อ่านละคร รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 8/2 วันที่ 26 พ.ค. 57
เสี่ยเพ้งพูดจบ ประตูรถตู้ก็เปิดออก เห็นชายคนที่ปฐมติดต่อไว้ โดนซ้อมและถูกจับมัดพร้อมกับลูกน้องอีก 3 คน“ผมขอโทษครับคุณปฐม พวกมันมาจากไหนไม่รู้ ผมไม่ทันตั้งตัวเลย”
ปฐมหน้าเสีย
“อั๊วกะอยู่แล้วว่าจะมีใครมาป่วนงานบวชของตั่วเจ๊ เลยหาป้องกันอยู่ห่างๆ แล้วก็เจอไอ้พวกนี้
คิดไม่ถึงจริงๆว่าจะเป็นฝีมือลื้อนะ ปฐม”
เสี่ยเพ้ง จ้องหน้าปฐม
“อั๊วรู้ เดี๋ยวงานบวชเสร็จเรียบร้อยอั๊วก็ปล่อย แต่ที่มาเนี่ย อยากมาบอกให้ลื้อรู้ไว้ ยังไงงานบวชก็ต้องสำเร็จ จะบอกว่าอั๊วเป็น รปภ.ให้ตั่วเจ๊ของลื้อก็ได้ บอกพวกลื้อด้วยนะ ถ้ายังมีเหลือ ว่าอย่าลงมืออีกเลย เดี๋ยวจะเจ็บตัวเหมือนไอ้พวกนี้”
“อั๊วไม่มีพวกแล้ว”
เสี่ยเพ้งหัวเราะเบาๆ
“ดูเหมือนเราจะอ่านเกมส์ทางเดียวกันนะ พอตั่วเจ๊บวช แก๊งของตั่วเฮียก็คงอยู่ได้อีกไม่นาน
ลื้อถึงต้องทำแบบนี้ใช่ไหม”
ปฐมยืนเงียบ เสี่ยเพ้งพูดต่อ
“อั๊วชอบลื้อนะ อั๊วว่าลื้อเก่ง พอแก๊งตั่วเฮียเจ๊ง อั๊วอยากได้ลื้อมาเป็นลูกน้อง นี่อั๊วพูดจริงๆนะ ขอจองตัวลื้อก่อนเลย”
เสี่ยเพ้งพูดพลางรีบปิดประตูรถ ทิ้งปฐมยืนทำหน้าเซ็งอยู่คนเดียว
แขกเหรื่อรวมกลุ่มกันบนศาลา หนึ่งในนั้นมีเสี่ยเพ้งรวมอยู่ด้วย ในขณะที่ปฐมนั่งอยู่อีกทาง
พิธีการเชิญวนิษามานั่งที่เก้าอี้ที่เตรียมไว้
“อันดับต่อไปจะเป็นการปลงผมคุณวนิษานะครับ ขอเรียนเชิญญาติๆและเพื่อนสนิทมิตรสหาย
มาช่วยกันตัดผมให้คุณวนิษาด้วย เพื่อความเป็นสิริมงคลทั้งต่อตัวคุณวนิษาและทุกๆคนด้วย. อันดับแรก ขอเชิญ
คุณวรางค์ครับ”
คุณยายวรางค์เดินมา เจ้าหน้าที่ยื่นพานใส่กรรไกรให้
“วนิ เธอแน่ใจนะ”
วนิษาพยักหน้า “ค่ะ”
“ถ้าเธอยังยืนยันอย่างนั้น ยายก็ขออนุโมทนาด้วย”
“ค่ะ”
วนิษาหลับตาลง คุณยายวรางค์หยิบกรรไกร พลางจับผมวนิษา หนุงหนิงถือกระทงใบตองรอรับเส้นผม วนิษาตัวสั่น ทำท่าเหมือนจะร้องไห้
“วนิ”
วนิษาพูดเสียงเครือทั้งๆที่ยังหลับตา
“ตัดเถอะค่ะ”
คุณยายวรางค์พยักหน้า
“เดี๋ยวครับ”
วนิษา และทุกคนในงานหันไปมอง เห็นโจเดินเข้ามาอย่างรีบร้อน รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของคุณยายวรางค์
“มีอะไร”
ปฐมเดินเข้ามาดักหน้า แต่โจไม่สนใจ พลางมองไปที่วนิษา
“คุณวนิษา คุณไม่ต้องบวชหรอก”
วนิษา มองหน้าโจงงๆ “ทำไม”
“เพราะสามีคุณทั้งสามคนไม่ได้ตายเพราะดวงกินผัวของคุณ แต่เขาตายเพราะผม”
เสียงฮือฮาดังไปทั่ว ระรินกับเพ็ญแข เพ่งมองโจ
“หน้ามันคุ้นๆนะ”
ระรินมองโจอย่างไม่เชื่อสายตา “เป็นไปไม่ได้ หนูตามหาเขามาตลอด”
“หมายความว่ายังไง นายดาว”
“สามคนนั่นตายเพราะผม พวกเขาทั้งสามคนคือนายจ้างผม ผมบอกคุณแล้วใช่ไหมว่า วันที่คุณบวชผมจะบอกความจริงกับคุณว่าผมเป็นใคร ผมคือ”
“แล้วนายเป็นใคร” วนิษาารีบถาม
“แล้วนายเป็นใคร” วนิษาารีบถาม
“ผม คือโจตัวซวย”
ระรินตกใจ “โจ”
วนิษา มองหน้าโจนิ่ง “ฉันไม่เข้าใจ”
“ผมมันไอ้โจตัวซวยเกิดมาพร้อมกับดวงซวยๆ ทำงานกับใคร นายจ้างมีอันต้องเป็นไป หรือไม่ก็วิบัติวายวอดหมดตัว และสามีทั้งสามของคุณคือนายจ้างของผม ก่อนหน้านี้ ปีก่อนช่วงที่ผมตกงาน ผมได้เปิดร้านทำป้ายขึ้นมา คุณชายแจ้ทายาทเจ้าของตลาด วาสุวงศ์ คือลูกค้าใหญ่คนหนึ่งของผมได้มาว่าจ้างให้ผมทำป้ายให้ใหม่ทั้งตลาด พอผมติดตั้งป้ายเสร็จเรียบร้อย ทางตลาดก็จ่ายเช็คที่มีลายเซ็นคุณชายแจ้ให้ผม ผมเอาเช็คเข้าบัญชีตอนเช้าตกเย็น สามีคนแรกของคุณก็ตาย”
ทุกคนมองโจอย่างประหลาดใจ โดยเฉพาะหม่อมจันจิรามองโจตาเขม็ง
“ต่อมาผมก็ต้องเปลี่ยนงานอีก คราวนี้ผมรับทำข้าวกล่องส่งออฟฟิศกับโรงงาน กำลังจะเจ๊งแต่โชคช่วยมีลูกค้ารายใหญ่มาสั่งข้าวกล่องให้ผมทำส่งวันละห้าร้อยกล่อง ผมแค่ทำข้าวกล่องอย่างเดียว ลูกค้ามารับเองถึงที่ ผมมารู้ทีหลังว่าข้าวกล่องของผมส่งไปที่บ่อนเสี่ยป๊อกแจกจ่ายกันกินกันทั้งพนักงาน ทั้งคนเล่น คุณปฐมเป็นคนจ่ายเงินค่าข้าวให้ผม และเงินนั่นก็มาจากซองที่ตั่วเฮียใส่มากับมือด้วยตัวเอง ผมรับงานส่งข้าวกล่องให้บ่อนได้แค่ไม่กี่วัน เสี่ยป๊อกก็เสีย ผมเปลี่ยนอาชีพอีกครั้ง คราวนี้ผมเป็นนักสืบ สืบหมดทุกอย่างตั้งแต่เมียหลวงจ้างสืบเมียน้อย เมียน้อยจ้างสืบว่าผัวเป็นเกย์รึเปล่า สารพัดคดี จนกระทั่งมีคนมาจ้างให้ผมสืบคุณ”
“สืบฉัน” วนิษาตกใจ ระคนประหลาดใจ
“ครับ สืบว่าคุณคือฆาตกรที่ฆ่าคุณชายแจ้กับเสี่ยป๊อกรึเปล่า”
“งั้นที่ผ่านมา”
“ผมหลอกคุณมาตลอด”
วนิษาจุกจนพูดไม่ออก พลางมองหน้าโจ ด้วยความโกรธและเสียใจ
“ออกไปเดี๋ยวนี้ ออกไป”
โจหน้าสลด “คุณวนิ ผมขอโทษ”
“ฉันไม่อยากได้ยินคำขอโทษ คุณนักสืบ คุณออกไปซะ”
“ผมไม่ไปไหนทั้งนั้น จนกว่าจะพูดให้จบ”
วนิษาจะร้องไห้ แล้วก็รีบวิ่งออกนอกศาลา โจ และคนอื่นๆ รีบวิ่งตามไป
โจวิ่งตามมา พลางคว้าแขนวนิษาไว้
“ปล่อย”
โจไม่ปล่อย วนิษาตบหน้าฉาดใหญ่ โจไม่สนใจ พลางพูดต่อ
“ผมตั้งใจทำคดีของคุณเป็นพิเศษ เพราะถ้าผมพิสูจน์ได้ว่าคุณคือฆาตกร ก็แปลว่าผมไม่ใช่โจตัวซวย”
วนิษากัดฟันพูดทั้งน้ำตา ขณะที่คนอื่นๆตามมา บางคนด้วยความห่วง บางคนด้วยความอยากรู้อยากเห็น
“แล้วไงคะคุณนักสืบ”
“แต่ผมพิสูจน์ไม่ได้ว่าคุณคือฆาตกร ผมก็ต้องยอมรับความจริงว่าผมคือโจตัวซวย ผมทำให้คุณชายแจ้กับเสี่ยป๊อกต้องตาย รวมทั้งคุณกริชด้วย”
วนิษา ที่ยังโกรธอยู่ อดแย้งไม่ได้
“แต่คุณกริชไม่ใช่นายจ้างคุณ”
“คุณไม่รู้หรอกว่าก่อนหน้านี้ คุณกริชจ่ายเงินให้ผม จ้างผมอำนวยความสะดวกให้เขาจีบคุณ หลังจากนั้นอาทิตย์นึง เขาก็ตาย”
วนิษามองหน้าโจ
“คุณรับเงินคุณกริชแล้วช่วยเขาจีบฉันงั้นเหรอ”
“ใช่”
วนิษากำหมัดแน่น รู้สึกเจ็บปวดอย่างที่สุด
“ดีมาก”
วนิษาตบหน้าโจอีกฉาด พลางหันไปหาปฐม
“คุณปฐม เขาพูดจริงหรือเปล่าคะ”
“จริงๆแล้วผมจำเขาไม่ได้หรอกครับ แต่รายละเอียดเรื่องการส่งรับข้าวกล่องนั้นถูกต้อง ทั้งเรื่องซองเงิน ทั้งเรื่องที่ผมไปจ่ายเงิน”
วนิษามองหน้าโจ
“แล้วฉันล่ะ ฉันเป็นนายจ้างคุณ ทำไมฉันยังไม่ตาย”
“ผมแกล้งเป็นลูกจ้างของคุณเพื่อการสืบสวน แปลว่าจริงๆ แล้วแล้วคุณไม่ใช่นายจ้างผม”
“อ้อ นายจ้างคุณคือคนที่จ้างคุณสืบเรื่องฉันสินะ เขาเป็นใคร”
“เรื่องนั้นผมบอกไม่ได้”
“ฉันอยากรู้ว่าเขาตายรึยัง”
โจส่ายหน้า
โจส่ายหน้า “ยัง แต่ใครจะไปรู้ เขาอาจจะตายเมื่อไหร่ก็ได้”
วนิษาร้องไห้เสียใจที่ถูกโจเปลี่ยนความไว้วางใจเป็นเรื่องผลประโยชน์
“ผมชวนคนคนนึงมา เพื่อมายืนยันเรื่องนี้”
พลางหันมาทาง อ. เม้ง “ผมเป็นคนโทรตามคุณมาเอง อาจารย์เม้ง”
อ. เม้งดูงงๆ แต่พอเห็นว่าทุกคนมองมา ก็ยิ้ม
“สวัสดีครับทุกท่าน ผม เม้ง จิตทิพย์ เชื่อว่าทุกท่านนี่นี่คงไม่มีใครไม่รู้จักผมนะครับ”
“อาจารย์เม้งคะ เขาเป็นตัวซวยจริงหรือเปล่าคะ”
“โลกนี้มีทั้งคนดวงดีและคนดวงซวย มีทั้งตัวนำโชคและตัวขัดลาภ และใช่ครับ โลกนี้มีคนที่เป็นตัวซวยอยู่จริงๆ แต่ว่าผู้ชายคนนี้จะเป็นตัวซวยจริงหรือเปล่าเนี่ย”
อ่านละคร รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 8/2 วันที่ 26 พ.ค. 57
ละครรักออกฤทธิ์ บทประพันธ์ : นิตินันท์, วรรณพร, นิพลละครรักออกฤทธิ์ บทโทรทัศน์ : สมภพผูกพันน้อย
ละครรักออกฤทธิ์ กำกับการแสดง : คิง-สมจริง ศรีสุภาพ
ละครรักออกฤทธิ์ ดำเนินงานโดย : สมจริง ศรีสุภาพ
ละครรักออกฤทธิ์ ผลิต : บริษัท กู๊ด ฟีลลิ่ง จำกัด
ละครรักออกฤทธิ์ ออกอากาศทุกวันศุกร์ เวลา 20.25 น. และวันเสาร์-อาทิตย์ เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ