อ่านละคร เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 16 วันที่ 1 มิ.ย. 57
“ผมจะเซ็นอนุมัติงบประมาณให้ ส่วนเรื่องรถ..อยากได้อะไรยังไงไปเลือกเองเลยนะครับ ชวนพี่สาวไปเลือกด้วยก็ได้”“แน่นอนค่ะ..รับทราบค่ะ..ปฏิบัติค่ะ!! ขอบพระคุณค่ะท่านประธาน”
สองคนยิ้มขำอารมณ์ดีกันใหญ่ นาคินทร์กดเรียก “คุณปาริฉัตรเชิญพบผมด้วยครับ” นาคินทร์สมใจนึก
ในห้องน้ำบริษัท ประกายเดือนถูกผลักอย่างแรง ปาริฉัตรปรี่ตามมาล็อคให้หลังพิงฝาลั่น เขย่าๆ ประกายเดือน “นี่มันอะไรกัน?? ท่านประธานเซ็นงบซื้อรถให้แก??นังบ้า!! แกทำอะไรท่านประธาน!! ฉันถามว่าแกทำอะไรท่านประธ๊านนนน!!บอกมาๆๆ นังบ้า!!แกยั่วท่านประธาน แกทำของใส่ท่านประธานใช่มั้ย?” ปาริฉัตรโกรธจนน้ำตาไหล
“เธอนั่นแหละหยุดบ้าได้แล้ว!!” ประกายเดือนได้จังหวะจับปาริฉัตรล็อคแขนไพล่หลังแล้วผลักหน้าพุ่งไปส่องกระจก “ดูสารรูปตัวเองซิ!! ยังกะคนบ้า!! เลิกอิจฉาริษยาคนอื่นเค้าซะที เผื่อจะดูดี เป็นผู้เป็นคนขึ้นมาบ้าง!!”
ปาริฉัตรสะอื้น พึมพำแบบคนเสียใจผิดหวังอย่างแรง “ไม่จริง!! ไม่จริง!! แกทำอะไรท่านประธาน ท่านประธานไม่ได้รักแก ท่านประธานต้องรักฉัน ฉันรักท่านประธานคนเดียว ไม่เหมือนแก..แกหลอกท่านประธาน-- นังประกายเดือนนนนน!!!” ปาริฉัตรร่ำไห้น่าเวทนา
ห้องทำงานนาคินทร์ KTK นัครินทร์โผกอดพี่ชายแน่นอย่างปลาบปลื้มสุดๆ
“พี่คิน!! พ่อพระ!! พี่ผม!! ใจแม่น้ำ!!! ที่สุด!!!”
“พอแล้วๆ เยอะแล้ว”
“ถามคำเดียวฮะพี่?? นึกไงขึ้นมาถึงได้แบ็คน้องสุดพลังอย่างนี้?? ทีกับวีวี่ เคที่ น้องเนย น้องแองจี้และอีกหลายๆน้องของผม พี่คินไม่เห็นจะสนับสนุนแบบนี้เลยฮะ?”
“คนนี้ไม่เหมือนคนอื่นไม่ใช่เหรอ?”
นัครินทร์อึ้ง รู้ได้ไง แต่ไม่อยากเสียฟอร์มคาสโนว่า “เอ่อ..ทำพี่คินคิดอย่างนั้นฮะ?”
นาคินทร์ส่ายหน้าน้อยๆ “สองคืนที่เมืองกาญจน์ผ่านไปเฉยๆ ถ้าเป็นน้องอื่นๆ ของแกคงไม่เหลือ”
นัครินทร์อึ้ง ทึ่ง อาย รีบปราดมาเกาะแขน “โอ๋ย..พี่คิน..โห..วิเคราะห์แบบ..นี่ผมเขินนะเนี่ย พี่ว่าเค้าไม่เหมือนคนอื่นจริงเหรอฮะ??”
“จริง..คนนี้พี่เชียร์”
นัครินทร์เขิน
“ฉันลงทุนให้แกขนาดเนี้แล้วนะตานัค ทั้งรถ ทั้งคอนโด” นาคินทร์จ้องหน้า “แกต้องอย่าให้หลุดมือ!! อย่าให้ฉันเสียเงินฟรีๆ!!”
นัครินทร์เลิกคิ้วมองนาคินทร์งงๆ ไม่เข้าใจนัยยะซ่อนเร้นโหดร้ายของนาคินทร์ แต่สุดท้ายก็ยิ้มแฉ่ง “โอเค.รู้เรื่องฮะพี่!!” นัครินทร์กอดพี่แน่น นาคินทร์สมใจนึกอีกครั้ง
โชว์รูมรถยนต์ ประกายเดือนลากปานตะวันเข้ามา จากนั้นก็เลือกดูรถคันนู้นนี้นั้น ในที่สุด ประกายเดือนสรุป “ตกลง..เอาคันนี้ค่ะ!!!”
ประกายเดือนเลือกรถซิตี้คาร์น่ารัก
“คันนี้เหรอครับ??”
“ค่ะ!! ทำไมเหรอคะ?”
“งบประมาณยังเหลือนะครับ?”
ประกายเดือนสะดุ้ง ปานตะวันถามทันที “งบประมาณอะไรเดือน??”
“งบบริษัทสั่งมาไงครับ?”
ประกายเดือนสะดุ้ง อยากจะกัดหัวเซลล์นัก
“อะไรนะ? ก็ไหนเดือนบอกพี่ว่าจะผ่อน??”
“เอ่อ”
“ระดับคุณนาคินทร์ ท่านประธาน KTK ไม่มีคำว่าผ่อนหรอกครับ จ่ายสดเต็มจำนวน รับรถได้ทันที ไม่มีคำว่ารอครับ”
ประกายเดือนจะเป็นลม ปานตะวันโกรธมาก “เดือน!! นี่มันอะไรกัน??”
“ตะวัน ฟังก่อน”
ปานตะวันแว้ดเซลล์ “ไม่ซื้อ!! ไม่เอาแล้ว!!” หันไปอบรมเดือน “ฟังให้ดีนะ เดือนจะซื้อรถคันนี้ไม่ได้เด็ดขาด!! จะคันนี้หรือคันไหนก็ไม่ได้!!“
“ตะวัน!!”
ปานตะวันชี้หน้า “ถ้ามันเป็นเงินของคุณนาคินทร์!!!”
ประกายเดือนอึ้ง ปานตะตะวันพรวดออกไปอย่างโกรธทันที
“ตะวันๆๆ..รอก่อน”
เซลล์ดึงไว้ “อ้าว..เดี๋ยวสิครับ”
ประกายเดือนแว้ด “ผีเจาะปากเหรอคุณน่ะ??ตอนเด็กๆ แม่ไม่ให้พูดเหรอไง?? พูดเยอะแล้วเป็นไง?? อดเลยเห็นมั้ย?? สมน้ำหน้า”
ประกายเดือนด่าเสร็จก็วิ่งตามตะวันไป เซลล์ยืนเกาหัวแกรกๆ อะไรวะ?
ที่เคาน์เตอร์บาร์บ้านไกรตระกูล ปานตะวันจ้ำพรวดๆ ด้วยอารมณ์ต่อเนื่องมา แต่มาเจอนาคิทร์นั่งชิวชมบรรยากาศอยู่สบายเฉิบ
ปานตะวันปรี่มาจ้องแบบสายตาพิฆาต เสียงเหี้ยม “คิดจะทำอะไรอีก?”
นาคินทร์มองด้วยสายตา เสียมารยาทจริง ยิ้มเหยียดๆ “ใครให้เข้ามา ต้องการใช้บริการเมื่อไหร่จะเรียก”
ปานตะวันเหมือนโดนตบหน้า “คิดแต่จะเอาเงินฟาดหัวคนอื่น”
นาคินทร์ดูถูก “แล้วยอมให้ฟาดมั้ยล่ะ? ก็ยอมนี่??” นาคินทร์จับแก้วเครื่องดื่ม
ปานตะวันกระชากแก้วเครื่องดื่ม “จะให้พูดอีกกี่ครั้งว่า อย่าแตะต้องน้องสาวฉันเด็ดขาด”
“พี่สาวกับน้องสาวมันจะต่างกันตรงไหน? อย่าเยอะ!! แค่นี้อย่าโมโห เราสองคนก็ไม่ได้คิดแตะต้องจริงจังอะไร”
“เรา 2 คน??”
“อืมม์!! เรา 2 คนพี่น้องก็แค่เล่นเกมกันสนุกๆ ว่าระหว่างผมกับนายนัคใครจะ...น้องสาวคุณก่อนกันก็แค่นั้น!!” นาคินทร์ยักไหล่ทำหน้าเหมือน ‘ได้ฟัน’
ปานตะวันเอาเครื่องดื่มในมือสาดหน้านาคินทร์อย่างแรง “คุณนี่มันชั่ว!! ชั่วอย่างไม่รู้จะเปรียบกับอะไร”
นาคินทร์กระชากคอมากอดไว้ “เปรียบกับคุณไง เรา 2 คนมันต้องพอกัน มันถึงจะเป็นคู่แค้นคู่อาฆาตที่สมน้ำสมเนื้อ ปานตะวัน!!”
ปานตะวันพยายามจะผลักออก “ปล่อย!! ปล่อยฉัน!!”
นาคินทร์ปล่อยเฉย ตะวันเซแซ่ดๆ “ได้..ปล่อยก็ได้..ก็ชักจะเบื่อแล้ว..พี่สาว!!”
ปานตะวันแว้ด “พูดแบบนี้หมายความว่ายังไง??”
นาคินทร์ยิ้มชอบใจไม่ตอบ ปานตะวันปราดไปเกาะแขนขอร้อง สะอื้น “ปล่อยเดือนไปนะคะ!! ฉันขอร้อง!! เดือนไม่เกี่ยวข้องอะไรกับเรื่องคุณกนก!! อย่าทำอะไรเดือน เดือนเป็นดวงใจของฉัน”
“ก็นั่นแหละ!! ก็เพราะอย่างนั้นแหละ!!! กนกก็เป็นดวงใจของผมเหมือนกัน!!!”
นาคินทร์พูดจบก็เดินออกไป
ปานตะวันชแทบจะหมดแรง “คุณนาคินทร์” ปานตะวันทรุดลง
มุมหนึ่งบ้านไกรตระกูล ปานตะวันเดินหมดแรงมาเจออัครินทร์ที่เพิ่งทำงานเสร็จกลับมาถึง
อัครินทร์เห็นหน้าก็รู้ว่าจะต้องเกิดเรื่องอะไรขึ้นแน่ “คุณตะวัน!! เกิดอะไรขึ้น??”
ปานตะวันโผเข้ามาเกาะแขน “คุณอัค..ช่วยด้วยนะคะ..อย่าให้คุณนาคินทร์หรือคุณนัคทำอะไรเดือน”
“ทำอะไรคุณเดือน?? หมายความว่ายังไงครับ??”
ปานตะวันมองหน้าอัครินทร์แบบ..ไม่รู้จะพูดยังไง??
ปานตะวันและอัครินทร์นั่งมองหน้ากันนั่งตรงข้ามกัน ปานตะวันเพิ่งเล่าเรื่องจบ
อัครินทร์มอง ถอนใจ พูดเรียบๆ “ผมไม่เชื่อนะ..ว่าพี่คินจะกล้าทำอะไรคุณเดือน”
“คุณเห็นสิ่งที่เค้ากล้าทำกับฉันแล้ว คุณยังไม่เชื่ออีกเหรอคะว่าเค้าสามารถทำอะไรอีกก็ได้”
“พื้นฐานจิตใจพี่คินเป็นคนใจดี ใจอ่อน”
“คนเราเปลี่ยนแปลงกันได้ค่ะ”
“ถ้าพี่คินแย่จริง เค้าไม่หลงรักคุณตะวันหรอกครับ”
ปานตะวันอึ้ง “อะไรนะคะ”
อัครินทร์ถอนใจ “ถ้าเค้าแย่จริง ถ้าเค้าโกรธเกลียดแค้นอาฆาตคุณเพียงอย่างเดียว เค้าคงไม่ปล่อยคุณไว้จนถึงวันนี้หรอกครับ” ปานตะวันอึ้งไป อัครินทร์แอบเจ็บปวดนิดๆ “พี่คินรักคุณตะวัน ทีนี้ก็อยู่ที่คุณตะวันแล้วล่ะ..ว่ารัก พร้อมจะอภัย แล้วอยากจะช่วยดึงเค้าให้หลุดออกมาจากความแค้นฝังใจของเค้ารึเปล่า?”
ปานตะวันเกือบจะเห็นด้วย แต่นึกถึงความเจ็บปวดที่ได้รับก็น้อยใจ ไม่เชื่อ
ปานตะวันยิ้มเยาะตัวเอง “นี่เป็นความคิดที่บริสุทธิ์ของคุณนะคะคุณอัครินทร์แต่คงไม่ใช่ความคิดของคุณนาคินทร์” พูดจบปานตะวันก็ลุกออกไป ทิ้งให้อัครินทร์มองตาม
คอนโดประกายเดือนตอนกลางคืน ประกายเดือนกำลังทำอาหารง่ายๆ กินเอง เสียงติ๊งหน่องดังขึ้น
“นั่นไง!! สรุปว่าสั่งเอาง่ายกว่า มาส่งก่อนฉันจะทำเสร็จเองอีกต่างหาก เฮ้อ!! แล้วฉันจะทำเองทำไมเนี่ย??”
ประกายเดือนละมือจากอาหารตรงหน้า วิ่งจี๋ไปเปิดประตู ตกใจที่เห็นดอกไม้ช่อเบ้อเร่อบังหน้าอยู่
ประกายเดือนทำหน้างงๆ ดอกไม้ลดลงเห็นหน้านัครินทร์เต็มๆ ประกายเดือนตกใจ “ท่านรองฯ!!”ประกายเดือนปิดประตูอัตโนมัติ อัครินทร์เอามือดันไว้ จนสามารถเข้ามาในห้องได้
“อะไรกันฮะ?? เห็นหน้าถึงกับจะปิดประตูใส่?? รังเกียจอะไรกันขนาดนั้นฮะ??”
“เอ่อ..ไม่ได้รังเกียจหรอกค่ะ..แต่..กลัว”
“ผมไม่ใช่ผีนะฮะคุณ!! ก็แค่อยากเอาดอกไม้มาขอบคุณ ตั้งแต่ที่แพคราวนั้นก็ยังไม่ได้ขอบคุณซะที” อัครินทร์ยื่นดอกไม้ให้
ประกายเดือนหน้าเหวอ “ขอบคุณ?? ไม่ใช่อยากจะฆ่าฉันหรอกเหรอคะที่แกล้งให้คุณโดดน้ำจนป่วยน่ะ”
นัครินทร์ส่ายหน้า “ใครจะฆ่าคุณได้ลงคอ น่ารักออกอย่างนี้”
ประกายเดือนไม่อยากจะเชื่อ มองงงๆ “นี่เชื้ออะไรในน้ำเข้าสมองคุณรึเปล่าคะท่านรองฯ”
นัครินทร์งง “เชื้ออะไร?ไม่มี้”
“มันต้องมีซักนิดน่ะ!! อย่างน้อยมันต้องเข้าไปทำลายเชื้อพิษสุนัขบ้าในปากท่านรองฯออกบ้างแน่ๆ”
“แหม..ขอบคุณ..ผมจะถือเป็นคำด่าหรือคำชมดีล่ะฮะเนี่ย”
“จริงนะคะ?? ปกติท่านรองฯปากจัดมาก” ประกายเดือนส่ายหน้า “เปลี่ยนไปเยอะนะ”
นัครินทร์ยิ้มๆ “คนเรา..มันเปลี่ยนกันได้อยู่น้า..ถ้าอยากจะเปลี่ยน..เพื่อใครซักคน”
ประกายเดือนอึ้ง โดนเต็มๆ เล่นเอาคนเถียงเก่งอย่างประกายเดือนถึงกับอึกอัก “พูดอะไรคะเนี่ย?? ไม่ใช่แค่เปลี่ยนแล้ว เพี้ยนป่ะเนี่ย??”
อัครินทร์ฉวยโอกาสรวบประกายเดือนมากอด “เพี้ยนตรงไหนฮะ?? พูดดีๆ ก็ด่าว่าเพี้ยน พูดไม่ดีก็ด่าว่าปากจัดปากสุนัข”
“ปล่อยนะคะ” ประกายเดือนจ้องหน้า “อันนี้ไม่เปลี่ยนแล้ววิญญาณท่านรองฯ กลับมาแล้ว”
นัครินทร์ตัดสินใจ “อ่ะ!! ปล่อยก็ได้!!” ประกายเดือนงง รับมือไม่ถูกกับท่าทีที่เปลี่ยนไปของนัครินทร์ “จะได้รู้ว่าคนอย่างผมก็ไม่ธรรมดานะฮะ ถ้าไม่รัก..คุณจะต้องร้องว่า ‘เสียดาย’” พูดจบนัครินทร์หอมแก้มฟ่อดบอก
อ่านละคร เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 16 วันที่ 1 มิ.ย. 57
ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น บทประพันธ์โดย Shaynaละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น กำกับการแสดงโดย กฤษฎา เตชะนิโลบล
ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น ผลิตโดย บริษัท โพลีพลัส เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น โดยผู้จัด อรพรรณ (พานทอง)วัชรพล
ละครเรื่อง เสน่หา สัญญาแค้น ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัส เวลา 20.15 ทางไทยทีวีช่อง 3
ละครเรื่อง เสน่หา สัญญาแค้น...เริ่มออกอากาศตอนแรก 21 พ.ค.57ต่อจากละครเรื่อง อย่าลืมฉัน
ที่มา ไทยรัฐ