อ่านละคร รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 14/2 วันที่ 1 มิ.ย. 57
“จริงเหรอครับ คุณมีดวงปรมะเหรอครับ”ภาคย์ฝืนยิ้ม “มีคนอื่นบอกผมอีกทีน่ะครับ จริงไม่จริงผมก็ไม่ทราบ ไม่มีความรู้เรื่องนี้เลย”
“งั้นก็เป็นโอกาสดีเลยสิครับ คุณภาคย์ ให้อาจารย์เม้งช่วยตรวจสอบให้เลย”
โจรีบบอก ภาคย์รีบบอก
“แต่ว่า ผมเกรงใจน่ะครับ กลัวจะรบกวนอาจารย์ วันหลังให้ผมไปหาอาจารย์เม้งถึงสำนักเลยดีกว่านะครับ วันนี้ผมขอตัวก่อนดีกว่า”
“ไม่เป็นไร เจอหน้ากันวันนี้ถือว่ามีวาสนา มาๆๆ ผมก็ไม่ได้รีบร้อนอะไร กว่างานจะเริ่มก็บ่ายๆ”
ภาคย์อิดออด โจรีบพูดเสริม
วนิษา ช่วยพูดด้วยอีกคน
“เอาสิคะ คุณภาคย์ ไหนๆก็เจออาจารย์แล้ว”
ภาคย์ยิ้มละเหี่ย พลางเดินมาหา อ. เม้งที่ยืนรอตรงที่ค่อนข้างสว่าง อ. เม้งยิ้มๆ แล้วมองหน้าภาคย์ แต่ยิ่งมองยิ่งพิจารณาก็ยิ่งหน้าเครียด จนในที่สุดถึงกับเหงื่อตก ท่าทีเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง ดูตื่นเต้นและประหม่า
“ขอวันเดือนปีเกิดหน่อยครับ”
ภาคย์ยิ้มแหยๆ พลางส่งบัตรประชาชนให้ อ. เม้งรับไปดู โจแอบยิ้มกระหยิ่ม แต่แล้วโจก็อึ้ง เมื่อเห็น
อ. เม้งคุกเข่าลงตรงหน้าภาคย์ แล้วโค้งคำนับจนหัวแตะพื้น
“ขอคำนับท่าน ท่านคือเทวดาในหมู่มนุษย์ ท่านคือดวงปรมะ ดวงของยอดคน ท่านคือคนเหนือคน เป็นบุญของผมที่ได้รู้จักท่าน”
ภาคย์อึ้ง พลางแค่นหัวเราะ
“ไม่ต้องมาอำแบบนี้หรอกครับอาจารย์ ผมไม่ใช่ตัวตลกนะ”
“ไม่ใช่แบบนั้น คุณคือดวงปรมะจริงๆ”
ภาคย์ขมวดคิ้ว “พูดจริงเหรอครับ”
“จริงที่สุด ผม เม้ง จิตทิพย์ ไม่พูดเล่นเรื่องแบบนี้แน่นอน ผมขอย้ำ คุณคือดวงปรมะ”
วนิษารีบพูดเสริม “ดวงอาถรรพ์อื่นๆทำร้ายเขาไม่ได้ใช่ไหมคะ”
“ใช่ครับ ไม่มีเคราะห์หรืออาถรรพ์อะไรจะทำร้ายเขาได้ เขาคือคนเหนือดวง”
“อาจารย์แน่ใจเหรอครับ ผมเป็นลูกกำพร้า ไม่ได้เกิดในบ้านเจ้านายที่ไหนนะ”
อ. เม้ง โบกมือ “ไม่จำเป็น ดวงคุณไม่จำเป็นต้องพึ่งอะไรแบบนั้น เชื่อผมเถอะ คุณคือดาวฤกษ์ที่รอวันจรัสแสง”
ภาคย์หัวเราะ
“เอางี้ละกันครับ ผมจะจำที่อาจารย์บอกผมไว้ วันไหนที่ผมจรัสแสงผมจะกลับมาตอบแทนคำพยากรณ์ของอาจารย์ในวันนี้”
“ไม่จำเป็น แค่ได้เห็นคุณก็ถือเป็นบุญของผมแล้ว ขอถ่ายรูปที”
อ. เม้งรีบส่งมือถือให้โจ ที่ยังยืนงงๆอยู่
ภาคย์กับวนิษาเดินไปคุยไปที่ร้านอาหาร ท่าทีของวนิษาที่มองภาคย์ยิ่งดูชื่นชมมากขึ้นกว่าเดิม ทำให้โจ ที่เดินตามมาห่างๆ ยิ่งหงุดหงิด
“ฉันไม่คิดว่าจะได้เห็นอาจารย์เม้งทำแบบนั้นกับใครเลยนะคะ ปกติแกจะดูหยิ่งๆด้วยซ้ำ ไม่ว่าเศรษฐีมีเงินแค่ไหน แกก็ไม่เคยพินอบพิเทาอะไร อย่าว่าแต่คุกเข่าคำนับคุณขนาดนี้เลย”
“ผมก็ทำตัวไม่ถูกเลยครับ เขินอยู่เหมือนกัน”
วนิษายิ้มกว้าง “แสดงว่าดวงปรมะนี่ต้องเป็นดวงที่ยิ่งใหญ่จริงๆนะคะ”
“อันนี้ผมไม่ทราบจริงๆครับ แต่ไม่ว่าในอนาคต ผมจะยิ่งใหญ่แค่ไหน แต่กับคุณวนิษาแล้ว ผมก็เป็นเพียงผู้ชายธรรมดาๆคนนึงเท่านั้นเองครับ”
โจยิ่งฟังภาคย์ก็ยิ่งหงุดหงิดมากขึ้น
โจขยุ้มคอเสื้อเม้ง แล้วดันโครมเข้ามาในห้องน้ำ
“แสบมากนะไอ้เม้ง ฉันนึกว่าแกเป็นหมอดูที่มีจรรยาบรรณ ที่แท้แกก็ขายตัวได้เหมือนกัน มันให้เงินแกเท่าไหร่ หา”
“คุณพูดเรื่องอะไร”
“ดวงปรมะไง ไหนแกบอกไม่มีจริง แล้วเมื่อกี้พ่นอะไรออกไป”
อ. เม้ง มองหน้าโจ
“คุณเข้าใจผิดแล้ว คุณภาคย์มีดวงปรมะจริงๆ ผมเองก็ไม่อยากเชื่อ แต่ไม่เชื่อก็ไม่ได้ คุณก็รู้คนอย่างอาจารย์เม้งเงินมหาศาลก็ซื้อผมไม่ได้ ปืนขู่ไม่ได้ ผมพูดแต่ความจริง”
ท่าทีของ อ. เม้งทำเอาโจจ๋อย
“ผมจะเตือนคุณนะ ถ้าคุณเป็นศัตรูกับคุณภาคย์ คุณนั่นแหละจะเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ย่อยยับซะเอง
ในโลกนี้ไม่มีใครเป็นศัตรูกับเขาได้ นี่คือดวงของผู้ยิ่งใหญ่ ภายในสิบปีนี้ ไม่ใช่แค่ประเทศไทย แต่ทั่วโลกต้องรู้จักเขา”
“เว่อร์ไปรึเปล่า”
“ผมเอาหัวเป็นประกัน ไม่เชื่อคุณคอยดูแล้วกัน”
แล้ว อ. เม้ง ก็เดินออกไป ทิ้งโจอึ้งอยู่คนเดียว
“คนอย่างไอ้ภาคย์เนี่ยนะ”
“คุณวนิษาครับ ความจริงวันนี้ผมมีเรื่องสำคัญอยากบอกคุณครับ”
ภาคย์เอ่ยกับวนิษาเมื่อนั่งอยู่ด้วยกันที่โต๊ะอาหาร
“เรื่องอะไรเหรอคะ”
ภาคย์ทำเป็นเขิน “ผม เอ่อ อะแฮ่ม ผมรักคุณวนิษาครับ”
วนิษาอึ้งไปครู่หนึ่ง
“คุณภาคย์ เอ่อ ฉันขอบคุณมากค่ะ สำหรับสิ่งที่คุณมอบให้ ฉันปลื้มใจค่ะที่ผู้ชายดีๆอย่างคุณ
รู้สึกดีๆแบบนี้กับฉัน”
“แล้วคุณล่ะครับ รู้สึกยังไงกับผม” ภาคย์ย้อนถาม
“ฉันอาจจะรู้สึกกับคุณแบบเดียวกับที่คุณรู้สึกกับฉันก็ได้ แต่สำหรับฉัน เรื่องนี้ต้องใช้เวลาค่ะ ฉันไม่สามารถรักใครได้ในเวลารวดเร็วแบบนี้ เข้าใจนะคะ”
“แต่ก็ไม่ได้รังเกียจผมใช่ไหมครับ”
วนิษายิ้มจริงใจ
“ไม่ค่ะ คุณภาคย์เป็นผู้ชายที่จิตใจดี ดีจนหาได้ยาก ฉันไม่มีวันรังเกียจคุณหรอกค่ะ”
“คุณวนิษาครับ ผมไม่ใช่ผู้ชายโรแมนติกอะไร ผมทำอะไรเก๋ๆแบบที่คนอื่นทำไม่เป็น แต่ผมขอใช้ความจริงใจของผมแทนก็แล้วกันนะครับ”
ภาคย์หยิบกล่องกำมะหยี่ที่เตรียมมา เปิดออก เห็นแหวนเพชรวงหนึ่งส่องประกายอยู่ในนั้น
“แต่งงานกับผมนะครับ”
“คุณภาคย์ คุณไม่คิดเหรอคะว่ามันเร็วไป เราเพิ่งรู้จักกันไม่นานนี้เองนะคะ”
ภาคย์ ส่ายหน้าช้าๆ
“ไม่เร็วไปหรอกครับ ผมรอมาทั้งชีวิตเพื่อที่จะเจอใครซักคน ตอนนี้ผมเจอคุณ ผมรู้ว่าคุณคือคนที่ใช่คนนั้น ผมไม่จำเป็นต้องรออีกต่อไป”
“คุณภาคย์ คือว่า ฉัน”
วนิษามองภาคย์อย่าง ลำบากใจ
“ผมสัญญา ผมจะดูแลคุณอย่างดี เราจะสร้างครอบครัวด้วยกัน ครอบครัวเล็กๆ มีพ่อ มีแม่ แล้วก็ลูกๆ ครอบครัวของเราจะเต็มไปด้วยรอยยิ้มและเสียงหัวเราะ มันจะเป็นครอบครัวที่อบอุ่นที่สุด เราจะสร้างครอบครัวนี้ขึ้นด้วยกัน”
วนิษารู้สึกซาบซึ้ง จนเริ่มลังเล
“แต่งงานกับผมนะครับคุณวนิษา”
“คุณก็รู้ดีเกี่ยวกับตัวฉัน ฉันกลัวคุณจะมีอันเป็นไปถ้าเราแต่งงานกัน”
ภาคย์แกล้งยิ้มให้วนิษา
“คุณไม่ได้ยินอาจารย์เม้งบอกเหรอครับ ผมเป็นดวงปรมะ ดวงที่ต่อให้ชะตาร้ายๆก็ทำอะไรผมไม่ได้
แต่งงานกับผมนะครับ”
วนิษาถอนหายใจ “ฉันขอเวลาคิดอีกสักนิดเถอะ นะคะ”
“กี่นาทีดีครับ”
“ซักสองเดือนแล้วกันค่ะ”
“นานไปครับ ผมให้เวลาคุณหาคำตอบ สามวันแล้วกันนะครับ”
วนิษาจ้องหน้าภาคย์ “สามวันเอง”
“สำหรับผม สามวันนี้ คงยาวนานเหมือนสามล้านปีเลยนะครับ”
“ค่ะ สามวันก็สามวันค่ะ”
ภาคย์ยิ้มอย่างตั้งความหวัง ในชณะที่วนิษาสับสน
โจขับรถมารับวนิษาหน้าโรงแรม ภาคย์เดินตามมาส่ง พลางส่งยิ้มให้ โจขับรถออกมา เห็นวนิษามองกลับไปมองภาคย์ จนกระทั่งลับตา
“เป็นไงครับ ร้านอาหารที่ผมแนะนำ อาหารใช้ได้มั้ยครับ”
วนิษาไม่ตอบ แต่เงียบไปครู่หนึ่ง
“เมื่อกี้ ในร้านอาหาร คุณภาคย์เขา”
“เขาทำอะไรคุณ”
โจเสียงแข็ง เพราะคิดว่าภาคย์ลวนลามวนิษา
“เขาขอฉันแต่งงาน”
จากนั้นทั้งคู่ก็ยืนคุยกันที่บริเวณริมน้ำ
“เขาขอคุณแต่งงาน?” โจทวนประโยค
“ใช่ นี่เป็นโอกาสที่ฉันอาจจะไม่ได้เจออีกเลยในชีวิตนี้”
“โอกาสอะไรครับ”
อ่านละคร รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 14/2 วันที่ 1 มิ.ย. 57
ละครรักออกฤทธิ์ บทประพันธ์ : นิตินันท์, วรรณพร, นิพลละครรักออกฤทธิ์ บทโทรทัศน์ : สมภพผูกพันน้อย
ละครรักออกฤทธิ์ กำกับการแสดง : คิง-สมจริง ศรีสุภาพ
ละครรักออกฤทธิ์ ดำเนินงานโดย : สมจริง ศรีสุภาพ
ละครรักออกฤทธิ์ ผลิต : บริษัท กู๊ด ฟีลลิ่ง จำกัด
ละครรักออกฤทธิ์ ออกอากาศทุกวันศุกร์ เวลา 20.25 น. และวันเสาร์-อาทิตย์ เวลา 20.15 น.
ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ