อ่านละคร เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 12 วันที่ 29 พ.ค. 57
“งั้นเราก็โชว์ให้เห็นไปเลยว่าเราแซ่บแค่ไหน จะได้ซึ้งงงง!!” ประกายเดือนยุ”จริง..เพื่อน!! เอาให้ครางหงิงๆเลย!! ให้รู้ซะมั่งว่าเราไม่ธรรมดา อย่ามาหยามกันง่ายๆ.. เล่นกะใครไม่เล่น มาเล่นกะปานตะวัน!!!”
ปานตะวันนิ่งคิด ประกายเดือนนึกสนุกแบบเด็กๆ “เอางี้!! ถ้าตะวันยอมเค้า เค้าก็จะยอมตะวัน!! เค้าจะอยู่ห่างๆ ไปให้ไกลๆ จากท่านประธานตามที่ตะวันบอกเลย โอเค้??”
ปานตะวัน อึ้ง คิด นิ่ง ยังไม่ตอบรับหรือปฏิเสธ
พิ้งค์และประกายเดือนเห็นอาการก็โป๊ะเช๊ะ ตีมือกันสนุก “วู้ววววว!!!”
“บ้า!!ไอ้พี่นัค..พูดจา”
“ก็จริงนี่หว่า..ไม่ต้องคิดเยอะ ไวดี จะได้เล่นซะทีวอลเล่ย์บอลชายหาด”
นาคินทร์นั่งอยู่ก็เซ็ง ลุกขึ้น “ฉันไม่เอาด้วยละนะ กลับไปนอนเล่นที่ห้องดีกว่า”
“ใจเย็นๆซิคะท่านประธาน!!”
ทุกคนหันไปมองตามเสียง เห็นเป็นประกายเดือนและพิ้งค์ยืนยิ้มแฉ่งอยู่
“ผู้ร่วมทีมวอลเล่ย์บอลชายหาดคนล่าสุดมาแล้วค่าาาาา”
ประกายเดือนและพิ้งค์ ผายมือไปด้านหลังราวเชียร์ลีดเดอร์ แล้วแหวกทางออก ปานตะวันในชุดทูพีชน่ารัก เซ็กซี่ เดินเข้ามา นัครินทร์อึ้งว้าว อัครินทร์มองอย่างชื่นชมก่อนจะหันไปมองนาคินทรที่อึ้งตะลึงไม่กระพริบตา
นารถนรินทร์ปลื้ม “พี่ตะวัน!! พี่ตะวันสวยมาก เปรี้ยวมาก เซ็กซี่ๆสุดเลยค่ะ”
ปานตะวันยิ้มๆเขินๆ หนุ่มๆยังอึ้งค้างกันอยู่ ปานตะวันเชิดใส่นาคินทร์ ประกายเดือนและพิ้งค์ ตีมือกันเพียะ!! “สำเร็จ!!!”
“พร้อมกันรึยังค้าาา??”
นัครินทร์สะดุ้ง ตื่นจากภวังค์ “พร้อมสิ!! พร้อมมาก!! เอาเลยฮะ ลุกๆๆ พี่คิน ไอ้หมอลุกเลย เร็ว!!”
ทุกคนพร้อม ยกเว้น ‘นาคินทร์’ “ใครจะเล่นก็เล่น ฉันไม่เอาด้วย”
ปานตะวันชะงัก
“เอ๊า!! ทำไมล่ะฮะพี่คิน??” นัครินทร์งง
“ไม่รุ๊!! ไม่เห็นจะน่าสนุก” นาคินทร์มองตะวัน สายตาดูถูก “ฉันเคยเล่นอะไรที่มันสนุกกว่านี้ตั้งเยอะ”
ปานตะวันอึ้ง รู้ความหมาย อัครินทร์มองสังเกตุ 2 คน
“โห่..เซ็งเลยค่ะท่านประธาน แค่ 5 คนแล้วจะเล่นกันยังไงล่ะคะ??” ประกายเดือนถาม
นัครินทร์อยากเล่นใจจะขาด รีบตัดบท “เอาน่าๆๆ 5 คนก็ 5 คน 5 คนก็เล่นได้” ว่าแล้วก็รีบลากประกายเดือน ผลักอัครินทร์ให้เดินไปพร้อมกับพิ้งค์ “ไปเลยฮะไปเลย ผมต่อให้คุณเลย คุณเลขาฯ ไปอยู่กัน 3 คนเลยไปเลยไป ผมยอมอยู่กับคุณพยาบาลแค่ 2 ต่อ 2 เองก็ได้ฮะ”
อัครินทร์งงๆ “เฮ๊ย..พี่นัค”
“เหอะน่า!!ฉันยอม!!ฉันแมน!!ฉันเสียสละ!!”
นาคินทร์เริ่มมองๆ ประกายเดือนกระซิบพิ้งค์ “ท่านรองขี้หลีอะพี่พิ้งค์”
พิ้งค์ทำหน้าตาอ๋ออออ “งั้น..จัดเลยมะ”
ประกายเดือนหน้าตาสนุก “จัดหนัก!!!”
สองสาวพยักหน้าให้กัน นารถนรินทร์ตะโกนมา “ให้ 2 คนเสิร์ฟก่อน!!!”
นารถนรินทร์เป่านกหวีด ปานตะวันเสิร์ฟลูกอย่างมือโปรมาก ดูท่าทางทะมัดทะแมง ความแข็งแกร่งที่ซ่อนไว้เริ่มโชว์ให้เห็น นาคินทร์อึ้ง นัครินทร์อ้าปากค้าง ลูกลอยข้ามตรงมาที่อัครินทร์ที่ยืนตะลึงอยู่
“คุณอัคคคค!!”
“ปลาบู่!!!!”
ไม่ทันแล้ว อัครินทร์พุ่งรับลูกแต่ลูกหล่นแตะพื้นไปแล้วอัครินทร์หน้าทิ่มอยู่ตรงนั้น นารถนรินทร์ดีใจเย้!!เป่านกหวีด ชี้
“1- 0!! พี่ตะวันสุดยอดเลยพี่คิน”
นาคินทร์เฉยๆ ก่อนจะชะงักกับภาพตรงหน้ามากกว่า
นัครินทร์ทำเนียนดีใจโดดเข้ากอดปานตะวันแน่น “เย้ๆๆเก่งที่สุดเลยฮะ สุดยอดๆๆ”
ประกายเดือนแหวะใส่ “ดีใจเยอะไปป่ะค่ะ..ท่านรอง??”
“อะไรคุณ? แพ้แล้วอย่าอิจฉาซิฮะ?? ขี้แพ้ชวนตี!!”นัครินทร์พูดกับตะวัน “โห..คุณพยาบาลฮะนี่ถ้าไม่รู้จักกันมาก่อนนี่จะนึกว่าเป็นทีมชาติหญิงทีมเดียวกับปลื้มจิตร์เลยนะฮะเนี่ย”
นัครินทร์เยาะอัครินทร์ “อ้าวไอ้หมอ!! ไงล่ะ!! จับกบเพลินมั้ย??”
พิ้งค์ขำกิ๊ก อัครินทร์เหล่ “พูดมาก!! เสิร์ฟดิ”
อัครินทร์โยนลูกให้นัครินทร์
“คราวนี้..ผมเองฮะ คุณพยาบาลขึ้นหน้าเลยนะฮะ” นัครินทร์เดินไปจะเสิร์ฟ
ปานตะวันเดินขึ้นหน้าเน็ท เตรียมพร้อม นัครินทร์ได้โอกาสจ้องมองส่วนโค้งส่วนเว้าด้านหลังของปานตะวันเพลิน
นารถนรินทร์เป่านกหวีดปรี๊ดๆๆ “เอ๊า!! ทำไมไม่เสิร์ฟซักที”
นาคินทร์เริ่มหงุดหงิด รู้นิสัยนัครินทร์
“พี่นัค!! เสิร์ฟได้แล้ว”
นัครินทร์สะดุ้ง “เออๆ..แหมะ..เร่งจังเว๊ย!!คนเค้าทำสมาธิอยู่”
นัครินทร์เสิร์ฟตู้ม พิ้งค์รับ เดือนเซ็ท อัครินทร์ตบเปรี้ยง ปานตะวันรับได้ นัครินทร์เซ็ท ปานตะวันโดดตบ เปรี้ยงอย่างเท่ห์ พิ้งค์กับเดือนพุ่งรับพร้อมกันไม่สำเร็จ ปานตะวันโดดดีใจเย้!! นัครินทร์จะโดดกอดอีก คราวนี้ปานตะวันเบี่ยงตัวหลบ นัครินทร์เสียหลักล้มลงกอดพื้นทรายเต็มๆ ตะวันขำกิ๊ก พิ้งและเดือนขำกลิ้ง อัครินทร์ส่ายหน้าขำๆ นารถนรินทร์ขำชอบใจ นาคินทร์นั่งหน้ามึนอยู่คนเดียว ปานตะวันเหลือบมองนาคินทร์ นาคินทร์จ้องปานตะวันอยู่ไม่เมินหน้าไป
ที่ห้องนั่งเล่นบ้านไกรตระกูล สาวิตรีนั่งเล่นเกมในไอแพดอยู่กับใบตองที่นั่งหงุดหงิดอยู่
“ว๊ายยย!! แพ้เลยเห็นมะ..ใบตอง”
“อ้าวววว..คุณผู้หญิงจิ้มเองนะคะ ใบตองไม่เกี่ยว”
“ก็เธอน่ะแหละ นั่งยุกยิกๆอะไร ฉันเสียสมาธิหมด”
“แหม..จะไม่ให้ยุกยิกได้ไงคะ ก็ใบตองเป็นห่วงคุณหนูๆนี่คะ”
“เป็นห่วงรึว่าอยากรู้เรื่องพวกเค้ากันแน่ฮึ้ม..ใบตอง”
“แหม..คุณผู้ชายอ่ะ..รู้ใจใบตอง”
สาวิตรีเอ็ดใบตองตาโต “ทะลึ่ง!!! เออ..แต่ฉันก็อยากรู้เหมือนกันอ่ะ”
“มั๊ยล่ะ?? เห็นมั๊ยคะ? ส่งใบตองไปเกาะติดสถานการณ์แต่แรกก็สิ้นเรื่อง”
“จริงด้วยอ่ะ”
“น่าเกลียดน่า..ลูกเราเค้าก็ตาโตๆกันแล้วต้องปล่อยเค้า”
“แต่แหม..นึกดูคะ ไปกันเป็นคู่ๆเลยนะคะ..เฮ้อ!! เสียดายจังน่าจะให้ใบตองไป”
“จริงสิ!!พี่คินกับหนูตะวัน ลูกหมอกับหนูพิ้งค์ แล้วตานัคล่ะ”
“ก็ จับคู่กับคุณเลขาฯเดือนซะเลยมั๊ยคะ?”
สาวิตรีตาโต “เออ..ไม่เลว แต่ดูท่าทางเค้าไม่เห็นจะปิ๊งกันนะ ออกจะแง่งๆใส่กันซะด้วยซ้ำ”
“คุณผู้หญิงคะ..อย่าเพิ่งด่วนสรุปค่ะ..อะไรๆมันก็เกิดขึ้นได้ ไอ้แง่งๆอย่างนี้ล่ะค่ะ สุดท้าย ได้กันทุกที”
ทวยเทพส่ายหน้า “เฮ้อ! 2 คนนี้เลอะเทอะไปกันใหญ่แล้วผมไปตีกอล์ฟดีกว่า”
ทวยเทพพูดจบก็ลุกขึ้น สาวิตรีพูดตามไป “แล้วกลับมาทานข้าวเย็นนะค้าาาา...ต่อซิใบตอง”
“3 คู่ค่ะ สนุกแน่!!!”
สองคนคิกคัก
ทุกคนยังเล่นกันอยู่ที่ชายหาด นัครินทร์เพลิดเพลินมาก มองสาวๆคนโน้นทีคนนี้ที ฝั่ง 3 คนดูจะได้เปรียบกว่า เริ่มตบเปรี้ยงๆ พิ้งค์พลาด อัครินทร์บ่น ส่ายหน้า
“โอย..แค่นี้ก็..ไม่ได้เรื่อง”
“อะไรยะ??เก่งนักทำไมไม่รับเองล่ะ”
“อ้าวๆๆอย่าทะเลาะกันสิ ใจเย็นๆ” ประกายเดือนพยายามห้ามทั้งคู่
“ไม่เอาแล้ว!!ไม่อยากอยู่ด้วยแล้วไปอยู่ทีมนู้นดีกว่า” พิงค์งอนย้ายทีมเฉย
“อ้าวเฮ้ย!!”
“ฮ่าๆๆ..มาเลยฮะ..ขาวๆ..เอ่ย! เก่งๆอย่างนี้ ยินดีต้อนรับฮะ” นัครินทร์ดีใจออกนอกหน้า
“ไม่ได้อ่ะ!! อย่างนี้ก็เสียเปรียบสิ!! กำลังนำอยู่เลย” ประกายเดือนไม่ยอม หันขวับไปมองนาคินทร์แล้ววิ่งไปตะโกนลั่น “ท่านประธ้านนนนนน”
ประกายเดือนวิ่งมาลากนาคินทร์ “ต้องไปเล่นด้วยกันแล้วค่ะ จะปล่อยให้เลขาฯแพ้ไม่ได้นะคะ อายเค้าแย่เลย”
“จริงด้วยพี่คิน ไปเล่นเถอะค่ะ จะได้แฟร์ๆ เท่ากัน” นารถนรินทร์สนับสนุน
นาคินทร์จำใจลุกไป ยืนประจันหน้านั่งฝั่งตรงข้ามกับปานตะวัน สองคนมองหน้ากัน ปานตะวันเมินหน้าไป อัครินทร์มองสังเกตุ พิ้งค์สังเกตุเช่นกัน
“เสิร์ฟค่ะ” นารถนรินทร์เป่านกหวีดปรี๊ด
นัครินทร์ตั้งท่าจะเสิร์ฟ นาคินทร์และปานตะวันจ้องหน้ากันผ่านเน็ท
นัครินทร์เสิร์ฟ อัครินทร์รับได้ ประกายดือนเซ็ท นาคินทร์โดดตบใส่ปานตะวันอย่างตั้งใจ ปานตะวันโดนเต็มๆ ถึงกับทรุด ทุกคนตกใจ นัครินทร์ พิ้งค์และประกายเดือนรีบวิ่งไปที่ตะวันถามกันเซ็งแซ่
“เป็นอะไรมั๊ยฮะ? เจ็บมั๊ยตะวัน”
ปานตะวันตวัดสายตามองนาคินทร์ที่นั่งเฉยๆก่อนจะตอบเสียงแข็ง “ไม่..ฉันไม่เป็นไร”
“เล่นแรงไปรึเปล่า..พี่คิน??” อัครินทร์ไม่พอใจ
“แค่นี้..ไม่แรงหรอก” นาคินทร์หยิบลูกโยนใส่อัครินทร์ “เสิร์ฟ!!!” อัครินทร์รับมาถือไว้เฉยๆ “ฉันบอกให้เสิร์ฟไง?”
“เล่นต่อเถอะค่ะ” ปานตะวันไม่อยากให้เป็นเรื่องเป็นราวกัน จึงทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ทุกคนแยกย้ายประจำที่ ประกายเดือนรีบวิ่งมาสะดุด นาคินทร์จงใจรับไว้กอดไว้แน่น ปานตะวันอึ้ง “เป็นไรมั๊ยครับ?”
“แฮ่!!ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณค่ะท่านประธาน”
นาคินทร์จงใจมองเย้ยปานตะวัน ปานตะวันมองไม่พอใจ
นารถนรินทร์เป่านกหวีดปรี๊ด อัครินทร์เสิร์ฟ นัครินทร์รับ ปานตะวันเซ็ท พิ้งค์ตบใส่อัครินทร์ อัครินทร์รับได้ ประกายเดือนเซ็ท นาคินทร์ตบใส่ปานตะวัน ปานตะวันรับได้ พิ้งค์เซ็ทให้ปานตะวัน ปานตะวันตั้งใจตบเปรี้ยงใส่นาคินทร์อย่างแรงจนทรุดไม่ต่างจากตะกี้ที่ตะวันโดน
ประกายเดือนตกใจ วิ่งไปดู “เฮ้ย!! ท่านประธาน!! เป็นไรมั้ยคะ??”
นาคินทร์หันขวับจ้องปานตะวัน ปานตะวันยืนมองไม่สะทกสะท้าน
นัครินทร์ขำกลิ้ง “โห..คุณพยาบาลสุดยอดอ่ะ!! นี่ต่อไปถ้าผมไม่สบาย ผมจะไม่กล้าหือใส่คุณเลยนะฮะ กลัวโดนตบแบบพี่คิน..กร๊ากๆๆๆๆ”
นาคินทร์จ้องปานตะวัน ปานตะวันจ้องตอบ อัครินทร์มอง 2 คนจ้องกัน แล้วเหลือบไปมองพิ้งค์ที่มอง 2 คนแล้วเหลือบมามองอัครินทร์เช่นกัน ยังไงวะ..คู่นี้??
กลางคืนที่ห้องพักอัครินทร์ อัครินทร์เพิ่งอาบน้ำเสร็จ นุ่งผ้าเช็ดตัวออกมา สะดุ้งสุดตัว “เฮ้ยยยย!!”
พิงค์นั่งรออยู่ รีบปรี่เข้ามาหา
“บ้า!! หน้ามืดจะมาปล้ำกันเลยหรอเนี่ย??”
“คุณสิบ้า!!!.ใครเค้าจะอยากปล้ำอีตาปลาบู่”
“เลิกเรียนผมว่าปลาบู่ซะที ตกลงถ้าไม่มาปล้ำแล้วเข้ามาทำไม??”
“ก็อยากรู้สิ..คุณนาคินทร์กับตะวัน..มันต้องมีอะไร??ใช่ม่ะ??”
อัครินทร์อึ้งแบบก็พอจะรู้อยู่
อ่านละคร เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 12 วันที่ 29 พ.ค. 57
ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น บทประพันธ์โดย Shaynaละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น กำกับการแสดงโดย กฤษฎา เตชะนิโลบล
ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น ผลิตโดย บริษัท โพลีพลัส เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น โดยผู้จัด อรพรรณ (พานทอง)วัชรพล
ละครเรื่อง เสน่หา สัญญาแค้น ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัส เวลา 20.15 ทางไทยทีวีช่อง 3
ละครเรื่อง เสน่หา สัญญาแค้น...เริ่มออกอากาศตอนแรก 21 พ.ค.57ต่อจากละครเรื่อง อย่าลืมฉัน
ที่มา ไทยรัฐ