อ่านละคร รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 8/3 วันที่ 27 พ.ค. 57
“โลกนี้มีทั้งคนดวงดีและคนดวงซวย มีทั้งตัวนำโชคและตัวขัดลาภ และใช่ครับ โลกนี้มีคนที่เป็นตัวซวยอยู่จริงๆ แต่ว่าผู้ชายคนนี้จะเป็นตัวซวยจริงหรือเปล่าเนี่ย”อ. เม้งเดินเข้ามาดูโจอย่างใกล้ชิด พลางพินิจพิจารณา โจหยิบบัตรประชาชนออกมาให้ดู
“นี่วันเดือนปีเกิดผม”
อ. เม้งดูบัตร แล้วส่งคืนให้ พลางหลับตานับนิ้วคำนวณครู่หนึ่ง ก็ลืมตาขึ้น
“ใช่ ชายคนนี้คือตัวซวย ไม่ใช่ตัวซวยธรรมดานะ คุณน่ะมีลักษณะบ่าวพิฆาตนาย ตำราว่าไว้
บ่าวพิฆาตนาย ดวงร้ายต้องโทษ บุรุษชะตาโฉด ใช้บาปบูชาคุณ แม้นรับอุปการะ จะพินาศสิ้นสูญ อาดูรจนตาย ใครรับเลี้ยงดูให้ข้าวให้น้ำคุณหรือเป็นเจ้านายเป็นนายจ้าง ต้องเจอแต่ความหายนะอย่างไม่อาจหลีกเลี่ยงได้”
วนิษาหันมาถาม อ. เม้ง
“ถ้าอย่างนั้น สามีทั้งสามคนของฉัน ตายเพราะฉันหรือตายเพราะเขา”
“ปกติดวงอาถรรพ์ของผู้ชายจะแรงกว่าผู้หญิงหลายเท่า สามีคุณทั้งสามคนน่าจะตายเพราะดวงของเขามากกว่า”
“ไม่ใช่เพราะดวงกินผัวเหรอ”
อ. เม้ง ส่ายหน้า “ไม่น่าจะเกี่ยวกับดวงของคุณ”
“งั้นที่วนิษาบวชอุทิศส่วนกุศลก็ไม่จำเป็นน่ะสิ” คุณยายวรางคืถามขึ้นมาบ้าง
“การบวชเพื่ออุทิศส่วนกุศลนั้นถึงอย่างไรก็เป็นเรื่องดี แต่ไม่ใช่เรื่องจำเป็น ถ้าจะมีใครสักคจำเป็นต้องบวช ก็น่าจะเป็นตัวต้นเหตุมากกว่า ดวงบ่าวพิฆาตนาย หรือไอ้ตัวซวยนั่นเอง”
อ. เม้งหันมาชี้นิ้ว แต่โจหายไปแล้ว
โจก้มหน้าก้มตาก้มตาเดินจ้ำอ้าวออกมา ระรินเร่งฝีเท้าตามมาติดๆ
“คุณคะ คุณคะ รอก่อนค่ะ”
โจรีบจ้ำเร็วขึ้น ระรินตัดสินใจถอดรองเท้าวิ่งตาม
“บอกให้รอก่อน รอด้วยค่ะ”
โจเดินพ้นจากซอยแคบๆ สู่ถนนกว้าง พร้อมๆ กับที่ป๋องขี่มอเตอร์ไซค์มารับพอดี โจขึ้นไปซ้อน
“รีบไปเลย”
ระรินวิ่งมาถึงปากซอย รีบตะโกนไล่หลัง
“เดี๋ยวก่อน โจ”
ปฐมที่เดินตามมา แอบมองตาม
วนิษายืนคว้างอยู่กลางศาลา พลางมองดูพระพุทธรูป และข้าวของเครื่องใช้ที่เตรียมไว้สำหรับพิธี
คุณยายวรางค์เดินเข้ามาหา
“วนิ เธอจะเปลี่ยนใจมั้ย”
วนิษาเงียบไปครู่หนึ่ง แล้วตัดสินใจ “หนูไม่บวชแล้วค่ะยาย”
คุณยายวรางค์ยิ้ม พลางสวดกอดวนิษา
“แต่ไหนๆก็มาแล้ว เดี๋ยวทำบุญใหญ่ ถวายสังฆทานให้ทั้งสามคนนั้นแทนดีกว่านะคะ”
“แบบนั้นน่ะดีแล้ว”
วลัยเห็นวนิษาตัดสินใจแบบนี้ ก็โล่งอก ในขณะที่เสี่ยเพ้งหงุดหงิด
“หาเรื่องเดือดร้อนซะแล้ว ยัยตั่วเจ๊”
วนิษาถวายสังฆทาน จากนั้นก็กรวดน้ำ ก่อนที่จะเทน้ำลงบนใบไม้ที่โคนต้นไม้ใหญ่ ใบหน้ายังดูเศร้าสร้อย
“ขออุทิศส่วนกุศลให้คุณชายแจ้ ตั่วเฮีย แล้วก็คุณกริชค่ะ”
โจเข้ามาในบ้าน พลางทิ้งตัวลงนั่งเก้าอี้อย่างหมดแรง
“เหนื่อยว่ะ ไม่น่ารับคดีนี้แต่แรกเลยไอ้โจเอ๊ย”
ปฐมเคาะประตู พลางเปิดเข้ามา โจพูดโดยไม่ได้หันหน้าไปมอง เพราะนึกว่าเป็นป๋อง
“รู้จักเคาะประตูด้วยเว้ย มารยาทดีขึ้นนี่หว่า”
“ผมเป็นคนมีมารยาทอยู่แล้ว”
โจหันมาเจอปฐม ก็ตกใจ จนหล่นจากเก้าอี้
“ขอโทษที่ทำให้คุณตกใจ ผมเองก็ตกใจกับเรื่องที่คุณพูดที่วัดเหมือนกัน ถือว่าเราหายกัน ตกลงมั้ย”
โจ มองหน้าปฐม “ยังไงก็ได้ ว่าแต่คุณตามผมมาทำไม”
“ผมอยากรู้ว่าทำไมคุณถึงปั้นเรื่องโกหกหลอกตั่วเจ๊ด้วย”
“คุณรู้ได้ไงว่าผมโกหก” โจแปลกใจ
“ก็คุณดึงผมเข้าไปในเรื่องของคุณด้วย”
“อ้อ ผมลืมไป ผมดึงคุณเข้าไปด้วย ตอนแต่งเรื่องที่ผมทำข้าวกล่องขาย”
ปฐมมองหน้าโจยิ้มๆ “คุณกล้ามากนะ”
“ผมเดาว่าคุณจะช่วยผมโกหกตั่วเจ๊ เพราะคุณก็ไม่อยากให้ตั่วเจ๊บวชเหมือนกัน”
ปฐมข้องใจ “คุณรู้ได้ไง”
“ตอนที่ผมกับตั่วเจ๊โดนพวกกุ๊ยไล่ทำร้าย ผมเดาว่าเป็นฝีมือคุณเพื่อใส่ร้ายเสี่ยเพ้งแน่ๆ”
“ผมดูเหมือนคนทรยศงั้นเหรอ”
โจ ส่ายหน้า “เปล่าหรอก คุณทำเพราะหวังดีกับตั่วเจ๊ต่างหาก คุณต้องการให้ตั่วเจ๊ลุยกับเสี่ยเพ้ง
เพราะคิดว่าเป็นวิธีที่ดีที่สุด แต่จนถึงวันนี้สองกลุ่มยังไม่ได้ทำสงครามกัน เสี่ยเพ้งก็ยังอยู่ดี ดังนั้นคุณจะยอมให้ตั่วเจ๊บวชไม่ได้”
ปฐมพยักหน้า
“ถ้าตั่วเจ๊บวช เสี่ยเพ้งจะบดขยี้เรา เสร็จแล้วก็ไปกำจัดตั่วเจ๊ต่อ.คุณอ่านเกมขาดใช้ได้นี่ ขอชม”
“ได้รับคำชมจากคุณ ผมภูมิใจมาก”
“แล้วเรื่องอื่นล่ะ เรื่องทำร้านป้ายให้ตลาดของคุณชายแจ้ล่ะ”
“ผมโกหก” โจสารภาพ “แต่ผมติดสินบนกับผู้จัดการตลาดไปแล้ว”
“เรื่องนายกริชจ้างคุณให้ช่วยจีบตั่วเจ๊ล่ะ”
“อันนั้นเรื่องจริง”
“คุณจ้างอาจารย์เม้ง จิตทิพย์ด้วยรึเปล่า”
โจ ส่ายหน้า “เปล่า ไม่มีใครจ้างเม้งจิตทิพย์ได้ เขาเป็นคนมีสัจจะ “
ปฐมเงียบไป “แล้วฉายาโจตัวซวยของคุณล่ะ”
โจถอนหายใจ พลางทำหน้าเซ็ง
“ เรื่องจริง คุณไปถามใครก็ได้ ในวงการผมมีชื่อเสียงพอสมควรเรื่องนี้”
“ในความคิดคุณ ระหว่างดวงตัวซวยกับดวงกินผัว”
ปฐมยังพูดใม่ทันจบ โจก็รีบแทรกขึ้น
“ผมไม่รู้ เมื่อก่อนผมไม่เชื่อเรื่องดวง แต่ตอนนี้ผมชักสับสน แต่นั่นไม่เกี่ยว ที่ผมพูดและทำวันนี้เพื่อช่วยตั่วเจ๊เท่านั้น แล้วผมก็ทำสำเร็จ”
“แล้วคุณไม่คิดเหรอว่าตั่วเจ๊เขาจะเกลียดขี้หน้าคุณที่ไปโกหก”
“ไม่เป็นไร มีคนเตือนผมว่าถ้าจะช่วยเขา ให้ช่วยด้วยเมตตาไม่ใช่ด้วยเสน่หา ผมยอมให้เขาเกลียด ดีกว่าให้เขาหมดความมั่นใจในตัวเอง”
จากนั้นโจก็เดินออกมาส่งปฐมที่ริมถนน
“ความจริงผมเคยสะกดรอยตามคุณมาถึงที่นี่”
“ตอนนั้นผมรู้ตัว เอาตัวรอดได้แบบเฉียดฉิวเหมือนกัน คุณปฐม ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ผมมีเรื่องนึงอยากถามคุณ”
ปฐมพยักหน้า
“ทำไมคุณถึงจงรักภักดีต่อตั่วเจ๊ คนอย่างคุณ ถ้าจะกำจัดตั่วเจ๊คิดฮุบแก๊งเอาไว้เองก็ทำได้”
ปฐมเงียบไป แววตาฉายความเจ็บปวด แต่ก็หายไปในเวลาอันรวดเร็ว
“แล้วคุณล่ะ ทำไมต้องช่วยตั่วเจ๊ด้วย”
โจโดนย้อน ก็เงียบไป
“คุณช่วยเขา เพราะคุณรักเขา”
โจเงียบแทนคำตอบ
“ถึงคุณจะปฏิเสธผมก็ไม่เชื่อ แล้วถ้าคุณอยากรู้ว่าทำไมผมภักดีกับตั่วเจ๊นักล่ะก็ คุณก็ต้องหาคำตอบด้วยตัวของคุณเอง ผมไม่ตอบ”
ปฐมตบบ่าโจ แล้วเดินจากไป
วนิษานั่งอยู่บนเตียง เหม่อมองวิวเมืองที่ส่องแสงระยิบระยับอยู่นอกหน้าต่าง พลางคิดถึงความ ผูกพันระหว่างตัวเธอเองกับโจ
“ในโลกนี้ มีนายคนเดียวที่ฉันอยู่ด้วยแล้วรู้สึกเป็นตัวของตัวเองมากที่สุดนายดาว อยู่กับนายฉันไม่ต้องเป็นชาววัง ไม่ต้องเป็นนักเลง ไม่ต้องเป็นคนดีด้วยซ้ำ แต่ทำไมนายถึงไม่เป็นตัวของนายเอง นายโกหกฉัตลอดเวลฉันเกลียดนาย ไอ้โจตัวซวย”
พจน์นั่งดูข้อมูลเรื่องหุ้นทางแท็บแล็ตอยู่ ในขณะที่ ม.ร.ว. จันทร์ธิดา นั่งอ่านนิตยสารผู้หญิงหัวนอกอยู่ เมื่อเสียงมือถือดังขึ้น ก็รีบวางหนังสือ แล้วหยิบมือถือมากดรับสาย
“หวัดดีจ้ะ อยู่ที่คอนโดไม่ไป ไปทำไม อะไรนะ จริงเหรอ เออๆ เดี๋ยวรีบโทร. ไปถามแม่ฉันก่อนดีกว่าหวัดดีจ้ะ”
อ่านละคร รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 8/3 วันที่ 27 พ.ค. 57
ละครรักออกฤทธิ์ บทประพันธ์ : นิตินันท์, วรรณพร, นิพลละครรักออกฤทธิ์ บทโทรทัศน์ : สมภพผูกพันน้อย
ละครรักออกฤทธิ์ กำกับการแสดง : คิง-สมจริง ศรีสุภาพ
ละครรักออกฤทธิ์ ดำเนินงานโดย : สมจริง ศรีสุภาพ
ละครรักออกฤทธิ์ ผลิต : บริษัท กู๊ด ฟีลลิ่ง จำกัด
ละครรักออกฤทธิ์ ออกอากาศทุกวันศุกร์ เวลา 20.25 น. และวันเสาร์-อาทิตย์ เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ