อ่านละคร รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 11/3 วันที่ 30 พ.ค. 57
“ไม่ต้องขอโทษหรอก นายดูแลฉันได้ดีมาก ฉันต้องขอบคุณนายด้วยซ้ำ ขอบคุณนะป๋อง”“ไม่เป็นไร”
ป๋องพยักหน้าเขินๆ ปลายฝนมองป๋อง พลางคิดอะไรในใจ
“ป๋อง”
ปลายฝนกำลังคิดจะพูดอะไรซักอย่าง แต่บังเอิญมือถือดังมาขัดจังหวะ ปลายฝนรับสายด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
“ว่าไงคะพี่เอ็ม”
ป๋องหน้าสลดทันที
โจกลับมามาหาซูซี่ที่เชียงกงอีกครั้ง
จากนั้นก็หยิบมือถือออกมาให้ซูซี่ดู
“มือถือสถาพร ปกติเขามีสองเครื่อง แต่เครื่องนี้ไม่ค่อยได้ใช้”
“แล้วผมก็เจอไอ้นี่ในเครื่อง”
โจกดคลิปให้ซูซี่ดู เป็นคลิปสถาพรกำลังโชว์การถอดประกอบปืน สถาพรหันนาฬิกาจับเวลาให้กล้อง แล้วกดปุ่ม ก่อนที่จะลงมือถอดประกอบปืนอย่างคล่องแคล่ว
“สถาพรเขาชอบเล่นปืน เอามาถอดเข้าถอดออกอยู่บ่อยๆ”
สถาพรกดหยุดเวลา ดูเวลาแล้วหน้าตาไม่ค่อยพอใจ พลางนั่งพักครู่หนึ่ง ก่อนที่จะเดินไปหยิบยาซองหนึ่งมากิน แล้วเดินมาเตรียมถอดประกอบปืนอีกครั้ง
โจกดหยุดภาพไว้ ซูซี่ตื่นเต้นมาก
“เมื่อกี้มันยาของฉันนี่นา ฉันเอาไว้ที่ร้าน ไม่ได้เอากลับบ้าน”
“แปลว่าก่อนหน้าคืนนั้น เขาก็คงกินยาของคุณเหมือนกัน”
“ชัดเจนที่สุด โอ้แม่เจ้า”
โจยื่นมือถือให้ซูซี่
“เอาไปให้ตำรวจเจ้าของคดีดูแล้วกัน จะได้ผ่านพ้นเรื่องแย่ๆ ในชีวิตได้ซะที”
“ขอบใจมากนะโจ ไม่รู้จะขอบคุณเธอยังไง”
พูดจบ ซูซี่ก็กระโดดหอมแก้ม โจร้องจ๊าก พยายามดิ้นแต่ดิ้นไม่หลุด เพราะสู้แรงซูซี่ไม่ได้
“โทษที รู้ว่าไม่เหมาะ แต่ฉันดีใจมาก รักเธอมาก ไม่รู้จะแสดงออกยังไง”
“ไม่เป็นไร ผมรู้แล้วว่าคุณดีใจ ผมก็ดีใจที่ได้ช่วยคุณ”
โจยื่นมือให้ ซูซี่จับมือโจแน่น แล้วยิ้มทั้งน้ำตา
โจขับรถวนิษามาจอดหน้าคอนโด วนิษาเดินมาที่รถสีหน้ามึนตึง เพราะยังงอนโจอยู่ เลยไม่ยอมขึ้นรถ พลางยืนอยู่ข้างๆที่คนขับ ทำมองไปทางอื่น โจถอนใจ พลางลงจากรถ มาเปิดประตูตอนหลังให้
“แหม ต้องให้ผมเปิดประตูให้ด้วยใช่ไหมครับ”
วนิษาปิดประตูรถ พูดโดยไม่มองหน้า
“วันนี้ฉันให้คุณพัก ไม่หักเงินเดือน”
วนิษาขึ้นที่นั่งคนขับ ขับรถออกไป โจมองตามวนิษาไปแบบงงๆ
“เกิดอะไรขึ้นเนี่ย”
พลางฉุกใจคิดถึงคำพูดของปลายฝน
“พี่ทำแบบนี้นะ เขาจะต้องเสียใจมาก หนูจะบอกอะไรให้ พี่พลาดแล้ว”
โจชักกังวล แต่ก็พยายามปลอบใจตัวเอง
“คงไม่มีอะไรมั้ง”
วนิษาขับรถมาจอดที่วัด พอเดินลงมา ก็เจอคุณยายวรางค์ยืนอยู่กับหนุงหนิง แล้วก็ภาคย์
“สวัสดีค่ะคุณยาย”
“หวัดดีจ้ะ นี่คุณภาคย์เพื่อนยายจ้ะ”
“สวัสดีค่ะ”
ภาคย์ดูเขินๆ “สวัสดีครับคุณวนิษา”
“วันนี้โจไม่ขับรถให้เหรอ”
วนิษายิ้มให้คุณยายวรางค์ “วันนี้หนูอยากขับเองค่ะ เลยให้เขาพัก”
“ว้า ไม่สนุก นึกว่าจะได้ดูดราม่าสนุกๆซักหน่อย” หนุงหนิงพูดแทรกขึ้นมา
“ดราม่าอะไรยะ หนุงหนิง”
“เปล๊า ไม่มีอะไรหรอกค่ะ พูดไปงั้นแหละ”
คุณยายวรางค์โบกมือเป็นพัลวัน
“อย่าไปสนใจมันเลย ไปถวายสังฆทานกันเถอะ ยายเตรียมของไว้ด้านนู้นแล้ว”
เสร็จจากถวายสังฆทาน คุณยายวรางค์ วนิษา ภาคย์ ก็มานั่งทานข้าวด้วยกันที่บ้าน โดยมีหนุงหนิงคอยอำนวยความสะดวกอยู่ข้างๆ
“ขอบคุณคุณภาคย์ด้วยนะคะที่ช่วยคุณยายไว้ได้”
ภาคย์ยิ้มหวานให้วนิษา “ไม่เป็นไรครับ ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรครับ”
“ที่ยายประทับใจเขาน่ะ ไม่ใช่ที่เขาเอากระเป๋าสตางค์คืนมาได้หรอกนะ แต่ประทับใจที่เขาเอาธรรมะมาเกลี้ยกล่อมคนร้าย จนคนร้ายสำนึกผิด ถือว่าเป็นการทำบุญที่ยิ่งใหญ่มาก”
คุณยายวรางค์พูดด้วยน้ำเสียงชื่นชม
“ผมก็ได้แต่หวังว่าเขากลับใจได้จริงๆ แค่นั้นผมก็ดีใจมากแล้วครับ ไม่ได้หวังว่าจะได้บุญได้กุศลอะไรหรอกครับ”
วนิษาพยักหน้า “การให้โดยไม่หวังผลตอบแทนใดๆ เป็นการให้ที่ยิ่งใหญ่ค่ะ”
“ขอบคุณครับ”
“ยายก็พาคุณภาคย์เขามาทำแผลที่บ้าน พอเขาเห็นรูปเธอเข้าก็ถึงกับยืนตะลึง ยังกับโดนนะจังงังเลยนะ”
ภาคย์เขินจนหน้าแดงก่ำ
“คุณยาย ทำไมทำแบบนี้ล่ะครับ”
“แหม ก็เรื่องจริงไม่ใช่เหรอ จะอายทำไม ดูสิมีเขินด้วย น่าเอ็นดู”
ภาคย์ยิ่งเขิน ไม่กล้าสบตาวนิษา
“อาจจะตะลึงวิวข้างหลังหนูก็ได้นะคะ”
“ไม่ใช่หรอก เขายังถามยายว่าใครครับ สวยจังเลย ยังกับว่าโลกจะหยุดหมุน”
ภาคย์รีบยกมือไหว้คุณยายวรางค์
“คุณยายปรานีผมเถอะครับ”
คุณยายวรางค์ยิ้ม
“ใครว่า ยายน่ะทั้งเมตตาปรานีเธอเลยนะ ก็เลยนัดตัวจริงมาให้เห็นซะเลย ตอบแทนความดีที่ช่วยยายไว้ เห็นไหมล่ะว่าทำดีได้ดีน่ะมีจริง”
ภาคย์ก้มหน้าเขิน
“แต่คุณยายพูดแบบนี้ ผมคงไม่กล้ามองหน้าคุณวนิษาอีกแล้วล่ะครับ”
วนิษายิ้มให้ ภาคย์มองวนิษา พลางส่งสายตาหวานเยิ้ม จนวนิษาประหม่า คุณยายวรางค์มองวนิษาที่มองภาคย์แล้วอมยิ้ม
โจมารอวนิษาที่ล็อบบี้คอนโดแต่เช้าตอนเช้า พอเห็นวนิษาเดินออกมาจากลิฟต์ ก็รีบปราดเข้าไปหา
“วันนี้พร้อมให้ผมรับใช้ไหมครับ”
วนิษายื่นกุญแจรถให้โดยไม่พูดอะไร โจฝืนยิ้ม ก่อนที่จะรับกุญแจมา
“รอสักครู่ครับ”
โจเดินออกไปที่ที่จอดรถ วนิษาแอบมองตามไปแว่บหนึ่ง รู้สึกสะใจนิดๆ
“เป็นไงครับ เมื่อวานขับรถเอง มีปัญหาอะไรไหมครับ ถ้ารู้สึกอะไรติดขัดบอกได้เลยนะครับ
เดี๋ยวผมเอาเข้าอู่ไปซ่อมให้เลย”
โจถามวนิษาเมื่อนั่งอยู่ในรถด้วยกัน แต่วนิษาไม่ตอบ
“โห ดูจากเข็มไมล์แล้วท่าทางไปไกลเหมือนกันนะครับ ออกไปชานเมืองมาเหรอครับ อากาศดีไหมครับ”
วนิษายังเงียบ โจยังไม่ละความพยายาม
“แล้วจะไปวังวาสุวงศ์นี่จะไปเยี่ยมหม่อมจันใช่ไหมครับ”
คราวนี้วนิษาหยิบสายหูฟังมาต่อสายกับมือถือ แล้วเสียบหูฟังเข้าหู เปิดเพลงฟังอย่างสบายอารมณ์ โจอึ้งไป แต่ยังพยายามชวนคุยไปเรื่อยๆ จนในที่สุดก็ยอมแพ้ หน้าจ๋อย
วนิษาหันไปทางอื่นแอบยิ้มสะใจ
วนิษาเดินเข้ามาในวังวาสุวงศ์ โดยมีโจถือถุงข้าวผลไม้พะรุงพะรังตามมาด้วย เห็นหม่อมจันจิรานั่งพักผ่อนอยู่ ก็รีบเข้ามาทักทาย
“สวัสดีค่ะคุณแม่”
“สวัสดีวนิ”
หม่อมจันจิราพูดพลางเข้ามาจับเนื้อจับตัววนิษา
“เป็นไงบ้าง ได้ข่าวว่าไม่สบาย ดีขึ้นรึยังจ๊ะ”
“ดีขึ้นแล้วค่ะ วันก่อนหนูกลับไปบ้าน คุณยายท่านฝากของมาให้หม่อมแม่ค่ะ”
วนิษากวักมือ โจถือถุงผลไม้มาให้
“ทำไมเยอะจัง เกรงใจคุณวรางค์แย่เลย ฝากขอบใจคุณวรางค์ด้วยนะ”
“ค่ะ”
จังหวะนั้นเอง พจน์ก็เดินเข้ามา
“หม่อมแม่สวัสดีครับ อ้าว วนิษา วันนี้มาด้วยเหรอ”
“สวัสดีค่ะคุณพจน์”
หม่อมจันจิรา หันไปมองหน้าพจน์
“แปลกใจอะไรเหรอพจน์ ฉันก็บอกเธอแล้วนี่ ว่าวันนี้หนูวนิจะมาเยี่ยม”
“ผมคงลืมไปน่ะครับ เอ่อ หม่อมแม่ครับวันก่อนหม่อมแม่เปรยกับผมว่าอยากได้คนมาจัดสวนให้น่ะครับ”
หม่อมจันจิราพยักหน้า “ใช่ หาได้แล้วเหรอ”
อ่านละคร รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 11/3 วันที่ 30 พ.ค. 57
ละครรักออกฤทธิ์ บทประพันธ์ : นิตินันท์, วรรณพร, นิพลละครรักออกฤทธิ์ บทโทรทัศน์ : สมภพผูกพันน้อย
ละครรักออกฤทธิ์ กำกับการแสดง : คิง-สมจริง ศรีสุภาพ
ละครรักออกฤทธิ์ ดำเนินงานโดย : สมจริง ศรีสุภาพ
ละครรักออกฤทธิ์ ผลิต : บริษัท กู๊ด ฟีลลิ่ง จำกัด
ละครรักออกฤทธิ์ ออกอากาศทุกวันศุกร์ เวลา 20.25 น. และวันเสาร์-อาทิตย์ เวลา 20.15 น.
ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ