อ่านละคร เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 13/3 วันที่ 31 พ.ค. 57
“คือ..แอ็คชั่นมันอาจจะ น่ารักไปนิดนึงแต่..เค้าฮิตกันมากนะฮะ” นัครินทร์ชี้ให้ดู “อ่ะ! ดูๆ ฮะ เวลา.. วันที่ มีระบุชัด”นาคินทร์อึ้งไป มองหน้า ปานตะวันแอบทำหน้าสมเพชใส่ แล้วก็หน้าหงิก
“มีอีกหลายแอ็คชั่นนะฮะ..แต่..ไม่ควรนำมาเปิดเผยแล้วล่ะฮะ..แต่ถ้าพี่คิน อยากจะดู”
“ไม่ต้องๆ..ฉันไม่อยากดู”
“อ้าว..ก็จะได้หายข้องใจ”
ทุกคนงงๆ กับนาคินทร์
“จะกินกันได้รึยัง? ข้าวน่ะ..พ่อหิวแล้ว”
ทุกคนเริ่มทานข้าว อัครินทร์ตักกับข้าวให้ปานตะวัน
นาคินทร์เห็นก็ไม่พอใจ “นายอัค!!” อัครินทร์ชะงัก
“วันนี้ทำไมถึงกลับบ้านเร็ว”
อัครินทร์งงๆ “ก็..ผมเสร็จงานแล้ว??”
“ทำไมหมู่นี้แกเสร็จงานเร็ว??”
“เอ๊า!! พี่คิน..นี่พี่คินเครียดอะไรมากไปรึเปล่าครับ?”
“นายอัค!!!”
“นั่นสิ..พี่คิน แม่ว่าหมู่นี้พี่คินเครียดๆ นะงานหนักไปใช่มั๊ยลูก? พักๆบ้างดีกว่ามั๊ยจ๊ะ?”
นาคินทร์ไม่ตอบมารดา ปานตะวันนั่งนิ่ง
“นี่ไง..อาทิตย์หน้าลูกชายเพื่อนพ่อเค้าจะแต่งงานที่บ้านเค้าที่เขาใหญ่” ปานตะวันหันฟัง “เค้าเชิญเราไปร่วมงานงั้นเราก็ถือโอกาสไปเที่ยวพักผ่อนกันซะเลยมั๊ย?”
“กู้ดไอเดีย ฮะพ่อ” นัครินทร์กระดี๊กระด๊าเห็นด้วย
“ไม่ได้ไอ้นัค!! แกต้องไปเมืองกาญจน์กับเลขาฯแกอย่าลืม!!” นาคินทร์ท้วง
“โห่!!”
ปานตะวันหันขวับมองนาคินทร์ นาคินทร์กระหยิ่มได้ที โอกาส ’เอาคืน’ ปานตะวัน
“ผมไปไม่ได้นะครับพ่อ ต้องออกต่างจังหวัด” อัครินทร์ปฏิเสธ
“อ้าว..งั้นก็เหลือพี่คิน กับยัยนารถแล้วล่ะ” สาวิตรีสรุป นาคินทร์จะเอ่ยปาก สาวิตรีก็ดักคอซะก่อน “ห้ามเบี้ยว!! อ้อ..หนูตะวันด้วยนะจ๊ะ”
ปานตะวันอึ้ง นาคินทร์ปรายตามองปานตะวัน - - เจอกันแน่!! ปานตะวันอึดอัดใจมาก
มุมหนึ่งบ้านไกรตระกูล ปานตะวันเดินไป พูดโทรศัพท์ไป “ไม่ไปไม่ได้เหรอเดือน”
ประกายเดือนนอนกลิ้งอยู่บนเตียง ประกายเดือนขำกิ๊ก “ตะวันนนน..เลิกพูดเรื่องนี้ได้แล้ว เอาจริงๆอีตาท่านรองฯ ขี้หลีนั่นก็ไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิดหรอกนะ”
“เดือนประมาทเกินไปแล้ว”
“ไม่ได้ประมาท แต่เท่าที่ทำงานด้วยกันมาก็ถือว่าโอเคนะ อาจจะขี้หลีแต่ไม่อุบาทว์เท่าอีตาฝรั่งเจ้านายเก่าเค้า อีตานั่น แหวะ!!”
“แต่ขึ้นชื่อว่าผู้ชายนะเดือน..เราคาดเดาไม่ออกหรอกว่าลึกๆ เค้าจะร้ายกาจแค่ไหน”
เห็นหลังคนมายืนฟัง
“ตะวัน..รู้ว่าตะวันเป็นห่วงเค้ามาก แต่เค้าก็อยากจะบอกตะวันว่า ไม่ต้องห่วงนะ..เค้าจะดูแลตัวเองอย่างดีที่สุด อย่างมากก็แค่เตะผ่าหมาก!! หักงวงไอยรา!!!ฮ่าๆๆ”
“เดือนนี่..จริงๆเลย”
“เค!! เค้านอนก่อนนะตะวัน ต่อยมวยจนเมื่อยไปหมดทั้งตัวเลย..กู้ดไนท์”
“กู้ดไนท์จ๊ะ” ปานตะวันถอนใจเฮือก หันกลับมาชะงัก’อัครินทร์’ ยืนยิ้มๆอยู่
“ผู้ชายนี่ร้ายกาจขนาดนั้นเชียวเหรอครับ”
ปานตะวันจ๋อยๆ “เอ่อ”
“ไม่ได้ตั้งใจจะเสียมารยาทนะครับ แต่มันบังเอิญได้ยินจริงๆ”
ปานตะวันทำหน้าไม่ถูกเลย
“คุณตะวันครับ..มีอะไรไม่สบายใจ อยากให้ผมช่วยก็บอกนะครับ”
ปานตะวันมองอัครินทร์ ซึ้งใจ
“รับรอง..ลึกๆผมไม่ร้าย” อัครินทร์ยิ้ม ปานตะวัน อมยิ้มอายๆทำหน้าไม่ถูก อัครินทร์ยิ้มมองตะวันอย่างจริงใจ ดีใจที่เห็นปานตะวันมีรอยยิ้มบ้าง
ห้องนอนปานตะวัน ปานตะวันกลับเข้ามาในห้อง ล็อคประตูหันกลับมาตกใจมากที่เห็นนาคินทร์ นอนจุ๊ยอยู่บนเตียง “คุณ!!!”
ปานตะวันจะเปิดประตู แต่นาคินทร์พุ่งพรวดเดียว โอบล็อคตัวปานตะวันไว้ได้ “จะไปแรดที่ไหนอีก?”
“ปล่อยนะ!! จะบ้าไปถึงไหน?? เมื่อกี้ก็ไล่กัดเค้าไปทั่วเหมือนหมาบ้า ซะจนฉันยังอายแทน”
“คนอย่างคุณอายเป็นด้วยเหรอ..ปานตะวัน?”
“ออกไป!!” นาคินทร์ก้มลงจะจูบจะไซ้ ปานตะวันเบี่ยงหลบ ดิ้นหลบสุดฤทธิ์ “อย่านะ!! ปล่อย!! คุณมันน่ารังเกียจที่สุด!!
นาคินทร์ชะงัก “แล้วคุณนึกว่าผมพิศวาสคุณนักรึไง?? จำไว้เลยนะ..คุณมันก็แค่ที่ระบายอารมณ์ของผม” ปานตะวันอึ้ง “แล้วคืนนี้..ก็เสียใจด้วย..ผมไม่มีอารมณ์!!!”
นาคินทร์ผลักปานตะวันกระเด็น แล้วออกจากห้องไปทันที ปานตะวันสะอื้น
บ้านเขาใหญ่ของคุณเล็ก
ทุกคนยืนดื่มด่ำบรรยากาศกันอยู่ นาคินทร์รับหน้าที่เข็นรถนารถนรินทร์
“สวยจังเลยค่ะ ไม่ได้มาตั้งหลายปีแล้ว..ดีใจจังเลย”
“เอาล่ะ พ่อจะไปออกรอบซักหน่อย สนามเค้าสวยใครจะพักผ่อนยังไงก็ตามสบายไว้เจอกันอีกทีงานคืนนี้” ทวยเทพเดินออกไป
นาคินทร์มองน้อง ยิ้มดีใจ “ไม่รู้นี่ว่าอยากมา พี่จะได้พานารถมาบ่อยๆ”
“แหม..ก็หลังๆ นี่ไม่ค่อยจะสนใจน้องนี่นะ?? อ่อ..ว่าแต่บ้านพี่คินที่เขาใหญ่ ก็อยู่แถวๆนี้ใช่มั๊ยคะ”
“จริงด้วย..เรือนหอหนูกนกน่ะ” สาวิตรีพูดจบก็อุ๊บส์!! นึกขึ้นได้ ไม่น่าพูดเลย
นาคินทร์อึ้งไป ปานตะวันหน้าสลดเมื่อนึกถึงตอนที่นาคินทร์พาขึ้นมาที่บ้านหลังนั้น
“แม่ขอโทษนะจ๊ะพี่คิน..แม่ไม่น่าพูด”
นาคินทร์ยิ้ม “ทำไมจะพูดไม่ได้ครับคุณแม่ ในเมื่อ กนกยังอยู่ในใจผมเสมอ ไม่มีใครมาแทนได้”
นาคินทร์มองปานตะวัน ปานตะวันอึ้งรีบเบือนหน้าหนี ทุกคนตกใจ หันไปมองปานตะวัน
“เอ่อ..มีใครหิวน้ำมั๊ยคะ? ตะวันขอตัวไปเอาน้ำทางโน้นก่อนนะคะ” ปานตะวันหาข้ออ้างเลี่ยงออกไป
“พี่คิน..ทำไมพูดอย่างนั้น?”
“จริงด้วย..พี่ตะวันจ๋อยไปเลยอ่ะค่ะ”
นาคินทร์ไม่ตอบ เบือนหน้ามองตามปานตะวัน..สะใจ
อีกมุมบ้านคุณเล็ก ปานตะวันมาหยุดยืนระงับความโกรธความน้อยใจ แล้วนั่งลงอย่างอ่อนแรง ทันใดนั้นแก้วเครื่องดื่มน้ำผลไม้สีสดใสก็ถูกยื่นมาตรงหน้า
ปานตะวันหันมอง ตาโต “คุณน้องเล็ก???”
คุณเล็กยิ้ม “ใครทำให้พี่ตะวันโกรธครับ?? เดี๋ยวผมไปเคลียร์ให้”
ปานตะวันเผลอยิ้ม “โห่!! มาเฟียมากๆ”
“ทานน้ำให้ใจเย็นก่อนครับ”
“ขอบคุณค่ะ”
“ตอนแรกพี่พิ้งค์กับพี่เดือนบอกว่าติดงาน ผมเหี่ยวเลย”
“สองคนนั่นเค้าติดงานจริงๆค่ะ ส่วนพี่เจ้านายพี่จะมาร่วมงานแต่ที่นี่ บังเอิญมากเลยนะคะ สงสัยจะเป็นงานเดียวกัน”
“ผมดีใจมากเลยที่พี่ตะวันมาได้”
ปานตะวันหลบตานิดนึง “พี่ก็..มาทำงานน่ะค่ะ”
“ให้ผมพาเที่ยวนะครับ”
“คงไม่ได้หรอกค่ะ เอ่อ..พี่ขอตัวนะคะ ป่านนี้เจ้านายรอแล้ว” ปานตะวันลุก
“พี่ตะวันครับ”
“คะ??”
“เจอกันคืนนี้นะครับ”
ปานตะวันยิ้มให้ตามมารยาท ก่อนจะรีบออกไป คุณเล็กมองตามไป สายตาเต็มไปด้วยความรัก ความหลงใหล
งานแต่งงานบ้านคุณเล็ก บรรยากาศงานเลี้ยงกลางแจ้ง เต็มไปด้วยความครึกครื้น หวานชื่น ครอบครัวนาคินทร์ยืนอยู่มุมนึง ทุกคนแต่งตัวสวยหล่อจัดเต็ม
ทวยเทพชวนทุกคนในครอบครัว “ไป..เดี๋ยวเราเข้าไปยินดีกับเจ้าบ่าว เจ้าสาวกันดีกว่า”
“เดี๋ยวค่ะ..รอพี่ตะวันก่อน”
“อะไรกัน?? ไปหลงป่าอยู่ที่ไหนป่านี้ยังไม่มา” นาคินทร์หงุดหงิด
“พี่คิ๊นนน!! ทำไมปากจัดจังจ๊ะ??” ผู้เป็นแม่ปราม
“พี่ตะวันพาน้องลงมาก่อนตั้งนานแล้วค่ะ แต่เค้าไม่ยอมแต่งตัวสวยๆ น้องเลยบังคับให้เค้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้า”
“ใช่!! หนูตะวันนี่ก็น่าเวทนา เสื้อผ้าสวยๆเธอก็ไม่มี นี่ดีนะยัยนารถเอาชุดสวยๆติดมาตั้งหลายชุด หนูตะวันคงพอจะใส่ได้”
“ไม่ใช่แค่พอใส่ได้ค่ะคุณแม่ แต่รับรองว่าพี่ตะวันจะต้องสวยจนหนุ่มๆในงานตะลึง พี่คินระวังให้ดีละกัน เดี๋ยวจะหาว่าน้องไม่เตือน” นาคินทร์ส่ายหน้าน้อยๆ ไม่อยากจะสนใจ
นารถนรินทร์หันไปเห็น “พี่ตะวัน!! พี่ตะวันมาแล้ว!!!”
ทุกคนหันไปตามสายตานารถนรินทร์ รวมทั้งนาคินทร์ ’ปานตะวัน’ สวยเฉี่ยว เปรี้ยว เดินมาท่ามกลางผู้คนที่จ้องมองกันจนคอแทบหัก
สาวิตรีตะลึง “หนูตะวันสวยมากกกกกกก”
“บอกแล้วใช่มั๊ย?? พี่ตะวันๆ ทางนี้ค่ะ”
ปานตะวันมองมา ยิ้มให้นารถนรินทร์ นาคินทร์ที่กำลังตะลึง รีบเบือนหน้าหนี ไม่สน
ปานตะวันเดินมาสมทบ “ตะวันขอโทษนะคะที่ทำให้ต้องรอนาน”
“พี่ตะวันสวยสุดๆเลย จริงมั๊ยคะพี่คิน”
นาคินทร์ทำฟอร์มเก๊ก ปานตะวันหมั่นไส้ เดี๋ยวคอยดูเหอะ!!
ทวยเทพชม “หนูตะวันสวยมากจริงๆ เอาล่ะ..เราไปกันได้แล้ว”
“พี่คินต้องเข็นให้น้องแล้วล่ะค่ะ พี่ตะวันออกจะสวยซะขนาดนี้ คืนนี้ต้องขอพักการเป็นพยาบาลไว้ชั่วคราว ขอเป็น’เจ้าหญิง’ ดีกว่านะคะ..คุณแม่”
“ใช่แล้วจ๊ะ!! พี่คิน..สุภาพบุรุษจ๊ะ”
นาคินทร์ทำหน้าเซ็งใส่ปานตะวัน ก่อนจะเข็นรถนารถนรินทร์ ทั้งหมดเดินไปหาเจ้าภาพที่ยืนถ่ายรูปอยู่กับแขกเหรื่ออยู่
ไพบูลย์ทักลั่น “สวัสดีคุณทวยเทพ คุณสาวิตรี อุตส่าห์มาเป็นเกียรติลูกชายผม ขอบคุณมากครับ”
“ด้วยความยินดีเลยครับพ่อเลี้ยงไพบูลย์” ทวยเทพแนะนำ “ลูกชายคนโตของผม นาคินทร์ นั่นคนเล็กนารถนรินทร์”
พ่อเลี้ยงไพบูลย์จ้องมองปานตะวัน
อ่านละคร เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 13/3 วันที่ 31 พ.ค. 57
ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น บทประพันธ์โดย Shaynaละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น กำกับการแสดงโดย กฤษฎา เตชะนิโลบล
ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น ผลิตโดย บริษัท โพลีพลัส เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น โดยผู้จัด อรพรรณ (พานทอง)วัชรพล
ละครเรื่อง เสน่หา สัญญาแค้น ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัส เวลา 20.15 ทางไทยทีวีช่อง 3
ละครเรื่อง เสน่หา สัญญาแค้น...เริ่มออกอากาศตอนแรก 21 พ.ค.57ต่อจากละครเรื่อง อย่าลืมฉัน
ที่มา ไทยรัฐ