อ่านละคร รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 14/3 วันที่ 2 มิ.ย. 57
“เขาขอคุณแต่งงาน?” โจทวนประโยค“ใช่ นี่เป็นโอกาสที่ฉันอาจจะไม่ได้เจออีกเลยในชีวิตนี้”
“โอกาสอะไรครับ”
“โอกาสที่จะเจอผู้ชายที่มีดวงปรมะ ผู้ชายที่ฉันแต่งงานด้วยแล้วเขาจะไม่ตาย”
โจมองหน้าวนิษา “นี่ คุณจะแต่งงานด้วยเหตุผลแค่นี้เองอ่ะนะ”
“เขาบอกว่าเขารักฉัน”
โจย้อนถาม แต่วนิษาไม่ตอบ
“แล้วคุณตอบเขาไปว่ายังไงครับ”
“ฉันขอเวลาคิดดูก่อน”
“ผมว่าปฏิเสธไปเลยดีกว่าครับ”
วนิษาส่ายหน้า “ไม่หรอก ฉันรู้ตัวว่าฉันแค่ยื้อเวลา สุดท้ายแล้วฉันต้องตอบตกลง”
“โดยที่คุณไม่ได้รักเขาเนี่ยนะ”
วนิษาหน้าเศร้า “ฉันอยากมีครอบครัว ฉันไม่อยากไปงานศพหลังงานแต่งงานอีก”
“คุณวนิคุณเชื่อผมสิ โลกนี้ไม่มีดวงกินผัว ไม่มีดวงปรมะ”
วนิษายิ้มเศร้าๆ “คุณเคยหลอกฉันได้ครั้งนึง แต่คงได้แค่ทีเดียว”
“ถ้าผมพิสูจน์ได้ล่ะว่ามันไม่มีจริง”
วนิษาถอนหายใจ
“คุณพยายามมาตั้งนานแล้ว แต่ก็ไม่สำเร็จไม่ใช่เหรอ คุณไม่ได้เบาะแสอะไรเพิ่มเลย ว่าสามีทั้งสามคนของฉันตายเพราะอะไร”
“ผมขอเวลา อีกหนึ่งเดือน”
“ฉันบอกภาคย์ว่าจะให้คำตอบเขาในสามวัน”
โจพยักหน้า “ตกลง สามวัน ผมจะพิสูจน์ให้คุณดูว่าไม่มีดวงกินผัว”
“ถ้าคุณทำได้ ฉันจะแต่งงานกับผู้ชายที่ฉันรัก”
“และเขาก็รักคุณ”
แล้วทั้งคู่ก็สบตากันนิ่งนาน
เมื่อแยกกับวนิษา โจก็กลับมาที่บ้าน พลางรื้อแฟ้มทุกแฟ้ม , ทุกข่าวที่ตัดเก็บ สีหน้าเคร่งเครียด
เอาจริงเอาจัง พลางกวาดสายตาสำรวจทุกข้อมูลอย่างถี่ถ้วน และตั้งใจ
ขณะที่วนิษานั่งอยู่คนเดียวในคอนโด มองออกไปบนฟ้า
“โจ ขอให้คุณทำให้สำเร็จนะ เพื่อเราสองคน”
ปลายฝนกับป๋อง มาเดินที่ห้างสรรพสินค้าด้วยกัน
“นี่เธอชวนฉันมาเดินห้าง นี่อยากจะซื้ออะไรเหรอ”
ปลายฝนแอบชำเลืองมองป๋อง “ก็พวกข้าวของที่ต้องใช้ตอนไปเที่ยวเสม็ดกับพี่เอ็มน่ะ”
ป๋องถึงกับสะอึกไป
“เอ่อ วันก่อนดูพยากรณ์อากาศ เขาบอกช่วงนั้นจะมีฝนนะ”
“แล้วไงเหรอ” ปลายฝนย้อนถาม
“ก็ไม่มีอะไร บอกเฉยๆ”
ปลายฝนเดินมาที่ราวชุดว่ายน้ำ
“นี่ ตัวนี้ดีมั้ย หรือตัวนี้ดี เอาตัวนี้ดีกว่าเนอะ”
ปลายฝนบิกินี่วาบหวามขึ้นมา ป๋องกำหมัดแน่น
“เอ่อ ผมว่าตัวนี้มัน”
“มันทำไมเหรอ”
ป๋องจะพูดอะไรซักอย่างแต่ไม่กล้า เลยเปลี่ยนคำพูด
“ก็น่ารักดี”
ปลายฝนแอบผิดหวัง
วนิษาเดินออกมาที่ด้านหน้าบ่อน เจอป๋องรออยู่
“ไงจ๊ะ ป๋อง มาหาโจเหรอ วันนี้โจไม่อยู่นะ เขาลางานสามวัน”
“เปล่าครับ ผมมาหาคุณวนิษาครับ”
“มีเรื่องอะไรเหรอ” วนิษาแปลกใจ
“คุณวนิษารู้เรื่องที่ปลายฝนเขาจะไปเที่ยวเกาะเสม็ดไหมครับ”
วนิษาพยักหน้า “รู้จ้ะ ปลายฝนเขาบอกฉันแล้ว”
“แล้วรู้ไหมครับว่าเขาจะไปค้างคืนด้วย”
“ฮื่อ เห็นว่าจะค้างสองหรือสามคืนนี่แหละ”
ป๋องเห็นวนิษายังเฉย ก็เริ่มหงุดหงิด
“แล้วรู้ไหมครับว่าเขาไปเที่ยวกับเพื่อนผู้ชายสองต่อสอง”
“รู้ ชื่อเอ็ม ฉันก็รู้จักนะ น่ารักดี ทำไมเหรอ”
“แล้วคุณวนิษาไม่ว่าอะไรเหรอครับที่ปล่อยให้ปลายฝนไปเสม็ดกับผู้ชายสองต่อสองแบบนี้ ไม่กลัวจะมีเรื่องไม่ดีเหรอครับ”
วนิษาส่ายหน้า “ไม่หรอก ฉันรู้จักเอ็ม ท่าทางเขาไม่ใช่คนเลวร้ายอะไรนี่”
ป๋องอึ้งไป แต่ยังไม่ยอมแพ้
“แต่ถ้าพี่เอ็มเขา เอ่อ ยังไงเขาก็เป็นผู้ชาย แรงเยอะกว่านะครับ”
วนิษายิ้มให้ป๋อง
“เอ็มรู้จักฉัน เขารู้ดีว่าถ้าทำอะไรไม่ดีกับปลายฝนล่ะก็ เขาจะเจออะไรจากฉัน แต่ที่สำคัญที่สุด ฉันรู้จักปลายฝน ฉันรู้ว่าฉันไว้ใจเขาได้”
ทางด้านโจยังคงไล่ดูข้อมูลทั้งหมดด้วยความเคร่งเครียด ขณะที่ป๋องนั่งอยู่ข้างๆ เอาแต่ตีโพยตีพาย
“แม่เลี้ยงยังไงก็เป็นแค่แม่เลี้ยง ไม่มีวันรักปลายฝนเหมือนลูกสาวตัวเองหรอก พี่โจ พี่ช่วยผมหน่อยเถอะ ไปจัดการไอ้พี่เอ็มทีเถอะครับ”
โจตอบโดยไม่ได้ละสายตาจากข้อมูลที่ดูอยู่
“เขาไม่ได้ทำอะไรผิดซักหน่อย”
“แล้วพี่โจจะปล่อยให้ปลายฝนเสียคนอย่างนั้นเหรอ เกิดเขาท้องขึ้นมาจะทำยังไง”
“เขาท้องแล้วเกี่ยวอะไรกับฉัน” โจย้อนถาม
“พี่ก็รู้ว่าผมชอบเขา ใจคอจะไม่ช่วยผมเลยเหรอ”
โจหมดความอดทน หันมาตวาดป๋อง
“จะกวนใจอะไรนักหนาวะ แหกตาดู กำลังยุ่งอยู่โว้ย ถ้าแกชอบเขา แกก็บอกเขาสิ ถ้าแกไม่อยากให้เขาไปเสม็ด แกก็บอกเขาสิ จะไปบอกวนิษาทำไม มาบอกฉันทำไม”
ป๋องหน้าเจื่อน
“ก็ถ้าเขายืนยันว่าจะไป มันเรื่องของเขา ผมก็เสียหมาสิพี่”
“ถ้ากลัวเสียหมาก็ตัดใจไปซะ อย่ามาทำพิรี้พิไรเห็นแล้วอยากเตะ จะเอาไง ตัดใจได้มั้ย”
“เอ่อ ไม่ได้หรอกครับ ผมชอบเขามาก”
โจหงุดหงิด พลางเดินมาจับคอเสื้อป๋องกระชาก ป๋องร้องลั่น มือเหนี่ยวไปโดนกระดาษข้อมูลแผ่นหนึ่งที่โจแปะไว้หลุดออกมาจากผนัง โจลากป๋องมาที่ประตู แล้วถีบป๋องกระเด็นออกไปนอกบ้าน ป๋องร้องลั่น
“พี่ทำอะไรอ่ะ”
“รำคาญเว้ย”
โจปิดประตูปัง ปล่อยให้ป๋องนั่งหมดอาลัยตายอยากที่พื้น
โจกลับเข้ามาในห้อง ท่าทางยังหัวเสียอยู่ พลางเห็นกระดาษที่ป๋องดึงหลุด ก็หยิบกระดาษมา จะแปะคืนที่เดิม แต่แล้วก็สะดุดตา เมื่อเห็นข้อมูลอะไรบางอย่าง
“เสี่ยเพ้ง”
ป๋องนั่งนิ่งทำอะไรไม่ถูก หยิบมือถือจะกดโทร. แต่ไม่โทร. ทำอย่างนี้อยู่หลายที จนในที่สุดก็ทนตัวเองไม่ได้
“เอาวะ เป็นไงเป็นกัน”
ป๋องกดโทรออก ค่อยๆแนบหูฟังสัญญาณด้วยใจระทึก ขณะที่ปลายฝนอยู่ที่คอนโด หยิบมือถือมาดู เห็นชื่อป๋อง ก็อมยิ้ม แต่รีบปั้นหน้าเครียดแล้วรับสาย
“หวัดดี”
ป๋องกำลังจะกดวางพอดี ถึงกับสะดุ้งเฮือก
“แหะๆ หวัดดีจ้ะ”
“มีอะไร”
“ก็ ไม่มีอะไร” ป๋องพูดไม่ออก
“ไม่มีอะไรงั้นแค่นี้นะ”
“เดี๋ยวๆ มีๆ เรื่องไปเที่ยวเกาะเสม็ดน่ะ คือ หน้าฝน พายุแรงนะ ไม่ไปดีกว่ามั้ย”
“แค่เกาะเสม็ด นั่งเรือแป๊บเดียวก็ถึงแล้ว กลัวอะไร”
“แดดก็แรงนะ เดี๋ยวเป็นมะเร็งผิวหนังนะ” ป๋องพูดไปเรื่อย
“จะบ้าเหรอ เมื่อกี้บอกมีพายุฝน นายจะพูดอะไรกันแน่”
เห็นป๋องไม่พูดอะไร ปลายฝนก็วางสายด้วยความโมโห
อ่านละคร รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 14/3 วันที่ 2 มิ.ย. 57
ละครรักออกฤทธิ์ บทประพันธ์ : นิตินันท์, วรรณพร, นิพลละครรักออกฤทธิ์ บทโทรทัศน์ : สมภพผูกพันน้อย
ละครรักออกฤทธิ์ กำกับการแสดง : คิง-สมจริง ศรีสุภาพ
ละครรักออกฤทธิ์ ดำเนินงานโดย : สมจริง ศรีสุภาพ
ละครรักออกฤทธิ์ ผลิต : บริษัท กู๊ด ฟีลลิ่ง จำกัด
ละครรักออกฤทธิ์ ออกอากาศทุกวันศุกร์ เวลา 20.25 น. และวันเสาร์-อาทิตย์ เวลา 20.15 น.
ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ