ก๊วนคานทองกับแก๊งพ่อปลาไหล ตอนที่ 13/2 วันที่ 6 พ.ค. 57

ก๊วนคานทองกับแก๊งพ่อปลาไหล ตอนที่ 13/2 วันที่ 6 พ.ค. 57

"เค้าไม่เห็นทำอะไรเลย"
"เกาะตะวันมาไม่ใช่ง่ายๆ มาทำไมตั้งสองรอบสามรอบ"
"มาขอความช่วยเหลือจากผม แต่เค้าไม่ได้มีใจให้ผม"

"ผู้หญิงอย่างหนูเมเปิ้ล ถ้าแค่มาขอความช่วยเหลือ ถ้าไม่มีใจ ไม่มีทนให้แม่แกนั่งด่าและไม่มีทาง..อะไรนะที่เค้าชอบพูดกันสมัยนี้ อ้อ...กินเด็ก"
กฤษฎาอึ้ง เดโชพูดต่อ
"น้อยคนที่จะเห็นดีเห็นงามด้วย มีแต่สายตามองอย่างสมเพช กลายเป็นความผิดของผู้หญิง ถ้าจะมีแฟนที่เด็กกว่า แต่นี่เค้ามีใจให้แก เค้าถึงได้มา"
กฤษฎาคิดทบทวน ไม่อยากจะเชื่อ

"ถ้าไม่เชื่อ ก็ไปพิสูจน์ด้วยตัวเองว่าพ่อคิดผิดหรือถูก"
กฤษฎาอึ้ง เดโชยิ้มๆ ปล่อยให้ลูกชายใช้ความคิดตัดสินใจไปคนเดียว

กฤษฎาเดินพาน้ำฟ้ามาถึงห้องพัก
"พักผ่อนเยอะๆนะ พรุ่งนี้ถ้ายังเพลีย ก็พักก่อน ไม่ต้องมาช่วยเราก็ได้"
"ไม่เป็นไร เราไหว"
"แต่เราคงไม่ไหว"
น้ำฟ้าอึ้ง
"กฤษหมายความว่ายังไง"
"ฟ้า....ฟ้ารักเรามากกว่าเพื่อนเหรอ"
"กฤษรู้ได้ยังไง"
"รู้มากกว่านั้นด้วยนะ ฟ้ากำลังร่วมมือกับแม่ กันคุณเมเปิ้ลออกไปจากชีวิตของเรา"
น้ำฟ้าอ้ำอึ้ง พยายามจะปฏิเสธ "คือ..."
"ไม่ต้องปฏิเสธหรอก เราได้ยินกับตัวเอง"
"แล้วกฤษคิดยังไง"
"หยุดเถอะฟ้า อย่าทำอะไรอีกเลย ไม่ว่าฟ้าจะทำยังไง เราก็ไม่มีทางเปลี่ยนใจมารักฟ้ามากกว่าที่เพื่อนจะรักเพื่อนคนหนึ่งได้"
"ไม่มีทางเลยเหรอ"
"ใช่ ไม่มีทาง"
น้ำฟ้าจุก จนพูดไม่ออก
"ขอโทษนะฟ้าที่เราต้องพูดตรงๆ เราไม่อยากให้ฟ้าเสียเวลา และถ้าฟ้าไม่อยากให้เราเสียความรู้สึก จนทำให้เราสองคนต้องขาดจากความเป็นเพื่อนกัน ก็หยุดซะ…พรุ่งนี้เช้า เราจะมาแวะมาหาฟ้าอีกที ถ้าไม่ไหวจริงๆ เราจะพาฟ้าไปส่งบ้าน…ขอบคุณสำหรับทุกอย่างนะ"
กฤษฎายิ้มอย่างอ่อนโยนให้น้ำฟ้า แล้วหันหลังเดินจากไป เธอมองตามด้วยความปวดร้าว ร้องไห้แทบยืนไม่ไหว สายตาแปรเปลี่ยนไปจากความเสียใจ สิ้นหวัง เป็นความเจ็บใจและไม่ยอมรับ

เมธาวลัยสำลักน้ำแค่กๆ พรวดใส่เสื้อผ้าตัวเอง ปินัทธาและภัทรวลัยช่วยดูแล ณัฎฐาลินีกับวายุบุตรอยู่ในห้องน้ำมองออกมา
"อ้าวเป็นไร หลอดอาหารเสื่อมแล้วหรือไง กินอะไรก็สำลักนะแก" ปินัทธาบอก
"ไอ้บ้า...แค่กๆ"
"อี๋…ซกมกอ่ะ เสื้อเปื้อนหมดแล้วแก" ภัทรวลัยว่า
"ไปเปลี่ยนก่อนนะ พรุ่งนี้เช้าค่อยคุยกัน ฉันเพลียแล้ว น้ำผึ้ง แกก็เหมือนกัน อย่านอนดึก รีบกินรีบไปนอน พรุ่งนี้ค่อยเมาท์ต่อ ยังมีเวลาอยู่อีกวัน"
เมธาวลัยรีบออกไป ปินัทธาลุกขึ้นอย่างเซ็งๆ
"ฉันไปดีกว่า อยากนอนร้องไห้ ต้อนรับอาการอกหักอย่างเป็นทางการ"
เธอออกไป เพื่อนๆมองตาม ส่ายหัวกับความเยอะของเธอ
วลัยกับเป้มองหน้ากัน
"เราสองคน ควรจะไปนอนปรับความเข้าใจกันสองต่อสองนะคะ พี่เปิดห้องไว้ต่างหากแล้วห้องนึง"
"ได้สิคะ ฉลองกับเพื่อนแล้ว เราก็ต้องไปฉลองกันสองคนต่อมุ้งมิ้งๆ"
เป้ประคองวลัยออกไป
"อ้าว เดี๋ยวก่อนสิแก อยู่เป็นเพื่อนกันก่อน" ณัฎฐาลินีบอก
"ตอนนี้ ไม่ต้องการเพื่อน เพราะดีกับผัวแล้ว ไปนะ"
"ไอ้เพื่อนเลว!"
ภัทรวลัยหัวเราะคิกคักรีบออกไปกับเป้ เธอหันมามองวายุบุตร
"มีผมอยู่เป็นเพื่อนทั้งคนแล้วไง"
"ไม่อยากได้เพื่อนอย่างคุณ"
"งั้นเป็นอย่างอื่นก็ได้ ที่ไม่ใช่เพื่อน"
เขายื่นหน้าเข้าไปใกล้ ส่งสายตากรุ้มกริ่ม
"ซึ่งนับได้ว่าผมเป็นผู้เชี่ยวชาญ ชนิดหาตัวจับยากด้วยนะ"
"จีบอยู่ได้ แต่ฉันก็ไม่เคยอ่อนไหวด้วยสักที ไม่เบื่อหรือไง"
"เบื่อใช้กับความรู้สึกเวลาที่เราต้องทำให้กับคนที่ไม่ได้รัก แต่นี่...เป็นคนที่เรารัก ไม่เคยเบื่อ มีแต่คำว่า อยากๆๆ"
"อยากอะไร"
"อยากจีบไปเรื่อยๆ จนกว่าจะใจอ่อน"
เธออึ้ง สายตาอ่อนลง เขากระเถิบเข้าไปใกล้อีก
"ใจอ่อนลงแล้วใช่มั้ย คุณน่ะปากแข็ง จริงๆแล้วผมจีบคุณติดแล้ว ยอมรับมาเถอะ"
"ฉัน..."
เขาเอียงหูเข้าไปฟัง
"ว่าไง"
"ช่วยเอามือถือฉันไปชาร์ตแบตให้หน่อย"

เขาเซ็ง แต่เธอแอบอมยิ้ม
มุมหนึ่งในรีสอร์ต ไทเกอร์ยืนชมจันทร์ คุยมือถือกับตรัยคุณ

"รู้ป่ะครับว่าตอนนี้....ผมเห็นอะไร"
ตรัยคุณยืนคุยมือถืออยู่ที่มุมหนึ่งในบ้านเมธาวลัย แสนสุขนั่งดูทีวี ดื่มเครื่องดื่มร้อนอยู่ ข้างหลังจิลลานั่งมองมาที่ตรัยคุณตาขวาง ไม่ค่อยชอบขี้หน้า
"อะไรครับ"
"พระจันทร์...แสงของมันน้วลๆนวล มองแล้วเย็นตา แต่..."
"แต่อะไรครับ"
"แต่ข้างในหัวใจมันร้อนรุ่ม...เหมือนไฟกำลังสุมทรวงทะลวงอกผม"
"ไฟอะไรครับ"
"ไฟรักไฟเสน่หา"
ตรัยคุณเกือบอ๊วก...แต่ฝืนยิ้ม
"ตกลง กลับเมื่อไหร่ครับ "
"อยากให้กลับตอนนี้ก็กลับได้เลยนะครับ"
"ไม่ทำงานให้เสร็จก่อนล่ะครับ เดี๋ยวจะถูกว่าเอานะ"
"นั่นสิ แหม...พอมีความรักทีไร งานเสียอยู่เรื่อยเลย นิสัยไม่ดีจริงๆผมเนี่ย ฮ่ะๆๆ"
ไทเกอร์เหลือบไปเห็นกฤษฎาเดินผ่านสายตาไป เหมือนเร่งรีบเหมือนจะไปไหนสักแห่ง
"ทำไมเงียบไปครับ"
"ผมเห็นคุณกฤษฎากับพี่เมเปิ้ลจูงมือกันเข้าไปไหนไม่รู้ ในชุดนอนบางเบา อุ๊ตะ! สงสัยคืนนี้มีได้มีเสีย"
"ไม่ได้นะ"
แสนสุข จิลลาหันมองตรัยคุณเป็นตาเดียว
ตรัยคุณหันมายิ้มๆให้กับแสนสุขและจิลลา ก่อนเดินเลี่ยงออกไป จิลลามองตามอย่างไม่ไว้ใจ
"คุณย่าขา...เดี๋ยวหนูมานะคะ จะไปเอาที่ชาร์ตแบตในรถ"
"กลับบ้านไปเลยก็ได้นะ ตาตรัยคุณก็มาอยู่เป็นเพื่อนแล้ว เดี๋ยวย่าก็ขึ้นนอนแล้ว"
"เมสั่งให้หนูอยู่เป็นเพื่อนคุณย่าจนกว่าคุณย่าจะเข้านอน หนูเป็นพี่สาวที่เชื่อฟังน้องค่ะ รอแป๊บนะคะ"
จิลลารีบวิ่งออกไป แสนสุขถอนใจ
"ดื้อเหมือนกันหมดทั้งบ้าน"

ตรัยคุณยังคุยมือถือ
"คุณจะปล่อยให้น้องเมชิงสุกห่อนห่ามไม่ได้"
ไทเกอร์ย่องตามกฤษฎามาจนถึงหน้าห้องพักเมธาวลัย เห็นเขารีรออยู่หน้าห้อง จึงรวบรวมความกล้า
"แหม คุณครับ...ห้ามฝนไม่ให้ตก ห้ามคนจะคลอดลูก ห้ามคนจะ จุดๆๆกัน ห้ามได้เหรอครับ"
"ต้องได้! ถ้าหากว่าพลาด ท้องขึ้นมาจะทำยังไง"
"ก็ดีสิครับ ก็ได้แต่งงานกัน สร้างครอบครัวอบอุ่น เพิ่มประชากร อาจจะได้ลูกชายแล้วกลายเป็นลูกสาวทีหลัง ดีออก"
"ไม่ดี! เมเปิ้ลจะแต่งงานกับกฤษฎาไม่ได้"
จิลลาแอบฟังอยู่ สะดุ้ง ตกใจ
"อย่าบอกนะ ว่าคุณหลอกดาว...จริงๆแล้วคุณอยากแต่งงานกับพี่เม แต่หลอกผม ให้ผมเป็นสปายสืบความเคลื่อนไหว คุณจะได้เดินเกมถูก ใช่มั้ย"
ตรัยคุณรีบแก้ตัว
"คุณย่า พ่อแม่น้องเมจะอายชาวบ้านแค่ไหน ที่น้องเมต้องมาท้องก่อนแต่ง"
จิลลาโผล่เข้ามาเลย
"คุยเรื่องน้องเมกับใครอยู่คะ พี่ตรัยคุณ"
ตรัยตุณตกใจ รีบตัดสาย
"น้องจิล"
จิลลามองตรัยคุณอย่างคาดคั้น

ไทเกอร์ยังซุ่มแอบดูกฤษฎาอยู่
"ฮัลโหลๆๆ คุณตรัยคุณ ฮัลโหล! หืม...ตัดสาย มีพิรุธ ไม่น่าไว้ใจ"
ไทเกอร์แอบมองกฤษฎาต่อไป เขารวบรวมความกล้า เคาะประตู แล้วก็เกิดตื่นเต้นขึ้นมาอีก จนต้องวิ่งออกไปจากหน้าห้อง เมธาวลัยในชุดนอนเปิดประตูออกมา ไม่เห็นใคร มองซ้ายมอง ไม่มีใคร ปิดประตู
ไทเกอร์สังเกตเหตุการณ์อย่างสนใจ
"กฤษฎามาหาพี่เมเปิ้ล แต่ไม่กล้าเจอหน้า ท่าทางตื่นเต้น แสดงว่าจริงๆแล้ว นางก็มีใจ"
ไทเกอร์ยิ้มกริ่ม มีแผนก่อนเดินออกไป

จิลลารุกไล่ตรัยคุณ
"จะตอบจิลได้หรือยังคะ ว่าคุยเรื่องน้องสาวจิลกับแฟนเค้ากับใคร"
"กับ เอ่อ...กับ...เพื่อนพี่ เค้าเป็นผู้ช่วยของน้องเมเปิ้ล"
"ไทเกอร์น่ะเหรอ"
"ใช่"
"เพื่อนสาวหรือเปล่าคะ"
"น้องจิล"
"ขอโทษค่ะ แล้ว พี่ตรัยคุณไปรู้จักไทเกอร์ตั้งแต่เมื่อไหร่ ตอนไหน เมเปิ้ลรู้เรื่องนี้หรือเปล่า"
ตรัยคุณฉุน ตัดบท
"ขอโทษนะครับ การที่พี่จะเป็นเพื่อนกับใครเมื่อไหร่ยังไง มันเป็นเรื่องส่วนตัวของพี่ ไม่จำเป็นที่ต้องเล่าให้ใครฟังอย่างละเอียด"
จิลลาอึ้งที่ถูกตอก
"ดึกแล้ว พี่กลับล่ะ ขอตัวไปลาคุณย่านะครับ"
ตรัยคุณออกไปทันที เริ่มร้อนใจ ที่จิลลารู้เรื่องความสัมพันธ์กับไทเกอร์

"เรื่องนี้ต้องถึงหูเมเปิ้ล"
เมเปิ้ลใส่เสื้อคลุมเปิดประตูห้องออกมา ไทเกอร์ยืนยิ้มอยู่

"มีอะไร ไทเกอร์"
"อยากรู้ป่ะ ว่าเมื่อกี้ใครมาเคาะประตู"
"แกเหรอ"
"เปล่า"
"นี่ อย่าลีลา ฉันจะนอน การนอนน้อยเป็นต้นเหตุของริ้วรอย"
เธอจะปิดประตู แต่เขากันเอาไว้ รีบพูด
"กฤษฎามาเคาะประตูห้องพี่เม!"
"กฤษฎา!?"
"ผมเห็น...ดูท่าทางตื่นเต้น ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ เหมือนมีเรื่องจะพูดจะบอก แต่แล้วก็เกิดเปลี่ยนใจ วิ่งหนีออกไปซะงั้น ผมว่าเค้า...ชอบพี่นะ จริงๆนะ ผมเห็นสายตา ฟันธง ชัวร์... โอเค งั้นไปนอน จะได้ไม่ต้องห่วงเรื่องริ้วรอย ปล่อยผู้ชายไป"

ก๊วนคานทองกับแก๊งพ่อปลาไหล ตอนที่ 13/2 วันที่ 6 พ.ค. 57

ก๊วนคานทองกับแก๊งพ่อปลาไหล บทประพันธ์โดย วัตตรา
ก๊วนคานทองกับแก๊งพ่อปลาไหล บทโทรทัศน์โดย ต้นรัก
ผลิตโดยบริษัท มาสเตอร์ วัน วิดีโอ โปรดักชั่น จำกัด
กำกับการแสดงโดย อดุลย์ บุญเนตร
นำแสดงโดย จอย ริณลณี , อาเล็ก ธีรเดช, ปอ ทฤษฎี , วิกกี้ สุนิสา , เบนซ์ พรชิตา ,อั๋น วิทยา
ออกอากาศทาง ไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ