อ่านละคร รักนี้เจ้จัดให้ ตอนที่ 9/5 วันที่ 1 ก.ค. 57
พอลเห็นลูกจันนั่งทำงานอยู่ที่โต๊ะใกล้ขึ้นเรื่อยๆลูกจันพูดทั้งที่ยังก้มหน้าทำงาน “นี่ถ้าไม่รู้ว่าแกเป็นเกย์ ฉันต้องคิดว่าแกกำลังแอบรักฉันนะเนี่ย”
ลูกจันหันมาสบตากับพอลที่กำลังยื่นหน้ามามองลูกจันอยู่ พอลสะดุ้ง
“จะมองอะไรกันหนักหนายะ” ลูกจันถาม
พอลอึกอัก “เอ่อ...มอง..เอ่อ..คือ..เหมือน..เหมือนจะเห็นตีนกา”
ลูกจันรีบลนลานเปิดตลับแป้งอย่างเสียขวัญ
“กรี๊ดดดด..ไหน..ไหน..ตีนกาอยู่ไหน”
ลูกจันส่องซ้ายขวาบนล่างจนทั่วเพื่อหารอยตีนกา
ลูกจันหันมามองพอลด้วยความหงุดหงิด “ไม่มีซะหน่อย...บ้าจริง..ใจหายหมดเลย”
พอลยิ้มแหยๆ “ขอโทษที..ฉันคงตาฝาดไปน่ะ”
ลูกจันค้อน “อย่าตาฝาดบ่อยนะยะ..ฉันหัวใจจะวาย” ลูกจันนึกได้ “เอ๊ะ..วันนี้มันคิวถ่ายของแกนี่..ไม่ไปถ่ายเหรอ”
“พี่แมนยังไม่ออกจากโรงพยาบาล เลยต้องยกกองไปก่อน” พอลบอก
“โห...งี้กว่าจะได้ปิดกล้องคงเป็นปี..ผู้จัดคงกัดลิ้นเลยเนอะ”
พอลพยักหน้า
“ถ้าแกเหงา..แกมาออฟฟิศกับฉันทุกวันก็ได้นะ” ลูกจันบอก
พอลยิ้มกว้างเพราะอยากมามาก
จุ้มจิ้ม อุ่นเรือน และแซนดี้กำลังนั่งคุยกันตามประสาสาวๆ อาร์ตที่ใส่สร้อยที่จุ้มจิ้มให้เดินผ่านมาเห็น อาร์ตมองโฟกัสไปที่จุ้มจิ้มคนเดียวแล้วก็คิดว่าน่ารักอ่ะ อาร์ตเดินตรงเข้ามา
“คุยอะไรกันจ๊ะสาวๆ...ขอคุยด้วยคนสิ”
อาร์ตแอบสบตากับจุ้มจิ้ม จุ้มจิ้มเขินจึงหลบตา
แซนดี้ดี๊ด๊า “ได้สิ..นั่งด้วยกันเลยอาร์ต”
อุ่นเรือนมองไปที่สร้อยของอาร์ต
“อุ๊ย...สร้อยสวยจังอาร์ต”
อาร์ตก้มลงไปมองสร้อยพร้อมจับอย่างทะนุถนอม
“มีคนให้มาน่ะ”
อาร์ตยิ้มๆ แล้วแอบเหลือบมองจุ้มจิ้ม จุ้มจิ้มอายหน้าแดงแต่แกล้งทำไม่รู้ไม่ชี้
อุ่นเรือน แซว “ดูปลื้มขนาดนี้..คนที่ให้มาคงเป็นคนพิเศษเนอะ”
แซนดี้ทำหน้าไม่สบายใจก่อนจะหันไปหามองอาร์ตเพื่อรอคำตอบ
อาร์ตพูดเสียงหนักแน่น ตาเป็นประกาย “พิเศษมาก!!”
แซนดี้เซ็ง อาร์ตกับจุ้มจิ้มแอบสบตากันแบบเขินปนแฮปปี้
ณัฐมองท่อนอกกำยำที่เปลือยเปล่าของนายแบบแต่ล่ะคนที่กำลังยืนเปลือยแผงอกให้ณัฐเลือกอยู่ในห้องทำงาน โดยมีเมย์ยืนอยู่ใกล้ๆ ณัฐมองหน้านายแบบทีละคนจนมาถึงคนสุดท้าย นายแบบคนสุดท้ายมองตรงมาที่ณัฐด้วยแววตาอะไรบางอย่าง ณัฐมองตอบแบบผีเห็นผี ณัฐยิ้มมุมปากเล็กน้อยก่อนจะพูดกับนายแบบคนสุดท้าย
“วันอาทิตย์นี้แวะไปหาผมที่คอนโด...ผมจะให้คุณดูreferanceปกที่จะให้คุณถ่าย”
นายแบบหนุ่มตาเป็นประกายลิงโลด
นายแบบคนนั้นยกมือไหว้ณัฐ “ขอบคุณครับ”
ณัฐและนายแบบคนสุดท้ายสบตากันอย่างมีความหมายเพราะต่างเข้าใจในความต้องการของกันและกัน
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น “กริ๊งง”
ณัฐเหลือบมองโทรศัพท์แล้วขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อเห็นเบอร์โทรเข้า
ณัฐพูดกับเมย์ “จัดการเรื่องแผนที่คอนโดผมให้นายแบบด้วย”
“ค่ะ”
เมย์และนายแบบทั้ง4เดินออกไปจากห้อง
ณัฐกดรับสายด้วยเสียงเย็นชา “ว่าไงแฟรงกี้?”
เสียงเคาะประตูดังก๊อกๆ อุ่นเรือนเดินถือเทสเตอร์เครื่องสำอางค์ที่มีลิปบาล์ม แป้งฝุ่น มาสคาร่า ขนตาปลอมเข้ามาในห้อง
“สินค้าใหม่ค่ะพี่ลูกจัน..เป็นเครื่องสำอางค์สำหรับผู้ชาย...เพิ่งจะมาลงโฆษณากับเรา..ลูกค้าอยากให้พี่ลูกจันเป็นคนเขียนรีวิวสินค้าค่ะ”
“โอเคจ้ะ..เดี๋ยวพี่จัดการให้”
อุ่นเรือนเดินออกไปจากห้อง
ลูกจันเหลือบตาเจ้าเล่ห์มาทางพอล “พีท”
พอลเหล่มองลูกจันอย่างไม่ไว้ใจ “ว่า?”
ลูกจันยิ้มประจบ “แกช่วยเป็นหนูทดลองสินค้าให้ฉันหน่อยสิ..ฉันจะได้เขียนรีวิวได้..นะๆ”
พอลมองถาดสินค้าพลางคิดในใจว่าจะทาเป็นมั้ยมาสคาร่าเนี่ย!
“เอ่อ...ฉัน..ฉันขี้เกียจอ่ะ”
“ไม่เป็นไร..แกไม่ต้องทำอะไรเลย...แค่นั่งเป็นหุ่นเฉยๆ..แล้วบอกความรู้สึกหลังใช้ก็พอ”
ลูกจันไม่รอฟังคำตอบ เธอรีบขยับร่างมาหาพอลพร้อมหยิบลิปบาล์มมาทาไปที่ปากพอล พอลเผยอปากรับลิปบาล์ม ลูกจันทาลิปบาล์มอย่างนุ่มนวล พอลมองหน้าลูกจันที่อยู่ในระยะห่างแค่คืบเท่านั้น
พอลเห็นลูกจันสวยสะท้านทรวงมากก็เคลิ้มมมมมม
“เป็นไงมั่งแก” ลูกจันถาม
พอลยังเคลิ้มอยู่ “อือ...นุ่มม” พอลหมายถึงนิ้วลูกจันที่สัมผัสปากเขา
ลูกจันหยิบสมุดกับปากกามาจด “...อือ..เนื้อลิปนุ่มดีนะ...แล้วอื่นๆล่ะ..ความมัน..รสชาติล่ะเป็นไง”
พอลยังไม่หายเคลิ้ม “ดี...ดีมากเลย”
“โห...งี้ต้อง5ดาวนะ”
ลูกจันวาดดาวที่คำว่า"ลิปบาล์ม" ไป 5 ดาว เธอหันไปหยิบแป้งฝุ่นต่อ ลูกจันก้มอ่านฉลาก
“ต่อไป..แป้งฝุ่นระงับความมันบนใบหน้า”
ลูกจันค่อยๆตบแป้งบนหน้าพอล ลูกจันเข้ามาอยู่ใกล้พอลมาก
“เอ้า..หลับตาสิ..ฉันจะตบเปลือกตา”
พอลหลับตาแต่แอบหรี่ข้างนึงมองลูกจัน เขาเห็นลูกจันในมุมที่หรี่ตาปรือแต่ยังสวย ลูกจันเอียงหน้าตบแป้งให้พอลอย่างตั้งอกตั้งใจจนติ่งหูเกือบชิดจมูกพอล พอลแอบสูดกลิ่นหอมจากตัวลูกจันอย่างชื่นใจ
ลูกจันตบแป้งไปถามไป “เป็นไงมั่งแก”
พอลยังแอบดมลูกจันอย่างเพลิดเพลิน “อือ...หอมดี”
ลูกจันชะงักก่อนจะหยิบกระปุกแป้งฝุ่นมาอ่านฉลาก
“หอมเหรอ??..เอ๊ะ..ไหนเค้าบอกว่าไม่ได้ผสมน้ำหอมไง”
ลูกจันลองดมแป้งฝุ่น
“ไม่เห็นมีกลิ่นเลยพีท...จมูกแกเพี้ยนแล้ว..ป่วยป่ะเนี่ย?”
พอลจ๋อย “อ้าว..เหรอ..เอ่อ..สงสัยเป็นหวัด..จมูกมันรับกลิ่นไม่ค่อยดีอ่ะ”
พอลยิ้มแหยๆ ก่อนจะหลบตาลูกจันวูบ
ดอกไม้ในแจกันใบใหญ่วางอยู่ตรงหน้าณัฐ
“คุณอิงอรส่งมาค่ะ” เมย์บอก
ณัฐพยักหน้ารับอย่างไม่สนใจ เมย์เดินออกไปจากห้อง ณัฐหยิบการ์ดที่แนบมากับแจกันมาเปิดอ่าน ที่การ์ดเขียนว่า"หายเร็วๆนะคะคนดี...รักค่ะ..อร"
ณัฐเบะปากดูถูกความหลอกง่ายของอิงอร เขาหันกลับจะไปทำงานต่อแต่แล้วก็ชะงักเหมือนคิดอะไรได้ ณัฐหันมามองแจกันดอกไม้อีกที แล้วณัฐก็ยิ้มอย่างมีแผน
เสียงลูกจันพูด “ต๊าย..ดูดีอ่ะ”
ลูกจันยืนทำหน้าปลื้มปริ่มที่เห็นพอลถูกจับติดขนตาแน่น
พอลหน้าหงิก “หรา?”
ลูกจันมิได้นำพาการประชดของพอล “อือ..เดี๋ยวปัดมาสคาร่าตามอีกนิด เริ่ด!!!”
ลูกจันหันไปหยิบมาสคาร่า
เสียงเคาะประตูดังขึ้น
อุ่นเรือนเดินเข้าห้องมาพร้อมดอกไม้ในแจกันใบใหญ่แบบเดียวกับที่อิงอรส่งให้ณัฐ
“ดอกไม้จากคุณณัฐค่ะ”
ลูกจันหน้านิ่งจนเดาอารมณ์ยาก แต่พอลทำหน้าเดาอารมณ์ง่ายมากเพราะกระตุกชัด
แจกันดอกไม้วางอยู่ตรงหน้าลูกจัน ลูกจันกำลังโทรหาณัฐ
ลูกจันพูดเสียงนิ่งๆ “จะส่งมาปลอบขวัญฉันทำไม..ฉันสิควรปลอบขวัญคุณมากกว่า” ลูกจันฟัง “ก็ได้ค่ะ”
ลูกจันวางสายแล้วหันมาทางพอลที่ฟอร์มทำเหมือนไม่สนใจแต่เอียงหูจนห้อยแล้ว
“พีท..ถ่ายรูปฉันกับดอกไม้นี่หน่อย” ลูกจันบอก
พอลพูดเสียงเกเร “ถ่ายทำไม”
“คุณณัฐเค้าขอให้ส่งให้เค้าดูหน่อย...ก็ทำให้เค้าหน่อยแล้วกัน..คิดซะว่าตอบแทนที่เค้าช่วยฉันเมื่อเช้า”
“ก็เลี้ยงข้าวไปแล้วไง”
“เอาน่า..ถ่ายๆไปเถอะ..เร็วสิ”
ลูกจันเอาหน้าแนบแจกันดอกไม้ พอลหมั่นไส้มาก พอลรับมือถือของลูกจันมากดถ่ายไปมั่วๆ ลูกจันรับมือถือกลับมาเช็ครูปก็เห็นว่ารูปมัวมาก
ลูกจันโวย “อะไรของแกเนี่ย..เบลอเชียะ..ยังกะภาพถ่ายติดวิญญาณ”
พอลหน้าคว่ำ “ก็ฉันถ่ายไม่เก่งอ่ะ..เป็นดารา..ไม่ใช่ช่างภาพอาชีพ!”
ลูกจันยังไม่เก็ทว่าพอลแอบหึง “เอาล่ะๆ..งั้นถ่ายใหม่อีกที”
ลูกจันแนบหน้ากับแจกันดอกไม้อีกครั้ง พอลกระตุกอีกหน เขาเล็งโฟกัสที่มือถืออย่างตั้งใจแล้วกดชัตเตอร์ก่อนจะส่งมือถือคืนลูกจัน
“แค่นี้นะ...เบื่อแล้ว...จะไปเดินเล่น”
พอลเดินหน้าหงิกออกจากห้องไปแบบงอนๆท่ามกลางความงงๆของลูกจัน “อ้าว....”
ลูกจันส่ายหัวให้ความผีเข้าผีออกของเพื่อนแล้วก้มหน้าลงเช็ครูปในมือถือ เธอเห็นภาพที่พอลถ่ายมาเป็นรูปแจกันดอกไม้เต็มๆกับปลายติ่งหูของลูกจัน ลูกจันหน้าเหวอกับภาพคู่ดอกไม้ที่พอลทิ้งไว้ให้
ณัฐหน้านิ่งแต่แววตาไม่พอใจ
แฟรงกี้พูดด้วยแววตาและสำเนียงขู่กลายๆ “ไอ้เรื่องที่พี่กระทืบพี่พีทเกือบตายนั่นน่ะก็มีผมคนเดียวที่อยู่ในเหตุการณ์..ผมก็กลัวว่าพี่พีทเค้าจะเอาผมเป็นพยานถ้าเรื่องถึงตำรวจ..ผมก็เลยไม่ค่อยได้รับงานเพราะจะหลบพี่พีท...แต่พอไม่รับงาน..มันก้อ”
ณัฐตัดบท “จะเอาเท่าไหร่?”
“ก็..ซัก5แสนก่อนก็แล้วกันครับ..ถ้าหมดแล้วผมค่อยมารบกวนพี่ใหม่”
ณัฐพยายามสะกดอารมณ์
ณัฐพูดเสียงเหี้ยม “ได้...เดี๋ยวพี่จะรีบจัดการให้"
แฟรงกี้ไม่สังเกตเห็นอาการของณัฐ เขารินสาเกจิบอย่างกระหยิ่มยิ้มย่อง
ณัฐแอบคุยโทรศัพท์กับนักเลงที่ห้องน้ำ
“รีบมาจัดหนักให้มัน..วันนี้เลย!”
ณัฐวางหูด้วยสีหน้าอำมหิต
ประตูห้องส่วนตัวที่แฟรงกี้นั่งอยู่ถูกเปิดออก แฟรงกี้เงยหน้ามองเห็นพอลยืนอยู่หน้าประตู แฟรงกี้ตกใจมาก
“อ้าว แฟรงกี้”
“เอ่อ...พะพี่พีท”
พอลกวาดตามองไปที่โต๊ะอาหารก็เห็นจานวางอยู่ 2ชุดโดยมีรอยกินไปบ้างแล้ว
“มากับใครเหรอแฟรงกี้” พอลถาม
แฟรงกี้มีพิรุธมากมาย “เอ่อ..มะมาคนเดียวครับ”
พอลขมวดคิ้วเพราะรู้ทันทีว่าแฟรงกี้โกหก พนักงานเสิร์ฟเดินเข้ามา
พนักงานพูดกับพอล “ขอโทษค่ะ..พนักงานบอกเลขที่ห้องผิด..ห้องคุณอยู่ทางโน้นค่ะ”
พอลพูดกับพนักงาน “ครับ”
พอลหันกลับมาทางแฟรงกี้ก่อนจะจ้องหน้ามองหาพิรุธ
“ขอโทษที่รบกวนนะ”
แฟรงกี้หลบตาพอล “ครับ”
พอลปิดประตูห้องแล้วเดินจากไป แฟรงกี้หน้าซีดเผือด
ณัฐหน้าเครียดขณะคุยโทรศัพท์กับแฟรงกี้
“งั้นพี่ไม่กลับเข้าไปแล้วนะ...ไม่อยากเจอพีท” ณัฐฟัง “อ๋อ..เรื่องเงินน่ะเหรอ..ก็บอกแล้วไงว่าจะ"จัดการให้"..รอแป๊บนึงนะ”
ณัฐวางสายพร้อมยิ้มเหี้ยม
พอลนั่งกินอาหารด้วยสีหน้าครุ่นคิด พอลคิดย้อนไปเป็นภาพหน้าแฟรงกี้ที่ดูตกใจตอนเจอหน้าเขา คำพูดของแฟรงกี้ที่บอกว่า"มาคนเดียว"ขัดแย้งกับภาพอาหาร2ชุดที่พอลเห็น พอลประมวลเรื่องราวแล้วขมวดคิ้ว เขาคิดว่าคนที่มากับแฟรงกี้น่าจะเกี่ยวกับเรื่องที่พีทโดนทำร้าย พอลตัดสินใจลุกออกจากห้องไป
พอลเปิดประตูห้องอาหารอย่างแรง เขาเห็นโต๊ะว่างเปล่า จานอาหารทั้งหมดถูกเก็บเรียบร้อยแล้ว พอลเจ็บใจที่พลาดไปนิดเดียว
แฟรงกี้เดินมาที่รถ นักเลงสองคนพุ่งเข้ามาหาแฟรงกี้อย่างไม่ให้ตั้งตัว
แฟรงกี้โดนอัดน่วมจนล้มลงไปบนพื้น นักเลงคนหนึ่งเงื้อเท้าจะกระทืบที่กลางอก นักเลงอีกคนดึงแขนนักเลงคนนั้นเอาไว้
“เฮ้ย..พอแล้ว..นายบอกเอาให้หนัก..แต่อย่าให้ถึงตาย..เดี๋ยวตำรวจสาวไปถึงนาย”
นักเลงทั้งสองขี่มอเตอร์ไซค์ออกไป แฟรงกี้เละ
แฟรงกี้ครางออกมาเบาๆ “พี่พีท”
แล้วแฟรงกี้ก็หมดสติไป
พอลกำลังก้มลงไปคุยกับใครบางคนอย่างอ่อนโยน
“ระวังนะครับ”
พอลกำลังช่วยพาคุณยายคนหนึ่งข้ามถนน พอลกับคุณยายข้ามถนนมาได้โดยสวัสดิภาพ
คุณยายพูดไปไอไป “ขอบใจนะลูก”
คุณยายพูดไปไอไปอย่างหนัก จังหวะหนึ่งคุณยายก็ไอใส่หน้าพอลเต็มๆ คุณยายรีบเอาผ้าเช็ดหน้ามาปิดปาก พอลมองคุณยายด้วยความเป็นห่วง
อ่านละคร รักนี้เจ้จัดให้ ตอนที่ 9/5 วันที่ 1 ก.ค. 57
อ่านละคร รักนี้เจ้จัดให้ แนว:โรแมนติก-คอมเมดีละคร รักนี้เจ้จัดให้บทประพันธ์โดย จากเค้าโครงเรื่องของ อิสย่าห์-พิมพิสุธญ์
ละคร รักนี้เจ้จัดให้ บทโทรทัศน์โดย จอมยุทธ เคน-นายนุกูล
ละคร รักนี้เจ้จัดให้ กำกับการแสดงโดย เสกวสุ, สิปปกร ภควัชร
ละคร รักนี้เจ้จัดให้ ผลิตโดย บริษัท พุด-เดิ้น จำกัด โดยผู้จัด : ปาจรีย์ ณ นคร
ละคร รักนี้เจ้จัดให้ ออกอากาศ ทุกวันศุกร์–อาทิตย์ เวลา 20.15 น. เริ่ม 15 มิถุนายน 2557
ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ