ก๊วนคานทองกับแก๊งพ่อปลาไหล ตอนที่ 11/2 วันที่ 4 พ.ค. 57
"ย่าเคยประกาศเอาไว้ ถ้าคู่ของเธอกับนายดรณ์นั่นเลิกกันเมื่อไหร่ เมเปิ้ลก็จะไม่มีสิทธิ์ได้คบหาดูใจกับนายกฤษฎา เพราะมันคือการพิสูจน์แล้วว่าทฤษฎีของย่าถูกต้อง สาวแก่กับเด็กหนุ่ม ไม่มีทางไปรอด"จิลลาตกใจ ผิดหวังกับน้องสาว "เม..."
"และเมเปิ้ลต้องแต่งงานกับคนที่ย่าเห็นว่าเหมาะสม ไม่ใช่แต่งตามใจตัวเอง ที่เห็นอนาคตแล้วว่า มีแต่พังกับพัง"
"จริงเหรอ เม..."
"จริง"
"ตัวเองเห็นแก่ตัว"
ปินัทธายืนคว้าง คอตก รู้สึกแย่กับตัวเอง
"ในที่สุด ฉันก็ทำไม่ได้ใช่มั้ย ฉันเอาชนะอารมณ์ของตัวเองไม่ได้"
เธอมองขึ้นไปบนฟ้า
"ถ้าเพียงแค่ฉันย้อนเวลากลับไปได้"
เธอหลับตาลง ตั้งจิตอธิษฐาน
"ฉันจะไม่โวยวาย ฉันจะถามทุกคนดีๆ ว่า ทำไมต้องเอานังนั่นมาด้วย"
ไม่ทันขาดคำของเธอ รถตู้ขับกลับเข้ามาเทียบอีกครั้ง โตโต้เปิดประตู
"คุณป้าคะ...โอกาสที่สองหรือไม่ก็สามสี่ห้า..สำหรับคุณป้า มีไม่มากนะคะ"
เธอดีใจ
"ขอบคุณสวรรค์ที่สุด โต้ ฉันรักแก"
โตโต้เบี่ยงตัวหลบให้พีศทรรตทันที
"บอกรักผิดคนค่ะ"
พีศทรรตที่มองมาที่เธอด้วยความเอือม และหน่าย
"ผมต้องการให้คุณกับตมิสาทำข้อตกลงเป็นพันธมิตรต่อกันทั้งต่อหน้าและลับหลัง อะไรที่เคยขุ่นข้องหมองใจกัน ขอให้ลืมมันไปซะ มิฉะนั้น"
ยังไม่ทันขาดคำ เธอก็โบกมือให้ตมิสา ยิ้มหวานให้อย่างเป็นมิตรทันที
"ไฮ้! ตมิสา สบายดีน้า กินข้าวเช้าหรือยัง อุ๊ตะ สวยขึ้น"
"ภายใต้เงื่อนไข...อย่าเฟค"
น้ำผึ้งหุบยิ้ม จริงใส่
"อ้วนขึ้นป่ะ"
"ว้าย!"
"ฉันจะยอมดีด้วย อย่างจริงใจ...ลืมเรื่องเลวร้ายที่แกเคยทำกับฉันมาทั้งหมด...ขอโทษ"
ตมิสาอึ้ง...ไม่คิดว่า น้ำผึ้งจะพูดขอโทษได้ออกมาง่ายกว่าที่คิด พีศทรรต โตโต้ หันมองหน้าตมิสา
"ทำไมป้ายอมพูดขอโทษหนูง่ายๆแบบนี้ล่ะ"
"เธอกับฉัน...เราสองคนต่างต้องการโอกาสอีกครั้งเพื่อแก้ตัว ถ้าไม่อยากอดตาย ไม่ใช่เหรอ"
ตมิสายอมรับ
"หนูก็ขอโทษนะป้า"
พีศทรรตแอบอมยิ้ม โตโต้ชื่นมื่นมาก เธอรีบกระโดดขึ้นรถตู้ไปด้วยทันที
"ไปเร็วๆๆ เดี๋ยวตกเครื่อง ออกรถค่ะ ออกรถ!"
เธอปิดประตูรถตู้เองด้วยความกระตือรือร้น
เมธาวลัยขอโทษจิลลา แสนสุขยืนโล่งอก คิดว่างานนี้หลานสาวต้องยอมทำตามสัญญา
"เค้าขอโทษ ตัวเองจะคิดว่าเค้าเห็นแก่ตัวก็ได้ มันก็อาจจะจริง ตัวเองกับดรณ์อาจจะไม่เหมาะที่จะรักกัน เพราะตัวเองทำตัวไร้สาระไร้สติ โวยวาย ไม่เคยดูตัวเอง น่ารำคาญมาก น่าจะเลิกๆไปซะน่ะถูกแล้ว แต่เค้าก็ยังจะสปอยล์ตัวเอง และหาทางยื้อให้กลับไปคืนดีกัน เพราะเค้าไม่อยากแพ้คุณย่า เค้าไม่อยากแต่งงานกับพี่ตรัยคุณ เค้า..."
"เค้ายังไม่ได้เลิกกับดรณ์สักหน่อย"
ทั้งเมธาวลัยและแสนสุขต่างอึ้ง จิลลาหันไปยืนยันกับแสนสุขด้วยสติที่มีมากกว่าเดิม
"เอาความจริงนะคะ... วันนั้นดรณ์พูดกับหนูแค่ว่า เราควรจะห่างกันสักพัก เค้าไม่ได้ใช้คำว่าเลิก นั่นแปลว่า เรายังมีโอกาสที่จะกลับมาคืนดีกัน"
เมธาวลัยไม่เชื่อหูตัวเอง
"จริงเหรอจิลลา"
"จริงค่ะ หนูไม่ได้โกหก"
"เธอนี่เหมือนคนบ้าเลยนะ ผีเข้าผีออก"
"ค่ะ หนูเหมือนคนบ้า ตีโพยตีพายและกลัวความผิดหวัง แต่ตอนนี้หนูมีสติมากที่สุดถึงที่สุด หนูไม่ได้อยากทำให้น้องสาวต้องเสียใจ เพราะความไม่ได้เรื่องของตัวหนูเอง"
เธอซาบซึ้งกับพี่สาวมาก
"สรุปยังไง เลิกหรือไม่เลิก ยัยจิล"
จิลลายืนยันหนักแน่น
"ไม่เลิกค่ะ หนูจะไม่มีวันยอมให้วันเวลาที่คบกับดรณ์มาต้องเสียไปเปล่าๆ หนูจะถอยหลังกลับไปเริ่มต้นใหม่กับใครก็คงยาก หนูแค่ห่างกับดรณ์เพื่อทำให้รักของเรา แข็งแรงขึ้นกว่าเดิมค่ะ"
"จิล...โลกสวยมาก"
"เพราะเค้ารู้ไง ว่าโลกนี้ขับเคลื่อนไปได้ด้วยความรัก ไม่ใช่การบังคับฝืนใจ"
เธอเข้าไปกอดพี่สาวเอาไว้ แสนสุขปวดหัว แต่แอบโล่งใจที่จิลลาดูเป็นผู้เป็นคน มีสติขึ้นมาแล้วบ้าง
ณัฎฐาลินีในชุดเดินทาง คุยมือถือกับกุ๊งกิ๊ง
"ฝากแม่พี่กับพี่ดวงแค่ไม่กี่วันนะกุ๊งกิ๊ง ขอบใจมากจ๊ะ"
เธอวางสาย พยายามรวบรวมสติ เสียงมือถือดังขึ้นมาอีกรอบ เธอสะดุ้ง หยิบมือถือขึ้นมาดู
หน้าจอมือถือเป็นชื่อเสี่ยพิภพ เธอเครียดขึ้นมาทันที แต่ก็รีบรวบรวมสติ รับสาย
"ฮัลโหลค่ะ"
ภายในห้องทำงานเสี่ยพิภพ
"เมื่อคืนคุณไม่รอผมเลย"
"พอดี ฉันเมามากค่ะ รู้สึกไม่ค่อยดี"
"นั่นสินะ เด็กของผมก็บอกอยู่เหมือนกันว่าตัวคุณกลิ่นเหล้าหึ่งเลย หัดดื่มแล้วเหรอครับ"
"ค่ะ มือใหม่หัดดื่ม เลยแย่"
"งั้นคืนนี้ผมขอแก้ตัว เลี้ยงดื่มคุณได้มั้ย"
"คงไม่ได้หรอกค่ะ เพราะฉันกำลังจะเดินทางไปต่างจังหวัด"
"ไปไหนเหรอครับ"
พิภพนิ่งฟังอยู่ ก่อนจะยิ้มออกมาอย่างพึงพอใจ
"ไว้วันหลังก็ได้ครับ ไว้ผมกลับจากเชียงใหม่ เรานัดเจอกัน"
เธอหูผึ่งทันที
"ค่ะ ได้ค่ะ ไว้หลังจากที่คุณกลับจากเชียงใหม่"
เธอวางสาย ยิ้มอย่างพึงพอใจ แล้วรีบกดมือถือหากุ๊งกิ๊ง
"ฮัลโหล กุ๊งกิ๊ง มันกำลังจะไปเชียงใหม่"
พิภพนั่งยิ้มมองมือถือ สิริมาเข้ามา
"ว่าไง มันยอมมาเจอคุณคืนนี้มั้ย"
"มันกำลังจะไปเกาะตะวัน มาไม่ได้"
สิริมาเจ็บใจ
"ไม่ต้องห่วงน่า....ยังไงผมก็ต้องตอบแทนคุณ ที่คุณยอมบอกข้อมูลเรื่องสายไอ้วายุบุตรกับผมอยู่แล้ว นังลินี...ไม่มีทางรอด"
"ให้มันจริงเถอะ"
"ว่าแต่ว่า นางจิ้งจอกอย่างคุณแน่ใจนะ ว่าไม่ได้มีอะไรปิดบังซ่อนเร้นผม"
"ฉันทำดีกับวายุบุตรทุกอย่าง แต่เค้าก็ยังมองไม่เห็นหัวฉัน ถึงขนาดที่ฉันยอมเสี่ยงตายเพื่อเค้า มันก็ยังไม่มีความหมาย คุณคิดว่าคนอย่างฉัน เป็นคนดีพอที่จะเดินจากมาเฉยๆ โดยไม่คิดเอาคืนบ้างเหรอ"
"ผมรู้จักคุณดีว่าคุณเป็นคนเจ้าคิดเจ้าแค้นและขี้อิจฉาริษยามากขนาดไหน รู้อะไรมั้ย...ในที่สุดแล้ว ไม่มีใครจะเหมาะสมกันมากไปกว่าเราสองคนอีกแล้วนะ สิริมา"
พิภพเข้ามาแทะเล็มลวนลาม เธอจะขยับหนี แต่ถูกพิภพยึดตัวเอาไว้
"ผมจะทำให้คุณมีความสุข ในฐานะผู้หญิงของผม เพื่อตบหน้าไอ้วายุบุตรไง ไม่สนใจหรือไง หือ"
สิริมานิ่ง ยอมให้พิภพไซร้ซอกคอ เธอหลับตาลงด้วยความเจ็บปวด แต่จำฝืนทน
"วิธีเดียวที่จะตบหน้าวายุได้สาแก่ใจฉันที่สุดคือ คุณต้องทำลายนังลินี"
พิภพไม่ตอบ จู่โจมสิริมาไปเรื่อยๆ เธอน้ำตาซึม....ยอมให้พิภพล่วงเกิน
สิริมาเปิดประตูออกมา เสื้อผ้าที่สวมอยู่ยังไม่เรียบร้อยนัก เธอรีบขยับให้มันเข้าที่ดังเดิม เช็ดรอยน้ำตา เชิดหน้า หยิบมือถือขึ้นมา กดเบอร์หาใครบางคน
"คุณธัญรดาคะ"
คณะของแมกกาซีน “IT’S A MUST! Thailand” เดินมามาถึงเกาะตะวัน เมธาวลัยเดินสวยๆ ใจเต้นตูมตาม คู่กับดรณ์ หยาดทิพย์ ชาโน เจ๊ฟู ทั้งหมดช่วยกันขนกระเป๋าเสื้อผ้าและอุปกรณ์การถ่ายทำกับทีมงาน ไทเกอร์เดินตามเธอแล้วยิ้มกริ่ม ดรณ์หน้าตาดูอารมณ์ดีขึ้น
"ไง...ยิ้มได้ขึ้นมาเลยนะ หลังจากซึมเป็นหมาหงอยมาตั้งหลายวัน"
"ครับ...ผมดีใจที่จิลมีสติ"
"เอาใจช่วยนะดรณ์ จริงๆแล้วพี่สาวฉันก็มีดีนะ ไม่งั้นไม่ออกตัวแรงกับคุณย่าเพื่อช่วยฉันถึงขนาดนั้นหรอก"
"ผมรู้ครับ ว่าจิลเป็นคนจิตใจดีมากแค่ไหน ผมถึงได้ยังรักจิลมากไงครับ"
"โอย...ทะเลหวานแล้ว"
ดรณ์ยิ้มเขิน ก่อนจะหันไปช่วยทีมงานที่แบกของหนักข้างหน้า เธอมองตามอย่างโล่งใจ
ไทเกอร์เร่งฝีเท้ามาตีคู่ แล้วยิ้มกว้างให้เมธาวลัย
"จู่ๆก็มายิ้ม มีอะไร"
"ยิ้มไว้ก่อนครับ แต่ต่อไป จะเปลี่ยนมาเป็นหัวเราะ" ไทเกอร์พูดเป็นนัย
"ตอนแกเป็นบ้าเพราะถูกฉันไล่ออกน่ะเหรอ"
"ก็ไม่รู้สินะ"
ไทเกอร์รีบเดินไป เธอมองตามหลัง สังเกตว่าระยะหลังๆไทเกอร์เริ่มสาวแตกมากขึ้น เดินตูดบิดมากกว่าเดิม
"หรือมันคิดจะแกรนด์โอเพนนิ่งตัวเอง...เลิกแอ๊บ"
เมเปิ้ลเดินต่อไป
หยาดทิพย์ขนของไป ถ่ายรูปตัวเองไปแบบงกเงิ่น ชาโนเดินเข้ามามอง ส่ายหัว แย่งมือถือมา
"มาถ่ายให้"
"ขอให้ช่วยหรือไง ทำไมต้องตะคอก หา"
เจ๊ฟูเข้ามาประกบ ตอบแทนชาโน
"ผู้ชายเวลาชอบใคร...มันจะแสดงออกในทางตรงกันข้าม"
เจ๊ฟูรีบวิ่งต่อไปทันที หยาดทิพย์อึ้ง มองหน้าชาโน
"หรา คงต้องยกเว้นไอ้ชานมมั้งเจ๊" หยาดทิพย์แย่งมือถือคืนมา "เอามา จะถ่ายเอง แกเก็บแรงไว้ถ่ายรูปดาราเถอะ"
ชาโนเซ็ง แอบเสียใจนิดๆ เดินงอนออกไปทันที
คณะของ GT Artist Management พีศทรรตเดินมากับตมิสา โตโต้....น้ำผึ้งและเมอร์ดี้เดินตีคู่กันสวยๆ ต่างคนต่างมองกันด้วยหางตา ตมิสาและโตโต้เข้ามากระซิบพีศทรรต
"บอสคะ...คลื่นลมไม่ค่อยสงบนะคะ"
"ก็ไม่รู้นะ พยายามเตือนสองคนนั้นด้วยว่า อย่าให้โอกาสสุดท้ายต้องพังเพราะอารมณ์ชิงดีชิงเด่นหรือขี้อิจฉาริษยา ไม่คุ้มหรอก ถ้าต้องแลกกับอาชีพ และผมกำลังจับตาดูอยู่"
"ตกลง บอสกับป้าน้ำผึ้ง เลิกกันจริงป่ะคะ"
โตโต้บอก
"ถ้าคิดจะเสียบ พูดเลยว่าเลิกคิด"
"บ้า....ใครจะไปคิด หนูก็แค่ถามเฉยๆ หนูรู้ ว่าหนูคงไม่มีสิทธิ์"
แต่ตมิสาแอบส่งสายตาหวานให้
"ตาส่อนๆไปนะ ไปหาหมอตาตรวจซะบ้างไป๊"
ตมิสาอึ้ง โตโต้แอบหัวเราะคิก พีศทรรตเดินออกไป
"แถวบ้านเรียกว่า ยิงแล้วหาย ไม่มีสัญญาณตอบกลับจากผู้ชายที่ท่านแจกอ้อย ฮ่ะๆๆ โอ๊ย...สงสารก็สงสารนะ แต่รู้สึกดี"
ก๊วนคานทองกับแก๊งพ่อปลาไหล ตอนที่ 11/2 วันที่ 4 พ.ค. 57
ก๊วนคานทองกับแก๊งพ่อปลาไหล บทประพันธ์โดย วัตตราก๊วนคานทองกับแก๊งพ่อปลาไหล บทโทรทัศน์โดย ต้นรัก
ผลิตโดยบริษัท มาสเตอร์ วัน วิดีโอ โปรดักชั่น จำกัด
กำกับการแสดงโดย อดุลย์ บุญเนตร
นำแสดงโดย จอย ริณลณี , อาเล็ก ธีรเดช, ปอ ทฤษฎี , วิกกี้ สุนิสา , เบนซ์ พรชิตา ,อั๋น วิทยา
ออกอากาศทาง ไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ