อ่านละคร รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 12/3 วันที่ 31 พ.ค. 57
ปลายฝนเบ้ปาก “พอเขาไม่รักคุณ คุณไปด่าเขา ผู้ชายอย่างคุณน่ะน่ารังเกียจ”“ผมว่าคุณนั่นแหละที่โง่” ป๋องรีบเสริม
“เชื่อฉันเถอะ ผู้หญิงที่รักไอ้โจน่ะหน้าโง่ แถมไม่ได้มีคนเดียวซะด้วย”
คอปบร้ายิ้มเป็นนัยให้วนิษา
“ขอบใจมาก ที่เล่าเรื่องของโจให้ฉันฟัง”
“เดี๋ยวสิ” คอปบร้ารีบท้วง “ผมไม่เล่าให้ฟังฟรีๆหรอกนะ”
คอปบร้าแสยะยิ้ม “ไม่คิดเป็นเงิน ขอเป็นความสุขทางใจแล้วกัน”
“หมายความว่ายังไง”
“จะบอกอะไรให้ ร้านกาแฟที่ไอ้โจโดนรินบอกเลิกก็คือร้านนี้ แล้วก็โต๊ะตัวนี้นี่แหละ ผมเลยชอบมานั่งที่นี่มาก มาซึมซับความเจ็บปวดของมัน ทำให้กาแฟอร่อยขึ้นตั้งเยอะ”
วนิษาปรายตามองคอปบร้า “โรคจิต” จากนั้นก็ทำท่าจะเดินออกไป
“เดี๋ยวสิ ผมยังเล่าไม่จบ”
“มีอะไรอีก” ป๋องชักหงุดหงิดแทน
“หลังจากที่ไอ้โจเลิกกับริน มันก็เปลี่ยนงานบ่อยมาก จนในที่สุดก็มาเปิดบริษัทนักสืบ”
คอปบร้ายิ้มเหี้ยม
“แต่ก่อนหน้านั้นมันไม่เคยเปิดร้านทำป้ายและไม่เคยรับทำอาหารกล่อง”
วนิษาอึ้งไป พลางจ้องคอปบร้าตาเขม็ง
“นั่นแปลว่ามันไม่เคยเป็นลูกจ้างคุณชายแจ้ผัวคนแรกของคุณ ไม่เคยรับเงินจากเสี่ยป๊อก
ผัวคนที่สองของคุณ มันโกหกคุณเพราะมันอยากช่วยให้คุณสบายใจ แต่ความจริงก็หนีความจริงไม่พ้น ผัวคุณตายเพราะตัวคุณ เพราะคุณคือผู้หญิงกินผัว”
วนิษาช็อก ทำอะไรไม่ถูก
“ใช่ คุณคือผู้หญิงกินผัว”
คอปบร้าระเบิดเสียงหัวเราะสะใจ พลางตะโกนลั่นร้าน
“เอากาแฟมาอีก นับจากวันนี้ไป กาแฟที่นี่จะอร่อยขึ้นอีกสิบเท่า เพราะความรักของไอ้โจตัวซวยถูกทำลายลงอีกครั้ง ที่นี่"
ปลายฝนกับป๋องมองวนิษา ที่ขับรถหน้านิ่งด้วยความเป็นห่วง
“คุณเป็นอะไรรึเปล่าคะ ไม่พูดอะไรซักคำเลย คุณ คุณ”
ปลายฝนมองป๋อง เหมือนพยายามขอความช่วยเหลือ
“คุณวนิษาครับ ไม่สบายรึเปล่าครับ ไปโรงพยาบาลไหมครับ เดี๋ยวพวกเราไปเป็นเพื่อนครับ”
วนิษาไม่พูดอะไร พลางจอดรถหน้าบ้านโจ แล้วปลดล็อก
“แล้วคุณจะไปไหนคะ”
ปลายฝนกับป๋องลงจากรถ พลางมองวนิษาที่ขับรถออกไปด้วยความเป็นห่วง
วนิษาเดินเหม่อๆ เหมือนคนใจคอไม่อยู่กับเนื้อกับตัว เข้ามาในบ่อน ปฐมเดินเข้ามาหา เหมือนจะพูดอะไรด้วย
“ตั่วเจ๊ครับ”
แต่วนิษาเดินผ่านปฐมไปเฉยๆ โจนั่งอยู่ เห็นวนิษา ก็ลุกขึ้นมา
“จะไปแบ็งค์รึยังครับ ผมรอจนหิวแล้วนะครับเนี่ย”
วนิษาเดินเหม่อผ่านโจไป โจเอะใจ
“คุณวนิ”
วนิษาหยุดชะงัก หันกลับมา มองโจ แล้วเดินมาหาสีหน้าเจ็บปวด
“คุณหลอกฉันทำไม”
“อะไรนะครับ”
วนิษาตบโจฉาดใหญ่ ฝ่ายถูกตกถึงกับหน้าสะบัด และเซไป
“คุณโกหกฉัน”
“พูดเรื่องอะไรครับ”
สีหน้าของวนิษาเต็มไปด้วยความเจ็บปวดและสิ้นหวัง
“ออกไป ออกไปเดี๋ยวนี้ ออกไป”
วนิษากรีดร้องลั่นบ่อน ทุกคนตกใจ โจเองก็งง ปฐมที่ตั้งสติได้ก่อน รีบล็อกตัวโจพาออกมา
“เฮ้ย ปล่อยผม ผมไม่ได้ทำอะไร”
วนิษาเดินเข้าไปในห้องของเธอ พลางปิดล็อก และปล่อยโฮอกมาอย่างเต็มกลั้น
โจโดนปฐมกับลูกน้องล็อกตัว ลากออกมาหน้าบ่อน
“ผมทำอะไรผิดเหรอครับ”
ปฐมถอนหายใจ
“ผมก็ไม่รู้ แต่ผมไม่เคยเห็นตั่วเจ๊เป็นอย่างนี้มาก่อน ทางที่ดี คุณไปสืบตัวเองก่อนดีกว่า ว่าคุณทำอะไรลงไป รู้คำตอบแล้วค่อยว่ากันอีกที”
ปฐมพาลูกน้องเดินกลับเข้าไป
“ผมว่าผมถามเขาตรงๆ น่าจะรู้เรื่องเร็วกว่า”
โจขยับตัวจะเข้าไปในบ่อน ปฐมหันมาชี้หน้า
“อย่าดีกว่าโจ”
“ไม่ได้ครับ ผมต้องคุยกับคุณวนิให้รู้เรื่อง”
โจเดินต่อไป ปฐมซัดหมัดใส่ โจหลบ พร้อมลงมือโต้ตอบ ทั้งสองซัดกันอย่างดุเดือด ในที่สุดปฐมก็สยบโจได้
“กลับไปซะ เชื่อผม”
โจลุกขึ้นยืน พยักหน้า ปฐมเดินกลับเข้าไป ป๋องขี่มอเตอร์ไซค์มาจอดพอดี
“พี่โจ”
“มีอะไรวะ หน้าตื่นมาเชียว”
“เมื่อกี้คุณวนิษาไปหาที่บ้าน”
โจตกใจ “อะไรนะ”
แล้วป๋องก็เล่าเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดให้โจฟังอย่างละเอียด
“ไอ้คอปบร้า ที่แท้ก็ฝีมือแกเหรอเนี่ย”
“ผมว่าไอ้คอปบร้ามันบ้าจริงๆนะครับ”
โจลุกขึ้น “ไม่ว่ามันจะบ้าหรือไม่บ้า มันก็ต้องรับผิดชอบการกระทำของมัน”
“พี่จะทำอะไรมันเหรอครับ”
สีหน้าของโจเหี้ยมเกรียม จนป๋องรู้สึกกลัว
โจขับรถไปตามถนนด้วยความเร่งรีบ ใบหน้าเคร่งเครียด พลางคิดถึงวนิษาที่เจ็บปวดกับเรื่องราวในอดีตที่ผ่านมา จนทุกอย่างคลี่คลายในงานวันบวช วนิษาถึงยิ้มออกมาได้ แต่แล้วก็ต้องมาเจ็บปวดซ้ำ เมื่อเธอรู้ความจริง
สีหน้าของโจในเวลานี้เหี้ยมเกรียม ด้วยความแค้น
“ ไอ้คอปบร้า”
โจเปิดประตูเข้าไปในร้านกาแฟ คอปบร้าหันมาเห็นก็ยิ้มกริ่ม
“ว่าไงเพื่อนรัก กำลังรออยู่เลย”
คอปบร้ายังพูดไม่จบประโยคดี ก็ถูกโจถีบล้มโครมทั้งโต๊ะทั้งคน คนในร้านร้องวี้ดว้าย แตกฮือ
คอปบร้ารีบตะกายลุกขึ้น โจไม่หยุด ตามไปถีบอีกโครม คอปบร้ากระเด็นชนโต๊ะล้มไปอีกตัว พลางรีบชักปืนออกมา
“อย่าเข้ามานะโว้ย ฉันยิง”
โจคว้าถ้วยกาแฟของลูกค้าที่วิ่งหนีออกไปที่อยู่ใกล้มือเขวี้ยงทันทีด้วยความรวดเร็ว โดนปืนในมือ
คอปบร้าหลุดกระเด็นทั้งๆ ที่ยังพูดไม่จบประโยค
คอปบร้าตะกายไปจะเก็บปืน โจถึงตัวก่อนเตะคอปบร้าเข้ากลางลำตัวจนกลิ้งไปอีกทาง จากนั้นก็หยิบปืนขึ้นมา แล้วจ่อมาทางคอปบร้า ที่ตกใจกลัว แล้วก็เปลี่ยนเป็นหัวเราะ
“เอาเลย ฆ่าฉันเลยไอ้โจ เอาซิวะ ฆ่าฉัน”.
คอปบร้าพูดไม่จบ โจก็ใช้เท้ายันเก้าอี้ตรึงคอปบร้ากับผนัง พลางมองหน้าด้วยแววตาดุดันเอาจริง
คอปบร้าหน้าซีด พยายามดิ้น แต่สู้แรงโจไม่ได้ ถูกตรึงอยู่กับที่
ในขณะที่ป๋องกำลังโทรศัพท์เล่าเหตุการณ์ให้หลวงพ่อสีสุกฟัง
“ผมไม่เคยเห็นสีหน้าพี่โจเป็นแบบนี้มาก่อนเลยครับ ผมเลยกลัวว่าเขาทำอะไรวู่วามอ่ะครับ”
“รู้แล้ว”
“แล้วหลวงพ่อจะให้ผมทำยังไงดีครับ” ป๋องถามหลวงพ่ออย่างเป็นกังวล
“ไม่เป็นไร ไม่มีอะไรหรอก แค่นี้นะ”
จากนั้นหลวงพ่อก็วางสาย พลางถอนหายใจ แล้วเดินมาที่หน้าโต๊ะหมู่บูชา กราบพระพุทธรูป และนั่งสมาธิ
โจมองหน้าคอปบร้า สายตาเย็นเยียบ คอปบร้ากลัวจนตัวลาน
“ไอ้โจ แกฆ่าฉันไม่ได้นะ แกทำฉันก่อน แกแย่งแฟนฉัน แกฆ่าพ่อฉัน ฉันแค่เอาคืนแค่นี้ แกโกรธอะไรนักหนาวะ”
“ฝากขอโทษพ่อแกด้วย”
“ขอโทษเรื่องอะไร” คอปบร้าย้อนถาม
“ขอโทษที่ฉันฆ่าลูกของท่าน”
คอปบร้าตัวสั่น หน้าซีดเผือด “อย่าโจ อย่าฆ่าฉันเลยโจ เราเป็นเพื่อนกันมาก่อนนะเว้ย”
โจไม่สนใจยกปืนขึ้น กำลังจะยิง พลันก็มีประกายอะไรบางอย่างสะท้อนเข้าตา โจหันขวับ เห็นในห้องหลังประตูที่พนักงานเพิ่งเปิดออก มีหิ้งพระอยู่บนผนัง พระพุทธรูปทองเหลืองแวววาวส่องประกายเข้าตา โจชะงัก
อ่านละคร รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 12/3 วันที่ 31 พ.ค. 57
ละครรักออกฤทธิ์ บทประพันธ์ : นิตินันท์, วรรณพร, นิพลละครรักออกฤทธิ์ บทโทรทัศน์ : สมภพผูกพันน้อย
ละครรักออกฤทธิ์ กำกับการแสดง : คิง-สมจริง ศรีสุภาพ
ละครรักออกฤทธิ์ ดำเนินงานโดย : สมจริง ศรีสุภาพ
ละครรักออกฤทธิ์ ผลิต : บริษัท กู๊ด ฟีลลิ่ง จำกัด
ละครรักออกฤทธิ์ ออกอากาศทุกวันศุกร์ เวลา 20.25 น. และวันเสาร์-อาทิตย์ เวลา 20.15 น.
ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ