อ่านละคร รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 17 วันที่ 4 มิ.ย. 57
โจหันมามองหน้าวนิษา “คุณจะอะไรกันนักกันหนา”“ลืมแล้วเหรอไงว่าฉันเป็นผู้หญิงกินผัว คุณอาจจะเป็นอะไรไปก็ได้”
“คุณห่วงผมเหรอ”
พลันเสียงซูซี่ก็ตะโกนออกมาจากในห้อง
“เฮ้ย จะเข้ามาห้ามมั้ย หรือจะจีบกัน ฉันจะได้ฆ่าตัวตายไปซะ”
“เออ เข้าไปเดี๋ยวนี้แหละ”
วนิษารีบหลบออกไป โจวิ่งเอาไหล่กระแทกประตูโครม แต่ไม่เป็นผล โจทรุด พลางกุมต้นแขน ร้องโอดโอย
“อะไรเนี่ย ไม่ได้เรื่องเลย เอาใหม่เร็วเข้า เดี๋ยวไม่ทัน”
โจกล้ำกลืนความเจ็บปวด รีบเข้าไปในห้องกับวนิษา เห็นซูซี่กำลังพยายามกรอกน้ำยาล้างห้องน้ำเข้าปาก
ก็วิ่งเข้าไปหา
“แย่งขวดน้ำยาออกมาเลยโจ”
โจเข้าไปเตะซูซี่ป้าบ ทั้งวนิษากับซูซี่งง ขวดน้ำยายังอยู่ในมือซูซี่
“ฉันบอกให้แย่งขวดน้ำยามา แล้วคุณไปเตะเขาทำไม”
“นั่นดิ เตะฉันทำไม”
โจมองจ้องหน้าซูซี่
“เตะสิวะ ผมอุตส่าห์ช่วยคุณ เงินทองก็ไม่คิด แล้วคุณทำอย่างงี้กับผมเหรอ รู้ไหมว่าคดีนี้มันสำคัญกับผมแค่ไหน คนที่ให้คำตอบได้คือพี่ชายคุณ แล้วคุณดันช่วยให้เขาหนีไปได้ซะงั้น ไม่เตะคุณแล้วเตะใคร”
ซูซี่หน้าเศร้า
“เออ เตะฉันน่ะถูกแล้ว เตะอีกสิ แต่ฉันจะบอกอะไรให้อย่างนะ คุณช่วยฉันก็จริง แต่พี่ชายฉันก็ช่วยฉันเหมือนกัน ช่วยมากกว่าด้วย”
“ผมรู้แล้ว เขาช่วยคุณฆ่าสถาพรใช่มั้ย”
ซูซี่ตะลึง “ไม่ใช่นะ คือว่า”
“พอเหอะ หมดเวลาโกหกแล้ว”
ซูซี่ร้องไห้โฮ วนิษารีบแย่งขวดน้ำยามา
“ตกลงเรื่องมันเป็นไงมาไงเนี่ย”
“ตอนนี้ฉันกำลังคิดแผนฆ่าวนิษาในวันแต่งงาน แต่ยังหาวิธีเหมาะๆไม่ได้” พจน์เอ่ยกับภาคย์ที่คาราโอเกะ ที่ยังมีสภาพยังเละเทะจากเมื่อคืน เพราะพนักงานยังไม่ได้ทำความสะอาด
“ที่ผ่านมาพี่ใช้วิธีไหนล่ะครับ”
พจน์มองภาคย์ สายตาไม่ไว้ใจ
“เอาเป็นว่าฉันจะไม่ใช้วิธีเดิมก็แล้วกัน”
“พี่ไม่ไว้ใจผมใช่ไหม คุยเรื่องนี้ทีไรพี่ปิดปากเงียบทุกที”
พจน์ส่ายหน้า “ไม่ใช่ไม่ไว้ใจ แต่ถ้าไม่จำเป็นก็ไม่อยากพูด”
ทันใดนั้นประตูร้านก็เปิดออก พจน์กับภาคย์สะดุ้งหันไปมอง ธงธงโผล่เข้ามา เห็นพจน์ก็ยิ้มโล่งอก
“คุณพจน์อยู่นี่พอดี โชคดีจริงๆ”
พจน์หน้าเสีย “แกมาทำไมเนี่ย”
“เกิดเรื่องแล้วครับ”
ภาคย์จับตาดูพจน์กับธงธงตลอดเวลา
ขณะที่ซูซี่สารภาพเรื่องทั้งหมดให้โจกับวนิษาฟัง
“พี่ชายคุณช่วยคุณพจน์ฆ่าคุณชายแจ้ใช่ไหม”
“ใช่”
“แล้วเขาก็ใช้วิธีนั้นช่วยคุณฆ่าสถาพร”
“ใช่”
“เขาฆ่าคุณชายแจ้ทำไม ทำไมไม่เป็นฉัน” วนิษาอดสงสัยไม่ได้
“จริงๆ เขาจะฆ่าทั้งสองคนนั่นแหละ”
วนิษาตกใจ
“พี่ชายฉันเขาเล่าให้ฉันฟังหมดทุกอย่าง คุณพจน์วางแผนฆ่าพวกคุณสองคน ตั้งแต่เขารู้ว่าคุณสองคนจะแต่งงานกันแน่ๆ พอคิดแผนได้ เขาก็มาตามพี่ชายฉัน ตอนหนุ่มๆพวกเขาเคยอยู่แก๊งเดียวกันมาก่อน คุณพจน์เอารูปสเก็ตช์ให้พี่ฉันดู พี่ฉันทึ่งมาก มันเป็นรูปเค้กงานแต่งงานที่ซ่อนอุปกรณ์อิเล็กโทรนิกไว้”
แล้วซูซี่ก็เริ่มต้นเล่าเหตุการณ์อย่างละเอียด
ในภาพสเก็ตช์มีหนุ่มสาวคู่หนึ่งถือมีดผ่าเค้ก ภาพต่อมาเป็นภาพหนุ่มสาวตัดเค้ก คมมีดจมลงไปในเนื้อเค้กโดนอุปกรณ์อีเล็กโทรนิกส์ข้างใน มีลูกศรอธิบายการเดินทางของกระแสไฟฟ้าจากอุปกรณ์ผ่านมีดเข้าสู่ร่าง
ของหนุ่มสาวแล้วลงดิน
“ไอ้อุปกรณ์ตัวนี้พูดง่ายๆก็คือปืนช็อตไฟฟ้านั่นแหละ” พจน์อธิบายเพิ่มเติม
“อ๋อ แต่แทนที่จะปล่อยให้ไฟวิ่งระหว่างขั้ว มันจะวิ่งผ่านสื่อไปที่คน แล้วลงกราวด์”
พจน์พยักหน้าอย่างเหี้ยมเกรียม
“ใช่ ในเค้กแต่งงานจะมีช่องว่าง ลวดขึงตรงนี้ พอมีดตัดเค้กผ่านลงมาโดนลวด ไฟวิ่งผ่านมีดไปที่คนถือ ก็เรียบร้อย”
ธงธงดูรูปสเก็ตสักครู่หนึ่ง
“แต่ถ้าวิธีนี้มันอาจจะทิ้งรอยไหม้ที่ตัวคนได้นะครับ”
“ฉันรู้มาว่าคนที่โดนไฟช็อต ถ้าความต่างศักย์ต่ำ มันจะไม่มีรอยไหม้ที่ชัดเจนให้เห็น แต่จะทำให้
หัวใจเต้นริกแล้วก็ตาย ดูเผินๆก็เหมือนโรคหัวใจเต้นผิดจังหวะนั่นแหละ ส่วนเรื่องกระแสไฟฟ้า”
ธงธงรีบพูดโดยไม่ต้องรอให้ถาม
“ซัก 100 มิลลิแอมป์ก็รอดยากแล้วครับ”
“งานนี้ฉันกะฆ่าสองคน ทั้งเจ้าบ่าวเจ้าสาว ตอนตัดเค้กมันถือมีดด้วยกันทั้งคู่ คิดว่าเป็นไปได้ไหม”
ธงธงไม่ตอบ ลูบคางครุ่นคิด แล้วพยักหน้าช้าๆ พจน์ยิ้มพอใจ
“มรดกจะได้ตกอยู่กับเมียฉัน แล้วค่อยหาทางฆ่ายัยเมียผู้สูงศักดิ์ของฉันอีกที แล้วเราจะรวยด้วยกัน”
ซูซี่มองวนิษา
“แต่แผนการนี้ก็ล้มเหลวไม่เป็นท่า เพราะวนิษาไม่เป็นอะไรเลย”
“แล้วไงต่อ พวกเขาทำลายหลักฐานยังไง” โจถามอย่างสนใจ
หลังจาก ม.ร. ว. จันทร์กระจ่าง ทรุดตัวลงไปที่พื้น วนิษารีบเข้าไปประคอง พร้อมๆ กับที่หน่วยกู้ภัยหามเปลเข้ามานำร่างไป ธงธงในชุดพนักงานโรงแรม ก็เข้ามาเข็นเค้กออกไปโดยไม่มีใครใส่ใจ
“หลังจากนั้นทั้งงานก็แตกตื่นวุ่นวาย พี่ชายฉันก็แอบเอาเค้กออกไปทำลายหลักฐานไม่เหลือให้ใครตรวจสอบ รอยไหม้ที่มือก็ไม่ชัดเจน ไม่มีใครคิดเรื่องไฟฟ้าช็อต คุณชายแจ้ดูเหมือนคนที่ตายด้วยโรคหัวใจเต้นผิดจังหวะ ซึ่งเป็นโรคที่เกิดขึ้นกับใครก็ได้”
“แล้วทำไมฉันไม่ตาย” วนิษายังข้องใจ
“คุณลืมแล้วเหรอว่าเกิดอะไรขึ้น คุณเป็นคนเล่าให้ผมฟังเอง”
วนิษางงไปครู่หนึ่ง ก่อนจะนึกได้
“ระริน”
วนิษานึกถึงตอนที่ระรินสาดไวน์มาเปื้อนรองเท้า จนเธอต้องเปลี่ยนรองเท้าเป็นส้นตึก
“รองเท้าที่คุณเปลี่ยนทำหน้าที่เป็นฉนวนกันไฟให้คุณ” โจอธิบาย
“กลายเป็นว่า ระรินเป็นคนช่วยชีวิตฉันไว้ทางอ้อม”
“ใครเป็นคนจัดเตรียมชุดแต่งงานและรองเท้าให้คุณ”
“ฉันกับคุณชายแจ้ตัดชุดจากร้านเสื้อผ้าที่ของเพื่อนคุณหญิงจุ๋ม”
จากนั้นวนิษาก็ย้อนเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในร้านเสื้อผ้า เวลานั้น ม.ร.ว. จันทร์ธิดา ยังคงยิ้มแย้มเป็นปกติดี เข้ามาช่วยวนิษาลองเสื้อ แล้วหยิบรองเท้าส้นโลหะให้
“เธอเป็นคนสวย ใส่ชุดอะไรก็สวย”
วนิษายิ้ม “ขอบคุณค่ะ”
คุณหญิงจุ๋มเงียบไปครู่หนึ่ง แล้วค่อยๆ ลดเสียงลง
“วนิษา ฉันยอมรับว่าฉันไม่ถูกชะตากับเธอ แต่ถึงขั้นนี้แล้ว ฉันคงทำอะไรไม่ได้ นอกจากจะบอกว่าฉันรักชายแจ้มาก ถ้าเธอเป็นเมียที่ดีของเขา ฉันก็จะรักเธอเหมือนน้องสาวแท้ๆของฉัน แต่ถ้าเธอทำให้เขาเสียใจ เธอจะเป็นศัตรูของฉัน เข้าใจไหม”
“ฉันว่าคุณหญิงจุ๋มอาจจะไม่ได้รู้เห็นเรื่องนี้ก็ได้”
วนิษาหันมาบอกกับโจ ขณะที่โจหันไปมองซูซี่
“เรื่องนี้ฉันก็ไม่รู้ พี่ชายฉันไม่เคยพูดถึงหญิงจุ๋มหญิงจิ๋มอะไรให้ฟังเลย”
“เอาเถอะ เรื่องนี้ผมไปสืบต่อเองได้ แต่หลังจากงานแต่งงานของคุณชายแจ้กับวนิษา พี่ชายคุณก็ได้ความรู้มากพอ จนเอามาช่วยคุณฆ่าสถาพร”
ซูซี่ยิ้มเศร้าๆ
“ใช่ เขาดัดแปลงครก ต่อสายไฟที่ก้นครก วันนั้นฉันเปลี่ยนมาใช้สากทองเหลืองอันที่คุณเห็นนั่นแหละ แล้วทำทีเป็นจะสอนเขาตำส้มตำ ฉันใส่รองเท้าบู๊ตกันไฟดูด ส่วนเขาไม่ได้สวมรองเท้าอะไรเลย”
“ทำไมคุณต้องฆ่าเขาด้วย”
“เขาจะให้ฉันออก เพราะเขาไปได้แม่ครัวคนใหม่มา ได้เหรียญเงินแข่งประกวดส้มตำเวทีเดียวกับฉัน”
“คุณได้เหรียญทอง แล้วเขาจะเอาคนที่แพ้คุณมาทำไม” วนิษาย้อนถาม
“ใช่ ส้มตำมันแพ้ฉัน แต่ความเป็นผู้หญิงฉันแพ้มัน มันเป็นของจริง ส่วนฉันมันแค่ของเลียนแบบ”
“คุณแค้นสถาพร ก็เลยฆ่าสถาพรซะ ถึงอย่างนั้นตำรวจก็ยังมาสงสัยคุณว่าคุณวางยาเขา”
ซูซี่พยักหน้า
อ่านละคร รักออกฤทธิ์ ตอนที่ 17 วันที่ 4 มิ.ย. 57
ละครรักออกฤทธิ์ บทประพันธ์ : นิตินันท์, วรรณพร, นิพลละครรักออกฤทธิ์ บทโทรทัศน์ : สมภพผูกพันน้อย
ละครรักออกฤทธิ์ กำกับการแสดง : คิง-สมจริง ศรีสุภาพ
ละครรักออกฤทธิ์ ดำเนินงานโดย : สมจริง ศรีสุภาพ
ละครรักออกฤทธิ์ ผลิต : บริษัท กู๊ด ฟีลลิ่ง จำกัด
ละครรักออกฤทธิ์ ออกอากาศทุกวันศุกร์ เวลา 20.25 น. และวันเสาร์-อาทิตย์ เวลา 20.15 น.
ทางไทยทีวีสีช่อง 3
ที่มา ไทยรัฐ