@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 13/3 วันที่ 1 มิ.ย. 57

อ่านละคร รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 13/3 วันที่ 1 มิ.ย. 57

คนงานตะโกนเสียงดัง เมื่อเหล็กค้ำยันที่วางไม่แน่นเกิดหลุดออกมา นั่งร้านเหล็กเอียงและล้มโครมลงมาใกล้ๆ กับที่ภาคย์ยืนอยู่ เสียงดังสนั่น ฝุ่นตลบ วนิษากรีดร้องตกใจ
“คุณภาคย์”

เมื่อฝุ่นจางลง ภาคย์ก็ยืนขึ้น พลางเดินมาหา วนิษายิ้มแต่แล้วก็ร้องลั่นเมื่อเห็นนั่งร้านอีกชุดล้มตามลงมา
“ระวังค่ะ”
นั่งร้านอีกชุดล้มโครม ตกลงที่ที่ภาคย์ยืนอยู่เมื่อครู่พอดี ภาคย์หันกลับไปมอง พวกคนงานเข้ามาเคลียร์พื้นที่ พลางยกไม้ยกมือขอโทษ ภาคย์ยกมือตอบเชิงไม่เป็นไร แล้วเดินตรงมาหาวนิษา ยิ้มเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น พลางกดรูปในกล้องในวนิษาดู


“รูปสวยถูกใจไหมครับ”
“นี่ คุณยังห่วงรูปอยู่อีกเหรอ เมื่อกี้คุณเกือบตายแล้วนะคะ ไม่รู้สึกอะไรเลยเหรอ”
“ก็อย่างที่บอกแหละครับ ผมเจอเหตุการณ์แบบนี้อยู่บ่อยๆ”
“ดวงปรมะ ฉันเพิ่งได้เห็นกับตาวันนี้เอง”
ภาคย์ยิ้มอย่างภูมิใจ วนิษามองภาคย์ ทั้งทึ่งทั้งชื่นชม
โจเห็นเหตุการณ์ทั้งหมด ถึงกับขนลุกซุ่

“ขนลุกว่ะ ดวงปรมะ”
ภาคย์นั่งคุยเฮฮาอยู่กับพจน์ในผับ

“พี่พจน์ พี่สุดยอดเลย เซ็ตฉากอุบัติเหตุได้เหมือนจริงมากๆ”
พจน์หัวเราะลั่น
“งานนี้พี่จ่ายไปเยอะเหมือนกัน ทั้งค่าสถานที่ค่าคน ค่าของ แต่ก็คุ้มว่ะ ยัยนั่นเชื่อสนิทเลยใช่มั้ย”
“เชื่อไม่เชื่อก็มองผมปากค้าง งงจัดว่าผมรอดมาได้ยังไง”
“แล้วไอ้นักสืบที่ชื่อโจล่ะ”
ภาคย์ยิ้มอย่างสะใจ “มันก็อึ้งไปเหมือนกัน สรุปว่าพวกนั้นเชื่อแล้วล่ะว่าผมมีดวงปรมะจริงๆ”
“ซึ่งความจริงฉันว่าแกมีดวงกามะมากกว่านะ”
ภาคย์หัวเราะชอบใจ “แล้วเอาไงต่อครับพี่”

“ตอนนี้ยัยนั่นเริ่มสนใจในตัวแกแล้ว แกต้องรีบรุก แต่งงานกับยัยวนิษาให้เร็วที่สุด ก่อนที่จะมีใครมาตัดหน้า”
“เอ แต่เท่าที่ดู เขายังดูฝังใจกับเรื่องผัวเก่าที่ตายไปสามคนอยู่นะพี่ ถึงจะเชื่อว่าผมมีดวงปรมะก็เถอะ อาจต้องใช้เวลาเหมือนกัน”
“ไม่ ฉันเข็ดแล้ว ที่ผ่านมามัวแต่ใจเย็น ยัยนั่นก็แต่งงานกับเสี่ยป๊อก แป๊บๆก็แต่งกับไอ้กริชอีก คราวนี้ผัวคนต่อไปของยัยนั่นต้องเป็นแก”
“งั้นผมจะจีบสุดฝีมือเลย ผมยังจำได้ พี่บอกว่ายัยนี่อยากมีครอบครัวที่อบอุ่น เดี๋ยวผมจะขยี้จุดอ่อนตรงนี้ให้น้ำตาไหลเลย”
พจน์พยักหน้า “ก็ดี แต่ฉันว่าเสียเวลาว่ะ มอมยาแล้วโชะๆๆเลยดีกว่ามั้ย ถ้าจะให้ดีทำให้ท้องซะเลย
ไม่อยากแต่งก็ต้องแต่ง”
“เอางั้นก็ได้ครับ เรื่องถนัดอยู่แล้ว”

“เข้าใจแล้วใช่มั้ยว่าดวงปรมะเป็นยังไง”
วนิษาหันมาบอก เมื่อโจขับรถมาส่งเธอที่คอนโด โจฝืนยิ้มแทนคำตอบ
“เข้าใจแล้วใช่มั้ยที่ฉันบอกว่าดวงปรมะคือคำตอบของชีวิตฉัน ฉันหมายถึงอะไร”
โจได้แต่ยิ้มอีกครั้ง วนิษายิ้มเศร้าๆ แล้วเดินเข้าอาคารไป โจถอนใจ พลางขับรถออกมา แต่จู่ๆ รถที่จอดรออยู่ขับออกมาปาดหน้าขวาง ก่อนที่ระรินจะเดินลงมาจากรถ

จากนั้นทัง้คู่ก็มานั่งคุยกันที่ร้านอาหาร บรรยากาศดี
“โจ เรื่องที่ฉันพูดกับคุณครั้งที่แล้ว คุณว่ายังไงคะ”
“คำตอบของผมยังเหมือนเดิม เรื่องของเรามันจบลงไปแล้ว”
ระรินหน้าเศร้า
“โจ ทำไมคุณถึงใจแข็งอย่างนี้ ฉันขอร้องล่ะ ยกโทษให้ฉันเถอะ ฉันเคยพลาดไปแล้ว ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าคุณคือผู้ชายคนเดียวที่ฉันรัก”
“ไม่ตลกไปหน่อยเหรอครับ คุณบอกรักผมคนเดียว ทั้งๆที่คุณมีแฟนใหม่อีกสองคนเนี่ยนะ”
“นั่นมันเป็นการแก้เคล็ด”
“แต่คุณด่าว่าคุณวนิษาว่าเธอแย่งคนรักไปจากคุณ”
“ต่อให้ฉันไม่รักคุณชายแจ้ หรือคุณกริช แต่สองคนนั้นก็ได้ชื่อว่าแฟนฉัน ไม่มีผู้หญิงคนไหนยอมให้แฟนตัวเองถูกแย่งหรอก ฉันมีสิทธิ์เต็มที่ ที่จะแค้นวนิษา”
โจเงียบไป
“เราเลิกพูดถึงพวกเขาเถอะ ฉันยืนยันว่าไม่ได้รักคุณชายแจ้หรือคุณกริช ฉันรักคุณ โจ ให้โอกาสฉันอีกครั้งเถอะนะ”
โจส่ายหน้าช้าๆ
“ไม่มีประโยชน์หรอกครับริน แค่คุณพูดว่าเป็นแฟนกับสองคนนั้นเพื่อแก้เคล็ด มันก็จบแล้ว ผมมันโจดวงซวย อย่าลืมสิ”
“ฉันรู้ว่าคุณจะพูดอะไร ฉันมาง้อคุณเพราะความคิดฉันเปลี่ยนไป ฉันจะไม่บังคับคุณให้ไปแก้เคล็ดหาแม่ชีที่เมืองจีนแล้ว คุณไม่อยากไปก็ไม่ต้องไป”
โจแปลกใจ “แล้วพ่อคุณจะรับได้เหรอ”
“ได้สิ ท่านบอกว่าไม่ต้องไปหาแม่ชีที่เมืองจีนก็ได้ แค่คุณเปลี่ยนชื่อกับนามสกุลใหม่ก็พอ ท่านไปหาชื่อกับนามสกุลใหม่มาให้คุณแล้ว พอได้ฤกษ์คุณก็เปลี่ยนชื่อ แค่นี้เอง แล้วท่านจะไม่ตั้งแง่กับคุณอีกเลย”
โจแค่นหัวเราะ
“ความคิดคุณไม่ได้เปลี่ยนไปเลยนะริน ผมยังคงเป็นไอ้โจตัวซวย คุณแค่เปลี่ยนวิธีล้างซวยแค่นั้นเอง”
“โจ คุณอย่าสุดโต่งนักสิคะ แค่เปลี่ยนชื่อแค่นี้เอง แล้วฉันสัญญา ฉันจะรักคุณที่สุด จะเป็นผู้หญิงของคุณ จะทำทุกอย่างที่คุณต้องการ แค่เปลี่ยนชื่อเท่านั้น”
“สำหรับผม ไม่ว่าจะไปหาแม่ชีที่เมืองจีน หรือเปลี่ยนชื่อ ก็มีค่าเท่ากัน แก้วหล่นจากโต๊ะหรือตกจากภูเขามันก็แตกเหมือนกัน อย่าว่าแต่เปลี่ยนชื่อเลย ต่อให้พ่อคุณบอกว่าแค่ยกมือไหว้พระ ก็แก้เคล็ดได้ ผมก็จะไม่ทำเพราะผมไม่ใช่ตัวซวย”

พูดจบ โจก็ลุกเดินออกไป ระรินร้องไห้โฮ
วนิษามาเยี่ยมหม่อมจันจิรา ที่วังวาสุวงศ์

“หม่อมแม่จำเรื่องรีสอร์ตของคุณกริชที่สวนผึ้งที่หนูเคยเล่าให้ฟังได้ไหมคะ”
หม่อมจันจิราพยักหน้า “จำได้สิ เป็นมรดกของคุณกริชที่เธอบ่นว่าเป็นทุกขลาภ”
“นั่นแหละค่ะ พอดีหนูจะต้องไปตรวจดูกิจการ ก็เลยว่าจะชวนหม่อมแม่ไปด้วย ถือเป็นการพักผ่อนดีไหมคะ”
“ขอบใจจ้ะ อยากไปด้วยแต่คงไปไม่ได้เพราะติดธุระที่สมาคม เขาจะจัดงานกันอีกแล้ว แต่คราวนี้เขาให้ฉันเป็นแม่งาน คงต้องอยู่ดูแลอะไรต่อมิอะไรให้มันเรียบร้อยน่ะ”
“แหม เสียดายจังค่ะ หนูเลื่อนทางนู้นไม่ได้ซะด้วย”
หม่อมจันจิรายิ้มให้วนิษาอย่างเอ็นดู
“ไม่ต้องเลื่อนให้วุ่นวายหรอก ยังไงซะ เดี๋ยวก็คงมีเวลาว่างได้ไปเที่ยวด้วยกันแน่ๆ”
ขณะที่อีกห้องหนึ่ง ม.ร.ว. จันทร์ธิดา สวมหูฟังฟังเพลงอยู่กับพจน์ที่นั่งอ่านหนังสือพิมพ์ พลางเงี่ยหูฟังไปด้วย พจน์ยิ้มอย่างมีแผน จากนั้นก็หลบออกมาโทร. หาภาคย์
“ครับพี่พจน์ พร้อมครับ ไม่มีปัญหา สบายครับ ผมมียาเสียสาวตัวใหม่อยู่ ไม่มีสีไม่มีกลิ่น ละลายเร็ว แค่นิดเดียวก็หลับไม่รู้เรื่องแล้วครับ”
ภาคย์ยิ้มชั่วร้าย
“ ส่วนไอ้โจคนขับรถ ผมจัดการเองได้ไม่ต้องไปใช้คนอื่นหรอกครับ ยิ่งคนรู้มาก ยิ่งเรื่องมาก ครับๆไม่ต้องห่วงครับ”

กลางดึกภาคย์ก็ดอดมาที่บ้านโจ พลางมองซ้ายมองขวา เมื่อเห็นว่าปลอดคน ก็ลอบปีนรั้วเข้าไปในบ้านอย่างเงียบกริบ ก่อนที่จะล้มนอนหงายคลานเข้าไปใต้ท้องรถของวนิษาที่จอดอยู่ในบ้าน

วนิษานั่งรอโจอยู่ที่ล็อบบี้ สีหน้าเคร่งเครียด พลันมือถือก็ดังขึ้น วนิษารีบกดรับสาย
“ว่าไงโจ ถึงไหนแล้ว เร็วๆเข้านะ วันนี้ฉันจะไปต่างจังหวัดด้วย”
ขณะที่โจโทรศัพท์อยู่หน้าบ้าน ข้างๆ รถวนิษา ที่เปิดกระโปรงหน้าอยู่
“ใจเย็นครับคุณวนิ ผมโทรตามช่างมาแล้ว คุณรอผมแป๊บนึงนะครับ”
“งั้นไม่ต้องแล้ว เดี๋ยวฉันเอารถอีกคันไปเอง คุณอยู่ซ่อมรถให้เสร็จก่อนแล้วกัน”
“ก็ได้ครับ แล้วคุณจะไปไหนครับ” โจอดห่วงไม่ได้
“ฉันจะไปตรวจงานที่รีสอร์ตของคุณกริช ที่สวนผึ้งน่ะ”
“ค้างคืนรึเปล่าครับ”
“คงไม่หรอก ตรวจงานเสร็จก็กลับ”
“คุณวนิครับ ขับรถดีๆนะครับ”
วนิษาอึ้งไปวูบหนึ่ง “ขอบคุณค่ะ”
จากนั้นวนิษาก็ขับรถอีกคันหนึ่งออกทางหลวง เห็นป้ายข้างทาง เขียนว่าทางไปราชบุรี

ทางด้านโจก็ดอดมาหา อ. เม้ง ที่บ้าน
“คุณเม้ง ผมมีเรื่องมาขอคำแนะนำจากคุณหน่อยครับ”
“ยินดีครับ คุณโจ ผมยินดีต้อนรับคุณเสมอ คุณรู้ไหมว่าดวงบ่าวพิฆาตนายอย่างคุณน่ะ ไม่ใช่มีเยอะนะ หายากมาก ผมถือว่าคุณเป็นคนพิเศษจริงๆ”
“ผมจะมาถามเรื่องดวงปรมะ” โจเข้าเรื่อง
“ดวงปรมะ ในเจ็ดดวงอาถรรพ์ ดวงปรมะถือเป็นอันดับหนึ่ง”
“มันเป็นยังไงเหรอครับ”
“ทุกย่านน้ำปฐพีไม่มีภัย ทุกเวลาไม่มีเคราะห์กรายกล้ำ เหมือนว่าสวมเกราะทิพย์เลิศล้ำ เป็นดวงเหนือดวงในตำนาน ใครที่มีดวงนี้สบายใจได้ ต่อให้หลับตาเดินข้ามถนนก็ไม่มีรถวิ่งมาชน ออกรบที่ไหนก็ไม่ต้องกลัวโดนยิง แคล้วคลาดตลอดกาล”
“มีคนดวงแบบนี้เยอะไหมครับ”
อ. เม้งหัวเราะ
“เมื่อกี้ผมบอกว่าดวงบ่าวพิฆาตนายอย่างคุณหายากแล้วใช่มั้ย ดวงปรมะยิ่งหาได้ยากกว่ายาก ขนาดคุณ ผมก็เพิ่งเคยเห็นตัวเป็นๆครั้งแรกเนี่ย เพราะฉะนั้นดวงปรมะ ไม่ต้องพูดถึง อาจารย์ผมก็ไม่เคยเห็น อาจารย์ของอาจารย์ผมก็ไม่เคยเห็น ในกลอนถึงบอกไงว่าเป็นดวงในตำนาน”
“ผมเจอคนๆหนึ่งเขาบอกว่าเขามีดวงปรมะ”
อ. เม้ง ส่ายหน้า

“บอกได้เลยว่าของปลอม เจ้าของดวงนี้มักจะเป็นบุคคลสำคัญในประวัติศาสตร์ คนธรรมดาเป็นไม่ได้หรอก”

อ่านละคร รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 13/3 วันที่ 1 มิ.ย. 57

ละครรักออกฤทธิ์ บทประพันธ์ : นิตินันท์, วรรณพร, นิพล
ละครรักออกฤทธิ์ บทโทรทัศน์ : สมภพผูกพันน้อย
ละครรักออกฤทธิ์ กำกับการแสดง : คิง-สมจริง ศรีสุภาพ
ละครรักออกฤทธิ์ ดำเนินงานโดย : สมจริง ศรีสุภาพ
ละครรักออกฤทธิ์ ผลิต : บริษัท กู๊ด ฟีลลิ่ง จำกัด
ละครรักออกฤทธิ์ ออกอากาศทุกวันศุกร์ เวลา 20.25 น. และวันเสาร์-อาทิตย์ เวลา 20.15 น.
ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ