@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 18/3 วันที่ 4 มิ.ย. 57

อ่านละคร เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 18/3 วันที่ 4 มิ.ย. 57

นักข่าวสัมภาษณ์กนกรัตน์ที่หน้าตายิ้มแย้มแจ่มใสจบ
"หื้ม!! หายากจริงๆ นะคะ ผู้หญิงที่สวยใสไฮโซและฉลาดมากๆ อย่างคุณเคท เพอร์เฟ็คที่สุดอ่ะ" นักข่าวชม

กนกรัตน์พูดอย่างไนซ์มากๆ "ไม่ได้ครึ่งของคุณพี่มั้งคะ?”
นักข่าวแทบจะลอย "โห!! คุณเคทอ่ะ..น่ารักที่สุด อย่างนี้ต้อง 2 หน้าแล้วค่ะ เอาไปเลย 2 หน้าเต็มๆ ว่าแต่..มีข่าวดีกับคุณนาคินทร์ KTK เมื่อไหร่ ต้องขึ้นปกให้พี่เล่มเดียวนะคะ ขอจอง!!”



กนกรัตน์ตาโต "ไม่นะคะคุณพี่..เรื่องนี้อย่าพูดกับใครนะคะ..มันไม่ดีค่ะ..เคทขออย่าเป็นข่าวนะคะ เราเป็นผู้หญิง"
"ตายแล้วคุณเคท!! ไม่ได้นะคะ..เราเป็นตัวจริง..ขืนไม่แขวนป้ายไว้ก่อนล่ะผู้หญิงสมัยนี้ ไว้ใจได้ที่ไหน ร้ายจะตายไปค่ะ ประเดี๋ยวโดนปาดหน้าเค้กไปล่ะ..จะหาว่าพี่ไม่เตือนนะคะ"
กนกรัตน์ขำๆ "ไม่เอาล่ะค่ะ..ยังไงก็ขอไม่เป็นข่าวนะคะ..เคทขอร้อง"
"หื้ม..ม..ม!! คนอะไรเกิดมาไม่เคยพบเคยเห็น มีแต่คนเค้าอยากจะเป็นข่าวจนตัวสั่นอ่ะๆๆ..ขอบคุณนะคะที่สละเวลาให้พี่สัมภาษณ์วันนี้ พี่ขอตัวก่อนนะคะ"
กนกรัตน์ยกมือไหว้ "ขอบคุณมากค่ะ..สวัสดีนะคะ" กนกนรัตน์พูดกับช่างภาพและทีมงานผู้ช่วย "สวัสดีทุกๆ คนนะคะ"
ทุกคนรับไหว้แล้วชมเปาะไม่ขาดปากว่ากนกนรัตน์น่ารัก มารยาทงาม
‘มิลด์’ เดินมาแล้วก็ชะงักมองกนกรัตน์ ทีมงานนิตยสารเดินออกไปจนหมด มิลค์รีบปรี่เข้ามาหากนกรัตน์
มิลค์ดีใจ "เคท!! อีเคท!!”
กนกรัตน์ตกใจแล้วมองอย่างไม่พอใจ
มิลค์ดีใจ "อีเคท!! ฉันเอง มิลค์ เว้ย!!”
กนกรัตน์มองแล้วก็นึกออก จึงฝืนยิ้มให้ "อ๋อ..มิลค์!”
มิลค์กระโดดกอดทันที "อื๋ยย!! โคตรคิดถึงเลยแก!! ไม่เจอกันตั้งนาน" มิลค์มอง "สวยโป๊ะจำแทบไม่ได้เลยอ่า ไปหาหมอไหนมาอีกล่ะหา? บอกเพื่อนมั่งเซ่"
กนกรัตน์แอบหน้าตึงเล็กๆ
"ไปๆๆ..กินกาแฟกัน ฉันเลี้ยง!”
มิลค์ลากกนกรัตน์ที่ยอมไปแบบเสียไม่ได้
ปานตะวันลุ้นนารถนรินทร์ที่กำลังตั้งท่าจะเดิน
"มาค่ะ..มาหาพี่ตะวัน"
นารถนรินทร์ค่อยๆ เริ่มเดินไปก้าวนึง
"ดีค่ะ..ต่อเลยค่ะ"
นารถนรินทร์ตั้งใจเดิน 2 ก้าวติดกัน
"เก่งค่ะ..ต่อเลยนะคะ..สู้ๆ ค่ะ"
นารถนรินทร์เม้มปากด้วยท่าทางไม่มั่นใจ
ปานตะวันมองนารถนรินทร์แล้วก็อมยิ้ม เธอหยิบรูปวิทย์ขึ้นมาชู "นี่ค่ะ.. มองคนนี้เข้าไว้..จะได้มีกำลังใจเยอะๆ"
นารถนรินทร์ขำ "พี่ตะวันอ่ะ"
ปานตะวันขำ "มาเร็วๆ..อยากเดินโชว์ในงานแต่งงานไม่ใช่เหรอคะ?”
นารถนรินทร์ยิ้ม "ได้เลย!”
นารถนรินทร์ตั้งใจก้าวเดินต่อไปอีกหลายก้าวจนโผเข้ากอดปานตะวันแน่น
นารถนรินทร์ดีใจ "พี่ตะวัน!”
ปานตะวันปลื้ม "เก่งค่ะ..น้องนารถเก่งที่สุด" ปานตะวันมองหน้านารถนรินทร์ "วันแต่งงานของน้องนารถมีความหมายต่อพี่ตะวันมากที่สุดเลยรู้มั้ยคะ?”
นารถนรินทร์ไม่รู้ความหมายแต่ก็น้ำตารื้น "ขอบคุณมากนะคะ นารถรักพี่ตะวันที่สุดเลย"
นารถนรินทร์กอดปานตะวันแน่นอีกครั้ง ปานตะวันอดใจหายไม่ได้ถ้าวันนั้นจะมาถึงจริงๆ

กนกรัตน์ชะงักกับสิ่งที่เพิ่งได้ยิน
"เมื่อกี้เธอพูดชื่อใครนะ..มิลค์?”
มิลค์ตาวาว "ตะวัน--อีนังปานตะวัน!!”
กนกรัตน์ตาวาวแว่บนึงก่อนจะเลิกคิ้ว "ปานตะวัน?”
"ใช่!! นังนี่แหละที่มันแย่งผัวฉัน มันร้าย มันยั่วพี่อาร์ตให้หลงหัวปักหัวปำ" มิลค์แค้น "มันทำให้ฉันแท้งลูก!”
กนกรัตน์ทำท่าเป็นห่วง "อะไรนะ?”
มิลค์แค้น "มันทำให้ฉันแท้งลูก" มิลค์เสียงเครือ "ทุกวันนี้พี่อาร์ตก็ยังไม่ค่อยอยากจะพูดกับฉัน ทำยังกะฉันไม่มีตัวตน" มิลค์ปรี๊ดแตก "ดูซิ!!แทนที่จะโกรธจะเกลียดนังนั่น ผัวฉันมันดันมาโกรธฉันโทษว่าเป็นเพราะฉันขี้วีนจะไปรังแกนังตะวัน ฉันเลยหกล้มแท้งลูก" มิลค์สะอื้นเพราะน้อยใจ "ไอ้ผัวบ้า!”
กนกรัตน์ตั้งใจฟังทุกอย่าง
"แล้วเป็นไง? โดนนังนั่นมาเขี่ยทิ้งไปเอาเศรษฐีไฮโซ สมน้ำหน้า!" มิลค์นึกได้ "เออจริงสิ! นึกยังไงถึงกลับมาเมืองไทยวะ? ไหนบอกจะอยู่เมกาตลอดชีวิต มิน่าฉันเพิ่งบินไปหาพ่อกะแม่มา พวกเพื่อนๆ ที่นู้นมันบอกแกหายหัวไปไหนไม่รู้" มิลค์โผเข้าไปกอดอีก "หึ้ย!! ดีใจจังได้เจอ คิดถึงว่ะอีเคท!!”
กนกรัตน์ยอมโดนกอดแต่ทำหน้าตาไม่ค่อยพอใจที่มิลค์เรียกเธอว่า ‘อี’ แต่กนกรัตน์ก็อิ่มใจกับข้อมูลใหม่

อัครินทร์เข็นรถเข็นให้ปานตะวันที่เดินมาด้วยกัน
"นึกยังไงชวนฉันออกมาเดินซูเปอร์คะเนี่ย?”
"จะนึกยังไง? ก็นึกห่วงหลานผมน่ะสิ ดูคุณซิ..ผอมเอา ผอมเอา ไม่ยอมโด๊ปให้หลานผมมั่งป่านนี้หลานผมหิวแย่แล้ว" อัครินทร์ว่า
ปานตะวันเหล่ "คุณหมอ!! ฉันเป็นพยาบาลนะคะ ฉันรู้ว่าทานอะไร แล้วมีประโยชน์ต่อร่างกาย ซึ่งก็ไม่จำเป็นต้องอ้วนค่ะ แล้วผู้หญิงหลายๆ คนก็ผอมลงนะคะตอน..เอ่อ.." ปานตะวันมองซ้ายมองขวา "ตอนท้องช่วงแรกๆ อย่างนี้"
"อ่อ.." อัครินทร์กวน "ผมไม่ใช่หมอสูติฯครับ..ขออภัย"
ปานตะวันขำๆ เธอชกแขนอัครินทร์เบาๆ หนึ่งทีก่อนจะชวนดูข้าวของและอาหารที่มีประโยชน์ กนกรัตน์เดินเข้ามาเห็นก็ชะงักมองทั้งสองที่ชี้ชวนดูข้าวของกันอย่างสนิทสนม กนกรัตน์ยิ้มน้อยๆ ส่ายหน้านิดๆ พลางคิดในใจว่านังตะวันนี่มันร้ายจริงๆ

นาคินทร์นั่งรออยู่ที่โต๊ะ สักพักกนกรัตน์ก็ทำเป็นรีบเดินเข้ามา
"ขอโทษที่ให้คอยนะคะคุณนาคินทร์"
นาคินทร์ยิ้ม "ไม่เป็นไรเลยครับ หิวมั้ยครับ? วันนี้ทานอะไรดี?”
กนกรัตน์ยิ้มน่ารัก "ยังจุกอยู่อ่ะค่ะ รีบวิ่งมา กลัวคุณคอยนาน เมื่อกี้แวะไปซูเปอร์มาเก็ตมา" กนกนรัตน์อมยิ้มก่อนจะหยิบดาร์ค ช็อคโกแลตมายื่นให้ "ดาร์ค ช็อคโกแลตของโปรดใครเอ่ย?”
นาคินทร์อึ้ง "รู้ได้ยังไงครับว่าผมชอบ"
กนกรัตน์อมยิ้มน่ารัก "ไม่บอกค่ะ!!”
นาคินทร์ซึ้งใจ "ขอบคุณมากนะครับ"
กนกรัตน์ทำเป็นนึกได้ "อ่อ..จริงสิคะ..เมื่อกี้เคทเห็นคุณอัครินทร์ที่ซูเปอร์มาเก็ตด้วยค่ะ"
นาคินทร์งงๆ ยิ้มๆ "นายอัคเนี่ยนะ?? เข้าซูเปอร์มาเก็ต?”
กนกรัตน์ยิ้ม "ค่ะ!! เห็นซื้อของกับคุณตะวัน 2 คน..น่าสนุกเชียวค่ะ"
นาคินทร์ชะงักกึกแล้วก็หน้าเปลี่ยนสีทันที
กนกรัตน์ทำใสซื่อ "เสียดาย..เคทกลัวคุณนาคินทร์รอ..ก็เลยไม่ได้เข้าไปทักน่ะค่ะ"
นาคินทร์ไม่พอใจ กนกรัตน์ยังทำตาใสแต่แอบยิ้มมุมปาก

ปานตะวันกับอัครินทร์ที่อู่ชุดนอนทั้งคู่เดินคุยกันมาตามทางเดินในบ้าน
"อย่าลืมทานยาบำรุงที่ผมให้ไว้นะครับ"
"ค่า..ไม่ลืมค่า" ปานตะวันขำๆ
"เอาจริงๆ นะ..ผมต้องพาคุณไปฝากท้อง
ปานตะวัน รีบตะปปปากอัครินทร์ "คุณอัค!!”
นาคินทร์ก้าวเข้ามาเห็นพอดีแต่ก็ไม่ได้ยินที่ทั้งสองพูดกันเมื่อครู่
นาคินทร์ถาม "ทำอะไร?”
ปานตะวันสะดุ้ง พอหันไปเห็นนาคินทร์ก็เอามือออก
"จะทำอะไรก็อย่าให้มันเว่อร์เกิน!! หัดเกรงใจกันมั่ง" นาคินทร์ว่า
อัครินทร์ถาม "พี่คินดื่มมาเหรอครับ?”
"ทำไมฉันต้องเกรงใจคุณด้วย" ปานตะวันไม่พอใจ
"ทำไม? จะให้ผมพูดจริงๆ งั้นเหรอ?” นาคินทร์ถามกลับ
"พี่คิน!! พอแล้ว!! ให้เกียรติคุณตะวันหน่อย" อัครินทร์บอก
"แกก็ไม่ต้องให้เกียรติเค้าถึงขนาดต้องส่งกันถึงเตียงนอนหรอกนะ" นาคินทร์ว่า
"พี่คิน!”
นาคินทร์เข้าไปคว้าข้อมือปานตะวันทันที "ผมมีเรื่องจะคุยกับคุณ"
อัครินทร์คว้าข้อมือปานตะวันไว้ "ถ้าเรื่องที่พี่จะคุยกับคุณตะวัน มันจะทำร้ายจิตใจเค้า..ผมขอ!”
"แกไม่มีสิทธิ์"
"แล้วพี่มีสิทธิ์อะไร? ถ้าจะอ้างสิทธิ์ของนายจ้าง ผมไม่ฟัง แต่ถ้าพี่อ้างสิทธิ์ของผู้ชายที่รักคุณตะวัน..ผมจะยอม!”
นาคินทร์กับปานตะวันอึ้ง
นาคินทร์ส่ายหน้าน้อยๆ "อย่ามาพระเอกนายอัค!..ปล่อย!”
นาคินทร์แกะมืออัคครินทร์ออกจากข้อมือปานตะวัน แล้วดึงปานตะวันออกไป ปล่อยให้อัครินทร์มองตาม
นาคินทร์เหวี่ยงปานตะวันลงบนเตียงแล้วเดินตามมาประชิดแล้วเอาหน้าเข้ามาใกล้
"กล้ามากนักนะ! กล้าเล่นกับผมแบบนี้เลยเหรอ?” นาคินทร์ว่า
"ฉันเล่นอะไร?” ปานตะวันถาม
"ออกไปเล่นชู้นอกบ้านไม่พอ ยังกลับมาต่อกันในบ้านอีก ยังไม่อิ่มใช่มั้ย?”
"คุณพูดอะไรของคุณ?”
"คุณนี่มันเนียนจริงๆ..ไม่รู้จักพอ?? ..หิวนักใช่มั้ย?”
นาคินทร์ซุกไซร้ซอกคอปานตะวัน

อ่านละคร เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 18/3 วันที่ 4 มิ.ย. 57

ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น บทประพันธ์โดย Shayna
ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น กำกับการแสดงโดย กฤษฎา เตชะนิโลบล
ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น ผลิตโดย บริษัท โพลีพลัส เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น โดยผู้จัด อรพรรณ (พานทอง)วัชรพล
ละครเรื่อง เสน่หา สัญญาแค้น ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัส เวลา 20.15 ทางไทยทีวีช่อง 3
ละครเรื่อง เสน่หา สัญญาแค้น...เริ่มออกอากาศตอนแรก 21 พ.ค.57 ต่อจากละครเรื่อง อย่าลืมฉัน
ที่มา ไทยรัฐ