย??..คุณอัคจะคุยกับเธอทางนู้น”
“ช่างเค้า..เอาไว้ทีหลัง เอาเรื่องตะวันก่อน สำคัญกว่า”
พราวพรรณรายจ้องตา “นี่!! อะไรยังไงเล่ามาเซะ?!”
“อะไร? ยังไง?”
“ยังจะมาถาม?? ไม่เจอกัน 2-3 ปี เจออีกทีก็มาอยู่บ้านเดียวกันกับผู้ชายซะแระ” พราวพรรณรายตาวิบวับ “แถมหล่อมากกกกกซะด้วย ...ว่ามา!!!”
ปานตะวันถอนใจเฮือก

ในห้องรับแขกบ้านไกรตระกูล ทุกคนนั่งคอยกันอยู่ สาวิตรีชะเง้อชะแง้ “เอ้า! ไหนล่ะจ๊ะลูกหมอของแม่..คู่กรณีของลูกไปไหนซะล่ะ?!”
อัครินทร์ส่ายหน้า “นั่นสิครับแม่..แย่จัง..ไม่มีมารยาท”
“รึจะชนแล้วหนีคะ?! งั้นเดี๋ยวใบตองไปตามล่านะคะ”
“ไม่ต้อง เห็นเดินไปกับตะวัน เดี๋ยวผมไปตามให้เอง” พูดจบนาคินทร์ก็ลุกออกไป
“หืมมม..จะไปตามคู่กรณีคุณอัค หรืออยากไปตามคุณตะวันกันแน่ คิกๆ ๆ”
สาวิตรีเอ็ดอย่างรู้ว่าไม่เอาจริง “ใบตอง!!! รู้ดีนักนะเรา” สองคนคิกคัก อัครินทร์มองตามนาคินทร์ไป

มุมหนึ่งในบ้านไกรตระกูล ปานตะวันเล่าเรื่องจบแล้ว พิงค์ฟังอย่างตั้งใจ สายตาเห็นใจ ส่ายหน้าช้าๆ “ไม่น่าเลย”
ปานตะวันพยักหน้า “มันคงเป็นเวรกรรมอะไรซักอย่างที่เราต้องชดใช้เค้า”
“เวรกรรมที่ไหนล่ะตะวัน!! เรายังอยากรู้เลยว่าชาติที่แล้วตะวันทำบุญด้วยอะไร”
ปานตะวันงง “ว่าไงนะ??”
“ชาติที่แล้ว ตะวันต้องทำบุญใหญ่แน่ ๆ ชาตินี้ถึงได้มาอยู่บ้านเดียวกันกับผู้ชายหล่อขั้นเทพขนาดนี้ ฮิฮิฮิ”
ปานตะวันเหวอ “บ้าแล้วยัยพิงค์”
“จริ้งงงง!! ดูเราดิ๊ ต้องลงทุนขับรถไล่ตามแทบตาย แต่นี่ตะวันอยู่เฉย ๆ ก็มีผู้ชายมายื่นข้อเสนอถึงที่ ที่เริ่ดยิ่งกว่าก็คือ..ได้ตังค์แล้วยังจะได้ตัวด้วยนะจ๊าาาา”
นาคินทร์เดินมาชะงักแอบฟัง ปานตะวันตีเพื่อนเพียะ “บ้า!! กี่ปี ๆ ก็ไม่เลิกพูดจาแบบนี้ซะทีนะยัยพิงค์”
“เอ๊า!!ชั้น..พิงค์ พูดจริง จากใจ ไม่แอ๊บ”
ปานตะวันค้อน “ไม่แอ๊บ?? ตะกี้ทำเป็นโกรธคุณอัค??”
“อันนั้นไม่ได้แอ๊บ เค้าเรียกว่าหยิ่ง รักศักดิ์ศรี กุลสตรี”
ปานตะวันนึกถึงตัวเอง มองเพื่อน ยิ้มน้อย ๆ “ใช่..เราก็ต้องรักศักดิ์ศรีของเรา เราทำให้คุณนารถเดินได้เมื่อไหร่ เราจะรีบไปจากที่นี่ทันที”
นาคินทร์หน้าตึง โผล่มาทันที “จะรีบไปไหนกันเหอรครับ?”
ปานตะวันอึ้ง พราวพรรณรายดี๊ด๊า มั่วตอบ “ไม่รีบเลยค่ะ อยู่ยาวได้ค่ะ ไม่มีธุระ”

อ่านละคร เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 7/2 วันที่ 24 พ.ค. 57

ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น บทประพันธ์โดย Shayna
ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น กำกับการแสดงโดย กฤษฎา เตชะนิโลบล
ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น ผลิตโดย บริษัท โพลีพลัส เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น โดยผู้จัด อรพรรณ (พานทอง)วัชรพล
ละครเรื่อง เสน่หา สัญญาแค้น ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัส เวลา 20.15 ทางไทยทีวีช่อง 3
ละครเรื่อง เสน่หา สัญญาแค้น...เริ่มออกอากาศตอนแรก 21 พ.ค.57ต่อจากละครเรื่อง อย่าลืมฉัน
ที่มา ไทยรัฐ