อ่านละคร เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 13 วันที่ 30 พ.ค. 57
ทันใดนั้นมือถืออัครินทร์ดังขึ้น “ไง..พี่นัค อะไรนะ? คุณเดือนทำไมนะ??”ปานตะวันหันขวับ “เดือน!!! เดือนเป็นอะไร?? เกิดอะไรขึ้นกับเดือน??”
บนชั้นผู้บริหาร บริษัท KTK อัครินทร์กับปานตะวันวิ่งพรวด โดยมียามยิ้มนำทางเข้ามา
“ทางนี้ครับผมทางนี้”
อัครินทร์กับปานตะวันวิ่งพรวดไปถึงห้องทำงานอัครินทร์ เปิดประตูพรวด ปานตะวันถลาเข้าไปหาประกายเดือนที่นอนอยู่บนโซฟาโดยมีจามจุรี จ่อยาดมให้ที่จมูก มอลลี่และลูกกอล์ฟยืนเป็นไทยมุง นัครินทร์เดินไปเดินมาเป็นเสือติดจั่น
“เดือน!! เดือนเป็นอะไร?? ใครทำอะไรเดือน??” ปานตะวันตวัดสายตานางเสือไปทั่วทุกคนสะดุ้งกันโหยง
“เฮ่ยยย!! ผมป่าวนะฮะ!! คือ..คุณมอลลี่กะคุณลูกกอล์ฟ”
ปานตะวันแว้ด “งั้นใครทำ??”
“ใจเย็นสิฮะ..ผมยังพูดไม่จบเลยฮะ คือคุณมอลลี่ กะคุณลูกกอล์ฟตะโกนร้องให้ช่วยลั่นเลย ผมกับคุณจามจุรีวิ่งไปดู ก็เห็นคุณเลขาฯล้มกองอยู่กับพื้นในห้องกาแฟแล้ว ผมตกใจไม่รู้จะทำยังไงก็เลยรีบโทรหาไอ้อัคให้มาดูน่ะฮะ”
ทันใดนั้นประกายเดือนรู้สึกตัว ทำท่าเจ็บๆ หน้าผาก มึนๆหัว “โอย..”
“เดือน!! เดือนเป็นไงบ้าง ?! ไม่เป็นไรแล้วนะ..พี่อยู่ตรงนี้แล้วนะเดือน”
ปานตะวันโผกอดน้องสาว น้ำตาหยดด้วยความเป็นห่วงสุดๆ ทำเอาทุกคนอึ้ง
“ตะวัน”
“ใคร?? ใครทำเดือน?? บอกพี่มาเดี๋ยวนี้!!!”
“ส่งเสียงดังอะไรกัน” ปานตะวันหันขวับเห็นเป็นนาคินทร์ยืนมองอยู่ ข้างๆเป็นปาริฉัตร หน้าตาแอ๊บบริสุทธิ์ ปานตะวันตาวาวใส่นาคินทร์ นาคินทร์หน้าตาชิวมาก ไม่ได้สนใจว่าใครจะเจ็บฯลฯ
ปานตะวันตามนาคินทร์เข้ามาที่ห้องทำงาน หน้าตาเอาเรื่อง “เกิดอะไรขึ้นกับน้องสาวฉัน??”
“ก็ไปถามน้องสาวคุณ..เกี่ยวอะไรกับผม??”
“เกี่ยวแน่ๆ..ต้องเป็นคุณแน่ๆ”
นาคินทร์ส่ายหน้าน้อยๆ มองด้วยสายตาดูถูก “ทำเลวไว้เยอะ ก็เลยคิดว่าคนอื่นจะต้องเลวเหมือนตัวเอง”
“ฉันไม่สนแล้วนะว่าคุณจะโกรธจะเกลียดจะแค้นฉันด้วยเหตุผลงี่เง่าบ้าบออะไร แต่รู้ไว้ด้วย..ฉันไม่ยอมให้คุณแตะต้องน้องสาวฉันอีกเป็นอันขาด นอกจากจะรอให้ฉันตายซะก่อน”
สองคนจ้องตากันเขม็ง “นั่นล่ะ..ผมจะรอ!!”
ปานตะวันอึ้ง ตกใจ น้อยใจ เสียใจ แว่บนึงก่อนจะฮึดขึ้นมาสู้ “แต่คนอย่างฉัน..ไม่ยอมตายง่ายๆ!!!”
นาคินทร์..เห็นปานตะวันฮึดสู้ ก็ยิ่งมั่นใจในความคิดตัวเอง ว่าปานตะวันไม่ธรรมดา นาคินทร์ยิ่งรู้สึกชิงชัง สองคน จ้องหน้ากันแบบไม่ยอมกัน
หน้าห้องทำงานนาคิทร์ ปาริฉัตรแอบฟังทุกอย่างอยู่ ปานตะวันเปิดประตูพรวดออกมา ชะงักมองปาริฉัตร ปาริฉัตรทำลอยหน้าลอยตา
ปานตะวันจ้องหน้า “คุณคงเป็นเลขาฯท่านประธานสินะ”
ปาริฉัตรเชิดหยิ่งใส่
“นั่งเฝ้าท่านประธานของคุณให้ดี อย่าให้มายุ่งวุ่นวายกับประกายเดือนน้องสาวฉัน”
ปาริฉัตรตาโตแบบไม่อยากจะเชื่อ “กล้าพูด?? หน้าด้านเหมือนกันทั้งพี่ทั้งน้อง แกนั่นแหละ เอาโซ่มาล่ามน้องสาวแกไว้ให้ดี อย่าเที่ยววิ่งไปเลียขาท่านประธานที ท่านรองฯที..สำส่อน!!!”
ปาริฉัตรพูดไม่จบ ปานตะวันตะปบคอดันปาริฉัตรหลังชนประตู บีบแน่น “แกสิ..นังหมาหวงก้าง!! ไม่ได้กินแล้วยังจะเห่า แกก็อีกคนนะเลิกวุ่นวายกับน้องสาวฉันได้แล้ว .. ไม่งั้นฉันเอาตายทั้งนายทั้งบ่าว!!”
ปานตะวันผลักปาริฉัตรทิ้งแล้วเดินออกไป ปล่อยให้ปาริฉัตรช็อค ไอแค่กๆ ขาดอากาศ “แค่กๆ..แก..พวกแกมันบ้า..บ้าทั้งพี่ทั้งน้อง..บ้าทั้งบ้าน !! แค่กๆๆ”
ที่ค่ายมวย ปานตะวันซ้อมชกเป้าที่แขนโค้ชปั่กๆๆ ขณะที่ประกายเดือนกับพิ้งค์ หมดแรงทรุดหงายผลึ่งลงกับพื้น “โอย..ไม่ไหวแล้วฯลฯ เหนื่อยฯลฯ”
ปานตะวันชกไป พูดไป “ไมได้!!ลุกขึ้นมา!!!”
“นึกเฮี้ยนอะไรขึ้นมาเนี่ยตะวัน อยู่ๆ ก็ลากพวกเรามาต่อยมวย” ประกายเดือนโอดครวญ
พิ้งค์ประท้วง “แล้วไง??..พูดหยั่งกะจะไปทำสงครามกับใครงั้นแหละ”
ปานตะวัน ชกหมัดสุดท้ายเปรี้ยง !!!
“เอ้า! พักแป๊บนึง” โค้ชบ่น “แหม..หมัดหนักชะมัด” โค้ชเดินออกไป
ปานตะวันหันมาตอบพิ้งค์ “ก็ไม่แน่ คนเราเมื่อมันหลังชนฝามันก็ต้องลุกขึ้นสู้”
พิ้งค์มองๆ สังเกตุ
“วิญญาณจีจ้ากลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่ห๊า..ตะวัน” ประกายเดือนหันไปพูดกับพิ้งค์ “พี่พิ้งค์จำได้มั๊ย?ที่โรงเรียนน่ะ ตะวันเคยโดนถีบ ไอ้จ๊อดที่มาแกล้งเดือนซะกระเด็นเลย”
พิ้งค์นึกแล้วขำกิ๊ก “เออ..จริงด้วย!! หัวหน้าห้องโดนถีบเพื่อนซะเอง โดนครูตีซะ!! ฮ่าๆๆ”
ปานตะวันพูดอย่างหนักแน่นจริงจัง “ช่วยไม่ได้..” ปานตะวันตาวาวเมื่อนึกถึงนาคินทร์ “น้องสาวใครข้าใครอย่าแตะ!!”
“โห..นี่ใจคอจะหวงน้องสาวไปจนถึงเมื่อไหร่เนี่ย สงสัยจะได้เกาะคานเป็นเพื่อนพี่สาวเธอแน่ๆ ละยัยเดือน”
“ไม่น่ะ!! ไม่เอานะตะวัน!! เกิดมาขาวสวยหมวยเอ็กซ์ซะขนาดนี้..ไม่มีวันซะล่ะ ยังไงก็ต้องได้หล่อเทพประมาณท่านประธาน ฟันธ๊ง” ประกายเดือนเพ้อโดยไม่รู้เรื่องราว
“เดือน!!!” ปานตะวันปรี๊ด
สองคนสะดุ้งเฮือก ประกายเดือนงง “เย้ย!!เรียกซะดัง!!ตกใจหมด!! หมู่นี้ตะวันเป็นอะไรอ่ะ ดุเอ๊าดุเอา??”
“เอ่อ..ปะ..เปล่า..พี่ไม่อยากให้เดือนคิดแบบนั้น”
“แบบไหน?”
“ก็..ก็..จะต้องไปหวังได้แฟนหล่อ แฟนรวย..เหมือน..ท่านประธานนั่นน่ะ”
พิ้งค์มองปานตะวัน
ประกายเดือนไม่เข้าใจ “ตะวันนี่เก๊าะ..เมื่อไหร่จะเลิกคิดอคติกับท่านประธานนะ”หญิงสาวแหย่ “เค้าออกจะเพอร์เฟ็คท์ซะขนาดนั้น ที่สำคัญ..ท่านประธานน่ะเค้า” ประกายเดือนทำตาปิ๊งๆๆๆๆ “ตัวเองน้าาา?!!”
พิ้งค์มองว่าปานตะวันจะตอบยังไง ปานตะวันรีบตัดบท “โค้ชมาแล้ว ลุกขึ้นมาซ้อมได้แล้ว!!”
“โอย..เราไม่ไหวแล้วนะ.. ผิวช้ำเป็นจ้ำๆๆหมดแล้วเนี่ย เป็นหมอผิวหนังแต่ตัวกระดำกระด่าง คนไข้ที่ไหนจะอยากมาหา?” พิ้งค์ยอมแพ้
“แต่เดือนต้อง!!”
“โห่..เค้าไม่ไหวแล้ว”
“ไมได้!!! ซ้อมไว้!! อย่างน้อยก็เอาไว้ป้องกันตัวสมัยนี้ไว้ใจใครไม่ได้”
“อ่ะๆๆ..ซ้อมก็ซ้อม”
ปานตะวันชกปั่กๆๆ ประกายเดือนชกด้วย เหลือพิ้งค์มองปานตะวันอย่าง ’หมู่นี้เปลี่ยนไป’ สักพักก็เมินหน้ามองไปทางอื่นแล้วชะงัก เห็น ‘เล็ก’ ชายหนุ่มรูปหล่อน่ารักน่าเอ็นดูชกมวยอยู่อย่างหล่ออีกมุมนึง พิ้งค์ตาโต เรียกลั่น “น้องเล็ก คุณน้องเล็กกกกกก!!!”
คุณเล็กหันมามอง พิ้งค์โบกมือให้..ยิ้มแฉ่ง!!!
ในค่ายมวยอีกมุม เล็กหนีบน้ำ 4 ขวด วางลงตรงหน้าสาวๆ จนครบรวมทั้งตัวเอง
“เห็นมะ?? ป๋าม๊ะ?? ชื่อเล็กแต่ใจใหญ่มว๊ากๆ”
ทุกคนยิ้ม เล็กเขินๆ “โห..พี่หมอ..ก็”
“ใจใหญ่อย่างเดียวหรอคะ อย่างอื่นใหญ่ด้วยรึเปล่า” ประกายเดือนแซว
พิ้งค์ขำกร๊าก “ว๊าวววววววๆๆ!!”
ปานตะวันรีบตีน้องเพียะ “เดือน!! พูดอะไรน่ะ??”
ประกายเดือนตาโต “พูดอะไร?? เค้าหมายถึงบ้านช่องใหญ่โตด้วยรึเปล่า รูปหล่อ พ่อรวยด้วยมั๊ย เอ๊อ..ตะวันนี่..คิดลึก!!”
ปานตะวันอายมาก เล็กมองปานตะวันยิ้มๆ
“รวยสิจ๊ะ..ถามได้!! คุณน้องเล็กน่ะเค้าลูกเจ้าพ่อเขาใหญ่ รวยโคตรๆ”
เล็กถ่อมตน “ไม่ขนาดนั้นครับ..พี่หมอ”
“ไม่ต้องมาถล่มตัวเลย ชี้มาเลยดีกว่าจะเอาเขาลูกไหน ของพ่อน้องเล็กเกือบหมดแหละ”
“ว๊าวๆๆๆ” ประกายเดือนทำท่าตื่นเต้นโอเวอร์
“ว่าแต่หายไปเลยนะจ๊ะ ไม่เห็นไปรักษาสิวกับพี่มั่งเลย ไหนดูซิ..หืมม์!! เดี๋ยวนี้หน้าเนียนหล่อแล้วนี่ พี่หมอไม่มีความหมายแล้วสาวๆคงตรอมกันเกรียวล่ะเซ่??”
เล็กส่ายหน้ายิ้มๆ “ไม่มีหรอกครับ”
“ไม่มีว่างรึเปล่าคะน้อง??”
เล็กเหลือบมองปานตะวัน “ไม่มีครับ..ไม่มีจริงๆ”
ปานตะวันมองเล็กพอดี สายตาป๊ะกัน ปานตะวันรีบเฉไฉ มองไปทางอื่น ช็อตตะกี้ไม่รอดสายตาพิ้งค์และประกายเดือนไปได้ สองสาวมองหน้ากัน อ้าปากค้างทำตาโต แล้วทำปากใส่กัน ไม่ออกเสียง ”ว๊าวๆๆๆ!!!” แล้วหันไปมองเล็กกับปานตะวันใหม่
เล็กยังมองปานตะวันอยู่แบบแอบปิ๊ง ปานตะวันทำหน้าพูดไม่ออก บอกไม่ถูก
ในห้องอาบน้ำค่ายมวย สามสาวอาบน้ำอยู่คนละห้องกัน ประกายเดือนและพิ้งค์กรี๊ดกร๊าดกันใหญ่
ปานตะวันเอ็ด “เว่อร์กันไปใหญ่แล้วเธอ 2 คนนี่ กรี๊ดกร๊าดอะไรกัน? ไม่ใช่เด็กๆแล้วนะ”
“ไม่ใช่เด็ก..แต่ใครไม่รู๊..มีเด็กมาปิ๊งงงงง กรี๊ดดดดดด” ประกายเดือนกรี๊ด
ปานตะวันเงียบ แต่แอบค้อน
พิ้งค์เลียนเสียงคุณน้องเล็ก “ว่างๆพี่ตะวันไปเที่ยวเขาใหญ่บ้างซิครับ..อากาศดีมากเลยครับ”
ประกายเดือนเลียนเสียงต่อ “ไปพักที่บ้านผมก็ได้นะครับ..ถ้าไม่รังเกียจ”
ประกายเดือนและพิ้งค์เต้นกันเร่าๆ “กรี๊ดดดดดด!!!”
ปานตะวันหมั่นไส้ เอามือทุบผนังห้องน้ำ “หนวกหูนะ!! กรี๊ดกันยังกะเปรตโดนน้ำร้อน”
ประกายเดือนและพิ้งค์ ตาโตมองหน้ากัน
“โห!!! เดี๋ยวนี้ปากจัดมาก ตั้งแต่มีเด็กมาปิ๊งนี่ พี่สาวเราแซ่บขึ้นทันตาเห็น”
“ถูกกกก!! มันเหมือนแบบว่า..ได้กินต้มยำกระดูกอ่อนอ่ะนะ..เคี้ยวกรุบๆ..ซดน้ำต้มยำแซบๆ แถมมีคอลลาเจน คิวเท็น ให้ด้วย..กระชุ่มกระชวยคึกคัก ...กร๊ากกๆๆ”
สองสาวขำกร๊ากๆๆๆ ถูกใจมากๆ
“บ้า!!” ปานตะวันปิดฝักบัว “เพ้อเจ้อน่ารำคาญ!! ฉันไปก่อนล่ะ” ปานตะวันเอาผ้าขนหนูมากระโจมอก เดินออกจากห้องน้ำ
ประกายเดือนซึ่งยังอาบอยู่ ตะโกนแซว“แหม..แทนที่จะโมโห ตะวันน่าจะภูมิใจนะว่า ณ. จุดนี้เรายัง”มีของ” เด็กรุ่นน้องมาปิ๊ง”
พิ้งค์อาบน้ำไป เอออวยไป “จริง!!! ให้มันรู้ซะมั่งว่าไผเป็นไผ!!!”
ปานตะวันยืนเช็ดผมอยู่หน้ากระจก พิ้งค์ยังพูดต่อ ตั้งใจจะแย๊บตะวันเรื่องนาคินทร์ “ไอ้พวกผู้ชายที่มันงี่เง่า มันจะได้ เงิบไปเลย”ปานตะวันชะงักฟัง พิ้งค์ใส่ใหญ่ “ยิ่งไอ้พวกที่นึกว่าตัวเองเจ๋ง เป็นเทพ ทำตัวอยู่เหนือผู้หญิงมันยิ่งต้องเอาให้สำนึก!!!”
ปานตะวันคิดได้ ค่อยๆจ้องเงาตัวเองในกระจก ที่ดูทั้งสวยเซ็กซี่มีเสน่ห์ สายตาตะวันเริ่มภูมิใจ มั่นใจในตัวเองมากยิ่งขึ้น- - เจอกัน..นาคินทร์!!!
ตอนกลางวัน นาคินทร์เดินผ่านห้องนอนปานตะวันแล้วชะงัก เปลี่ยนใจเดินกลับมายืนมองประตูแบบชั่งใจนิดนึง ก่อนจะตัดสินใจเปิดประตูผลัวะเข้าไปทันที นาคินทร์มองผิดหวังนิดหน่อยที่ไม่เห็นปานตะวันอยู่ในห้อง
ในห้องนอนนารถนรินทร์ ใบตองกำลังดูแลแต่งตัวทำผมให้นารถนรินทร์ “คุณนารถยิ่งโตยิ่งสวยนะคะ”
“จริงเหรอคะ..พี่ใบตอง”
“จริงสิคะ..ใบตองเห็นพวกคุณทุกคนมาตั้งแต่เล็กๆ คุณหนูๆ ผู้ชายก็หล่อเอ๊า หล่อเอา ส่วนคุณนารถก็สวยวันสวยคืน เฮ้อ!ชื่นใจ”
“ปากหวานนะเนี่ย”
“เปล่านะคะ..ใบตองพูดจริง นี่ก็ลุ้นตัวโก่งกะคุณผู้หญิงว่าใครน้อ..จะชิงแต่งงานมีหลานให้ได้เลี้ยงก่อนใครเพื่อน”
นารถนรินทร์อมยิ้ม “พี่ใบตองว่าใครล่ะ??”
ใบตองตาโต ทำเป็นคิด “แน่ะ?? ใบตองว่าดูท่าทางแล้ว..ต้องเป็นคุณ...”
นาคินทร์เปิดประตูเข้ามาพอดี สองคนหันมองเรียกพร้อมกัน “พี่คิน? คุณคิน??”
นาคินทร์มอง..ไม่เห็นตะวัน “อ่อ..โทษที..เอ่อ..อยู่กันแค่นี้เหรอ?”
อ่านละคร เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 13 วันที่ 30 พ.ค. 57
ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น บทประพันธ์โดย Shaynaละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น กำกับการแสดงโดย กฤษฎา เตชะนิโลบล
ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น ผลิตโดย บริษัท โพลีพลัส เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น โดยผู้จัด อรพรรณ (พานทอง)วัชรพล
ละครเรื่อง เสน่หา สัญญาแค้น ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัส เวลา 20.15 ทางไทยทีวีช่อง 3
ละครเรื่อง เสน่หา สัญญาแค้น...เริ่มออกอากาศตอนแรก 21 พ.ค.57ต่อจากละครเรื่อง อย่าลืมฉัน
ที่มา ไทยรัฐ