@.อ่านละคร.นาคี.นางอาย.ดวงใจพิสุทธิ์.@

อ่านละคร เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 22/4 วันที่ 7 มิ.ย. 57

อ่านละคร เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 22/4 วันที่ 7 มิ.ย. 57

"น้องสาจัดคอร์สแบบนี้บ่อยๆ นะคะ พี่หญิงช้อบชอบ อยู่บ้านคนเดียวมันเหงา สามีก็ด่วนตายจาก ลูกเต้าก็ไม่มีกับเค้าซักคน" คุณหญิงรัตนาวดีว่า
"นั่นสิคะ..เดี๋ยวนี้ลูกๆ โตแล้ว ไปทำงานกันหมด น้องก็ชักจะเริ่มเหงาๆ เหมือนกันค่ะ"

คุณหญิงรัตนาวดีถาม "จริงเร้อ อีกไม่นานก็คงจะมีหลานให้อุ้มแก้เหงาแล้วนี่คะ"
"โถ..ยัยนารถยังไม่แต่งซะหน่อยคะ?” สาวิตรีว่า


"หืมม์..พี่คุณหญิงหมายถึงหลานนาคินทร์ตะหากคะ" รัตนาวดีกระซิบกระซาบ "กับหนูเคทน่ะ..ดีไม่ดีจะมีหลานให้น้องสาอุ้มก่อนหลานนารถอีกมั้ง คริๆๆ"
สาวิตรีทำตาปริบๆ "เหรอคะ? เอ่อ.." สาวิตรีถามซื่อๆ "เค้า..เค้าลึกซึ้งกันขนาดนั้นเชียวเหรอคะ"
"ว้าย!! พี่คุณหญิงจะไปทราบได้ยังไง? น้องสาน่าจะทราบดีกว่าพี่คุณหญิงนะคะ"
สาวิตรีจ๋อยๆ "เอ่อ..น้องก็..ไม่ค่อยทราบอะไรเท่าไหร่หรอกค่ะ..เรื่องของเด็กๆ เค้าเราก็ไม่ค่อยอยากไปยุ่ง"
"อู๊ย..ต้องยุ่งสิคะ..เรื่องแบบนี้!!" รัตนาวดีเม้าท์ "นี่!! พูดเลยนะคะ พี่คุณหญิงนี่ล่ะค่ะเป็นกามเทพเป็นแม่สื่อให้หลานนาคินทร์กับหนูเคท"
สาวิตรีตาโตกับข้อมูลใหม่ "อ่อ..จริงเหรอคะ?”
รัตนาวดีภูมิใจจึงลากเสียงยาว "จริงค่า!! ไงคะ? พี่คุณหญิงตาแหลมมั้ย?”
สาวิตรีเออออแล้วพยักหน้าหงึกๆ ไปงั้น ก่อนจะถามแบบอ้อมแอ้มเพราะเกรงใจ "เอ่อ..ว่าแต่ประทานโทษนะคะ..หนูเคทเนี่ยเธอลูกเต้าเหล่าใครคะคุณพี่? เป็นคนที่น้องพอจะรู้จักมั้ยคะ?”
รัตนาวดียิ้มๆ อยู่แล้วก็ชะงัก "เออ..นั่นสิ..ลูกใครหว่า?”
สาวิตรีอึ้ง "อ้าว?”

ประกายเดือนพูดกับปานตะวัน
"แปลกมั้ยล่ะ..ตะวันว่า?”
ปานตะวันอึ้งแล้วตัดบท "ก็เรื่องของเค้า เราไม่เกี่ยว"
"ทำไมจะไม่เกี่ยว เกี่ยวเต็มๆ ใจคอนตะวันจะปล่อยให้ผู้หญิงแปลกๆ แบบยัยเคทนั่นมายุ่งกับท่านประธานได้ไง?”
"ได้หรือไม่ได้ก็ไม่เกี่ยวอะไรกับพี่"
ประกายเดือนลากเสียงยาว "ตะวัน.จนป่านนี้แล้วนะ จะปีนึงแล้ว ถ้าตะวันไม่เกี่ยวอะไรกับท่านประธาน ตะวันคงไม่อยู่ที่นี่มาจนครบปีหรอก"
"ที่พี่อดทนอยู่ก็เพราะ ‘สัญญา’ นั่นต่างหาก"
"เหรอ? คนอย่างตะวันเนี่ยนะ จะอดทนอยู่เพราะ ‘สัญญา" ประกายเดือนยิ้ม "เดือนเดือด’ รู้ดีว่า ‘ตะวันเดือด’ บ้าดีเดือดพอที่จะลุกขึ้นมาฉีกสัญญาให้กระจุยได้ทุกเมื่อ" ประกายเดือนเหล่ "แต่ที่ไม่ยอมฉีกนี่ก็เพราะ...”
ปานตะวันตัดบท "เพ้อเจ้อจบยัง? พี่จะไปทำงาน" ปานตะวันลุกทันที
ประกายเดือนคว้าไว้ทันที "เดี๋ยวตะวัน" ประกายเดือนทำสีหน้าจริงจัง "อันนี้เค้าพูดจริงนะ เค้าเป็นห่วงท่านประธาน"
ประกายเดือนพูดต่อ "ยิ่งกว่านั้น ตะวันนั่นแหละที่น่าเป็นห่วงที่สุด ถ้ายัยเคทนั่นมัน..มันบังเอิญไม่ธรรมดาขึ้นมาจริงๆ"
ปานตะวันมองแบบไม่ปักใจ
กนกรัตน์ผุดขึ้นมาเหนือผิวน้ำ กนกรัตน์กำลังว่ายน้ำจะถึงขอบสระ เธอเงยขึ้นเมื่อถึงขอบสระพอดีกับที่เห็นขาใครคนหนึ่งก้าวเข้ามาอยู่ตรงหน้า กนกรัตน์ชะงักนิดนึงก่อนจะพูดหน้าเซ็งๆ
"มีอะไร"
‘มิ้ลค์’ ยืนหน้าบึ้งก่อนจะย่อลงนั่งคุย
"ยังจะมาใจเย็นเล่นน้ำเป็นนางเงือกอยู่ได้ จะปล่อยให้นังชาละวันมันงาบผู้ชายแกไปเฉยๆ เลยใช่มั้ย”
"นังชาละวันไหน?" กนกรัตน์ลอยคออย่างชิวๆ
มิ้ลค์รู้สึกไม่ได้ดั่งใจ "ก็นังปานตะวัน นังงามไส้นั่นไง"
กนกรัตน์ชะงักทันที
"วันก่อนฉันตบมันคว่ำไปละนะ โทษฐานที่มันหน้าด้านไล่กอดพี่อาร์ตที่หน้าโรงหนังต่อหน้าต่อตาฉัน หืมม์ม์..ไม่รู้จักคุณมิ้ลค์ซะแระ เล่นกะใครไม่เล่น ว่าแต่แกเหอะ เช็คบิล มันรึยังที่มันออเซาะยืนซบพี่คินของแกในร้านเวดดิ้งน่ะ" มิ้ลค์พูด
กนกรัตน์นิ่ง
มิ้ลค์วี๊ด "อะไรกันเนี่ยนังเคท อย่าบอกนะว่าแม่พระ?? แกจะปล่อยให้มันลอยนวลไม่ได้นะ นังนี่มันร้ายไม่รู้จะเอาใครกันแน่? พี่คินของแกหรือว่าพี่อาร์ตของฉัน ดีไม่ดี..มันจะเอาทั้ง 2 คน!”
กนกรัตน์นิ่ง
"ขนาดพี่อาร์ตมีลูกกะฉัน มันยังเล่นซะพี่อาร์ตขอหย่า แล้วนี่พี่คินกับแก" มิ้ลค์ย่นจมูก "แค่กิ๊กกัน เสร็จนังชาละวันนั่นแน่ๆ นังเงือก!”
กนกรัตน์สายตาพิฆาต

นาคินทร์ทิ้งตัวลงนั่งหน้าตาเบื่อโลก
"จะพาวิทย์มาลองชุดก็มากันเองสิ ทำไมจะต้องลากพี่มาด้วย"
"ใครบอกล่ะคะว่าพี่วิทย์จะมาลองชุด? ชุดพี่วิทย์น่ะ..น้องจัดการให้เรียบร้อยไปแล้ว" นารถนรินทร์บอก
นาคินทร์งง "อ้าว..ไงเนี่ยยัยนารถ?”
"น้องจะพาพี่คินมาลองชุดต่างหากล่ะคะ"
"ลองชุด? นี่! ไม่สนุกนะ พี่ไม่ได้มีเวลาว่างจะมาเล่นสนุกกับเรานะยัยต๊อง"
"สนุกบ้างไรบ้างก็ดีเหมือนกันนะคะพี่คิน จะเครียดไปไหน?” นารถนรินทร์ว่า
วิทย์ยิ้มๆ "พี่คินคงไม่รังเกียจ ถ้าน้องนารถกับผมจะขอเชิญพี่คินเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวให้เรา 2 คน"
"เฮ่ย..บ้า..ไม่เอาอ่ะ"
"ปฏิเสธไม่ได้แล้วล่ะค่ะ เพราะเพื่อนเจ้าสาวเค้ารับปากแล้ว จะมีแต่เพื่อนเจ้าสาว ไม่มีเพื่อนเจ้าบ่าวได้ยังไงละคะ?”
"ไหนล่ะ เพื่อนเจ้าสาว?” นาคินทร์ถาม
นารถนรินทร์มองหน้าวิทย์แล้วก็ยิ้มให้กัน
"นี่ไงคะ...” นารถนรินทร์บอก
นารถนรินทร์ผายมือไปอีกทาง นาคินทร์หันมองตามแล้วก็อึ้ง ปานตะวันใส่ชุดเพื่อนเจ้าสาวสีหวานสวยมากๆ เดินออกมายืนสวยๆ
นาคินทร์อึ้งทึ่งและตกตะลึง
เจ้าของร้านโผล่ตามออกมาถาม "ถูกใจมั้ยคะ..คุณนารถ?”
นารถนรินทร์หันไปถามนาคินทร์ "พี่คินว่าไงคะ..ถูกใจมั้ย"
นาคินทร์ยังอึ้งๆ อยู่ ปานตะวันทำหน้าไม่ถูก
นารถนรินทร์เตือน "พี่คิน!!”
นาคินทร์สะดุ้ง "เอ่อ.." นาคินทร์รู้ตัวก็ทำฟอร์มต่อ "ก็.." นาคินทร์เปลี่ยนเรื่อง "พี่ต้องไปทำงานแล้วยัยนารถ"
นาคินทร์จะเดินออก นารถนรินทร์คว้าข้อมือไว้
"ไปไมได้ค่ะ!! นารถให้ที่ร้านเค้าเตรียมชุดเพื่อนเจ้าบ่าวให้พี่คินแล้ว พี่คินต้องลอง!”
นาคินทร์อึ้งแล้วเหลือบมองปานตะวันที่ทั้งอึ้งและตกใจ แต่ก็รีบเมินหน้าไปอีกทาง นาคินทร์เซ็ง

ปานตะวันทรุดลงนั่งแล้วถามนารถนรินทร์
"น้องนารถคะ..ทำไมไม่บอกพี่ตะวันก่อนว่าคุณนาคินทร์"
นารถนรินทร์ตัดบท "ทำไมล่ะคะ? พี่ตะวันรังเกียจอะไรพี่คินเหรอคะ? แหม..งานแต่งนารถทั้งที นารถก็อยากให้พี่ชายสุดที่รักกับพี่สาวสุดที่รักของนารถเป็นเพื่อนเจ้าบ่าวเพื่อนเจ้าสาวให้นี่คะ"
"แต่ว่า..”
วิทย์สวน "ถ้าคุณตะวันหรือพี่คินจะปฏิเสธคงจะต้องไปปฏิเสธกับคุณแม่ล่ะครับ เพราะท่านเป็นคนร่วมออกไอเดียนี้กับน้องนารถ"
ปานตะวันอึ้งไปเลย
นารถนรินทร์ชะงัก "โห..พี่คิน!! หล่อที่สุดเลย!!”
ปานตะวันหันไปมองตามนารถนรินทร์ทันที
นาคินทร์ในชุดเพื่อนเจ้าบ่าว สีโทนเดียวกับชุดเพื่อนเจ้าสาวเดินออกมา นาคินทร์ดูหล่อและอ่อนโยนกว่าที่เราเคยเห็นมา ปานตะวันมองนาคินทร์ นาคินทร์มองปานตะวัน
"แอร้ย!! ยืนซะห่างอะไรอย่างนั้นคะ?? เชิญค่ะ" เจ้าของร้านวิ่งไปจับทั้งสองมาชิดกัน "เชิญเพื่อนเจ้าบ่าวและเพื่อนเจ้าสาวมายืนคู่กันค่ะ ชิ้ดดดกันหน่อยค่าา" เจ้าของร้านมีท่าทางแจ๋มาก "แอร้ย!! ประทานโทษนะคะคุณนารถนรินทร์ นี่ถ้าไม่บอก..เผลอๆ จะคิดว่าคุณนาคินทร์กับคุณปานตะวันเป็นเจ้าบ่าวเจ้าสาวได้นะคะเนี่ย คิกๆ"
นาคินทร์กับปานตะวันมองกันแล้วก็ทำหน้าไม่ถูก
นารถนรินทร์กับวิทย์อมยิ้มขำกิ๊ก
"เป็นจริงๆ ก็ดีสิคะ" นารถนรินทร์ว่า
นาคินทร์กับปานตะวันหันขวับมาพร้อมกัน "ยัยนารถ / น้องนารถ!!”
"ถ้าไม่รังเกียจ" เจ้าของร้านควักมือถือมา "ขอถ่ายไว้ลงไอจีไว้ซักรูปนะคะ"
นารถนรินทร์รีบเลย "ดีค่ะ..ดีค่ะ..นารถเอาด้วย" นารถนรินทร์ควักมือถือออกมาทันที
นาคินทร์กับปานตะวันทำท่าจะปฏิเสธ
วิทย์ยิ้ม "คุณแม่บอกว่าให้ถ่ายไปให้ท่านดูด้วยครับว่าชุดโอเค.รึเปล่า"
ทั้งสองคนอึ้งและพูดไม่ออก
"เร็วค่ะ" นารถนรินทร์ทำมือทำไม้ "ชิดเลยค่า..ชิดๆ กันเลยค่า"
เจ้าของร้านรีบวิ่งไปดันให้ทั้งสองชิดกันแล้วถ่ายรูปกันยกใหญ่ แชะๆๆ ทั้งสองทำหน้าตากลืนไม่เข้าคายไม่ออก เจ้าของร้านบังคับให้ยิ้ม ทั้งคู่ก็ฝืนยิ้ม แล้วก็ถ่าย 4 คนด้วยกัน
ภาพคู่นาคินทร์กับปานตะวันปรากฎอยู่ในมือถือของกนกรัตน์ เพราะกนกรัตน์กำลังดูไอจีของร้านชุดวิวาห์ที่เขียนว่า “คู่หวานคุณปานตะวัน & คุณนาคินทร์ KTK” กนกรัตน์มองอย่างโกรธจนแทบระเบิดแล้วก็ลุกพรวดไปทันที
ปาริฉัตรนั่งทำงานอยู่ พอเงยหน้าขึ้นเธอก็ชะงักที่เห็นกนกรัตน์เดินพรวดๆ เข้ามาอย่างพายุเพื่อจะเข้าประตูห้องนาคินทร์ ปาริฉัตรรีบขวางไว้
"จะไปไหน? หยุดนะ"
กนกรัตน์ผลักอย่างแรง "อย่ายุ่ง!!”
ปาริฉัตรกระเด็นไปกองกับพื้นในสภาพหัวโขกโต๊ะ

นาคินทร์ทำงานอยู่ กนกรัตน์เปิดประตูผัวะแล้วก็จ้ำพรวดมาที่โต๊ะ
นาคินทร์งง "กนก?”
ปาริฉัตร กุมหัวแล้วก็พรวดพราดเข้ามา "ฉัตรห้ามแล้วนะคะ คุณกนกไม่ยอมฟัง"
"ไม่เป็นไรครับ เชิญคุณฉัตรทำงานต่อเถอะครับ"
ปาริฉัตรอึกอักเล็กน้อยก่อนจะเปิดประตูออกไป
นาคินทร์งง "กนก..เกิดอะไรขึ้นครับ?”
กนกรัตน์วางมือถือโครม "เคทต้องถามพี่คินต่างหาก ว่าเกิดอะไรขึ้น?”

นาคินทร์มองภาพคู่ในไอจีบนมือถือกนกรัตน์โดยยังไม่ทันพูดอะไร กนกรัตน์ก็ใส่เป็นชุด
"นี่ใช่มั้ยคะ? เพราะแบบนี้ใช่มั้ยคะ? พี่คินถึงไม่ยอมแต่งงานกับเคท?”
นาคินทร์อึ้ง เขามองกนกรัตน์ที่ไม่เคยมีอารมณ์นี้
"พี่คินควงเคทไปไหนมาไหน ทั้งที่ซุกผู้หญิงคนนี้ไว้ในบ้าน แล้วจู่ๆ ก็จะแต่งงานกับมัน"
นาคินทร์อึ้งเพราะไม่อยากเชื่อว่าจะเห็นกนกรัตน์เป็นแบบนี้ ก่อนจะอธิบายเรียบๆ "คุณแม่กับยัยนารถอยากให้พี่เป็นเพื่อนเจ้าบ่าวในงานแต่งงานยัยนารถ ส่วนปานตะวันตะวันก็เป็นเพื่อนเจ้าสาว"

อ่านละคร เสน่หาสัญญาแค้น ตอนที่ 22/4 วันที่ 7 มิ.ย. 57

ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น บทประพันธ์โดย Shayna
ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น กำกับการแสดงโดย กฤษฎา เตชะนิโลบล
ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น ผลิตโดย บริษัท โพลีพลัส เอ็นเตอร์เทนเม้นท์ จำกัด
ละครเรื่อง เสน่หาสัญญาแค้น โดยผู้จัด อรพรรณ (พานทอง)วัชรพล
ละครเรื่อง เสน่หา สัญญาแค้น ออกอากาศทุกวันพุธ และวันพฤหัส เวลา 20.15 ทางไทยทีวีช่อง 3
ละครเรื่อง เสน่หา สัญญาแค้น...เริ่มออกอากาศตอนแรก 21 พ.ค.57 ต่อจากละครเรื่อง อย่าลืมฉัน
ที่มา ไทยรัฐ