@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 9/3 วันที่ 28 พ.ค. 57

อ่านละคร รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 9/3 วันที่ 28 พ.ค. 57

เสี่ยเพ้งกับตำรวจมองหน้าเหมือนวัดใจกัน ในที่สุดเสี่ยเพ้งก็ตัดสินใจ
“ทุกคน วางปืนลง”
พวกลูกน้องเสี่ยเพ้งวางปืนลงกับพื้น
“ตัดสินใจถูกแล้ว ขอเชิญทุกคนไปที่ สน.ด้วยครับ”

เสี่ยเพ้งพยักหน้าเซ็งๆ “ยัยตั่วเจ๊ ฮึ่ม”
ตำรวจพาพวกลูกน้องเสี่ยเพ้ง เดินออกมาจากตรอก ห่างออกมาพอสมควร วนิษากับปฐม และลูกน้องอีก 3 คน ซุ่มดูอยู่


“เรียบร้อย เป็นไปตามแผน”
วนิษายิ้ม แต่ปฐมหน้าเสีย
“แต่แบบนี้มันเสียศักดิ์ศรีนะครับ ผมอยู่วงการนี้มาตั้งแต่เด็ก ไม่เคยมีใครแจ้งตำรวจจับอีกฝ่ายเลย เราเป็นนักเลงต้องสู้กันด้วยใจล้วนๆ”
“แต่วิธีนี้ไม่มีใครตายไม่มีใครเจ็บ คุณปฐมคิดว่าพี่น้องเราสำคัญกว่าหรือศักดิ์ศรีสำคัญกว่า”
“ผมยอมตายเพื่อปกป้องศักด์ศรีของพวกเราครับ”
“คุณปฐมมีลูกมีเมียรึเปล่า” วนิษาย้อนถาม
“ไม่มีครับ”
“คุณหันไปถามพวกเขาสิ”
วนิษาหันไปทางลูกน้องที่มาด้วย ปฐมหันมามองตาม
“เอ่อ เมียผมเพิ่งคลอดลูกอ่ะครับ ถ้าเป็นไปได้ ผมก็อยากอยู่ให้ได้ยินลูกเรียกผมว่าพ่ออ่ะครับ”
“แม่ผมป่วยอยู่ครับ ผมต้องคอยดูแล”
ปฐมยกมือห้าม “พอแล้ว ไม่ต้องพูดแล้ว”
พลางหันมาทางวนิษา
“แต่ทำแบบนี้มันไม่ลูกผู้ชาย เสี่ยเพ้งมันต้องหาทางเอาคืนแน่ๆ”
“แล้วการที่เขาพกปืนมามันลูกผู้ชายหรือไง”
ปฐมพูดไม่ออก
“กลับเถอะ”
วนิษาเดินออกไป ลูกน้องทั้งสามรีบตามไป ปฐมเดินรั้งท้ายตามไป

ปฐมอยู่คนเดียวในห้องทำงาน พลางดูตะไกรขาเดียวในมือ
“หรือว่าเราจะตกยุคไปแล้ว ตั่วเฮีย ถ้าตั่วเฮียยังอยู่ ตั่วเฮียจะเห็นด้วยกับตั่วเจ๊มั้ย”
ปฐม เปิดลิ้นชักเก็บกรรไกรขาเดียว พลางรู้สึกตัวว่ามีคนอื่นอยู่ด้วย พอหันไป ก็เห็นโจยืนอยู่
“คุณเข้ามาตั้งแต่เมื่อไหร่”
“นานแล้วครับ”
“มีอะไร”
“ผมอยากรู้ว่าเป็นไงบ้าง”
“เป็นห่วงตั่วเจ๊เหรอ”
ปฐมย้อนถาม โจพยักหน้า
“แล้วทำไมไม่มาช่วย”
“มิกล้า ได้แต่ดูห่างๆอย่างห่วงๆ”
ปฐมหัวเราะ “คุณไม่ต้องห่วงเค้าหรอก เขาเก่งกว่าที่เราคิด วันนี้มันพิสูจน์แล้วว่าที่ตั่วเฮียยกตำแหน่งตั่วเจ๊ให้เขาไม่ใช่แค่เพราะเขาเป็นเมียหรอก แต่เพราะเขาเหมาะสมจริงๆ”
“ขอบคุณมากครับ ผมต้องการรู้แค่นี้แหละครับ”
โจทำท่าจะเดินออกไป
“แล้วคุณจะไม่กลับมาที่นี่อีกแล้วเหรอ”
“ครับ เราคงไม่ได้เจอกันอีก”
“อย่าหาว่าผมเชยเลยนะ”
ปฐมพูดพลางหันหลังไปเปิดตู้ หยิบแก้วสองใบออกมาตั้ง
“ตรงกันข้าม รู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งครับ”
ปฐมหยิบขวดออกมา พลางเทใส่แก้ว โจยิ้ม พลางยื่นมือไปรับ
“ในฐานะผู้เยาว์ ผมขอคารวะคุณปฐมก่อนแล้วกัน”

“คุณช่วยตั่วเจ๊หลายครั้งก็เหมือนช่วยผม ผมขอคารวะเช่นกัน”
วนิษาขับรถออกมาที่หน้าคอนโด จู่ๆ ก็มีรถวิ่งมาปาดหน้า จนเธอต้องเบรคเอี๊ยด ด้วยความตกใจ พร้อมๆ กับรีบมองหาอาวุธใกล้มือ

ระรินลงมาจากตอนหลังของรถคันนั้น เดินปรี่มาหาวนิษา พลางหยุดยืนมอง วนิษาลดกระจกลง
“ทำอย่างนี้หมายความไงคะ”
“ทำไมวันนี้ขับรถเอง”
“ฉันไม่เข้าใจ คุณพูดอะไรของคุณ” วนิษาแปลกใจ
“คนขับรถของคุณอยู่ไหน”
“นายดาวน่ะเหรอ”
ระรินพยักหน้า “ใช่ เขาอยู่ไหน”
“เขาหายหน้าไปเฉยๆ คุณมีธุระอะไรกับเขาเหรอ”

“ไม่ใช่เรื่องของคุณ” ระรินตอบเสียงห้วน
“ถ้าไม่ใช่เรื่องของฉัน งั้นคุณก็ขยับรถออกไปได้แล้ว ฉันมีธุระต้องทำ”
“เอาเบอร์เขามา”
“เขาทำอะไรคุณกันแน่ เขาล่วงเกินอะไรคุณรึเปล่าคะ”
“บอกว่าไม่เกี่ยวกับคุณ” ระรินเริ่มหงุดหงิด
“ฉันจะให้เบอร์คุณก็ได้ แต่คุณต้องบอกมาก่อนว่าทำไมคุณต้องการเจอเขา”
“ฉันบอกแล้วว่าไม่ใช่เรื่องของคุณ”
“ถ้าไม่บอกก็ไม่ได้เบอร์”
วนิษาเล่นแง่ ระรินอึ้งไปครู่หนึ่ง
“ฉันบอกไม่ได้จริงๆ”
“โชคดีค่ะ”
วนิษายิ้มอย่างใจเย็น ก่อนที่จะขับอ้อมรถของระรินออกไป ระรินได้แต่ยืนอึ้ง วนิษามองระรินที่กระจกหลัง
“ต้องมีอะไรสักอย่างแน่ๆ นายโจตัวซวย นายไปทำอะไรเขา”

ขณะที่โจกลับมาถึงบ้าน เห็นประตูแง้มอยู่ ก็เอะใจ พลางหยิบดิ้วคู่มือออกมา ค่อยๆดันประตู
เข้าไปช้าๆ ก่อนเดินเข้าไปในห้อง ได้ยินเสียงกุกกัก มาจากห้องทำงาน ก็ค่อยๆ เดินย่องเข้าไป ด้วยสีหน้าเหี้ยมเกรียม
แต่เมื่อโผล่หน้าหน้าเข้าไป ก็เห็นป๋องนั่งอยู่หน้าคอมพ์ของเขา หน้าตาดูหื่น น้ำลายไหลยืด โจหยิบทิชชูส่งให้ ป๋องรีบรับมาเช็ดปาก ก่อนจะรู้ตัว หันกลับมามองโจ ถึงกับสะดุ้งร้อง แล้ว รีบปิดเครื่อง
“พี่โจ”
โจถีบป๋องตกเก้าอี้
“เลวจริงๆแกนี่ ฉันไม่อยู่ เลยเอาหนังโป๊มาดูเนี่ยนะ”
“ก็มันไม่มีอะไรทำนี่ครับ แหะๆ ก็เลยหาอะไรทำฆ่าเวลา”
“หนังสือธรรมะก็มีเยอะแยะ ทำไมไม่อ่านฆ่าเวลา”
“พี่อย่าโลกสวยนักสิครับ ธรรมะไม่ได้เหมาะกับทุกคนหรอกนะครับจะบอกให้”
โจขี้เกียจเถียงด้วย พลางเดินมาดูจดหมายต่างๆที่ส่งมาตอนเขาไม่อยู่
“พี่จะกลับมาทำงานแล้วใช่ไหม”
โจพยักหน้า “เออ”
“เหมาะเลย เมื่อเช้าคุณหญิงจุ๋มโทรมา เขาบอกอยากเจอพี่”
“ฉันพอเดาออกว่าเรื่องอะไร แต่ฉันยังไม่อยากเจอเขาเลยว่ะ”

โจพูดด้วยสีหน้ากลัดกลุ้ม พลางถอนหายใจ
แต่ในที่สุดโจ ก็นัดคุยกับ ม.ร. ว. จันทร์ธิดา ที่ร้านกาแฟ

“ตั้งแต่วันที่ผมรับงานคุณหญิงจนถึงวันนี้ ผมพยายามอย่างเต็มที่ทุกวิถีทางแล้ว แต่ผมก็ไม่สามารถหาหลักฐานหนาแน่นพอที่จะมัดตัวคุณวนิษาได้ว่าเขาเป็นฆาตกรฆ่าน้องชายคุณ ผมว่าถึงเวลาที่ผมต้องบายแล้วล่ะครับ”
คุณหญิงจุ๋ม ยิ้มให้โจ
“ฉันรู้ว่าคุณพยายามเต็มที่ แต่มันอาจจะยังไม่พอ อย่าลืมสิว่ายัยนั่นไม่ธรรมดา มันเจ้าเล่ห์กลิ้งกลอก ถ้ามันเป็นผู้หญิงธรรมดาๆมันจะคุมบ่อนแทนผัวคนที่สองมันได้เหรอ”
“ผมไม่ได้ประมาทเขานะครับ แต่ผมทำสุดความสามารถแล้วจริงๆ”
“ไม่จริง ฉันรู้ว่าคุณยังทำได้ดีกว่านี้”
โจถอนหายใจ “ทำไมคุณหญิงไม่ลองหานักสืบคนอื่นดู อาจจะมีคนที่เก่งกว่าผมก็ได้”
“ฉันไม่อยากเสียเวลาเริ่มต้นใหม่น่ะสิ ที่ผ่านมาคุณทำได้ดีแล้ว พยายามต่อไปเถอะ”

อ่านละคร รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 9/3 วันที่ 28 พ.ค. 57

ละครรักออกฤทธิ์ บทประพันธ์ : นิตินันท์, วรรณพร, นิพล
ละครรักออกฤทธิ์ บทโทรทัศน์ : สมภพผูกพันน้อย
ละครรักออกฤทธิ์ กำกับการแสดง : คิง-สมจริง ศรีสุภาพ
ละครรักออกฤทธิ์ ดำเนินงานโดย : สมจริง ศรีสุภาพ
ละครรักออกฤทธิ์ ผลิต : บริษัท กู๊ด ฟีลลิ่ง จำกัด
ละครรักออกฤทธิ์ ออกอากาศทุกวันศุกร์ เวลา 20.25 น. และวันเสาร์-อาทิตย์ เวลา 20.15 น. ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ