อ่านละคร รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 6/3 วันที่ 24 พ.ค. 57
โจมองทุกอย่างรอบตัว ก็ยังไม่เจอสิ่งผิดปกติ พลางหันไปดูวนิษา ที่หอมแก้มกริชตามแรงเชียร์“คุณวนิ คืนนี้คุณสวยมาก พรุ่งนี้ผมจะบอกความจริงคุณ แล้วเราคงจะไม่ได้เจอกันอีก ขอให้มีครอบครัวที่อบอุ่นและมีความสุขอย่างที่คุณต้องการ”
โจหันหลังให้ กำลังเดินออกไป พลันก็มีเสียงคนล้มตึง ตามมาด้วยเสียงกรี๊ด โจหันขวับ
ภาพที่เห็นคือบนเวที กริชล้มลง หน้าแดงก่ำ คอบวม หายใจไม่ออก วนิษาตกใจสุดขีด รีบคุกเข่าลงประคองกริช แล้วคนที่เกี่ยวข้องรีบวิ่งขึ้นไปดูกริชบนเวที
เสียงพิธีกรพูดผ่านไมโครโฟน
โจยืนอึ้ง “เกิดอะไรขึ้นวะเนี่ย”
วนิษามาหยิบไมค์มาจากพิธีกร
“เจ้าหน้าที่โรงแรม ตามหน่วยปฐมพยาบาลมาเดี๋ยวนี้ ขอเครื่องช่วยหายใจด้วย”
วนิษามองไปทั่วงาน พลางพูดออกไมค์
“นายดาว อยู่ไหน นายดาว”
โจตะโกนลั่น
“ผมอยู่นี่”
“พาคุณกริชไปโรงพยาบาล เร็ว”
กริช ผื่นขึ้นแดงไปทั้งตัว นอนไม่ได้สติ หนุนตักเจ้าหน้าที่โรงแรมที่กำลังใช้เครื่องช่วยหายใจช่วยอยู่
“คุณกริช อย่าเป็นอะไรนะคะ อย่าเป็นอะไร”
วนิษาร้องไห้หลับตา โจหน้าเครียด บีบแตรขอทาง กริชหรี่ตาขึ้นนิดนึง พยายามลืมตา แต่ไม่สำเร็จ ตาหลับลงไปอีก มือกริชที่ตอนแรกอยู่บนเบาะ ห้อยตกลงมาข้างตัว วนิษาจับมือกริชขึ้นมากุมไว้
“คุณกริช คุณต้องอยู่กับฉันนะ”
เจ้าหน้าที่ รีบเข็นเตียงผู้ป่วยที่มีกริชนอนอยู่ เข้าห้องผ่าตัดอย่างเร่งด่วน วนิษาวิ่งตามจับมือกริชไม่ยอมปล่อย จนจะเข้าห้องฉุกเฉิน โจต้องมาจับมือวนิษาให้ปล่อยมือกริช
หมอเดินตามมาอย่างเร่งรีบ กำลังจะเข้าห้อง วนิษาร้องไห้ไปขอร้องหมอ หมอไม่พูดอะไร พลางรีบเข้าไปในห้อง
โจพาวนิษาห่างออกมา วนิษายังร้องไห้อย่างหนัก
วนิษามาที่หอพระในโรงพยาบาล พลางจุดธูปไหว้พระ ตั้งสมาธิมั่น ขอพรให้กริช
“ ฉันขออธิษฐานให้คุณกริชปลอดภัยด้วยเถอะ หากบาปหรือเวรกรรมใดที่ดลบันดาลให้คุณกริช
เป็นแบบนี้ ฉันขอให้บาปหรือเวรกรรมนั้นตกลงที่ฉันแทน ฉันขอแลกชีวิตคุณกริชด้วยชีวิตของฉัน”
วนิษาก้มกราบ แล้วปักธูปด้วยสีหน้าเด็ดเดี่ยว
ที่หน้าห้องฉุกเฉิน นอกจากวนิษากับโจแล้ว ยังมีพ่อแม่และญาติๆ ของกริชมารอด้วย พวกญาติๆกับแม่กริชมองมาที่วนิษาด้วยสายตาไม่ไว้ใจและเหินห่าง แต่วนิษาไม่สนใจ ยังคงประสานมือแน่น สวดอธิษฐาน ตาก็มองไปที่ประตูห้องตลอดเวลา
หมอเดินออกมา วนิษากับญาติๆ รีบเข้าไปหา หมอแจ้งข่าวร้ายแล้วเดินออกไป วนิษาทรุดฮวบในขณะที่พ่อแม่กริชยืนตะลึง
วนิษาวิ่งเข้าไปในห้อง เปิดผ้าคลุมหน้าศพกริชที่อยู่บนเตียง จับมือกริช แล้วร้องไห้โฮ
หลังจากรดน้ำศพเสร็จ วนิษาก็เดินออกมาหน้าศาลา ดวงตาเหม่อลอย พลางเดินไปนั่งที่เก้าอี้ในแถว พอวนิษาเดินไปนั่ง พวกญาติๆ ของกริช ที่นั่งอยู่ก่อน ก็พากันลุกไปนั่งที่อื่น ในขณะที่ญาติคนหนึ่ง เดินมา พลางแกล้งเอา นสพ.มาวางใกล้ๆ
วนิษาจงใจให้เห็น แล้วเดินหนีไปอย่างรังเกียจ
วนิษาปรายตาเห็นพาดหัวข่าวบน นสพ.
“ลือสนั่นดวงกินผัว สามรายตายคาชุดเจ้าบ่าว”
พร้อมประกอบ ตอนกริชหอมแก้มวนิษาบนเวที วนิษารีบเบือนหน้าหนีไปทางอื่น โจมองมาด้วยความรู้สึกสงสารจับใจ
พวกสื่อมวลชนที่มาทำข่าวถูกกันอยู่ภายนอกศาลา มีแผลเหล็กกั้น มีป้ายจากทางวัดแปะไว้ชัดเจนว่า “ พื้นที่สื่อมวลชน - ทางวัดขอขอบคุณที่ให้ความร่วมมือ“
นักข่าวคนหนึ่งหันไปสั่งความกับช่างภาพ
“ซูมเข้าไปเลยพี่ ซูมเยอะๆ ให้เห็นลูกตาวนิษาเลยนะ นัยน์ตาเป็นหน้าต่างของหัวใจ พี่ซูมให้ทะลุเข้าไปถึงหัวใจของวนิษาเลยนะ ว่าคิดกำลังคิดอะไรอยู่”
ระหว่างที่พวกสื่อกำลังทำงานกันอยู่นั่นเอง ระรินก็เดินเข้ามาในงานมาพร้อมกับเพ็ญแข สื่อมวลชนหันไปถ่ายรูประรินกันพึ่บพั่บ ระรินเอียงหน้าไปกระซิบกับเพ็ญแข
“ยัยโป๊งตัวแสบนั่นมาด้วย ครั้งที่แล้วมันทรยศหนู บอกคุณกริชว่าหนูเป็นคนปล่อยข่าว อยากจะตบมันจริงๆ”
“เอาเหอะ พักไว้ก่อน วันนี้เราไม่ได้จะมาทะเลาะกับสื่อนะ”
ระรินเดินตรงมาที่ศาลา แกล้งหยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาซับน้ำตา
“น้องระริน เป็นไงบ้างคะ ทำใจได้รึยังคะ”
ระรินมองนักข่าวแว่บหนึ่ง ก่อนจะทำทีเป็นสะอื้น
“ทำใจไม่ได้ค่ะ และไม่มีวันทำได้ด้วย คุณกริชเป็นคนดี ไม่น่าเลย ไม่น่าต้องมาตายแบบนี้เลย ระรินเตือนเขาแล้วแท้ๆ”
“น้องระรินเตือนเขาเรื่องอะไรเหรอคะ”
“เรื่องที่เรารู้ๆกันอยู่น่ะค่ะ แต่เขาไม่ฟังระรินเลย” ระรินพูดไปสะอื้นไป
“เรื่องอะไรเหรอคะ”
“เรื่องดวงกินผัวไงคะ”
“คุณกริชไม่เชื่อเรื่องนี้ใช่ไหมคะถึงได้แต่ง”
ระรินแกล้งบีบน้ำตาหนักขึ้น
“เขาก็ดูเหมือนจะเชื่อนะคะ แต่คงมีใครบางคนยุเขาให้ไม่สนใจฟังเรื่องพวกนี้ ใครบางคนที่รับความจริงข้อนี้ไม่ได้”
นักข่าวเงียบ พลางมองไปด้านหลังของระริน ระรินรู้ตัว มองกลับไป เห็นวนิษา กำลังยืนมองมา
“คุณระริน เชิญค่ะ”
“ขอบคุณค่ะคุณวนิษา แต่ระรินยังพูดกับพี่ๆ สื่อไม่เสร็จ”
วนิษายืนจ้องมาที่เธอ ระรินจ้องตอบอย่างไม่สะทกสะท้าน
“เรากำลังคุยถึงใครบางคนที่เขาหลงมากจนยอมเชื่อทุกอย่าง ใครบางคนที่ฆ่าเขาทางอ้อมด้วยดวงอัปปรีย์ที่ติดตัวมาตั้งแต่เกิดน่ะค่ะ”
นักข่าวหันขวับไปที่วนิษาที่ยืนตัวสั่นระริก
“ถ้าคุณมาเคารพศพคุณกริช ฉันยินดีต้อนรับค่ะ แต่ถ้าคุณจะมาเพื่อด่าฉัน เชิญที่อื่น ที่นี่งานศพ หัดมีมารยาทซะบ้าง”
“ใครด่าคุณ ฉันกำลังพูดถึงฆาตกรต่อเนื่อง มันฆ่ามาแล้วสามศพ ที่น่ากลัวคือไอ้ฆาตกรรายนี้
มันไม่รู้สึกผิดซักนิด ยังกล้ายืนเชิดหน้าต่อหน้าคนอื่นๆอีกต่างหาก โหดเหี้ยมแล้วก็เลือดเย็นที่สุด”
วนิษากำหมัดแน่น
“ถ้าหมายถึงฉันก็พูดมาตรงๆ ไม่ต้องมาทำเป็นกะแนะกะแหน น่ารำคาญ คุณทำตัวเหมือนเด็กขี้อิจฉาแล้วก็ขี้ขลาด อยากด่าฉันแต่ไม่กล้า กลัวฉันมากเหรอไงคะ”
นักข่าวหันกลับมาที่ระรินที่โกรธจนตัวสั่น
“ใช่ ฉันด่าแกน่ะแหละ ยัยผู้หญิงกินผัว แกเข้ามาในชีวิตเขาทำไม เขากำลังคบกับฉันอยู่ดีๆ แกก็เข้ามาเหมือนตอนคุณชายแจ้ แล้วแกก็ทำลายความสุขของทุกคน คนอย่างแกอย่ายุ่งกับผู้ชายที่ไหนอีกเลย แกมันถูกสาปไม่รู้ตัวหรือไง”
วนิษาพูดไม่ออก พ่อแม่กริชเดินออกมา ระรินยกมือไหว้ พ่อกริชท่าทางไม่พอใจแต่ไม่แสดงออก พูดเป็นกลาง
“นี่เป็นงานศพนะหนู ขอให้ทุกคนมีสติกันหน่อย”
วนิษากับระรินหน้าจ๋อย ในขณะที่แม่กริชปรายตามองวนิษา
“คุณระรินเชิญจ้ะ ใครไม่ต้อนรับหนูก็เรื่องของเขา แต่ฉันเป็นแม่ของกริช ฉันยินดีต้อนรับ ส่วนคนที่แม่ไม่ต้อนรับจริงๆน่ะ มันยังไม่รู้ตัว ยังมามีหน้ามาไล่คนอื่นอีก”
แม่กริชปรายตามองเหยียดวนิษา ก่อนที่จะพาระรินกับเพ็ญแขเข้าไปในศาลา เพ็ญแขจงใจรั้งท้าย พอเดินผ่านวนิษา ก็พูดเบาๆโดยไม่มองหน้า
“สมน้ำหน้า ยัยกาลกิณี”
วนิษาพยายามสะกดอารมณ์ พลางหันไปเห็นโจยืนหลบมุมอยู่มุมหนึ่ง ก็รีบพยักหน้า เป็นเชิงบอกว่าเธอจะกลับแล้ว โจพยักหน้ารับทราบ
“ไปไหนครับ” โจหันมาถามเมื่อวนิษาเข้ามานั่งในรถเรียบร้อยแล้ว วนิษาร้องไห้โฮ
“ไม่ต้องถาม ไปที่ไหนก็ได้”
โจพาวนิษามายืนบนดาดฟ้าตึกสูงแห่งหนึ่ง วนิษาดูดาวบนฟ้า แววตาเศร้า
“ดวงกินผัว ดาวดวงไหนนะที่ทำให้ชีวิตฉันต้องเป็นแบบนี้”
โจยืนมองห่างๆ สีหน้ามีแววเคลือบแคลงใจ
“คุณวนิ ผมอยากรู้จริงๆว่าคุณใช้วิธีไหนฆ่าคุณกริช คุณลงมือตอนไหนกันแน่ ฉันอยากถามเขาอย่างนี้จริงๆนะ”
โจกลับมาถึงบ้าน ก็นั่งคุยกับป๋อง ถึงเหตุการณ์ที่ผ่านมา
“แล้วได้ถามมั้ยครับ”
โจส่ายหน้า “ไม่อ่ะ”
“แล้วทำไมพี่ไม่ถามเขาตรงๆล่ะ”
“ไม่กล้าว่ะ ถ้าเขาไม่ได้ฆ่า คำถามของฉันก็เหมือนมีดไปกรีดที่แผลเดิมของเขาให้มันเหวอะมากขึ้นไปอีก ฉันทำไม่ลง”
“ถ้าเขาไม่ได้เป็นคนฆ่า แล้วใครฆ่า
โจถอนใจ “หมอลงความเห็นว่าคุณกริชตายเพราะอาการแพ้อย่างรุนแรง แต่ก่อนหน้านั้นไม่มีใครเห็น
อ่านละคร รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 6/3 วันที่ 24 พ.ค. 57
ละครรักออกฤทธิ์ บทประพันธ์ : นิตินันท์, วรรณพร, นิพลละครรักออกฤทธิ์ บทโทรทัศน์ : สมภพผูกพันน้อย
ละครรักออกฤทธิ์ กำกับการแสดง : คิง-สมจริง ศรีสุภาพ
ละครรักออกฤทธิ์ ดำเนินงานโดย : สมจริง ศรีสุภาพ
ละครรักออกฤทธิ์ ผลิต : บริษัท กู๊ด ฟีลลิ่ง จำกัด
ละครรักออกฤทธิ์ ออกอากาศทุกวันศุกร์ เวลา 20.25 น. และวันเสาร์-อาทิตย์ เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ