อ่านละคร รักนี้เจ้จัดให้ ตอนที่ 6 วันที่ 24 มิ.ย. 57
อาร์ตลุกไปดูต๋อยบอกว่าไม่รู้ใครเอาเรือไปทิ้งไว้ในทะเลจะลากไปคืนโรงแรมอาร์ตมองเรือรู้สึกคุ้นตาพอเห็นเบอร์ 1 ที่เรืออาร์ตจำได้ว่าจุ้มจิ้มเป็นคนเช่าไปอุ่นเรือนมองเรือถามเพื่อนๆว่าหรือเจ้าของเรือจะตกทะเลไปแล้วอาร์ตตกใจพอเล่าเรื่องจุ้มจิ้มให้เพื่อนๆฟังทุกคนเป็นห่วงรีบออกตามหาจุ้มจิ้มตะโกนเรียกจุ้มจิ้มกันไปตามชายหาดลูกจันกับพอลถือไฟฉายส่องและร้องเรียกจุ้มจิ้มแต่ไม่มีเสียงตอบรับเลยพอลจึงชวนไปหาที่อื่นกันลูกจัน จะตามไปแต่ก้าวพลาดตกจากโขดหินทั้งตกใจทั้งเจ็บร้องโอดโอยคร่ำครวญว่าเท้าตนหักแน่แล้ว
พอลูกจันมองอย่างสงสัยพอลก็รีบชี้แจงว่าตนดูในรายการสารคดีเลยรู้
ความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดทำให้พอลนับวันหวั่นไหวในความสวยสดใสของลูกจันยิ่งเมื่อเธออ้อนว่าเจ็บขามากเขาจึงให้ขี่หลังได้สัมผัสกันอย่างใกล้ชิดอารมณ์ก็ยิ่งหวั่นไหว
ลูกจันขี่หลังพอลกอดคอบีบไหล่เขาคุยจ้อไปตามประสาว่า
“ตัวแกหนาขึ้นจริงๆด้วยว่าจะทักตั้งแต่ตอนถ่ายแบบแล้วแต่ไม่แน่ใจ...ขี่หลังแกแบบนี้แล้วนึกถึงฉากพระเอกนางเอกในละครนะถึงพระเอกนางเอกจะเคยเกลียดกันแค่ไหนแต่พอได้มาขี่หลังปุ๊บต้องรักกันปั๊บเลย” พูดแล้วก็ขำเอง
“แค่ขี่หลังมันจะทำให้คนรักกันได้ยังไง”
“ช่ายยย...คิดดูดิกะอีแค่นางเอกโอบรอบคอแน่นๆแบบนี้” ลูกจันโอบคอพอลแน่นประกอบการบรรยายทำเอาพอลชะงักรู้สึกแปลกๆจนใจเต้นแรงอย่างที่ลูกจันบรรยายว่า “พระเอกก็ต้องใจเต้นแรงบางเรื่องถึงขนาดให้หัวใจพระเอกเต้นผิดจังหวะเลย”
พอลกลืนน้ำลายเอื๊อกเริ่มหวั่นไหวจนลูกจันบอกว่า “ฉันไม่เห็นอยากขี่หลังผู้ชายเลยขี่หลังแกมีความสุขกว่าเยอะ” พูดแล้วซบหน้ากับบ่าพอลอย่างอุ่นใจพอลแอบยิ้มมีความสุขไม่รู้ตัว...
ooooooo
พวกอาร์ตออกตามหาจุ้มจิ้มอยู่อีกมุมหนึ่ง
แซนดี้บ่นว่าลมแรงมากทำให้อาร์ตฉุกคิดได้วิ่งอ้าวไปเจอพอลบอกว่า
“พี่พีทครับลมที่พัดอยู่ตอนนี้เป็นลมบกที่พัดออกจากฝั่ง”
ทุกคนยิ่งตกใจเพราะนั่นหมายถึงว่าจุ้มจิ้มต้องถูกน้ำทะเลซัดออกจากฝั่งไปไกลแล้วพอลสั่งงานทันที
“งั้นต๋อยแซนดี้ประสานงานกับเจ้าหน้าที่โรงแรมให้เอาเรือออกตามหาจุ้มจิ้มแอนนี่กับลูกจันรอเป็นศูนย์ข่าวอยู่ที่นี่ถ้าเจอจุ้มส่งข่าวบอกทุกคนทันทีอาร์ตไปกับพี่เราน่าจะลองดูตามเกาะแถวๆนี้ก่อน” แล้วหันบอกเจ้าหน้าที่โรงแรม “ขอเจ็ต 2 สปอตไลต์ 2 ครับ”
ลูกจันเห็นพอลที่สั่งการจัดการปัญหาอย่างคล่องแคล่วฉับไวก็มองอย่างแปลกใจ
จุ้มจิ้มถูกคลื่นซัดไปติดเกาะจริงๆเธอนั่งรอความช่วยเหลือใจจดจ่อพอเห็นเจ็ตสกีมาแต่ไกลก็ลุกขึ้นโบกมือหย็อยๆตะโกน
“ช่วยด้วย...ช่วยด้วย...”
พอลขับเจ็ตสกีมาทางเกาะแต่ไม่ได้ยินเสียงจุ้มจิ้มและไม่เห็นจึงขับเลยไปจุ้มจิ้มแทบจะร้องไห้พลันก็ได้ยินเสียงเจ็ตสกีอีกลำขับเข้ามาจุ้มจิ้มลุกขึ้นโบกมือตะโกน “ช่วยด้วย...ช่วยด้วย...” เห็นเจ็ตสกีบ่ายหน้ามาทางเกาะก็ดีใจที่รอดตายยิ้มกว้างเต็มหน้า
ooooooo
พลันจุ้มจิ้มก็หุบยิ้มทันทีเมื่อเห็นชัดๆว่าคนที่ขับเจ็ตสกีเข้ามานั้นคืออาร์ต!
แม้ในยามวิกฤติแต่เมื่อคู่กัดเจอกันก็ไม่อาจประนี ประนอมกันได้แผนเอาคืนจากอีกฝ่ายเกิดขึ้นโดยอัตโนมัติอาร์ตได้ทีสั่งให้จุ้มจิ้มที่จิกเรียกตนตลอดมาว่าไอ้อาร์ตให้เรียกเป็นคุณอาร์ตสั่งให้จุ้มจิ้มว่ายน้ำจากเกาะมาขึ้นเจ็ตสกีอ้างว่าเอาเข้าไปใกล้ไม่ได้กลัวชนหินถ้าไม่ว่ายมาก็นอนค้างที่เกาะก็แล้วกัน
จุ้มจิ้มตกอยู่ในภาวะจำยอมแต่พอว่ายน้ำเข้าใกล้อาร์ตก็ขับเจ็ตสกีหนีครั้นจะตะโกนด่าแค่อ้าปากก็ถูกขู่ว่าขืนด่าคำเดียวได้นอนเกาะแน่แล้วอาร์ตสั่งอย่างเป็นต่อว่า
“อยากขึ้นใช่ไหมงั้นพูดซิขอขึ้นเจ็ตสกีค่ะพี่อาร์ตพาจุ้มไปส่งหน่อยนะคะ” พอจุ้มจิ้มกัดฟันพูดอาร์ตก็แกล้งทำเป็นไม่ได้ยินบ้างเสียงแมนไปบ้างจุ้มจิ้มกลั้นใจทำเสียงหวานทั้งที่จิกตาร้ายพูดตามที่อาร์ตต้องการอาร์ตหัวเราะลั่นชมว่า “พูดเพราะๆแล้วแกดูสวยขึ้นเยอะเลยว่ะ”
อาร์ตถูกจุ้มจิ้มเอาคืนทำเป็นขอให้ช่วยฉุดตนขึ้นเจ็ตสกีพอได้จังหวะก็กระชากอาร์ตตกน้ำตัวเองกระโดดขึ้นเจ็ตสกีขับออกไปแล้ววกกลับมาสั่งให้อาร์ตขอร้องตนบ้างกว่าอาร์ตจะได้ขึ้นเจ็ตสกีก็มอมแมมไปหมด
พอกลับมาถึงชายหาดลูกจันเดินไปรับถามจุ้มจิ้มว่าเกิดอะไรขึ้นจุ้มจิ้มเล่าอย่างรู้สึกผิดว่าตนไปเที่ยวเล่นที่เกาะเรือโดนน้ำพัดไปเลยกลับไม่ได้ขอโทษทุกคนด้วยที่ทำให้วุ่นวายไปหมด
เมื่อตามกลับกันมาอย่างปลอดภัยครบถ้วนแล้วลูกจันให้ทุกคนไปอาบน้ำเตรียมคืนนี้ฉลองความสำเร็จของปกนี้กันทุกคนดีใจรีบแยกกันไปอาร์ตดีใจกว่าเพื่อนแอบกระหยิ่มว่าได้เวลาจุดพลุเซอร์ไพรส์ลูกจันที่ตัวเองซุ่มวางแผนไว้นานแล้ว...
ooooooo
อาร์ตได้ยินพนักงานชายบอกว่าลูกจันจะลงมาดูแลความเรียบร้อยก่อนที่ทีมงานคนอื่นจะลงมาเขาแอบเอาเงินให้พนักงานชายที่ตีซี้ไว้ 500 บาทพร้อมยื่นชนวนพลุให้เตี๊ยมแผนการกันอย่างถี่ถ้วนว่า
“พี่แอบอยู่ตรงนี้นะเดี๋ยวจะมีผู้หญิงเดินมาผมจะเดินไปหาเขาพี่ก็เตรียมตัวได้เลยแต่อย่าเพิ่งจุดเผื่อผิดคนให้พี่รอสัญญาณจากผมก่อน...ผมจะแกล้งล้มลงบนหาดคราวนี้ผู้หญิงก็จะต้องก้มลงมองผมด้วยความเป็นห่วงช่วงนี้แหละพี่จุดชนวนได้เลยเพราะพอเขาได้ยินเสียงพลุเขาก็ต้องเงยมองแล้วก็ต้องประทับใจในเซอร์ไพรส์ของผม”
แค่ฟังแผนการของอาร์ตพนักงานคนนั้นก็อุทาน “โอ้โห...ลึกซึ้งจริงๆ” อาร์ตย้ำว่าอย่าให้พลาดเด็ดขาด
อาร์ตเดินวนรออยู่แถวนั้นยามก็จ้องเขม็งคอยดูเห็นจุ้มจิ้มกำลังเดินไกลๆ ก็นึกถามตัวเองว่า “ใช่รึเปล่าวะ?” ส่วนอาร์ตเห็นจุ้มจิ้มก็เข้าไปบ่นอย่างหงุดหงิดว่าจะรีบลงมาทำไมบอกให้จุ้มจิ้มหลีกไปก่อนได้ไหมตนมีเรื่องจะคุยกับลูกจัน
จุ้มจิ้มไม่ยอมอ้างว่าตนก็มีเรื่องจะคุยกับลูกจันเหมือนกันแล้วทำไมตนต้องทำตามด้วยอาร์ตฉุนเลยลำเลิกว่าอย่างน้อยก็ให้คิดถึงบุญคุณที่ตนไปช่วยตอนติดเกาะบ้างจุ้มจิ้มทวงบ้างว่าตนก็เป็นคนให้เขาซ้อนท้ายกลับโรงแรมเหมือนกันเวลากระชั้นเข้ามาอาร์ตก็ยิ่งร้อนใจขอกันไม่ได้ก็จะผลักจุ้มจิ้มออกไปจุ้มจิ้มหลบทำให้อาร์ตคว้าถูกหมวกกระชากติดมือมา...
ผมจุ้มจิ้มที่รวบไว้ในหมวกสยายลงมาอย่างสวยงามจุ้มจิ้มโมโหผลักอาร์ตล้มลงพนักงานชายเห็นดังนั้นอุทาน...“อ้าว...ใช่แล้ว...” เตรียมจุดชนวนพลุทันทีอาร์ตจะตะโกนห้ามแต่ช้าไปแล้วเสียงพลุแตกปังๆๆๆๆเกิดประกายหลากสีเต็มท้องฟ้าสวยงามมากจุ้มจิ้มเงยมองตะลึงผมสยายพลิ้วท่ามกลางแสงพลุที่สวยงามนั้นทำให้อาร์ตเผลอยิ้มออกมา
กลายเป็นว่าจุ้มจิ้มกับอาร์ตยืนมองพลุที่สวยงามยามค่ำคืนนี้กันริมชายหาด...
ooooooo
ความผิดแผนครั้งนี้กลับทำให้ปาร์ตี้ริมชายหาดของทีมเซเลบสวยงามมากจนลูกจันที่เห็นแต่ไกลบ่นเสียดายที่พนักงานลงมาไม่ทันเห็นกันในขณะที่อาร์ตแอบหน้าหงิกผิดหวังที่เซอร์ไพรส์ผิดคน!
ก่อนหน้านี้หนึ่งชั่วโมง...
ที่ใกล้ๆกันนั้นทีมไลม์ก็จัดฉลองเหมือนกันแต่ กร่อยๆบรรยากาศเงียบเหงาเพราะนอกจากณัฐยังอารมณ์บ่จอยที่นางแบบทำได้ไม่ถูกใจแล้วยังสั่งเมผู้ประสานงานกองให้ระวังอย่าให้งบบานเพราะคราวที่แล้วเกินไปร้อยกว่าบาท
ระหว่างนั้นได้ยินพนักงานคนหนึ่งบอกกับเพื่อนว่าอีกหนึ่งชั่วโมงลูกจันจะลงมาปาร์ตี้ที่หาดให้เด็กจัดโต๊ะให้ด้วย
เมื่อถึงเวลาณัฐแกล้งลูกจันด้วยการร้องเพลง “คนสุดท้าย” ที่ณัฐเคยร้องจีบลูกจันพลางคลอเคลียอิงอรให้ลูกจันเห็น
เพลงในอดีตนี้ทำให้ลูกจันคิดถึงความหลังบาดใจจนทนฟังไม่ได้ลุกเดินเมาๆจะไปเข้าห้องน้ำต๋อยถามว่าให้ตนไปเป็นเพื่อนไหมลูกจันในอารมณ์นั้นตอบอย่างถือดีว่า
“ม่ายต้องค่ะ...คนอย่างลูกจันดูแลตัวเองได้...ม่ายต้องมีครายยยย...” พลางจิกตามองไปทางณัฐก่อนเดินออกไป
พอลที่ถือกล้องถ่ายรูปคนโน้นคนนี้โดยเฉพาะถ่ายรูปลูกจันที่สนุกสนานเฮฮากับทีมงานเห็นลูกจันเดินหายไปนานจึงตามไปดูพบลูกจันไปนั่งร้องไห้อยู่ที่โขดหินริมหาดอย่างเดียวดายพอลเข้าไปบอกว่าถ้าเหนื่อยก็ขึ้นไปพักก่อนก็ได้
“ม่ายยยย...ฉันยังไม่อยากนอนแกนั่งเป็นเพื่อนฉันหน่อยสิ...นะ...นะ...” พลางดึงพอลให้นั่งลงข้างๆเธอมองพอลรำพันออกมาน้ำตาไหลร่วง “พีท...ฉันเศร้ามากเลย...บางทีฉันก็รู้สึกว่าฉันไม่ได้เก่งไม่ได้แกร่งเหมือนที่ใครๆคิดเลย”
“ก็ไม่เป็นไรนี่ไม่มีใครเก่งอยู่ตลอดเวลาหรอก” พอลปลอบอ่อนโยนเมื่อเห็นน้ำตาของลูกจัน
“ไม่ได้ฉันต้องเก่งฉันต้องแกร่งฉันต้องชนะเท่านั้น...เข้าใจไหม” ลูกจันเสียงกร้าวทั้งที่น้ำตายังเปื้อนแก้มแล้วหันอ้อนพอล “พีท...แกอย่าทิ้งฉันนะ” พอพอลทำเสียงอือ...ลูกจันก็หอมแก้มบอก “ฉันรักแกนะอีเจ้...”
พอลสะดุ้งเฮือกกับรอยจูบที่แม้ไม่ใช่จากความเสน่หาของลูกจันพูดอะไรไม่ออกลูกจันพูดอะไรมาก็ได้แต่ทำเสียงอือ...แล้วพอลก็นั่งเกร็งเมื่อลูกจันบ่นว่ามึนหัวขอพิงไหล่เขาสักครู่รำพึงอย่างคนรู้ใจกันว่า
“ขอบใจนะ...ดีใจจังที่มีแก...โชคดีที่แกไม่ใช่ผู้ชายฟังแล้วพอลเครียดขึ้นทันทีแก้ต่างจากมุมของตัวเองว่า
“เออะ...ที่จริงผู้ชายก็ไม่ได้เลวร้ายไปเสียทุกคนนะผู้ชายดีๆที่เขารักสัตว์รักคนแก่รักเสียงเพลงแล้วก็ไม่เจ้าชู้ก็...ก็พอมีอยู่นะแกน่าจะเปิดใจ”
พูดแล้วคอยฟังคำตอบใจจดจ่อเห็นเงียบผิดปกติพอลค่อยๆหันมองร้องอ้าว...อย่างหมดอารมณ์เมื่อเห็นลูกจันหลับไปแล้ว...
พอลอุ้มลูกจันกลับไปวางที่เตียงในห้องพักของเธอแต่พอจะหันหลังออกไปก็นึกได้ว่าเคยถูกลูกจันบ่นที่ไม่เช็ดเครื่องสำอางให้ตนตามสัญญาที่ให้กันว่าถ้าใครเมาอีกฝ่ายต้องทำความสะอาดหน้าให้ก่อนส่งเข้านอน
พอลจึงไปหาอุปกรณ์ทำความสะอาดหน้ามาวางมองเครียดว่าจะใช้ชิ้นไหนก่อนหลังค่อยๆคิดลำดับจนเช็ดหน้าให้ลูกจันได้เกลี้ยงเกลาด้วยความอ่อนโยนจนตัวเองก็ไม่รู้ตัวเช็ดเสร็จมองใบหน้าลูกจันที่ปราศจากเครื่องสำอางเห็นความสวยใสโดยไร้เครื่องสำอางของลูกจันอดใจไม่ได้หยิบกล้องขึ้นมาถ่ายรูปไว้หลายใบก่อนดึงผ้าห่มคลุมให้อย่างอ่อนโยน...
แต่พอทำเสร็จพอลฉุกคิดถามตัวเองว่าทำไมตนทำเหมือนพระเอกในละครเลย...คิดแก้ตัวให้ตัวเองว่าคงจะอ่านบทละครของพีทมากไปกระมัง...ทั้งๆที่ในหัวใจยังสับสนกับความรู้สึกของตัวเอง...
ooooooo
รุ่งขึ้น ทีวีแพร่ภาพลูกจันอาละวาดทำลายกองถ่ายของไลม์ที่ชายหาดพีทดูอยู่ที่บ้านตกใจมากรีบโทร.หาพอลแต่พอลไปเดินถ่ายรูปที่ชายหาดไม่ได้เอามือถือไปอาร์ตที่นอนอยู่ด้วยจึงรับสายแทน
พีทตกใจที่คนรับสายไม่ใช่พอลโกหกว่าตนชื่อพรชัยจะโทร.หาพีทแต่ไม่เป็นไรไว้ค่อยโทร.กลับมาใหม่พอวางสายก็ถอนใจเฮือกอย่างตื่นเต้นที่ตัวเองเกือบทำเสียแผน
ลูกจันดูทีวีช่องเดียวกันเธอโกรธมากนึกรู้ทันทีว่าเป็นฝีมือใครลุกพรวดจะไปเอาเรื่องณัฐจุ้มจิ้มตกใจรีบไปเคาะประตูห้องพอลหมายให้ไปเบรกลูกจันแต่อาร์ตผลักประตูผลัวะออกจุ้มจิ้มเสียหลักล้มทับอาร์ตเต็มตัว!
พอลกลับมาเห็นอาร์ตกับจุ้มจิ้มล้มทับมองตะลึงกันอยู่เขาถามว่าจะมองกันอย่างนี้อีกนานไหมจุ้มจิ้มจึงได้สติเล่าเรื่องลูกจันให้พอลกับอาร์ตฟัง
“พี่ลูกจันโกรธมากฮะ...รีบออกตามหาคุณณัฐใหญ่เลยจุ้มกลัวเรื่องจะไปกันใหญ่เลยจะมาตามพี่พีทไปช่วยห้าม”
พอลรีบออกไปดักลูกจันบอกว่าตนอยากกลับไปพักแล้วเพราะเหนื่อยและเพลียมากลูกจันบอกว่าตนมีเรื่องต้องสะสางกับไลม์ก่อนพอลเลยพูดงอนๆว่า“งั้นก็แล้วแต่แกก็แล้วกันฉันกลับเองก็ได้” ลูกจันเลยตัดสินใจยกกองกลับ
ระหว่างเดินผ่านห้องอาหารนั่นเองลูกจันเห็นณัฐกับอิงอรพะเน้าพะนอกันออกมาก็ของขึ้นทันที ตรงเข้าไปเล่นงานณัฐเรื่องคลิปที่ถูกแอบถ่ายแล้วเอาไปส่งข่าวทีวีแพร่ภาพอยู่ครึกโครมเมื่อเช้านี้
ณัฐบอกว่าตนไม่รู้เรื่องลูกจันพุ่งเข้าไปจะตบณัฐพอลคว้าตัวลูกจันไว้เตือนให้มีสติหน่อยลูกจันดิ้นตะโกนให้พอลปล่อยพอลไม่เพียงไม่ยอมปล่อยหากยังจับลูกจัน
ยกพาดบ่าแบกอออกไปลูกจันดิ้นกระแด่วบนบ่าพอลแต่ปากยังตะโกน...
อ่านละคร รักนี้เจ้จัดให้ ตอนที่ 6 วันที่ 24 มิ.ย. 57
อ่านละคร รักนี้เจ้จัดให้ แนว:โรแมนติก-คอมเมดีละคร รักนี้เจ้จัดให้บทประพันธ์โดย จากเค้าโครงเรื่องของ อิสย่าห์-พิมพิสุธญ์
ละคร รักนี้เจ้จัดให้ บทโทรทัศน์โดย จอมยุทธ เคน-นายนุกูล
ละคร รักนี้เจ้จัดให้ กำกับการแสดงโดย เสกวสุ, สิปปกร ภควัชร
ละคร รักนี้เจ้จัดให้ ผลิตโดย บริษัท พุด-เดิ้น จำกัด โดยผู้จัด : ปาจรีย์ ณ นคร
ละคร รักนี้เจ้จัดให้ ออกอากาศ ทุกวันศุกร์–อาทิตย์ เวลา 20.15 น. เริ่ม 15 มิถุนายน 2557
ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ