อ่านละคร เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 5/2 วันที่ 22 พ.ค. 57
นาคินทร์ยิ้มน้อย ๆ กับน้อง ขยี้หัว “พูดมากไปแล้วนะเรา..นอนซะนะ” นาคินทร์ค่อย ๆ จับน้องสาวนอนลงแล้วจุ๊บหน้าผากอย่างอ่อนโยน ปานตะวันมองมุมนี้ของนาคินทร์อย่างงุนงงสับสนว่าเค้าเป็นคนยังไงกันแน่?“กู๊ดไนท์จ๊ะ”
“กู๊ดไนท์ค่ะพี่คิน กู๊ดไนท์คะพี่ตะวัน”
นาคินทร์หันไปมองตะวัน ปานตะวันจำใจตอบตามมารยาท “ค่ะ..กู๊ดไนท์ค่ะ”
ปานตะวันพูดจบก็รีบออกจากห้องไป นาคินทร์จะเดินตาม นารถนรินทร์เรียกไว้ “พี่คิน”
นาคินทร์หันมามอง “คนนี้..อย่าให้หลุดมือเด็ดขาด..เชื่อน้อง!!กู๊ดไนท์!!”
นารถนรินทร์ห่มผ้านอนทันที นาคินทร์อึ้ง ๆ ก่อนจะเดินตามปานตะวันออกไป
ปานตะวันไม่ยอม ดันประตูสุดฤทธิ์ “ฉันจะนอนแล้วค่ะ คุณมีธุระอะไรไว้คุยกันพรุ่งนี้”
“ผมจะคุยวันนี้” นาคินทร์พยายามดันประตูจนเข้ามาในห้องได้แล้วปิดประตูล็อค
ปานตะวันสะดุ้งสุดตัว “คุณนาคินทร์!!!”
“คุณเป็นอะไรของคุณ? หนีผมทำไม ทำยังกับผมเป็นกิ้งกือไส้เดือน รังเกียจอะไรนักหนา?”
“คุณทำตัวน่ารังเกียจรึเปล่าล่ะคะ?”
นาคินทร์ดึงปานตะวันเข้ามาใกล้ “ผมทำอะไร?”
“ก็คุณ...”
“ผมอะไร? ผมทำไม?”
ปานตะวันนึกถึงเหตุการณ์เมื่อตอนกลางวันที่โดนนาคินทร์ต่อว่า
“เข้าบ้านวันแรกก็ไล่แจกเบอร์ให้ผู้ชายซะแล้ว อดอยากปากแห้งนักเหรอ?”
ปานตะวันตบหน้าเพี้ยะ นาคินทร์กระชากปานตะวันมาจูบ
“คุณ” ปานตะวันไม่กล้าพูด
“ถ้าจำไม่ได้ เดี่ยวผมทบทวนความจำให้ใหม่อีกที”
ปานตะวันรีบผลักออก “คุณนาคินทร์!!! คุณเปลี่ยนไป คุณไม่เหมือนคุณนาคินทร์คนเดิมที่ฉันรู้จัก ฉันขอลาออก!! ฉันจะพยายามทุกวิถีทางที่จะหาเงินมาชดเชยให้คุณให้ได้!!”
นาคินทร์อึ้งไปเมื่อเห็นป่านตะวันขึ้นเสียงแข็งขนาดนี้ “ตะวัน..ผมขอโทษ”
ปานตะวันยังโกรธ
“ผมยอมรับว่าผมหงุดหงิดมากที่เห็นคุณคุยกับนายอัค”
ปานตะวันอ่อนลงนิดนึง แต่ยังเสียงแข็งแบบไม่เข้าใจ “คุณอัคเป็นน้องชายคุณนะคะ เป็นเสมือนเเจ้านายของฉันอีกคนนึง ทำไมฉันถึงจะคุยกับคุณอัคไม่ได้”
“ก็ผมไม่ชอบ”
“แล้วทำไมคุณจะต้องไม่ชอบ”
“ก็เพราะผมรักคุณ”
“คุณนาคินทร์” นาคินทร์จู่โจม พุ่งเข้ากอด “ผมรักคุณ..ปานตะวัน”
ปานตะวันอึ้ง นาคินทร์ยังกอดอยู่ “อย่าโกรธผมนะ ผมขอโทษ ผมสัญญาว่าจะไม่ทำอย่างนี้อีก”
ปานตะวันผละออก จ้องหน้า “ดะ..เดี๋ยวค่ะ..คุณนาคินทร์.. มัน..มันเป็นไปไม่ได้..มัน..”
“เป็นไปได้สิครับ ให้โอกาสผมนะ เปิดใจรับผม..นะครับ??”
“คือ...”
นาคินทร์ลูบผม ไล้มือไปที่ใบหน้าปานตะวันชวนให้ระทวย “คุณหรือใคร ๆ อาจจะคิดว่ามันเร็วเกินไป แต่สำหรับผม ..ผมรักคุณตั้งแต่แรกเห็น ผมแทบจะทนรอไม่ไหวที่จะได้ใกล้ชิดคุณ”
ปานตะวันยังกับโดนมนต์ นาคินทร์ค่อย ๆ จูบปานตะวันอย่างแผ่วเบาคนละอารมณ์กับที่เคยจูบ ซักพักก็ผละออกช้า ๆ “วันเวลานับจากนี้ ชีวิตที่เหลืออยู่ของคุณ ได้โปรดยกให้ผมนะครับ..ตะวัน”
ปานตะวันอึ้ง นาคินทร์ค่อย ๆ จูบหน้าผากตะวันอย่างแผ่วเบาอีกที “กู๊ดไนท์นะครับ..คนดี”
นาคินทร์พูดจบก็เดินออกไป ทิ้งให้ปานตะวันมึนตึ้บ มือเท้าอ่อนแรง ทรุดนั่งนะจังงังลงกับเตียง
ที่หน้าห้องนอนปานตะวัน นาคินทร์ยืนพิงประตูอยู่
“มันเร็วเกินไป.ปานตะวัน เร็วเกินไปที่จะปล่อยให้ผู้หญิงอย่างเธอจากไปด้วยทุกข์เพียงแค่นี้ ฉันจะปล่อยเธอไปแน่ แต่เธอต้องไปพร้อมความทุกข์แสนสาหัสร้อยเท่าทวีคูณกว่าที่ฉันและกนกเคยได้รับ”
นาคินทร์ก็เดินไป ส่วนปานตะวันยังนั่งอยู่มึนงงกับสิ่งที่เกิดขึ้น
ที่ผับหรู นัครินทร์เดินหล่อเข้ามา สาว ๆ กิ๊วก๊าวเกรียวกราว ประกายเดือนเดินตามมาหน้าบูดๆ แหวะใส่
“เอ้า! ทำหน้ายังกะปวดอึ นี่ผับนะคุณไม่ใช่ส้วม”
“เหรอคะ?? แต่ดิฉันเหม็น!!!”
“เหม็น?? เหม็นอะไร??”
“เก๊าะ..เหม็นอะไรไม่รู้ค่ะ..รู้แต่เหม็นมากกกก”
“คุณนี่มัน...”
ไอ้เปี้ยก พนักชายคนเดิม พุ่งเข้ามา “อ้าวป๋าา..สวัสดีคับป๋าาา..โห!! ป๋านี่ใจสุด ๆ แผลเมื่อคืนยังสด ๆ อยู่เลยนะคับเนี่ย”
ประกายเดือนขำกิ๊ก
“ทะลึ่งละไอ้เปี้ยก” นัครินทร์เบิ้ดหัวเพียะ เปี้ยกกุมหัวป้อย
“โห..ป๋าาา..ล้อเล่นอ่ะป๋าาาา แฮ่ๆ วันนี้กี่ที่ดีคับป๋าาาา”
“ก็แหกตาดู”
เปี้ยกแหกตาดูแล้วชู 2 นิ้ว “สองเองเหรอป๋าาา ไม่ใช่ 4 เหมือนคืนก่อนเหรอคับป๋าาา”
นัครินทร์เงื้อมืออีก “ทะลึ่ง!!”
เปี้ยกโดดหลบฮา ๆ “จ๊ากก!!!”
ประกายเดือนแหว ”อ้าว! ทำไมแค่ 2 คนล่ะ?? ไหนท่านรองฯบอกว่านัดลูกค้าด้วยไงคะ??”
“อ้าว!!เอ่อ..จริงด้วย..ลืม”
เปี้ยกรู้ทันป๋า “ใจเย็นคับเจ๊”
“ใครเจ๊แก?? แม่ฉันไม่มีลูกชาย!!”
“แร้ง!! โหดอ่ะเจ๊”
ประกายเดือนถลึงตาใส่
“คืองี้คุณพี่ ก็ตอนแรกก็ 2 ที่ไปก่อน เดี๋ยวค่อยตามมา 3,4,5 เนาะป๋าเนาะ?!”! ไอ้เปี๊ยกยักคิ้วหลิ่วตาสุดฤทธิ์
“เออ ๆ พูดมาก..ไป!! ที่เดิมแหละไอ้เปี้ยก”
เปี้ยกโค้ง “จัดด่วนค้าบป๋าาาา”
นาคินทร์เดินตาม ประกายเดือนยังยืนเหล่อยู่ที่เดิม นาคินทร์หันมา “เอ๊าาา!! มาสิเจ๊” นัครินทร์พูดจบก็เดินขำก๊ากไปเลย
“บ้า!! อีตาบ้า!! หึ้ย!!!” ประกายเดือนเดินฟึดฟัดไปที่นั่งประจำของนัครินทร์ แล้วทิ้งตัวนั่งอย่างแรงจนนัครินทร์สะดุ้ง
“โอ๊ย!! โซฟาจะหัก ค่อย ๆ นั่งก็ได้ รู้แล้วว่าก้นใหญ่”
ประกายเดือนหันขวับ “นี่!!!”
“อะไร?? ผมพูดผิดตรงไหนฮะ?? ตะกี้นั่งทีดังโครม”
ประกายเดือนกัดฟันแน่น เปลี่ยนเรื่อง “แล้วไหนล่ะคะลูกค้าท่านรองฯ?? เมื่อไหร่จะมา??”
“มาเมื่อไหร่ก็เมื่อนั้นแหละ”
ประกายเดือนหมั่นไส้ เหล่ แอบยิ้มสะใจ “เดี๋ยวเถอะ...เดี่ยวมาแน่”
“อะไร? บ่นอะไรพึมพำเป็นยัยแก่??”
“ใครยัยแก่?”
“ก็คุณน่ะสิ!!บ่นพึมพำยังไม่พอ ดูแต่งตัวเข้า เมื่อเช้าไม่ได้ใส่ชุดนี้นี่ ใส่โป๊กว่านี้ตั้งแยะ”
“ก็มากับแกไง”
“ห๊า? ว่าไงนะฮะ”
“อ๋อ..คือ ก็เห็นว่ามีลูกค้าด้วยก็เลยอยากแต่งตัวให้เรียบร้อยนิดนึงอ่ะค่ะ”
“ไม่นิดอ่ะ..มากกกเลย ตกลงนี่มาเที่ยว รึมาสอนหนังสือไม่ทราบฮะอาจารย์แม่??”
ประกายเดือนเผลอตีท่านรองเพียะ “บ้า!!!”
“เฮ๊ย!! เป็นเลขาฯ กล้าทำร้ายร่างกายเจ้านายเหรอเนี่ย?? เดี๋ยวสั่งตัดเงินเดือนซะเลย”
“ก็..ก็..หึ้ย!!”
นัครินทร์ขำ หยิบเมนูมายื่นให้ “ทานอะไรดีฮะอาจารย์แม่”
ประกายเดือนสะบัดหน้าพรืด “ไม่หิว!!”
นัครินทร์ขำ ๆ
“ไฮ!! คุณนัคกี้” นัครินทร์ชะงัก หันไปมองเจ้าของเสียง ‘แดน’ ยืนยิ้มอยู่ “ลอง ไทม์ โน ซี ไม่ได้เจอกันนานเลยนะครับ”
ประกายเดือนหันมองแดน แดนมองตอบ
“เฮ่ยๆๆ..เดี๋ยวก่อน..เราเคยรู้จักกันตอนไหน??”
แดนยิ้ม ยื่นมือให้ “ผม ‘แดน’ จาก ยูเอส โอเว่อร์ซี เคยใช้บริการของ KTK เมื่อหลายปีก่อนไงครับ?”
“อ๋อ..อ๋อ..คุณแดน..จำได้แล้ว” นัครินทร์ยื่นมือเชคแฮนด์ตอบ “สวัสดีฮะ โทษที..ไม่เจอกันนานจริง ๆ”
แดนยื่นมือให้ประกายเดือน “ยินดีที่ได้รู้จักครับคุณ”
นัครินทร์รีบแทรก “ประกายเดือน เลขาฯส่วนตัวของผม”
“ครับ..คุณ..”
ประกายเดือนรีบเช็คแฮนด์หมับ “เรียกว่าดีดี้ก็ได้ค่ะ.. ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ”
นัครินทร์เริ่มเหล่ ๆ แอบหึงแฮะ??
ประกายเดือนได้ทีเลยจัดซะ “คุณแดนคือลูกค้าที่ท่านรองฯ นัดมาทานข้าวใช่มั้ยคะ?”
แดนงง “อะไรนะครับ?”
“คือ..เอ่อ..” นัครินทร์อึ้งไป ตอบไม่ถูก
แดนยิ้ม “คงจะไม่ใช่หรอกครับ” แดนมองประกายเดือน “แต่ตอนนี้สงสัยว่าผมอาจจะต้องกลับมาเป็นลูกค้าของ KTK อีกครั้งซะแล้ว”
นัครินทร์หน้าตึง ส่วนประกายเดือนสะใจ
นัครินทร์รีบไล่ “คุณแดนมากับแฟนรึเปล่า? แฟนรอแย่แล้ว”
“โนววว..ผมโสดมาตั้งนานแล้วครับ ผมมาคนเดียว ขอจอยด้วยได้มั้ย?”
“เฮ้ย..”
“เชิญเลยค่ะ ด้วยความยินดีค่ะ”
นัครินทร์หันขวับตาเขียว “คุณ!!!"
ประกายเดือนทำไม่รู้ไม่ชี้ “ดื่มอะไรดีคะคุณแดน?”
นัครินทร์แทบจะกัดลิ้นตาย ทิ้งตัวลงนั่งมองประกายเดือนดีดี้กับแดนอย่างขัดลูกกะตาสุด ๆ คว้าเครื่องดื่มตรงหน้ามาซดอั่ก ๆๆ แล้วสำลักพุ่งพรวดด้วยเสียงแหลม ๆ ของเคที่
อ่านละคร เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 5/2 วันที่ 22 พ.ค. 57
ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น บทประพันธ์โดย Shaynaละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น กำกับการแสดงโดย กฤษฎา เตชะนิโลบล
ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น ผลิตโดย บริษัท โพลีพลัส เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น โดยผู้จัด อรพรรณ (พานทอง)วัชรพล
ละครเรื่อง เสน่หา สัญญาแค้น ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัส เวลา 20.15 ทางไทยทีวีช่อง 3
ละครเรื่อง เสน่หา สัญญาแค้น...เริ่มออกอากาศตอนแรก 21 พ.ค.57ต่อจากละครเรื่อง อย่าลืมฉัน
ที่มา ไทยรัฐ