อ่านละคร เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 7/3 วันที่ 24 พ.ค. 57
นาคินทร์หน้าตึง โผล่มาทันที “จะรีบไปไหนกันเหอรครับ?”ปานตะวันอึ้ง พราวพรรณรายดี๊ด๊า มั่วตอบ “ไม่รีบเลยค่ะ อยู่ยาวได้ค่ะ ไม่มีธุระ”
“ถ้างั้นเชิญที่ห้องรับแขกดีกว่าครับ คุณพ่อคุณแม่ผมรอพบคุณอยู่ด้วย”
“ยินดีค่ะ ได้เลยค่ะ” พราวพรรณรายรีบกระตุกมือเพื่อน ปานตะวันจูงมือพิงค์เดินไป นาคินทร์มองตาม สายตา ‘อย่านึกว่าจะได้ไปเร็วเลยตะวัน’
ในห้องรับแขกบ้านไกรตระกูล หลังจากที่ทุกคนได้ฟังเรื่องราวทั้งหมดแล้ว ทวยเทพก็เสนอทางออกให้“สรุปว่าเป็นเรื่องเข้าใจผิดกันดีกว่านะหนูนะ”
“เอ่อ..”
ทวยเทพปราม “นายอัค!!”
อัครินทร์เงียบ พราวพรรณรายยิ้มสะใจ
สาวิตรีเห็นด้วยกับสามี “นั่นสิ..เราเองก็เบรกกะทันหัน หนูพิงค์เองก็คงไม่ตั้งใจจะชน..ใช่มั้ยจ๊ะ?”
อัครินทร์อ้าปากจะเถียง แต่พราวพรรณรายเสียบ ทำตาปริบๆ “จริงค่ะ..จากใจ”
อัครินทร์ส่ายหน้า พราวพรรณรายแอบยิ้มเยาะใส่ “แต่ถึงยังไงหนูก็ยินดีชดใช้ค่าเสียหายทั้งหมดนะคะ”
“ม่ายยย..ไม่ต้องหรอก..ซ่อมรถแค่นี้ไม่กี่สตางค์”
อัครินทร์ตาโต “คุณพ่อ”
“อีกอย่างนึง หนูพิงค์ก็เป็นเพื่อนรักกับหนูตะวัน..เพราะฉะนั้นจากนี้ไปต้องถือว่าเราเป็นคนกันเองนะจ๊ะหนู” สาวิตรีเข้าข้างพราวพรรณรายออกนอกหน้า
อัครินทร์เซ็งเป็ด พราวพรรณรายรีบกราบขอบคุณ “กราบขอบพระคุณคุณพ่อกับคุณแม่มากนะคะ”
อัครินทร์เหวอ “คุณพ่อคุณแม่???”
“ค่ะ..ขออนุญาตเรียกคุณพ่อคุณแม่นะคะ เพราะท่านทั้ง 2 ใจดีมีเมตตา หนูอยู่ใกล้ ๆ แล้วรู้สึกอบอุ่นม๊ากมาก คิดถึงคุณพ่อคุณแม่หนูเลยอ่ะคะ”
“อ้าว..โถ..คุณพ่อคุณแม่ ไม่น่าอายุสั้นเลย” สาวิตรีเวทนา “เสียใจด้วยนะจ๊ะ”
พราวพรรณรายอมยิ้ม “เอ่อ..คุณพ่อคุณแม่หนูยังไม่ตายค่ะ”
“อ้าวววว?!!”
“ที่บ้านพิงค์อยู่เชียงใหม่น่ะค่ะ แต่พิงค์จะลงมากรุงเทพฯบ่อย ๆ บางทีก็มาอยู่นาน ๆ” ปานตะวันอธิบายแทนเพื่อน
“ตายจริง..ขอโทษทีนะจ๊ะ” สาวิตรีรีบขอโทษหญิงสาวที่เข้าใจผิด
“เอาล่ะ..เอาเป็นว่าไม่มีอะไรกัน เลิกแล้วต่อกันนะ” ทวยเทพสรุป
อัครินทร์เซ็ง พราวพรรณรายยกมือไหว้ “งั้นหนูขอลากลับก่อนนะคะ”
“อ้าว! นายอัค นั่งเฉยอยู่ได้ไง..ไปส่งหนูพิงค์!!”
“อะไรนะครับพ่อ?!”
“ก็มืดค่ำอย่างนี้ รถก็ชนซะเละ เราเป็นผู้ชายจะปล่อยให้ผู้หญิงเค้ากลับบ้านเองได้ยังไง”
อัครินทร์พูดไม่ออก ส่ายหน้า “โห”
พราวพรรณรายอมยิ้มอย่างผู้ชนะ ปานตะวันแอบขำเพื่อน นาคินทร์มองอย่างดีใจที่มีคนมาดึงอัครินทร์ให้ห่างจากปานตะวัน
“เอารถพี่ไปได้เลยนายอัค” นาคินทร์โยนกุญแจให้อัครินทร์รับไว้ อัครินทร์มองหน้าพี่ พี่มองตอบยิ้ม ๆ ปานตะวันมอง สองพี่น้องก็พอจะเข้าใจอะไรได้อยู่
มุมหนึ่งบ้านไกรตระกูล ปานตะวันเดินกลับจากที่ไปส่งพราวพรรณรายแล้ว นาคินทร์ดักไว้
“มีอะไรเหรอคะ?”
“ทำไมต้องมีอะไร? ก็แค่อยากจะมองหน้าคุณเฉย ๆ ไม่ได้รึไง?”
ปานตะวันหลบตา “คุณนาคินทร์”
ปานตะวันจะเดินออก นาคินทร์ล็อคตัวไว้ “คุณนาคินทร์คะ”
“ผมแค่อยากจะบอกคุณว่า เพื่อนคุณน่ารักดีนะครับ ชวนเค้ามาบ้านบ่อย ๆ ก็ได้นะ คุณจะได้ไม่เหงา”
ปานตะวันจ้องตา “แน่ใจเหรอคะว่าอยากให้เพื่อนฉันมาบ้านเพราะกลัวฉันจะเหงา?”
“ใช่..ผมว่าดู ๆ ไปเพื่อนคุณก็เหมาะกับนายอัคดีนะ..คุณว่ามั้ย??”
ปานตะวันจ้องตา พูดจริง “เรื่องของหัวใจ ไม่ใช่เรื่องที่จะบังคับจับคู่หรือกะเกณฑ์กันได้หรอกค่ะ คุณนาคินทร์”
นาคินทร์จ้อง ยิ้ม ๆ “จริงเหรอ?!” ปานตะวันเริ่มไม่กล้าสู้ตา นาคินทร์จ้องหวานอีก “คุณจะลองดูมั้ย..ปานตะวัน??” นาคินทร์เริ่มขยับหน้าใกล้
ปานตะวันรีบมุดออกจากการล็อค “ฉันขอไปดูคุณนารถก่อนค่ะ” พูดจบปานตะวันก็เผ่น
นาคินทร์มองตาม พูดจริง “แล้วผมจะทำให้คุณดู..ปานตะวัน!!”
นาคินทร์ตั้งใจจะทำให้ตะวันหลงรักตัวเองให้ได้ตามแผน
ในห้องนารถนรินทร์ ปานตะวันยื่นจานใส่ขนมวุ้นรูปหัวใจสีชมพูของฝากจากแม่ค้าให้นารถนรินทร์
“ขอโทษจริง ๆ นะคะน้องนารถ ไปถึงช้าลอดช่องหมดแล้ว แม่ค้าฝากขนมนี่มาให้แทน”
นารถนรินทร์อมยิ้ม “ไม่เป็นไรค่ะ พี่ตะวันจะได้ไปซื้อให้นารถใหม่อีก ไปหลาย ๆ รอบก็ได้นะคะ”
“ลองชิมสิคะ อร่อยมั้ย?”
นารถนรินทร์อมยิ้ม ตักชิม “อืมม์..หวานค่ะ..หวานเจี๊ยบเลย ปกติขนมเจ้านี้เค้าจะไม่หวานขนาดนี้นะคะ คราวนี้ไม่รู้ใครทำน้ำตาลหกใส่??”
ปานตะวันก้มหน้างุด
“อุตส่าห์เอามาให้ทานแล้วยังจะบ่น??” นาคินทร์เข้ามาในห้องนารถนรินทร์
นารถนรินทร์ยิ้มแฉ่ง “บ่นที่ไหนคะ ชมต่างหาก ชมว่าขนมอะไรไม่รู๊..หวานหอมอร่อยเหลือเกิน”
สองพี่น้องอมยิ้มใส่กัน ปานตะวันไม่รู้จะอยู่ตรงไหนดี ก็เลยจะลุกขึ้น
“อ้าว! จะรีบไปไหนล่ะครับ ไหนว่าจะทำกายภาพให้ยัยนารถก่อนนอน??
“เอ่อ..รอให้คุณคุยธุระกันเสร็จก่อนก็ได้ค่ะ”
นาคินทร์ยิ้ม “ธุระอะไรกัน?”
“มีแต่ ‘ธุระหัวใจ’ อ่ะสิ”
“ถ้างั้น ‘คุณตะวัน’ ก็ต้องอยู่ด้วย”
“ฉันเกี่ยวอะไรด้วยคะ?”
“เกี่ยวสิครับ..เกี่ยวเต็ม ๆ”
ปานตะวัน..โอย!..ไงดีเนี่ย?? จะมุดไปไหนดีเนี่ย? ปานตะวันฉกจานขนมออกจากมือนารถนรินทร์ “เอ่อ.. อย่าเพิ่งทานเลยนะคะ เรามาทำกายภาพกันก่อนดีกว่า รบกวนคุณนาคินทร์ออกไปก่อนนะคะ”
นาคินทร์งอแง “ทำไมต้องไล่ด้วยล่ะ..เกะกะเหรอ??”
ปานตะวันหน้าตาย “ค่ะ”
นาคินทร์เหวอ นารถนรินทร์ขำก๊าก ถูกใจ “เรื่องอะไร? นี่บ้านผม นี่น้องผม ผมจะอยู่”
ปานตะวัน..แน้?! นารถนรินทร์ขำใหญ่ ปานตะวันค้อนนาคินทร์ นาคินทร์จ้องอ้อน ยิ้มให้น่าร้ากกกกก ปานตะวันอ่อนใจ
ในห้องรับแขกบ้านไกรตระกูล ทวยเทพสำลักกาแฟพรวด สาวิตรีและใบตองตกใจ
“ร้อนไปเหรอจ๊ะพ่อ??” สาวิตรีเอ็ดใบตอง “บอกแล้วใช่มั้ยว่าอย่าให้น้ำร้อนเกินไป”
“ไอ้ร้อนน่ะไม่เท่าไรหรอก ว่าแต่ใครเป็นคนใส่น้ำตาล??
สาวิตรีตาโต มองหน้ากันกับใบตอง ๆ สั่นหน้าพรื่ด สาวิตรีค่อย ๆ สารภาพ “แหะๆ.. แม่เองจ๊ะ..หวานไปหน่อยเหรอจ๊ะพ่อ?”
“ไม่หน่อยล่ะ..หวานมากเลยล่ะ”
“แหม..ก็ช่วงนี้คนมันแฮปปี้”
ทวยเทพขำๆ “แฮปปี้เรื่องอะไร กาแฟพ่อถึงต้องหวานขนาดนี้?”
“จะแฮปปี้เรื่องอะไรล่ะคะคุณผู้ชาย ก็เรื่อง”
“ใครถาม?”
ใบตองคอย่น “แฮ่.”
“อะไรกันจ๊ะพ่อ?? นี่พ่อถามจริงหรือแกล้งถาม?? พ่อไม่เห็นเลยเหรอจ๊ะว่ามันเกิดอะไรขึ้นในบ้านของเรา”
“เกิดอะไร??”
“อูยยยยย..จะ 3 ปีแล้วนะที่พี่คินไม่ยอมพาผู้หญิงคนไหนมาบ้าน..แล้วหนูตะวันก็มา ส่วนลูกหมอของเรานั่นยิ่งแล้วใหญ่ ร้อยวันพันปีไม่เคยเกี่ยวข้องกับผู้หญิงคนไหน..แล้ววันนี้หนูพิงค์ก็”
“ก็อะไรกันแม่ คิดมากไปรึเปล่า ไม่เห็นเรอะ..เค้ามองตากันอย่างกับจะฆ่ากัน”
“แต่ในละครทีวีเป็นแบบนี้เป๊ะเลยนะคะคุณผู้ชายตอนแรกก็ทะเลาะกัน ตอนหลังก็ได้กัน”
“ใครถาม?!”
ใบตองคอย่น “แฮ่.”
“แต่ก็จริงอย่างที่ใบตองมันพูดนะจ๊ะพ่อ จำคู่เราไม่ได้เหรอ ตอนแรกก็ทะเลาะกันตอนหลังก็”
“ได้กัน!!”
ทวยเทพหันขวับ ใบตองรีบพูดต่อ “พูดเองค่ะ ไม่มีใครถาม”
ทวยเทพส่ายหน้าหน่าย สาวิตรีหน้าตาปลื้ม “สงสัยปีนี้จะเป็นปีทองของเราซะแล้วล่ะจ๊ะพ่อจ๋า จู่ ๆ ลูกชายก็จะมีคู่พร้อมกันทีเดียว 2 คน..ฮิ ๆ ๆ”
“เฮ้อ! ขอให้มันจริงเหอะ”
สาวิตรีฝันหวานต่อ
ที่หน้าบ้านพราวพรรณราย อัครินทร์ขับรถของนาคินทร์เข้ามาจอดนิ่งซักพัก อัครินทร์กับพราวพรรณรายต่างฝ่ายต่างนั่งนิ่ง จนอัครินทร์เอ๊ะ!? หันมองพราวพรรณราย
“เอ๊า!! ถึงแล้ว..จะนั่งอยู่ทำไม..รีบลงสิครับคุณ”
“ประตูไม่เปิด จะลงได้ไง?”
“เอ๊า!! ประตูไม่เปิด? คุณก็เปิดสิครับ รึจะรอให้ประตูมันเปิดเอง??”
“ประตูมันเปิดเองไม่ได้หรอก คุณนั่นแหละมาเปิดให้ฉัน”
“ห๊า??? ขับรถตามผม ขับรถไล่ชนท้ายรถผม ไม่จ่ายค่าซ่อมให้ผม ให้ผมมาส่งถึงบ้าน แล้วยังจะต้องให้ผมเปิดประตูรถให้ เฮอะ!! คุณคิดว่าคุณเป็นใคร?”
”แล้วคุณล่ะ..เป็นตุ๊ดละป่าว?!”
“ห๊า??”
“รึเป็นเกย์?”
“เฮ้ย??”
“ถ้าไม่ตุ๊ด ไม่เกย์ ก็จงยืนยันความเป็นสุภาพบุรุษด้วยการลงไปเปิดประตูรถให้สุภาพสตรี”
“สุภาพสตรี?? สุภาพมากกกกก”
“จะเปิดรึไม่เปิด?! ถ้าไม่เปิดก็ไม่ลง!! นั่งอยู่ด้วยกันมันถึงเช้านี่แหละ”
อ่านละคร เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 7/3 วันที่ 24 พ.ค. 57
ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น บทประพันธ์โดย Shaynaละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น กำกับการแสดงโดย กฤษฎา เตชะนิโลบล
ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น ผลิตโดย บริษัท โพลีพลัส เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น โดยผู้จัด อรพรรณ (พานทอง)วัชรพล
ละครเรื่อง เสน่หา สัญญาแค้น ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัส เวลา 20.15 ทางไทยทีวีช่อง 3
ละครเรื่อง เสน่หา สัญญาแค้น...เริ่มออกอากาศตอนแรก 21 พ.ค.57ต่อจากละครเรื่อง อย่าลืมฉัน
ที่มา ไทยรัฐ