อ่านละคร เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 5 วันที่ 21 พ.ค. 57
เคที่เดินจะเปิดประตูห้องนัครินทร์ ประกายเดือนเข้าขวาง “ท่านรองฯ ไม่อยู่ค่ะ”“โกหก!! ไอเห็นรถนัคกี้จอดอยู่..หลีกไป!!”
“ไม่อยู่จริง ๆ ค่ะ ท่านรองฯไปประชุมพร้อมท่านประธาน ท่านนั่งรถไปคันเดียวกัน”
เคที่มอง “แล้วยูทำไมไม่ไปด้วย??”
“ท่านมีประชุมลับสุดยอดค่ะ..ซีเคร็ทเยอะ..คอนฟิเดนท์ชั่ล ลับสุดยอดมาก ๆ ไม่ให้ใครไปด้วยทั้งนั้น”
ประกายเดือนชี้ไปที่ปาริฉัตร “ดูโน่นสิคะ..เลขาฯท่านประธานก็นั่งอยู่โน้น..ซี???”
เคที่เริ่มลังเล “จริงนะ? ไม่โกหกนะ?”
“จริงค่ะ..ไม่โกหก”
ประกายเดือนรีบขวาง “โน ๆๆ.. อย่ารอเลยค่ะ..เพราะท่านรองฯจะไม่กลับเข้ามาอีก”
“วอท??? ไม่กลับมาแล้ว นัคกี้จะไปไหน??”
“อ๋อ..ก็ ท่านรองจะไปดินเนอร์ต่อเลยค่ะ”
“ดินเนอร์???”
“ค่ะ”
เคที่ลมหึงขึ้น “ดินเนอร์?? กับใคร??? ที่ไหน??”
ประกายเดือนทำเอียง เสียงกระซิบ “อย่าบอกท่านรองฯ นะคะว่าดิฉันบอก”
“ชัวร์!!!”
ประกายเดือนเอามือป้อง กระซิบที่หูเคที่ มอลลี่และลูกกอล์ฟอยากฟังมาก ประกายเดือนประซิบเสร็จ
“นัคกี้!! เจอกัน!!!” เคที่ผลุนผลันออกไปทันที
ประกายเดือนสะใจก่อนจะนึกได้รีบคว้าโทรศัพท์ที่ทำงานโทร.ทันที “ฮาโหลลล..คุณวีวี่เหรอคะ..ดิฉันเลขาฯท่านรองฯ..มีเรื่องสำคัญจะบอกค่ะ” ประกายเดือนตาวาววิบวับ
ที่โต๊ะอาหารบ้านไกรตระกูล สาวิตรีตกใจ “จริงเหรอพี่คิน!! พี่คินจะย้ายกลับมาอยู่กับแม่จริง ๆ เหรอจ๊ะเนี่ย”
ทุกคนนั่งประจำที่บนโต๊ะ ใบตองกำลังเสิร์ฟถึงกับสะดุด “ว๊าย!!”
“นังตอง!! เป็นอะไรเยอะ?? หมู่นี้ซุ่มซ่ามเหลือเกินนะเรา”
ใบตองคันปากยิบ ๆ อยากรายงานเรื่องเมื่อเช้า ปานตะวันนั่งตัวแข็ง อัครินทร์เหลือบมอง
นาคินทร์ยิ้ม “จริงสิครับคุณแม่ แล้วทำไมครับ ไม่อยากให้ผมกลับมาอยู่ด้วยเหรอครับ?”
“อยากสิจ๊ะทำไมจะไม่อยาก เห็นมั้ย..ไปอยู่คอนโดจะกินจะอยู่มันไม่เหมือนอยู่บ้านกับแม่หรอก แม่บอกแล้ว”
“อยากกลับเพราะคุณแม่หรือเพราะใครกันแน่คะพี่คิน”
ใบตองเสริมทันที “ถูกค่ะ!!”
ปานตะวันสะดุ้ง นาคินทร์ขยี้ผมน้องสาวเบา ๆ “รู้ดีนักนะเรา”
สาวิตรีเก็ท “อ้าว..เหรอ”
ใบตองทันที พยักหน้า “เจ้าค่ะ!!”
สาวิตรีมองปานตะวัน ยิ้มแฉ่ง “จะเพราะใครก็ตาม แม่ก็ต้องขอขอบใจคน ๆ นั้นที่ทำให้พี่คินของเรา ยอมกลับบ้านซะที หลังจากหนีแม่ไปอยู่คอนโดซะตั้ง 3 ปี”
ปานตะวันนิ่งอึดอัด อัครินทร์มอง
“แล้วผมก็คงต้องรีบย้ายกลับมาเร็วที่สุดด้วยครับ”
อัครินทร์มองพี่ชาย นาคินทร์มองตอบ อัครินทร์จะพูดเรื่องเมื่อเช้า “พี่คินทร์”
“นายอัค..เมื่อไหร่แกจะมีแฟนกับเค้าซะที”
“พี่ถามทำไมครับ?”
“ก็..อยากรู้”
“จริงด้วย น้องก็อยากรู้ แต่หายอยากไปนานแล้วค่ะ เพราะไม่เห็นพี่อัคจะปิ๊งใครซะที”
“นั่นสิ..เป็นตุ๊ดรึเปล่าก็ไม่รู๊..ลูกชายพ่อ”
“พ่อออออ” อัครินทร์โวย
สาวิตรีตีแขนเพียะ “อะไรกันพ่อ?? ลูกหมอของแม่ หล่อล่ำปึ้กแมนสุด ๆ จ๊ะ”
“ก็วัน ๆ มัวแต่อนู่ใน รพ. มัวแต่ออกค่ายอาสานี่คะ น้องว่านะ..เนื้อคู่พี่อัคไม่พ้นต้องได้ หมอด้วยกันรึไม่ก็พยาบาลแน่ ๆ ฟันธง!!”
นาคินทร์หน้าตึง หันขวับมองปานตะวัน ปานตะวันรู้ตัวเบือนหน้าหนี
“นี่ ๆ ..แม่หมอ แน่จริงก็ช่วยฟันธงให้ด้วยสิว่าเนื้อคู่พี่จะมาเมื่อไหร่”
“อย่าท้า..อย่าท้า” นารถนรินทร์จ้องหน้าพี่ชายแล้วบอก “ภายในวันสองวันนี้ล่ะ..ไม่เกิน..ฟันธง!!!”
นาคินทร์ขึ้นอีก หันมองปานตะวัน ปานตะวันหันหน้าหนี อึดอัด
“เว่อร์ละ..เยอะละ”
“ไม่เว่อร์ ไม่เยอะ อ่ะ! ไม่เชื่อก็ค่อยดูละกัน ทุกคนเป็นพยานให้นารถด้วยนะคะ
“โธ่!! ยัยนารถ เป็นจริงเป็นจังไปได้” ทวยเทพขำ ทุกคนก็พลอยขำไปด้วย ยกเว้น ปานตะวันและนาคินทร์
นาคินทร์โพล่งขึ้นทันที “ผมจะย้ายกลับมาอยู่บ้านวันพรุ่งนี้!!”
ทุกคนอึ้ง มีทั้งอึ้งดีใจ อึ้งงงๆ และอึ้งจุกอก
มุมหนึ่งบ้านไกรตระกูล นาคินทร์ยืนเหม่อคิดอยู่
อัครินทร์เดินเข้ามาด้านหลัง “พี่คินไม่จำเป็นต้องทำถึงขนาดนั้นก็ได้ครับ”
นาคินทร์ไม่หันมา “ขนาดไหน?”
“ก็ขนาดที่ต้องรีบย้ายกลับมาพรุ่งนี้”
นาคินทร์หันมามองก่อนจะพูด เสียงจริงจัง “อย่ายุ่งกับปานตะวัน”
อัครินทร์อึ้งเสียงเหนื่อย ๆ “พี่คิน..พี่คินกำลังเข้าใจผิด”
“แกต้องฟังพี่นายอัค อย่ายุ่งกับผู้หญิงคนนี้!!”
อัครินทร์ถอนใจ นึกว่าพี่อาการหนัก “โอเค..พี่คิน.. ผมรู้ว่าพี่คินชอบคุณตะวันมาก”
นาคินทร์ลืมตัว สวนทันที “ใครบอกแก??”
อัครินทร์ชะงัก มองพี่ชายงง ๆ นาคินทร์รู้ตัว รีบพูดใหม่ “รู้ก็ดีแล้ว เพราะฉนั้นพี่ขอย้ำว่าแกควรจะอยู่ห่าง ๆ ตะวัน อย่ายุ่งกับผู้หญิงของพี่เด็ดขาด”
อัครินทร์มองพี่ชายแบบไม่เข้าใจ “พี่คิน..เมื่อก่อนพี่รักกนกมากแค่ไหนพี่ก็ไม่เคยเป็นขนาดนี้ ผมกอดคอคุยกับพี่กนกพี่ก็ไม่เคยว่า แล้วนี่มันเกิดอะไรขึ้น?? ผมไม่เข้าใจ”
นาคินทร์นิ่งไปนิดนึง “แล้วแกก็จะเข้าใจ”
“ผมไม่เคยคิดอะไรกับคุณตะวัน..พี่คินสบายใจได้”
สองพี่น้องจ้องตากัน ก่อนที่อัครินทร์จะหันหลังเดินออก นาคินทร์เรียกไว้ “อัค” อัครินทร์ชะงัก ค่อย ๆ หันมามองพี่ชาย “แกต้องเชื่อพี่”
อัครินทร์มองหน้าพี่ชายอย่างไม่เข้าใจอยู่ดี ก่อนจะหันหลังเดินออกไป
“อีกไม่นานแกก็จะเข้าใจว่า ผู้หญิงอย่างปานตะวัน ไม่ใช่ผู้หญิงที่แกสมควรจะคิดอะไรด้วยเลยแม้แต่นิดเดียว”
ที่ห้องนอนนารถนรินทร์ ปานตะวันห่มผ้าให้นารถนรินทร์ ที่เอนกึ่งนั่งกึ่งนอนบนเตียง นารถนรินทร์มองหน้าปานตะวันแล้วอมยิ้มจนปานตะวันแปลกใจ ปานตะวันแตะ ๆ หน้าตัวเอง
“หน้าพี่เปรอะอะไรรึเปล่าคะ?”
นารถนรินทร์ขำกิ๊ก “เปล่านี่คะ ทำไมเหรอคะ?”
“ก็เห็นน้องนารถมอง?”
“ต้องมองสิคะ สวยซะขนาดนี้”
ปานตะวันส่ายหน้าน้อย ๆ “น้องนารถ”
“ที่สำคัญ นอกจากจะสวยแล้ว พี่ตะวันรู้ตัวมั้ยคะว่าพี่ตะวันทำให้ครอบครัวของเรามีความสุขมากแค่ไหน”
ปานตะวันชะงักนิดนึง “ยังไงนะคะ?”
“จริง ๆ นะคะ พี่ตะวันเป็นยิ่งกว่านางฟ้ามาโปรดอีกค่ะ”
“โห..นางฟ้าเชียวเหรอคะ? พี่เพิ่งจะมาอยู่แค่วันเดียว แล้วก็ยังไม่ได้เริ่มทำอะไรซักเท่าไรเลย รอดูก่อนนะคะ ต่อไปน้องนารถอาจจะไม่ถูกใจพี่เหมือนกับ” ปานตะวันนึกถึงนาคินทร์
“เหมือน?? เหมือนใครเหรอคะ??”
“เอ่อ..เหมือน..เหมือนพยาบาลคนที่แล้ว ๆ มาน่ะค่ะ”
“แหม..พี่คิน!!”
ปานตะวันสะดุ้ง
“พี่คินคงจะเม้าท์นารถไว้เยอะเลยใช่มั้ยคะ ไม่จริงนะคะ อย่าไปเชื่อ ก็พยาบาลพวกนั้นไม่ได้เรื่องจริง ๆ นี่คะ ไม่เหมือนพี่ตะวัน”
ปานตะวันยิ้ม ๆ “นอนเถอะนะคะ พรุ่งนี้จะได้เริ่มทำกายภาพกันแต่เช้า”
“กายภาพ??? โหย!! ไม่เอานะคะ อย่าเพิ่งเลย”
“ทิ้งไว้นานไม่ดีนะคะ รีบทำเร็วเท่าไหร่น้องนารถก็จะหายเร็วขึ้น เชื่อพี่นะคะ”
นารถนรินทร์หน้ามุ่ยถอนใจเฮือกทำเหมือนจะนอน ปานตะวันยิ้ม ๆ จะเดินออก
นารถนรินทร์คว้าข้อมือไว้“พี่ตะวันคะ..พี่ตะวันเป็นนางฟ้าจริง ๆ เพราะพี่ตะวันเป็นคนเดียวที่สามารถทำให้พี่คินกลับมาเป็นพี่คินคนเดิมของพวกเราได้”
ปานตะวันอึ้ง?? คนเดิม??
“สัญญากับนารถนะคะ อย่าทิ้งพี่คิน.. อย่าทิ้งพวกเราไปอีกคน”
“อีกคน?? น้องนารถหมายถึงใครเหรอคะ”
“นารถหมายถึงพี่...”
“ยัยนารถ!!!” สองสาวหันขวับ นาคินทร์ยืนอยู่ที่ประตู
นารถนรินทร์ยิ้ม “พี่คิน!!”
นาคินทร์เสียงเข้ม “คุยอะไรกันอยู่ ดึกแล้วทำไมยังไม่นอน” นาคินทร์ใช้สายตาต่อว่าปานตะวัน ปานตะวันเบือนหน้าหนี
“โห..แค่นี้ก็ต้องเก๊กเสียงเข้ม ดึกที่ไหนคะเพิ่งจะ 3 ทุ่ม แล้วน้องก็เป็นคนชวนพี่ตะวันคุย ถ้าจะดุก็ดุน้องคนเดียว ขืนดุพี่ตะวัน..เดี่ยวพี่ตะวันเค้าหนีไปล่ะน้องไม่รู้ด้วยนะ”
“หนีไม่ได้ ไม่มีสิทธิ์หนี”
ปานตะวันหันขวับมาจ้องตานาคินทร์
“ว้าว!! แย่แล้วพี่ตะวัน พี่คินคงกะจะจับพี่ตะวันขังไว้ไม่ให้หนีไปไหนอย่างในละครแน่ ๆเคยดูรึเปล่าคะ”
ปานตะวันแอบหวั่น นาคินทร์มองตาปานตะวันตาไม่กระพริบ
นาคินทร์ยิ้มน้อย ๆ กับน้อง ขยี้หัว “พูดมากไปแล้วนะเรา..นอนซะนะ” นาคินทร์ค่อย ๆ จับน้องสาวนอนลงแล้วจุ๊บหน้าผากอย่างอ่อนโยน ปานตะวันมองมุมนี้ของนาคินทร์อย่างงุนงงสับสนว่าเค้าเป็นคนยังไงกันแน่?
“กู๊ดไนท์จ๊ะ”
อ่านละคร เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 5 วันที่ 21 พ.ค. 57
ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น บทประพันธ์โดย Shaynaละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น กำกับการแสดงโดย กฤษฎา เตชะนิโลบล
ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น ผลิตโดย บริษัท โพลีพลัส เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น โดยผู้จัด อรพรรณ (พานทอง)วัชรพล
ละครเรื่อง เสน่หา สัญญาแค้น ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัส เวลา 20.15 ทางไทยทีวีช่อง 3
ละครเรื่อง เสน่หา สัญญาแค้น...เริ่มออกอากาศตอนแรก 21 พ.ค.57ต่อจากละครเรื่อง อย่าลืมฉัน
ที่มา ไทยรัฐ