ก๊วนคานทองกับแก๊งพ่อปลาไหล ตอนที่ 13/3 วันที่ 7 พ.ค. 57
"ผมเห็น...ดูท่าทางตื่นเต้น ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ เหมือนมีเรื่องจะพูดจะบอก แต่แล้วก็เกิดเปลี่ยนใจ วิ่งหนีออกไปซะงั้น ผมว่าเค้า...ชอบพี่นะ จริงๆนะ ผมเห็นสายตา ฟันธง ชัวร์... โอเค งั้นไปนอน จะได้ไม่ต้องห่วงเรื่องริ้วรอย ปล่อยผู้ชายไป"เมธาวลัยวิ่งออกไป ไทเกอร์อึ้ง...ก่อนจะยิ้มออกมา
"เสร็จ คืนนี้ มีเฮ!"
ไทเกอร์วิ่งตามออกไป
"ไม่อยากเจอ แต่ทำไมต้องมาเจอเนี่ย"
ปินัทธาชะโงกหน้าออกไปมองอีก ก็ตกใจ เพราะเห็นเขาเดินตรงมาที่ต้นไม้ที่เธอหลบอยู่ เขากำลังกดเบอร์มือถือหาใครบางคน เธอที่กำลังจะหนีก็ชะงัก
"คุณแม่ครับ"
ความอยากรู้อยากเห็น เลยตัดสินใจหยุด ชะโงกออกไปมอง เห็นเขายืนหันหลังให้ อยู่ที่อีกด้านหนึ่งของต้นไม้ เธอนั่งลงแอบฟังต่อไป
"คุณแม่เป็นคนบอกรดาเหรอครับ ว่าผมอยู่ที่เกาะตะวัน"
กานดาคุยมือถืออยู่ที่มุมหนึ่งของบ้าน
"แม่ก็รู้จากปากของยัยรดา ว่าแกอยู่ที่นั่น บอกว่าจะพาลูกไปเที่ยว แม่ก็ห้ามแล้ว เพราะญาดาต้องไปโรงเรียน พูดแล้วก็เหนื่อยใจ"
"คุณแม่อยากให้เป็นอย่างนั้นอยู่แล้วไม่ใช่เหรอครับ อยากให้รดาคืนดีกับผม กีดกันน้ำผึ้ง ทำได้ทุกอย่าง แม้กระทั่งใช้หลานเป็นเครื่องมือ"
น้ำผึ้งอึ้ง... มองเขาอย่างเห็นใจ
"ตาพีศ! แม่ไม่ปฏิเสธ ว่าแม่อยากให้แกกับรดาคืนดีกัน เพราะไม่ว่ายังไง ก็ไม่มีผู้หญิงคนไหนเหมาะสมกับแกมากไปกว่ารดา และแม่ก็ไม่ชอบพวกเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่ออย่างแม่ดารานั่น แต่แม่ไม่เคยคิดใช้หลานเป็นเครื่องมือ แม่รักหลานมากกว่ารักลูกอย่างแกซะอีก"
พีศทรรตอึ้ง
"แม่สามารถเปลี่ยนใจเรื่องจะให้แกกับรดาคืนดีกันได้ทันที ถ้าเห็นว่า สุดท้ายแล้ว แกสองคนไม่เหลือเยื่อใย มีแต่ความเกลียดชังให้กัน"
"เราสองคนเดินมาถึงจุดนั้นแล้วครับ รดาใช้ลูกมาทำร้ายหัวใจผม เค้าพูดกับผมเอง ว่าเค้าจะทำให้ลูกเกลียดผม ให้ผมได้เจอกับความรู้สึกของการถูกเกลียด เหมือนที่เค้าได้รับจากผม"
เขาจุกที่ลำคอ พูดไม่ออก ความเสียใจพุ่งขึ้นมาจนน้ำตาซึม
"ตาพีศ"
"แต่ตอนนี้ผมสงสารลูกที่สุด ลูกไม่ควรมารับรู้ความเกลียดชังของพ่อกับแม่ ผมจะทำยังไงดีครับคุณแม่ ผมจะทำยังไงดี เรื่องนี้มันจะจบยังไงครับ"
"กลับมาคุยกันที่บ้านนะลูก เราจะมาช่วยหาทางออกกัน"
"ครับ ขอบคุณครับ"
พีศทรรตวางสาย ลงนั่ง ความเครียดยังมีอยู่ ได้แต่นั่งน้ำตาซึมอยู่เพียงลำพัง เธอนั่งอยู่ หันหลังพิงต้นไม้ นั่งร้องไห้ไปกับพีศทรรต
จิลลาคุยโทรศัพท์กับดรณ์อยู่ที่หน้าบ้าน
"เมเปิ้ลอยู่ไหน เห็นหรือเปล่า จิลโทร.เข้ามือถือ ไม่รับเลย"
ดรณ์ยืนคุยมือถืออยู่
"ไม่เห็นเหมือนกันนะจิล มีอะไรหรือเปล่า"
"เรื่องมันยาว พยายามหาตัวให้เจอด่วน แล้วบอกเมเปิ้ลให้โทร.หาจิล โอเคนะ"
"โอเคครับ...รักนะ คนสวย"
"รักมากกว่าค่ะ คนดี จุ๊บุๆ"
จิลลาวางสาย นึกกังวล ร้อนใจ อยากให้เมเปิ้ลโทร.หาเร็วๆ ดรณ์วางสาย ยิ้มอารมณ์ดี เจ๊ฟูเดินเข้ามา
"เห็นหยาดทิพย์กับไอ้โนออกมาจากห้องอาหารหรือยัง"
"ตกลงเจ๊ดึงตัวผมออกมาทำไมเนี่ย งานก็มีคนช่วยอยู่แล้ว"
"จะอยู่เป็นก้างขวางคอไอ้โนกับผู้หญิงที่มันจีบอยู่ทำไม รู้ป่ะ ว่าน้องหยาดกำลังจะ..."
" จะอะไรเจ๊!"
"ก็จะใจอ่อนกับไอ้โนไง ... ดรณ์ เมื่อกี้ถามเจ๊ป่ะ"
"เปล่า"
"แล้วใครถาม เสียงเล็กๆสูงๆ"
หยาดทิพย์เดินเข้ามา ชาโนยืนหน้าแดงอยู่ด้วย
"เสียงหนู!"
"ว้าย!"
"เมื่อกี้เจ๊บอกว่าชาโนจีบหนู แล้วหนูก็กำลังจะใจอ่อนเหรอ"
"เออ! แล้วตกลง ใจอ่อน เริ่มชอบมันจริงป่ะล่ะ"
"แล้วตกลง ไอ้ชาโนจีบหนูจริงป่ะล่ะ"
เจ๊ฟูมองหน้าชาโน
"เฮ้ย! ซะทีเหอะ ขี้เกียจจะเดา ขี้เกียจจะบิ้วต์ ขี้เกียจจะชงแล้วเนี่ย ไอ้ชานม"
หยาดทิพย์หันมองชาโนที่ตกใจ ยืนตัวแข็ง
"ว่าไง!"
"เอ่อ..." ชาโนทำท่าจะเดินหนี
"ดรณ์! ล็อก"
ดรณ์รีบเข้าไปล็อกตัวไว้
"วันนี้ ไอ้ชานมมันต้องคายความจริง ไม่งั้น ฉันจะไม่ให้มันนอน"
"อีเจ๊!" ชาโนเรียก
"อะไร"
หยาดทิพย์ถามชาโน
"ยังไง!"
"ตกใจนะ"
เมธาวลัยเดินมากับไทเกอร์ ดรณ์เรียกไว้
"พี่เมครับ เดี๋ยวก่อน!"
"อย่าเพิ่งขัด! พี่เมมีเรื่องสำคัญต้องไปจัดการ"ไทเกอร์ว่า
"แต่เรื่องของจิลก็สำคัญนะครับ"
"ยังไงก็สำคัญน้อยกว่าเรื่องผู้ชาย จบมั้ย"
เจ๊ฟู,หยาดทิพย์ ขานรับ "จบค่ะ!"
เธอเดินหลุดไปกับไทเกอร์
"แต่...จิลบอกว่า... โธ่เอ้ย!"
"ไอ้โน พูด!"
"จะพูดก็พูดสักที ผมต้องมีเรื่องต้องไปบอกพี่เม"
"เอ่อ..."ชาโนอึ้ง
"งั้นก็ไปด้วยกันเลย"
ดรณ์ล็อก ลากชาโนไปด้วย
"อ้าว เฮ้ย งั้นอยู่ทำไม ตามสิคะคุณน้อง"
เจ๊ฟูหันไปมองหยาดทิพย์ แต่หยาดทิพย์เดินล่วงหน้าตามชาโนกับดรณ์ไปก่อนแล้ว
"ยังไง ชาโน! จะพูดไม่พูด"
"อย่าบังคับกันได้ป่ะ"
"รอเจ๊ด้วยสิวะ!" เจ๊ฟูว่า
เจ๊ฟูรีบตามหยาดทิพย์ไปกับดรณ์และชาโน
วายุบุตรวางมือถือเธอลง และยังคงชาร์ตแบตเตอรี่ไว้เหมือนเดิม แล้วเดินเข้ามาหาเธอที่ยังถูกมัดในห้องน้ำ
"แบตยังไม่เต็ม และยังไม่มีมิสคอลของใครโทรมา"
"อืม"
"ผมสั่งข้าวมาให้คุณแล้วนะ กินร้อนๆ จะได้กินได้เยอะๆ"
"ขอบคุณ"
"เมื่อยมั้ย"
"มาก"
"อยากให้ผมแก้ให้มั้ย"
"แก้อะไร พูดดีๆ"
"แก้มัด"
"อยากที่สุด"
"แล้วรู้มั้ย ว่าต้องทำยังไง ผมถึงจะยอม"
"รู้"
"แล้วจะทำมั้ย"
"คุณเป็นห่วงฉันจริงๆเหรอ"
"ไม่ใช่แค่ผมที่เป็นห่วงคุณ เพื่อนๆคุณก็เป็นห่วง เห็นมั้ย"
"เห็น"
"ถ้าคุณเป็นอะไรไป ทั้งแม่คุณ เพื่อนคุณ และผมจะเสียใจมากแค่ไหน รู้มั้ย"
เธออึ้ง เมื่อวายุบุตรพูดถึงแม่
"คุณอาจจะไม่คิดถึงผมก็ได้ แต่คุณไม่ควรลืมความรู้สึกของแม่และเพื่อนๆคุณ คนที่รักคุณอย่างจริงใจ มากที่สุด"
เธอสะเทือนใจ จนน้ำตาซึมออกมา วายุบุตรอึ้ง ค่อยๆเดินเข้าไปแก้มัดให้เธออย่างอ่อนโยน เธอมองการกระทำของเขาด้วยความซาบซึ้งใจ เขาแก้มัดจนเรียบร้อย นวดข้อมือและข้อเท้าให้เธออย่างแผ่วเบา เธอยิ่งอึดอัด ความรู้สึกขัดแย้งในใจต่อสู้กันอย่างรุนแรง จนร้องไห้ออกมาหนักขึ้น
"ร้องไห้ทำไม หือ"
เธอไม่ตอบ ร้องไห้อยู่อย่างนั้น เขาค่อยๆโอบเธอเข้ามากอดเอาไว้ ลูบหลัง ลูบหัว ปลอบโยน
เธอค่อยๆกอดตอบ ร้องไห้ไม่หยุดในอ้อมกอดของวายุบุตร
มุมหนึ่งในรีสอร์ต ในเวลากลางคืนต่อเนื่อง กฤษฎาเดินไปเดินมา อย่างตื่นเต้น
"ทำไมไม่กล้า ทำไมๆๆๆๆ....ก็แค่เจอหน้า ก็แค่ถามเค้าออกไป"
กฤษฎาหันมาก็ชะงัก เจอน้ำฟ้าเดินยิ้มเข้ามาหาเขาช้าๆ
"ฟ้า"
น้ำฟ้าเดินเข้ามาสวมกอดกฤษฎาเอาไว้ เขาอึ้ง ยืนตัวแข็ง
"ขอเรากอดกฤษแบบนี้สักพักได้มั้ย"
"ฟ้า...มันดูไม่ดี"
"คนที่ไม่ใช่ ทำอะไรก็ดูไม่ดีสินะ"
"ฟ้า"
" เราขอแค่ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้าย ขอให้กฤษกอดเรา กอดอย่างที่กฤษรู้สึก ไม่ว่าจะเป็นความรู้สึกแบบไหน เราสัญญาพรุ่งนี้เราจะกลับบ้าน ไม่อยู่ให้กฤษลำบากใจอีก เราจะยอมรับความจริง แต่ตอนนี้ เราขอได้มั้ย"
"ฟ้า"
"เราแค่อยากจดจำอ้อมกอดของคนที่เรารักมากที่สุดเอาไว้ เราแค่อยากมีความทรงจำที่อบอุ่นเอาไว้ให้คิดถึงเวลาที่เราต้องเจ็บปวด เพราะต้องทำใจให้ลืมว่าเรารักกฤษ อย่างน้อยมันก็จะทำให้เราเจ็บน้อยลง"
น้ำฟ้าร้องไห้จนตัวโยน กฤษฎาใจอ่อน ค่อยๆกอดเธอเอาไว้ อย่างแนบแน่น
"เข้มแข็งนะฟ้า เราเอาใจช่วย"
น้ำฟ้ากอดกฤษฎาเอาไว้แน่น ด้วยความรักและเสียใจอย่างที่สุด
เมธาวลัยเดินเข้ามากับไทเกอร์ เห็นทั้งคู่กอดกันอยู่ก็ชะงักทันที ไทเกอร์ที่เดินตามหลังมา เกือบชน อึ้งเหมือนกัน
ดรณ์ลากชาโนมา หยาดทิพย์และเจ๊ฟูตามมาติดๆ ทุกคนอึ้ง อ้าปากค้างกันหมด
เมธาวลัยถามไทเกอร์
"นี่เหรอ ที่แกบอกว่า เค้ามีใจให้กับฉัน มีใจให้ฉันแต่กอดกับคนอื่นแบบนี้เหรอ"
"อย่าเดา อย่ามโน ว่า ที่ผู้ชายกอดผู้หญิง แปลว่าเค้ารักกัน"
"เจ๊ยังเคยกอดกับไอ้โน แนบแน่น นมเบียดแผงอกมันแบบนี้แหละ บ.ก." เจ๊ฟูบอก
"บ.ก.คะ...อย่าหวั่นไหวค่ะ อย่าตัดสินเพียงแค่ภาพที่เห็น"
ก๊วนคานทองกับแก๊งพ่อปลาไหล ตอนที่ 13/3 วันที่ 7 พ.ค. 57
ก๊วนคานทองกับแก๊งพ่อปลาไหล บทประพันธ์โดย วัตตราก๊วนคานทองกับแก๊งพ่อปลาไหล บทโทรทัศน์โดย ต้นรัก
ผลิตโดยบริษัท มาสเตอร์ วัน วิดีโอ โปรดักชั่น จำกัด
กำกับการแสดงโดย อดุลย์ บุญเนตร
นำแสดงโดย จอย ริณลณี , อาเล็ก ธีรเดช, ปอ ทฤษฎี , วิกกี้ สุนิสา , เบนซ์ พรชิตา ,อั๋น วิทยา
ออกอากาศทาง ไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ