อ่านละคร รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 8/4 วันที่ 27 พ.ค. 57
“หวัดดีจ้ะ อยู่ที่คอนโดไม่ไป ไปทำไม อะไรนะ จริงเหรอ เออๆ เดี๋ยวรีบโทร. ไปถามแม่ฉันก่อนดีกว่าหวัดดีจ้ะ”จากนั้นก็หันมาบอกพจน์ ท่าทางตื่นเต้น
“นี่คุณพจน์ เพื่อนฉันโทรมาบอกว่าวนิษาล้มงานบวช ไม่ยอมบวชแล้ว”
“จริงเหรอ ทำไมอ่ะ”
“ไม่รู้เหมือนกัน เดี๋ยวขอโทรเช็คกับแม่ก่อน”
พูดพลางรีบกดโทรออก ในขณะที่พจน์ครุ่นคิดอะไรอยู่คนเดียว
“พี่ภาคย์ ทำไมต้องหนีมิ้นต์ด้วย”
“รำคาญ จบแล้วทำไมรู้จักจบ”
ภาคย์จะเดินหนีอีก หญิงสาวดึงแขนเสื้อไว้ แล้วร้องไห้
“พี่ภาคย์ มิ้นต์ทำอะไรไม่ดีเหรอ มิ้นต์ขอโทษ อย่าทิ้งมิ้นต์ไปแบบนี้เลย”
“บอกว่ารำคาญไง ชัดหรือยัง”
ภาคย์จับผมหญิงสาวดึงรั้ง หญิงสาวร้องลั่น จนต้องรีบปล่อยมือ ก่อนที่จะถูกผลัก จนลงไปกองกับพื้น
“ฉันจะไปเที่ยวที่อื่นแล้ว ถ้าขืนตามมาอีกจะจัดหนักให้ จะเอาไม่เอา”
หญิงสาวร้องไห้โฮ พลางรีบกระเถิบตัวหนี ภาคย์เดินออกมาท่าทางหงุดหงิด พจน์ที่ลงจากรถมาพอดี เห็นเหตุการณ์ก็หัวเราะแซว
“โห จะโหดอะไรขนาดนั้นวะ”
“อ้าว พี่พจน์”
ภาคย์ยกมือไหว้พจน์ สีหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส
“เปลี่ยนแฟนอีกแล้วเหรอ”
“อย่าเรียกแฟนเลย แค่จีบขำๆเอามาใช้แก้เบื่อ แต่ยัยนี่ดิดันคิดจริงจัง เลยต้องเจรจาด้วยของแข็ง
ซะหน่อย”
“ลีลาแบบนี้แกแหละที่ต้องการ หึๆ”
จากนั้นทั้งคู่ก็มานั่งคุยกันในมุมเงียบๆหน้าสถานบันเทิง “วนิษาเหรอ ผมจำได้ พี่เคยคุยเรื่องผู้หญิงคนนี้ให้ฟังทีนึง พี่บอกว่ารวยมาก ถ้าผมจีบได้ก็กลายเป็นเศรษฐีสบายทั้งชาติ แต่จู่ๆพี่ก็เงียบไป”
“ก็พอจะลงมือ เขาดันประกาศจะแต่งงาน ฉันก็เลยต้องพับโปรเจ็กต์ไปก่อน”
“แล้วไงครับ ถ้าเขาแต่งงานแล้วผมจะทำอะไรได้ คงต้องรอให้ผัวตายก่อน”
“ไม่ต้องรอ ตายเรียบร้อยแล้ว”
ภาคย์ตาโต “หา”
“แถมยังทิ้งมรดกให้วนิษารวยกว่าเก่าอีก”
“ทั้งสวยทั้งรวยขนาดนั้น คนไม่รุมจีบกันแย่เลยเหรอครับ แล้วผมจะแทรกเข้าไปได้ยังไงล่ะครับ”
“ถ้าเข้าทื่อๆน่ะไม่มีทาง เพราะยัยคนนี้เค้าค่อนข้างเก็บตัว แต่ฉันมีข้อมูลเด็ดไว้เป็นทางลัดให้แกได้”
ภาคย์ตาวาว “อะไรครับพี่”
“ถามก่อนว่าสนใจไหม”
“สนสิครับ ถามได้ รวยก็รวย แถมสวยอีกต่างหาก”
พจน์ยิ้มเจ้าเล่ห์ “งั้นเราต้องคุยเรื่องผลประโยชน์กันก่อน”
“ไม่มีปัญหาครับ”
เสี่ยเพ้งตบโต๊ะเปรี้ยง จนลูกน้องในบ่อนสะดุ้งหัวหดไปตามกัน
“ตั่วเจ๊อีคิดอะไรของอีวะ จะบวชเป็นแม่ชีอยู่แล้ว ดันทะลึ่งเปลี่ยนใจซะได้”
พวกลูกน้องไม่มีใครกล้าพูดอะไร เสี่ยเพ้งตบโต๊ะอีกเปรี้ยง ลูกน้องสะดุ้งหัวหดอีกครั้ง
“อย่างงี้อั๊วเสียแผนหมด ชักรำคาญแล้วนะ ก็ได้ งั้นอั๊วไม่วางแผนอะไรทั้งนั้น ลุยให้มันรู้ดำรู้แดง
ไปเลย”
“ตกลงเจ้านายจะลุยกับตั่วเจ๊แล้วใช่ไหมครับ”
เสี่ยเพ้ง พยักหน้า “ใช่ เดี๋ยวอั๊วจะเขียนสาส์นท้ารบไปบอกมัน นัดเจอกันที่ลานท่าเรือ ไปบอกทุกคนให้เตรียมตัวให้พร้อม งานนี้ใครเจ็บได้รางวัลเป็นเงิน ใครตายได้รางวัลเป็นทอง ไม่ต้องห่วงเรื่องครอบครัว อั๊วจะดูแลให้เป็นอย่างดี”
ปฐมยืนอ่านสาส์นท้ารบของเสี่ยเพ้งอยู้หน้าบ่อน ด้วยสีหน้าเครียด
“ไง อ่านแล้วถึงกับกลัวจนขี้หดตดหายเลยเหรอไง”
ลูกน้องเสี่ยเพ้งที่เป็นคนส่งสาส์นมองหน้ากวนๆ ปฐมยืนนิ่ง
“เจ้านายอั๊วรู้ว่าตั่วเจ๊ลื้ออ่านภาษาจีนไม่ออกแน่ๆ ฝากกำชับมาว่าเวลาแปล แปลให้ถูกๆหน่อย อย่ามั่ว เดี๋ยวจะนึกว่าจดหมายขอแต่งงาน เจ้านายอั๊วยังไม่อยากอายุสั้นว่ะ”.
“กลับไปบอกเจ้านายลื้อให้รอคำตอบ”
ปฐมรอจนลูกน้องเสี่ยเพ้งออกไปแล้ว ก็ถอนใจ สีหน้ายุ่งยากใจ
“เอาไงดีเฮีย ตั้งแต่วันบวชแล้ว ตั่วเจ๊ยังไม่มาทำงานเลย โทรไปก็ไม่รับสาย ที่คอนโดก็ไม่อยู่”
“ใจเย็น เดี๋ยวอั๊วจัดการเอง”
จากนั้นปฐมมากดกริ่งที่หน้าบ้านคุณยายวรางค์
“สงสัยเป็นลูกน้องเสี่ยป๊อก คงมาหายัยวนิ”
คุณยายวรางค์หันมาบอกกับหนุงหนิง
“คุณวนิยังไม่ตื่นเลยค่ะ เมื่อคืนกินยานอนหลับอีกแล้ว”
คุณยายวรางค์ถอนใจเบาๆ
“ช่วงนี้เขาคงไม่อยากเจอใคร แล้วก็ไม่พร้อมด้วย หนุงหนิง เธอไปจัดการที ไหวมั้ย”
หนุงหนิงชะเง้อดูปฐม ที่ยืนอยู่หน้าประตู
“ท่าทางเก๋าเกมส์เหมือนกัน ต้องลองไฟท์ดูก่อนค่ะ”
ในที่สุดหนุงหนิง ก็เดินมาเปิดประตูให้
“โทษนะครับ ผมมาหาคุณวนิษา”
“คุณวนิษาไม่อยู่ค่ะ”
ปฐม มองหน้าหนุงหนิง
“ผมรู้ว่าคุณคงถูกเจ้านายสั่งให้มาบอกว่าไม่อยู่ แต่ช่วยเข้าไปบอกคุณวนิษาทีว่าผมชื่อปฐม มีธุระด่วนมาก พอรู้ว่าเป็นผมเขาจะให้ผมเข้าไปเอง”
“คุณวนิไม่อยู่จริงๆค่ะ”
ปฐมปรายตามองไปที่รถ “แต่รถเขาจอดอยู่นี่ครับ เธอช่วยไปบอกคุณวนิษาตามที่ผมบอกได้ไหม แค่นั้นเอง ส่วนวนิษาเขาอยากเจอ หรือไม่อยากเจอ ให้เขาตัดสินใจเอง จะดีกว่ามั้ย”
หนุงหนิงมองหน้าปฐมอย่างท้าทาย
“คุณวนิไม่อยู่”
ปฐมกำหมัดแน่น พลางจ้องหน้าหนุงหนิง
“เธอแน่มากยัยตัวดี แต่ฉันจะกลับมาใหม่”
ปฐมเดินกลับไปที่รถอย่างฉุนเฉียว ก่อนที่จะขับรถออกไป
ในขณะที่คอปบร้านั่งกินข้าวแกงอยู่ที่ร้าน พลางหยิบ นสพ.บันเทิงมาอ่าน แล้วก็สะดุดตากับพาดหัวข่าว
“แม่หม้ายชื่อดังเลิกบวชกลางคัน หลังคนขับรถยอมรับเป็นตัวซวยตัวจริง”
คอปบร้ารีบพลิกเปิดต่ออ่านข่าวต่ออย่างรวดเร็ว สักครู่ก็วางหนังสือลง
“ไอ้โจ ลงแกทำถึงขนาดนี้แปลว่าแกคงรักยัยแม่หม้ายนี่มากเลยสินะ หึๆ ดีใจด้วยนะ ที่แกมีความรักอีกแล้ว ฉันจะได้ทำลายมันอีกครั้ง”
คอปบร้าหัวเราะ อย่างสะใจ
ป๋องมาที่บ้านโจ เห็นมีซองจดหมายอยู่เต็มตู้
“อะไรของเขานะ ไม่เข้าบ้านตั้งหลายวันแระ หรือว่าโดนรถชนตายข้างทางไม่มีใครรู้ใครเห็น”
จู่ๆ ลมพัดกรรโชกแรง ป๋องชักใจคอไม่ดี มองไปรอบๆหวาดๆ
โจนั่งอยู่ศาลาริมน้ำภายในวัดของพ่อสีสุก มองดูชาวบ้านให้อาหารปลา ป๋องเดินเข้ามาดูใกล้ๆ พลางเอานิ้วจิ้มๆ
“ทำอะไรวะ” โจมองป๋องงงๆ
“ดูว่าเป็นคนใช่มั้ย โล่งอก ผมกลัวพี่จะตายไปแล้ว เห็นหายหน้าไปเลย”
โจส่ายหน้า “ไม่มีอะไร ขี้เกียจทำงาน”
“ไม่ไปช่วยคุณวนิษาหน่อยเหรอพี่”
โจหันขวับทันที “ทำไม มีอะไรเหรอ”
“ปลายฝนมาหาผม บอกที่บ่อนกำลังวุ่นเพราะคุณวนิษาหายหน้าไป ติดต่อไม่ได้เลย”
“ที่บ่อนมีอะไร”
“เขาไม่ได้บอกปลายฝนตรงๆ แต่ปลายฝนแอบรู้มาว่ามีคนมาท้าตี”
โจเงียบไปครู่หนึ่ง “เสี่ยเพ้ง เรื่องใหญ่นะเนี่ย”
“แล้วพี่จะทำยังไงอ่ะ”
โจเงียบไป
ปฐมอยู่ในบ่อน กำลังคุยกับพวกลูกน้องสามสิบกว่าคน
“ในเมื่อตั่วเจ๊ไม่อยู่ ฉันขอทำหน้าที่ผู้นำแทน พวกเราจะลุยกับเสี่ยเพ้ง ใครไม่กล้าเสี่ยงตายก็ขอให้ออกไปจากแก๊งของเราเลย ฉันไม่ห้าม แต่ไปแล้วไปลับอย่ากลับมาอีก”
ลูกน้องคนหนึ่งรีบบอก
อ่านละคร รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 8/4 วันที่ 27 พ.ค. 57
ละครรักออกฤทธิ์ บทประพันธ์ : นิตินันท์, วรรณพร, นิพลละครรักออกฤทธิ์ บทโทรทัศน์ : สมภพผูกพันน้อย
ละครรักออกฤทธิ์ กำกับการแสดง : คิง-สมจริง ศรีสุภาพ
ละครรักออกฤทธิ์ ดำเนินงานโดย : สมจริง ศรีสุภาพ
ละครรักออกฤทธิ์ ผลิต : บริษัท กู๊ด ฟีลลิ่ง จำกัด
ละครรักออกฤทธิ์ ออกอากาศทุกวันศุกร์ เวลา 20.25 น. และวันเสาร์-อาทิตย์ เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ