@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 6/2 วันที่ 24 พ.ค. 57

อ่านละคร รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 6/2 วันที่ 24 พ.ค. 57

“ขอบคุณพี่สื่อมวลชนทุกคนนะคะ ที่ช่วยตรวจสอบข่าวลือให้ ถ้าไม่ได้พวกพี่ๆ ข่าวนี้ก็คงลือกันไปเรื่อยๆ แบบนี้ดีแล้วค่ะ จะได้จบ”
“วุ้ย ไม่ต้องเกรงใจค่ะ เป็นหน้าที่พวกเราอยู่แล้วค่ะ ใช่มั้ยพวกเรา แหะๆ ไปเถอะพวกเรา ไปกินข้าวกันต่อเถอะ กำลังอร่อยเชียว”

พวกสื่อ กำลังจะรีบถอยทัพ แต่กริชรีบเรียกไว้
“เดี๋ยวครับ”
“ว่าไงคะคุณกริช”
“คุณไปเอาข่าวลือนี้มาจากไหน”
“น้องระรินค่ะ เขาบอกมีข่าวฮอทแห่งปีมาบอกค่ะ”


ทุกคนมองไปที่ระริน ที่ไม่ทันตั้งตัว ได้แต่ยืนหน้าซีด พูดอะไรไม่ออก
“คือ”. ระรินอึกอักอยู่ครู่ใหญ่ พลางมองหน้าวนิษา ในที่สุดก็ตัดสินใจพูดออกมา
“ระรินก็ได้ยินมาจากคนอื่นอีกที แต่ก่อนที่จะถามว่าระรินได้ยินมาจากไหน ระรินว่าเช็คดูอีกทีดีกว่า
ว่าเจ้าหน้าที่คนนี้น่ะตัวจริงหรือตัวปลอม ได้ข่าวว่าเป็นสิบแปดมงกุฎที่ปลอมตัวเก่งมากนะคะ หลักฐานที่เอามาโชว์น่ะ ของจริงหรือเปล่าก็ไม่รู้”
เจ้าหน้าที่โกรธจนหน้าแดง เดินเข้ามาหาระริน ควักสารพัดบัตรออกมาจากกระเป๋าสตางค์ ระรินจ๋อย
“ถ้าเถียงไม่ออกก็ขอโทษผมซะ ต่อหน้าทุกคนนี่แหละ”
ระริน เบ้หน้า “ทำไมต้องขอโทษด้วย ฉันแค่สงสัย สงสัยไม่ได้หรือไง เป็นเทวดามาจากไหน”
“คุณนั่นแหละนึกว่าตัวเองเป็นนางฟ้ามาจากไหน พูดจาดูถูกคนอื่นแล้วไม่ขอโทษ ถ้าคุณไม่ขอโทษผมล่ะก็”
เจ้าหน้าที่.เอียงหน้าเข้ามาพูดเบาๆ
“ผมจะให้คนจากเขตไปตรวจบ้านคุณ มีการต่อเติมบ้านโดยไม่ได้ขออนุญาตมั้ย มีแรงงานต่างด้าวไม่ถูกระเบียบรึเปล่า ปั๊มน้ำต่อตรงจากท่อรึเปล่า”
ระรินกลืนน้ำลายเอื๊อก รีบแตะแขนให้หยุดพูด
“พอแล้วค่ะ คุณพี่ขา ระรินขอโทษคุณพี่ด้วยนะคะ ระรินรู้เท่าไม่ถึงการณ์จริงๆ”
ระรินไหว้ขอโทษ เจ้าหน้าที่ สื่อรุมถ่ายรูปกันพึ่บพั่บ
กริชถอนหายใจ “เอาล่ะ ให้เรื่องจบแค่นี้ละกัน ระริน ขอบคุณนะสำหรับความหวังดี เกือบไปแล้ว”
ระรินทำหน้าบอกไม่ถูก เดินหนีไปดื้อๆ เจอเพ็ญแขเดินตามมาพอดี
“มีอะไรเหรอลูก”
“กลับเถอะค่ะคุณแม่”
“อ้าว ทำไมรีบกลับล่ะ”
ระรินไม่ตอบ รีบดึงเพ็ญแขออกไปจากงาน
กริชหันมาเจอโจมองมาทางเขา ทั้งคู่สบตากัน ก่อนที่กริชจะพาวนิษาเดินกลับเข้างาน

“เข้าไปข้างในเถอะครับ”

โจยืนมองวิวอยู่ตรงดาดฟ้าโรงแรม สักครู่ ม.ร. ว. จันทร์ธิดา ก็เดินมาหา

“ว่าไงโจ ได้เบาะแสอะไรแล้วใช่มั้ย”
โจส่ายหน้า “เสียใจครับ ผมไม่มีเบาะแสอะไรให้คุณเลย”
คุณหญิงจุ๋ม หน้าเสีย “หมายความว่ายังไง”
“ถ้าคืนนี้ทุกอย่างผ่านพ้นไปด้วยดี พรุ่งนี้ผมจะคืนงานให้คุณ”
“แปลว่าจะปล่อยให้ยัยนี่ลอยนวลอย่างงั้นเหรอ”
“ผมเสียเวลากับคดีนี้มานานมากแล้ว ถึงตอนนี้ผมไม่พบพิรุธอะไรคุณวนิษาเลย ถึงทำต่อไปก็คงไม่เจออะไร”
คุณหญิงจุ๋ม จ้องหน้าโจเขม็ง “ถ้ารู้ว่าคุณไม่มีฝีมือขนาดนี้ ฉันไม่น่าจ้างคุณเลย”
“ใจจริง ผมก็อยากแนะนำนักสืบที่เก่งกว่าผมให้คุณจ้างต่อนะ แต่เสียดายผมไม่รู้จักใครที่เก่งกว่าผมเลย”

“ฉันหาของฉันได้ย่ะ ฉันไม่มีวันปล่อยให้น้องชายฉันตายฟรีหรอก ฉันต้องเอายัยนั่นเข้าคุกให้ได้”
“คุณไม่คิดว่าน้องชายคุณจะตายเพราะดวงกินผัวมั่งเหรอ”
“คุณจะบอกว่ายัยนั่นไม่ใช่ฆาตกร แต่น้องชายฉันซวยเองใช่มั้ยที่ไปแต่งงานกับผู้หญิงกินผัวน่ะ”
โจไม่ตอบ
“แปลก ทำไม เริ่มมองยัยนั่นเป็นคนดีแล้วเหรอไง.หึ สงสัยจะหลงเสน่ห์มันอีกคน นักสืบคนต่อไปฉันจ้างผู้หญิงดีกว่า”
คุณหญิงจุ๋ม มองหน้าโจ พลางส่ายหน้าอย่างผิดหวัง แล้วเดินจากไป เหลือโจเพียงลำพัง
“คุณวนิ ผมหลงเสน่ห์คุณจริงๆเหรอเนี่ย”

วนิษากับช่างแต่งหน้ากะเทย คนเดียวกับที่ยืนคุยกับพจน์ เข้ามาในห้องที่โรงแรมจัดไว้ให้
“หน้ามันแล้ว เติมแป้งหน่อยนะคะ”
วนิษาเข้ามานั่งไม่พูดอะไร
“ตื่นเต้นเหรอคะ ดูไม่ค่อยยิ้มเลยนะคะ”
วนิษาไม่พูดอะไร มองหน้าตัวเองในกระจก กะเทยเห็นวนิษาไม่พูดอะไรก็ทำงานไปเงียบๆ
วนิษามองตัวเองในกระจก ดวงตาสับสน
โจเดินเข้ามาในงานจัดเลี้ยง พลางกวาดตามอง เห็นคนสำคัญๆยังอยู่ครบ ทั้งคุณยายวรางค์ หนุงหนิง วลัย วิษณุ พ่อแม่กริช หม่อมจันจิรา มรว. จันทร์ธิดา พจน์ ปฐม ปลายฝน ป๋อง
พิธีกรหญิงเดินขึ้นมาบนเวที
“สวัสดีค่ะท่านผู้มีเกียรติทุกท่าน ตอนนี้ก็ใกล้จะได้เวลาสำคัญมากๆแล้วนะคะ ที่พวกเราทุกคนจะได้ร่วมเป็นประจักษ์พยานในความรักของหนุ่มสาวคู่หนึ่งนะคะ พวกเราทุกคนพร้อมรึยังคะ เอาล่ะค่ะ ขอต้อนรับเจ้าบ่าวเจ้าสาวเลยค่ะ”
ไฟในห้องหรี่ลงจนเกือบมืด เสียงเพลงบรรเลงขึ้น เด็กผู้หญิง 4 คนแต่งตัวน่ารัก เดินโปรยกลีบกุหลาบ
นำหน้าเข้ามาในงาน แล้วก็ตามมาด้วยกริชกับวนิษาในชุดเจ้าบ่าวเจ้าสาว แขกเหรื่อปรบมือกันเกรียว พลางมุงกันเข้ามาเพื่อดูเจ้าบ่าวเจ้าสาว ด้วบความชื่นชมในความสวยหล่อของทั้งคู่
โจอยู่ไกลๆ มองดูวนิษากับกริชกำลังเดินเข้ามา ป๋องเข้ามายืนใกล้ๆ
“เป็นไงบ้างครับพี่”
“สวย คืนนี้สวยที่สุดตั้งแต่เคยเห็นมา”
ป๋องงง “เอ่อ ผมหมายถึงที่พี่คุยกับหญิงจุ๋มน่ะครับ เป็นไงบ้าง”
โจตื่นจากภวังค์ หันมามองป๋อง
“อ๋อ คุณหญิงจุ๋มเหรอ ก็ไม่มีอะไร”
“สรุปแล้วงานนี้ไม่มีอะไรใช่มั้ยพี่”
โจขมวดคิ้ว “อย่าเพิ่งวางใจไป แกจับตาดูในงานดีๆนะ ฉันจะออกไปดูข้างนอก”
“มีอะไรเหรอพี่”
“บอกไม่ถูก มันมีอะไรแหม่งๆซักอย่างรบกวนจิตใจฉันอยู่ แต่นึกไม่ออก”
เจ้าบ่าวเจ้าสาวเดินขึ้นไปบนเวที
“ต่อไปขอเชิญประธานในงานคืนนี้ขึ้นมากล่าวโอวาทแก่คู่บ่าวสาวนะคะ”
โจเดินออกมาจากห้องจัดเลี้ยง พลางมองไปรอบๆ แต่ไม่พบสิ่งผิดปกติ
“มันมีอะไรที่มันผิดปกติ อะไรน้า”

โจนิ่งคิด พยายามใช้สมาธิ
“เอาล่ะค่ะ หลังจากที่พวกเราดื่มอวยพรคู่บ่าวสาวแล้ว ทีนี้ก็ถึงตอนสำคัญที่พวกเราพลาดไม่ได้เด็ดขาด นั่นคือเจ้าบ่าวหอมแก้มเจ้าสาว ใช่ไหมคะ” แขกในงานเฮรับ พิธีกรนำแขกในงานตะโกน

“หอมแก้ม หอมแก้ม หอมแก้ม”
วนิษายิ้มเขินๆ กริชยิ้มกว้างมีความสุข
“คุณวนิษา ขออนุญาตนะครับ”
วนิษาพยักหน้าอายๆ แขกในงานเฮลั่น

ป๋องเห็นโจดินกลับเข้ามาในงาน ก็รีบหันมาถาม
“เจออะไรมั้ยพี่”
“ไม่ นึกอะไรไม่ออกเลยว่ะ”
โจมองไปบนเวที กริชหอมแก้มวนิษาฟอดอย่างชื่นใจ แขกในงานปรบมือเฮ
“สองข้างเลยสิคะคุณกริช”
“ได้เลยครับ”
กริชเอียงหน้าไปหอมแก้มอีกข้างฟอดใหญ่ พจน์ตะโกนอย่างสนุกสนาน
“จูบแก้มๆ”
ทุกคนในงานตะโกนเชียร์ตาม กริชได้ยินเสียงเชียร์ก็พร้อมจะทำตาม กริชจูบแก้มวนิษาทั้งสองข้างท่ามกลางเสียงเชียร์ โจที่มองอยู่ แอบทำหน้าเศร้า
วนิษากระซิบเบาๆ
“พอเถอะค่ะ”
กริชเลียริมฝีปาก แล้วหันมาชูมือแบบแชมป์เปี้ยน
“โอ้โห เร่าร้อนน่าดู อย่างนี้สงสัยจะหัวปีท้ายปีแน่ๆเลยค่ะ”
แขกในงานเฮลั่น
โจมองทุกอย่างรอบตัว ก็ยังไม่เจอสิ่งผิดปกติ พลางหันไปดูวนิษา ที่หอมแก้มกริชตามแรงเชียร์

อ่านละคร รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 6/2 วันที่ 24 พ.ค. 57

ละครรักออกฤทธิ์ บทประพันธ์ : นิตินันท์, วรรณพร, นิพล
ละครรักออกฤทธิ์ บทโทรทัศน์ : สมภพผูกพันน้อย
ละครรักออกฤทธิ์ กำกับการแสดง : คิง-สมจริง ศรีสุภาพ
ละครรักออกฤทธิ์ ดำเนินงานโดย : สมจริง ศรีสุภาพ
ละครรักออกฤทธิ์ ผลิต : บริษัท กู๊ด ฟีลลิ่ง จำกัด
ละครรักออกฤทธิ์ ออกอากาศทุกวันศุกร์ เวลา 20.25 น. และวันเสาร์-อาทิตย์ เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ